 |
| Door het zand van de Kale Duinen ofwel het Aekingerzand |
Stellingenpad
In het jaar 2022 gaf de uitgever Nivon Natuurvrienden een nieuwe wandelroutegids uit, met als titel 'Stellingenpad'. De subtitel van de wandelgids is: 'In de voetsporen van de Griffioen'. Dit pad wordt in het Engels ook wel de 'Griffin Fairy Trail' genoemd.
De streekverhalen in deze wandelgids worden ingeleid door etappe-elfen en door de Griffioen, het fabeldier dat in het wapen van de Stellingwerven staat.
Inclusief een zuidlus en een doorsteek heeft dit wandelpad een totale lengte van 263,4 kilometer. De route loopt door de provincies Fryslân, Drenthe, Overijssel en Flevoland; in grote lijnen vanuit Appelscha door het Drents-Friese Wold, via Vledder, Steenwijk en Giethoorn langs de Weerribben, via Vollenhove door vestingstadjes aan de voormalige Zuiderzee, door Wolvega, Noordwolde, Oosterwolde, Haulerwijk, en dan weer terug naar Appelscha. En onderweg kruis je enkele slingerende riviertjes en beekjes, zoals bijvoorbeeld De Lende, de Kuunder/Tsjonger en de Slokkert.
Wandelgids
Deze wandelgids verdeelt de route over 15 etappes door de Stellingwerven, waarvan er zeven zijn onderverdeeld in elk twee deeletappes. De kortste etappe is 10,4 kilometer, en de langste heeft een lengte van 28,1 kilometer. Elke etappe heeft haar eigen thema.
Omdat Durkje en ik proberen om de etappe-lengtes dicht rond het gemiddelde van zo'n 20 kilometer per wandeldag te houden, hebben wij een eigen etappe-verdeling gemaakt, uitgaande van zo'n 13 wandeldagen op het Stellingenpad.
De wandelgids bevat naast de routebeschrijving (in beide richtingen) en 42 topografische kaarten ook voorlichtende teksten over het landschap van de Stelllingwerven, en over de natuur, markante plaatsen, over bijzondere gebeurtenissen, en over het ontstaan, de geschiedenis en de taal van de Stellingwerven (vroeger ooit een autonome boerenrepubliek), want ook deze regio heeft een heel eigen karakter. Daarnaast kun je in deze wandelgids ook elfen-belevingsverhalen en cultuurhistorische verhalen lezen.
Deze route kent overigens geen eigen route-markering, maar maakt gebruik van het landelijke wandelknooppunten-netwerk.
Onder het lover van het Drents-Friese Woud
Vandaag lopen we onze eerste etappe van het Stellingenpad, namelijk van het Friese Appelscha naar het Drentse Vledder, over een afstand van 23,3 kilometer. Dit is deeletappe 1a met aansluitend de eerste 14 kilometers van deeletappe 1b.
Vandaag lopen we onze eerste etappe van het Stellingenpad, namelijk van het Friese Appelscha naar het Drentse Vledder, over een afstand van 23,3 kilometer. Dit is deeletappe 1a met aansluitend de eerste 14 kilometers van deeletappe 1b.
Het thema van Etappe 1 is: 'Onder het lover van het Drents-Friese Woud'.
Om 8:10 uur vertrekken we vanuit Feinsum, om dan eerst naar Vledder te rijden, waar we de auto aan de westkant van Vledder parkeren. Daarna rijden we met de andere auto door naar Appelscha, want bij de VVV aan de Boerestreek begint het Stellingenpad.
Het is 8 graden Celsius als we vertrekken, en de temperatuur stijgt vandaag slechts twee graden. Het is overwegend bewolkt, maar als we na het eerste uur wandelen over het Aekingerzand, vangen we af en toe even een glimpje van de zon. Naarmate de tijd voortschrijdt, begint het wat harder te waaien, en als we door een overwegend open landschap wandelen, ervaren we de krachtige wind, maar gedurende de vele kilometers door de Fries-Drentse bossen voel je de wind veel minder, en hoor je de wind wel door de boomtoppen waaien. Al met al hebben we goed wandelweer vandaag tijdens onze etappe door het Nationaal Park Drents-Friese Wold.
Aekingerzand ofwel Kale Duinen
Vanaf de Bosberg lopen we om 9:45 uur het bosgebied in, en daar passeren we in het Klimbos op enige afstand de hoge Bosbergtoren, die daar - hoog op een stuifduin (bovenop het hoogste punt van het Friese vasteland) - boven de bomenkruinen uittorent.
In het bos lopen we met een boog om de Bosbergtoren heen, met enig stijgen en dalen.
Op een open veld in het bos passeren we een groot houten insectenhotel.
En even later moeten we onder een omgevallen boom heen, langs een bosven.
Via een fietsers- en voetgangerstunneltje gaan we onder de N381 door
We komen dan op het Aekingerzand, een mooi gebied van stuifduinen en heide, waar allerlei wandelpaden doorheen lopen.
Als we verderop door de Kale Duinen lopen, buigen we af naar de Wandelpaarkeerplaats Aekingerzand (Kale Duinen) en steken we de Canada over.
Op de parkeerplaats aan de overzijde hebben we onze koffiepauze op een picknickbank.
Canadameer en Doldersummerveld
Aan de zuidkant van het Canadameer (ofwel Aekingermeer of Kannedemeer; een oude zandwinput) zien we al een groot aantal hazelaars uitbundig bloeien, hetgeen betekent dat het hooikoortsseizoen is begonnen.
We zouden nu door een open veld de Fries-Drentse provinciegrens moeten oversteken, maar dat gaat niet zomaar, want door de hoge waterstand belemmert een brede waterloop de doorgang. Er zit niets anders op dan om het heidemeertje links van ons heen te lopen, om vervolgens een eindje over de Canada te wandelen, waarna we net over de provinciegrens het bosgebied in kunnen lopen, waarin we onze wandelroute verderop vervolgen naar het Molencaten Park aan de Broekweg.
Daar gaan we de Lange Drift op. Voorbij de Wateren gaat het eerst als Lange Drift verder, en verderop wordt de zandweg met het parallelle fietspad de Jongkind Conincklaan. Die gaat langs het vochtige heidereservaat van het Doldersummerveld.
Iets verderop staan aan beide zijden van het pad enkele sets wagenwielen tentoongesteld.
Het informatiepaneel erbij maakt duidelijk dat we hier een eeuwenoud karrenspoor kruisen, waarover het verkeer met karren eeuwenlang het Doldersummerveld heeft doorkruist over de hoger liggende zandruggen door het natte heideveld.
Op een afgezaagde boomstronk zie ik een prachtig stel groene zwammen langs het fietspad.
Vrouwenveld in Boschoord
Daarna gaan we om 13:15 uur het bos weer in. We komen dan op het landgoed Boschoord, een landgoed van de Maatschappij van Weldadigheid. Betonnen palen langs het pad geven aan waar het kolonieterrein begint.
Dan komen we op het Vrouwenveld, ook al weer zo'n nat heidegebied, met haar naam die verwijst naar de vrouwen die hier zo'n 200 jaar geleden de turf keerden. Het is er zelfs zo nat dat het heidepad over een grote breedte onder water staat, dus hier kunnen we niet verder.
Daarom kiezen we ervoor om met een brede boog door een lastig te doorkruisen bosgebied te lopen.
Met een wijde bocht komen we uiteindelijk weer op het pad, net op de plek waar het vlonderpad ophoudt.
Het water staat hier dus al zo hoog, dat je vanaf de andere kant niet met droge voeten vanaf het zandpad het vlonderpad op kunt gaan.
In het bos verderop vinden we een picknickbank, waarop we plaatsnemen voor onze lunchpauze.
Rond de Mannespoel naar het Vledderveld
Daarna verlaten we landgoed Boschoord, om dan over de brede zandweg van het Turfpad naar de Bosweg te lopen, waar we een koloniehuisje zien staan, zoals je die hier wel meer vindt op het landgoed van de Maatschappij van Weldadigheid.
Vanaf de Bosweg gaan we weer een bosperceel in, waarin we met een brede boog om de Mannespoel heen lopen. Deze - en ook de volgende poel - is van oorsprong een pingoruïne, die door turfwinning van later datum weer poel is geworden.
Dan gaan we nog dieper het bos in, waar we nog eens twee andere bospoelen passeren.
Bij de tweede poel, de Poel Van Dien De Vrij, ook wel het Blauwe Gat genoemd, lopen we door het Vledderveld.
De bewegwijzering is hier iets aangepast vergeleken met de topografische kaart, maar uiteindelijk komen we aan de hand van de wegwijzers in het bos wel op de goede plek uit waar we vanuit het bosperceel de Middenweg op moeten gaan.
Over de Middenweg lopen we tenslotte om 15:30 uur Vledder binnen, naar de Herberg De Wilde Hof, waar we vandaag deze etappe beëindigen.
Met de auto rijden we vanuit Vledder terug naar Appelscha, waar we de andere auto afhalen, om dan terug te rijden naar Feinsum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten