Pelgrimeren van Santander naar Mogro

Van Le Puy-en-Velay naar Santiago de Compostela
Camino del Norte > Irún – Santiago de Compostela
Van Santander naar Mogro
Dinsdag 22 juli 2014 – 25,1 km.
Dag 15: 274 – 299,1 km

De hooggebouwde oude dorpskerk van Mogro met de drie kruisen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Van Mogro naar Mogro

Tegen 8.00 uur rijden Durkje en ik van de camping van Santillana del Mar naar het dorpje Mogro. Bij het café nabij het treinstation vragen we de café-eigenaar om voor ons een taxi te bestellen, die ons naar Santander kan brengen. Hij belt en vertelt dat de taxi er over 20 minuten zal zijn. Tijdens het wachten drinken we in het café een kop koffie.
Binnen de toegezegde 20 minuten rijdt de taxi al voor. De chauffeur brengt ons naar de taxistandplaats bij de ingang van het academisch ziekenhuis van Santander. Daar beginnen we vandaag te lopen.
Het traject dat we vandaag zullen afleggen, is van Santander naar Mogro, over een afstand van 25,1 kilometer. Als we vertrekken, is het al 20 graden Celsius, en die temperatuur loopt vandaag op tot 26 graden Celsius. Er is vandaag bijna geen wolkje aan de lucht, en de wind uit het noordwesten verkoelt ons af en toe aangenaam tijdens het lopen.

Van Santander naar Peñacastillo

Als we het ziekenhuis van Santander steeds verder achter ons laten, hangt er nog een wazige wolkenlucht boven de havenstad.
Maar als we bijna drie kwartier later de stad Santander uit lopen en dan tegelijk de buurplaats Peñacastillo in lopen, zien we vóór ons alleen maar een helderblauwe lucht. Het begint ook al lekker warm te worden.
De gele kerk van Peñacastillo ligt op grote hoogte achter ons als we het dorp verder door lopen.
We verlaten de asfaltweg om via een veldpaadje onder een viaduct door te lopen. Ook hier zie je dat de natuur weer vat krijgt op de dicht op elkaar gestapelde blokken beton van het viaduct. Hoe dun ook de kieren tussen het beton zijn, de planten vinden altijd wel weer een gaatje om ergens een begin te maken met kiemen en groeien. Zo ook hier. Vanuit een winkelhaak tussen het zware beton begint hier in prachtig rood en groen een mooi plantje het witte beton te decoreren.
Het volgende viaduct waar we parallel aan een spoorlijn onder door gaan, is die van de autosnelweg A67.

Santa Cruz de Bezana

Dan gaat het verder, richting Santa Cruz de Bezana. Maar eerst komen we nog door een buurtschap waarin enkele bedrijfsgebouwen staan. Eén daarvan is geheel ommuurd met een gemetselde muur, die over de hele lengte langs de weg op kleurrijke wijze met graffity is bespoten.
De altijd weer andersvormige gele camino-pijlen en Jacobsschelpen wijzen ons de weg.
In Santa Cruz de Bezana komen we uit op een druk kruispunt, met naast het kruispunt de kerk.
Op de hoek staat een Tabac-shop, waar we  postzegels kopen en de weg vragen naar een café in dit dorp. Daar pauzeren we onder het genot van een kop koffie.

Mompia

Het volgende dorpje waar we doorheen komen, is Mompia. Daar komen we op een vrij drukke doorgaande weg, die verderop toegang geeft tot de autosnelweg. Een breed rood voetpad is langs deze drukke weg aangelegd om Mompia veilig uit te wandelen.
Direct daarna steken we een spoorbrug over, ter hoogte van het treinstation van Feve. De trein vertrekt juist op dit oversteek-moment.

Nieuwbouw met bewegwijzering

Aan de overzijde van het treinspoor passeren we een ziekenhuiscomplex, ter hoogte van de rotonde, waar wij de drukke doorgaande wegen verlaten. We komen dan op aangename smalle asfaltweggetjes, die slingerend - en op en neer - gaan door een mooi en toch ook wel intensief  bewoond heuvellandschap. Als we bij één van de spoorwegovergangen komen, horen we het geklingel van een trein, en passeren even later twee treinen op de beide sporen, in tegenovergestelde richting.
Veel dorpjes zijn uitgebreid met nieuwbouw, zo ook Boo de Piélagos. Het lijkt zo te zijn dat projectontwikkelaars hier en daar grote terreinen kopen, daar projectmatig grootschalig bouwen, waardoor verspreid in het landschap nieuwe woongemeenschappen ontstaan. Bij één ervan zien we in het voorbijgaan ook een combinatie van een kleurrijke nieuwe basisschool met kinderopvang.
Ook in dergelijke nieuwe woonkernen wordt ons de weg gewezen met nieuwe bewegwijzering.

Puente Arce

We lopen richting Arce, de plaats waar pelgrims al eeuwenlang de brede rivier kunnen oversteken. Om daar te komen, moeten we eerst een eindje over een halfverhard pad parallel aan de autosnelweg A67 lopen.
Ter hoogte van de Ria van Mogro wandelen we onder het viaduct van de A67 door.
Via een omweg, waarbij we ver afwijken van de rivier, komen we langs gerealiseerde nieuwbouw, langs geplande nieuwbouw en langs de oude dorpskerk van Arce.
Voorbij de kerk gaat een smal veldpad tussen de weiden door, waar paarden en koeien grazen.
Vlak vóór de nieuwe autobrug over de rivier – hier de Rio Pas – wijken we iets af van de drukke verkeersweg, om aan te komen bij de Puente Arce, de mooie oude brug over de Rio Pas, die al in de 16^e en 17^e eeuw is gebouwd om alle reizigers droog en veilig over de Ria del Pas te laten gaan.
Als we wandelend deze eeuwenoude stenen brug oversteken, zien we in de rivier grote scholen vis stroomopwaarts zwemmen.
Aan de overzijde van de brug pauzeren we op het terras van een café bij het El Muellepark, om hier wat te eten en thee te drinken.

Beginnende pelgrim in Oruña

Dan beginnen we aan ons laatste stuk van vandaag. Eerst wandelen we door het gehucht Oruña. Daar ontmoeten we een jonge pelgrim, die we vandaag al tweemaal eerder hebben ontmoet. Het is een Duitse jongeman, die vanmorgen in Santander is begonnen aan de Camino del Norte. Hij dacht de hele dag langs de kust te zullen wandelen om zo in Santillana del Mar aan te komen vandaag, maar volgens hem is hij onderweg verkeerd gelopen en nu teveel landinwaarts om Santillana del Mar nog te halen. We vertellen hem ter geruststelling dat hij toch echt de juiste route van de Camino del Norte heeft gelopen, maar dat de camino-afstand van Santander naar Santillana del Mar ruim 46 kilometer is, en dat dat wellicht voor hem te ver is voor één dagtocht; dat wij daar in elk geval twee dagetappes voor hebben gepland.
Vlak vóór de autosnelweg A67 wandelen we Oruña uit.

Mogro hoog over

Na de hoge viaduct-oversteek over de A67 wandelen we het langgerekte dorp Mogro binnen.
Direct bij binnenkomst worden we linksaf heuvelopwaarts gestuurd, naar de kapel van Mogro.
Vanaf deze kapel volgen we een hooggelegen slingerende asfaltweg.
Rechts hebben we een weids uitzicht over Mogro aan de voet van deze heuvelrug, en verderop de Ria van Mogro, die daar door de vallei stroomt.
Op een gegeven moment zien we de spoorlijn via een spoorbrug over de rivier van Mogro afwijken van Mogro. Dan weten we zeker dat we hier hoog boven Mogro verder langs Mogro lopen, dan het treinstation in het dal beneden, waar we onze auto vanmorgen parkeerden, en waar we straks ook weer terug moeten komen voor de terugreis naar onze camping. Maar dat hindert niet, want alles wat we vandaag nog verder lopen, hoeven we morgen niet meer te wandelen. Daarom lopen we in de afdaling net zolang door totdat we in het centrum van Mogro ter hoogte van de oude dorpskerk bij de doorgaande weg van Mogro naar Puente Arce komen.

Verrassend zeezicht bij het kruis

Voordat we vanaf de centrumkerk van Mogro langs de lager gelegen verkeersweg terug willen wandelen naar onze auto, besluiten we om boven bij de kerk nog een korte pauze te houden, om even af te koelen van deze warme tocht in de volle zon. Als we boven rond de kerk lopen, zien we tot onze grote verrassing dat we vanaf deze hoogte op betrekkelijk korte afstand de Cantabrische Zee en het strand van Mogro kunnen zien liggen. Een onverwacht en prachtig gezicht.
Op een markante, opvallende plaats staan naast de kerk drie hoog oprijzende metalen kruisen, die alle drie op rij aan elkaar zijn verbonden.
Een heel krachtig teken is dat, om met enkele moderne staalprofielen zo duidelijk te laten zien dat de mensen hier eeuwen geleden uit eerbied voor de Gekruisigde en voor de kracht van het kruis zo’n grote kerk hebben gebouwd, op een zo opvallende hoge plaats; dat pelgrims hier al eeuwen lang iets hebben mogen beleven van alle goede voorbeelden van geloof, hoop en liefde.

Terug naar af

Na deze korte pauze staan we tegen 14.30 uur weer met beide benen op de grond aan de voet van de kerkheuvel, om dan langs de verkeersweg – onderwijl nog even boodschappen halend in de plaatselijke supermarkt – weer terug te wandelen naar onze auto bij het stationscafé verderop.
Vanuit Mogro rijden we daarna terug naar onze Camping Santillana, aan de westrand van de bebouwde kom van Santillana del Mar.