Pelgrimsroute van Almería (S) naar Santiago de Compostela (S)
Camino Mozárabe van Almería naar Merída
Van Alcaudete naar Baena
Woensdag 8 mei 2024 – 25,3 km.
Dag 14: 284,0 – 309,3 km.
 |
| Metershoge vetplanten op rode aarde langs de camino |
Spaanse Camino Mozárabe
Vanuit het zuiden van Spanje lopen verschillende Spaanse pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela.
Eén van die aanlooproutes naar Santiago de Compostela is de zogenoemde ‘Camino Mozárabe’, die begint in Almería, en dan ongeveer 630 kilometer noordwestelijker eindigt in Merída, waar de Camino Mozárabe aansluit op de Via de Plata, die bij Astorga in het noorden van Spanje aansluit op de Camino Franchés, richting Santiago de Compostela.
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om vanuit het zuiden van Spanje te gaan pelgrimeren op deze Camino Mozárabe.
Vandaag lopen we daarvan onze 14e etappe, over een afstand van 25,3 kilometer, van Alcaudete naar Baena. We dalen daarbij van ongeveer 660 naar 405 meter hoogte.
De stad Alcaudete uit
Om 5:45 uur gaat onze wekker af in Pensión Spa Rueda in Alcaudete, waar wij vannacht hebben overnacht.
Na het ontbijt verlaten we om 7:00 uur onze overnachtingslocatie, en dan lopen we door de hoofdstraat naar de rotonde beneden in de stad. De ons inmiddels bekende Franse pelgrim Guy staat hier ook klaar voor de start.
Vanaf hier gaan we de N-432 op, de uitvalsweg door de stad richting Baena. De Britse routegids laat de pelgrims eerst rechtsaf nog naar boven gaan om door de burcht met de kerk te gaan, maar de gele caminopijlen geven de camino als rechtdoorgaand aan. Wij volgen die gele caminopijlen naar de volgende rotonde aan de rand van de stad. Rechtsboven ons zien we de burcht met de kerk.
Ook vanaf de laatste stadsrotonde kunnen we de burcht met de kerk nog goed zien.
We blijven vanaf deze rotonde de N-432a richting Baena volgen.
Maar we hoeven maar een klein eindje langs deze verkeersweg te lopen, want we draaien al vrij spoedig de JV-2234 op, een hele stille asfaltweg.
Vóór ons zien we in de verte de door de prille ochtendzon met een zacht licht beschenen bergen.
We komen langs een uitgestrekt zonnepanelenveld, te midden van al die olijfgaarden.
Enorme vetplanten in rode aarde
Nadat we door het viaduct onder de N-432 door zijn gelopen, gaat het over de JV-2234 nog ruim drie kilometer door, en dan verlaten we de asfaltweg, om over een halfverhard pad verder te gaan. Zoals op zoveel plekken zien we ook hier vlak langs het pad tegen de berghelling de ruïne van wat vroeger ooit een huis of een boerderij is geweest.
Een eind verderop gaan we op een driesprong rechtsaf, een nog smaller pad op.
Dan klimmen we naar een hellingpad, vanwaar we een mooi uitzicht krijgen op een rivierdal.
Rechts van ons bestaat de berghelling uit rode aarde.
Tegen de helling groeien hele grote vetplanten.
De uitgebloeide bloemen van die vetplanten op metershoge stengels vallen in de loop van de tijd om, en komen zo ook over het pad te hangen.
Rood is de overheersende kleur van de aarde, maar er zijn ook ettelijke kleurschakeringen van andere kleuren in het profiel van de opgaande bergwand te zien.
Het bergpad brengt ons naar de N-432, die we enkele honderden meters moeten volgen, met het snelle verkeer dat ons tegemoet komt.
We steken de drooggevallen rivier van de Rio Guadajoz over, en moeten dan de oversteek over de N-432 maken.
Langs de drooggevallen Laguna del Salobral
Met die oversteek wandelen we de Spaanse provincie Jaen uit, en gaan we de provincie Córdoba binnen.
Over een aarden karrenspoor maken we dan een steile klim door een olijfgaard naar boven. Daar is een boer bij een schuurtje bezig een tractor schoon te maken. Wij lopen door, en gaan voortdurend langzaam maar zeker hoger over een breed pad tussen olijfgaarden door. Waar we op een top aankomen, nemen we een eerste en korte pauze om een banaan te eten, iets te drinken, en om onze truien uit te doen, want het begint nu al warm te worden.
Daarna zetten we over brede bergpaden de afdaling in, en wandelen we iets lager over een tamelijk overwoekerd karrenspoor.
Na een volgende afdaling zouden we de Laguna del Salobral krijgen te zien, en dat is ook wel zo, maar in tegenstelling tot wat op de landkaart staat, staat deze uitgestrekte lagune helemaal droog.
Boeren moeten op allerlei manier hier zelf voor water zorgen, want door de uitdroging van het landschap is er niet tot nauwelijks oppervlaktewater beschikbaar. Wij lopen rechts om de drooggevallen lagune heen.
Onderaan de afdaling is een boer bezig om de olijfgaard rechts van ons te ploegen, en dat heeft hij nogal drastisch gedaan, want ook ons doorgaande pad door de olijfgaard is helemaal weggeploegd door de boer. Wij zoeken onze weg door de wijngaard, en lopen over de hoge ruggen van het pas omgeploegde land. Verderop vinden we dan weer de aansluiting op het doorgaande pad.
Verder lopend door olijfgaarden komen we uit bij een asfaltweg, waar een richtingwijzer staat naar de lagune achter ons.
Zes pelgrims bij het pauze-station bijeen
Heel verrassend is het dat we hier bij een etappebord van de Camino Mozárabe de Santiago – voor wat betreft de etappe van Alcaudete naar Baena – zijn aangekomen bij het voormalige treinstation, dat leeg staat. Van het voormalige spoortalud heeft men een fietspad gemaakt, de zogenoemde Via Verde.
Maar nog verrassender is dat er achter dat stationsgebouw een hele nieuwe rustplaats is gebouwd voor passanten, voor fietsers en voor pelgrims.
Voor ons is dat de gelegenheid bij uitstek om hier onze lunchpauze te houden, dus hier maken we dankbaar gebruik van.
Een boer met een aantal grote tanks vol water rijdt langs deze mooie picknickplek.
Dat zo’n mooie pauzeplek op zo’n eenzame camino-etappe aangenaam is, ervaren we even later als ook de Franse pelgrim Guy uit Normandië zich bij ons voegt voor een rustpauze. En even later komt ook de andere ons al bekende Italiaanse pelgrim Lorenzo erbij. Hij vertelt dat het Franse pelgrimsstel Mercedes & Alain uit Toulouse ook onderweg is en straks ook hier passeert. En inderdaad, na zo’n tien minuten arriveren ook Mercedes & Alain, en wordt het een gezellige pelgrimsontmoeting op deze zo afgelegen plek langs de camino.
Over stijgende en dalende hellingpaden
Na de pauze gaan we weer op weg, over asfalt. In de verte zien we een plaats met overwegend witte huizen tegen een bergwand, met een burcht erbij. We vragen ons af of dit Baena al zou kunnen zijn, maar dat blijkt later niet het geval te zijn.
De drie Franse pelgrims volgen ons op enige afstand. De Italiaan komt daar achteraan.
Op het traject waar een breed hellingpad al veel smaller is geworden, komt ons een tractor tegemoet, die bezig is om het smallere hellingpad met ongeveer een meter te verbreden. Daartoe wordt de hoge aarden bergwand voor een fors deel afgeschaafd. De tractorbestuurder stopt veiligheidshalve even met zijn werk als wij voorzichtig langs deze tractorcombinatie lopen.
Aan de achterkant van de tractor kunnen we pas goed zien hoe fors de ingreep in de berghelling is om het hellingpad flink te verbreden.
We komen langs enkele ezels, die bij grote waterbakken staan te drinken.
Enkele meters verderop zien we dat dit een boerderij is waar veel meer ezels worden gehouden, want uit de dierenverblijven verderop komen nog meer ezels als wij hier passeren.
Olijfbomenhout met restwaarde
Op een hellingpad verderop komt ons een olijfboer tegemoet met zijn tractor met maaier eraan.
Links van ons pad ligt een uitgestrekte berghelling, die grotendeels al is aangeplant met jonge olijfbomen. Het resterende deel van de akker is al wel geploegd, maar daar staat nog geen jonge aanplant in.
Dan volgt een lang hellingpad langs olijfgaarden, over een breed pad, met volop zon. De temperatuur loopt al op naar de 25 graden, en later vanmiddag wel naar de 30 graden Celsius. Het is dus wel warm om hier te lopen, en bovendien waait het niet of nauwelijks. We lopen maar gewoon rustig verder, en komen zo ook wel stap voor stap verder.
Bij een olijfgaard worden we ingehaald door een tractor met een aanhangwagen die helemaal vol ligt met gerooid hout uit een olijfgaard.
Dan komen we in de buurt van een olijfolieraffinaderij, waar we overduidelijk de olijven ruiken.
Nòg een tractor passeert ons met een nog grotere aanhanger vol olijfbomenhout. Die tractor gaat het terrein op van de fabriek naast ons pad, en lost daar zijn grote partij olijfbomenhout. Wellicht wordt dit hout hier gebruikt voor het stoken, of als biomassa.
Baena in zicht
We krijgen nu ook de stad Baena voor een deel in zicht.
Middels een viaduct steken we N-432 over,
Dan volgt nog eens weer een klim, en van bovenaf kunnen we dan Baena grotendeels zien liggen in het dal.
Op het stoffige steentjespad waarop we afdalen, worden we drie keer ingehaald door open terreinwagens, die ons met behoorlijke snelheid passeren, en ons keer op keer achterlaten in een witte stofwolk.
Links van het pad staan iets hogerop een aantal boomstronken van zeer oude olijfbomen.
We krijgen steeds beter zicht op de stad Baena.
En als we om de bocht van een bergwand komen, kunnen we ook het oude deel van de stad zien, inclusief het eeuwenoude burchtgebouw van Baena.
Onderaan de berghelling staan we onderaan het hoger gelegen Baena. We gaan weer bergopwaarts, en lopen dan bij een met graffity bespoten muur van een electriciteitscentrale de bebouwde kom van Baena binnen.
Verderop komen we nog eens langs een graffity-muur, met daarop een Salvador Dali-achtige afbeelding die op deze muur is gespoten.
Baena
Op de aanlooproute de stad in, zien we op de binnenplaats van een groot U-vormig gebouw een mooi versierd kruis, en daaromheen zijn ook de gebouwen mooi versierd. Al met al ziet het er heel mooi gedecoreerd uit.
Op Plaza de España zijn we ter hoogte van de helaas gesloten stadskerk van Nuestra Señora de Guadelupe aangekomen op het eindpunt van deze etappe van vandaag.
Dit is het moment dat we op zoek kunnen gaan naar onze overnachtingslocatie voor de komende nacht. Dat is geen probleem, want net voorbij de kerk kunnen we een zijstraat in gaan, en dan nog zo’n honderd meter, en dan zijn we aangekomen in ons Pensión Los Claveles.
We checken in en gaan douchen en verkleden in deze mooie accommodatie.
Vanmiddag halen we samen boodschappen bij een naburige supermarkt, en vanavond gaan we uit eten in de stad. En dan morgen weer vroeg op voor de volgende etappe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten