Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Fontcouverte naar Berneuil
Zaterdag 29 juli 2023 – 21,5 km.
Dag 34: 712,5 – 734 km.
 |
| Op de Passerelle over de Charente bij de kathedraal van Saintes |
Voor en na Saintes
Durkje en ik gaan vandaag in Fontcouverte beginnen met de tiende dag van de voor ons dit jaar nog 28 resterende etappes van de Via Turonensis. Onze etappe van vandaag loopt tot in Berneuil.
De wekker wekt ons vanmorgen om 6:00 uur in onze caravan op Camping ‘Au fil de l’eau’ in het Franse Saintes.
Het wordt vandaag qua regen en zonneschijn een wisselvallige dag. Als we vanmorgen vanaf de camping vertrekken, is het al 20 graden Celsius, en de temperatuur loopt vanmiddag op tot 26 graden Celsius.
Als we van de camping vertrekken, is het droog. En ook als we fietsen vanmorgen, is het droog. Naarmate de dag vordert, krijgen we onderweg te maken met regelmatig motregen en iets hardere miezerige regenbuien.
Na het ontbijt verlaten we in onze auto - met achter op het fietsenrek de twee fietsen - om 7:10 uur de camping, om dan eerst van Saintes naar Berneuil te rijden. Daar parkeren we de auto op het parkeerterrein bij de dorpskerk.
Dan fietsen wij de 18,3 kilometers van Berneuil naar Fontcouverte.
De fietsen stallen we rond 8:50 uur aan een paal achter de kerk van het dorp.
Golfen en pelgrimeren in de motregen
In Fontcouverte is het wel even een kwestie van zoeken naar de juiste route, want de wegwijzers wijzen verschillende kanten op.
Maar met onze wandelgids op papier en op de smartphone wordt wel duidelijk welke richting het pelgrimspad op gaat.
We verlaten Fontcouverte en lopen parallel aan een beekje in westelijke richting. Daarna gaan we steil klimmend een smal bospad op.
Al spoedig blijkt waarom we zo hoog over gaan. We gaan namelijk langs de bovenzijde van de ruïne van een aquaduct, dat vroeger ooit de vallei rechts van ons heeft overspannen.
Mooi om zo van bovenaf de restanten nog te kunnen zien van het eeuwenoude aquaduct.
We doorkruisen hier een uitgestrekte golfbaan. De golfers zien we links en rechts van ons in de motregen op de velden, terwijl wij door smalle boomsingels het grote golfterrein doorkruisen.
De pelgrim zag eens pruimen hangen
Waar we door een ijzeren hek het eerste deel van het golfterrein verlaten, gaat de route verder over een asfaltweg, met aan weerzijden nog steeds de velden van het golfterrein.
Verderop krijgen we dan voor het eerst van grote hoogte uitzicht over de stad Saintes, vóór ons in de diepte. Duidelijk zien we bijvoorbeeld de kathedraaltoren en daarvóór het grote graanopslaggebouw van de agrarische coöperatie.
Over smalle en brede paden gaat het dan verder door een bosachtig hellinggebied. Zo komen we ook langs het veld van de boogschuttersvereniging van Saintes.
Bij de Pont de Lormont steken we de parallelle spoorbanen over.
Direct daarna lopen we langs het inmiddels niet meer in gebruik zijnde graanopslaggebouw (1950) van de agrarische coöperatie. Tegenover dat gebouw in het struweel staat een pruimenboom vol heerlijk rijpe pruimen. Een traktatie voor de pelgrims onderweg. Pelgrims eten ook van wat ze onderweg vinden, en hier kun je je dus ruim te goed doen aan lekkere pruimen.
Langs de Charente naar Saintes
Daarna volgt een heel mooi stuk van de route, in de uiteindelijke afdaling naar de rivier de Charente. We lopen eerst over een graspad door een singel op iets wat lijkt op wat we in Nederland een bolwerk noemen.
Beneden aangekomen, staat we aan de oever van de Charente.
We volgen het veldpad langs de Charente, en passeren daar op enig moment een cluster van tentjes, dat waarschijnlijk wordt bewoond door één of meer thuis-/dakloze(n). Dat zie je wel meer in Frankrijk langs de pelgrimspaden.
Iets verderop krijgen we voor het eerst zicht op de camping aan de overzijde van de rivier.
Twee sportvissers zitten daar in hun vissersbootje langs de oever van de rivier.
Daarna krijgen we een veel beter zicht op de camping aan de overzijde van de rivier. Dit is de gemeentelijke camping die Durkje en ik voor dit cluster van zes pelgrimsdagen gebruiken als uitvalsbasis.
Ter hoogte van de Pont B. Pallissy arriveren we om 10:45 uur in het centrum van Saintes, dat aan beide zijden van de rivier ligt.
Arc de Triomph en Cathédrale Saint-Pierre van Saintes
We gaan onder die rivierbrug door, en komen dan bij de imposante Arc de Triomph van Saintes.
Daarnaast is de VVV, waar we een stempel krijgen in onze pelgrimspaspoorten.
Dan lopen we langs de – waarschijnlijk – oude markthal naar de volgende brug over de Charente.
Via die Passerelle steken we de Charente over.
Aan de overzijde van de rivier lopen we de moderne markthal binnen, waar druk handel wordt gedreven op het gebied van allerhande levensmiddelen.
Vanuit de markthal gaan we naar de warenmarkt buiten, waar een steltloper ons tegemoet komt. Hij zet van grote hoogte bij Durkje zijn hoed op haar hoed, om dan lachend te poseren voor de foto.
Aan het eind van de warenmarkt begint een muziektrio haar uitvoering.
Wij gaan de grote Saint-Pierre kathedraal binnen.
We maken een rondgang door de kerk en in de omgang achter het koor langs.
Op de zonkant heeft de kathedraal prachtige kerkramen, met veel heiligen met veel detail.
In het koor staan vier grote zuilen, met op het altaar zes grote brandende kaarsen.
In de zijkapel naast de hoofdingang staat ook een prachtig gedecoreerde boog op twee zuilen aan weerszijden.
Buiten gekomen, wandelen we de drukke winkelstraat van de binnenstad in. Achter ons aan het begin van de straat staat de grote kathedraal.
Vlak voordat we de winkelstraat verlaten, ontmoeten we op een terras het Friese stel uit Balk dat bij ons op de camping staat.
Fransen en Amerikanen in de Eglise Saint-Euterpe
Wij gaan door, naar de Eglise Saint-Euterpe. Maar voordat we daar naar toe lopen, eten we op een hooggelegen punt van de stad eerst een broodje. Vanaf hier hebben we een mooi uitzicht over de stad, met de immense kathedraal te midden van alle andere bebouwing.
Na deze pauze lopen we in de richting van de Eglise Saint-Euterpe. Halverwege drinken we op het terras van een brasserie een kop koffie. Daarna gaan we verder door de stad. Onderweg zien we ook de wegwijzer naar de pelgrimsherberg van Saintes.
Door een lager gelegen parkgebied lopen we in de richting van de kerk.
Boven bij deze kerk aangekomen, gaan we eerst naar het onderste gedeelte van de kerk, de crypte in.
Daar is het stenen graf (de sarcofaag) van waarschijnlijk de heilige Eutropius, martelaar uit de 1e eeuw.
We ontmoeten in de crypte een ouder Frans stel met een bevriend jong Amerikaans stel. De vrouw vertelt dat ze ook pelgrim is, en verhaalt over haar pelgrimstocht. Er is wederzijds veel te vertellen, maar we houden het niet al te lang, omdat het Franse stel de Amerikanen rondleiden, en weer verder moeten. De Fransman vraagt of wij misschien dichtbij Groningen wonen, want hij heeft jaren geleden eens een lezing verzorgd aan de Rijksuniversiteit Groningen, over media.
We nemen afscheid, en gaan dan naar de bovengelegen kerkzaal van de Eglise Saint-Euterpe.
Nadat we buiten bij een warme bakker een brood voor morgen hebben gekocht, lopen we langs de Eglise Saint-Euterpe naar beneden, richting rivier.
Gastvrije omleiding met voorrang in Les Gonds
De pelgrimsroute gaat dan langs de Charente verder in zuidelijke richting, over de oostelijke oever. Vlak voordat we de stad Saintes om 12:50 uur uit lopen, gaan we nog onder de hoge viaducten door van de spoorlijn en van de N141.
Door opeenvolgende woongebieden gaat de route dan verder richting Les Gonds. Onze wandelgids geeft aan dat we in Les Gillardeaux naar het zuiden zouden moeten afbuigen.
Maar, de wegwijzers van de pelgrimsroute geven aan dat we Les Gonds in moeten lopen. We besluiten die nieuwe bewegwijzering te volgen, op de wandelkaart ziend dat met de routemutatie wordt voorkomen dat we een eind door een industriegebied langs een drukke verkeersweg zouden moeten lopen. De nieuwe route gaat door het dorpje Les Gonds, waar we middels een mooie wegwijzer door de inwoners van Les Gonds hartelijk welkom worden geheten als pelgrims. Dat hebben ze hier mooi gedaan. Bovendien worden we welkom geheten met de pelgrimsgroet ‘Ultreia!’, zoals wij onze Refugio Ultreia Feinsum daar naar hebben genoemd. Een heel mooi gebaar van de bewoners van Les Gonds.
Bovendien staat verderop nog een verkeersbord waarop is aangegeven dat voetgangers hier in het dorp sowieso voorrang hebben boven alle andere verkeer. Dat is dan ook al weer heel bijzonder, en vriendelijk voor voetgangers, wandelaars en pelgrims.
In het dorp passeren we bij een uitrit een verkeersspiegel. Altijd een mooie gelegenheid om een duo-selfie te maken.
Deze omgeleide route komt uit bij de drukke N137, die we oversteken.
Dan stort op ons een milde regen
Dan zijn we ter hoogte van de militaire vliegbasis van Saintes weer terug op de oorspronkelijke pelgrimsroute.
Nu volgt een hele mooie route door een heuvelachtig gebied, met akkers aan weerszijden. Het begint overigens al weer licht te regenen. Deze bui – die gepaard gaat met een stevige zijwind – houdt lange tijd aan. Gelukkig kunnen we de komende kilometers volstaan met het gebruik van onze paraplu’s.
Rechts van ons veldpad ligt een opvallende verhoging in het veld. Er staat ook een groep bomen bij, en verderop zie ik een aantal grote bouwstenen liggen. Dit blijkt de locatie te zijn van een voormalig Romeins theater, op de landkaart aangeduid als ‘Cirque Romain (vestigue)’.
Direct daarna wandelen we het buurtschap Les Arènes binnen, waar we ook een wegwijzer zien staan naar dit ‘Théatre Romain’.
Pauzeren op pallets in Préguillac
We lopen vlot door Les Arènes en gaan dan weer het open veld in. Door de heuvels wandelen we in de richting van het dorp Préguillac. Dat dorp hebben we op het oog om er onze lunchpauze te houden.
Vooraan in Préguillac aangekomen, lukt het ons echter niet om een geschikte zitplaats te vinden voor onze lunch. Maar op een kleine gemeentelijke opslagplaats zie ik enkele pallets staan. Die stapelen we op, en zo maken we op eenvoudige wijze een geschikte bank om op te zitten. Het is inmiddels gelukkig weer droog geworden, maar de pallets zijn doornat. Even twee plastic zakken op de pallets leggen, en zo creëren we een hele mooie pauze-zitplek voor een aangename lunch in de buitenlucht.
Na de pauze wandelen we Préguillac uit, in de wetenschap dat we nog maar 3,5 kilometer hoeven te lopen naar Berneuil.
Tot de watertoren en de kerktoren van Berneuil
We gaan nu weer de heuvels in, en omdat we hoog over gaan, hebben we een panoramisch uitzicht over de wijde omgeving, met ook een goed zicht nog op de stad Saintes achter ons.
We lopen over goede graspaden en karrensporen tussen akkers met onder andere maïs, zonnebloemen en graanstoppels. Hier en daar liggen de stropakken op de gebruikelijke wijze hoog opgestapeld.
We naderen de watertoren van Berneuil, waar we straks het dorp van onze bestemming voor vandaag binnen zullen lopen.
Het is nu prachtig weer. Mooie wolkenluchten, zonnige perioden, een tamelijk hoge temperatuur van zo’n 25 graden Celsius, en een heerlijk verfrissende wind hier in het open veld. Zo komen we aan op het kruispunt van onze pelgrimsroute en de asfaltweg richting Berneuil.
Daar stappen we de asfaltweg op, om bij de watertoren het dorp Berneuil binnen te wandelen.
In het dorpscentrum lopen we eerst onze auto voorbij, omdat we de dorpskerk tot slot van deze etappe nog willen bekijken.
De kerk blijkt helaas gesloten te zijn, dus we kunnen niet naar binnen.
Daarom lopen we om 15:45uur terug naar onze auto vlakbij de kerk.
Met de auto halen we dan onze fietsen op uit Fontcouverte, en daarna rijden we terug naar onze camping in Saintes, waar we overigens de rest van de middag en avond geen regen meer hebben gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten