Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Sainte-Maure-de-Touraine naar Les Ormes
Woensdag 10 augustus 2022 – 22,5 km.
Dag 21: 438 – 460,5 km.
 |
| Bij de Dolmen de Bommiers nabij Les Raudiëres |
Vervroegde late start in Les Ormes
Nadat we gisteren onze caravan hebben verplaatst van de Loire-camping van Montlouis-sur-Loire naar de château-camping van Saint-Ustre, kunnen we vandaag aanvangen met de laatste vier etappes van onze zomervakantiepelgrimage 2022.
De wekker wekt ons om 8:00 uur in onze caravan op Camping ‘Le Petit Trianon’ in Saint-Ustre.
We hebben eergisteren bij aankomst in Sainte-Maure-de-Touraine al een taxi gereserveerd die ons pas om 10:00 uur gaat afhalen in Les Ormes, dus daarom kunnen we vanmorgen twee uren later opstaan dan voor ons te doen gebruikelijk is. Dat is aan de ene kant wel een easy begin van de dag , maar we realiseren ons ook terdege dat we dan wel meer uren in de brandende zon moeten lopen, want de temperatuur loopt vandaag op tot 38 graden Celsius.
Na het ontbijt verlaten we de camping om 9:21 uur en dan rijden we met onze auto naar Les Ormes. Het is dan 21 graden Celsius, bij een heldere lucht, dus het belooft snel warm te worden. In Les Ormes parkeren we de auto op het parkeerterrein bij het mooie gemeentehuis in het park van deze plaats. Om 9:40 uur staan we langs de N10 klaar om afgehaald te worden om 10:00 uur. Echter, tot onze blijde verrassing arriveert onze taxi hier al om 9:45 uur, dus we kunnen een kwartier eerder vertrekken dan gepland. Dat is al weer winst op zo’n hete dag.
Château en kerk van Sainte-Maure-de-Touraine
Dezelfde taxi-chauffeuse van eergisteren zet ons op ons verzoek af bij het château en de kerk van Sainte-Maure-de Touraine.
Eerst lopen we langs het château.
Daarna gaan we door het oude poortgebouw van het château, naar de kerk.
De kerkdeur staat open, dus we kunnen onze etappe van vandaag beginnen met een bezoek aan deze hoog-gebouwde kerk.
Daarna gaan we bij de stenen trappen vóór de kerk naar beneden, en dan begint onze etappe van vandaag.
Veldroute met dolmen
Vlak buiten Sainte-Maure-de-Touraine gaan we bij La Liberté ter hoogte van een stenen wegkruis van de asfaltweg over op een mooie breed veldpad, de vallei in.
Even later passeren we de boerderij van Le Petite Ballolière. Het jongvee staat onder het afdak van één van de open stallen op het erf.
Nog een klein eindje verder passeren we ter hoogte van het buurtschap Les Raudières een midden op een akker staand neolitisch grafmonument. Het is de Dolmen de Bommiers.
Vergeleken met de Nederlandse hunebedden is het een betrekkelijk hoog graf, met een ver uitstekende deksteen boven op de basiskeien. Een informatiebord zo’n twintig meter verderop verhaalt over de historie van deze Dolmen de Bommiers.
Nog weer een eindje verder passeren we het buurtschap Bommiers.
Door het open veld en door een bosperceel lopen we naar de N10. Die steken we over in het bos, en even later gaan we door een tunnel onder de TGV-spoorlijn door.
Dubbel pauzeren in Draché
We zijn nu op pad naar de plaats Draché, waar we onze koffiepauze hebben gepland. Al ver voordat we bij deze plaats komen, lopen we langs een vrij nieuwe picknickplaats, waar nu alvast een groot informatiepaneel staat met info voor de passerende pelgrims, over de plaats die wij naderen.
We dalen af en komen langs een ommuurde boerenhoeve, zoals we die hier in deze regio regelmatig zien.
Bij die boerderij slaan we rechtsaf, in de richting van het buurtschap Les Nauzerolles. Een grote dode boom staat halverwege het pad naar dat gehucht.
Even later komen we langs dat buurtschap Les Nauzerolles.
In Draché aangekomen, zien we dat de bar - tevens restaurant - tegenover de kerk geopend is. We nemen aan de andere zijde plaats op het terras, in de schaduw van een parasol, en bestellen binnen koffie en een fles koud drinken erbij. We hebben nu ongeveer negen kilometer gelopen, en de temperatuur loopt al behoorlijk op. We genieten van de verse koffie, en vooral ook van het koude vruchtensap met ananas.
Na deze pauze willen we de kerk ertegenover bezoeken, maar daarvan is de deur helaas gesloten. Op de kerkdeur worden pelgrims uitgenodigd om een stempel voor hun credencials te halen bij het restaurant tegenover de kerk, dus we gaan nogmaals naar binnen, en vragen en krijgen daar een mooi pelgrimsstempel in onze pelgrimspaspoorten. Daarna lopen we langs de kerk het dorp uit.
Even later zien we aan de dorpsrand een mooi recreatieterrein bij de school met sportzaal en speeltuin, waar bovendien ook campers kunnen kamperen. Op de bankjes zouden we ook nog wel heerlijk in de schaduw kunnen lunchen, want het is zo langzamerhand al wel 13:00 uur. Daarom lunchen we iets verder dan de Franse camper, op een picknickbank in de schaduw van de bomen. Daarna verlaten we Draché.
La Celle Saint-Avant
Na Draché gaan we het glooiende open veld weer in. Op aanwijzing van de wegwijzers volgen we met de nodige bochten alle veldpaden in zuidelijke richting, steeds ten oosten van de N10. Op zeker moment zien we ver vóór ons beneden in de vallei de bebouwing van La Celle Saint-Avant.
Vlakbij dat volgende dorp komen we op enige afstand weer langs zo’n karakteristiek veldschuurtje midden in het veld.
We steken de D750 over en wandelen dan de bebouwde kom van La Celle Saint-Avant binnen.
Enkele wegwijzers op een paal aan de rand van het dorp wijzen ons de weg.
Om bij de kerk te komen, moeten we door een stenen poortje, waar een Jacobsschelp boven hangt.
Ook deze kerk is gesloten, dus we kunnen er niet in.
Nu toont onze pelgrimsgids van de GR655 dat we achter de bebouwing van het dorp verder moeten in zuidelijke richting, naar de rivier de Creuse. Maar de wegwijzers in het dorp geleiden ons naar het pad langs de N10 naar de rivier. Die wegwijzers volgen we, over een asfaltpad in de aangename schaduw van een lange laan van platanen. En zo komen we aan het eind van La Celle Saint-Avant aan bij de brug over de rivier de Creuse.
Port-de-Piles ten zuiden van de Creuse
We steken La Creuse direct over.
Dan arriveren we in de plaats Port-de-Piles.
Ook hier verwijzen borden naar de pelgrimsweg naar Santiago de Compostela.
Dan gaan we de N10 over, in de verwachting dat de route nu door het dorpscentrum verder gaat, maar dat blijkt niet het geval te zijn. De route gaat namelijk direct voort over de uitvalsweg uit Port-de-Piles. We steken een oude spoorlijn over en komen dan langs een recreatiegebied, en verderop langs een andere spoorlijn, waarover op dat moment een lange goederentrein rijdt.
Van Colombiers naar Mousseau
Het is nogal warm. Door een stil gebied lopen we - af en toe even in de schaduw van enkele bomen – naar de plaats Colombiers.
Dat dorp gaan we niet in, want we moeten ter hoogte van de electriciteitscentrale een brede veldweg op.
Dit veldpad gaat tussen glooiende akkers door.
Af en toe krijgen we te maken met een klim naar een heuveltop, waarbij het elke keer weer afwachten is wat we aan de andere kant van zo’n heuveltop zullen zien.
Na dit mooie veldpad – waarbij we prachtige uitzichten krijgen over de vallei van de Vienne – komen we weer terecht op een asfaltweg, bij het begin van het gehucht Mousseau.
Vanuit Mousseau moeten we dan het laatste stuk naar Les Ormes. Onderweg passeren we nog eens weer zo’n karakteristieke ommuurde boerenhoeve, ver van de doorgaande wegen, te midden van reeds omgeploegde graan(stoppel)akkers.
Les Ormes
Als we voorbij een bosperceeltje de afdaling inzetten, zien we Les Ormes in de verte in de vallei al liggen. Nog een eindje afdalen, en dan zijn we er.
Verderop wandelen we alvast de bebouwde kom van Les Ormes binnen.
Ook hier zien we weer van die boerenschuren die op traditionele wijze met dikke keien zijn gebouwd.
Maar, nu moeten we nog wel een behoorlijk eind verder om aan te komen bij de spoorlijn die ons van Les Ormes scheidt. Als we bij het spoor arriveren, zien we door een straat heen al de bank staan, waarachter we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd. Maar hier mogen we het spoor niet oversteken. Daarom lopen we rechtsom naar het viaduct, waarmee we het spoor kunnen oversteken, en dan door kunnen lopen naar de Route National, die hier het dorp doorsnijdt.
We lopen langs de N10 naar de bank, en kunnen bij de plaatselijke warme bakker nog een vers brood en twee hele koude blikjes cola kopen. Het brood is voor mogen, maar in het parkje tegenover de Mairie eten we ons laatste meegenomen brood en drinken we die koude cola erbij. Het is nu 38 graden Celsius en dan is zo’n blikje heel koud drinken een waar genot.
Ondertussen loop ik nog even naar het gemeentehuis om te vragen naar een gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten. De deur van de Marie is gesloten, en die gaat pas om 16:00 uur open, maar er staat wel een groot raam open, en binnen hoor ik een druk gesprek van enkele dames. Daarom wurm ik me tussen de grote bloembakken van het bordes door, en kom zo vóór het open raam te staan.
Eén van de dames ziet mijn pelgrimshoed, en vraagt me direct of ik misschien een pelgrimsstempel wil hebben. Inderdaad, dus binnen de kortste keren heb ik het stempel in onze beide pelgrimspassen, en sluiten we deze pelgrimsdag af op passende wijze: met een stempel van aankomst in onze pelgrimspaspoorten.
Na het aangenaam vertoeven in het dorpsparkje stappen we in de auto en rijden we terug naar onze camping in Saint-Ustre.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten