WaddenWandelen op Texel van Oosterend naar ‘t Horntje

Dinsdag 17 oktober 2023

 

Over de Waddenzeedijk om De Zandkes Kleiput heen op Texel

Wandelroutes over zes Waddeneilanden

WaddenWandelen op Texel

Etappe van Oosterend naar ‘t Horntje

Dinsdag 17 oktober 2023 – 24,1 km.

Dag 5: 82,8 – 106,9 km

Wandelzesdaagse op Texel

In 2013 gaf de ‘Stichting Wandelnet’ de wandelgids van Streekpad 4 uit. De titel van deze routegids is ‘WaddenWandelen’ en de subtitel is ‘Wandelroutes over zes Waddeneilanden’. In deze wandelgids kun je kiezen uit verschillende wandelingen op de Waddeneilanden Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog en het Duitse eiland Borkum, met een totale wandelafstand van 276 kilometer.

Voor de maand oktober 2023 hebben Durkje en ik de zesdaagse wandeling op Texel geselecteerd. Die hele (Wadden-)wandeling op Texel heeft een totale lengte van 129,3 kilometer. Daarvan hebben we in april/mei 2013 als onderdeel van het Texelpad al de zogenoemde ‘Wandeling Dwars Over’ gedaan, met een lengte van 11,3 kilometer. De resterende 118 kilometers hebben we over zes etappes verdeeld, waarvan de vijfde –  van vandaag - een lengte heeft van 24,1 kilometer.

Een zonnige najaarswandeldag

Om 7:00 uur staan we op in onze caravan op Camping Boerderij Hoogvliet bij De Waal op Texel, en om 8:15 uur verlaten we de camping, om dan met de auto met de fietsen achterop naar ’t Horntje te rijden. Hier laten we de auto achter op het parkeerterrein bij de veerboot, en dan fietsen we de 14 kilometers naar het centrum van Oosterend. 

Het was nog koud in onze caravan en ook buiten, zo vroeg in de ochtend, want het is buiten nog maar 3 graden Celsius. We hadden het ijs op de autoramen toen we vertrokken. Het vroege najaarszonnetje doet haar best om warmte te schenken. Het fietsen gaat qua lage temperatuur en met maar een beetje tegenwind prima zo. 

Bij de Maartenskerk stallen we onze fietsen in het dorpscentrum van Oosterend. Om 9:40 uur beginnen we hier aan onze etappe van vandaag.

Het blijft vandaag droog, en de temperatuur loopt tijdens onze etappe op tot 13 graden Celsius. De zon schijnt zachtjes en onafgebroken, en er waait een matige wind, dus al met al beleven we vandaag een dag met prachtig herfstwandelweer.

In Oosterend lopen we langs een huis met aan de muur een bonte verzameling vogelhuisjes (Feugel Huussies op zijn Texels gezegd; en zo zeggen we dat ook op Het Bildt in Fryslân).

Dijkwandeling langs de Waddenzee

Vanuit Oosterend lopen we naar Nieuweschild. Daar gaan we bij Paal 14 de Waddenzeedijk op. We wandelen dan in zuidwestelijke richting over het asfaltdek van de zeedijk.

Vanaf de zeedijk hebben we vóór ons direct al een mooi zicht op de zonovergoten skyline van Den Helder, aan de andere kant van het Marsdiep.

Een eindje verderop komen we vlakbij De Zandkes Kleiput. 

Over de Delta-hoge zeedijk lopen we om De Zandkes Kleiput heen.

Tussen Paal 12 en 11 komen we bij Dijkmanshuizen voorbij het zeegemaal in de zeedijk.

En dan komt ook de Texelse zeehavenplaats Oudeschild in zicht.

Koffiepauze in Oudeschild

Ten noorden van Oudeschild komen we eerst langs de nieuwe passantenhaven, en daarna langs de al oudere jachthaven. Daar vinden we nabij het Havenkwartiergebouw een mooie zitplek op een picknickbank, lekker in de luwte en heerlijk in de zon. Hier houden we onze koffiepauze.

Tegenover ons arriveert een vrachtwagen vol met suikerbieten. Die worden met de kiepklep gelost binnen een grote betonnen bak op de havenkade.

Als de bietenauto is vertrokken, begint een kraanmachinist de suikerbieten over te brengen vanaf de havenkade in een daartoe gereedliggend vrachtschip. 

Waarschijnlijk gaat deze scheepslading naar de suikerfabriek in Groningen.

Door de zeehaven van Oudeschild

Als we verder gaan over het haventerrein worden we ingehaald door een tractor met een houten zeilboot op een trailer. De vrouw die achter de trailer rijdt, claxonneert, waarop de tractorchauffeur stopt. De vrouw stapt uit de auto en sjort aan beide zijden de zeilboot nog vaster op de trailer. Daarna rijden ze verder over het haventerrein.

In de haven komen we ook langs de immense woonboot die ligt afgemeerd aan de kade. Hier wonen tijdelijk de Oekraïense oorlogsvluchtelingen op Texel. Twee Oekraïense landsvlaggen hangen fier te wapperen boven op de wooncontainersboot. 

Op de havenkade passeren we het haven-inzamelpunt, waar iedereen het in zee gevonden afval kan afleveren. Binnen staan onder andere vaten, en buiten liggen pallets met daarop allerhande vondsten uit zee, zoals kettingen, drijvers, ijzerkabels, kunststoffen, hout, en touw & netten.

Aan de zuidzijde van de zeehaven gaan we via de betonnen trap de zeedijk weer op.

Vanaf de hoge zeedijk krijgen we een mooi uitzicht over de bedrijvigheid in de haven van Oudeschild. 

Langs de Wezenputten bij Brakestein

Dan lopen we binnendijks door de lange woonstreek van de Ruyterstraat. Waar we de Ruyterstraat verlaten, zien we een welkom-bordje aan een schutting hangen, waarop twee figuren van Jacobsschelpen zijn bevestigd.

Aan de rand van de bebouwde kom van Oudeschild gaan we het Skillepaadje op. Dit schelpenpad (de naam zegt het al) gaat richting Brakestein.

Het 17e eeuwse herenhuis buitenplaats Brakestein wordt momenteel van binnen en van buiten gerenoveerd. Bouwvakkers van een timmer- en bouwbedrijf zijn boven op de steigers bezig met het dichten van het nieuwe dak op dit bijzondere herenhuis. Tegenover Brakestein bevinden zich nog twee oude Wezenputten, waaruit vroeger het ijzerhoudende water werd geput dat door zeeschepen van de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) in tonnen werd meegenomen, opdat men - vanwege de lange houdbaarheidsduur door dat hoge ijzergehalte in het Texelse putwater - pas bij de kaap rond Zuid-Afrika weer water hoefde bij te vullen. Van de opbrengst van dit Texelse putwater was de opbrengst indertijd bestemd voor het Texelse weeshuis; vandaar ook de naam Wezenputten.

Over de Hooge Berg naar Den Burg

Voorbij de begraafplaats van Oudeschild gaan we de Hooge Berg op, waarvan we de omvang en de opvallende hoogte al van ver konden aanschouwen. 

Het graspad tussen de tuunwaltjes wordt op dit moment gemaaid, dus we kunnen perfect gefaciliteerd door de gemeente tussen de tuunwaltjes wandelen. Vanaf het hoge uitzichtpunt van de Hooge Berg hebben we een prachtig vergezicht over de zuidkant van Texel, waarbij ook Den Burg en haar hoogstaande kerktoren nu al goed in zicht zijn.

Heel mooi is het smalle wandelpad tussen de tuunwaltjes bergopwaarts en bergafwaarts op de Hooge Berg.

We wandelen Den Burg binnen, en gaan door de gezellige winkelstraten met haar middeleeuwse stratenpatroon van het centrum naar de kerk en het marktplein. Onze lunchpauze houden we op een bankje in de zon op het marktplein van Den Burg. 

Waddenwandelen met zonen en hond

Als we het centrum van Den Burg verlaten, ontmoeten we de man die wij gisteren met zijn zonen ontmoetten in Oosterend. Zij vertelden ons gisteren dat zij ook de eilandrondgang van het Waddenwandelen maken, en dat zij onderweg in hun meegedragen tentjes overnachten op campings. Hier zien we de man met de twee andere jongemannen lopen. De man vertelt dat hij nu alleen de twee andere zonen bij zich heeft, die wij overigens gisteren met hun bepakking ook hebben zien lopen in Oosterend. De vader loopt met zijn drie zonen – met overigens ook een hond - dus ook de route van het Waddenwandelen-pad.

Omdat zij een nogal zware bepakking op de rug dragen, lopen ze niet zo snel als wij, dus we laten hen vanaf de Haffelderweg achter ons.

Wandelen over tuunwaltjes en polderdijken

Dan gaat het weer omhoog, de Hooge Berg op. Wederom lopen we tussen tuunwaltjes bergop en bergaf.

Via de Redoute steken we de drukke Pontweg over, en dan gaan we over het graspad bovenop een hoge polderdijk verder langs een brede poldervaart.

Vóór Weezenspijk draait de polderdijk af naar het zuidwesten, en blijven we de grasdijk volgen.

Even later gaan we de Grie op, en voorbij de Alexanderhoeve gaan we weer een grasdijk op, en passeren we de grote kolk rechts van de polderdijk.

Na deze grasdijk gaan we de Watermolenweg op, in zuidelijke richting naar de veerboothaven van ’t Horntje. Rechts van ons liggen de duinen van de Schilbolsnol. Aan het eind van deze duinenrij arriveren we in ’t Horntje.

Legeroefening op het Marsdiep en in de Mokbaai

We hadden zojuist al geweerschoten gehoord, maar nu horen we regelmatig lange salvo’s van mitrailleurschoten. We vermoeden dat het geluid van dat schieten afkomstig is van het militair oefenterrein (het amfibisch oefenkamp) op Texel, aan de overzijde van de Mokbaai, maar het geluid lijkt wel vlak achter de duinenrij vandaan te komen.

Daarom klimmen we de duinrand op, en dan zien we in het Marsdiep een groot marineschip liggen, en daarbij varen enkele kleine bootjes met mariniers.

Kleine en grotere marinebootjes met meerdere mariniers erop varen snel heen en weer door het Marsdiep. 

Eén van die bootjes vaart met zeer hoge snelheid vanuit het Marsdiep de Mokbaai binnen, om verderop in de baai een scherpe bocht naar links te maken. De marinebootjes hebben allemaal een boordschutter voorop staan.

Einde van deze etappe

We sluiten deze etappe af in het havengebouw van de TESO, die de veerverbinding tussen Den Helder en Texel in stand houdt. In het havenkantoor hangt een collage-kunstwerk dat is gemaakt ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de TESO.

Als we vanaf de veerboot-terminal weer terug willen lopen naar onze auto verderop, zien we dat de auto’s, fietsen en wandelaars inschepen in de veerboot, om straks even na drie uur af te varen vanuit ’t Horntje naar Den Helder.

Wij stappen in de auto, en rijden terug naar Oosterend, waar we onze beide fietsen afhalen bij de 12e eeuwse Maartenskerk, waarna we terug rijden naar onze boerderij-camping van de familie Hoogvliet nabij De Waal.