Pelgrimeren van Baena naar Castro del Río

Pelgrimsroute van Almería (S) naar Santiago de Compostela (S)

Camino Mozárabe van Almería naar Merída

Van Baena naar Castro del Río

Donderdag 9 mei 2024 – 20,2 km.

Dag 15: 309,3 – 329,5 km.

 

Muurschildering bij aankomst in Castro del Río

Spaanse Camino Mozárabe

Vanuit het zuiden van Spanje lopen verschillende Spaanse pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela.

Eén van die aanlooproutes naar Santiago de Compostela is de zogenoemde ‘Camino Mozárabe’, die begint in Almería, en dan ongeveer 630 kilometer noordwestelijker eindigt in Merída, waar de Camino Mozárabe aansluit op de Via de Plata, die bij Astorga in het noorden van Spanje aansluit op de Camino Franchés, richting Santiago de Compostela.

Durkje en ik hebben ervoor gekozen om vanuit het zuiden van Spanje te gaan pelgrimeren op deze Camino Mozárabe.

Vandaag lopen we daarvan onze 15e etappe, over een afstand van 20,2 kilometer, van Baena naar Castro del Río. We dalen daarbij van ongeveer 405 naar 215 meter hoogte.

Langs de primitieven Baena uit

Om 6:00 uur gaat onze wekker af in Pensión Los Claveles in Baena, waar wij vannacht hebben overnacht. 

Na het ontbijt verlaten we om 7:20 uur onze overnachtingslocatie, en dan lopen we eerst naar de rotonde, vanwaar we de Iglesia de Nuestra Señora de Guadelupe nog kunnen zien. Hier hervatten we de doorgaande route van de Camino Mozárabe.

We nemen de uitvalsroute, de stad uit. 

Aan het eind van deze straat komen we op een rotonde, waar een monument staat dat de primitieve mens uitbeeldt.

Hier gaan we rechtdoor, en even later lopen we dan de stad Baena uit, achter de Normandische pelgrim Guy aan, die wij zojuist in de stad nog ontmoetten. We zien hem de rest van de etappe niet weer.

Bergop, bergaf tussen olijfgaarden

Nadat we door een viaduct onder de N-432 door zijn gelopen, verlaten we de asfaltweg, om over een breed halfverhard pad de bergen in te gaan. Enkele malen gaan we behoorlijk omhoog en naar beneden, maar dat is goed te doen. Rechts van ons zien we een olijfboer op een rupsvoertuig door de olijfgaard rijden, met een ploeg erachter, om de aarde rondom de olijfbomen licht om te ploegen.

Als we op een hoog punt zijn aangekomen, en achteromkijken, blikken we terug op het laatste wat we zien van de stad Baena.

Dan gaat het weer verder, naar boven en naar beneden over het slingerende steenachtige pad.

Het is ongeveer 15 graden Celsius, en hier nagenoeg windstil, dus prima om er te kuieren op de vroege ochtend.

Na ongeveer anderhalf uur komen we op een T-splitsing, waar een roestige wegwijzer ons de richting rechtsaf wijst.

En dan gaat het verder door een heuvelachtig landschap, met olijfgaarden links en rechts zover je kunt zien.

Oversteek over de vallei van de Río Guadajoz

Dit pad voert ons naar de asfaltweg van de A-3125, die we rechtsaf op gaan. We lopen langs de berm van deze niet al te drukke verkeersweg, die rond een helling buigt.

Rechts hebben we het uitzicht over het dal, en links gaat de helling steil omhoog. Her en der zitten grote gaten in die hoge helling, ontstaan door het uitspoelen van de helling door regenwater.

Ook links van de weg loopt een diepe geul, van soms wel tot een meter diepte, die is uitgesleten door het naar beneden stromende water tussen de helling en de asfaltweg.

Deze weg brengt ons naar een vallei, die wordt overspannen door een lange brug. Dit is het rivierdal van de Río Guadajoz.

Als we links op de brug de vallei oversteken, laat de felle zon van rechts onze schaduwen meeglijden over de aarde en de olijfbomen links van onze brug. Zo lopen onze schaduwen als het ware links van ons mee over de brug.

Aan het eind van deze lange valleibrug passeren we aan onze linkerhand de voormalige brug over de Río Guadajoz, die momenteel niet veel meer is dan een rustig stromend riviertje.

 

Over de CP-325 hoog langs de Río Guadajoz

Aan de overzijde van de Río Guadajoz moeten we direct linksaf, om dan op enige afstand van de meanderende Río Guadajoz onze etappe te vervolgen over de asfaltweg van de CP-325.

Als we nog maar net aan dit 11,2 kilometer lange traject zijn begonnen, passeren we al een mooie rustplaats voor pelgrims, bestaande uit twee grote picknickbanken onder een biezen dak. Daar maken we dankbaar gebruik van, want we beleggen hier onze eerste pauze om even iets te eten en te drinken.

Een richtingbord bij de picknickplek vertelt ons dat we de route volgen van de Camino de Santiago. 

Op het moment dat we verder gaan, komt het Franse pelgrimsstel Mercedes & Alain uit Toulouse net aanlopen. De vrouw voorop, en de man een heel eind achterop.

We volgen de Franse, en halen haar even later in. Ze houdt in om haar man op te wachten. We zien hen later gedurende de etappe niet weer, want we blijven vóór hen uitlopen. We blijven vrolijk verder stappen over de hele stille asfaltweg, met hier en daar prachtig kleurrijke bermen, met al die bloeiende bermplanten.

Op een plek waar de rivier even heel dicht bij de asfaltweg meandert, waar in het rivierdal veel bomen staan, ziet Durkje ineens een prachtig vogeltje vliegen. Ik maak met gebruik van de telelens een foto van de vogel, en zie later aan de hand van deze foto met behulp van Google Lens dat het gaat om een bijeneter, een prachtig gekleurde vogel.

Vlak vóór 11:00 uur komen we langs een boerderij. 

Op het erf scharrelen tientallen geiten en enkele schapen.

In het voorbijgaand horen we trouwens ook nog het gekakel van kippen, dat vanuit de schuur komt.

Waar gaan de warme broodjes over de toonbank in Castro del Río

En dan lopen we – voor de verandering – ineens langs een graanveld. 

Over het graanveld heen zien we in de verte al de plaats Castro del Río liggen. We schatten in dat het vanaf nu nog zo’n drie kwartier gaans is naar deze plaats, die voor ons vandaag onze bestemming vormt.

Slechts af en toe passeert ons een auto. Naarmate we dichter bij Castro del Río komen, wordt het iets drukker op deze stille weg.

Eerst passeren we enkele kwekerijen, waar ze onder andere olijfboompjes kweken en verkopen, en naarmate we dichter bij het stadje komen, zien we steeds meer bedrijfsgebouwen en woningen langs de weg. Om 11.35 uur wandelen we de bebouwde kom van Castro del Río binnen.

Daar staat links van de weg ook een mooi camino-bord met informatie over deze plaats, zoals je dat bijna overal bij alle plaatsen langs de route aantreft.

We lopen alsmaar rechtdoor het stadje in, tot aan de hoge muur, die is beschilderd of bespoten met een mooie voorstelling van een arbeidsintensieve graanoogst.

Daar staat een panaderia op de hoek, waar we een belegd broodje willen eten, maar als we dat binnen proberen te krijgen, blijkt dat men hier alleen brood verkoopt, en overigens ook wel koffie. 

Maar dat was onze bedoeling niet, dus we zoeken naar een alternatief, en vinden dat rechts iets hogerop in het stadje bij een bar-cafetaria, waar we wèl een heerlijk broodje boerenomelet kunnen krijgen. Op het terras zitten twee Amerikaanse fietsgroepen, een groep van ouderen en een groep van jongeren. Wij genieten hier van onze heerlijke warme lunch-broodjes.

Overnachten in Casa Rural da Villa

Na deze stevige lunch lopen we terug naar de doorgaande pelgrimsroute door deze plaats. Dan klimmen we door de smalle centrumstraatjes van Castro del Río, tot we aankomen op het Plaza de Los Artesanos.

Vanaf hier krijgen we een prachtig zicht op de hoog opgaande muren van de 12e eeuwse burcht van Castro del Río.

Daarna gaan we nog verder omhoog, naar de plaatselijke kerk, de Iglesia de Nuestra Señora de la Assunción. Die is helaas gesloten.

Op het kerkplein staat een prachtig versierd kruis, nog ter gelegenheid van de recente Dag van het Kruis.

Diagonaal tegenover deze 13e eeuwse kerk is onze overnachtingsaccommodatie: Casa Rural da Villa. 

Bij de ingang van deze accommodatie hangt een sleutelkastje, waarvan we van de eigenaar gisteren al de toegangscode hebben ontvangen, dus we kunnen de sleutel met de code uit het kastje halen, en zo naar binnen gaan.

In het kastje hangt nog een sleutel, dus waarschijnlijk komt er nog een gast of een stel, en dat blijkt even later het geval te zijn, namelijk het pelgrimsstel Ute & Helmut uit Duitsland, dat enkele dagen geleden hun camino begon in Granada. We hebben hen af en toe al eens ontmoet, en zij overnachten hier dus vannacht ook. 

Het is een heel oud binnenstadspand, heel smal, comfortabel en goede gefaciliteerd, met drie slaapkamers, twee badkamers, een binnenpleintje, en een woonkamer met keuken, dus we kunnen en gaan hier vanavond zelf onze avondmaaltijd koken. Daartoe gaan we aan het eind van de middag boodschappen halen, voor vanavond en voor morgen, in een supermarkt in deze plaats.

We hebben onderweg door het stadje bij een minimarkt al enkele boodschappen gehaald, en dat meegenomen naar deze Casa, en dan nu straks nog de rest even halen.

Dit huis is goed berekend op pelgrims, want her en der hangen zaken aan de muur, en ligt papierwerk, dat verwijst naar de Camino Mozárabe. Ook ligt er een stempel van deze particuliere herberg, dus onze pelgrimspaspoorten zijn ook vandaag weer een pelgrimsstempel rijker geworden.