 |
| Pelgrim Tineke bij de vlag van Refugio Ultreia Feinsum |
Pelgrim en witte vlinder
Na een ingrijpende periode in haar leven besluit Tineke in haar eentje te gaan pelgrimeren naar Santiago de Compostela. Als ze weer terugkomt van haar pelgrimage en de mensen haar dan vragen hoe het was, komen de verhalen los, en raakt ze niet uitverteld.
Omdat ze onderweg tijdens haar pelgrimstocht een dagboek bijhield, besluit ze over haar voettocht een boek te schrijven, om zo nog meer mensen gelegenheid te geven over haar ervaringen en belevenissen te lezen.
Met haar tocht zocht ze - voorafgaand aan haar 60e verjaardag - een zeven weken durende periode van rust en bezinning, wandelend naar Santiago de Compostela, om de wandeldagen in stilte te beleven.
Tineke begon haar pelgrimstocht vanuit het Franse Saint-Jean-Pied-de-Port, aan de voet van de Pyreneeën, op de Frans-Spaanse landsgrens.
In haar boek ‘De witte vlinder – op weg naar Santiago de Compostela’ beschrijft ze haar pelgrimstocht zowel in fysiek als in geestelijk opzicht.
Pelgrimeren op het Jabikspaad
Na haar eerste pelgrimstocht volgde er meer. Zo pelgrimeerde ze later bijvoorbeeld vanuit het Portugese Porto nogmaals naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela. En daar blijft het niet bij.
Vanmorgen - als Durkje en ik net weer terug zijn van de kerkdienst in Stiens - meldt zich iemand bij ons thuis, met het verzoek om een pelgrimsstempel van onze Refugio Ultreia Feinsum te laten zetten in haar stempelkaart van het Jabikspaad, het Fries-Overijsselse pelgrimspad van Sint-Jacobiparochie naar Hasselt, dat langs ons huis loopt.
Het is deze pelgrim Tineke, die haar Friese pelgrimage gisteren is begonnen bij de Groate Kerk van Sint-Jacobiparochie. Na haar overnachting afgelopen nacht in Oude-Bildtzijl is ze vandaag op weg naar Leeuwarden.
Koffiepauze in Refugio Ultreia Feinsum
We zouden net gaan koffiedrinken, en vragen Tineke of ze samen met ons wil koffiedrinken, alvorens ze haar etappe van vandaag vervolgt. Als pelgrim leer je onderweg wel dat je in principe nooit een dergelijk aanbod aan je voorbij laat gaan, dus geheel volgens pelgrimsgebruik schuift ze bij ons aan tafel voor een gezellig moment van pelgrims onder elkaar.
En dan komen de verhalen los, over haar leven en natuurlijk vooral ook over de belevenissen van haar voorgaande pelgrimstochten. Het is altijd weer verrassend hoe mooi de wederzijdse verhalen van pelgrims onder elkaar enerzijds gelijk zijn, maar op andere elementen juist zo van elkaar verschillen.
Na dit genoeglijke gesprek is het tijd voor Tineke om weer verder te gaan. Jas aan, rugzak weer op, ook nog even op de foto bij de pelgrimsvlag van onze refugio, en dan is pelgrim Tineke helemaal gereed voor de rest van haar dagetappe op het Jabikspaad.
Feinsum uit, via de Hyltsjebrêge It Kanael over, dan nog een laatste handgroet op de Hege Hearewei, en dan is ze weer terug op het Jabikspaad, richting Stiens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten