Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Escoursolles naar Cap de Pin
Zaterdag 12 augustus 2023 – 20,4 km.
Dag 45: 948,6 – 969 km.
 |
| Jacobus de Meerdere in de Sint-Jacobskerk van Labouheure |
Omfietsen
Durkje en ik gaan vandaag in Escoursolles beginnen. Dit is voor ons de eenentwintigste dag van de voor ons dit jaar nog 28 resterende etappes van de Via Turonensis.
Onze etappe van vandaag loopt tot in Cap-de-Pin.
Het wordt vandaag een wandeldag met zomers wandelweer. Tijdens deze etappe begint het met lichte mist, en daarna is het heel licht bewolkt. Vervolgens trekt de wolkenlucht de lucht helemaal dicht. Halverwege de dag is het behoorlijk warm om in de volle zon te lopen, maar naarmate de bewolking toeneemt, dimt het felle zonlicht en is het aangenaam wandelen. Bovendien genieten we af en toe van enigszins verfrissende zeewind vanuit het westen.
Als we vanmorgen vanaf de camping vertrekken, is het 17 graden Celsius, en de temperatuur loopt vanmiddag op tot 29 graden Celsius.
Na het ontbijt verlaten we in onze auto - met achter op het fietsenrek de twee fietsen - om 7:05 uur de camping, om dan eerst van Bilos naar Cap-de-Pin te rijden. Daar parkeren we de auto bij een woonhuis naast de rotonde in het dorp.
Dan fietsen wij de beoogde 21,5 kilometers van Cap-de-Pin naar Escoursolles.
Onze fietsen stallen we in Escoursolles aan een electriciteitspaal op het veldje in de kern van dit gehucht. Omdat we uiteindelijk 35 kilometer moesten fietsen om het fietsen op zandpaden te voorkomen, en we onderweg in Pissos nog een kop koffie hebben gedronken, zijn we pas om 10:15 uur klaar voor de etappe vanuit Escoursolles.
Kilometers over zand en asfalt
Bij het wegkruis - waar we gisteren de Franse pelgrim ontmoetten - nog een wandelschoen beter veteren, en dan verlaten we dit buurtschap.
Op deze rustplaats voor pelgrims staan twee mooie houten bankjes, en uit het feit dat daarop plaatjes zijn geschroefd die verwijzen naar de Europese Unie, zou het zo kunnen zijn dat deze rustplaats deels is bekostigd door de Europese Unie, en gerealiseerd door het pelgrimsgenootschap in samenwerking met het departement.
Buiten Escoursolles gaan we direct het deels halfverharde en later onverharde zandpad op, het bosgebied in.
Zo lopen we kilometers lang door het veelal open bosgebied, met links en rechts ook nieuwe aanplant, en hier en daar mooie paarsbloeiende heide langs het brede zandpad.
Na enkele kilometers kunnen we vanaf deze zandweg overstappen op een brede asfaltweg.
En dan volgt een kilometers lang en recht traject over die brede asfaltweg door de bossen van Les Landes, richting Labouheyre. Regelmatig komt een auto langs en af en toe een wielrenner.
Veel variatie is er onderweg niet, maar een boer zorgt toch voor enige afleiding, omdat hij met een grote terreinwagen met hoge snelheid over het zwartachtige zand rondom een maïsveld racet, met als gevolg dat dikke stofwolken opwaaien en over onze asfaltweg drijven.
Naar de heilige Jacobusbron van Labouheyre
Bij één van de eerste huizen van Labouheyre hebben de bewoners langs de asfaltweg een rustplaats gecreëerd voor passerende pelgrims. Heel mooi gedaan, met onder andere water en een pot zoute pinda’s voor de pelgrims, en een blik waarin je als pelgrim een goede wens kunt schrijven . Een heel mooi initiatief voor de pelgrim die kilometers lang alleen maar zand en asfalt in het bos heeft gezien.
Aan het hekwerk heeft men enkele Jacobsschelpen gehangen, om het geheel in de sfeer van het pelgrimeren te decoreren.
Om 12:15 uur wandelen we de bebouwde kom van Labouheyre binnen.
We naderen de Sint-Jacobsbron, als we een ree zien, die zich snel in het struikgewas verschuilt als die ons ziet naderen.
Bij de Jacobusbron is ook een openbare wasplaats.
We steken de weg over, en lopen door deze wasplaats naar een picknickveld achter de wasplaats.
Hier houden we op een picknickbank in de schaduw van grote bomen onze lunchpauze.
Als we dit parkje verlaten, zien we tot onze verrassing dat de feestzaal van het dorp naast dit parkje ook de naam van de heilige Jacobus draagt.
Een beeld van Jacobus staat in de nis van de gevel van dit dorpshuis.
Even verderop passeren we een dorpsboerderij.
Er staat een hooiwagen op het erf, en het huis is gebouwd in vakwerkstijl.
Een mooi klein doorkijkje geeft zicht op een woongebouw verder op het erf.
Nòg een Jacobusverrassing in Labouheyre
Maar de verrassingen zijn de wereld nog niet uit, want even later komen we bij de kerk van Labouheyre. Het is wel een behoorlijk grote kerk, maar niet een kerk die aan de buitenkant opvallend oogt.
We gaan de kerk binnen, en worden blij verrast.
Bij het Maria-beeld kun je kaarsen branden.
De kerk heeft hele mooie kerkramen rondom in het schip van de kerk en in de zijkapellen.
Maar voor ons het mooiste is dat in het koor van deze kerk een groot kerkraam is te zien van Jacobus de Meerdere.
Deze Saint-Jacques Major is de beschermheer van de pelgrim.
Het blijkt dat dit een Sint-Jacobskerk is, dus gewijd aan de heilige Jacobus.
Een daarmee is het dus ook in alle opzichten een ware pelgrimskerk.
Verder staan er meerdere beeldengroepen in de kerk.
En er is dan ook nog een mooi kerkraam dat het geboorteverhaal van Jezus Christus afbeeldt.
Kortom, voor de passerende pelgrim een verrassend mooie kerk om te bezoeken.
Snel en langzaam verkeer
Na dit bijzondere kerkbezoek lopen we verder door het centrum van Labouheyre. We gaan onder de spoorlijn door, en kopen en drinken bij de Intermarché-supermarkt een liter ijskoude yoghurtdrank, alvorens we het dorp gekoeld verlaten.
Nu volgt enkele kilometers een traject op de parallelweg van de A63, ook wel de Route de Cap-de-Pin genoemd, omdat deze parallelweg van de snelweg leidt naar het plaatsje Cap-de-Pin.
Na de eerste kilometers gaat de route middels een viaduct over de A63 heen.
Aan de westzijde van de snelweg ligt ook weer zo’n geasfalteerde parallelweg, die wij vervolgen in zuidelijke richting. In de berm tussen de snelweg en de asfaltweg staat een groot bord, dat de voorbijgangers erop attendeert dat we ons hier bevinden op één van de Chemins de Saint-Jacques de Compostelle.
Verderop claxonneert een Duitse automobilist(e) als die ons op de snelweg met hoge snelheid passeert.
Onderbreking in Cap-de-Pin
Bij snelwegafrit nummer 15 arriveren we bij de rotonde waar de wegen van de automobilisten en van de pelgrims bij elkaar komen.
Hier verlaten we voorlopig de pelgrimsroute, om dan via het grote viaduct de A63 over te steken naar Cap-de-Pin.
Op de rotonde van Cap-de-Pin staat een grote cirkel, met daarop de afbeeldingen van enkele historische taferelen uit de regio. Hier eindigt de etappe van vandaag.
Iets verderop staat onze auto geparkeerd, waarmee we vervolgens de fietsen afhalen uit Escoursolles.
Tot slot rijden we terug naar Camping Les Bilos in Bilos, waar we nog één nacht zullen overnachten, want morgen gaan we richting Dax, om in die regio ons volgende basiskamp op te slaan.
Dan hopen we onze pelgrimsroute overmorgen – maandag- te hervatten in Cap-de-Pin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten