Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Berneuil naar Bribaudon
Zondag 30 juli 2023 – 21,5 km.
Dag 35: 734 – 755,5 km.
 |
| Op de rotonde bij de beeldengroep van de pelgrims in Pons |
Eerst regen en dan vooral zonneschijn
Durkje en ik gaan vandaag in Berneuil beginnen met de elfde dag van de voor ons dit jaar nog 28 resterende etappes van de Via Turonensis. Onze etappe van vandaag loopt tot in Bribaudon.
De wekker wekt ons vanmorgen om 6:00 uur in onze caravan op Camping ‘Au fil de l’eau’ in het Franse Saintes.
Het wordt vandaag qua regen en zonneschijn een wisselende dag, met overwegend zonneschijn. Als we vanmorgen vanaf de camping vertrekken, is het 14 graden Celsius, en de temperatuur loopt vanmiddag op tot 24 graden Celsius.
Als we van de camping vertrekken, is het droog. Maar, als we fietsen vanmorgen, begint het bijna op het eind van het fietstraject eerst te miezeren en dan serieus te regenen, en wel zo hard dat we voor de laatste kilometers toch wel even van de weg af moeten, om in de berm, onder een boom onze regenkleding aan te trekken. Niet lang daarna is het al weer droog, dus we sluiten onze fietstocht vanmorgen droog af. Daarna krijgen we de rest van deze wandeldag geen neerslag meer.
Na het ontbijt verlaten we in onze auto - met achter op het fietsenrek de twee fietsen - om 7:15 uur de camping, om dan eerst van Saintes naar Bribaudon te rijden. Daar parkeren we onze auto op een klein grasveld in het dorpscentrum.
Dan fietsen wij de 19,2 kilometers van Bribaudon naar Berneuil.
Onze fietsen stallen we rond 9:10 uur aan een paal van een informatiebord bij de kerk van het dorp.
Wegwijzers in het veld voor pelgrims
Voor we het dorp uit gaan, maken we eerst nog even gebruik van het openbaar toilet van het dorp. Als je in Frankrijk een toilet nodig hebt, vind je die eigenlijk altijd wel in de directe nabijheid van de Mairie; en zo ook hier in Berneuil.
Na een asfaltweg gaan we een veldpad op, de heuvels in. Even later passeren we het gehucht Chez Salignac.
Verderop bij een kruisende asfaltweg komen we langs een wegwijzer, die ons aangeeft dat we in de richting van een pauzeplek voor pelgrims lopen. Op dat informatiebord staat er ook een afbeelding van een Jacobsschelp bij.
Bij een volgende kruisende asfaltweg komen we langs een andere wegwijzer, die ons aangeeft dat we hier rechtsaf de asfaltweg op kunnen gaan naar een Chambre d’Hôtes, dat ook staat vermeld in de pelgrimswandelgids ‘Miam Miam Dodo’. Een Jacobsschelp, een wegwijzer, en een paar wandelschoenen staan daar als illustratie op.
Halte des Pélerins in Boissouchaud
Tot onze verrassing komen we in het buurtschap Boissouchaud bij de pauzeplek voor pelgrims, die zojuist langs het pad al was aangekondigd.
Boven de ingang hangt een houten bord, waarop pelgrims welkom worden geheten, en waarop staat vermeld dat deze ‘Halte Jacquaire’ en initiatief is van de gemeente.
Het is een grote overdekte ruimte met een grote tafel, en zitbanken daar omheen. Aan de muur hangen informatieborden voor pelgrims.
Op een rechtopstaand wijnvat staat een pennenstandaard met daarop een Jacobsschelp.
Durkje vult daarin het gastenboek in. Als we terugbladeren naar het begin van dit gastenboek, dan zien we dat er in de afgelopen twee jaren al heel veel pelgrims hier passeerden, en dat velen de moeite namen om woorden van enthousiaste dank voor dit mooie initiatief in het gastenboek te schrijven.
Na deze schitterende rustplek voor pelgrims wandelen we langs het witte standbeeld van de pelgrim van Pons naar buiten, en vervolgen we onze route voorbij dit buurtschap.
Langs veldpaden van alles te zien
Langs het veldpad buiten het gehucht staat een bijzondere solitaire boom. De oude, dikke, holle boom is eerst gekapt, maar vanuit de boomstronk zijn heel veel nieuwe loten omhoog geschoten, die nu als het ware rondom op de rand van de holle boomstronk staan. Een bijzonder gezicht, zo’n groep sub-boompjes op één moeder-boom.
Verderop op het veldpad passeren we graanstoppel-akkers met hoog opgestapelde stropakken, en daarnaast dan bijvoorbeeld een groot wijnveld.
Nog een eindje verder lopen we langs een oude, vervallen boerenhoeve.
Ook zien we vanaf het veldpad dat er toch ook wel boeren zijn die op grote akkers met druiventeelt beginnen. Vanuit vele lange parallelle rijen plastic kokertjes steken jonge druivenstruiken hun kop al boven de rand van die plastic kokers.
De Sacré-Coeur van La Roulette
Dan komen we bij het buurtschap La Roulette.
Al vanuit de verte hadden we gezien dat er boven op de dikke toren iets staat; een standbeeld leek het wel.
Het blijkt inderdaad een beeld zijn, staand boven op de hoge ronde stenen toren.
Boven op de toren staat het standbeeld van Sacré-Coeur (Heilig Hart), de figuur van Jezus Christus met open armen naar mens en wereld.
Voorbij dit standbeeld zien we voor het eerst ook de contouren van de stad Pons in de verte.
De donjon van Pons bepaalt voor een belangrijk deel het stadsbeeld; ook op grote afstand.
De donjon van Pons
Langs de N137 en over de D249 wandelen we om 11:05 uur de stad Pons binnen.
In een rechte lijn gaat het richting centrum van Pons.
Op een groot plein zien we dan ineens de enorme donjon van Pons.
Naast de donjon staat het château van de stad.
We gaan naar de VVV, die is gevestigd op de begane grond van de donjon. Daar kopen we een partij pelgrimsansichtkaarten en postzegels, en we bekijken de rest van het aanbod van deze VVV. Hier verkopen ze ook enkele boeken over pelgrimeren op de weg van Sint Jacob.
Ook zijn er allerlei gebruiksvoorwerpen te koop, met daarop afbeeldingen die iets te maken hebben met pelgrimeren; bijvoorbeeld een spiegel met daarop een Jacobsschelp.
Op het terras van één van de café’s tegenover de donjon drinken we koffie op deze zonnige zondagochtend.
In de Eglise Saint-Vivien
Na onze koffiepauze lopen we door de Chemin de Saint-Jacques.
Bij één van de huizen langs de weg zien we een Jacobsschelp als versiering bij een openstaand raam.
We ontmoeten daar een gezin met een heupwagentje, waaraan je kunt zien dat ze ook de pelgrimsroute lopen. In ons gesprek vertellen ze dat dit gezin met zes kinderen en met de vriend van één van de dochters afkomstig is uit Parijs.
Ze hebben de gewoonte om elk jaar één week te pelgrimeren. Ze zijn indertijd begonnen in hun woonplaats Parijs, en zijn nu inmiddels tot hier gevorderd. Ze lopen dagelijks zo ongeveer 10-20 kilometer. Het is overigens niet de eerste keer dat we ze ontmoeten, want wij hebben hen ook al eens zien staan in Saint-Jean d’Angely. De moeder herinnert zich dat ze ons toen heeft gezien.
Na deze leuke ontmoeting gaan wij verder.
De stadsroute voert ons naar de église Saint-Vivien, de 12e eeuwse kerk van Pons.
In de kerk hangen mooie kerkramen.
En in een zijkapel vinden we een standbeeld van Sint Jacob met staf.
En naast dat standbeeld hangt een steen-mozaïek aan de muur, met daarop de afbeelding van een wandelende pelgrim.
We bekijken het interieur van deze eeuwenoude kerk, en gaan daarna weer naar buiten.
Beeldengroep van pelgrims bij de kerk
Voorbij de église Saint-Vivien staat een beeldengroep op de rotonde. Daarbij staat een wegwijzer voor pelgrims.
De mooie beeldengroep bestaat uit vijf pelgrims.
Eén van de pelgrims wijst een andere pelgrim de weg.
De drie andere pelgrims staan met elkaar te praten.
We maken mooie foto’s van de groep pelgrims, en ook van alle vijf pelgrims afzonderlijk.
Pelgrimshospitaal van Pons
Nu gaan we op pad naar het vroegere pelgrimshospitaal van de stad. In de straat daar naar toe, zien we een huisnummerbord met daarop een tekening van dat hospitaal met twee pelgrims erbij.
Een man met een meisje wenst ons iets verderop heel hartelijk ‘bon courage’.
Dan komen we even later aan bij het gebouw van wat ooit het pelgrimshospitaal was.
Dit gebouw staat aan de rand van het oudere deel van de stad.
Het heeft een mooie ronde poort, waar we onder door lopen, en waarmee we ook door het gebouw heen lopen naar de huidige rand van de stad.
Lunchpauze in Belluire
Ten zuiden van de stad lopen we eerst een klein eindje aan de oostzijde van de N137, en daarna een heel eind aan de westzijde van deze verkeersweg.
Vanuit het westen naderen we het dorp Belluire, waar we willen pauzeren. Vóór ons zien we het Parijse gezin voor ons uit lopen. Zij gaan één straat eerder Belluire in, dan dat wij volgens de aangegeven pelgrimsroute doen.
In Belluire – en ook daarna – zien we hen niet weer, want wij kruisen in het dorp de N137 tijdelijk, omdat we aan de andere zijde van de weg een pauzeplek zoeken bij de Mairie van het dorp. Tegenover de Mairie is een plantsoen, met daarop onder een grote walnotenboom een zitbank. Daarop nemen we rond 13:45 uur plaats voor onze lunchpauze.
Langs Bois Doré en door Montgarni
We hoeven nu nog maar zo’n 5,5 kilometer te lopen vandaag.
Vlakbij Pradelle passeren we langs een bosrand de pelgrimsgîte van Bois Doré.
In de velden rond deze boerderij lopen paarden en een kleine kudde geiten.
Verderop doorkruisen we het buurtschap Montgarni.
Ook dit is weer zo’n kleine woon- en werkgemeenschap – zoals zoveel op het Franse platteland – met oude huisjes, boerderijtjes en vervallen hout-schuurtjes, waarin nog wel eens iets wordt opgeslagen, maar waar waarschijnlijk nooit weer eens iets uit wordt weggehaald.
We lopen over prachtige veldpaden, wisselend heuvelopwaarts en heuvelafwaarts.
Nog altijd staan langs de weg de betonnen wegwijzers van het departement Charente-Maritime, die wij als belangrijke bakens van onze pelgrimsroute beschouwen. Naarmate we verder komen, zien we dat het steeds meer gebruik wordt van pelgrims om steentjes bovenop die betonnen palen te leggen. Pelgrims noemen die bultjes steentjes doorgaand de zogenoemde ‘steenmannetjes’. Soms zijn ze kunstig hoog opgestapeld, maar dat hebben we hier in deze streek nog niet gezien.
Einde van de dag-etappe in Bribaudon
Het laatste deel van onze etappe van vandaag gaat in zuidelijke richting, op enige afstand van de N137. We lopen door tot net ten zuidoosten van het dorpje Bribaudon. Daar beëindigen we de etappe van vandaag. Hier gaan we morgen verder.
En nu hoeven we alleen nog maar vanaf dit punt de ongeveer halve kilometer naar Bribaudon te lopen, omdat daar onze auto staat geparkeerd sinds vanmorgen vroeg.
Met de auto rijden we vervolgens om 15:15 uur vanuit Bribaudon naar Berneuil. Daar laden we onze fietsen op het fietsenrek, en dan gaan we tot slot vanuit Berneuil weer terug naar onze camping in Saintes.
Het is nu mooi zonnig weer, en dat blijft de rest van de middag en avond zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten