Pelgrimeren van Etauliers naar Blaye

Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)

Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)

Van Etauliers naar Blaye

Donderdag 3 augustus 2023 – 18 km.

Dag 38:  799,6 – 817,6 km. 

Aankomst bij de Citadel van Blaye

Wisselroute naar de Gironde

Durkje en ik gaan vandaag in Etauliers beginnen met de veertiende dag van de voor ons dit jaar nog 28 resterende etappes van de Via Turonensis. Onze etappe van vandaag loopt tot in Blaye.   

Het wordt vandaag een dag met wisselvallig weer, met af en toe miezerige regen en met vooral na afloop van onze wandeldag heel regelmatig hardere neerslag. Tijdens onze etappe wisselen prachtige witte wolkenluchten (met opklaringen) en dreigende regenwolken elkaar veelvuldig af. Het is dus steeds even regenachtig, en even later genieten we van de heerlijke zonneschijn. Voor regenkleding regent het te zacht, maar de paraplu moet wel heel regelmatig even worden gebruikt.

Als we vanmorgen vanaf de camping vertrekken, is het 17 graden Celsius, en de temperatuur loopt vanmiddag op tot 22 graden Celsius. Een lekkere frisse wandeldag is het zo voor ons.

Na het ontbijt verlaten we in onze auto - met achter op het fietsenrek de twee fietsen - om 7:05 uur de camping, om dan eerst van Bilos naar Blaye te rijden. Daar parkeren we de auto op de uitgestrekte parkeerplaats tussen het stadscentrum en de citadel.

Dan fietsen wij de 13,9 kilometers van Blaye naar Etauliers.

Onze fietsen stallen we daar rond 9:40 uur aan een stalen hekwerk op de parkeerplaats in het centrum van het dorp. Daarna drinken we koffie in het café aan het plein, en rond 10:00 uur vertrekken we vanuit het dorpscafé.

De Ravel van Etauliers naar Blaye

Door een smalle doorgang tussen de centrumbebouwing - over een graspad - verlaten we het dorpsplein, op weg naar een lang fietspad dat tot Blaye doorloopt.

Langs het graspad staat een wegwijzer met daarop een sticker van ‘Les Chemins du Mont Saint-Michel’, de pelgrimsroute die vanuit Groot-Brittannië vanaf de Franse Kanaalkust naar Saintes gaat, en van daaruit dan onze pelgrimsroute van de GR655 volgt naar Saint-Jean-Pied-de-Port, en over de Pyreneeën naar Santiago de Compostela.

Het graspad vanuit Etauliers voert ons naar een geasfalteerd fietspad, dat van hieruit tot aan Blaye doorloopt. Dit fietspad ligt op een voormalig spoortalud. In België noemen ze zo’n fietspad ook wel de Ravel. Onderweg op verschillende kruisingen met de spoorlijn – nu het fietspad – zie je de tot huidige woningen verbouwde spoorwachterswoningen en/of stationnetjes.

Bij een oude spoorbrug begint in Etauliers ons traject over dit fietspad richting Blaye.

Volg de bewegwijzering voor pelgrims in het veld

Nadat we een eind op dit fietspad hebben gelopen, geeft de bewegwijzering van het pelgrimspad door deze streek aan dat we linksaf het fietspad moeten verlaten, om verderop de N137 over te steken.

Dan doet zich het volgende voor: Wij gebruiken sinds gisteren de pelgrimswandelgids van Francois Lepère. Hij beschrijft deze pelgrimsetappe als alleen maar het geasfalteerde fietspad volgend, over een totale afstand van 13,6 kilometer. Daar waren Durkje en ik aanvankelijk dan ook van uitgegaan.

Maar nu ontdekken we vandaag dat de officiële bewegwijzering in het veld afwijkt van de route van Lepère. Aangezien het kaartmateriaal van de gids van Lepère tamelijk ongedetailleerd is, maar de officiële bewegwijzering in het veld heel gedetailleerd is, volgen we vandaag – en wellicht later ook - de wegwijzers in het veld. Maar daarmee wordt deze dag-etappe vandaag 18 kilometer in plaats van de 13,6 kilometers van Lepère. Daarvan waren we eerder nog niet op de hoogte, maar goed, een uur langer wandelen vandaag is prima te doen, dus we volgen de bewegwijzering van het departement.

Aan de overzijde van de N137 gaan we over mooie veldpaden langs weiden, akkers en wijngaarden. Voorbij een gehucht gaan we een bospad op. Het regent, en ook onder de bomen gebruiken we de paraplu.

Nog een eind verder gaat het over brede karrenspoor-paden tussen uitgestrekte wijngaarden door met aan de wijnranken dikke trossen gele en blauwe druiven.

Bij een groepje huizen zien we een dakdekker bezig om het pannendak te repareren. Kapotte dakpannen eraf, en hele dakpannen ervoor in de plaats op het dak leggen. De nokpannen worden vastgelegd met specie.

Walking & Running door Cartelègue

Nadat we door het buurtschap Ganache zijn gelopen, komen we in Cartelègue. Tegenover de dorpskerk hangt een prachtig kleurrijk mozaïek aan de muur met daarop symbolen van het pelgrimeren, zoals de staf, de Jacobsschelp, het zwaardkruis en de kalebas. Het gebouw waaraan dit mozaïek is bevestigd, is een overnachtingsplek voor pelgrims.

De kerk ertegenover is helaas afgesloten, dus deze kerk bezoeken, zit er voor ons niet in.

Tegen Cartelègue aan – of wellicht nog als onderdeel van dat dorp – begint het buurtschap Moulin de Chasserat. 

Vóór ons zien we achter het wegkruis de moulin op een verhoging staan. 

Als we langs deze vroegere windmolen lopen, komt van de andere kant een jonge vrouw aanrennen in sportkleding, rennend een wandelwagen met een kindje erin voor zich uit duwend. Joggen met je blik op het jonge kind, dus. Dat is nog eens iets anders dan ouders die continu hun smartphone tussen hun eigen gezicht en het gezicht van hun kind houden. Kinderen zien dan tijdenlang alleen maar de achterkant van een smartphone in plaats van hun ouder.

Even later lopen we langs een wijngaard recht op een ommuurd landgoed af.

Als we om die tuinmuur heen lopen , zien we over de muur heen een mooi met klimop gedecoreerd château staan.

Het volgende buurtschap dat we binnenlopen, is Jollet.

Bij de rand van de bebouwde kom van Jollet staan en liggen enkele koeien in de wei. Het is jongvee.

Uitgestrekt Mazion

We passeren het kombord van de plaats Mazion.

De route voert ons langs een grote schuur, die is behangen met tientallen stuks oud boerengereedschap. Verder staan er nogal veel houten modelletjes van huizen, en allerhande andere voorwerpen, afgekleed met gekleurde vlaggetjes langs het pad, kortom een soort privaat rariteitenkabinet.

Bij een verlaten huis hangt nog een oud reclamebord, met de verwijzing naar Domain de L’Ancien Manoir de Valetta, waar Grand Vin de Bordeaux te koop was, of wellicht nog steeds te koop is.

Wederom lopen we over asfalt tussen uitgestrekte wijnvelden door. Op één van de wijngaarden wordt met een tractor het gras gemaaid van het brede pad tussen twee wijngaarden.

We gaan tussen de druivenakkers door heuvelopwaarts naar de bebouwde kom van Mazion. 

Dan worden we ingehaald door een Franse fietspelgrim. De jonge fietsster stopt bij ons voor een gezellig praatje onderweg. Ze vertelt dat haar fietspelgrimage is begonnen in Orléans, en dat ze nu inmiddels tot hier is gevorderd, en dat ze wil doorfietsen tot in Santiago de Compostela. Ze probeert onderweg slaapplaatsen te vinden, en als dat niet lukt, kan ze in de buitenlucht slapen onder een tarp die ze bij zich heeft. Ze fietst elke dag tussen de 40 en 80 kilometer, en gaat vol goede moed verder, nu eerst - evenals wij - ook richting dorp Mazion.

Wij volgen haar in wandeltempo, naar de grote kerk van Mazion.

Lunchen bij de kerk en de Mairie van Mazion

De kerkdeur is gesloten, dus we lopen direct door naar de Mairie tegenover de kerk, om daar een stempel te vragen voor onze pelgrimspaspoorten. Die krijgen we direct, en de ambtenares vraagt ook nog of we de kerk willen bezichtigen. Als ik antwoord dat de kerkdeur gesloten is, staat ze op, pakt een hele grote sleutel van de wand en vertelt dat ze voor ons de kerkdeur zal ontsluiten. Dat doet ze, maar het valt haar tegen om het grote kerkdeurslot met drie slagen van de sleutel te openen. Zij gaat na het opendraaien van de grote kerkdeur terug naar haar kantoor, en wij bezichtigen deze prachtig gedecoreerde kerk. 

Bijzonder fraai is overigens de preekstoel van deze kerk; veel mooier dan in veel andere kerken in deze regio. Het is wel duidelijk dat het echt de bedoeling is geweest om er een hele mooie kerk van te maken.

Na onze bezichtiging melden we in de Mairie dat we binnen klaar zijn, want dat had de vriendelijke ambtenares ons gevraagd. Zij gaat dan de kerkdeur weer afsluiten, en wij nemen plaats op de picknickbank tegenover de kerk en de Mairie, waar we onze lunchpauze houden. Gelukkig is het nu droog en schijnt de zon een beetje.

De Ravel volgens Lepère weer op

Daar waar je Mazion uitloopt, loop je direct het volgende dorp binnen, namelijk: Saint-Seurin de Cursac.

Ook dit dorp heeft een kerk, en ook hier is de kerkdeur gesloten. Maar, naast de kerkdeur staat een informatiebord, waarop er melding van wordt gemaakt dat pelgrims zich kunnen melden bij de Mairie van dit dorp, om daar een stempel in hun credential (pelgrimspaspoort) te krijgen. Zojuist zijn wij al langs die Mairie gelopen, en omdat we net al een stempel van Mazion hebben gekregen, hoeven we er niet direct nog één bij van deze volgende Mairie. En trouwens, het is net na 13:00 uur, dus de Mairie zal vast ook al gesloten zijn, zoals zoveel Mairies beperkte openingstijden hanteren.

Voorbij dit dorp gaan we het fietspad tussen Etauliers en Blaye tijdelijk weer op. 

We lopen dan langs een wijngaard, en als we heuvelopwaarts over de wijnranken heen kijken, zien we een prachtig château hoog op de heuvel boven de wijngaarden uittorenen. Dat is toch wel het plaatje dat je hier met dat grote aantal wijn-château’s mag verwachten.

Uitstapje naar Saint-Martin-Lacaussade

Evenals vanmorgen verlaten we wederom het fietspad, om af te slaan naar de plaats Saint-Martin-Lacaussade. 

Door de hoofdstraat lopen we naar de dorpskerk, die helaas gesloten is.

Bij en voorbij deze dorpskerk vinden we ineens geen wegwijzers meer, dus we besluiten aan de rand van het dorp af te buigen naar – wederom – het fietspad, dat tevens de pelgrimsroute is voor fietsers richting Santiago de Compostela. Vanaf nu volgen we deze fietsroute de laatste drie kilometers naar Blaye, en zo zijn we aan het eind van deze etappe weer terug op de pelgrimsroute volgens Lepère.

Op het fietspad ontmoeten we een Frans stel. De vrouw fietst, en de man loopt met zijn fiets aan de hand achter haar aan. Hij heeft een lekke band, en loopt tegelijk met ons naar Blaye, waarschijnlijk om de fiets daar te laten repareren. Op dit laatste stuk kun je trouwens ook heel goed zien dat dit een spoortalud is, want hier ligt het oude, overwoekerde spoor nog naast het fietspad.

Het begint nu trouwens wel even heel hard te regenen. We gebruiken de paraplu, maar die volstaat niet vanwege de harde windstoten. Daarom schuilen we gedurende deze fikse bui onder twee grote bomen, en dan volstaat de paraplu wel weer.

We wandelen Blaye binnen ter hoogte van de enorme citadel van Blaye.

We gaan direct heuvelopwaarts, om de citadel in haar grote omvang beter te kunnen bekijken.

Bezoek aan de citadel en de haven van Blaye

Dan blijkt ons dat je de citadel ook in kunt gaan, dus dat doen we direct.

Binnen de hoge en dikke muren van dit verdedigingswerk treffen we tot onze verrassing als het ware een compleet dorpje aan, met onder andere huizen, winkels, restaurants, ateliers en een hotel.

We lopen naar de rand van de citadel, om uitzicht te krijgen over de rivier de Gironde. Vanaf deze grote hoogte krijgen we prachtige vergezichten stroomopwaarts en stroomafwaarts.

Na dit indrukwekkende citadel-bezoek lopen we langs de rivieroever naar de haven, waar zojuist de veerboot arriveert, die de veerdienst onderhoudt tussen Blaye en Lamarque, aan weerszijden van de Gironde. De auto’s verlaten de veerboot, en de volgende fietsers staan al weer klaar om overgezet te worden.

Na dit havenbezoek kuieren we door het stadscentrum terug in de richting van onze auto. Bij de warme bakker kopen we brood voor morgen, en ook een kopje koffie met iets lekkers erbij voor nu.

Daarna rijden we met de auto vanuit Blaye terug naar Etauliers, waar we onze fietsen afhalen, om tot slot van deze pelgrimsdag terug te gaan naar onze camping Le Bilos in het dorpje Bilos. 

Onze volgende pelgrimsdag begint aan de overzijde van de rivier de Gironde, daar waar de veerboot vanuit Blaye aan land komt ter hoogte van de plaats Lamarque.