Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Le Pian-Médoc naar Talence
Zondag 6 augustus 2023 – 23,8 km.
Dag 40: 840,6 – 864,4 km.
 |
| Pelgrims op de Rond-Point des Pélerins in Le Bouscat |
Op een stille zondagochtend
Durkje en ik gaan vandaag in Le Pian-Médoc beginnen. Dit is voor ons de zestiende dag van de voor ons dit jaar nog 28 resterende etappes van de Via Turonensis.
Onze etappe van vandaag loopt tot in Talence, een onderdeel van het stedelijk conglomeraat van Bordeaux.
Het wordt vandaag een wandeldag met gevarieerd wandelweer. Tijdens onze etappe is het voortdurend bewolkt; eerst zwaar bewolkt, en later op de dag lichtbewolkt met veel zonnige perioden.
Als we vanmorgen vanaf de camping vertrekken, is het 16 graden Celsius, en de temperatuur loopt vanmiddag op tot 24 graden Celsius. Een aangename wandeldag is het zo voor ons, dus al met al zijn we heel tevreden over het wandelweer van vandaag.
Na het ontbijt verlaten we in onze auto - met achter op het fietsenrek de twee fietsen - om 7:05 uur onze camping, om dan eerst van Bilos naar Talence te rijden. Daar parkeren we onze auto op de parkeerstrook nabij de universiteitscampus, tegenover het McDonald’s restaurant.
Dan fietsen wij de 22,5 kilometers van Talence door Bordeaux naar Le Pian-Médoc.
Onze fietsen stallen we daar rond 9:20 uur aan een ijzeren hekwerk naast de Mairie van Le Pian-Médoc. Rond 9:35 uur vertrekken we bij de Mairie, op deze nog zo stille zondagochtend.
Muziek en halleluja
We wandelen het dorp uit, om te beginnen aan een kilometers lange boswandeling. We wandelen over mooie bospaden in de richting van Blanquefort.
Naarmate we dichter bij Blanquefort komen, wordt het drukker in het bos. Joggers, mensen die de hond uitlaten, of met de kinderen het bos in gaan; iedereen heeft zo zijn eigen aanleiding om het bos in te gaan.
Als we de sportvelden van Blanquefort naderen, horen we luide muziek. Als we dichterbij komen, zien we dat het sportveldencomplex nagenoeg vol staat met auto’s en hoofdzakelijk grote caravans.
Er staat ook een grote witte feesttent op het terrein, en vanuit die tent horen we muziek, de luide stem van een spreker, en tussendoor horen we af en toe een ‘halleluja’. We hebben ons wel eens laten vertellen dat het in Frankrijk gebruikelijk is dat zogenoemde Pinkster-Gitanos (zigeuners of woonwagenbewoners) of in elk geval mensen die met grote caravans-woonwagens een nomadisch bestaan leiden in de zomer op verschillende locaties bijeenkomen voor grootschalige evangelisatiebijeenkomsten. Op enige afstand schatten we in dat daar hier ook sprake van is.
Door Blanquefort
Dan lopen we de bebouwde kom van Blanquefort binnen.
Het mooie van het wandelen door deze plaats is dat we over mooie gravel- en graspaden, door woonstraten en door parkgebieden tussen de woonwijken doorlopen. En een andere topper is dat we door de meer onduidelijke parkgebieden van paal naar paal kunnen lopen. Op die palen staan de wegwijzers.
Verderop gaan we over een goed geasfalteerd voetgangers-/fietspad. Dwars over één van die paden staat een verreiker-auto los van de grond op vier stempels. Deze is gebruikt om een boom in één van de tuinen aan het pad om te zagen.
Om Blanquefort te verlaten, moeten we langs een autoweg verder, en daartoe kunnen we over een smal voetpaadje boven over een hoge aarden wal lopen.
Verderop zien we een andere pelgrim over hetzelfde pad ver vóór ons lopen.
Nadat we deze hoge aarden wal hebben verlaten, en over asfaltwegen verder gaan, halen we deze pelgrim in; een oudere vrouw.
De Kaptein Mobylette van Bruges
Een eind verder steken we via een lang viaduct de brede noordelijke rondweg van Bordeaux over, en dan lopen we het stedelijk conglomeraat van Bordeaux binnen met daarbinnen alle voorsteden van Bordeaux.
De eerste voorstad die we binnenwandelen, is Bruges.
In het centrum van Bruges komen we langs de kerk. Die is helaas gesloten, dus deze kerk bezichtigen, is niet mogelijk.
Bij de plaatselijke warme bakker ernaast kopen we een brood voor morgen.
Even later komen ons twee mannen op twee Solexen tegemoet. Iets verderop op een kruising van straten, staan twee bromfietsers stil met twee oldtimer-bromfietsen. Eén van de mannen heeft een pastelblauwe Kaptein Mobylette. En dat is precies het model waarop mijn grootvader Jan de Vries vroeger reed, en die ik later op 16- tot 18-jarige leeftijd heb gehad.
Bruges verlaten we door door een prachtig beschilderde spoortunnel te lopen.
Le Bouscat
En dan lopen we de bebouwde kom van Le Bouscat binnen.
Vanaf deze plaats komt er een wegwijzer bij. Dat is een metalen embleem met daarop de afbeelding van een gestileerde Jacobsschelp, die net zoals in heel veel andere pelgrimssteden, op markante locaties als wegwijzer zijn bevestigd op het wegdek, doorgaans op de voetpaden.
Op een gegeven moment komen we bij de zogenoemde ‘Rotonde voor Pelgrims’ (Rond-Point des Pélerins). Op die rotonde staan drie zwarte pelgrimsfiguren.
Het zijn metalen mensgrote modellen die de middeleeuwse pelgrims verbeelden op weg naar Santiago de Compostela.
Bordeaux in
Vanuit Le Bouscat wandelen we de binnenstad van Bordeaux binnen. En in Bordeaux komt er nog eens een extra metalen straatembleem bij, één die we tijdens al onze pelgrimstochten nog niet eerder hebben gezien. Dit embleem laat een Jacobsschelp zien, gedecoreerd met vijf sterren.
In de binnenstad komen we ook langs de ruïne van het voormalige amphitheater van Bordeaux.
Tot nu toe hebben we vandaag nog geen enkele gelegenheid gehad om een kop koffie te kopen, maar hier op een Frans pleintje vinden we dan het eerste caféterras waar we een kop koffie kunnen drinken. Dat doen we derhalve, voordat we de binnenstad verder in gaan.
Basilique Saint-Seurin
Direct voorbij dit pleinterras komen we bij de Basilique Saint-Seurin.
Het is een hele grote basiliek, met in één van de zijkapellen een houten beeld van Sint Jacob.
Jacobus de Meerdere is hier afgebeeld als pelgrim (met staf) en als apostel (met Bijbel).
Voor ons een mooi object om te fotograferen, om dit fotografisch beeld als herinnering mee te nemen.
De basiliek heeft prachtige kerkramen.
En ook het koor van de kerk is een pracht om te zien.
Heel bijzonder is overigens de crypte onder deze eeuwenoude basiliek.
We dalen af in de crypte en kunnen daar vrijelijk rondlopen in die betrekkelijk grote ondergrondse ruimte.
Her en der staan allerlei sarcofagen, met een praalgraf in het midden van de crypte.
En zoals dat in veel Franse rooms-katholieke kerken gebruikelijk is, branden hier in het schip van de kerk ook ettelijke kaarsen, als dank of als gebedsondersteuning.
Na een lang bezoek verlaten we deze bijzondere basiliek.
Het pad voorbij de basiliek heet heel toepasselijk de ‘Chemin de Saint-Jacques de Compostelle’.
Die ligt in de richting van de kathedraal, dus die volgen we.
In de binnenstad van Bordeaux
We komen even later aan in de binnenstad van Bordeaux.
Bij de oude stadspoort is het al een drukte van belang. Terrassen zitten nagenoeg vol op deze mooi weer-zondag.
Naast één van de ronde straatemblemen van het pelgrimspad, zien we op een gegeven moment ook het vierkante metalen straatembleem dat duidelijk maakt dat het pelgrimspad van Sint Jacob als Werelderfgoed wordt beschouwd.
Op weg naar de kathedraal steken we een straat over, en dan zie ik in die straat een heel eind verderop richting rivier La Garonne een enorme drukte van winkelend publiek.
Gelukkig blijft ons hier naar en bij de kathedraal die hectische drukte bespaard.
Hier en daar lopen wel mensen op het plein rond de kathedraal, maar de drukte van hier op deze rustige zondagmiddag valt alleszins mee.
Een straatmuzikant zorgt op het plein bij de terrassen voor accordeonmuziek in Franse stijl.
Pracht en praal van de kathedraal
Ook vóór de ingang van de kathedraal liggen twee grote metalen plaquettes met informatie op het wegdek.
Dan gaan we de imposante kathedraal binnen.
Ook deze kathedraal is een hoogtepunt aan bouwstijl en decoratie.
En ook in deze kerk zien we een groot aantal brandende kaarsen, die door kerkbezoekers zijn ontstoken. Logisch, er is immers zoveel om voor te danken en te bidden.
Bijzonder vind ik het grote kruis dat in het koor van de kathedraal hangt.
Licht en daarmee kleuren spelen de hoofdrol in dit huis van gebed.
In het schip van de kathedraal hangt een grote klok aan de wand. Dat zie je niet vaak zo in kerken.
Als we de kathedraal verlaten, zien we hoe fantastisch de kathedraal en de ernaast staande losse toren zich aftekenen tegen de witte wolken en de blauwe lucht.
Via Sainte-Eulalia naar Talence
Dan is het tijd om de binnenstad te verlaten, en onze pelgrimsroute in zuidelijke richting te hervatten. Daarbij passeren we de beroemde Eglise Sainte-Eulalia.
Ook die indrukwekkende kerk is open, dus we gaan naar binnen. Daar bewonderen we het schitterende koor van deze kerk.
Heel mooi is ook het kerkraam dat het geboorteverhaal van Jezus Christus afbeeldt.
Na de lange, brede en rechte straten zuidwaarts bereiken we de bebouwde kom van Talence.
Deze plaats is de bestemming voor onze etappe van vandaag. We wandelen door het mooi met bloemen versierde centrum van Talence.
Daar passeren we ook nog een kerk, met een openstaande deur. Ook in deze kerk zien we een mooi kerkraam van het geboorteverhaal van Jezus.
Het is een kerk met veel wit, en prachtige kleuren. Vooral het bijzondere doopbekken trekt visueel aandacht.
Bij McDonald’s restaurant aan de rotonde, tegenover de campus van de universiteit van Bordeaux eindigt voor ons vandaag deze etappe.
We rijden van hier uit met onze auto terug naar Le Pian-Médoc, waar we onze gestalde fietsen afhalen, en daarna rijden we terug naar onze camping in Bilos, waar we rond 18:30 uur arriveren. We zijn dus op een half uur na vandaag bijna twaalf uren onderweg geweest voor deze 16e etappe van onze zomerpelgrimage 2023.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten