Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Talence naar Peyon
Maandag 7 augustus 2023 – 17,4 km.
Dag 41: 864,4 – 881,8 km.
 |
| Bij de rustende pelgrim van Gradignan |
Fietsen en lopen tussen 8 en 26 graden
Durkje en ik gaan vandaag in Talence beginnen. Dit is voor ons de zeventiende dag van de voor ons dit jaar nog 28 resterende etappes van de Via Turonensis.
Onze etappe van vandaag loopt tot in Peyon.
Het wordt vandaag een wandeldag met zomers wandelweer. Tijdens deze etappe is het eerst nog licht bewolkt en vanmiddag onbewolkt, dus met volop zon.
Als we vanmorgen vanaf de camping vertrekken, is het nog maar 8 graden Celsius, en de temperatuur loopt vanmiddag op tot 26 graden Celsius. Er is qua maximumtemperatuur gedurende deze week sprake van een stijgende lijn.
Na het ontbijt verlaten we in onze auto - met achter op het fietsenrek de twee fietsen - om 7:00 uur onze camping, om dan eerst van Bilos naar Peyon te rijden. Daar parkeren we onze auto op een klein veldje bij de dorpsoven.
Dan fietsen wij de 18,1 kilometers van Peyon naar Talence. Met maar 8 graden Celsius is het nog behoorlijk koud op de fiets.
Onze fietsen stallen we in Talence bij het McDonald’s restaurant, waar we vanmorgen willen beginnen met een koffiemoment. Een medewerker van McDonald’s vertelt ons dat het risico op fietsendiefstal hier bij hun zaak erg groot is, en hij adviseert ons om in de buurt een andere plek te zoeken waar de fietsen zo mogelijk in een afgesloten ruimte kunnen worden gestald in de stad.
Stallen achter een metershoog campushek
Nu zijn we gisteren al langs de hoofdingang van de universiteitscampus gelopen, waarvan in verband met de zomervakantie het grote toegangshek is gesloten, maar waar een smal toegangshek voor wandelaars en fietsers wel open staat bij de campusreceptie. Daar proberen we onze fietsen te stallen voor de komende uren. We spreken in de receptie de receptionist-bewaker, die het goed vindt dat wij onze fietsen tegenover het receptiegebouw achter het hoge hek vastzetten aan de paal van een verkeersbord. De kans dat een fietsendief zijn geluk op onze fietsen zal beproeven tegenover deze campusreceptie is klein, dus hier staan de fietsen in elk geval vertrouwder dan in de publieke ruimte bij het restaurant aan de drukke doorgaande weg. Met een vertrouwd gevoel gaan we op pad.
Sint Jacob in Gradignan
We lopen door Talence in zuidelijke richting, de stad Bordeaux steeds verder achter ons latend. Aan de zuidkant van Talence passeren we de plaats Pessac, die ook onderdeel uitmaakt van de grote metropool van Bordeaux.
Daarna lopen we over de Rue de Compostelle de plaats Gradignan binnen.
Vrij snel daarna steken we via een groot viaduct de drukke Rocade van Bordeaux over. Zoals bijna altijd rijdt het verkeer hier ook nu weer over zes tot acht banen langzaam.
In het centrum van Gradignan komen we langs de kerk.
We kunnen de kerk in, waar mooie kerkramen zijn te zien, van onder andere het geboorteverhaal van Jezus Christus.
En tot onze verrassing staat er tegen de muur naast het koor van de kerk ook een beeld van Sint Jacob.
De heilige Jacobus is hier afgebeeld als apostel (met Bijbel) en als pelgrim (met pelgrimsstaf).
Ook de Jacobsschelpen op zijn tas en op zijn hoed maken duidelijk dat het hier gaat om Jacobus de Meerdere, de beschermheilige van de pelgrims die hier Gradignan passeren, op weg naar Santiago de Compostela.
Bijzonder is ook het gestileerde kruis in het koor van de kerk, waaraan Jezus Christus als genagelde hangt. De wonden van de ijzeren nagels zijn duidelijk zichtbaar aan handen en voeten.
Heel kleurrijk is overigens de mozaïek-deur van de wandtabernakel in de muur, waarin de hosties worden bewaard.
De rustende pelgrim bij de refugio
Na dit kerkbezoek wandelen we verder door Gradignan, en dan komen we bij het château aan de zuidkant van Gradignan.
Vóór het château staat het opmerkelijk mooie kunstwerk van de rustende pelgrim.
Het beeld is meer dan mensengroot, en toont de rustende pelgrim in zithouding, met in zijn hand de pelgrimsstaf, en naast zich op de bank zijn schoudertas en pelgrimshoed met daarop de Jacobsschelp, ten teken dat het hier gaat om een pelgrim.
We lopen tussen de gebouwen van het château door.
De beide gebouwen waar we tussendoor lopen, hebben meerdere ingangen met timpanen.
Aan de achterzijde, in de voormalige priorij, blijkt de pelgrimsherberg gehuisvest te zijn.
Boven de toegangsdeur hangt een mooi geel-blauw mozaïek met daarop pelgrimssymbolen afgebeeld, en aan de deur is het naambord van deze refugio bevestigd.
Daaronder staat dat deze herberg alleen voor pelgrims met credential is, en alleen als ze lopen of fietsen zonder motorische ondersteuning; èn ….. lopende pelgrims hebben voorrang boven fietsende pelgrims.
Langs de zuilen van Léognan naar de wrakken van La Bayche
Dan wordt het nu de hoogste tijd om Gradignan te verlaten. Dat doen we over een smal graspaadje langs het wijnmuseum, om dan om de wijngaard heen achter het wijnmuseum verder te lopen.
Aan de stalen decoratie van de bruggen over de beekjes hier kun je zien dat de stad Gradignan zich terdege bewust is van het feit dat zij aan de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela ligt. In de stalen brugleuningen zijn namelijk gestileerde Jacobsschelpen gefreesd.
Over het parallelle fietspad van de D109 lopen we Léognan binnen.
Op de rotonde net binnen de bebouwde kom staan twee zuilen.
We gaan echter niet naar het centrum van Léognan, want de route buigt al vrij snel af naar rechts. Op weg naar La Bayche komen we langs een tamelijk rommelig erf, waarop allerhande oud materiaal staat, zoals wrakken van auto’s en aanhangwagens.
Even later wandelen we het dorpje La Bayche binnen, maar ook nu gaan we niet door het centrum.
What is your name?
Wat dan volgt, is namelijk een prachtig bospad, met aan beide zijden onder andere varens in allerlei kleuren, en met paarsbloeiende heide daartussen.
Dit bospad voert ons naar een oude grindput in het bos.
Hier vinden we een mooie plek met enige schaduw, met uitzicht over dit prachtige bosmeer.
Bij het sanitairgebouw spreekt een middenbouwgroep basisschoolkinderen van een vakantiekamp mij aan in het Frans. Ze vragen me of ik Frans spreek. Als ik ze vertel dat ik het een beetje spreek en versta, en aan hen vraag of we ook Engels kunnen praten met elkaar, reageert één van de meisjes direct met de vraag aan mij: “What is your name?” Kijk, nu wordt het leuk.
Ik noem mijn naam, en vraag dan onmiddellijk in het Engels aan het meisje wat haar naam is. Direct antwoordt ze keurig: “My name is Angely”. En dan wijs ik alle andere kinderen één voor één aan, en zij antwoorden allen keurig met “My name is ….”. Nog een ander jongetje komt nieuwsgierig aangelopen, en als het eerste meisje hem vertelt dat hij zijn naam in het Engels aan mij moet noemen- zoals zij dat ook deden – blijft het stil, en giechelt de jongen maar wat. Het meisje zegt dan direct: “His name is Bertrand”.
Dan vertel ik dat Durkje en ik als pelgrim op weg zijn naar Spanje. Of wij dan Spanjaarden zijn, vraagt één van de jongetjes. Nee, maar weten jullie ook welke kant wij op moeten om vanaf dit bosmeer naar Spanje te lopen? Ze wijzen alle kanten op, en ik vertel dat wij er zo niet komen, dus ik neem ze mee naar een paal waarop de wegwijzer voor pelgrims staat, en leg het teken van de Jacobsschelp uit en hoe het werkt met de richtingaanwijzers in rood-wit.
Een kinderleidster verderop wordt ongerust vanwege die vreemde man bij de kinderen, maar Durkje vertelt haar dat ik bezig ben de kinderen iets uit te leggen. Daarna nemen we afscheid van de leidster en van de kinderen van het kindervakantiekamp hier bij de bosvijver. Deze kinderen hebben hun Engels geoefend, en weten nu iets over symbolen van en richtingwijzers voor pelgrims.
Restauratie, renovatie en nieuwbouw bij Château Léognan
Op de asfaltweg aangekomen, wandelen we het dorpje Mignoy binnen.
Een eind verderop lopen we vlak vóór Château Léognan langs een wijngaard, waar een werker in de wijngaard bezig is om van de lange rijen druivenstruiken de uitlopers met een speciale tractor mechanisch te snoeien.
We gaan het landgoed op van Château Léognan, benieuwd naar wat hier is te zien voor de passerende pelgrim.
Het pas gerestaureerde château (gereed in juni 2023) staat er prachtig bij. De grasveldjes rond het hoofdgebouw zijn opnieuw ingezaaid met gras. Het gebouw is klaar voor een hopelijk lange toekomst.
Vlakbij de in restauratie zijnde pigeonnier zitten drie bouwvakkers te lunchen. We spreken hen kort over hun restauratieobject.
Voorbij het hoofdgebouw wordt gewerkt aan de renovatie en verbouwing van een grote schuur tot hotelcomplex. Rechts ervan wordt de nieuwbouw daar aangebouwd. Dit is een fors bouwproject.
Schilderwerk op hoog niveau
Voorbij dit château vervolgen we de lange asfaltweg op weg naar ons eindpunt van vandaag. We kruisen dan een brede brandgang in het bos, waardoor de hoge electriciteitsmasten lopen, zoals we dat vaak in de Franse bossen zien. Vanuit de brandgang horen we het roepen van mannen.
Als we eens goed in de electriciteitsmasten kijken, zien we dat daar verderop hoog in twee masten zeven mannen aan het werk zijn.
Met de telelens van ons fototoestel kunnen we ze beter bekijken.
Eén van de mannen ziet me staan op de weg, en zwaait vanaf grote hoogte naar mij. Ik zwaai ten groet terug.
Dan zien we dat de mannen boven in de electriciteitsmasten aan het schilderen zijn.
Ze zijn gezekerd om problemen bij het vallen te voorkomen, en hebben een verfemmer aan hun middel bungelen. Het metaal van de masten wordt door hen geschilderd met verfrollers.
Hun onderlinge communicatie vindt plaats door elkaar luid toe te roepen.
Tot de oven van Peyon
We kruisen nog eenmaal een drukke asfaltweg, en volgen dan de smalle asfaltweg naar de huizen die hier en daar aan weerszijden van de weg door Peyon staan.
Daar arriveren we dan bij de gemeenschappelijke dorpsoven, waarbij we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.
Met de auto rijden we terug naar Talence, waar we onze fietsen afhalen van de universiteitscampus van Bordeaux.
Dan hoeven we alleen nog maar vanuit Talence over de snelweg door en vanuit Bordeaux in het gebruikelijke langzaam rijdende verkeer weer terug te rijden naar onze camping Le Bilos in Bilos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten