Zaterdag 31 oktober 2009
In 2009 introduceert autofabrikant Fiat de nieuwe Fiat 500 en verklaart daarbij dat je met deze auto kunt rijden voor 500 cent per dag.
Op www.hyvestop500.hyves.nl kunnen we in 2009 voor het eerst met zijn allen een zogenoemde “Hyves-Top-500” samenstellen. Elk Hyves-lid geeft zijn eigen Top-10 allertijden door en uit alle inzendingen wordt op Eerste Kerstdag – 25 december 2009 – de eerste Hyves-top-500 gepubliceerd.
Brand! Op 15 oktober 2009 zijn aan de Wester Es – onder de “rook” van Appelscha - 500 strobalen prooi van het vuur geworden.
Volgende week – op 5 november 2009 – verschijnt de nieuwe “Quote 500”. De Quote 500 heeft een mediabereik van 500duizend lezers in de hoogste welstandsklasse. Volgende week weten we het: wie is in 2009 de superrijkste in de top 500?
In juni 2009 hebben twee schepenen in de Belgische gemeente Dilsen-Stokkem een voorstel ingediend, waarin onder andere staat dat studenten die slagen voor hun eerste jaar van een professionele of academische bachelor-opleiding of van een master-opleiding, in aanmerking komen voor een studiebonus, en die kan oplopen tot maar liefst 500 euro.
Op 11 juni 2009 neemt de Europese Gemeenschap een besluit op “Verordening (EG) 500/2009”, omtrent de instelling van een definitief antidumpingrecht op de invoer van bepaalde gietstukken uit de Volksrepubliek China.
Op 24 september 2009 was de release van de film “500 Days of Summer”. De film is een romantische komedie: Tom kopieert wenskaarten voor zijn beroep en is een hopeloze romanticus. Hij is zeer aangeslagen wanneer zijn vriendin Summer de relatie verbreekt. Hij gaat terug naar de verschillende momenten, in de 500 dagen die ze samen waren, om erachter te komen waar het verkeerd is gegaan.
Op 10 juli 2009 was het 500 jaar geleden dat de reformator Johannes Calvijn geboren werd. Calvijn heeft een fundamentele bijdrage geleverd aan de Europese ontwikkelingen op het gebied van kerk en theologie, maar ook op de terreinen van cultuur, wetenschap en politiek (zie ook mijn weblogbericht van 24 januari 2009).
In de periode van 23 maart 2008 tot heden schreef ik 499 maal een weblogbericht op deze weblog. Vandaag – op Hervormingsdag, 31 oktober 2009 – schrijf ik mijn 500e weblogbericht.
zaterdag 31 oktober 2009
vrijdag 30 oktober 2009
De twadde & fjirde printinge; it sil jin mar oerkomme
Freed 30 oktober 2009
As de doarbel giet, moetet Pieter oan 'e foardoar Romke Grijpstra. Grijpstra fan Jelsum is de skriuwer fan 'e ferhalebondel "It sil jin mar oerkomme" (sjoch mar ris yn myn weblogberjocht fan 4 april 2009). Dizze skriuwer ferkeapet jûn - lykas yn it ferline - syn boek net oan 'e doar, mar hy komt ús persoanlik de nije, fjirde printinge bringen fan dizze ferhalebondel.
Mar Romke Grijpstra komt mei in bysûndere fraach en oanbod. Hy is der wiis mei dat ik yn april fan dit jier in resinsje skrean haw oer syn boek. Dat hat ek noch boekferkeap opbrocht, sa hearre wy jûn. Hy fertelt dat hy de nije, fjirde printinge fan syn boek krekt fan 'e printer út Easterein ophelle hat en dat dizze nije útjefte ûnder oare ek trije níje ferhalen befettet. En dan komt Grijpstra syn fraach mei oanbod. Hy sit no by ús oan 'e itenstafel. Hy wol my de nije útjefte ta hawwe, mar dan moat ik myn âlde útjeftje mei him ruilje, want dy hat no gjin sin mear, dat dy twadde printinge sil hy dan sels ferneatigje. Ja, jo lêze it wier goed.
It is my in ôfgriis, mar de nije bondel mei dy trije nije ferhalen dêryn laket my dochs wol ta. Dat ik siz: "Grijpstra, ik doch mei".
Mar, ik wol al myn oantekens út de âlde printinge bewarje. Dat is foar Grijpstra fansels gjin beswier, dat hy pakt myn útlêzen ferhalebondel, skuort de bân fan it boek dwerstroch en skuort myn oantekens derút en jout my dizze siden út 'e skeinde bondel.
Dan krij ik de nije printinge, mar dy moat er no - fyn ik - fansels al signearje. Dat hat Grijpstra gau klear, dat it duorret mar efkes en Romke Grijpstra en ik stean mei it nije boek byinoar en de ferneatige bondel leit foar dea op 'e itenstafel neist ús Bibel, want ja, wy wiene nei it waarm iten krekt oan't Bibelferhaal lêzen, doe't Grijpstra mei syn wrâldske ferhaleboek by ús oan 'e doar kaam.
Is dit no wier sa bard?
As de doarbel giet, moetet Pieter oan 'e foardoar Romke Grijpstra. Grijpstra fan Jelsum is de skriuwer fan 'e ferhalebondel "It sil jin mar oerkomme" (sjoch mar ris yn myn weblogberjocht fan 4 april 2009). Dizze skriuwer ferkeapet jûn - lykas yn it ferline - syn boek net oan 'e doar, mar hy komt ús persoanlik de nije, fjirde printinge bringen fan dizze ferhalebondel.
Mar Romke Grijpstra komt mei in bysûndere fraach en oanbod. Hy is der wiis mei dat ik yn april fan dit jier in resinsje skrean haw oer syn boek. Dat hat ek noch boekferkeap opbrocht, sa hearre wy jûn. Hy fertelt dat hy de nije, fjirde printinge fan syn boek krekt fan 'e printer út Easterein ophelle hat en dat dizze nije útjefte ûnder oare ek trije níje ferhalen befettet. En dan komt Grijpstra syn fraach mei oanbod. Hy sit no by ús oan 'e itenstafel. Hy wol my de nije útjefte ta hawwe, mar dan moat ik myn âlde útjeftje mei him ruilje, want dy hat no gjin sin mear, dat dy twadde printinge sil hy dan sels ferneatigje. Ja, jo lêze it wier goed.
It is my in ôfgriis, mar de nije bondel mei dy trije nije ferhalen dêryn laket my dochs wol ta. Dat ik siz: "Grijpstra, ik doch mei".
Mar, ik wol al myn oantekens út de âlde printinge bewarje. Dat is foar Grijpstra fansels gjin beswier, dat hy pakt myn útlêzen ferhalebondel, skuort de bân fan it boek dwerstroch en skuort myn oantekens derút en jout my dizze siden út 'e skeinde bondel.
Dan krij ik de nije printinge, mar dy moat er no - fyn ik - fansels al signearje. Dat hat Grijpstra gau klear, dat it duorret mar efkes en Romke Grijpstra en ik stean mei it nije boek byinoar en de ferneatige bondel leit foar dea op 'e itenstafel neist ús Bibel, want ja, wy wiene nei it waarm iten krekt oan't Bibelferhaal lêzen, doe't Grijpstra mei syn wrâldske ferhaleboek by ús oan 'e doar kaam.
Is dit no wier sa bard?
Ja minsken, wier-wier, it is stjerrende wier.
It sil jin mar oerkomme!
En no sil ik gau oan't lêzen, want de ynhâld fan dy trije nije ferhalen haw ik noch gjin weet fan, en ik bin no fansels sa nijsgjirrig as in âld hin.
En as jo no ris witte wolle yn hokker wrâld in letselskeabehanneler libbet en hokfoar ferhalen ferskûle binne efter it deistige krantenijs fan slimme ûngefallen thús en op strjitte, dan moatte jo Op 'e terp fan Jelsum wêze, om't dizze Fryske fersekeringsman & skriuwer & ferhaleferkeaper jo - tinkt my - dêr wol graach de nije útjefte fan syn bysûndere ferhalebondel ferkeapje wol. Faaks komme jo dan as ferhalelêzer ek yn 'e besnijing fan Grijpstra's Fryske, bjusterbaarlike ferhalen yn sprektaal.
En no sil ik gau oan't lêzen, want de ynhâld fan dy trije nije ferhalen haw ik noch gjin weet fan, en ik bin no fansels sa nijsgjirrig as in âld hin.
En as jo no ris witte wolle yn hokker wrâld in letselskeabehanneler libbet en hokfoar ferhalen ferskûle binne efter it deistige krantenijs fan slimme ûngefallen thús en op strjitte, dan moatte jo Op 'e terp fan Jelsum wêze, om't dizze Fryske fersekeringsman & skriuwer & ferhaleferkeaper jo - tinkt my - dêr wol graach de nije útjefte fan syn bysûndere ferhalebondel ferkeapje wol. Faaks komme jo dan as ferhalelêzer ek yn 'e besnijing fan Grijpstra's Fryske, bjusterbaarlike ferhalen yn sprektaal.
Ouderavond op Hanzehogeschool Groningen
Donderdag 29 oktober 2009
De Hanzehogeschool Groningen nodigde voorheen op één avond altijd de ouders van alle tweedejaars studenten van alle opleidingen uit voor een ouderavond. De opkomst was dan niet bijzonder hoog. Mede daarom werd besloten om de ouderavond voortaan niet meer voor de ouders van de tweedejaars, maar voor de ouders van de eerstejaars studenten te organiseren. Aldus besloten en uitgevoerd. Dat hebben ze èn we geweten. De opgave van ouders, die hier samen met hun zoon en/of dochter de ouderavond bezoeken, overtreft alle verwachtingen. Bij de totaaltelling bleek dat de opkomst niet enkele honderden, maar enkele duizenden mensen telt. Meer dan 4.000! ouders & eerstejaars hebben zich opgegeven.
Vanmorgen is voor de zekerheid toch nog maar de politie ingelicht over de verwachte, grote opkomst. Dat blijkt een gouden greep te zijn, want al aan het begin van de avond komt er zoveel verkeer over de Ring van Groningen en door de stad, dat er geen doorkomen meer aan is. Op alle toegangswegen van de Zernike-campus staan lange files. Ook Durkje en ik staan daartussen lang geduld te oefenen. Maar gelukkig worden we vanaf de ingang van de campus vlot doorgeleid door een grote schare verkeerspolitie en andere verkeersregelaars, zodat we exact op de aanvangstijd van 19.00 uur in de grote zaal van het Instituut voor Rechtenstudies welkom worden geheten voor deze ouderavond. Inmiddels heeft ook Baukje zich bij ons gevoegd.
We worden welkom geheten door mevrouw Jacqueline Gomashie, teamleider van de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening (SJD). In haar inleiding staat het thema van deze ouderavond centraal: "Studeren bij de Hanzehogeschool Groningen: kansen en mogelijkheden", met daarin specifiek aandacht voor de ruimte die deze opleiding biedt voor excellente studenten.
Daarna verschijnt een studentenpanel van derdejaars studenten, onder begeleiding van de heer Theo Joxhorst, teamleider HBO-Rechten. Deze studenten vertellen over hun studie-ervaringen binnen de beide hierboven genoemde opleidingen.
In de derde plenaire sessie illustreert de heer Willem Hiemstra, docent Recht van de opleiding HBO-Rechten, in woord & beeld aan de hand van een aantal praktijkvoorbeelden dat wij allemaal in alles wat we doen, overal en altijd te maken krijgen met recht & wet, ook al staan we daar niet dagelijks bij stil.
Dan komt de heer Petrick Glasbergen, docent Professionele Communicatie van de opleiding SJD, met een kort college over het correct geven van goede feedback. Een aantal studenten toont dat in een rollenspel op het podium.
Dan gaan we in kleine groepen uiteen naar de leslokalen. Daar vertellen docent-studieloopbaanbegeleiders wat binnen de Hanzehogeschool Groningen wordt verstaan onder Studieloopbaanbegeleiding en wat het doel ervan is.
Aansluitend worden we door studenten en medewerkers rondgeleid door het deel van het hogeschoolgebouw waar onze zonen/dochters binnen het Instituut voor Rechtenstudies hun onderwijs genieten.
Ter afsluiting staan de drankjes en hapjes klaar om in een meer informele setting nog even na te praten met de opleidingsdocenten en met het groot aantal studenten en hun ouders/verzorgers.
Vanmorgen is voor de zekerheid toch nog maar de politie ingelicht over de verwachte, grote opkomst. Dat blijkt een gouden greep te zijn, want al aan het begin van de avond komt er zoveel verkeer over de Ring van Groningen en door de stad, dat er geen doorkomen meer aan is. Op alle toegangswegen van de Zernike-campus staan lange files. Ook Durkje en ik staan daartussen lang geduld te oefenen. Maar gelukkig worden we vanaf de ingang van de campus vlot doorgeleid door een grote schare verkeerspolitie en andere verkeersregelaars, zodat we exact op de aanvangstijd van 19.00 uur in de grote zaal van het Instituut voor Rechtenstudies welkom worden geheten voor deze ouderavond. Inmiddels heeft ook Baukje zich bij ons gevoegd.
We worden welkom geheten door mevrouw Jacqueline Gomashie, teamleider van de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening (SJD). In haar inleiding staat het thema van deze ouderavond centraal: "Studeren bij de Hanzehogeschool Groningen: kansen en mogelijkheden", met daarin specifiek aandacht voor de ruimte die deze opleiding biedt voor excellente studenten.
Daarna verschijnt een studentenpanel van derdejaars studenten, onder begeleiding van de heer Theo Joxhorst, teamleider HBO-Rechten. Deze studenten vertellen over hun studie-ervaringen binnen de beide hierboven genoemde opleidingen.
In de derde plenaire sessie illustreert de heer Willem Hiemstra, docent Recht van de opleiding HBO-Rechten, in woord & beeld aan de hand van een aantal praktijkvoorbeelden dat wij allemaal in alles wat we doen, overal en altijd te maken krijgen met recht & wet, ook al staan we daar niet dagelijks bij stil.
Dan komt de heer Petrick Glasbergen, docent Professionele Communicatie van de opleiding SJD, met een kort college over het correct geven van goede feedback. Een aantal studenten toont dat in een rollenspel op het podium.
Dan gaan we in kleine groepen uiteen naar de leslokalen. Daar vertellen docent-studieloopbaanbegeleiders wat binnen de Hanzehogeschool Groningen wordt verstaan onder Studieloopbaanbegeleiding en wat het doel ervan is.
Aansluitend worden we door studenten en medewerkers rondgeleid door het deel van het hogeschoolgebouw waar onze zonen/dochters binnen het Instituut voor Rechtenstudies hun onderwijs genieten.
Ter afsluiting staan de drankjes en hapjes klaar om in een meer informele setting nog even na te praten met de opleidingsdocenten en met het groot aantal studenten en hun ouders/verzorgers.
woensdag 28 oktober 2009
Waarom kom ik terug?
Woensdag 28 oktober 2009
Misschien lukt het je soms niet om iets op te schrijven. Dat geeft niet, morgen is er weer een dag. Maar als het je te veel ergert, kun je deze techniek gebruiken: ga zitten, leg je horloge naast je neer, pak je pen, zet hem op het papier, begin met schrijven en haal je pen niet van het papier voordat er één minuut voorbij is. Succes gegarandeerd!
Op 23 oktober 2009 begon de Bijbel10daagse 2009, georganiseerd door het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG). Tien dagen lang staan tien Bijbelverhalen centraal en zijn er verschillende activiteiten over en met de Bijbel. Tijdens de Bijbel10daagse reist een zogenoemde Verhalenkaravaan - een speciale dubbeldekker - door het land, met de verhalenverteller André Troost aan boord.
Op de Nationale Bijbelzondag van afgelopen zondag (zie mijn weblogbericht van 25 oktober 2009), kreeg het verhaal van de blinde Bartimeüs in de zondagse viering van de Nederlandse kerken bijzondere aandacht. Op 21 oktober 2009 verscheen er een verhalenbundel -met "De karavaan" als titel - met tien hervertellingen van Bijbelverhalen door bekende schrijvers.
De organisatie van de Bijbel10daagse is in handen van het Nederlands Bijbelgenootschap. De medewerkers en de vrijwilligers van het NBG hopen dat door de verschillende activiteiten de Bijbel toegankelijk(er) wordt voor veel mensen. Op http://www.bijbel10daagse.nl/ vind je alle informatie. Het Bijbelleesproject van deze Bijbel10daagse is een uitnodiging om de tien bijbelverhalen van de Bijbel10daagse te lezen en deze te overdenken.
Lees jij ook mee, tijdens de Bijbel10daagse of daarna?
Lees mee!
In deze Bijbel10daagse hebben we tien verhalen uit de Bijbel uitgezocht en bij elk verhaal een vraag gemaakt, die bij het verhaal past en je laat nadenken over jezelf en je (on)geloof. Het is de bedoeling dat je iedere dag een Bijbelverhaal leest en een vraag overdenkt. Dat doe je bijvoorbeeld zo: ‘s ochtends lees je het Bijbelverhaal en de vraag door. Vervolgens laat je de
vraag de hele dag door je hoofd spelen, bewust of onbewust. ’s Avonds ga je zitten en schrijf je een paar regels of een paar woorden op als antwoord op de vraag. Na afloop van de tiendaagse heb je nagedacht over een aantal belangrijke zaken van je leven en je hebt het op papier in een soort dagboekje. De vragen kun je op verschillende manieren beantwoorden.
Vandaag staat het Bijbelverhaal van de Verloren Zoon uit Lucas 15:11-24 centraal.
Daarbij hoort bovenstaande cartoon van Willeke Brouwer.
De vraag die vandaag bij dit verhaal hoort, is: “Waarom kom ik terug?”
Op de Nationale Bijbelzondag van afgelopen zondag (zie mijn weblogbericht van 25 oktober 2009), kreeg het verhaal van de blinde Bartimeüs in de zondagse viering van de Nederlandse kerken bijzondere aandacht. Op 21 oktober 2009 verscheen er een verhalenbundel -met "De karavaan" als titel - met tien hervertellingen van Bijbelverhalen door bekende schrijvers.
De organisatie van de Bijbel10daagse is in handen van het Nederlands Bijbelgenootschap. De medewerkers en de vrijwilligers van het NBG hopen dat door de verschillende activiteiten de Bijbel toegankelijk(er) wordt voor veel mensen. Op http://www.bijbel10daagse.nl/ vind je alle informatie. Het Bijbelleesproject van deze Bijbel10daagse is een uitnodiging om de tien bijbelverhalen van de Bijbel10daagse te lezen en deze te overdenken.
Lees jij ook mee, tijdens de Bijbel10daagse of daarna?
Lees mee!
In deze Bijbel10daagse hebben we tien verhalen uit de Bijbel uitgezocht en bij elk verhaal een vraag gemaakt, die bij het verhaal past en je laat nadenken over jezelf en je (on)geloof. Het is de bedoeling dat je iedere dag een Bijbelverhaal leest en een vraag overdenkt. Dat doe je bijvoorbeeld zo: ‘s ochtends lees je het Bijbelverhaal en de vraag door. Vervolgens laat je de
vraag de hele dag door je hoofd spelen, bewust of onbewust. ’s Avonds ga je zitten en schrijf je een paar regels of een paar woorden op als antwoord op de vraag. Na afloop van de tiendaagse heb je nagedacht over een aantal belangrijke zaken van je leven en je hebt het op papier in een soort dagboekje. De vragen kun je op verschillende manieren beantwoorden.
Vandaag staat het Bijbelverhaal van de Verloren Zoon uit Lucas 15:11-24 centraal.
Daarbij hoort bovenstaande cartoon van Willeke Brouwer.
De vraag die vandaag bij dit verhaal hoort, is: “Waarom kom ik terug?”
Misschien lukt het je soms niet om iets op te schrijven. Dat geeft niet, morgen is er weer een dag. Maar als het je te veel ergert, kun je deze techniek gebruiken: ga zitten, leg je horloge naast je neer, pak je pen, zet hem op het papier, begin met schrijven en haal je pen niet van het papier voordat er één minuut voorbij is. Succes gegarandeerd!
dinsdag 27 oktober 2009
Pelgrimage-lezing voor de Raad van Kerken in Friesland
Dinsdag 27 oktober 2009
Vanuit de Raad van Kerken in Friesland kreeg ik onlangs van de nieuwe Raadsvoorzitter ds. Rein Veenboer het verzoek om in de hoedanigheid van bestuursvoorzitter van de Stichting Jabikspaad Fryslân een lezing te verzorgen over de "waarde en ervaringen rondom pelgrimage". Deze bijeenkomst met presentatie vindt plaats in het Titus Brandsmahuis van de Bonifatiuskerk te Leeuwarden. Deze provinciale Raad van Kerken is het overlegorgaan van en voor de gemeenschap van de kerkgenootschappen in Friesland.
De Raad van Kerken in Friesland wil middels mijn presentatie graag worden geïnformeerd over de bijzondere punten die aangetroffen (kunnen) worden op het Fries-Overijsselse Jabikspaad, dat van Sint Jacobiparochie naar Hasselt voert. Zijn het alleen "kerkmensen" die dit pelgrimspad bewandelen? Tevens is gevraagd wat de waarde van een pelgrimage is voor de kerk en voor wandelaars en wat wandelaars/pelgrims op dit pelgrimspad beleven. Voorts is de Raad geïnteresseerd in de wijze waarop allerlei niet-kerkelijke organisaties nu al betrokken zijn bij het vestigen van aandacht op en het aantrekkelijk maken van deze pelgrimsroute door Friesland. En tenslotte wil de Raad van Kerken in Friesland graag mijn advies over hoe de Raad, de plaatselijke kerkelijke gemeenten, de Friese lidkerken en de kerkelijke provinciale organen zich zouden kunnen verbinden aan het Friese Jabiks(pelgrims)paad.
Achtereenvolgens komen in mijn lezing onder andere aan de orde:
Vanuit de Raad van Kerken in Friesland kreeg ik onlangs van de nieuwe Raadsvoorzitter ds. Rein Veenboer het verzoek om in de hoedanigheid van bestuursvoorzitter van de Stichting Jabikspaad Fryslân een lezing te verzorgen over de "waarde en ervaringen rondom pelgrimage". Deze bijeenkomst met presentatie vindt plaats in het Titus Brandsmahuis van de Bonifatiuskerk te Leeuwarden. Deze provinciale Raad van Kerken is het overlegorgaan van en voor de gemeenschap van de kerkgenootschappen in Friesland.
De Raad van Kerken in Friesland wil middels mijn presentatie graag worden geïnformeerd over de bijzondere punten die aangetroffen (kunnen) worden op het Fries-Overijsselse Jabikspaad, dat van Sint Jacobiparochie naar Hasselt voert. Zijn het alleen "kerkmensen" die dit pelgrimspad bewandelen? Tevens is gevraagd wat de waarde van een pelgrimage is voor de kerk en voor wandelaars en wat wandelaars/pelgrims op dit pelgrimspad beleven. Voorts is de Raad geïnteresseerd in de wijze waarop allerlei niet-kerkelijke organisaties nu al betrokken zijn bij het vestigen van aandacht op en het aantrekkelijk maken van deze pelgrimsroute door Friesland. En tenslotte wil de Raad van Kerken in Friesland graag mijn advies over hoe de Raad, de plaatselijke kerkelijke gemeenten, de Friese lidkerken en de kerkelijke provinciale organen zich zouden kunnen verbinden aan het Friese Jabiks(pelgrims)paad.
Achtereenvolgens komen in mijn lezing onder andere aan de orde:
- welke bezienswaardigheden wandelaars/pelgrims op het Jabikspaad zien en beleven, zoals bijvoorbeeld het fresco van Sint Jacobus in de Leeuwarder Jacobijnerkerk;
- wat doorgaans de uiteenlopende motieven zijn om te gaan pelgrimeren en hoe het mogelijk is dat je als wandelaar in Sint Jacobiparochie begint, maar als pelgrim in Santiago de Compostela aankomt;
- dat pelgrims onderweg leren te relativeren, daarbij veelal letterlijk - aan den lijve - ondervinden wat de essentiële basisbehoeften zijn waar uiteindelijk in je leven alles om draait;
- dat niet zozeer aanwijsbaar, maar wel aantoonbaar is dat de (pelgrims)weg zijn werk doet, dag aan dag, stap voor stap;
- welke zaken de Stichting Jabikspaad Fryslân met zeer beperkte middelen toch allemaal behartigt om de pelgrims in spé op weg te laten gaan en hen afgepast te accommoderen door onze activiteiten op het gebied van bijvoorbeeld: kartering, routegidsen, stempelkaarten, wegwijzers, Jacobs-appelbomen, routebeheerders, belangenbehartiging, websitebeheer en presentie op wandel- en fietsbeurzen en dito evenementen.
Aan het eind van de lezing komen we bij de rol die de Raad van Kerken in Friesland met haar provinciale lidkerken en plaatselijke kerkgemeenschappen zou kunnen vervullen. Ook vanmorgen blijkt maar weer dat al heel snel de aloude discussie op tafel komt dat de kerkgebouwen in Friesland ook gedurende werkdagen opengesteld zouden moeten zijn voor passerende wandelaars/pelgrims, zoals dat ook in landen als Frankrijk en Spanje in veel dorpen en steden te doen gebruikelijk is. Met allerlei praktische wenken probeer ik de aanwezige Raadsleden erop te wijzen dat kerkgemeenschappen wellicht veel doeltreffender te werk zouden kunnen gaan, door eerst maar eens te kiezen voor eenvoudiger arrangementen voor (startende) pelgrims, zoals het plaatsen van kerk-eigen wegwijzers, het aanbieden van een beschutte zitplaats met enige lokale informatie, het verwijzen naar kerk-eigen accommodaties waar een uiteenlopend, maar vooral passend diensten- en/of producten-aanbod is voor pelgrims. Met zulke, eenvoudig te realiseren middelen kan mijn (en hopelijk ons aller) "Pylgers(akkomodaasje)dream" werkelijkheid worden?!
Zou dit wellicht op afzienbare termijn kunnen worden uitgewerkt door de Friese vertegenwoordigers van "Tsjerkepaad", nauw verbonden aan de Raad van Kerken in Friesland. Mijn boodschap is duidelijk: Begin direct met dat wat nu al eenvoudig realiseerbaar is. En daarna geldt de aloude, middeleeuwse pelgrimswens/-groet: "Ultreia", ofwel: Voorwaarts, Ga door, Geef niet op!
Aan het eind van de lezing komen we bij de rol die de Raad van Kerken in Friesland met haar provinciale lidkerken en plaatselijke kerkgemeenschappen zou kunnen vervullen. Ook vanmorgen blijkt maar weer dat al heel snel de aloude discussie op tafel komt dat de kerkgebouwen in Friesland ook gedurende werkdagen opengesteld zouden moeten zijn voor passerende wandelaars/pelgrims, zoals dat ook in landen als Frankrijk en Spanje in veel dorpen en steden te doen gebruikelijk is. Met allerlei praktische wenken probeer ik de aanwezige Raadsleden erop te wijzen dat kerkgemeenschappen wellicht veel doeltreffender te werk zouden kunnen gaan, door eerst maar eens te kiezen voor eenvoudiger arrangementen voor (startende) pelgrims, zoals het plaatsen van kerk-eigen wegwijzers, het aanbieden van een beschutte zitplaats met enige lokale informatie, het verwijzen naar kerk-eigen accommodaties waar een uiteenlopend, maar vooral passend diensten- en/of producten-aanbod is voor pelgrims. Met zulke, eenvoudig te realiseren middelen kan mijn (en hopelijk ons aller) "Pylgers(akkomodaasje)dream" werkelijkheid worden?!
Zou dit wellicht op afzienbare termijn kunnen worden uitgewerkt door de Friese vertegenwoordigers van "Tsjerkepaad", nauw verbonden aan de Raad van Kerken in Friesland. Mijn boodschap is duidelijk: Begin direct met dat wat nu al eenvoudig realiseerbaar is. En daarna geldt de aloude, middeleeuwse pelgrimswens/-groet: "Ultreia", ofwel: Voorwaarts, Ga door, Geef niet op!
Kennismaken met College van Bestuur van Windesheim in Zwolle
Maandag 26 oktober 2009
Het College van Bestuur (CvB) van de Christelijke Hogeschool Windesheim bestaat momenteel uit drie heren, te weten: Albert Cornelissen (voorzitter van het CvB), Jan Willem Meinsma en Hein Dijkstra. De eerste twee genoemde collegeleden zijn in dit kalenderjaar toegetreden tot het College van Bestuur en maken samen met de heer Dijkstra in deze hoedanigheid tevens deel uit van het Verenigingsbestuur van de Vereniging VU-Windesheim. Het nieuw-samengestelde CvB van Windesheim heeft onlangs alle leden van de Regiocomité's van de Vereniging VU-Windesheim uitgenodigd om (nader) met hen kennis te maken. Samen met de Friese mede-comitéleden Wil Lodewijk en Henny Sijbranda woon ik als voorzitter van het Regiocomité Fryslân dit avondvullend programma bij op de hogeschool-campus te Zwolle.
Na de ontvangst en kennismaking verzorgen de collegeleden Cornelissen en Meinsma elk een voordracht, waarin een aantal actuele ontwikkelingen van de Zwolse hogeschool aan de orde komen. Aansluitend volgt een gesprek over de mogelijkheden van onze Regiocomité's om met Windesheim en met andere, externe partners te komen tot een aantrekkelijk programma-aanbod van VU-connected, tot voor kort nog VU-podium genoemd.
Voorafgaand aan het diner presenteren de twee Windesheim-alumni Sander Apperlo en Gerben Knol in samenwerking met docent Arie Jansen hun afstudeerproject "A new museum for Brancusi", waarmee zij de Annette Roeters Prijs 2007/2008 wonnen. Met hun afstudeerproject namen deze twee toen nog afstuderende studenten deel aan de internationale architectuurprijsvraag, die moet leiden tot een nieuw museum voor de kunst van Constantin Brancusi, dat gebouwd wordt naast het Centre Georges Pompidou te Parijs.
Na het diner verzorgen lector Jaap Timmer en kenniskringlid Klaas van der Kolk een presentatie over hun lectoraat "Veiligheid en Sociale Cohesie" in het algemeen en over de onderzoeksprojecten van deze lector en zijn kenniskring in het bijzonder. Vorig jaar was lector Timmer bij ons Regiocomité in Leeuwarden te gast in het Debatcafé handelend over de veiligheid in Leeuwarden, dat wij als Regiocomité organiseerden in samenwerking met het Friesch Dagblad en met de Leeuwarder burgemeester Ferd Crone (zie mijn weblogbericht van 27 november 2008).
De laatste presentatie wordt verzorgd door Ans Netjes, die ons vertelt over het dit jaar opgestarte "Windesheim Honours College". Deze avond wordt daarop aansluitend in het hogeschoolcafé afgesloten.
Het College van Bestuur (CvB) van de Christelijke Hogeschool Windesheim bestaat momenteel uit drie heren, te weten: Albert Cornelissen (voorzitter van het CvB), Jan Willem Meinsma en Hein Dijkstra. De eerste twee genoemde collegeleden zijn in dit kalenderjaar toegetreden tot het College van Bestuur en maken samen met de heer Dijkstra in deze hoedanigheid tevens deel uit van het Verenigingsbestuur van de Vereniging VU-Windesheim. Het nieuw-samengestelde CvB van Windesheim heeft onlangs alle leden van de Regiocomité's van de Vereniging VU-Windesheim uitgenodigd om (nader) met hen kennis te maken. Samen met de Friese mede-comitéleden Wil Lodewijk en Henny Sijbranda woon ik als voorzitter van het Regiocomité Fryslân dit avondvullend programma bij op de hogeschool-campus te Zwolle.
Na de ontvangst en kennismaking verzorgen de collegeleden Cornelissen en Meinsma elk een voordracht, waarin een aantal actuele ontwikkelingen van de Zwolse hogeschool aan de orde komen. Aansluitend volgt een gesprek over de mogelijkheden van onze Regiocomité's om met Windesheim en met andere, externe partners te komen tot een aantrekkelijk programma-aanbod van VU-connected, tot voor kort nog VU-podium genoemd.
Voorafgaand aan het diner presenteren de twee Windesheim-alumni Sander Apperlo en Gerben Knol in samenwerking met docent Arie Jansen hun afstudeerproject "A new museum for Brancusi", waarmee zij de Annette Roeters Prijs 2007/2008 wonnen. Met hun afstudeerproject namen deze twee toen nog afstuderende studenten deel aan de internationale architectuurprijsvraag, die moet leiden tot een nieuw museum voor de kunst van Constantin Brancusi, dat gebouwd wordt naast het Centre Georges Pompidou te Parijs.
Na het diner verzorgen lector Jaap Timmer en kenniskringlid Klaas van der Kolk een presentatie over hun lectoraat "Veiligheid en Sociale Cohesie" in het algemeen en over de onderzoeksprojecten van deze lector en zijn kenniskring in het bijzonder. Vorig jaar was lector Timmer bij ons Regiocomité in Leeuwarden te gast in het Debatcafé handelend over de veiligheid in Leeuwarden, dat wij als Regiocomité organiseerden in samenwerking met het Friesch Dagblad en met de Leeuwarder burgemeester Ferd Crone (zie mijn weblogbericht van 27 november 2008).
De laatste presentatie wordt verzorgd door Ans Netjes, die ons vertelt over het dit jaar opgestarte "Windesheim Honours College". Deze avond wordt daarop aansluitend in het hogeschoolcafé afgesloten.
zondag 25 oktober 2009
Dopen op Nationale Bijbelzondag in De Hege Stins
Zondag 25 oktober 2009
De ochtendkerkdienst in De Hege Stins in Stiens heeft vandaag in tweeërlei opzicht een feestelijk karakter. Vandaag vieren we het doopfeest van de dochter van de familie Van Lingen uit Stiens. En we vieren het feit dat het nu de Nationale Bijbelzondag is. Onze nieuwe predikante Desirée Scholtens is vanmorgen voorganger in deze dienst.
De Nationale Bijbelzondag is elk jaar de centrale zondag van de Bijbel10daagse van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG). Het thema van de Bijbel10daagse van 2009 is "Verhalenkaravaan". Bijbelverhalen staan dit jaar centraal tjidens de Bijbel10daagse. In verhalen van de Bijbel kom je mensen tegen die - hoe verschillend ze ook zijn - dezelfde eigenaardigheden, kwaliteiten, zwaktes, twijfels en emoties hebben als wij. Mede vanwege die herkenbaarheid dóen Bijbelverhalen iets met je.
Het thema van de Nationale Bijbelzondag 2009 is: "Zorg dat ik weer kan zien". Het verhaal van de blinde bedelaar Bartimeüs uit Marcus 10:46-52 staat vandaag centraal. Het is het laatste genezingsverhaal van het evangelie. In dit verhaal is het de enige keer dat degene die genezen wordt, bij name wordt genoemd. Deze blinde Bartimeüs is in het Marcus-evangelie ook de enige die Jezus aanspreekt als "zoon van David". En Bartimeüs gaat na zijn genezing niet heen, zoals dat bij voorgaande genezingen gebruikelijk was, maar hij gaat juist met Jezus mee. Hij blijft Jezus volgen.
Na het dopen van ons pasgeboren gemeentelid, voert dominee Scholtens bovengenoemde Bijbellezing met een tiental improviserende jonge en oudere gemeenteleden als hoorspel uit. Aan het eind van de dienst vertelt Gerrit Woudstra als vertegenwoordiger van de plaatselijke NBG-werkgroep het een en ander over de Bijbel10daagse en over de missie en het werk van het Nederlands Bijbelgenootschap. Na afloop wordt gecollecteerd voor het buitenlandproject "Latino" van het NBG. De opbrengst van deze collecte wordt gebruikt om in samenwerking met Latijns-Amerikaanse bijbelgenootschappen in onder andere Argentinië, Suriname, Bolivia en Honduras Bijbels en bijbels materiaal uit te reiken aan sociaal zwakkere mensen, kinderen, ouderen, zieken, mensen met een handicap en aan gevangen.
Behalve vóór de dienst, is het ook mogelijk om na het feliciteren van de doopouders, tijdens het koffiedrinken na de kerkdienst kennis te nemen van de presentatietafel van de plaatselijk NBG-werkgroep. In de druk bezochte stand staan de Stienser NBG-werkgroepleden om uitleg te geven over de gepresenteerde (kinder)Bijbels en over het overige bijbelmateriaal van het Nederlands Bijbelgenootschap. Wat daar ligt, kan ook worden gekocht. Met haar activiteiten van vandaag èn in de nog komende dagen van de Bijbel10daagse draagt ook deze plaatselijke werkgroep van het NBG bij aan de oneliner van de missie van het NBG: "Er voor zorgen dat de Bijbel zoveel mogelijk mensen bereikt en aanspreekt".
De ochtendkerkdienst in De Hege Stins in Stiens heeft vandaag in tweeërlei opzicht een feestelijk karakter. Vandaag vieren we het doopfeest van de dochter van de familie Van Lingen uit Stiens. En we vieren het feit dat het nu de Nationale Bijbelzondag is. Onze nieuwe predikante Desirée Scholtens is vanmorgen voorganger in deze dienst.
De Nationale Bijbelzondag is elk jaar de centrale zondag van de Bijbel10daagse van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG). Het thema van de Bijbel10daagse van 2009 is "Verhalenkaravaan". Bijbelverhalen staan dit jaar centraal tjidens de Bijbel10daagse. In verhalen van de Bijbel kom je mensen tegen die - hoe verschillend ze ook zijn - dezelfde eigenaardigheden, kwaliteiten, zwaktes, twijfels en emoties hebben als wij. Mede vanwege die herkenbaarheid dóen Bijbelverhalen iets met je.
Het thema van de Nationale Bijbelzondag 2009 is: "Zorg dat ik weer kan zien". Het verhaal van de blinde bedelaar Bartimeüs uit Marcus 10:46-52 staat vandaag centraal. Het is het laatste genezingsverhaal van het evangelie. In dit verhaal is het de enige keer dat degene die genezen wordt, bij name wordt genoemd. Deze blinde Bartimeüs is in het Marcus-evangelie ook de enige die Jezus aanspreekt als "zoon van David". En Bartimeüs gaat na zijn genezing niet heen, zoals dat bij voorgaande genezingen gebruikelijk was, maar hij gaat juist met Jezus mee. Hij blijft Jezus volgen.
Na het dopen van ons pasgeboren gemeentelid, voert dominee Scholtens bovengenoemde Bijbellezing met een tiental improviserende jonge en oudere gemeenteleden als hoorspel uit. Aan het eind van de dienst vertelt Gerrit Woudstra als vertegenwoordiger van de plaatselijke NBG-werkgroep het een en ander over de Bijbel10daagse en over de missie en het werk van het Nederlands Bijbelgenootschap. Na afloop wordt gecollecteerd voor het buitenlandproject "Latino" van het NBG. De opbrengst van deze collecte wordt gebruikt om in samenwerking met Latijns-Amerikaanse bijbelgenootschappen in onder andere Argentinië, Suriname, Bolivia en Honduras Bijbels en bijbels materiaal uit te reiken aan sociaal zwakkere mensen, kinderen, ouderen, zieken, mensen met een handicap en aan gevangen.
Behalve vóór de dienst, is het ook mogelijk om na het feliciteren van de doopouders, tijdens het koffiedrinken na de kerkdienst kennis te nemen van de presentatietafel van de plaatselijk NBG-werkgroep. In de druk bezochte stand staan de Stienser NBG-werkgroepleden om uitleg te geven over de gepresenteerde (kinder)Bijbels en over het overige bijbelmateriaal van het Nederlands Bijbelgenootschap. Wat daar ligt, kan ook worden gekocht. Met haar activiteiten van vandaag èn in de nog komende dagen van de Bijbel10daagse draagt ook deze plaatselijke werkgroep van het NBG bij aan de oneliner van de missie van het NBG: "Er voor zorgen dat de Bijbel zoveel mogelijk mensen bereikt en aanspreekt".
zaterdag 24 oktober 2009
Hupsakee en oare ferhalen
Sneon 24 oktober 2009
“Yn in foarich libben haw ik grif seeman west“, sei omke.
Neffens muoike wie dat lichtsinnich praat.
En doe't wy omke mei de kloet dwaande seagen..."
Mei it fleurige ferhaal 'Farre' begjint dizze ferhalebondel, dêr't alderhanne personaazjes yn foarbykomme. Jong en âld, en alles wat dêr tuskenyn sit. Elk, mei syn eigenaardichheden, tekoartkommings of wivelmoedigens, siket it paad troch it libben. Wolris op in wize dêr't men jin oer fernuveret of om skodholje moat. Guon fan 'e 60 ferhalen binne mankelyk, oare spannend of mystyk. Mar humor spilet de boppetoan en faak sille jo glimkje om de nuveraardichheden dy't jo yn dit boek meibelibje.
De ferhalen binnen skreaun troch Anders M. Rozendal. In grut part fan dizze 60 ferhalen binnen yn ’e rin fan ’e jierren yn ’e Sneinspetiele fan it Friesch Dagblad publisearre. Ferhalen mei titels lykas: Spoekegat, De registers iepen, Snobkont, Simmerjûn, Foar master opslaan en as útsetter it 60e ferhaal: Neisit.
As bestjoer fan 'e Kristlik Fryske Folks Bibleteek (KFFB) publisearren wy yn it jubileumjier 2009 de nije ferhalebondel " Hupsakee en oare ferhalen” fan ús Fryske skriuwer Anders M. Rozendal út Dokkum. It boek hat KFFB-nûmer: 455 en ISBN-nûmer: 978 90 74918 73-2. Yn 'e boekhannel èn by de KFFB kinne jo dizze ferhalebondel keapje foar € 19,50. Foar KFFB-leden is de priis by de KFFB € 16,00.
Faaks wolle jo ek lid wurde fan ús feriening de Kristlik Fryske Folks Bibleteek (KFFB). It lidmaatskip fan 'e KFFB kostet mar € 27,00 yn 't jier. Dêrfoar krije jo mar leafst trije kear yn 't jier (yn febrewaris, maaie en septimber) in nije roman-útjefte; en de Frysk literêre krante "De fleanende krie" krije jo der dan ek noch trije kear mei op ta.
Fia ynternet kinne jo fuortendaliks lid wurde op 'e side: http://kffb.nl/nijlid.html
“Yn in foarich libben haw ik grif seeman west“, sei omke.
Neffens muoike wie dat lichtsinnich praat.
En doe't wy omke mei de kloet dwaande seagen..."
Mei it fleurige ferhaal 'Farre' begjint dizze ferhalebondel, dêr't alderhanne personaazjes yn foarbykomme. Jong en âld, en alles wat dêr tuskenyn sit. Elk, mei syn eigenaardichheden, tekoartkommings of wivelmoedigens, siket it paad troch it libben. Wolris op in wize dêr't men jin oer fernuveret of om skodholje moat. Guon fan 'e 60 ferhalen binne mankelyk, oare spannend of mystyk. Mar humor spilet de boppetoan en faak sille jo glimkje om de nuveraardichheden dy't jo yn dit boek meibelibje.
De ferhalen binnen skreaun troch Anders M. Rozendal. In grut part fan dizze 60 ferhalen binnen yn ’e rin fan ’e jierren yn ’e Sneinspetiele fan it Friesch Dagblad publisearre. Ferhalen mei titels lykas: Spoekegat, De registers iepen, Snobkont, Simmerjûn, Foar master opslaan en as útsetter it 60e ferhaal: Neisit.
As bestjoer fan 'e Kristlik Fryske Folks Bibleteek (KFFB) publisearren wy yn it jubileumjier 2009 de nije ferhalebondel " Hupsakee en oare ferhalen” fan ús Fryske skriuwer Anders M. Rozendal út Dokkum. It boek hat KFFB-nûmer: 455 en ISBN-nûmer: 978 90 74918 73-2. Yn 'e boekhannel èn by de KFFB kinne jo dizze ferhalebondel keapje foar € 19,50. Foar KFFB-leden is de priis by de KFFB € 16,00.
Faaks wolle jo ek lid wurde fan ús feriening de Kristlik Fryske Folks Bibleteek (KFFB). It lidmaatskip fan 'e KFFB kostet mar € 27,00 yn 't jier. Dêrfoar krije jo mar leafst trije kear yn 't jier (yn febrewaris, maaie en septimber) in nije roman-útjefte; en de Frysk literêre krante "De fleanende krie" krije jo der dan ek noch trije kear mei op ta.
Fia ynternet kinne jo fuortendaliks lid wurde op 'e side: http://kffb.nl/nijlid.html
vrijdag 23 oktober 2009
Olympische vlam Winterspelen 2010 ontstoken in Olympia
Vrijdag 23 oktober 2009
Toen wij als gezin in de zomervakantie van het jaar 2003 met een camper van Toronto - afwisselend door Canada en de Verenigde Staten bijna van kust tot kust - naar Vancouver reden, was Canada al zichtbaar in de ban van de Olympische Winterspelen van 2010. Tijdens ons verblijf in die zomervakantie werd namelijk bekend gemaakt dat het Canadese Vancouver en het nabijgelegen ski-oord Whistler gastheer zullen zijn van de Olympische Winterspelen van 2010. Toen wij van 30 juli tot en met 5 augustus 2003 Whister en Vancouver enige dagen na die bekendmaking bezochten, heerste er een feestelijke stemming onder de mensen en de straten waren versierd met grote vlaggen en wimpels. De openingsceremonie van deze Winterspelen is op 12 februari 2010.
Vandaag kregen we bericht van onze vrienden Emmie en Wim Kroezen, die op het Griekse eiland Zakynthos wonen (zie mijn weblogbericht van 27 januari 2009), dat Emmie gisteren – 22 oktober 2009 - met een groep Britse toeristen aanwezig was bij het ontsteken van de olympische vlam in het oude Olympia in Griekenland. Met een concave (holle) spiegel om de zonnestralen op te vangen, ontstak een “hogepriesteres” - gespeeld door de Griekse actrice Maria Nafpliotou - vóór de tempel van Hera de toorts. De vlam is gisteren begonnen aan een achtdaagse reis door Griekenland.
De Griekse reuzenslalomskiër Vassilis Dimitriadis kreeg gisteren de eer om als eerste de olympische vlam door de straten van Olympia te dragen. Emmie Kroezen maakte daarvan voor mijn weblog bijgaande foto, overigens – naar pas ’s avonds in het ziekenhuis van Zakynthos bleek – met een op twee plaatsen gebroken hand, wegens een valpartij eerder die dag. De eerste fakkelloper Dimitriadis bleef onderweg even staan op de plaats waar het hart van de stichter van de moderne Spelen, Baron Pierre de Coubertin, begraven ligt.
De tocht door Griekenland doet onder meer alle lokale ski-oorden aan. Op 29 oktober 2009 wordt de vlam in het Kalimarmaro-stadion in Athene - waar in 1896 de eerste moderne Olympische Spelen plaatsvonden - overgedragen aan de officials van de Winterspelen in Vancouver.
Op 30 oktober 2009 wordt de estafette dan voortgezet in Canada, waar tót het begin van de Spelen, met de vlam door totaal 12.000 fakkellopers in totaal 45.000 kilometer wordt afgelegd. De vlam zal dan meer dan 1.030 gemeenschappen hebben bezocht, 119 inheemse zegeningen hebben ondergaan, drie oceanen hebben aangeraakt en zijn gedragen door een variatie aan Canadezen van alle leeftijden, culturen en religies.
Toen wij als gezin in de zomervakantie van het jaar 2003 met een camper van Toronto - afwisselend door Canada en de Verenigde Staten bijna van kust tot kust - naar Vancouver reden, was Canada al zichtbaar in de ban van de Olympische Winterspelen van 2010. Tijdens ons verblijf in die zomervakantie werd namelijk bekend gemaakt dat het Canadese Vancouver en het nabijgelegen ski-oord Whistler gastheer zullen zijn van de Olympische Winterspelen van 2010. Toen wij van 30 juli tot en met 5 augustus 2003 Whister en Vancouver enige dagen na die bekendmaking bezochten, heerste er een feestelijke stemming onder de mensen en de straten waren versierd met grote vlaggen en wimpels. De openingsceremonie van deze Winterspelen is op 12 februari 2010.
Vandaag kregen we bericht van onze vrienden Emmie en Wim Kroezen, die op het Griekse eiland Zakynthos wonen (zie mijn weblogbericht van 27 januari 2009), dat Emmie gisteren – 22 oktober 2009 - met een groep Britse toeristen aanwezig was bij het ontsteken van de olympische vlam in het oude Olympia in Griekenland. Met een concave (holle) spiegel om de zonnestralen op te vangen, ontstak een “hogepriesteres” - gespeeld door de Griekse actrice Maria Nafpliotou - vóór de tempel van Hera de toorts. De vlam is gisteren begonnen aan een achtdaagse reis door Griekenland.
De Griekse reuzenslalomskiër Vassilis Dimitriadis kreeg gisteren de eer om als eerste de olympische vlam door de straten van Olympia te dragen. Emmie Kroezen maakte daarvan voor mijn weblog bijgaande foto, overigens – naar pas ’s avonds in het ziekenhuis van Zakynthos bleek – met een op twee plaatsen gebroken hand, wegens een valpartij eerder die dag. De eerste fakkelloper Dimitriadis bleef onderweg even staan op de plaats waar het hart van de stichter van de moderne Spelen, Baron Pierre de Coubertin, begraven ligt.
De tocht door Griekenland doet onder meer alle lokale ski-oorden aan. Op 29 oktober 2009 wordt de vlam in het Kalimarmaro-stadion in Athene - waar in 1896 de eerste moderne Olympische Spelen plaatsvonden - overgedragen aan de officials van de Winterspelen in Vancouver.
Op 30 oktober 2009 wordt de estafette dan voortgezet in Canada, waar tót het begin van de Spelen, met de vlam door totaal 12.000 fakkellopers in totaal 45.000 kilometer wordt afgelegd. De vlam zal dan meer dan 1.030 gemeenschappen hebben bezocht, 119 inheemse zegeningen hebben ondergaan, drie oceanen hebben aangeraakt en zijn gedragen door een variatie aan Canadezen van alle leeftijden, culturen en religies.
donderdag 22 oktober 2009
Poiesz in Stiens
Donderdag 22 oktober 2009
De Poiesz-supermarkt aan de Uniawei in Stiens - aan de voet van Molen De Hoop - is inmiddels klaar. Vanwege de destijds door de rechter opgelegde bouwstop heeft het lang geduurd alvorens de winkel kon worden afgebouwd (zie mijn weblogbericht van 26 februari 2009). Enkele maanden geleden is deze nieuwe supermarkt dan toch geopend. Het voormalige pand aan de Langebuorren - in het centrum van Stiens - is inmiddels verlaten. Daarin zit nu de Hema.
Poiesz Supermarkten B.V. is het enige zelfstandige regionale grootwinkelbedrijf in Noord-Nederland. Het is een sterk regionaal georiënteerd bedrijf. Poiesz voert derhalve een breed assortiment van Friese producten, hetgeen door veel Friezen wordt gewaardeerd.
Poiesz is een familiebedrijf, ontstaan in 1923, toen de heer L. Poiesz in Sneek een groentewinkel opende. In 1962 werd - ook in Sneek - de eerste "Poiesz Supermarkt" geopend. Inmiddels is Poiesz Supermarkten B.V. uitgegroeid tot een keten met 49 supermarkten en 44 slijterijen. Bij dit familiebedrijf werken inmiddels 3.600 mede-werkers en de familie Poiesz is nog steeds eigenaar van de keten. Jellien Smit - achterkleindochter van de oprichter - is momenteel als Directeur Operationele Zaken lid van de directie van Poiesz Supermarkten. Jellien is een oud-studente van me in de periode dat ik in de negentiger jaren nog bij de Retail Management School Leeuwarden (RMSL) werkte van de toenmalige Christelijke Hogeschool Noord-Nederland (CHN).
Behalve de grote vrachtwagens zie je in Stiens niet vaak een bedrijfsauto van de Poiesz bij de supermarkt staan. Vandaag wel, dus ik heb bij het passeren de gelegenheid te baat genomen om deze Opel Combo-bedrijfswagen van Poiesz Supermarkten op de foto te zetten.
De Poiesz-supermarkt aan de Uniawei in Stiens - aan de voet van Molen De Hoop - is inmiddels klaar. Vanwege de destijds door de rechter opgelegde bouwstop heeft het lang geduurd alvorens de winkel kon worden afgebouwd (zie mijn weblogbericht van 26 februari 2009). Enkele maanden geleden is deze nieuwe supermarkt dan toch geopend. Het voormalige pand aan de Langebuorren - in het centrum van Stiens - is inmiddels verlaten. Daarin zit nu de Hema.
Poiesz Supermarkten B.V. is het enige zelfstandige regionale grootwinkelbedrijf in Noord-Nederland. Het is een sterk regionaal georiënteerd bedrijf. Poiesz voert derhalve een breed assortiment van Friese producten, hetgeen door veel Friezen wordt gewaardeerd.
Poiesz is een familiebedrijf, ontstaan in 1923, toen de heer L. Poiesz in Sneek een groentewinkel opende. In 1962 werd - ook in Sneek - de eerste "Poiesz Supermarkt" geopend. Inmiddels is Poiesz Supermarkten B.V. uitgegroeid tot een keten met 49 supermarkten en 44 slijterijen. Bij dit familiebedrijf werken inmiddels 3.600 mede-werkers en de familie Poiesz is nog steeds eigenaar van de keten. Jellien Smit - achterkleindochter van de oprichter - is momenteel als Directeur Operationele Zaken lid van de directie van Poiesz Supermarkten. Jellien is een oud-studente van me in de periode dat ik in de negentiger jaren nog bij de Retail Management School Leeuwarden (RMSL) werkte van de toenmalige Christelijke Hogeschool Noord-Nederland (CHN).
Behalve de grote vrachtwagens zie je in Stiens niet vaak een bedrijfsauto van de Poiesz bij de supermarkt staan. Vandaag wel, dus ik heb bij het passeren de gelegenheid te baat genomen om deze Opel Combo-bedrijfswagen van Poiesz Supermarkten op de foto te zetten.
woensdag 21 oktober 2009
Lanterfanten over Route 3.6 van Allingawier naar Sneek
Woensdag 21 oktober 2009
Het is vanmorgen nog maar 6 graden Celsius als Durkje en ik met een straffe oostenwind in het museumdorpje Allingawier beginnen aan een 26 kilometer lange wandeltocht van Allingawier naar Sneek. Het is de zesde route uit deel drie van de wandelgids "Friesland voor lanterfanters". Auteur Fokko Bosker gaf aan deze route als thema mee: "Over schrijvers en dichters in het grasgroene polderland". De namen van de betreffende schrijver en dichter volgen hieronder.
Van Allingawier lopen we via de buurtschappen Vierhuizen en Bonjeterp naar Parrega. We lopen over kronkelende boerenpaden en over dijkjes door het polderlandschap, dat de bekende Friese dichter Obe Postma (1868-1963) in zijn jeugd doorkruiste, in een periode dat dit polderland werd onttrokken aan de invloed van het regelmatig wassende water. Zijn latere oeuvre van poëzie en wetenschappelijke werken over het Friese boerenleven en over de geschiedenis van de Friese landbouw vinden hier in zijn jeugd hun oorsprong.
Van Parrega lopen we in de richting van Atzeburen, om ten noorden daarvan af te buigen naar Greonterp, het dorp waar vanaf 1964 tot 1971 de Nederlandse schrijver Gerard Reve woonde met zijn vrienden Henk van Manen (in zijn boeken "Woelrat" genoemd) en Willem Bruno van Albeda (in Reve's boeken "Teigetje" genoemd).
Ten zuiden van Greonterp willen we conform de wandelgids langs de oevers van Het Vliet, het Sipkemeer en het Rietmeer lopen, als we door een passerende ecoloog uit Zwolle het verzoek krijgen om de oevers van deze drie meren niet te betreden, aangezien dit momenteel een voor het publiek gesloten gedooggebied is voor ganzen, waarvoor momenteel onderzoeksmateriaal staat opgesteld. We passen onze route in overleg met deze ganzenhoeder enigszins aan en vervolgen onze weg via Sypset en langs de Oudegaasterbrekken, om vervolgens langs Oudega (Wymbritseradeel) in noordelijke richting naar Westhem te gaan.
Aan de voet van de kerkterp van Westhem begint een mooi Tsjerkepaad (kerkpad) dwars door de weilanden naar Abbega. In Abbega pauzeren we - in de inmiddels heerlijk warme zonneschijn - op een bankje bij de dorpskerk. Vanuit Abbega gaan we noordelijk van het Hissemeer en het Piekemeer naar Pikesyl. Daar begint het zogenoemde "Swalkerspaad", een veldpad dat kriskras door de weilanden, langs slootoevers, over smalle voetgangersbruggetjes langs houten wegwijzerpalen met rode koppen slingert tot aan de fietsbrug over de Bolswarder Zeilvaart bij Oosthem.
Voorbij Oosthem ben je dan snel bij de spoorwegovergang nabij Nijezijl, waarna je ook spoedig in het centrum van IJlst arriveert. Daar genieten we van een kop koffie bij de plaatselijke Chinees. We verlaten IJlst bij de houtzaagmolen De Rat, om dan over een schelpen(fiets)pad langs de Geeuw naar Sneek te wandelen. Door de Sneker woonwijk Tinga, langs de zuidelijke Sneker ringweg en onder het daar aanwezige aquaduct van de Geeuw door, komen we uiteindelijk uit bij de spoorlijn van Sneek naar IJlst. Bij het NS-station van Sneek eindigt onze wandeltocht vandaag. We halen de andere auto weer uit Allingawier en rijden huiswaarts. De later op de dag doorbrekende zon, de tot elf graden Celcius stijgende temperatuur en de mooie gevarieerde route met veel dorpen, buurtschappen, veldpaden, meren, boerderijen en weide-fauna maken deze route vandaag tot een aantrekkelijk geheel.
Het is vanmorgen nog maar 6 graden Celsius als Durkje en ik met een straffe oostenwind in het museumdorpje Allingawier beginnen aan een 26 kilometer lange wandeltocht van Allingawier naar Sneek. Het is de zesde route uit deel drie van de wandelgids "Friesland voor lanterfanters". Auteur Fokko Bosker gaf aan deze route als thema mee: "Over schrijvers en dichters in het grasgroene polderland". De namen van de betreffende schrijver en dichter volgen hieronder.
Van Allingawier lopen we via de buurtschappen Vierhuizen en Bonjeterp naar Parrega. We lopen over kronkelende boerenpaden en over dijkjes door het polderlandschap, dat de bekende Friese dichter Obe Postma (1868-1963) in zijn jeugd doorkruiste, in een periode dat dit polderland werd onttrokken aan de invloed van het regelmatig wassende water. Zijn latere oeuvre van poëzie en wetenschappelijke werken over het Friese boerenleven en over de geschiedenis van de Friese landbouw vinden hier in zijn jeugd hun oorsprong.
Van Parrega lopen we in de richting van Atzeburen, om ten noorden daarvan af te buigen naar Greonterp, het dorp waar vanaf 1964 tot 1971 de Nederlandse schrijver Gerard Reve woonde met zijn vrienden Henk van Manen (in zijn boeken "Woelrat" genoemd) en Willem Bruno van Albeda (in Reve's boeken "Teigetje" genoemd).
Ten zuiden van Greonterp willen we conform de wandelgids langs de oevers van Het Vliet, het Sipkemeer en het Rietmeer lopen, als we door een passerende ecoloog uit Zwolle het verzoek krijgen om de oevers van deze drie meren niet te betreden, aangezien dit momenteel een voor het publiek gesloten gedooggebied is voor ganzen, waarvoor momenteel onderzoeksmateriaal staat opgesteld. We passen onze route in overleg met deze ganzenhoeder enigszins aan en vervolgen onze weg via Sypset en langs de Oudegaasterbrekken, om vervolgens langs Oudega (Wymbritseradeel) in noordelijke richting naar Westhem te gaan.
Aan de voet van de kerkterp van Westhem begint een mooi Tsjerkepaad (kerkpad) dwars door de weilanden naar Abbega. In Abbega pauzeren we - in de inmiddels heerlijk warme zonneschijn - op een bankje bij de dorpskerk. Vanuit Abbega gaan we noordelijk van het Hissemeer en het Piekemeer naar Pikesyl. Daar begint het zogenoemde "Swalkerspaad", een veldpad dat kriskras door de weilanden, langs slootoevers, over smalle voetgangersbruggetjes langs houten wegwijzerpalen met rode koppen slingert tot aan de fietsbrug over de Bolswarder Zeilvaart bij Oosthem.
Voorbij Oosthem ben je dan snel bij de spoorwegovergang nabij Nijezijl, waarna je ook spoedig in het centrum van IJlst arriveert. Daar genieten we van een kop koffie bij de plaatselijke Chinees. We verlaten IJlst bij de houtzaagmolen De Rat, om dan over een schelpen(fiets)pad langs de Geeuw naar Sneek te wandelen. Door de Sneker woonwijk Tinga, langs de zuidelijke Sneker ringweg en onder het daar aanwezige aquaduct van de Geeuw door, komen we uiteindelijk uit bij de spoorlijn van Sneek naar IJlst. Bij het NS-station van Sneek eindigt onze wandeltocht vandaag. We halen de andere auto weer uit Allingawier en rijden huiswaarts. De later op de dag doorbrekende zon, de tot elf graden Celcius stijgende temperatuur en de mooie gevarieerde route met veel dorpen, buurtschappen, veldpaden, meren, boerderijen en weide-fauna maken deze route vandaag tot een aantrekkelijk geheel.
dinsdag 20 oktober 2009
Middeleeuwse stinsen en edellieden in Leeuwarderadeel
Dinsdag 20 oktober 2009
Kortgeleden verscheen het boek "De Stinzen in middeleeuws Friesland en hun bewoners", geschreven door drs. Paul Noomen van de Fryske Akademy. Vanavond woon ik in Cultureel Centrum De Skalm te Stiens van deze historicus de lezing bij, die wordt georganiseerd door de Documentatiestichting Leeuwarderadeel, in samenwerking met het Historisch Centrum Leeuwarden. De heer Noomen gaat in zijn lezing bij gelegenheid specifiek in op de oude stinsen en de vroegere adel van onze huidige gemeente Leeuwarderadeel.
Noomen maakt onderscheid tussen Staten en Stinsen. Staten zijn adellijke, aanzienlijke huizen op het land van een zathe, met bijbehorende rechten. Stinsen zijn versterkte, verdedigbare, stenen huizen, doorgaans met een hof en boomgaard, veelal van plattelandsadel; vaak zijn het eenvoudige woontorens van acht bij acht meter, met muren die tussen de meter en anderhalve meter dik waren (zie bijvoorbeeld de "Schierstins" in Veenwouden). Ze werden gebouwd in een periode dat Friesland nog geen centraal overheidsgezag kende. Lokale en regionale Dorpshoofdelingen voerden kleinschalig, maar wel talrijk strijd met elkaar. Noomen vergelijkt deze conflicten met een nagenoeg identieke regionale en lokale strijd die we tegenwoordig in de tribale gebieden van Afghanistan kennen.
Veel van die "stinswieren" zijn rond de Middeleeuwen gebouwd op de vruchtbare zavelgronden langs de oeverwal van Oostergo, op de lijn van Leeuwarden naar Hallum, de streek waar momenteel onze gemeente Leeuwarderadeel ligt. Paul Noomen noemt en bespreekt er vele. Onze gemeente kende voorheen zo'n twintig stinsen, zoals die van de families:
- Aebinga en Boulsma te Hijum;
- Eminga en Holdinga te Finkum;
- Juckema en Boelema te Stiens;
- Jornsma en Lettinga te Britsum;
- Martena en Wydevelt te Cornjum
- Hinnema en Camstra te Jelsum.
Een ontnuchtering voor onder andere de aanwezigen uit Britsum is de mededeling van de heer Noomen dat de Britsumer stins "Britsenburg" nimmer heeft bestaan. "Britsenburg" noemt Paul Noomen een zogenoemde "virtuele stins". Deze "stinsen" zijn hersenspinsels van vroegere geschiedschrijvers, die op grond van fictie niet-adelijke familienamen beschreven alsof die wel van adel waren. Die fictieve adellijke namen mèt de bijbehorende fictieve stinsennamen zijn in de geschiedschrijving ten onrechte een eigen leven gaan leiden. Door gebruik te maken van 15e en 16e eeuwse kronieken, van prekadastrale kaarten, opgravingen en vooral ook van oude aktes van grondbezit en grondoverdracht kan - volgens de heer Noomen - onmiskenbaar worden vastgesteld welke stinsen op feit en welke op fictie berusten.
Opvallend vanavond is het groot aantal bezoekers van deze lezing. Bijna 150 belangstellenden luisteren vanavond naar de spreker en krijgen na de lezing van Paul Noomen ruim de gelegenheid om hun vragen te stellen, die nagenoeg allemaal door de heer Noomens ruimschoots worden beantwoord. Uit zo'n grote opkomst blijkt maar weer eens te over dat de belangstelling voor streekhistorie nog springlevend is.
Kortgeleden verscheen het boek "De Stinzen in middeleeuws Friesland en hun bewoners", geschreven door drs. Paul Noomen van de Fryske Akademy. Vanavond woon ik in Cultureel Centrum De Skalm te Stiens van deze historicus de lezing bij, die wordt georganiseerd door de Documentatiestichting Leeuwarderadeel, in samenwerking met het Historisch Centrum Leeuwarden. De heer Noomen gaat in zijn lezing bij gelegenheid specifiek in op de oude stinsen en de vroegere adel van onze huidige gemeente Leeuwarderadeel.
Noomen maakt onderscheid tussen Staten en Stinsen. Staten zijn adellijke, aanzienlijke huizen op het land van een zathe, met bijbehorende rechten. Stinsen zijn versterkte, verdedigbare, stenen huizen, doorgaans met een hof en boomgaard, veelal van plattelandsadel; vaak zijn het eenvoudige woontorens van acht bij acht meter, met muren die tussen de meter en anderhalve meter dik waren (zie bijvoorbeeld de "Schierstins" in Veenwouden). Ze werden gebouwd in een periode dat Friesland nog geen centraal overheidsgezag kende. Lokale en regionale Dorpshoofdelingen voerden kleinschalig, maar wel talrijk strijd met elkaar. Noomen vergelijkt deze conflicten met een nagenoeg identieke regionale en lokale strijd die we tegenwoordig in de tribale gebieden van Afghanistan kennen.
Veel van die "stinswieren" zijn rond de Middeleeuwen gebouwd op de vruchtbare zavelgronden langs de oeverwal van Oostergo, op de lijn van Leeuwarden naar Hallum, de streek waar momenteel onze gemeente Leeuwarderadeel ligt. Paul Noomen noemt en bespreekt er vele. Onze gemeente kende voorheen zo'n twintig stinsen, zoals die van de families:
- Aebinga en Boulsma te Hijum;
- Eminga en Holdinga te Finkum;
- Juckema en Boelema te Stiens;
- Jornsma en Lettinga te Britsum;
- Martena en Wydevelt te Cornjum
- Hinnema en Camstra te Jelsum.
Een ontnuchtering voor onder andere de aanwezigen uit Britsum is de mededeling van de heer Noomen dat de Britsumer stins "Britsenburg" nimmer heeft bestaan. "Britsenburg" noemt Paul Noomen een zogenoemde "virtuele stins". Deze "stinsen" zijn hersenspinsels van vroegere geschiedschrijvers, die op grond van fictie niet-adelijke familienamen beschreven alsof die wel van adel waren. Die fictieve adellijke namen mèt de bijbehorende fictieve stinsennamen zijn in de geschiedschrijving ten onrechte een eigen leven gaan leiden. Door gebruik te maken van 15e en 16e eeuwse kronieken, van prekadastrale kaarten, opgravingen en vooral ook van oude aktes van grondbezit en grondoverdracht kan - volgens de heer Noomen - onmiskenbaar worden vastgesteld welke stinsen op feit en welke op fictie berusten.
Opvallend vanavond is het groot aantal bezoekers van deze lezing. Bijna 150 belangstellenden luisteren vanavond naar de spreker en krijgen na de lezing van Paul Noomen ruim de gelegenheid om hun vragen te stellen, die nagenoeg allemaal door de heer Noomens ruimschoots worden beantwoord. Uit zo'n grote opkomst blijkt maar weer eens te over dat de belangstelling voor streekhistorie nog springlevend is.
maandag 19 oktober 2009
Het nieuwe logo van Quench
Maandag 19 oktober 2009
Hoe interesseer je jongeren voor de Bijbel? Met die vraag houdt Quench - de jongerenafdeling van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) - zich voortdurend bezig. En dat niet alleen, want Quench wil ook jongeren activeren om zelf bij te dragen aan het bijbelwerk in binnen- en buitenland. Sinds april 2009 heeft - behalve het NBG (zie mijn weblogbericht van 11 oktober 2009) - ook Quench een nieuw logo. Elk logo heeft een eigen verhaal, zo ook het nieuwe logo van Quench.
Aan het nieuwe logo van Quench kun je zien waar de jongerenclub van het NBG voor staat. In het nieuwe Quench-logo zie je een fontein, die water omhoog spuit. Dat water is het levende water, waarmee Quench de dorst wil lessen naar het woord van God. Quench is namelijk het Engelse woord voor 'dorstlessen'. In die fontein zie je ook een paar anders gekleurde druppels, want je hoeft niet allemaal hetzelfde te zijn om te passen in het geheel.
De letters “Quench.nu” zijn in dit nieuwe logo op een eigentijdse manier vormgegeven. Het gaat immers om een moderne jongerenclub. De naam van de nieuwe website is: www.quench.nu
De rode punt in het logo van het NBG vind je ook in het nieuwe logo van Quench. Waarom? Wel, ondanks alle verschillen tussen de 'jonge' en de 'oudere' NBG-ers is er ook een belangrijke overeenkomst: het draait bij hen allemaal uiteindelijk om de Bijbel. En dan maakt het boven die zelfde rode punt niet uit of je die Bijbel in het logo verbeeldt als fontein (zoals bij Quench) of als boekrol (zoals bij NBG).
Hoe interesseer je jongeren voor de Bijbel? Met die vraag houdt Quench - de jongerenafdeling van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) - zich voortdurend bezig. En dat niet alleen, want Quench wil ook jongeren activeren om zelf bij te dragen aan het bijbelwerk in binnen- en buitenland. Sinds april 2009 heeft - behalve het NBG (zie mijn weblogbericht van 11 oktober 2009) - ook Quench een nieuw logo. Elk logo heeft een eigen verhaal, zo ook het nieuwe logo van Quench.
Aan het nieuwe logo van Quench kun je zien waar de jongerenclub van het NBG voor staat. In het nieuwe Quench-logo zie je een fontein, die water omhoog spuit. Dat water is het levende water, waarmee Quench de dorst wil lessen naar het woord van God. Quench is namelijk het Engelse woord voor 'dorstlessen'. In die fontein zie je ook een paar anders gekleurde druppels, want je hoeft niet allemaal hetzelfde te zijn om te passen in het geheel.
De letters “Quench.nu” zijn in dit nieuwe logo op een eigentijdse manier vormgegeven. Het gaat immers om een moderne jongerenclub. De naam van de nieuwe website is: www.quench.nu
De rode punt in het logo van het NBG vind je ook in het nieuwe logo van Quench. Waarom? Wel, ondanks alle verschillen tussen de 'jonge' en de 'oudere' NBG-ers is er ook een belangrijke overeenkomst: het draait bij hen allemaal uiteindelijk om de Bijbel. En dan maakt het boven die zelfde rode punt niet uit of je die Bijbel in het logo verbeeldt als fontein (zoals bij Quench) of als boekrol (zoals bij NBG).
zondag 18 oktober 2009
Sing In met Interkerkelijk Burgumer Mannenkoor in Stiens
Zondag 18 oktober 2009
"Wij geloven" is het thema van de Sing In, die vanavond door de Evangelisatiecommissie wordt georganiseerd in De Hege Stins te Stiens. Voorganger van deze Gemeentedienst is dominee Klaas Snijder uit Marrum. Verder wordt medewerking verleend aan deze kerkdienst door het Interkerkelijk Burgumer Mannenkoor, een 80-100 leden tellend koor, onder leiding van de Leeuwarder dirigent Pieter Postma. Het is een Sing In, dus er is vanavond veel gelegenheid om te zingen: Psalmen & Gezangen, maar ook liederen uit Opwekking en uit de Zangbundel van Johannes de Heer. Kortom, een avonddienst die vooral door het oudere segment van de zondagse kerkganger in grote dank wordt aanvaard. Er wordt dan ook uit volle borst gezongen.
De meditatie van dominee Snijder - handelend over de genezing van de blinde Bartimeüs - begint met een lange aanloop over "Wij geloven, maar wat geloven we eigenlijk?" Dat vraagteken laat hij nog even open als de Marrumer predikant onze specifieke aandacht vraagt voor de tekst waarop hij vanavond focust, te weten Marcus 10:50, waarin staat: "Hij (lees: Bartimeüs) gooide zijn mantel af, sprong op en ging naar Jezus".
De mantel in dit verhaal wordt wel eens uitgelegd als het afwerpen van datgene in ons leven wat ons zou weerhouden om ons met spoed tot Jezus te wenden (immers, de mantel belemmerde je vroeger om snel te lopen). Maar dominee Snijder geeft die mantel een andere betekenis. Hij betitelt de mantel als een soort "schild" dat de blinde Bartimeüs beschermde tegen zand, stof, spuwende voorbijgangers en kou en regen. En juist díe bescherming werpt Bartimeüs van zich af, want in de nabijheid en in de geborgenheid van Jezus heeft hij die aardse bescherming niet langer nodig.
En de sprong van de blinde Bartimeüs benoemt dominee Klaas Snijder als "de sprong in het duister", het gaan naar Jezus, in het letterlijk en figuurlijk blinde vertrouwen dat hij bij Jezus in vertrouwde handen is.
En dan is de brug van "wat wij (kunnen) geloven" en "waarin wij (kunnen) geloven" en "in Wie wij (kunnen) geloven" snel geslagen. Daaraan hoeft onze voorganger van vanavond dan nog maar weinig woorden te wijden.
De zang van het grote mannenkoor uit Burgum oogst veel lof. Naar hun vertolkingen van bijvoorbeeld "Er is een God die hoort" en "Nearer my God to thee" wordt ademloos geluisterd. En bij de samenzang biedt dit mannenkoor een stevig fundament onder een ouderwets uitbundig zingende gemeente.
"Wij geloven" is het thema van de Sing In, die vanavond door de Evangelisatiecommissie wordt georganiseerd in De Hege Stins te Stiens. Voorganger van deze Gemeentedienst is dominee Klaas Snijder uit Marrum. Verder wordt medewerking verleend aan deze kerkdienst door het Interkerkelijk Burgumer Mannenkoor, een 80-100 leden tellend koor, onder leiding van de Leeuwarder dirigent Pieter Postma. Het is een Sing In, dus er is vanavond veel gelegenheid om te zingen: Psalmen & Gezangen, maar ook liederen uit Opwekking en uit de Zangbundel van Johannes de Heer. Kortom, een avonddienst die vooral door het oudere segment van de zondagse kerkganger in grote dank wordt aanvaard. Er wordt dan ook uit volle borst gezongen.
De meditatie van dominee Snijder - handelend over de genezing van de blinde Bartimeüs - begint met een lange aanloop over "Wij geloven, maar wat geloven we eigenlijk?" Dat vraagteken laat hij nog even open als de Marrumer predikant onze specifieke aandacht vraagt voor de tekst waarop hij vanavond focust, te weten Marcus 10:50, waarin staat: "Hij (lees: Bartimeüs) gooide zijn mantel af, sprong op en ging naar Jezus".
De mantel in dit verhaal wordt wel eens uitgelegd als het afwerpen van datgene in ons leven wat ons zou weerhouden om ons met spoed tot Jezus te wenden (immers, de mantel belemmerde je vroeger om snel te lopen). Maar dominee Snijder geeft die mantel een andere betekenis. Hij betitelt de mantel als een soort "schild" dat de blinde Bartimeüs beschermde tegen zand, stof, spuwende voorbijgangers en kou en regen. En juist díe bescherming werpt Bartimeüs van zich af, want in de nabijheid en in de geborgenheid van Jezus heeft hij die aardse bescherming niet langer nodig.
En de sprong van de blinde Bartimeüs benoemt dominee Klaas Snijder als "de sprong in het duister", het gaan naar Jezus, in het letterlijk en figuurlijk blinde vertrouwen dat hij bij Jezus in vertrouwde handen is.
En dan is de brug van "wat wij (kunnen) geloven" en "waarin wij (kunnen) geloven" en "in Wie wij (kunnen) geloven" snel geslagen. Daaraan hoeft onze voorganger van vanavond dan nog maar weinig woorden te wijden.
De zang van het grote mannenkoor uit Burgum oogst veel lof. Naar hun vertolkingen van bijvoorbeeld "Er is een God die hoort" en "Nearer my God to thee" wordt ademloos geluisterd. En bij de samenzang biedt dit mannenkoor een stevig fundament onder een ouderwets uitbundig zingende gemeente.
zaterdag 17 oktober 2009
Kampeer & Caravan Jaarbeurs 2009 in Utrecht
Zaterdag 17 oktober 2009
Op de Kampeer en Caravan Jaarbeurs vind je jaarlijks de nieuwste snufjes op het gebied van kamperen. Tot en met woensdag 21 oktober 2009 wordt deze beurs gehouden in de Jaarbeurs te Utrecht. Vandaag bezoeken Durkje en ik deze beurs.
Op deze jaarbeurs treffen we een groot aanbod aan van caravans, campers, vouwwagens, tenttrailers, stacaravans en voortenten. Tevens zijn er stands, waarin bijvoorbeeld informatie wordt gegeven over kamperen in het algemeen en campings in het bijzonder. Ook is het kennis nemen en kopen van diverse kampeeraccessoires op deze beurs mogelijk.
Mede ten gevolge van de huidige economische malaise loopt in Nederland momenteel de verkoop van caravans en campers zo'n 20 procent achter. De vraag naar gebruikte kampeerwagens is daarentegen wel toegenomen. Desondanks zie je naast een klein aantal budgetoplossingen voor de zuinige kampeerder toch ook een flink aanbod aan kampeerwagens uit de bovenkant van de markt. Zo vind je hier nog uitgebreide presentaties van lange rijen campers met verkoopprijzen tussen de 50.000 en 175.000 euro. Campers en caravans, die dan zelfs ook nog aantrekkelijk moeten worden gemaakt met een buitenbioscoop, een buitendouche, een buitenkeuken en natuurlijk nog de scooter of motorfiets die in de berging onderin de camper kan worden gereden. En, o ja, vergeet dan niet om ook nog een klein stadsautootje te laten trekken door je camper, want ook voor de daartoe benodigde trekstangen kun je hier terecht.
Zo'n jaarbeurs is - voor wie dat wil - dan ook nog de plek om bijvoorbeeld de nieuwste "PowrMovers" te testen, je op te geven voor een minicursus Caravantraining, elektrische tweewielers te testen, of je kleine kinderen blij te maken met een camperballon, een ezelritje of met een schminkbeurt bij de kleurrijke kidsbus van de Sprookjescamping.
Op de Kampeer en Caravan Jaarbeurs vind je jaarlijks de nieuwste snufjes op het gebied van kamperen. Tot en met woensdag 21 oktober 2009 wordt deze beurs gehouden in de Jaarbeurs te Utrecht. Vandaag bezoeken Durkje en ik deze beurs.
Op deze jaarbeurs treffen we een groot aanbod aan van caravans, campers, vouwwagens, tenttrailers, stacaravans en voortenten. Tevens zijn er stands, waarin bijvoorbeeld informatie wordt gegeven over kamperen in het algemeen en campings in het bijzonder. Ook is het kennis nemen en kopen van diverse kampeeraccessoires op deze beurs mogelijk.
Mede ten gevolge van de huidige economische malaise loopt in Nederland momenteel de verkoop van caravans en campers zo'n 20 procent achter. De vraag naar gebruikte kampeerwagens is daarentegen wel toegenomen. Desondanks zie je naast een klein aantal budgetoplossingen voor de zuinige kampeerder toch ook een flink aanbod aan kampeerwagens uit de bovenkant van de markt. Zo vind je hier nog uitgebreide presentaties van lange rijen campers met verkoopprijzen tussen de 50.000 en 175.000 euro. Campers en caravans, die dan zelfs ook nog aantrekkelijk moeten worden gemaakt met een buitenbioscoop, een buitendouche, een buitenkeuken en natuurlijk nog de scooter of motorfiets die in de berging onderin de camper kan worden gereden. En, o ja, vergeet dan niet om ook nog een klein stadsautootje te laten trekken door je camper, want ook voor de daartoe benodigde trekstangen kun je hier terecht.
Zo'n jaarbeurs is - voor wie dat wil - dan ook nog de plek om bijvoorbeeld de nieuwste "PowrMovers" te testen, je op te geven voor een minicursus Caravantraining, elektrische tweewielers te testen, of je kleine kinderen blij te maken met een camperballon, een ezelritje of met een schminkbeurt bij de kleurrijke kidsbus van de Sprookjescamping.
vrijdag 16 oktober 2009
Jij bent de beste...!
Vrijdag 16 oktober 2009
Met zijn vieren zijn we als collega's van de afdeling Quality Assurance van het Corporate Office van Stenden hogeschool afgelopen zomer de zomervakantie ingegaan met het boek "Jij bent de beste...! Dit boek is geschreven door de twee psycholoog-psychotherapeuten Fred Sterk en Sjoerd Swaen. Het boek is in 2008 uitgegeven en draagt als subtitel "Meer kracht en kwaliteit in je werk". Zo'n boek in de zomervakantie vormt een mooie brug tussen ons werk van het afgelopen èn het komende collegejaar.
Beter werken begint met tevreden werken. Het boek is geschikt voor werkgevers en werknemers, voor bestuurders, managers en medewerkers. Werkgevers wordt aangereikt om zo goed mogelijk gebruik te maken van de sterkste kanten van hun personeel en van de persoonlijke doelstellingen van hun medewerkers, opdat daarmee optimaal bijgedragen kan worden aan succesvolle bedrijfsresultaten. Het boek nodigt je uit om te leren privé & werk zó te combineren dat beide kanten van het samenleven & samenwerken je inspiratie geven. Het boek daagt je uit om de overheersende tevredenheidscultus los te laten, teneinde zo ruimte te creëren om meer oplossingsgericht te durven veranderen. Het boek is een aanrader voor iedereen die is geïnteresseerd in persoonlijke groei en ontwikkeling van jezelf èn van je naaste collega('s).
Met zijn vieren zijn we als collega's van de afdeling Quality Assurance van het Corporate Office van Stenden hogeschool afgelopen zomer de zomervakantie ingegaan met het boek "Jij bent de beste...! Dit boek is geschreven door de twee psycholoog-psychotherapeuten Fred Sterk en Sjoerd Swaen. Het boek is in 2008 uitgegeven en draagt als subtitel "Meer kracht en kwaliteit in je werk". Zo'n boek in de zomervakantie vormt een mooie brug tussen ons werk van het afgelopen èn het komende collegejaar.
Beter werken begint met tevreden werken. Het boek is geschikt voor werkgevers en werknemers, voor bestuurders, managers en medewerkers. Werkgevers wordt aangereikt om zo goed mogelijk gebruik te maken van de sterkste kanten van hun personeel en van de persoonlijke doelstellingen van hun medewerkers, opdat daarmee optimaal bijgedragen kan worden aan succesvolle bedrijfsresultaten. Het boek nodigt je uit om te leren privé & werk zó te combineren dat beide kanten van het samenleven & samenwerken je inspiratie geven. Het boek daagt je uit om de overheersende tevredenheidscultus los te laten, teneinde zo ruimte te creëren om meer oplossingsgericht te durven veranderen. Het boek is een aanrader voor iedereen die is geïnteresseerd in persoonlijke groei en ontwikkeling van jezelf èn van je naaste collega('s).
Iedereen heeft talent.
Waar ben jij goed in?
Waar ben jij goed in?
Wat zijn jouw kwaliteiten?
Wat heb jij je collega's te bieden?
Dit boek kan je helpen om op school, op je werk, thuis en buitenshuis - bijvoorbeeld in vrijwilligerswerk - zelf meer voldoening en waardering uit je werk te halen, met als vuistregel dat jij de beste bent en dat ook jij sterk, alert en moeiteloos kunt werken. Het boek leert je om bijvoorbeeld thuis en op je werk te kijken naar die zaken die je geluk schenken en die je leren om overwegend dankbaar en tevreden te zijn.
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat positieve denkers gezonder zijn, langer leven en dat zij hun doelen beter bereiken. "Positivo's" geven doorgaans minder snel op en ervaren significant meer geluk.
Dit boek bevat 67 bewezen, werkzame, oplossingsgerichte technieken, gebaseerd op cognitieve gedragstherapie, positieve psychologie en op de praktijkervaring van beide auteurs. Het zijn 67 kansen om het beste uit jezelf te halen; die je leren om je dagelijkse uitdagingen thuis en in je werk beter te leren begrijpen en te leren hanteren. Enkele van die 67 technieken zijn bijvoorbeeld:
- Relativeer je prestaties;
- Doe wat beter werkt;
- Volg je dromen;
- Blijf aardig;
- Durf een nieuwe aanpak te kiezen;
Wat heb jij je collega's te bieden?
Dit boek kan je helpen om op school, op je werk, thuis en buitenshuis - bijvoorbeeld in vrijwilligerswerk - zelf meer voldoening en waardering uit je werk te halen, met als vuistregel dat jij de beste bent en dat ook jij sterk, alert en moeiteloos kunt werken. Het boek leert je om bijvoorbeeld thuis en op je werk te kijken naar die zaken die je geluk schenken en die je leren om overwegend dankbaar en tevreden te zijn.
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat positieve denkers gezonder zijn, langer leven en dat zij hun doelen beter bereiken. "Positivo's" geven doorgaans minder snel op en ervaren significant meer geluk.
Dit boek bevat 67 bewezen, werkzame, oplossingsgerichte technieken, gebaseerd op cognitieve gedragstherapie, positieve psychologie en op de praktijkervaring van beide auteurs. Het zijn 67 kansen om het beste uit jezelf te halen; die je leren om je dagelijkse uitdagingen thuis en in je werk beter te leren begrijpen en te leren hanteren. Enkele van die 67 technieken zijn bijvoorbeeld:
- Relativeer je prestaties;
- Doe wat beter werkt;
- Volg je dromen;
- Blijf aardig;
- Durf een nieuwe aanpak te kiezen;
- Maak je minder druk;
- Overtref je werkbrein: schakel over naar een bewustzijn waarin je de beste bent, met meer kracht, met meer kwaliteit en vooral met kalmte in je leven.
donderdag 15 oktober 2009
Rooien van rooie bomen
Donderdag 15 oktober 2009
Afgelopen dinsdag werden ter hoogte van de nieuwbouw van de NHL Hogeschool een aantal bomen langs de Rengerslaan gerooid, om plaats te maken voor de herinrichting van de Kenniscampus Leeuwarden. De takken met de bladeren in rode herfsttooi verdwijnen in de houtversnipperaar en de boomstammen worden separaat afgevoerd.
Met man en macht wordt momenteel op allerlei fronten gewerkt aan het aantrekkelijk maken van deze Leeuwarder kenniscampus. Gewerkt wordt bijvoorbeeld aan de nieuwbouw van de NHL Hogeschool, aan de uitbreiding van Stenden hogeschool, het aanleggen van nieuwe parkeerterreinen, grondverzetwerkzaamheden en diverse andere werkzaamheden van infrastructurele aard.
Afgelopen dinsdag werden ter hoogte van de nieuwbouw van de NHL Hogeschool een aantal bomen langs de Rengerslaan gerooid, om plaats te maken voor de herinrichting van de Kenniscampus Leeuwarden. De takken met de bladeren in rode herfsttooi verdwijnen in de houtversnipperaar en de boomstammen worden separaat afgevoerd.
Met man en macht wordt momenteel op allerlei fronten gewerkt aan het aantrekkelijk maken van deze Leeuwarder kenniscampus. Gewerkt wordt bijvoorbeeld aan de nieuwbouw van de NHL Hogeschool, aan de uitbreiding van Stenden hogeschool, het aanleggen van nieuwe parkeerterreinen, grondverzetwerkzaamheden en diverse andere werkzaamheden van infrastructurele aard.
woensdag 14 oktober 2009
Dominicus Kamsma van Stenden hogeschool naar de Vrije Universiteit
Woensdag 14 oktober 2009
Onze gewaardeerde collega Dominicus Kamsma, directeur van het Educational Support Office gaat Stenden hogeschool verlaten. Per 1 november 2009 is Dominicus benoemd aan de Vrije Universiteit te Amsterdam als Directeur Voortgezet Onderwijs. Van 1993 tot vandaag hebben wij aan Dominicus een betrokken en kundig collega gehad. In de afgelopen 16 jaar hebben Dominicus en ik in verschillende functies en in verschillende afdelingen van de hogeschool nauw met elkaar samengewerkt. Het zal dus in de komende weken zeker wel even moeten wennen om het zonder zijn aanwezigheid en inbreng te moeten doen. Vandaag neemt Dominicus afscheid van ons en van de hogeschool met een afscheidscollege met aansluitend receptie.
Vice-voorzitter van het College van bestuur, Klaas-Wybo van der Hoek, heet ons allen welkom in het Auditorium van Stenden hogeschool. Dominicus wordt uitgenodigd om zijn afscheidsrede uit te spreken. "Onderstroom" is het onderwerp van zijn afscheidscollege. Dominicus begint met een foto van het Israëlische Meer van Galilea, met daarin de onzichtbare, maar wel aanwezige onderstroom van de rivier de Jordaan. Zo, maakt hij duidelijk, is het zogenoemde Katholiek Sociaal Denken zijn onderstroom geweest bij zijn doen en laten binnen Stenden hogeschool. Dominicus werkt die onderstroom uit in begrippen zoals gemeenschapsvorming, samenlevingsopbouw, solidariteit en gaat dan in op zijn "managerial approach" van richting geven en vertrouwen organiseren binnen je werkorganisatie.
Dan refereert Dominicus Kamsma aan Taizé als zijn bron met betrekking tot zingeving en legt hij uit wat hij verstaat onder inspirerend en dienend leiderschap en dat je als werkorganisatie steeds moet blijven zoeken naar de balans tussen horizontale en vertikale verantwoording jegens elkaar. "We werken in een verdeelde wereld, ... we doen het allemaal voor onze jongeren, ... serving, to make it a better world", aldus Dominicus. "Zo heb ik gedacht, gewerkt en gereageerd binnen deze hogeschool, waarin we veel variatie en veel ontwikkelingskansen hebben". Dominicus sluit af met woorden van dank voor het vertrouwen dat hij kreeg, voor de ruimte die hem werd gegeven en voor de kansen die hem binnen onze hogeschool werden geboden. Dan sluit hij af met woorden die zo herkenbaar bij Dominicus passen: "Ik wens jullie vrede en alle goeds".
Daarna sluit Klaas-Wybo van der Hoek namens het College van Bestuur af met een korte terugblik om de bijzondere carrière van 16 jaar werken binnen Stenden, voorheen Christelijke Hogeschool Nederland (CHN). Dominicus krijgt dan een aantal kado's, waaronder - mede vanwege zijn lijfspreuk "Life is a pelgrimage, not a destination" - een routegids van het Jabikspaad, het Friese pelgrimspad van Sint Jacobiparochie naar Hasselt, dat langs ons hogeschoolgebouw gaat en waarvan Stenden hogeschool ook stempelpost is voor alle passerende pelgrims. Veel collega's nemen dan persoonlijk afscheid tijdens de aansluitende receptie in de lobby van Stenden University Hotel.
Dominicus, ook voor jou geldt: Wij wensen jou en je geliefden vrede en alle goeds!
Vice-voorzitter van het College van bestuur, Klaas-Wybo van der Hoek, heet ons allen welkom in het Auditorium van Stenden hogeschool. Dominicus wordt uitgenodigd om zijn afscheidsrede uit te spreken. "Onderstroom" is het onderwerp van zijn afscheidscollege. Dominicus begint met een foto van het Israëlische Meer van Galilea, met daarin de onzichtbare, maar wel aanwezige onderstroom van de rivier de Jordaan. Zo, maakt hij duidelijk, is het zogenoemde Katholiek Sociaal Denken zijn onderstroom geweest bij zijn doen en laten binnen Stenden hogeschool. Dominicus werkt die onderstroom uit in begrippen zoals gemeenschapsvorming, samenlevingsopbouw, solidariteit en gaat dan in op zijn "managerial approach" van richting geven en vertrouwen organiseren binnen je werkorganisatie.
Dan refereert Dominicus Kamsma aan Taizé als zijn bron met betrekking tot zingeving en legt hij uit wat hij verstaat onder inspirerend en dienend leiderschap en dat je als werkorganisatie steeds moet blijven zoeken naar de balans tussen horizontale en vertikale verantwoording jegens elkaar. "We werken in een verdeelde wereld, ... we doen het allemaal voor onze jongeren, ... serving, to make it a better world", aldus Dominicus. "Zo heb ik gedacht, gewerkt en gereageerd binnen deze hogeschool, waarin we veel variatie en veel ontwikkelingskansen hebben". Dominicus sluit af met woorden van dank voor het vertrouwen dat hij kreeg, voor de ruimte die hem werd gegeven en voor de kansen die hem binnen onze hogeschool werden geboden. Dan sluit hij af met woorden die zo herkenbaar bij Dominicus passen: "Ik wens jullie vrede en alle goeds".
Daarna sluit Klaas-Wybo van der Hoek namens het College van Bestuur af met een korte terugblik om de bijzondere carrière van 16 jaar werken binnen Stenden, voorheen Christelijke Hogeschool Nederland (CHN). Dominicus krijgt dan een aantal kado's, waaronder - mede vanwege zijn lijfspreuk "Life is a pelgrimage, not a destination" - een routegids van het Jabikspaad, het Friese pelgrimspad van Sint Jacobiparochie naar Hasselt, dat langs ons hogeschoolgebouw gaat en waarvan Stenden hogeschool ook stempelpost is voor alle passerende pelgrims. Veel collega's nemen dan persoonlijk afscheid tijdens de aansluitende receptie in de lobby van Stenden University Hotel.
Dominicus, ook voor jou geldt: Wij wensen jou en je geliefden vrede en alle goeds!
dinsdag 13 oktober 2009
Noordelijk dansgezelschap ook in Stenden hogeschool
Dinsdag 13 oktober 2009
Halverwege de Kennisboulevard van Stenden hogeschool te Leeuwarden klinkt ineens muziek.
Halverwege de Kennisboulevard van Stenden hogeschool te Leeuwarden klinkt ineens muziek.
Vanuit de hogeschoolbevolking, die door de lange en brede gang loopt, maakt zich een groep jongeren vrij, die "zomaar" begint te dansen.
Voorbijwandelende studenten en medewerkers blijven staan om ernaar te kijken.
Het duurt maar een enkele minuten.
Plotseling verbreken ze hun dansformatie en dan lopen ze - alsof er niets bijzonders is gebeurd - gewoon weer verder door de Kennisboulevard.
De toeschouwers komen weer in beweging; ook zij lopen nu door.
Wat gebeurde hier eigenlijk?
Wat gebeurde hier eigenlijk?
Welnu, het is momenteel Dansweek in de Leeuwarder Stadsschouwburg De Harmonie. Een aantal noordelijke dansgezelschappen komt naar Leeuwarder voor een dansevenement. Om zelf bekendheid te geven aan dit evenement, dansen deze gezelschappen op diverse plekken in de stad. Ze verzorgen dan allemaal een korte performance van maximaal vijf minuten per act.
Vanmiddag was één van die dansgezelschappen dus voor een dergelijke "short performance" in Stenden hogeschool.
Vanmiddag was één van die dansgezelschappen dus voor een dergelijke "short performance" in Stenden hogeschool.
maandag 12 oktober 2009
De rode kerk van Boer
Maandag 12 oktober 2009
Afgelopen zaterdag woonde ik de najaarsvergadering bij van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob, in de rode kerk van het Friese Boer, gelegen in de driehoek Ried, Tzummarum en Franeker (zie mijn weblogbericht van 10 oktober 2009). Deze dorpskerk is in opdracht van de Stichting Alde Fryske Tsjerken het afgelopen jaar volledig gerestaureerd.
De kerk heeft tijdens de restauratie weer haar mooie rode kleur gekregen, de kleur die deze kerk honderd jaar geleden ook had. Tegelijk met de restauratie van het dak, de kerkmuren, de kerktoren en de fundamenten heeft de kerk aansluiting gekregen op de openbare nutsvoorzieningen en zijn er een keukentje en twee toiletten geplaatst. Hierdoor is de kerk nu geschikt voor het organiseren van kleinschalige evenementen, bijvoorbeeld voor het gebruik als oefenruimte voor koren en als vergaderruimte, met een maximum van zo'n 70 deelnemers. De restauratie en modernisering werd mede mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van de Provincie Fryslân en van de gemeente Franekeradeel. Op deze wijze is weer een mooie Friese dorpskerk behouden ten behoeve van toekomstig gebruik.
De kerk heeft tijdens de restauratie weer haar mooie rode kleur gekregen, de kleur die deze kerk honderd jaar geleden ook had. Tegelijk met de restauratie van het dak, de kerkmuren, de kerktoren en de fundamenten heeft de kerk aansluiting gekregen op de openbare nutsvoorzieningen en zijn er een keukentje en twee toiletten geplaatst. Hierdoor is de kerk nu geschikt voor het organiseren van kleinschalige evenementen, bijvoorbeeld voor het gebruik als oefenruimte voor koren en als vergaderruimte, met een maximum van zo'n 70 deelnemers. De restauratie en modernisering werd mede mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van de Provincie Fryslân en van de gemeente Franekeradeel. Op deze wijze is weer een mooie Friese dorpskerk behouden ten behoeve van toekomstig gebruik.
zondag 11 oktober 2009
Nieuw logo van het Nederlands Bijbelgenootschap
Zondag 11 oktober 2009
Sinds april 2009 heeft het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) een nieuw logo. Elk logo heeft een eigen verhaal, zo ook het nieuwe logo van het NBG.
Het Nederlands Bijbelgenootschap vindt het belangrijk dat de Bijbel zoveel mogelijk mensen bereikt en aanspreekt. In Nederland probeert het NBG dat door aantrekkelijke en aansprekende materialen en activiteiten te ontwikkelen, die passen in deze tijd. In het buitenland werkt het NBG samen met het wereldwijde verband van bijbelgenootschappen, de zogenoemde "United Bible Societies", om zo het woord van God te vertalen en te verspreiden.
Aan het nieuwe logo van het NBG kun je zien waar de organisatie voor staat. Je ziet een kleurrijke boekrol, dat op een uitroepteken lijkt. Of is het andersom? In ieder geval straalt het logo het enthousiasme van het NBG voor de Bijbel uit! De verschillende kleuren symboliseren de veelkleurigheid van de christelijke wereld. De boekrol herinnert aan de oorspronkelijke vorm van (veel) bijbelteksten.
De letters "Nederlands Bijbelgenootschap" zijn op een eigentijdse manier vormgegeven. In 2014 bestaat het Nederlands Bijbelgenootschap 200 jaar, maar het NBG blijft met zijn tijd meegaan. Het woord 'Bijbel' wordt benadrukt door er een andere kleur aan te geven, want daar draait het tenslotte om.
Er is voor gekozen om alleen kleine letters te gebruiken. Dat maakt het logo vriendelijk en dynamisch en dat sluit aan bij de kernwaarden van het NBG, namelijk: betrokken, deskundig, open christelijk en integer.
De rode punt en ‘het uitroepteken’ in het nieuwe logo zegt veel over de aard en het werk van het Nederlands Bijbelgenootschap, immers, het draait allemaal om de Bijbel.
Sinds april 2009 heeft het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) een nieuw logo. Elk logo heeft een eigen verhaal, zo ook het nieuwe logo van het NBG.
Het Nederlands Bijbelgenootschap vindt het belangrijk dat de Bijbel zoveel mogelijk mensen bereikt en aanspreekt. In Nederland probeert het NBG dat door aantrekkelijke en aansprekende materialen en activiteiten te ontwikkelen, die passen in deze tijd. In het buitenland werkt het NBG samen met het wereldwijde verband van bijbelgenootschappen, de zogenoemde "United Bible Societies", om zo het woord van God te vertalen en te verspreiden.
Aan het nieuwe logo van het NBG kun je zien waar de organisatie voor staat. Je ziet een kleurrijke boekrol, dat op een uitroepteken lijkt. Of is het andersom? In ieder geval straalt het logo het enthousiasme van het NBG voor de Bijbel uit! De verschillende kleuren symboliseren de veelkleurigheid van de christelijke wereld. De boekrol herinnert aan de oorspronkelijke vorm van (veel) bijbelteksten.
De letters "Nederlands Bijbelgenootschap" zijn op een eigentijdse manier vormgegeven. In 2014 bestaat het Nederlands Bijbelgenootschap 200 jaar, maar het NBG blijft met zijn tijd meegaan. Het woord 'Bijbel' wordt benadrukt door er een andere kleur aan te geven, want daar draait het tenslotte om.
Er is voor gekozen om alleen kleine letters te gebruiken. Dat maakt het logo vriendelijk en dynamisch en dat sluit aan bij de kernwaarden van het NBG, namelijk: betrokken, deskundig, open christelijk en integer.
De rode punt en ‘het uitroepteken’ in het nieuwe logo zegt veel over de aard en het werk van het Nederlands Bijbelgenootschap, immers, het draait allemaal om de Bijbel.
zaterdag 10 oktober 2009
Najaarsbijeenkomst Regio Friesland van Nederlands Genootschap van Sint Jacob
Zaterdag 10 oktober 2009
De najaarsbijeenkomst van de Regio Friesland van ons Nederlands Genootschap van Sint Jacob vindt dit jaar plaats in het rode kerkje van het Friese dorp Boer. Het gaat goed binnen onze regio, want het ledental steeg de afgelopen twee jaren totaal bijna 40% en het bezoekersaantal van onze regiobijeenkomsten is in de afgelopen drie jaar van ongeveer 15 naar vandaag al meer dan 50 opgelopen. De organisatoren Elly Koopman, Klaske Scholte en Daan Groen heten ons dan ook - blij verrast door deze grote opkomst - van harte welkom.
Genootschapslid Piet van Noort blikt met ons kort terug op de Najaarswandeling van 19 september 2009 in Oldemarkt en Adri Dik komt namens het landelijk verenigingsbestuur met een aantal mededelingen, ook over het jubileumjaar 2011, waarin het Nederlands Genootschap van Sint Jacob 25 jaar bestaat.
Dan volgt de lezing van mede-genootschapslid en pelgrim Jan Romkes van der Wal, tevens pastoor te Bolsward. Zijn lezing met als titel "Van zee tot zee" gaat over de tradities, mythen en legendes rondom de Sint Jacobspelgrimsweg naar Santiago de Compostela. Ongeveer 40 jaar geleden liep hij als pelgrim naar dit Spaanse pelgrimsoord en verkondigde vanaf dat moment dat een Nederlandse pelgrim zijn pelgrimspad eigenlijk dient te beginnen in het Friese Sint Jacobiparochie, om zo "van het Friese Sint Jabik naar het Spaanse Sint Jabik" te lopen. Aan de hand van een groot aantal geprojecteerde foto's toont pastoor Van der Wal de grote rol die de discipel/apostel Jacobus (en zijn broer Johannes) in allerlei kunstwerken op het groot aantal Europese Jacobswegen speelde en nog speelt.
Ook laat Van der Wal tussen de bedrijven door nog even zien dat de Sint Jacobusdag - die internationaal jaarlijks op 25 juli wordt gevierd - het uitgangspunt is geweest van de PC-kaatsdag in Franeker. Deze Sint Jacobsdag werd vroeger in de vrijplaats Franeker de dag waarop de schutterijvereniging haar Kleiduifschietwedstrijden organiseerde, die vele jaren later over ging in de jaarlijkse PC-kaatsdag. Jan Romkes van der Wal: "Zo hebben veel belangrijke jaarlijke sportevenementen hun oorsprong uiteindelijk in voormalige, christelijke feestdagen." Van der Wal laat zien dat het Jabikspaad de Friese Jacobsweg is, die eerst langs de kustlijnen van het voormalige Oostergo en Westergo loopt en dat het Jabikspaad daarna tussen Franeker en Steenwijk grotendeels verder gaat over de oorspronkelijke heer(heir=leger)banen (in Fryslân vaak "Hearewei" genoemd).
Na de lunch vertelt Elly Koopman over Limburgse pelgrimswandeldagen, legt Syb Zeinstra van het bestuur van de Stichting Jabikspaad Fryslân uit wat het verschil is tussen de provinciale Jacobs-stichting en de landelijke Jacobs-vereniging en geeft aan dat die vereniging en stichting anderszijds ook weer een nauwe verwantschap hebben, vanwege hun beider betrokkenheid op het Fries-Overijsselse Jabikspaad. Dick Wesselius (ook van het bestuur van Stichting Jabikspaad Fryslân) vertelt over een refugio in het Duitse Scheidegg. Dan volgt de zogenoemde Pelgrimsparade, waarin zes pelgrims de gelegenheid wordt geboden om met ons hun pelgrimservaringen te delen. Achtereenvolgens luisteren we geboeid naar de belevenissen van Baukje van Balen, Jaap Baalbergen, Sjoke Runia, Anne Haringsma, Hans van der Meer, Durk Zwaagstra en Sjoerd Schaaf. Met een hapje & drankje sluiten we deze geslaagde regiobijeenkomst af in het zogenoemde "Café Saint Jacques".
De najaarsbijeenkomst van de Regio Friesland van ons Nederlands Genootschap van Sint Jacob vindt dit jaar plaats in het rode kerkje van het Friese dorp Boer. Het gaat goed binnen onze regio, want het ledental steeg de afgelopen twee jaren totaal bijna 40% en het bezoekersaantal van onze regiobijeenkomsten is in de afgelopen drie jaar van ongeveer 15 naar vandaag al meer dan 50 opgelopen. De organisatoren Elly Koopman, Klaske Scholte en Daan Groen heten ons dan ook - blij verrast door deze grote opkomst - van harte welkom.
Genootschapslid Piet van Noort blikt met ons kort terug op de Najaarswandeling van 19 september 2009 in Oldemarkt en Adri Dik komt namens het landelijk verenigingsbestuur met een aantal mededelingen, ook over het jubileumjaar 2011, waarin het Nederlands Genootschap van Sint Jacob 25 jaar bestaat.
Dan volgt de lezing van mede-genootschapslid en pelgrim Jan Romkes van der Wal, tevens pastoor te Bolsward. Zijn lezing met als titel "Van zee tot zee" gaat over de tradities, mythen en legendes rondom de Sint Jacobspelgrimsweg naar Santiago de Compostela. Ongeveer 40 jaar geleden liep hij als pelgrim naar dit Spaanse pelgrimsoord en verkondigde vanaf dat moment dat een Nederlandse pelgrim zijn pelgrimspad eigenlijk dient te beginnen in het Friese Sint Jacobiparochie, om zo "van het Friese Sint Jabik naar het Spaanse Sint Jabik" te lopen. Aan de hand van een groot aantal geprojecteerde foto's toont pastoor Van der Wal de grote rol die de discipel/apostel Jacobus (en zijn broer Johannes) in allerlei kunstwerken op het groot aantal Europese Jacobswegen speelde en nog speelt.
Ook laat Van der Wal tussen de bedrijven door nog even zien dat de Sint Jacobusdag - die internationaal jaarlijks op 25 juli wordt gevierd - het uitgangspunt is geweest van de PC-kaatsdag in Franeker. Deze Sint Jacobsdag werd vroeger in de vrijplaats Franeker de dag waarop de schutterijvereniging haar Kleiduifschietwedstrijden organiseerde, die vele jaren later over ging in de jaarlijkse PC-kaatsdag. Jan Romkes van der Wal: "Zo hebben veel belangrijke jaarlijke sportevenementen hun oorsprong uiteindelijk in voormalige, christelijke feestdagen." Van der Wal laat zien dat het Jabikspaad de Friese Jacobsweg is, die eerst langs de kustlijnen van het voormalige Oostergo en Westergo loopt en dat het Jabikspaad daarna tussen Franeker en Steenwijk grotendeels verder gaat over de oorspronkelijke heer(heir=leger)banen (in Fryslân vaak "Hearewei" genoemd).
Na de lunch vertelt Elly Koopman over Limburgse pelgrimswandeldagen, legt Syb Zeinstra van het bestuur van de Stichting Jabikspaad Fryslân uit wat het verschil is tussen de provinciale Jacobs-stichting en de landelijke Jacobs-vereniging en geeft aan dat die vereniging en stichting anderszijds ook weer een nauwe verwantschap hebben, vanwege hun beider betrokkenheid op het Fries-Overijsselse Jabikspaad. Dick Wesselius (ook van het bestuur van Stichting Jabikspaad Fryslân) vertelt over een refugio in het Duitse Scheidegg. Dan volgt de zogenoemde Pelgrimsparade, waarin zes pelgrims de gelegenheid wordt geboden om met ons hun pelgrimservaringen te delen. Achtereenvolgens luisteren we geboeid naar de belevenissen van Baukje van Balen, Jaap Baalbergen, Sjoke Runia, Anne Haringsma, Hans van der Meer, Durk Zwaagstra en Sjoerd Schaaf. Met een hapje & drankje sluiten we deze geslaagde regiobijeenkomst af in het zogenoemde "Café Saint Jacques".
vrijdag 9 oktober 2009
Uitreiking Propedeuse-certificaten van Office Management in Stenden hogeschool
Vrijdag 9 oktober 2009
Vanmiddag reikt de opleiding Office Management van Stenden hogeschool Propedeuse-certificaten uit aan haar tweedejaars studenten, van cohort 2008, die vorig collegejaar hun eerste cursusjaar met succes hebben afgerond. Een feestelijke dag voor de medewerkers van deze opleiding en met name ook voor de betreffende studenten en hun familie en vrienden. Omdat onze zoon Pieter één van de gelukkigen is, woon ik deze bijeenkomst met Durkje en haar ouders vandaag bij. De Dean Dorien Riedstra opent de feestelijke bijeenkomst in de ontvangstruimte, waar overigens ook studenten en medewerkers van de opleiding Personeel en Arbeid bij zijn, omdat ook zij vandaag separaat een identieke bijeenkomst hebben. Na de opening gaan de beide opleidingsgroepen elk naar hun eigen ruimte, waar de ceremonies afzonderlijk plaatsvinden.
De Office Management-docenten Sicco Jacobs, Ina Mennink en Rob Pieters reiken bij toerbeurt de Propedeuse-certificaten uit aan de studenten van wie zij "personal coach" zijn. Aan de hand van een op de wand geprojecteerde figuur krijgt iedere student zijn eigen "personal speech", waarbij het geprojecteerde symbool-figuur, de persoonskenmerken en de "personal performances" van de betreffende student leidraad vormen voor de persoonlijke woorden die aan iedere student worden gericht. Het is een enerzijds verrassende en anderszijds herkenbare speech die iedere student ten deel valt. Na elke speech helpt collega Dineke Boufennara de student & coach om het Propedeuse-certificaat volgens het reglement te (laten) ondertekenen.
De bijeenkomst wordt afgesloten met een hapje en een drankje, waarbij de studenten, familie, vrienden en opleidingsmedewerkers de gelegenheid te baat nemen om nader kennis met elkaar te maken en samen terug te blikken op de zojuist gepresenteerde anekdotes. Buiten maken we een groepsfoto van de studenten van Office Management die vanmiddag hun Propedeuse-certificaat in ontvangst namen. Het is mooi om te zien hoe zorgvuldig deze medewerkers van Office Management op bovenstaande wijze vorm en inhoud geven aan deze mijlpaal in de studie van hun studenten van Stenden hogeschool.
Vieren hoort ook bij studeren!
Dat dergelijke feestelijke bijeenkomsten door studenten, familie en vrienden worden gewaardeerd, blijkt ook vandaag wel weer uit de grote opkomst. Vieren, omzien naar elkaar en daarbij aandacht schenken aan elkaar en aan de vreugde en het verdriet dat ook deze studenten in het afgelopen jaar ten deel viel, voegt bijzondere waarde toe aan je opleiding. Dat mogen we als hogeschool - ondanks alle hectiek in de waan van alledag - nooit uit het oog verliezen. De opleiding Office Management geeft in deze een goed voorbeeld.
Vanmiddag reikt de opleiding Office Management van Stenden hogeschool Propedeuse-certificaten uit aan haar tweedejaars studenten, van cohort 2008, die vorig collegejaar hun eerste cursusjaar met succes hebben afgerond. Een feestelijke dag voor de medewerkers van deze opleiding en met name ook voor de betreffende studenten en hun familie en vrienden. Omdat onze zoon Pieter één van de gelukkigen is, woon ik deze bijeenkomst met Durkje en haar ouders vandaag bij. De Dean Dorien Riedstra opent de feestelijke bijeenkomst in de ontvangstruimte, waar overigens ook studenten en medewerkers van de opleiding Personeel en Arbeid bij zijn, omdat ook zij vandaag separaat een identieke bijeenkomst hebben. Na de opening gaan de beide opleidingsgroepen elk naar hun eigen ruimte, waar de ceremonies afzonderlijk plaatsvinden.
De Office Management-docenten Sicco Jacobs, Ina Mennink en Rob Pieters reiken bij toerbeurt de Propedeuse-certificaten uit aan de studenten van wie zij "personal coach" zijn. Aan de hand van een op de wand geprojecteerde figuur krijgt iedere student zijn eigen "personal speech", waarbij het geprojecteerde symbool-figuur, de persoonskenmerken en de "personal performances" van de betreffende student leidraad vormen voor de persoonlijke woorden die aan iedere student worden gericht. Het is een enerzijds verrassende en anderszijds herkenbare speech die iedere student ten deel valt. Na elke speech helpt collega Dineke Boufennara de student & coach om het Propedeuse-certificaat volgens het reglement te (laten) ondertekenen.
De bijeenkomst wordt afgesloten met een hapje en een drankje, waarbij de studenten, familie, vrienden en opleidingsmedewerkers de gelegenheid te baat nemen om nader kennis met elkaar te maken en samen terug te blikken op de zojuist gepresenteerde anekdotes. Buiten maken we een groepsfoto van de studenten van Office Management die vanmiddag hun Propedeuse-certificaat in ontvangst namen. Het is mooi om te zien hoe zorgvuldig deze medewerkers van Office Management op bovenstaande wijze vorm en inhoud geven aan deze mijlpaal in de studie van hun studenten van Stenden hogeschool.
Vieren hoort ook bij studeren!
Dat dergelijke feestelijke bijeenkomsten door studenten, familie en vrienden worden gewaardeerd, blijkt ook vandaag wel weer uit de grote opkomst. Vieren, omzien naar elkaar en daarbij aandacht schenken aan elkaar en aan de vreugde en het verdriet dat ook deze studenten in het afgelopen jaar ten deel viel, voegt bijzondere waarde toe aan je opleiding. Dat mogen we als hogeschool - ondanks alle hectiek in de waan van alledag - nooit uit het oog verliezen. De opleiding Office Management geeft in deze een goed voorbeeld.
donderdag 8 oktober 2009
Bestuur Stichting Jabikspaad Fryslân bijeen in St. Jabik
Donderdag 8 oktober 2009
Enkele weken geleden zijn we als bestuur van de Stichting Jabikspaad Fryslân begonnen om een lange vergader-agenda als uitvloeisel van de afgelopen zomer af te handelen (zie mijn weblogbericht van 10 september 2009). Vanavond is de tweede helft van die stichtingbestuursvergadering. We komen deze keer bijeen ten huize van mede-bestuurslid Klaske Wijbenga in de Jacobshoeve te Sint Jacobiparochie, een grote Bed & Breakfast-locatie met overnachtingsmogelijkheid voor bijna 20 gasten per nacht. Ook pelgrims die het Jabikspaad bewandelen, vinden regelmatig gastvrij onthaal in Klaske's Jacobshoeve.
We gaan verder met de agenda waarmee we aanvingen op 10 september 2009. Eerst onderzoeken we de mogelijkheden voor externe financiering van het tekort dat zal ontstaan op de bouw en presentatie van ons pelgrimsmonument "De Jirnsumer Moeting" in Jirnsum, indien we het restbedrag van ongeveer duizend euro niet tijdig binnenhalen. Zodra ook het laatste sponsor- of subsidiebedrag binnen is, kunnen we het monument vervolmaken met een mooi informatiepaneel en is het klaar om publiek te worden gepresenteerd.
Vervolgens bespreken we onze deelname in een groot restauratieproject van het interieur van De Groate Kerk te Sint Jacobiparochie. De gemeente Het Bildt wil graag St. Jabik positioneren en profileren als de startplaats voor Nederlandse pelgrims die gaan pelgrimeren naar het Spaanse Santiago de Compostela. De Stiching Alde Fryske Tsjerken wil graag dat De Groate Kerk - die zij in eigendom hebben - daarin een essentiële rol gaat spelen. En wij als Stichting Jabikspaad Fryslân doen ons best om op passende wijze mede vorm en inhoud te geven aan het item van "De Groate Kerk van St. Jabik is het Nederlandse startpunt voor pelgrims". Pelgrims lopen dan "van St. Jabik naar St. Jabik", ofwel van Sint Jacobiparochie naar Santiago (St. Jacob) de Compostela.
We stellen de onderwerpen voor onze tweede Nieuwsbrief vast, die in de komende weken gemaakt en verspreid zal worden. Ook blikken we terug op onze inbreng bij de tentoonstelling "Kunst onder de Melkweg" (zie mijn weblogbericht van 8 september 2009) en van de Pink Ribbon-wandeltocht over het Jabikspaad van de Stichting Bewegen voor Overleven (zie mijn weblogbericht van 3 oktober 2009). We zijn ook aangenaam verrast over het feit dat het pas uitgezette "Stendenpad" op het tracé van Leeuwarden naar Meppel grotendeels "ons" Jabikspaad volgt. Dit Stendenpad is een wandel-initiatief van twee van mijn collega's van Stenden hogeschool, te weten Rob van 't Veer en Jan Bert Wakker, die een wandelroute hebben uitgezet langs alle vestigingen van Stenden hogeschool te Leeuwarden via Meppel, Emmen, Assen, Groningen en dan weer naar Leeuwarden.
Al snel is het over tienen in de avond, het moment waarop de hele agenda is afgewikkeld en wij met alle voorstellen, overwegingen, werkafspraken en besluiten huiswaarts keren. Vanavond hebben we ook weer even vooruitgeblikt naar 2010, het jaar waarin het Jabikspaad tien jaar bestaat.
Enkele weken geleden zijn we als bestuur van de Stichting Jabikspaad Fryslân begonnen om een lange vergader-agenda als uitvloeisel van de afgelopen zomer af te handelen (zie mijn weblogbericht van 10 september 2009). Vanavond is de tweede helft van die stichtingbestuursvergadering. We komen deze keer bijeen ten huize van mede-bestuurslid Klaske Wijbenga in de Jacobshoeve te Sint Jacobiparochie, een grote Bed & Breakfast-locatie met overnachtingsmogelijkheid voor bijna 20 gasten per nacht. Ook pelgrims die het Jabikspaad bewandelen, vinden regelmatig gastvrij onthaal in Klaske's Jacobshoeve.
We gaan verder met de agenda waarmee we aanvingen op 10 september 2009. Eerst onderzoeken we de mogelijkheden voor externe financiering van het tekort dat zal ontstaan op de bouw en presentatie van ons pelgrimsmonument "De Jirnsumer Moeting" in Jirnsum, indien we het restbedrag van ongeveer duizend euro niet tijdig binnenhalen. Zodra ook het laatste sponsor- of subsidiebedrag binnen is, kunnen we het monument vervolmaken met een mooi informatiepaneel en is het klaar om publiek te worden gepresenteerd.
Vervolgens bespreken we onze deelname in een groot restauratieproject van het interieur van De Groate Kerk te Sint Jacobiparochie. De gemeente Het Bildt wil graag St. Jabik positioneren en profileren als de startplaats voor Nederlandse pelgrims die gaan pelgrimeren naar het Spaanse Santiago de Compostela. De Stiching Alde Fryske Tsjerken wil graag dat De Groate Kerk - die zij in eigendom hebben - daarin een essentiële rol gaat spelen. En wij als Stichting Jabikspaad Fryslân doen ons best om op passende wijze mede vorm en inhoud te geven aan het item van "De Groate Kerk van St. Jabik is het Nederlandse startpunt voor pelgrims". Pelgrims lopen dan "van St. Jabik naar St. Jabik", ofwel van Sint Jacobiparochie naar Santiago (St. Jacob) de Compostela.
We stellen de onderwerpen voor onze tweede Nieuwsbrief vast, die in de komende weken gemaakt en verspreid zal worden. Ook blikken we terug op onze inbreng bij de tentoonstelling "Kunst onder de Melkweg" (zie mijn weblogbericht van 8 september 2009) en van de Pink Ribbon-wandeltocht over het Jabikspaad van de Stichting Bewegen voor Overleven (zie mijn weblogbericht van 3 oktober 2009). We zijn ook aangenaam verrast over het feit dat het pas uitgezette "Stendenpad" op het tracé van Leeuwarden naar Meppel grotendeels "ons" Jabikspaad volgt. Dit Stendenpad is een wandel-initiatief van twee van mijn collega's van Stenden hogeschool, te weten Rob van 't Veer en Jan Bert Wakker, die een wandelroute hebben uitgezet langs alle vestigingen van Stenden hogeschool te Leeuwarden via Meppel, Emmen, Assen, Groningen en dan weer naar Leeuwarden.
Al snel is het over tienen in de avond, het moment waarop de hele agenda is afgewikkeld en wij met alle voorstellen, overwegingen, werkafspraken en besluiten huiswaarts keren. Vanavond hebben we ook weer even vooruitgeblikt naar 2010, het jaar waarin het Jabikspaad tien jaar bestaat.
woensdag 7 oktober 2009
KFFB-bestjoersgearkomste yn 'e Kuriostsjerke fan Ljouwert
Woansdei 7 oktober 2009
De bestjoersgearkomste fan 'e KFFB is hjoed ek wer yn 'e Ljouwerter Kuriostsjerke. Wy beprate in ferskaat oan stikken dy't ynkaam binne, lykas in útnoeging, manuskripten, útstellen, offertes en in brief fan in lid dy't him oanbiedt om ris wurk foar de KFFB te dwaan as it sa ris útkomt. Wy kinne ek nochris in stap fierder sette om yn 2010 faaks te kommen ta in nije Fryske bernebibel.
It grutste part fan 'e gearkomste prate wy oer it kommende jubileum fan 75 jier KFFB. De wichtichste besprekpunten binne de foarm en de ynhâld fan it "Tinkskrift 75 jier KFFB", dêr't wy ús mei dwaande hâlde èn fansels it programma fan en alle oare tariedings foar de Jubileumfiering, dy't wy hâlde sille op 16 jannewaris 2010 yn Tresoar.
Fierders komme noch in tal oare wichtige saken op it aljemint, lykas it hjoeddeistige funksjonearjen fan ús bestjoer en organisaasje, it mooglik takomstich fernijingsbelied fan 'e KFFB, de propaganda fan 'e KFFB foar nije leden en de kommende bestjoersferkiezing fan jannewaris 2010.
De bestjoersgearkomste fan 'e KFFB is hjoed ek wer yn 'e Ljouwerter Kuriostsjerke. Wy beprate in ferskaat oan stikken dy't ynkaam binne, lykas in útnoeging, manuskripten, útstellen, offertes en in brief fan in lid dy't him oanbiedt om ris wurk foar de KFFB te dwaan as it sa ris útkomt. Wy kinne ek nochris in stap fierder sette om yn 2010 faaks te kommen ta in nije Fryske bernebibel.
It grutste part fan 'e gearkomste prate wy oer it kommende jubileum fan 75 jier KFFB. De wichtichste besprekpunten binne de foarm en de ynhâld fan it "Tinkskrift 75 jier KFFB", dêr't wy ús mei dwaande hâlde èn fansels it programma fan en alle oare tariedings foar de Jubileumfiering, dy't wy hâlde sille op 16 jannewaris 2010 yn Tresoar.
Fierders komme noch in tal oare wichtige saken op it aljemint, lykas it hjoeddeistige funksjonearjen fan ús bestjoer en organisaasje, it mooglik takomstich fernijingsbelied fan 'e KFFB, de propaganda fan 'e KFFB foar nije leden en de kommende bestjoersferkiezing fan jannewaris 2010.
dinsdag 6 oktober 2009
Pink Ribbon-maand in Stenden University Hotel
Dinsdag 6 oktober 2009
Zoals inmiddels velen wel weten, is de maand oktober elk jaar de maand van Pink Ribbon (zie ook mijn weblogbericht van 3 oktober 2009). Stichting Pink Ribbon is een fondsenwervende organisatie, die aandacht vraagt voor borstkanker. Pink Ribbon heeft als doel het aantal gevallen van borstkanker te verminderen, vroege diagnose ervan te bevorderen en de zorg voor patiënten en hun omgeving te verbeteren. Pink Ribbon is in bezit van het CBF-keur, het keurmerk voor goede doelen.
Stenden University Hotel in Leeuwarden doet mee aan deze aktiemaand van Pink Ribbon. Wie bij de hotelreceptie binnenkomt, wordt direct gewezen op Pink Ribbon. Studenten van Stenden hogeschool en medewerkers van Stenden University Hotel gaan door middel van diverse akties geld voor dit goede doel doneren. Zo worden bijvoorbeeld de fooien die in het hotel worden geschonken, gedoneerd aan deze liefdadigheidsorganisatie.
Maar niet alleen in het hotel zijn er acties voor Pink Ribbon. Ook in het studentenrestaurant zijn er enkele aanpassingen tijdens de gehele aktiemaand oktober. Zo wordt bijvoorbeeld een speciale ‘Pink Ribbon-wrap"gemaakt en verkocht, die niet alleen gezond, vullend en lekker is, maar een deel van de omzet op deze wrap gaat naar Pink Ribbon. Je ondersteunt door de aankooop van deze Pink Ribbon-wrap dus een goed doel, terwijl je lekker zit te eten!
Daarnaast zal er op dinsdag 27 oktober en woensdag 28 oktober 2009 in Stenden hogeschool een geld-collecte plaats vinden. Het zou mooi zijn als we als studenten en medewerkers van Stenden hogeschool allemaal ons steentje bijdragen, door een passend bedrag te schenken. Laten we dit prima initiatief van onze studenten vooral steunen!
Zoals inmiddels velen wel weten, is de maand oktober elk jaar de maand van Pink Ribbon (zie ook mijn weblogbericht van 3 oktober 2009). Stichting Pink Ribbon is een fondsenwervende organisatie, die aandacht vraagt voor borstkanker. Pink Ribbon heeft als doel het aantal gevallen van borstkanker te verminderen, vroege diagnose ervan te bevorderen en de zorg voor patiënten en hun omgeving te verbeteren. Pink Ribbon is in bezit van het CBF-keur, het keurmerk voor goede doelen.
Stenden University Hotel in Leeuwarden doet mee aan deze aktiemaand van Pink Ribbon. Wie bij de hotelreceptie binnenkomt, wordt direct gewezen op Pink Ribbon. Studenten van Stenden hogeschool en medewerkers van Stenden University Hotel gaan door middel van diverse akties geld voor dit goede doel doneren. Zo worden bijvoorbeeld de fooien die in het hotel worden geschonken, gedoneerd aan deze liefdadigheidsorganisatie.
Maar niet alleen in het hotel zijn er acties voor Pink Ribbon. Ook in het studentenrestaurant zijn er enkele aanpassingen tijdens de gehele aktiemaand oktober. Zo wordt bijvoorbeeld een speciale ‘Pink Ribbon-wrap"gemaakt en verkocht, die niet alleen gezond, vullend en lekker is, maar een deel van de omzet op deze wrap gaat naar Pink Ribbon. Je ondersteunt door de aankooop van deze Pink Ribbon-wrap dus een goed doel, terwijl je lekker zit te eten!
Daarnaast zal er op dinsdag 27 oktober en woensdag 28 oktober 2009 in Stenden hogeschool een geld-collecte plaats vinden. Het zou mooi zijn als we als studenten en medewerkers van Stenden hogeschool allemaal ons steentje bijdragen, door een passend bedrag te schenken. Laten we dit prima initiatief van onze studenten vooral steunen!
maandag 5 oktober 2009
De Dag van de Leraar 2009
Maandag 5 oktober 2009
De “Nationale Onderwijsweek” is een jaarlijks terugkerend evenement, dat dit jaar alweer voor de zevende keer plaatsvindt. Traditiegetrouw wordt jaarlijks de eerste week van oktober omgetoverd tot een bruisende onderwijsweek, waarin mooie staaltjes van krachtig onderwijs centraal staan. In de vandaag begonnen Nationale Onderwijsweek - van 5 t/m 9 oktober 2009 - zijn we in het onderwijs met elkaar op zoek naar initiatieven, die gericht zijn op verbinding, op samenwerking ten behoeve van de school in het bijzonder, voor het onderwijs in het algemeen en bovenal gericht op de ontwikkeling van jonge mensen.
Vandaag is het de “Dag van de Leraar”. Deze themadag is de Nederlandse variant van de internationale “World Teachers’ Day”, die altijd in de Nationale Onderwijsweek valt. Deze dag is bedoeld als een feestdag voor alle leraren in Nederland. Met de Dag van de Leraar willen we het imago van het leraarsvak verbeteren èn het belang van goede leraren benadrukken, door de beroepsgroep op een positieve manier onder de aandacht te brengen. Er zijn ca. 350.000 leraren in Nederland en zij samen vormen een specifieke beroepsgroep, die met elkaar elke dag weer probeert zo goed mogelijk kennis over te dragen en daarbij het beste uit de leerling, de student, de cursist te halen.
Elke leraar is uniek in zijn of haar manier van lesgeven, in de benadering van leerlingen en in de aanpak van onderwijsleersituaties. En elke schooldag is anders, want telkens weer worden leraren geconfronteerd met nieuwe eisen en andere situaties. En natuurlijk zijn ook leerlingen, studenten en cursisten unieke individuen, die allemaal op hun eigen manier leren en reageren. Al die unieke leraren werken met alle mogelijkheden en beperkingen zo goed mogelijk en samen aan goed onderwijs.
Onze onderwijsvakbond CNVO (Christelijk Nationaal Vakverbond sector Onderwijs) schenkt ook dit jaar aandacht aan de Onderwijsweek in het algemeen en aan de Dag van de Leraar in het bijzonder. Vandaag ontving ik van de CNVO een emailbericht met daarin een felicitatiekaart. CNVO geeft me de tip om deze felicitatiekaart door te sturen naar een super collega-docent.
Maar ja, aan wie stuur ik de kaart dan? Ik kan niet kiezen, ik wil niet kiezen en ik ga niet kiezen. Er zijn immers zoveel goede docenten. Langs deze weg stuur ik hem gewoon naar al mijn super-collega’s die binnen Stenden hogeschool docent zijn. En als er buiten Stenden hogeschool een docent is, die niet zo’n mooie felicitatiekaart van het CNVO heeft gekregen, maar die vindt dat hij of zij hem wel heeft verdiend, dan is deze felicitatiekaart ook voor U en/of jou bedoeld. Ik hoef er geen boodschap aan toe te voegen, want de opdruk van deze kaart spreekt duidelijke taal!
Met dank aan mijn christelijke onderwijsvakorganisatie CNVO!
De “Nationale Onderwijsweek” is een jaarlijks terugkerend evenement, dat dit jaar alweer voor de zevende keer plaatsvindt. Traditiegetrouw wordt jaarlijks de eerste week van oktober omgetoverd tot een bruisende onderwijsweek, waarin mooie staaltjes van krachtig onderwijs centraal staan. In de vandaag begonnen Nationale Onderwijsweek - van 5 t/m 9 oktober 2009 - zijn we in het onderwijs met elkaar op zoek naar initiatieven, die gericht zijn op verbinding, op samenwerking ten behoeve van de school in het bijzonder, voor het onderwijs in het algemeen en bovenal gericht op de ontwikkeling van jonge mensen.
Vandaag is het de “Dag van de Leraar”. Deze themadag is de Nederlandse variant van de internationale “World Teachers’ Day”, die altijd in de Nationale Onderwijsweek valt. Deze dag is bedoeld als een feestdag voor alle leraren in Nederland. Met de Dag van de Leraar willen we het imago van het leraarsvak verbeteren èn het belang van goede leraren benadrukken, door de beroepsgroep op een positieve manier onder de aandacht te brengen. Er zijn ca. 350.000 leraren in Nederland en zij samen vormen een specifieke beroepsgroep, die met elkaar elke dag weer probeert zo goed mogelijk kennis over te dragen en daarbij het beste uit de leerling, de student, de cursist te halen.
Elke leraar is uniek in zijn of haar manier van lesgeven, in de benadering van leerlingen en in de aanpak van onderwijsleersituaties. En elke schooldag is anders, want telkens weer worden leraren geconfronteerd met nieuwe eisen en andere situaties. En natuurlijk zijn ook leerlingen, studenten en cursisten unieke individuen, die allemaal op hun eigen manier leren en reageren. Al die unieke leraren werken met alle mogelijkheden en beperkingen zo goed mogelijk en samen aan goed onderwijs.
Onze onderwijsvakbond CNVO (Christelijk Nationaal Vakverbond sector Onderwijs) schenkt ook dit jaar aandacht aan de Onderwijsweek in het algemeen en aan de Dag van de Leraar in het bijzonder. Vandaag ontving ik van de CNVO een emailbericht met daarin een felicitatiekaart. CNVO geeft me de tip om deze felicitatiekaart door te sturen naar een super collega-docent.
Maar ja, aan wie stuur ik de kaart dan? Ik kan niet kiezen, ik wil niet kiezen en ik ga niet kiezen. Er zijn immers zoveel goede docenten. Langs deze weg stuur ik hem gewoon naar al mijn super-collega’s die binnen Stenden hogeschool docent zijn. En als er buiten Stenden hogeschool een docent is, die niet zo’n mooie felicitatiekaart van het CNVO heeft gekregen, maar die vindt dat hij of zij hem wel heeft verdiend, dan is deze felicitatiekaart ook voor U en/of jou bedoeld. Ik hoef er geen boodschap aan toe te voegen, want de opdruk van deze kaart spreekt duidelijke taal!
Met dank aan mijn christelijke onderwijsvakorganisatie CNVO!
zondag 4 oktober 2009
Psalmen nu ook als Dwarsligger uitgegeven
Zondag 4 oktober 2009
Hugo van Woerden is directeur van uitgeverij-drukkerij Jongbloed BV in Heerenveen. Jongbloed is gespecialiseerd in het drukken van Bijbels op uiterst dun papier (zie ook mijn weblogbericht van 19 augustus 2009). Het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) is dan ook al jaren een belangrijke afnemer voor Jongbloed. Van Woerden bedacht iets revolutionairs. Op zoek naar een handiger manier om te lezen, kwam hij op het idee van de zogenoemde “Dwarsligger”. Een dwarsligger is een klein boekje, dat je overdwars leest. Geen linker en rechter bladspiegel meer, maar één bladspiegel tegelijk over twee bladzijden: met één bovenblad en één onderblad. Samen met NDCVBK presenteerde Jongbloed dit nieuwe boeken-concept op 6 september 2008 tijdens de opening van het boekenseizoen op de beurs Manuscripta te Amsterdam.
De dwarsligger - waarop inmiddels het octrooi is verleend - is een compleet boek in een handzaam formaat van maar 8 x 12 centimeter. Een boek dat zondermeer in elke handtas past en zelfs in een broekzak of binnenzak. De dwarsligger weegt gemiddeld nog geen 145 gram, is met één hand vast te houden en derhalve gemakkelijk te lezen Een boek dat je dus overal en op elk moment kunt lezen. En omdat een dwarsligger zo klein en licht is, past hij wel zes tot acht keer in een boek zoals dat normaal wordt uitgegeven.
De kwaliteit van de dwarsligger is onmiddellijk herkenbaar: gebonden, een doordachte lay-out en gedrukt op fraai, helder wit en milieuvriendelijk papier. Door de innovatieve bindwijze blijft de dwarsligger altijd open liggen. Jongbloed heeft bij het ontwerp en de ontwikkeling gebruik gemaakt van de jarenlange ervaring die men verkreeg bij het drukken van Bijbels.
Op het moment dat ik dit bericht schrijf, zijn er nog maar 17 boektitels als dwarsligger verkrijgbaar. Eén van de eerste titels die zijn uitgegeven, is het boek “Psalmen”, dat tot stand is gekomen in samenwerking met het Nederlands Bijbelgenootschap te Haarlem. Deze dwarsligger bevat alle 150 psalmen van de in het jaar 2004 uitgegeven editie van “De Nieuwe Bijbelvertaling” (NBV). De dwarsligger “Psalmen” bevat liederen met een rijke inhoud; liederen om te overdenken op een stil moment, als troost in moeilijke tijden en/of als uiting van vreugde in vrolijke tijden. Het bevat oude woorden in een nieuw jasje; woorden die je raken!
Hugo van Woerden is directeur van uitgeverij-drukkerij Jongbloed BV in Heerenveen. Jongbloed is gespecialiseerd in het drukken van Bijbels op uiterst dun papier (zie ook mijn weblogbericht van 19 augustus 2009). Het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) is dan ook al jaren een belangrijke afnemer voor Jongbloed. Van Woerden bedacht iets revolutionairs. Op zoek naar een handiger manier om te lezen, kwam hij op het idee van de zogenoemde “Dwarsligger”. Een dwarsligger is een klein boekje, dat je overdwars leest. Geen linker en rechter bladspiegel meer, maar één bladspiegel tegelijk over twee bladzijden: met één bovenblad en één onderblad. Samen met NDCVBK presenteerde Jongbloed dit nieuwe boeken-concept op 6 september 2008 tijdens de opening van het boekenseizoen op de beurs Manuscripta te Amsterdam.
De dwarsligger - waarop inmiddels het octrooi is verleend - is een compleet boek in een handzaam formaat van maar 8 x 12 centimeter. Een boek dat zondermeer in elke handtas past en zelfs in een broekzak of binnenzak. De dwarsligger weegt gemiddeld nog geen 145 gram, is met één hand vast te houden en derhalve gemakkelijk te lezen Een boek dat je dus overal en op elk moment kunt lezen. En omdat een dwarsligger zo klein en licht is, past hij wel zes tot acht keer in een boek zoals dat normaal wordt uitgegeven.
De kwaliteit van de dwarsligger is onmiddellijk herkenbaar: gebonden, een doordachte lay-out en gedrukt op fraai, helder wit en milieuvriendelijk papier. Door de innovatieve bindwijze blijft de dwarsligger altijd open liggen. Jongbloed heeft bij het ontwerp en de ontwikkeling gebruik gemaakt van de jarenlange ervaring die men verkreeg bij het drukken van Bijbels.
Op het moment dat ik dit bericht schrijf, zijn er nog maar 17 boektitels als dwarsligger verkrijgbaar. Eén van de eerste titels die zijn uitgegeven, is het boek “Psalmen”, dat tot stand is gekomen in samenwerking met het Nederlands Bijbelgenootschap te Haarlem. Deze dwarsligger bevat alle 150 psalmen van de in het jaar 2004 uitgegeven editie van “De Nieuwe Bijbelvertaling” (NBV). De dwarsligger “Psalmen” bevat liederen met een rijke inhoud; liederen om te overdenken op een stil moment, als troost in moeilijke tijden en/of als uiting van vreugde in vrolijke tijden. Het bevat oude woorden in een nieuw jasje; woorden die je raken!
zaterdag 3 oktober 2009
Bewegen voor Overleven 2009
Zaterdag 3 oktober 2009
Ook dit jaar organiseert de Friese stichting "Bewegen voor Overleven" in de door Pink Ribbon uitgeroepen "oktober = borstkankermaand" weer haar jaarlijkse wandeltocht, over een afstand van 25 kilometer, van het Bildtse Sint Jacobiparochie naar de Friese hoofdstad Leeuwarden. De netto-opbrengst van deze actie wordt aangewend voor de strijd tegen borstkanker. De wandeltocht loopt grotendeels over het eerste deel van het Jabikspaad, het pelgrimspad dat uiteindelijk naar het Spaanse Santiago de Compostela voert. Als voorzitter van de Stichting Jabikspaad Fryslân, maar zeker ook vanwege de positieve bijdrage aan de strijd tegen borstkanker loop ik vandaag mee, samen met Durkje.
Bij en in de Groate Kerk in Sint Jacobiparochie is het vanmorgen een drukte van belang. Meer dan 2.000 wandelaars gaan hier vanmorgen van start. Op het grote kerkplein vóór de kerk wordt het startteken voor de wandeltocht gegeven, nadat het openingslied "Anita" wordt gezongen (door onder andere mijn Stenden-collega Janneke Kingma), dat als eerbetoon wordt opgedragen aan de inmiddels aan borstkanker overleden Friese gedeputeerde Anita Andriesen, die in Friesland symbool staat voor alle vrouwen met borstkanker. Na de gezongen slotwoorden "Wiest der foar ús; wy binne der foar dy" gaan we bewogen in beweging.
De tocht voert tussen de akkers door van Sint Jacobiparochie naar de Oude Bildtdijk. Over deze voormalige zeekering - de langste woonstraat van Nederland - gaan we via Nij Altoenae naar Oude Bildtzijl. Onderweg ontmoeten we onder andere Wytske en Joop Bouma uit Drachten. Joop en ik zijn respectievelijk secretaris en voorzitter van het Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim. Zo ontmoeten Durkje en ik al wandelend gedurende deze lange tocht voortdurend collega's van het Friesland College en Stenden hogeschool, mede-gemeenteleden, dorpsgenoten, kennissen en veel andere bekenden. Allemaal het goede doel ondersteunend en ondertussen ook met elkaar genietend van een prachtige, maar wel stormachtige, dag met iets later op de dag af en toe enige motregen.
In Oude Bildtzijl ontmoeten we Aucke van der Werff, burgemeester van de gemeente Het Bildt, ook ambassadeur voor ons Jabikspaad (zie ook mijn weblogbericht van 1 juli 2009) en hier als burgervader aanwezig om de wandelaars welkom te heten met een speciale ansichtkaart en een Bildtse appel. We passeren hier ook de huizen waar mijn "pake en bep" vroeger woonden en het woonhuis waar Anita Andriesen met haar gezin woonde, voordat zij stierf aan de vreselijke ziekte borstkanker.
Via Vrouwbuurstermolen gaan we naar de volgende stempelpost, in onze woonplaats Stiens. Daar worden we in de gezellig ingerichte Langebuorren opgevangen. Hier krijgen we van mijn Stenden-collega Hilda Koops de door het Stienser slagersechtpaar Piet en Tineke Brolsma aangeboden soep. Een ware traktatie op deze stormachtige herfstdag. Dan gaat het via Britsum en Martenastate in Cornjum (zie mijn weblogberichten van 11, 12 en 13 mei 2009) naar Dekemastate in Jelsum. Hier arriveren we op het moment dat hier ook de zogenoemde "Kidswalk" start, voor de jongere kinderen die hier op de route beginnen om vanaf Dekemastater met ons mee te wandelen naar Leeuwarden.
Langs de Dokkumer Ee wandelen we Leeuwarden binnen. Via de Prinsentuin arriveren we bij de Leeuwarder Stadsschouwburg De Harmonie, het eindpunt van deze wandeltocht. In de hal van De Harmonie ontvangen we allemaal ons laatste stempel en de CD "Mei folle hânnen", die speciaal voor dit evenement door de Stichting Bewegen voor Overleven is uitgegeven. Als Stichting Jabikspaad Fryslân hebben we hier in De Harmonie óók een informatiestand, die vanmiddag bemand wordt door onze bestuursleden Syb Zeinstra en Dick Wesselius. De beide bestuurders hebben het druk om alle belangstellenden te informeren over de mogelijkheden om het hele Jabikspaad tot aan het Overijsselse Hasselt te bewandelen of op de fiets de fietsroute te volgen.
Met name hulde aan die paar honderd vrijwilligers, die het met zijn allen mogelijk maakten om meer dan tweeduizend "bewogen" mensen een fantastische dag te bezorgen: bestuursleden, verkeersregelaars, muzikanten, EHBO-ers, uitdelers (van koffie, soep, water, bananen, appels, ansichtkaarten, enz.), stempelaars, fotografen, toiletschoonmaker, etc., etc. We hebben jullie allemaal voor ons hard zien werken en zorgen, waarvoor grote dank!
Ook dit jaar organiseert de Friese stichting "Bewegen voor Overleven" in de door Pink Ribbon uitgeroepen "oktober = borstkankermaand" weer haar jaarlijkse wandeltocht, over een afstand van 25 kilometer, van het Bildtse Sint Jacobiparochie naar de Friese hoofdstad Leeuwarden. De netto-opbrengst van deze actie wordt aangewend voor de strijd tegen borstkanker. De wandeltocht loopt grotendeels over het eerste deel van het Jabikspaad, het pelgrimspad dat uiteindelijk naar het Spaanse Santiago de Compostela voert. Als voorzitter van de Stichting Jabikspaad Fryslân, maar zeker ook vanwege de positieve bijdrage aan de strijd tegen borstkanker loop ik vandaag mee, samen met Durkje.
Bij en in de Groate Kerk in Sint Jacobiparochie is het vanmorgen een drukte van belang. Meer dan 2.000 wandelaars gaan hier vanmorgen van start. Op het grote kerkplein vóór de kerk wordt het startteken voor de wandeltocht gegeven, nadat het openingslied "Anita" wordt gezongen (door onder andere mijn Stenden-collega Janneke Kingma), dat als eerbetoon wordt opgedragen aan de inmiddels aan borstkanker overleden Friese gedeputeerde Anita Andriesen, die in Friesland symbool staat voor alle vrouwen met borstkanker. Na de gezongen slotwoorden "Wiest der foar ús; wy binne der foar dy" gaan we bewogen in beweging.
De tocht voert tussen de akkers door van Sint Jacobiparochie naar de Oude Bildtdijk. Over deze voormalige zeekering - de langste woonstraat van Nederland - gaan we via Nij Altoenae naar Oude Bildtzijl. Onderweg ontmoeten we onder andere Wytske en Joop Bouma uit Drachten. Joop en ik zijn respectievelijk secretaris en voorzitter van het Regiocomité Fryslân van de Vereniging VU-Windesheim. Zo ontmoeten Durkje en ik al wandelend gedurende deze lange tocht voortdurend collega's van het Friesland College en Stenden hogeschool, mede-gemeenteleden, dorpsgenoten, kennissen en veel andere bekenden. Allemaal het goede doel ondersteunend en ondertussen ook met elkaar genietend van een prachtige, maar wel stormachtige, dag met iets later op de dag af en toe enige motregen.
In Oude Bildtzijl ontmoeten we Aucke van der Werff, burgemeester van de gemeente Het Bildt, ook ambassadeur voor ons Jabikspaad (zie ook mijn weblogbericht van 1 juli 2009) en hier als burgervader aanwezig om de wandelaars welkom te heten met een speciale ansichtkaart en een Bildtse appel. We passeren hier ook de huizen waar mijn "pake en bep" vroeger woonden en het woonhuis waar Anita Andriesen met haar gezin woonde, voordat zij stierf aan de vreselijke ziekte borstkanker.
Via Vrouwbuurstermolen gaan we naar de volgende stempelpost, in onze woonplaats Stiens. Daar worden we in de gezellig ingerichte Langebuorren opgevangen. Hier krijgen we van mijn Stenden-collega Hilda Koops de door het Stienser slagersechtpaar Piet en Tineke Brolsma aangeboden soep. Een ware traktatie op deze stormachtige herfstdag. Dan gaat het via Britsum en Martenastate in Cornjum (zie mijn weblogberichten van 11, 12 en 13 mei 2009) naar Dekemastate in Jelsum. Hier arriveren we op het moment dat hier ook de zogenoemde "Kidswalk" start, voor de jongere kinderen die hier op de route beginnen om vanaf Dekemastater met ons mee te wandelen naar Leeuwarden.
Langs de Dokkumer Ee wandelen we Leeuwarden binnen. Via de Prinsentuin arriveren we bij de Leeuwarder Stadsschouwburg De Harmonie, het eindpunt van deze wandeltocht. In de hal van De Harmonie ontvangen we allemaal ons laatste stempel en de CD "Mei folle hânnen", die speciaal voor dit evenement door de Stichting Bewegen voor Overleven is uitgegeven. Als Stichting Jabikspaad Fryslân hebben we hier in De Harmonie óók een informatiestand, die vanmiddag bemand wordt door onze bestuursleden Syb Zeinstra en Dick Wesselius. De beide bestuurders hebben het druk om alle belangstellenden te informeren over de mogelijkheden om het hele Jabikspaad tot aan het Overijsselse Hasselt te bewandelen of op de fiets de fietsroute te volgen.
Met name hulde aan die paar honderd vrijwilligers, die het met zijn allen mogelijk maakten om meer dan tweeduizend "bewogen" mensen een fantastische dag te bezorgen: bestuursleden, verkeersregelaars, muzikanten, EHBO-ers, uitdelers (van koffie, soep, water, bananen, appels, ansichtkaarten, enz.), stempelaars, fotografen, toiletschoonmaker, etc., etc. We hebben jullie allemaal voor ons hard zien werken en zorgen, waarvoor grote dank!
vrijdag 2 oktober 2009
Inputvergadering van Ledenraad NBG in Haarlem
Vrijdag 2 oktober 2009
De Ledenraadsvergadering van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG), die ik als vertegenwoordiger van de NBG-Regio Noord bijwoon, vindt plaats in het NBG-kantoor in Haarlem. Deze statutaire vergadering wordt deze keer "Inputvergadering" genoemd, vanwege het feit dat niet zozeer op statutaire zaken wordt gefocust, maar nu op de wederzijdse input met betrekking tot de inhoud van programma's die binnen het NBG draaien. NBG-Verenigingsvoorzitter Henk van de Graaf zit deze Inputvergadering voor.
In het eerste deel van de bijeenkomst staat het NBG-project van de "Bijbel in Gewone Taal" (BGT) centraal. NBG-vertaalteammedewerker dr. Matthijs J. de Jong (Nieuwtestamenticus) verzorgt een presentatie over de stand van zaken met betrekking tot dit majeure project, dat als doel heeft om een geheel nieuwe bijbel in gewone, eenvoudige taal uit te geven in het jaar 2014, het jaar waarin het NBG 200 jaar bestaat (zie ook mijn weblogbericht van 23 augustus 2009). Daarna volgt een korte workshop Bijbelvertalen aan de hand van de voorliggende proefvertaling van Matteüs 11:20-30. Door parallellezing vergelijken we de BGT-proeftekst met hetzelfde tekstgedeelte uit de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). Tevens bespreken we het "Dossier De Bijbel in Gewone Taal". Boeiend om te zien en te horen wat er allemaal komt kijken bij eigentijds Bijbelvertalen.
Daarna komt de NBG-nota "Beleid Bijbelgebruik 2009-2013" aan de orde. Drie experts op het gebied van bijbelgebruik - of nog mooier: "bijbelomgang" - delen met ons hun ervaring en opvattingen. Na de forumdiscussie volgt we een mobiele stellingenworkshop, waarna we afsluiten met de plenaire bespreking van de genoemde nota.
De eerste expert die aan het woord komt, is dominee Johannes Linandi, predikant van "Gereja Kristen Indonesia Nederland" (GKIN; de Indonesisch-Nederlands Christelijke Kerk). Hij is tevens lid van onze NBG-Ledenraad namens SKIN (Samen Kerk In Nederland), het platform van emigrantenkerken in Nederland. Ds. Linandi begint met zijn uitgangspunt: "De Bijbel is een waardevol boek voor mensen". Dan vertelt hij over de wijze waarop binnen zijn kerk invulling wordt gegeven aan aspecten die de "Navigator Studenten Verenigingen" relevant achten op het gebied van Bijbelgebruik, te weten: Horen, Lezen, Studeren, Memoriseren en Mediteren.
Tweede expert is professor dr. Jacob van Bruggen, met zijn presentatie over "Het verband tussen Bijbelgebruik en Geloofsidentificatie met de geschiedenis van de grote daden van God". Hij beschouwt de Bijbel als: Heilig boek om de mensen toe te rusten". Van Bruggen laat ons nadenken over de vraag hoever we als NBG zouden moeten gaan op het gebied van Bijbelgebruik, voorbij de primaire taak van het NBG om Bijbels te vertalen en te zorgen dat die Bijbels de mensen bereiken.
De derde expert is Docent Praktische Theologie dr. Ciska Stark, verbonden aan het Doopsgezind Seminarium van de Faculteit der Godgeleerdheid van de Vrije Universiteit (VU) te Amsterdam. Ze heeft twee wandborden met bijbeltekst bij zich en vertelt erbij dat Bijbelteksten mensen vroeger de juiste woorden gaven op de lief en leed-kruispunten van het leven, en dat de geloofstaal van tegenwoordig zich los van de Bijbel(taal) ontwikkelt. Maar betekent dat dan ook dat het "Gezag van de Bijbel" weg is? Nee, de Bijbel is relevant om de God van ons leven te leren kennen. Laten we het woord "Bijbelgebruik" vervangen door "Bijbelomgang", want "omgang met de Bijbel" veronderstelt veel meer, namelijk dat de mens in relatie staat tot de Bijbel, en andersom ook. Ze heeft hoge verwachtingen van het rendement van de eventueel te ontwikkelen onderwijsmethodieken op het gebied van Bijbelgebruik. Maar we moeten dan wel bereid zijn tot een paradigmawisseling in de transitie die momenteel gaande is van de lees-Bijbel (in woord & beeld) naar de Bijbel in de virtuele wereld van het internet. Hoe dan ook, de Bijbel moet in onze handen en in onze harten komen.
De Ledenraadsvergadering van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG), die ik als vertegenwoordiger van de NBG-Regio Noord bijwoon, vindt plaats in het NBG-kantoor in Haarlem. Deze statutaire vergadering wordt deze keer "Inputvergadering" genoemd, vanwege het feit dat niet zozeer op statutaire zaken wordt gefocust, maar nu op de wederzijdse input met betrekking tot de inhoud van programma's die binnen het NBG draaien. NBG-Verenigingsvoorzitter Henk van de Graaf zit deze Inputvergadering voor.
In het eerste deel van de bijeenkomst staat het NBG-project van de "Bijbel in Gewone Taal" (BGT) centraal. NBG-vertaalteammedewerker dr. Matthijs J. de Jong (Nieuwtestamenticus) verzorgt een presentatie over de stand van zaken met betrekking tot dit majeure project, dat als doel heeft om een geheel nieuwe bijbel in gewone, eenvoudige taal uit te geven in het jaar 2014, het jaar waarin het NBG 200 jaar bestaat (zie ook mijn weblogbericht van 23 augustus 2009). Daarna volgt een korte workshop Bijbelvertalen aan de hand van de voorliggende proefvertaling van Matteüs 11:20-30. Door parallellezing vergelijken we de BGT-proeftekst met hetzelfde tekstgedeelte uit de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). Tevens bespreken we het "Dossier De Bijbel in Gewone Taal". Boeiend om te zien en te horen wat er allemaal komt kijken bij eigentijds Bijbelvertalen.
Daarna komt de NBG-nota "Beleid Bijbelgebruik 2009-2013" aan de orde. Drie experts op het gebied van bijbelgebruik - of nog mooier: "bijbelomgang" - delen met ons hun ervaring en opvattingen. Na de forumdiscussie volgt we een mobiele stellingenworkshop, waarna we afsluiten met de plenaire bespreking van de genoemde nota.
De eerste expert die aan het woord komt, is dominee Johannes Linandi, predikant van "Gereja Kristen Indonesia Nederland" (GKIN; de Indonesisch-Nederlands Christelijke Kerk). Hij is tevens lid van onze NBG-Ledenraad namens SKIN (Samen Kerk In Nederland), het platform van emigrantenkerken in Nederland. Ds. Linandi begint met zijn uitgangspunt: "De Bijbel is een waardevol boek voor mensen". Dan vertelt hij over de wijze waarop binnen zijn kerk invulling wordt gegeven aan aspecten die de "Navigator Studenten Verenigingen" relevant achten op het gebied van Bijbelgebruik, te weten: Horen, Lezen, Studeren, Memoriseren en Mediteren.
Tweede expert is professor dr. Jacob van Bruggen, met zijn presentatie over "Het verband tussen Bijbelgebruik en Geloofsidentificatie met de geschiedenis van de grote daden van God". Hij beschouwt de Bijbel als: Heilig boek om de mensen toe te rusten". Van Bruggen laat ons nadenken over de vraag hoever we als NBG zouden moeten gaan op het gebied van Bijbelgebruik, voorbij de primaire taak van het NBG om Bijbels te vertalen en te zorgen dat die Bijbels de mensen bereiken.
De derde expert is Docent Praktische Theologie dr. Ciska Stark, verbonden aan het Doopsgezind Seminarium van de Faculteit der Godgeleerdheid van de Vrije Universiteit (VU) te Amsterdam. Ze heeft twee wandborden met bijbeltekst bij zich en vertelt erbij dat Bijbelteksten mensen vroeger de juiste woorden gaven op de lief en leed-kruispunten van het leven, en dat de geloofstaal van tegenwoordig zich los van de Bijbel(taal) ontwikkelt. Maar betekent dat dan ook dat het "Gezag van de Bijbel" weg is? Nee, de Bijbel is relevant om de God van ons leven te leren kennen. Laten we het woord "Bijbelgebruik" vervangen door "Bijbelomgang", want "omgang met de Bijbel" veronderstelt veel meer, namelijk dat de mens in relatie staat tot de Bijbel, en andersom ook. Ze heeft hoge verwachtingen van het rendement van de eventueel te ontwikkelen onderwijsmethodieken op het gebied van Bijbelgebruik. Maar we moeten dan wel bereid zijn tot een paradigmawisseling in de transitie die momenteel gaande is van de lees-Bijbel (in woord & beeld) naar de Bijbel in de virtuele wereld van het internet. Hoe dan ook, de Bijbel moet in onze handen en in onze harten komen.
donderdag 1 oktober 2009
Kerktoren-restauratie van de Sint Vituskerk in Stiens
Donderdag 1 oktober 2009
De kerktoren van de Sint Vituskerk in Stiens is als gevolg van de Staatsregeling van 1798 en 1801 ten tijde van de Bataafse Republiek eigendom van de burgerlijke gemeente geworden en daarmee niet langer meer in eigendom bij de Stienser kerkelijke (nu PKN-Hervormde) gemeente. De Staat wilde indertijd kerktorens namelijk gebruiken als seinposten, uitkijkposten, waarschuwingsposten, landmeetpunten en soms ook als cachot. Bijna 200 jaar later - in 1996 - besloot de gemeente Leeuwarderadeel een zelfstandige stichting op te richten, die in ruime zin als doel kreeg de monumenten in onze burgerlijke gemeente te behouden. Eind volgend jaar - in 2010 - zal deze "Stichting Monumentenzorg Leeuwarderadeel" daartoe de dan gerestaureerde Sint Vitustoren in eigendom verwerven.
De Stichting Monumentenzorg Leeuwarderadeel heeft van het Rijk en van de provincie Fryslân totaal € 200.000,- subsidie ontvangen ten behoeve van de restauratie van de Sint Vitustoren. Dat was echter niet genoeg om het hele restauratieproject te bekostigen. Daarom heeft deze stichting samenwerking gezocht met de vele, serieus belangstellende plaatselijke verenigingen, om ervoor te zorgen dat de nog ontbrekende € 100.000,- binnenkomt, door allerlei plaatselijke publieksactiviteiten zoals markten (zie mijn weblogbericht van 23 december 2008), concerten en verkoopacties (zie mijn weblogbericht van 22 september 2009). Deze activiteiten vinden plaats in 2009 en 2010.
De restauratie van de kerktoren van de Sint Vituskerk te Stiens is inmiddels al voortvarend begonnen. De kerktoren staat in de steigers. De rondom de toren op het kerkhof staande grafstenen zijn veiligheidshalve afgedekt met zadeldakvormige houten panelen. Op vrijdagmorgen 18 september 2009 is met behulp van een torenkraan de kleine klok van de toren uit een westelijk gelegen galmgat getakeld. Deze kerkklok is naar een klokkengieterij in het Noord-Brabantse Asten vervoerd, om daar te worden hersteld. Door het vele luiden van deze oude - uit het jaar 1381 daterende - klok is op de plaatsen waar de klepel het brons van de klok raakt zoveel brons weggesleten, dat aan de binnenkant van de klok door speciaal laswerk nu een nieuwe laag brons moet worden aangebracht.
De kerktoren van de Sint Vituskerk in Stiens is als gevolg van de Staatsregeling van 1798 en 1801 ten tijde van de Bataafse Republiek eigendom van de burgerlijke gemeente geworden en daarmee niet langer meer in eigendom bij de Stienser kerkelijke (nu PKN-Hervormde) gemeente. De Staat wilde indertijd kerktorens namelijk gebruiken als seinposten, uitkijkposten, waarschuwingsposten, landmeetpunten en soms ook als cachot. Bijna 200 jaar later - in 1996 - besloot de gemeente Leeuwarderadeel een zelfstandige stichting op te richten, die in ruime zin als doel kreeg de monumenten in onze burgerlijke gemeente te behouden. Eind volgend jaar - in 2010 - zal deze "Stichting Monumentenzorg Leeuwarderadeel" daartoe de dan gerestaureerde Sint Vitustoren in eigendom verwerven.
De Stichting Monumentenzorg Leeuwarderadeel heeft van het Rijk en van de provincie Fryslân totaal € 200.000,- subsidie ontvangen ten behoeve van de restauratie van de Sint Vitustoren. Dat was echter niet genoeg om het hele restauratieproject te bekostigen. Daarom heeft deze stichting samenwerking gezocht met de vele, serieus belangstellende plaatselijke verenigingen, om ervoor te zorgen dat de nog ontbrekende € 100.000,- binnenkomt, door allerlei plaatselijke publieksactiviteiten zoals markten (zie mijn weblogbericht van 23 december 2008), concerten en verkoopacties (zie mijn weblogbericht van 22 september 2009). Deze activiteiten vinden plaats in 2009 en 2010.
De restauratie van de kerktoren van de Sint Vituskerk te Stiens is inmiddels al voortvarend begonnen. De kerktoren staat in de steigers. De rondom de toren op het kerkhof staande grafstenen zijn veiligheidshalve afgedekt met zadeldakvormige houten panelen. Op vrijdagmorgen 18 september 2009 is met behulp van een torenkraan de kleine klok van de toren uit een westelijk gelegen galmgat getakeld. Deze kerkklok is naar een klokkengieterij in het Noord-Brabantse Asten vervoerd, om daar te worden hersteld. Door het vele luiden van deze oude - uit het jaar 1381 daterende - klok is op de plaatsen waar de klepel het brons van de klok raakt zoveel brons weggesleten, dat aan de binnenkant van de klok door speciaal laswerk nu een nieuwe laag brons moet worden aangebracht.
Abonneren op:
Posts (Atom)