Zaterdag 17 oktober 2020
 |
| Ochtendmist bij Siegerswoude |
Een ontdekkingsreis en pelgrimage
Wandeljournalist Fokko Bosker publiceerde samen met co-auteur Lammert de Hoop in het jaar 2019 de wandelgids 'Bonifatius Kloosterpad'. Het titelblad van dit boek vermeldt dat het hier gaat om 'Een ontdekkingsreis en pelgrimage door het 'wilde' oosten van Fryslân'. Het gaat om een wandelgids die de kleurrijke geschiedenis van de kloosters in Fryslân beschrijft in routekaarten, foto's en begeleidende teksten.
Durkje en ik waren aanwezig bij de presentatie van het Bonifatius Kloosterpad, die plaatsvond op 15 november 2019 in de Bonifatiuskapel te Dokkum.
Deze wandelgids bevat twaalf aaneengesloten etappen en dertien lokale rondwandelingen. In totaal beslaat het wandelnetwerk zo'n 450 kilometers in oostelijk Fryslân, het gebied tussen het Friese Waddeneiland Schiermonnikoog en Wolvega.
In het voetspoor van heiligen en pelgrims
Met zijn wandelgids neemt auteur Fokko Bosker je als wandelaar mee in een schitterend gebied met veel cultuur en natuur. Hij laat je wandelen naar oude kloosterlocaties en uithoven. Het is een tocht door Wad en Woud, in een rijke afwisseling van streeklandschappen en prachtige natuurgebieden.
Tegelijk met deze wandelgids verscheen ook het bijbehorende boek 'Bonifatius Kloosterpad - In het voetspoor van heiligen en pelgrims'. Dit begeleidend schrijven in boekvorm biedt per wandelroute inspirerende verhalen over het gebied dat deze wandelgids bestrijkt.
De wandelgids is gebaseerd op het Wandelknooppunten-netwerk. De routebeschrijving in de wandelgids is uiterst beknopt, maar het volgen van de als routebeschrijving achtereenvolgens genoemde wandelknooppunten zou moeten volstaan om de beschreven routes goed te lopen.
Wie de vele Friese klooster- en kerkenpaden, schouwpaden, lijk- en dijkwegen van deze wandelroute loopt, maakt kennis met de vele sprekende getuigen uit vervlogen tijden van middeleeuwse kloosterorden in Fryslân. Dit Bonifatius Kloosterpad belicht de rijke Friese geschiedenis van kloosters en landschappen, en toont je al wandelend ook de relatie tussen beide zaken.
Met het bewandelen van alle 25 routes van deze wandelgids gaan Durkje en ik op voetreis tussen uitersten, die de verbeeldingskracht van de pelgrim voedt en inspireert.
Door het grensgebied van Fryslân en Groningen
Voor vandaag hebben we de zesde etappe van deze gids op het wandelprogramma staan, met een afstand van 16,23 kilometer.
Deze Etappe 6 kreeg als titel: 'De Wilp naar Wijnjewoude' met als subtitel: 'In het spoor van Dodo: de queeste naar een reine levensweg'. De subtitel verwijst naar de heilig verklaarde kluizenaar Dodo (Doede in het Fries) van Haska, die zich vanuit het klooster Mariëngaard bij Hallum rond het jaar 1200 verstigde in een kapel en uithof in Bakkeveen, dat een uithof was van zijn moederklooster. Op grond van een visioen verhuisde deze kluizenaar Dodo van Haska later naar een eigen kluis in Haske (1231) nabij het huidige Heerenveen, waar hij door instorting van zijn kluis om het leven kwam. Voor Dodo was een reine levensweg de zoektocht van zijn leven.
Na de verdrietige dagen van de afgelopen week wegens het overlijden van Durkje haar heit, en daarna het in en rond huis weer op orde brengen van allerlei zaken, zien we deze vroege wandeldag als een heilzaam middel om ons leven en werken weer te hervatten.
Om 7:40 uur rijden we vanmorgen met beide auto's van Feinsum naar Wijnjewoude, waar we één van de auto's parkeren. Dan rijden we met de andere auto vanuit Wijnjewoude naar De Wilp, want hier begint de zesde etappe van het Bonifatius Kloosterpad.
De temperatuur is vanmorgen bij vertrek 8 graden Celsius. De zon zien we vandaag vaak, en het waait nauwelijks. Langzaam krijgt de zon invloed, met als gevolg dat we vandaag genieten van een aangenaam zonnige herfstdag.
De Wilp en Siegerswoude
Om 8:50 uur vertrekken we vanuit De Wilp bij de dam in de Wilpstervaart. Als we nog maar net De Wilp uit zijn gelopen, steken we de Fries-Groningse provinciegrens over en wandelen we het tweelingdorp Siegerswoude al binnen. We volgen de hoofdweg tot aan het Waskmar. Links van ons zien we een prachtig vergezicht van ochtendmist boven de velden.
Bij het Waskmar volgen we het smalle wandelpad dat aan de achterzijde om deze komvormige dobbe heen loopt.
Via de Middenwei lopen we naar het Keulensreedsje, een smal paadje tussen de velden door, naar de Bremerwei.
We lopen nu door het brongebied van het Koningsdiep, in het Fries ook ook wel 'it Ald Djip' genoemd, dat de bovenloop is van de Friese rivier de Boorn.
Als we op de T-splitsing van de Dwerswyk en de Mjûmster Wei komen, wordt het even zoeken naar het vervolg van de route. We volgen toch maar de routebeschrijving uit onze wandelgids, ondanks het feit dat er bij de entree een bordje van Staatsbosbeheer staat dat dit geen doorgang is. Maar dan blijkt zo'n honderd meter verder dat we toch wel op het goede pad komen, want verderop gaat het als een duidelijk smal wandelpad verder, en nog iets verder komen we op een goed belopen paadje om een heideven heen.
Bakkeveense Duinen
Een prachtig pad over heide en langs een bosrand voert ons naar de Bakkeveense Duinen. Op de heide wandelen we langs allerlei soorten heidevegetatie, dat bedekt is met schitterende decoratieve spinnenwebben, die door de ochtendnevel als zilveren draden over de struiken hangen.
Eerst steken we de Bakkeveense Duinen in zuidelijke richting over, maar nog voordat we bij de Nije Drintse Wei komen, buigen we al af in westelijke richting, gericht op Bakkeveen. Hier lag vroeger - tot aan de verwoestende inval van de Spaanse troepen - het boerenplaatsje Oud-Bakkeveen.
Op een picknickbank hoog boven de grote zandvlakte nemen we plaats voor een pauze, om hier iets te eten en te drinken.
Daarna lopen we langs het Recreatiecentrum Dúndelle naar de Bakkeveenschevaart. Via een houten brug steken we de Bakkeveenschevaart over van de Tsjerkewâl naar de Houtwâl.
Bakkeveen
Door een laantje lopen we langs het recreatiepark 't Hout naar de Duerswâldmer Wei in het centrum van Bakkeveen. Die Duerswâldmer Wei volgen we tot aan de Bakkeveense begraafplaats, waarachter vroeger de uithof van het Friese klooster Mariëngaarde heeft gestaan, waar de heilige Dodo enige tijd heeft gewoond en gewerkt.
Hier gaan we het bos van de Slotplaats in, om vervolgens de Beakendyk te volgen voorbij de Sterrenschans van Bakkeveen. In deze buurt stond vroeger de kapel van de Bakkeveense klooster-uithof.
Duurswouder Heide
De bosroute voert ons weer terug naar de Duerwâldmer Wei, die we nog eens een eindje volgen, totdat we linksaf moeten, door een bosperceel naar de Duurswouder Heide.
Als we het fiets- en voetpad volgen op de grens van bos en heide, zien we vóór ons een adder op het asfalt liggen, zich heerlijk opwarmend in de volle zon.
Als we dichterbij komen, verlaat de slang het asfalt, en verdwijnt veilig in de dichte begroeiing van de berm en de greppel langs ons pad.
Iets verderop vinden we een houten bank, waar we een broodje eten, met een prachtig uitzicht over de weidsheid van de Duurswouder Heide. Ondertussen vliegen enkele tientallen Canadese ganzen voortdurend in grote rondes hoog over ons heen. In dit waterrijke heidegebied ligt een tiental pingo-ruïnes.
Wijnjewoude
Na deze korte pauze steken we de Duurswouder Heide over, en lopen we langs de bosrand naar de oude Hervormde Kerk van Wijnjewoude.
Tot slot wandelen we via de geasfalteerde Ald Duerswald alsmaar door, totdat we bij de Loksleane arriveren aan de rand van de bebouwde kom van Wijnjewoude.
Hier eindigt vandaag onze wandelroute. We lopen naar onze auto, die we hier vanmorgen hebben geparkeerd, en rijden dan met deze auto naar onze andere auto, die we vanmorgen achter hebben gelaten in De Wilp. Aansluitend rijden we weer terug naar huis in Feinsum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten