 |
| Donkere luchten pakken zich samen boven Hilaard |
Rijden over ijs
Bij de bespreking van het weer wordt op het NOS-journaal het weer van vandaag gekarakteriseerd als 'vier seizoenen in één dag'.
Na het aangename lenteweer dat we vorige week hebben gehad, zijn we inmiddels weer een eindje teruggevallen in hartje winter.
Toen ik vanmorgen naar Hilaard reed om samen met een ander bestuurslid van Stifting Nijkleaster onze kloosterboerderij Westerhûs door twee assurantie-taxateurs te laten taxeren, werd het onderweg klip en klaar dat de winter bepaald nog niet voorbij is. Als ik voorbij Stiens op de Noordwesttangent rijd, is het oppassen geblazen. Een grote hoeveelheid hagel blijft op het wegdek liggen, omdat het maar één graad boven nul is. Bovendien rijd ik hier door een fikse hagelbui. Door de over de hagel rijdende auto's ontstaat in no time een keiharde ijslaag op het asfalt, dus er is maar één oplossing: met zijn allen heel langzaam rijden.
IJskoude harde wind
Hoe dichter ik bij Hilaard kom, hoe beter het weer wordt. Omdat de buien regen, sneeuw en hagel vandaag steeds even heel heftig en lokaal slechts op een beperkt oppervlak vallen, maakt het nogal wat uit waar je rijdt. In Hilaard bijvoorbeeld ligt in het geheel geen sneeuw of hagel op de weg.
Als we tijdens onze taxatieronde buiten rondom onze kloosterboerderij lopen, word je geconfronteerd met de harde en snijdende ijskoude wind uit het noordwesten. Dan is het al een verademing om in de luwte aan de zuidkant van de boerenschuur te staan praten.
Winterse wolken en opklaringen
Als na een uurtje de beide taxateurs zijn vertrokken, verlaten ook wij het boerderijerf van Westerhûs. In de verte zie ik boven en achter Hilaard al weer zo'n donkere, dreigende wolkenlucht ontstaan. Achter ons - in het zuiden - ontstaat een opklaring, en de zon schijnt even vanuit het zuiden volop over het erf en op het dorp verderop. De oude dorpskerk van Hilaard is een zonovergoten baken tegen de donkere winterwolken in het noorden. Het is zo overigens wel een prachtig schouwspel van vorm en kleur en van licht en donker.
Lokaal contrast
Ik rijd terug in noordelijke richting, de donkere wolken tegemoet. En weer is het zo dat het Noordwesttangent te lijden heeft van hagel en sneeuw. Het is hier spekglad. Hier en daar zie je aan de bandensporen in de berm dat enkele auto's even met één of twee wielen van de weg zijn geraakt, maar kennelijk toch ook direct al weer de weg op hebben kunnen rijden. Langzaam rijd ik met het andere verkeer over dit gevaarlijk gladde tracé. Ten noorden van Stiens, ter hoogte van Feinsum, ligt helemaal geen sneeuw en/of hagel op de weg; alsof er helemaal niets aan de hand is verderop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten