WaddenWandelen op Texel van Strandslag Paal 21 naar Stuifweg Paal 19

Zondag 15 oktober 2023

 

Strandwandelen van Paal 29 naar Paal 30 op Texel

Wandelroutes over zes Waddeneilanden

WaddenWandelen op Texel

Etappe van Strandslag Paal 21 naar Stuifweg Paal 19

Zondag 15 oktober 2023 – 24,7 km.

Dag 3: 34,6 – 59,3 km

Wandelzesdaagse op Texel

In 2013 gaf de ‘Stichting Wandelnet’ de wandelgids van Streekpad 4 uit. De titel van deze routegids is ‘WaddenWandelen’ en de subtitel is ‘Wandelroutes over zes Waddeneilanden’. In deze wandelgids kun je kiezen uit verschillende wandelingen op de Waddeneilanden Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog en het Duitse eiland Borkum, met een totale wandelafstand van 276 kilometer.

Voor de maand oktober 2023 hebben Durkje en ik de zesdaagse wandeling op Texel geselecteerd. Die hele (Wadden-)wandeling op Texel heeft een totale lengte van 129,3 kilometer. Daarvan hebben we in april/mei 2013 als onderdeel van het Texelpad al de zogenoemde ‘Wandeling Dwars Over’ gedaan, met een lengte van 11,3 kilometer. De resterende 118 kilometers hebben we over zes etappes verdeeld, waarvan de derde –  van vandaag - een lengte heeft van 24,7 kilometer.

Fietsen in weer en wind

Om 7:00 uur staan we op in onze caravan op Camping Boerderij Hoogvliet bij De Waal op Texel, en om 8:15 uur verlaten we de camping, om dan met de beide fietsen achter op de auto naar het parkeerterrein bij hotel Prins Hendrik bij Paal 19 aan de Stuifweg nabij Oosterend te rijden. Hier laten we de auto achter, en dan fietsen we de 11,2 kilometers naar Strandslag Paal 21 ten noorden van De Koog, naar het strandpaviljoen aan de Noordzeezijde van Texel. Het is nog fris zo vroeg in de ochtend, want het is nog maar 6 graden Celsius. Bovendien waait het hard en moeten we vooral op stukken in westelijke richting pal in de wind op fietsen. Onderweg krijgen we ook met een lichte regenbui te maken, maar die duurt gelukkig niet lang en het is niet meer dan door de wind opgezweepte motregen.

Bij Strandslag Paal 21 stallen we onze fietsen op het parkeerterrein vóór de strandopgang. Om 9:30 uur beginnen we hier aan onze etappe van vandaag.

Fazanten en hazen op het pad 

Als we nog maar net over een graspad door de duinen van De Nederlanden lopen, zien we vier fazanten vóór ons op het pad.

We lopen op ze af, en de fazanten rennen dan enkele honderden meters voor ons uit over het graspad.

Op een gegeven moment verdwijnt één van de fazanten in het struikgewas, en verderop vliegen de andere drie fazanten op, en verdwijnen ze voor ons uit het zicht.

Nog een eindje verder zien we twee konijnen op het pad. Als ze ons zien, verdwijnt de ene rechts van het pad, en de andere links van het pad, in het struikgewas.

Nu, en ook de rest van de dag, is het uitermate wisselvallig weer. Links van ons komen donkere regenwolken over ons heen, en rechts van ons schijnt de zon uitbundig.

Maar we houden het hier in de duinen niet droog, want bij tijd en wijle regent het even, en zoeken we beschutting onder een groepje bomen of hoge struiken langs het pad. Steeds na zo’n vijf minuten kunnen we al weer droog verder.

Slag door De Nederlanden

Nadat we een eind door de duinen hebben gewandeld, komen we in een vlakker landschap, met graslanden tussen de duinen links en verderop rechts.

Op de Slag door Nederlanden komen we langs een langgerekt duinmeer. Langs het water staan enkele dode berken.

Er zitten al ettelijke zwammen aan de boomstam van de berken, die gestaag hun natuurlijke werk doen aan en in het dode hout van de berken.

Als we bij het natuurreservaat van De Slufter komen, kunnen we een heel eind in de verte al de vuurtoren op de kop van Texel zien staan.

Overstroomde paden in de Slufter

We volgen het bewegwijzerde pad, maar komen daarmee in De Slufter bedrogen uit, want in het natte gebied staat het pad vóór ons helemaal onder water, dus hier kunnen we zo niet verder.

Onverrichterzake lopen we een eind terug, om dan over de Slufterdijk naar de duinenrij te lopen.

Aan het eind van de Slufterdijk volgen we de voet van de Zanddijk in noordelijke richting. Een eindje verderop komen we op de plek waar het Waddenwandelen-pad door de Slufter had moeten aankomen bij de Zanddijk. Ook hier kun je zien dat het pad geheel onder water staat.

Dat heeft overigens te maken met het feit dat de Noordzee vrij spel heeft om aan de noordwestzijde van Texel door een gapend gat in de duinenrij het open gebied van De Slufter binnen te dringen.

Je kunt zien dat dat binnenstromen en overstromen hier ook daadwerkelijk plaatsvindt.

We kunnen langs de Zanddijk verder, maar dat betekent wel dat we aan de voet van de duinenrij op de scheiding met De Slufter over de hoger gelegen oeverdelen moeten lopen, waarop allerhande soorten plantenresten zijn aangespoeld op de vloedlijn. Als je daar op loopt, zak je elke keer diep weg in die aangespoelde plantenresten, maar je kunt hier zo dus wel lopen.

Op de plek waar we bij een oversteek over de duinenrij De Slufter verlaten, arriveert juist op dat moment een groep van bijna twintig deelnemers met een boswachter van Staatsbosbeheer, die hier beginnen met een excursie in De Slufter.

Door de Eierlandsche Duinen naar het Noordzeestrand

Aan de binnenzijde van de duinenrij staat langs het fietspad een zitbank, waarop we plaatsnemen voor onze koffiepauze van vanmorgen. We zitten hier achter de duin uit de wind van achteren, en in de zon van voren, dus een mooie plek om even te pauzeren met een broodje erbij.

Daarna volgen we het brede betonnen wandel- en fietspad tot aan het recreatiepark Sluftervallei in De Krim. Daar begint het fiks te regenen, dus we schuilen bij de Sluftervallei achter een immens billboard.

Als het even later weer droog is, wandelen we door de Eierlandsche Duinen in de richting van de Noordzee. Ook hier weer krijgen we te maken met een regenbui, maar in dit open duinenlandschap is er geen gelegenheid om te schuilen, dus we gaan gewoon door.

Bij de strandopgang van Paal 29 komen we bij de Noordzee.

De harde wind uit zee creëert hoge golven op zee.

Wij gaan het strand op, en lopen dan langs de vloedlijn in de richting van paal 30.

Af en toe moeten we even een kleine oversteek maken over een priel, waar de zee de lager liggende delen van het strand opzoekt. Een grote stap erover heen is wel genoeg om die oversteek te maken.

Langs de vuurtoren van Texel

Dan komt de vuurtoren van Texel in zicht.

De vuurtoren staat als een waar baken boven op een hoge duin.

Het rood en wit van de vuurtoren steekt met een mooi contrast af tegen de blauwe lucht en de witte wolken.

Bij de vuurtoren, de horeca en op de parkeerplaats is het een drukte van belang. Veel mensen trotseren weer en wind om hier toch de vuurtoren, de horeca en het strand van Texel te bezoeken.

Wij passeren de vuurtoren en de parkeerplaats en laten de vuurtoren al snel weer achter ons.

Als we achterom kijken, zien we rechts van de vuurtoren boven de horizon de mooie kleuren van de regenboog.

De wandelroute verlaat de doorgaande asfaltweg, om dan over een heel smal paadje tussen het duinmeertje van De Robbenjager rechts van ons en de hoge duinenrij links van ons verder te gaan.

Over smalle zandpaadjes tussen hoog opgaande struiken gaan we prachtig voort. 

Kaap Noord

Dan komen we bij Paal 33 aan bij het restaurant van Kaap Noord. 

Daar gaan we naar binnen, want een kop warme chocolademelk is voor ons op zo’n stormachtige en koude wandeldag een ware traktatie onderweg.

Het is buitengewoon druk binnen, en vlak nadat wij binnen zijn gekomen, zijn alle tafels bezet, dus dit is big business voor de horeca op zo’n frisse najaarszondag in de herfstvakantie.

Vanaf de plaats waar we zitten, zie ik de boot van de robbentocht aanmeren aan de hoge houten steiger verderop.

Als we even later vanuit het restaurant naar die veerbootsteiger (tussen Texel en Vlieland) lopen, komen ons zo’n vijftig passagiers tegemoet, die mee zijn geweest op de robbentocht van dat schip. Ze wandelen af op het restaurant van Kaap Noord, dus daar zal het straks nog moeilijker worden om er een tafeltje te krijgen voor een consumptie in dat restaurant.

De Schicht van de Deltawerken Texelse Zeedijken

We zijn nog maar net buiten of het begint al weer te regenen. Weer zo’n bui van ongeveer vijf minuten, zoals we die vandaag eerder al enkele malen hebben gehad.

Als het weer droog is, gaan we de Stengweg op, en lopen we langs de dijk naar De Cocksdorp. 

Ook daar begint het weer te regenen. We zoeken en vinden een plaats bij de dorpskerk om een broodje te eten en iets te drinken. 

Daarna verlaten we De Cocksdorp, om over de zeedijk naar het monument De Schicht te lopen. 

Dit is het monument dat hier is opgericht ter herinnering aan de Deltawerken van de Texelse zeedijken, gedurende de jaren 1961-1981, als reactie op de Watersnoodramp van 1953.

Natuurreservaat Dorpzicht

Voorbij De Schicht gaan we de polder in ten zuiden van De Cocksdorp. Door dit Natuurreservaat Dorpszicht is een route aangelegd dat rond de plas-dras graslanden in deze polder gaat. De graslanden zijn plas-dras en staan op meerdere plekken deels onder water, maar dat geldt zeker ook voor het graspad waarmee we deze laaggelegen polder doorkruisen. Met de nodige aandacht en voorzichtigheid lukt het ons toch om met droge voeten dit natuurreservaat weer uit te wandelen.

Over de Hollandse Weg en over een halfverhard karrenspoor in het verlengde daarvan lopen we naar het Eierlands Kanaal.

Voetveer en polderroute

Daar ligt een zelfbedieningsvoetveer, waarmee we op eigen kracht het kanaal vlot over kunnen steken.

Over eerst de grasdijk en later de Eendrachtsweg lopen we door de polder naar de Stuifweg. Over de Stuifweg wandelen we tot slot naar Paal 19 bij de Waddenzeedijk, waar we bij het Bungalowpark Prins Hendrik onze auto hebben staan.

Met de auto rijden we dan om 15:45 uur eerste naar Strandslag Paal 21, waar we onze fietsen afhalen, waarna we tenslotte terug rijden naar onze camping nabij De Waal. Het is nu lekker zonnig weer, maar de temperatuur is nog maar 9 graden Celsius. Ook de rest van de middag blijft het wisselvallig weer, met af en toe een buitje en zonneschijn.