maandag 30 september 2019

Wie het weet, mag het zeggen

Maandag 30 september 2019
Wat is dit?



















Gevonden bij Feinsum
Op zondag 26 mei 2019 vond ik op het midden van een karrenspoor naar een grasland waar veelal schapen grazen een voor mij raadselachtig fenomeen in het gras van de middenstrook. Zie daartoe bijgaande foto, die ik er op die dag direct van maakte. Als je met de muis op de foto klikt, krijg je een vergroting van deze foto op je beeldscherm. Ik heb nog steeds geen idee idee wat het is.
Ongeveer twee weken later was alles geheel weg, en wat restte was een dode plek in die strook gras tussen de beide sporen van het karrenspoor. Gedurende de hele zomer is die plek niet veranderd. Er groeide geen nieuw gras op deze plek.
Op deze foto is jammer genoeg niet zichtbaar op welk substraat dit groeit. Zien we hier een zwam? Of een schimmel?

Mycologen
Aan enkele paddenstoelenexperts (mycologen) van de Nederlandse Mycologen Vereniging her en der in het land heb ik de foto gezonden, met de vraag of zij me konden vertellen wat het is, maar helaas heb ik van geen van hen uitsluitsel ontvangen. Achteraf gezien had ik er beter aan gedaan om een klein stukje ervan af te nemen, om dat voor nader microscopisch onderzoek toe te zenden aan deze paddenstoelenexperts, maar ja, om dit fenomeen geheel in tact te laten, heb ik dat indertijd niet gedaan.
Voor deze experts bleek het niet mogelijk om op grond van bijgaand aangeleverde foto te determineren wat het is of wat het zou kunnen zijn. Toch zal er vast wel iemand zijn die op grond van deze foto kan aangeven wat dit is. Wie het weet, mag het zeggen.

zondag 29 september 2019

Zonnestralen

Zondag 29 september 2019 
Cover van de Vakantiebijbelgids 2019

De Bijbel mee in de zomervakantie
In de zomervakantieweken laten Durkje en ik de doorgaande bijbellezing volgens het Bijbelleesrooster van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) tijdelijk los, om aan het eind van de avondmaaltijd op de camping aan tafel samen te lezen uit de Vakantiebijbelgids van Ark Mission. Elk jaar een nieuw thema, elke dag een eigen onderwerp aan de hand van een bijbehorende bijbeltekst. Het thema en de onderwerpen hebben iets te maken met items als recreatie, vakantie, reizen, buitenleven, en rust, met vaak ook specifiek aandacht voor je leven, geloven en werken.
De uitgever Ark Mission is een organisatie die zich al meer dan honderd jaar inzet voor missionaire projecten en bijbelverspreiding in Nederland en in het buitenland.
In zo'n bijbelgids komen uiteenlopende bijbelse beelden voorbij, die ons duidelijk willen maken dat het leven met God goed is. om ten volle te leven, en om ons geluk door te geven aan anderen.

Zonnestralen
Het thema van de 'Ark Mission Vakantiebijbelgids 2019' is: 'Zonnestralen!'.
In het Voorwoord van deze bijbelgids wijst directeur Mark de Boer van Stichting Ark Mission op het feit dat mensen na de donkere dagen van de winter weer behoefte aan licht hebben. Wie geniet er bijvoorbeeld niet van de eerste warme zonnestralen van de lente?
Zo is de zon ook een prachtig beeld van God, die het Licht zelf is. Zoals de zon van betekenis is voor ons lijf, is God van betekenis van onze geest. Het Licht van God brengt ons vreugde, nieuwe kracht en leven.

Zonnestralen in de zomer
De zomer is een genot voor onze zintuigen. We ruiken de bloemen, we zien de zon en we voelen de warmte van haar stralen op onze huid. Het seizoen waar velen van ons zo naar hebben uitgekeken, is eindelijk aangebroken. In de zomervakantie hebben we de tijd om daar extra van te genieten.
Deze vakantiebijbelgids hielp ons daarbij met bijbelteksten en overdenkingen, die te maken hebben met één van Gods meest geweldige kunstwerken: de zon.
En ook al valt op een vakantiedag de regen met bakken uit de lucht, dan nog is het de moeite waard om herinnerd te worden aan het licht en de warmte van de zon. Zo is het ook met God. Ook al voel je soms Zijn aanwezigheid niet, dan is het toch belangrijk om je uit te strekken naar Hem en Zijn stralen, want als je goed oplet, zie je zomaar opeens een opklaring, een teken van hoop, van God.

Shine your light
Deze Vakantiebijbelgids nam ons mee in de verwondering over dat grote licht, dat zijn stralen overal op aarde verspreidt. In dat licht zien we veel terug van ons eigen Licht, het licht voor de wereld: Jezus.

  • Hij schijnt ons bij, 
  • Hij verwarmt ons, 
  • en Hij nodigt ons uit om Zijn licht en warmte door te geven aan anderen.

De Vakantiebijbelgids biedt je voor elke vakantiedag een Bijbeltekst, met daarbij een reflectietekst om over na te denken, met tot slot een heel kort gebed.
De in Ierland woonachtige theologe Lianne Post schreef de tekst van deze Vakantiebijbelgids.
Al voordat de zomervakantie begon, waren alle 7.000 gedrukte exemplaren van deze populaire bijbelgids-boekjes verspreid.

Week 1: Licht
Op de tweede dag van de eerste week wordt stilgestaan bij de tekst van Johannes 8: "Ik ben het licht voor de wereld. Wie Mij volgt, loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft".
Op dag drie word je gevraagd na de denken over waar jij de tekenen van Gods grootheid ziet.
Dag vier sluit af met het gebed waarin we God danken voor het feit dat wij bij Hem mogen horen als kinderen van het licht.

Een enkele zonnestraal is voldoende 
om vele schaduwen te verjagen.
(Franciscus van Assisi)

Week 2: Warmte
De eerste dag van deze tweede week zet je direct al aan het werk, om er eens over na te denken wie in jouw omgeving is als een stralende zon. Je krijgt daarbij dan de vraag of je diegene daar ooit wel eens voor hebt bedankt.
Dag vijf laat ons in het gebed aan God, de Vader vragen ons te helpen bij het maken van de juiste keuzes in ons leven.
Op dag zes kun je lezen dat God je beschermt en dat Hij met je mee gaat, waar je ook bent.

Week 3: Stralen als de zon
Dag één begint met een tekst uit het bijbelboek Spreuken: "De weg van de rechtvaardigen is stralend als de zon, die opkomt, hoger klimt, totdat de dag zijn licht verspreidt". Daarna krijg je de vraag welke weg jij kiest in je leven, en waar de door jou gekozen weg naar toe leidt.
In het verlengde daarvan suggereert het gebed van dag vijf je om God te vragen om wijsheid en inzicht, om onderscheid te kunnen maken tussen goed en kwaad.
En aan het eind van deze derde week, en daarmee ook bijna het eind van deze Vakantiebijbelgids wordt je op dag zes de vraag gesteld hoe jij je licht laat schijnen voor de mensen om je heen.
Dag zeven, tot slot, vraagt je dan op te staan, om in beweging te komen, om een actieve houding aan te nemen, om ook anderen te laten zien hoe geweldig het is om in het licht te leven, en om in onze daden te schitteren voor God.

Wordt thuis vervolgd
Na een inspirerende zomervakantie met ook deze zomerse Vakantiebijbelgids van Ark Mission, komen we weer thuis, waar we de draad weer oppakken van de dagelijkse, doorgaande bijbellezing volgens het bijbelleesrooster van het NBG, waarmee we eveneens worden uitgenodigd om aan de hand van een dagthema kennis te nemen van het woord van God, dat ons trouw vergezelt, elke dag en overal, in alle doen en laten.

zaterdag 28 september 2019

Eerste Lustrum van Ma'laap in Stiens

Zaterdag 28 september 2019 
Workshop henna tekenen tijdens het eerste lustrum van Ma'laap in Stiens  

















Contact & Verbinding
Dit jaar is het al weer vijf jaar gelden dat Ma'laap werd opgericht in Stiens.
Ma’laap betekent 'verbinding' of 'contact' in het Urdu, één van de talen die in Pakistan worden gesproken. Contact en verbinding is ook waar het project 'Ma'laap' voor staat. Contact en verbinding met een Christelijke gemeenschap in Lahore, een grote stad in Pakistan. Het gaat om de christelijke, kerkelijk gemeente in Pakistan, waarvan ons gemeentelid Nasir en zijn familie voorheen gemeentelid waren. Vanuit dat contact en die verbinding ondersteunen we vanuit Stiens deze christelijke geloofsgemeenschap in het Pakistaanse Lahore. Centraal hierin staat de ondersteuning van kinderen. Het doel van Ma’laap is om de kinderen christelijk onderwijs te geven vanaf de leeftijd van 6 jaar tot ongeveer 16 jaar, waarna ze de schoolperiode met een examen afsluiten. Daarmee worden hun kansen op een betere toekomst aanmerkelijk vergroot. Een aantal kinderen woont door omstandigheden ook in de school.
Ma'laap is in Stiens opgericht door een groep Pakistaanse en Friese jongvolwassenen, en functioneert momenteel als initiatiefrijke werkgroep vanuit de Protestantse Gemeente van Stiens. De initiatieven en het dagelijkse bestuur - bestaande uit vrijwilligers - liggen bij de Stienser werkgroep Ma’laap.

Sponsor een kind van de christelijke basisschool van Lahore
Vanuit Stiens ondersteunt Ma'laap met haar sponsorprogramma het onderwijs van de christelijke basisschool van Lahore. De school heeft momenteel 80 leerlingen, en Ma'laap heeft als één van de doelen om het onderwijs van alle 80 kinderen te sponsoren. Voor bijna alle kinderen hebben de vrijwilligers van Ma'laap ondertussen sponsoren gevonden in Stiens en in de wijde regio rond Stiens, maar de wens is om ook voor de laatste kinderen nog sponsoren te vinden.
In de afgelopen jaren zijn de contacten met de sponsorkinderen in Lahore onder andere door briefwisseling verstevigd.
De school heeft zich goed kunnen handhaven, dankzij de maandelijkse sponsorbijdrage vanuit Nederland en mede door de extra ontvangen giften, waardoor voor de christelijke basisschool in Lahore de benodigde zaken zoals meubilair, computers, een generator en een watertank  aangeschaft konden worden. Een aantal leerlingen heeft inmiddels ook al dankzij een tegemoetkoming in de studiekosten voortgezet onderwijs kunnen volgen. Dat alles is mogelijk gemaakt dankzij de trouwe steun van alle sponsoren.


Workshops voor sponsoren
Sponsoren, donateurs, gemeenteleden en alle overige belangstellenden zijn door Ma'laap uitgenodigd om vanmiddag en vanavond aanwezig te zijn bij de viering van het vijfjarig bestaan van Ma'laap. Dit lustrum vieren we vandaag van 15.30-19.30 uur op het kaatsveld en in de bijbehorende kantine in Stiens.
De bedoeling van dit lustrumprogramma is elkaar ontmoeten, meedoen aan workshops met ook sport en spel, en een gezamenlijke Pakistaanse maaltijd. Enkele tientallen genodigden - jong en oud - zijn naar de kantine van het Stienser kaatsterrein gekomen om met elkaar het vijfjarig bestaan van Ma'laap dankbaar en vrolijk te vieren.

Nadat de gasten hartelijk welkom zijn geheten, met ook een korte terugblik op de vijf afgelopen succesvolle jaren, wordt iedereen in de gelegenheid gesteld om deel te nemen aan de uiteenlopende workshops.
Zo gaat een grote groep workshopdeelnemers aan de slag om een groot laken te decoreren met een prachtige voorstelling van Fryslân en haar karakteristieken, zoals de Friese vlag, fierljeppen, eilanden, skûtsjesilen, boerderijen, schaatsen, kerken en Friese paarden.
Anderen krijgen binnen de gelegenheid om te dansen of aan de slag te gaan met henna tekenen. 
En buiten op het kaatsveld wordt een kaatsclinic georganiseerd om de aanwezigen nader kennis te laten maken met de populaire Friese kaatssport.

Kaatsclinic op het kaatsveld van Stiens

Pakistaans diner van 'Lahore Catering' Stiens
Twee van onze Pakistaanse gemeenteleden, Nasir & Shabana, die een belangrijke rol hebben gespeeld bij het initiatief en het succes van dit Stienser sponsorprogramma, zijn vandaag aanwezig met hun mooie nieuwe foodtruck van 'Lahore Catering', waarin zij verschillende maaltijdcomponenten klaarmaken, waarvan wij tijdens de avondmaaltijd met zijn allen genieten. 
Lekker Pakistaans eten uit de foodtruck van Lahore Catering van Shabana & Nasir

Tussen alle bedrijven door hangt er een fotopresentatie en loopt er een Powerpoint-presentatie op het projectiescherm over de 5 mooie beginjaren van Ma'laap Stiens-Lahore. En in de wandelgangen vermaakt de Stienser goochelaar David de aanwezigen met zijn verrassende goochelacts.

Nasir over het succes van Ma'laap, haar school en haar kinderen
Als iedereen heeft gegeten en gedronken, komen we met zijn allen weer bijeen in de kantine, om deel te nemen aan een groepsquiz, waarin we allen onze kennis van Pakistan en van het Ma'laap-programma kunnen testen.
Aansluitend verzorgt Nasir nog een presentatie over het succes van Ma'laap in de afgelopen vijf projectjaren. Het is mooi om daarin van hem te horen welke successen er al zijn geboekt met het onderwijs dat aan de kinderen van de christelijke basisschool in Lahore is aangeboden. De eersten hebben de basisschool al verlaten, en zijn met hun sponsoring in staat gesteld om deel te nemen aan voortgezet onderwijs, wat voor christelijke kinderen in het overwegen islamitische land geen voor de hand liggende route is. Eén van de gesponsorde meisjes heeft het in het voortgezet onderwijs nota bene zo goed gedaan dat de Pakistaanse overheid bereid is om haar vervolgopleiding in de verpleegkunde te bekostigen, hetgeen een unicum wordt genoemd.
Presentatie van Nasir
Heel bijzonder is om van Nasir te horen dat de gesponsorde kinderen die de christelijke basisschool al hebben verlaten, zich nu al positief inzetten bij de ondersteuning van hun vroegere basisschool. Door de ontvangen sponsoring voelen zij zich mede verantwoordelijk voor het voortgaande succes van hun vroegere basisschool. Als dat op de langere termijn zo blijft en doorgroeit, zou het wel eens kunnen zijn dat deze basisschool op langere termijn zelfvoorzienend kan worden. Onze sponsoring van vandaag zou daarmee ook een lange termijn-effect krijgen.
Na deze presentatie is het moment aangebroken dat de Ma'laap werkgroep haar dankwoorden richt tot alle sponsoren en tot de workshopleiders en alle andere medewerkers van dit mooie lustrumprogramma vol inspiratie en gezelligheid.

Meer sponsoren dragen bij aan het succes van Ma'laap
We hopen en bidden dat Ma'laap in de komende jaren mag voortgaan op deze succesvolle weg van het sponsoren van de kinderen en van hun christelijke basisschool in het Pakistaanse Lahore. Tussen de bedrijven door hoor ik de stille hoop dat Ma'laap zelfs zo sterk mag doorontwikkelen dat in de toekomst meer dan 80 kinderen kunnen worden gesponsord, in misschien wel een iets groter schoolgebouw. Aan het enthousiasme en de inzet van de werkgroepsleden van Ma'laap zal het niet liggen, dus we hebben de hoop en wens dat het aantal sponsoren in de komende jaren verder zal groeien, zodat Ma'laap van nog grotere en blijvende betekenis kan worden voor deze schoolkinderen in Lahore.
Over enige tijd zal het grote doek dat vandaag tijdens de workshop is gemaakt, worden verzonden aan de christelijke basisschool in het Pakistaanse Lahore, en als dat in die school aan de wand zal hangen, zal dat een kleurrijk symbool zijn van de verbinding tussen de sponsoren van Ma'laap en de leerlingen in Lahore. Een mooi symbool van Verbinding (Ma'laap).
Handtekeningen van de sponsoren van Ma'laap voor de kinderen en hun school in Lahore

vrijdag 27 september 2019

Bildtse Jacobsschelp als souvenir

Vrijdag 27 september 2019
De Bildtse Jacobsschelp van Sint-Jacobiparochie



















Souvenir uit Het Bildt
Beeldend kunstenares Talea Jansma heeft een bijzonder souvenir ontworpen voor het Friese pelgrimsdorp Sint-Jacobiparochie, en bijvoorbeeld ook voor de pelgrims die het Fries-Overijsselse Jabikspaad bewandelen in de richting van het Spaanse Santiago de Compostela, of in omgekeerde richting naar Santiago aan het Wad (Sint-Jacobiparochie).
Dit mooie kunstwerk is uit een staalplaat gestanst en vervolgens bewerkt door Gjalt Vriesinga, die werkzaam is bij de Bildtse Meijer Metaalfabriek. Fabrieksdirecteur Hendrik Meijer sponsort de productie van dit souvenir, en de netto verkoopopbrengst van dit mooi vormgegeven collectors items is bestemd voor het goede doel van WarChild.
Het roestvrijstalen souvenir heeft de vorm van een Jacobsschelp, met de afmetingen van ongeveer 10 bij 15 centimeter, en is voor 15 euro op diverse plaatsen te koop langs de route van het Friese Jabikspaad, bij enkele winkels, horeca-gelegenheden en enkele officiële stempelposten van dit populaire pelgrimspad.

Pelgrimeren tussen wulk en jacobsschelp
Het Bildtse dorp Sint-Jacobiparochie, gelegen vlakbij de Waddenzeedijk, is al vele jaren het beginpunt en ook het eindpunt van de pelgrimsroute naar en vanuit het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.

  • Nederlandse en Friese pelgrims pelgrimeren van Sint Jacob (Sint-Jacobiparochie) naar Sint Jacob (Santiago de Compostela). 
  • Maar je zou ook kunnen zeggen dat ze dan pelgrimeren van zee (de Waddenzee bij Zwarte Haan) naar zee (de Atlantische Oceaan bij Cap Finisterre).
  • En daarmee pelgrimeren ze ook van de wulk (de schelp van de Friese Waddenzee) naar de jacobsschelp (de schelp van de Atlantische Oceaan). 

Voor wie deze bijzondere pelgrimstocht al heeft gelopen, maar ook voor wie vanuit Sint-Jacobiparochie van start gaat met diens pelgrimage, is deze stalen standaard een prachtig souvenir, dat een mooie plek in huis verdient, ter herinnering of als stimulans.

woensdag 25 september 2019

Reünie Christelijke Pedagogische Akademie 1979-2019

Zaterdag 21 september 2019 
40 jaar na afstuderen weer bijeen in Eernewoude

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Jubileumboek CPA Drachten
Ruim anderhalf jaar geleden werd ik benaderd door een oud-studiegenoot van de Christelijke Pedagogische Akademie 'Koningin Juliana Kweekschool' te Drachten. Hij wees me er op dat het in de zomer van 2019 al weer 40 jaar geleden zou zijn dat wij afstudeerden aan deze christelijke pedagogische academie. Met zijn alom bekende enthousiasme, doorzettingsvermogen en optimisme kreeg Haaie Spoelstra het vele maanden later voor elkaar om alle afgestudeerden van het jaar 1979 op te sporen, en aan te sporen om met z'n allen een jubileumboek te produceren over onze ervaringen en belevenissen van de afgelopen veertig jaren. Bijna allen werkten daar aan mee. Helaas leven onze studiegenoten Wiebe en Wiep niet meer, maar hun weduwen waren gelukkig bereid om een bijdrage over hun overleden echtgenoot aan te leveren voor ons jubileumboek. Het resultaat van alle teksten, foto's en de vele andere afbeeldingen is een prachtig jubileumboek van 256 pagina's in groot formaat.

Van boek naar reünie
Maar daar bleef het niet bij, want het enthousiasme werkte nogal aanstekelijk, met als gevolg dat de vraag om aanvullend ook nog een reünie te organiseren steeds groter werd.
De 3 aanwezige CPA-docenten
Nota bene tien van de 46 mede-afgestudeerden waren bereid om op een of andere wijze een deel van de organisatie van een reünie op zich te nemen.
Dat enthousiasme leidde enkele maanden geleden tot een uitnodiging voor de reünie, die vandaag wordt gehouden in het Skûtsjemuseum van het Friese Eernewoude. Op deze zonovergoten zaterdag rijden 36 enthousiastelingen (33 oud-studiegenoten en 3 oud-docenten) verwachtingsvol van heinde en verre naar Eernewoude om deze bijzondere reünie bij te wonen, ruim veertig jaar na afstuderen.
Het wordt een hartelijk weerzien, en de vrolijke stemming zit er buiten en binnen al snel in.

Opening van de reünie
Als iedereen is gearriveerd en elkaar hartelijk heeft begroet, lukt het Haaie met moeite om iedereen van buiten naar binnen te krijgen, in het Skûtsjemuseum. Door het enthousiasme raakt men niet uitgesproken, maar uiteindelijk is het dan toch zover dat iedereen een zitplaats heeft ingenomen in de ontvangstruimte van het museum, genietend van koffie/thee met Friese oranjekoek.
Haaie heet als organiserend gastheer alle aanwezigen hartelijk welkom, en nodigt Aukje uit om na zijn openingsspeech de reünie met een openingshandeling officieel te openen. We krijgen een mooi middag- en avondprogramma voorgeschoteld, en er is vooral ook ruim voldoende tijd om elkaar te spreken, om herinneringen op te halen aan vroeger en van elkaar ook te horen hoe het momenteel met elkaar is gesteld.

Rondleiding en samenzang
Een vrijwilliger van het Skûtsjemuseum verzorgt plenair een mooie presentatie over skûtsjes, schippersfamilies en skûtsjesilen. Aansluitend wordt de hele groep reünisten ingedeeld in twee subgroepen, die elk onder begeleiding van een museumgids een rondgang maken door het museum.
Halverwege komt een fotografe op bezoek, om in wisselende samenstellingen van de drie verschillende klassen en van de totale groep mooie groepsfoto's te maken, waarbij de regie van Haaie ertoe leidt dat iedereen weer op dezelfde plaats staat, als op onze oude groepsfoto's van ruim 40 jaar geleden.
Als iedereen later weer terug is gekeerd in de ontvangstruimte van het museum, worden we door de aanwezige oud-leden van het CPA-koor onder leiding van onze oud-muziekdocent-dirigent Henk Bijma getrakteerd op drie mooie liedjes, waaronder het lied 'Boelbe' en ook het prachtige lied 'Leven als de bomen'. Even wanen wij ons in gedachten weer terug op het podium en in de aula van ons voormalige schoolgebouw in Drachten, waar ons gewaardeerd PA-koor indertijd regelmatig optrad voor studenten en medewerkers van onze pedagogische academie, waar en met wie wij ruim veertig jaar geleden een onvergetelijke en fantastische studietijd beleefden.
Maar de verrassing kon natuurlijk niet uitblijven, want bij Henk luister je niet alleen naar muziek; je moet er vooral zelf ook aan meedoen. Kortom, we worden allen snel ingedeeld in drie subgroepen, en krijgen een korte instructie voor een te zingen lied, dat we enkele malen gezamenlijk zingen, waarna we het lied als de drie aangewezen partijen in canon zingen. We zingen veertig jaar na dato weer dat het een lieve lust is.

Het lief & leed van nu & later
Voorafgaande aan de gezamenlijke buffet-maaltijd neemt organisator Haaie wederom het woord, onder andere om iedereen te bedanken voor diens komst en deelname, en om specifiek zijn dank uit te spreken aan allen die een waardevolle bijdrage hebben geleverd om deze reüniedag tot een succes te maken.
Aansluitend neem ik de gelegenheid te baat om namens alle reünisten onze studiegenoot Haaie heel hartelijk te bedanken voor zijn gewaardeerde initiatief, en voor al het vele en goede werk dat Haaie heeft verzet om deze reünie tot een groot succes te maken.
Er gaan overigens rond het avonduur al stemmen op om elkaar over vijf jaar weer op dergelijke wijze te ontmoeten. Er zijn zelfs al concrete plannen, en enkelen hebben zich direct bereid verklaard een aandeel te nemen in de organisatie van de volgende reünie, 45 jaar na afstuderen.
Ook na de maaltijd blijft het nog lang gezellig binnen en buiten het museum. Met zoveel reünisten blijft er nog zoveel over om met elkaar te bespreken. We zijn met zovelen, waardoor het niet meevalt om iedereen geruime tijd te spreken, en er zijn nog zoveel mooie verhalen van toen en nu om aan elkaar te vertellen.
Veel wordt er gevraagd en verteld; soms zijn het even korte gesprekjes, bij anderen zijn de gesprekken veel langer en diepgaand. Het gemis, verlies en verdriet van de afgelopen jaren wordt gedeeld, maar er is ook ruimte om met elkaar hartelijk te lachen om gebeurtenissen van vroeger en nu, en om even vooruit te blikken op wat de kortgeleden en nog komende uittredes uit onderwijs of andere arbeid hopelijk zal brengen.
Zo blijft het nog lang gezellig, en ook als je denkt even een vlotte rondgang te maken om afscheid van elkaar te nemen, blijkt dat dat niet zomaar gaat, want voordat je het weet, sta je al weer met elkaar verwikkeld in een goed gesprek over al datgene dat zelfs nog op de valreep met elkaar moet worden besproken. En als je dan al buiten bent gekomen, herhaalt dat zich nog eens met wie buiten met elkaar staan na te praten.

Vaarwel & tot ziens
Toch breekt uiteraard het moment aan dat je elkaar vaarwel zegt, wetende en je realiserend dat in ons gedeelde verleden, en in de goede ontmoetingen en gesprekken van vandaag de belofte ligt voor een volgende aangename ontmoeting; hopelijk in goede gezondheid over ongeveer vijf jaar.
  •  Hulde en grote dank aan onze studievriend Haaie Spoelstra, die ons allen veertig jaar na dato zo'n waardevolle belevenis bezorgde. 
  • Vaar-wel iedereen, en graag binnenkort of later weer eens tot ziens!

zondag 15 september 2019

Claercamppad van Dokkum naar Hallum

Zondag 15 september 2019 
Bij de gedenksteen van Kleaster Claercamp



















Langs Friese kloosterlocaties
Het Claercamppad is een meerdaagse wandelroute van ruim 75 kilometer, langs sporen van middeleeuwse kloosters in het Noord-Friese landschap.
De originele versie van het Claercamppad is gebaseerd op historische kloosterverhalen, maar je kunt onderweg ook enkele routevarianten lopen, door gebruik te maken van het Friese Wandelknooppuntennetwerk.
Het Claercamppad wil oude en nieuwe kloosters in Dokkum en in het Noord-Friese landschap verbinden. Tegenwoordig bouwen wij nog steeds voort op het landschappelijk erfgoed van de voormalige Friese kloosters. In die zin is het Claercamppad een soort ontdekkingstocht door het verleden en in het heden.
Het Claercamppad is genoemd naar het Klooster Claercamp, dat van de 12e tot de 16e eeuw met 400 monniken het grootste moederklooster in het noorden van Nederland was.

Twee richtingen
Het beknopte routeboekje van het Claercamppad beschrijft de route van Sint-Jacobiparochie naar Zoutkamp, maar de Stichting 'Santiago aan het Wad' - gelieerd aan de 'Camino der Lage Landen' van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob - beschrijft de route vanuit het Groningse Zoutkamp naar het Friese bedevaartsoord Sint-Jacobiparochie.
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om de bedevaartsrouteversie te wandelen.
  • De eerste etappe liepen we op 23 juni 2019, over een afstand van 28 kilometer, van Zoutkamp naar Dokkum.
Vandaag is het zover dat we onze tweede etappe van het Claercamppad gaan wandelen, namelijk het traject van Dokkum naar Hallum, over een afstand van 23,2 kilometer.

Van Missionaris Bonifatius naar Abt Freark fan Hallum
Om 8:30 uur rijden we vanuit Feinsum naar Hallum, waar we een auto parkeren bij het standbeeld voor de voormalige Hallumer pastoor, abt Freark fan Hallum (1125-1175). Met de andere auto rijden we door naar Dokkum, waar we die auto nabij het standbeeld van Sint Bonifatius (674-754) achterlaten.
Dan wandelen we naar de Woudpoortsbrug, waarna we linksaf langs het water gaan, om over het Zuiderbolwerk langs de beide stadsmolens te lopen. Aan de overzijde van de tweede molen zien we de grote groep suppers, die deze dagen bezig zijn met hun Elfstedentocht. De suppers en hun volgelingen maken zich op dat moment klaar voor vertrek richting Leeuwarden.
Even later ontmoeten we tot onze verrassing Corry & Anders, die op dat moment ter kerke gaan in Dokkum. Verderop lopen we over de Voorstreek langs de Dokkumer Ee, om vervolgens over het bedrijventerrein Betterwird de Elfstedenstad Dokkum te verlaten.

Van Klaarkamp naar Claercamp
Buiten Dokkum volgt een lang stuk over het fietspad langs de Dokkumer Ee. Bij de brug Klaarkamp steken we de Dokkumer Ee over, om een eind verder over de Klaarkampsterweg naar Museum Klooster Claercamp te lopen.


'Terar dum prosim'
Op deze vroege zondagochtend is het museum nog gesloten, dus we kunnen nu het kloostermuseum niet bezoeken. Wel lopen we iets verderop nog even langs de gedenksteen, die de herinnering aan het voormalige Cisterciënzer klooster levend houdt.
De Cisterciënzer monniken hebben zich hier vroeger alleszins nuttig gemaakt, door hun vele ontwikkelingswerken in deze regio. Deze daden bij het woord worden goed vertolkt door de Cisterciënzer lijfspreuk op deze gedenksteen: 'Ik moge verteren, als ik maar nuttig ben'.

Suppen langs de Friese elf steden
Na dit bezoek aan de locatie van het voormalige 'Kleaster Claercamp' lopen we weer terug naar de Klaarkamp-brug over de Dokkumer Ee. Op het moment dat we bij de Dokkumer Ee arriveren en de brug over willen steken, komen er vanuit Dokkum enkele suppers aan over het water. De meesten suppen (stand up peddle) individueel, en moeten hard werken met de tegenwind die ze vandaag volop ervaren. Maar er passeert ook een groot supboard, waarop zes suppers ijverig peddelen om ondanks de tegenwind toch vlot vooruit te komen. Ze hebben er muziek bij van een radio die ook op het supboard staat, die in elk geval voor de nodige afleiding zorgt. Zo te horen, gaan ze vol goede moed voorwaarts. En zo te zien, gaan ze vandaag Leeuwarden wel halen.


Fotoshoot voor pelgrims in Hegebeintum
Na weer een eind langs de Dokkumer Ee gelopen te hebben, draait de route weg van de Dokkumer Ee, en gaan wij verder naar het prachtige terpdorpje Jannum. Daar bezoeken we het kerkmuseum van Jannum, om daarna verder te wandelen naar Reitsum.
Vanuit Reitsum lopen we door naar het terpdorpje Ginnum, en daarna gaat het verder naar Fryslâns hoogste terpdorp: Hegebeintum.


Langs de Harsta Hoeve wandelen we naar het Bezoekerscentrum Terp Hegebeintum, dat open is voor het publiek, en waar we een kop koffie drinken. Vanuit het bezoekerscentrum gaan we de hoge terp op, naar de monumentale kerk van Hegebeintum. Boven op de terp worden we tot onze verrassing hartelijk begroet door mijn NHL Stenden-collega Mijke, die zich hier vanmorgen heeft geposteerd, om in opdracht van haar opdrachtgever een fotoreportage te maken van de komende en gaande mensen hier bij deze hooggeplaatste terpkerk. Of wij bereid zijn daar aan mee te werken, want met onze rugzak-bepakking en met onze pelgrimshoeden op kan zij natuurlijk mooie foto's maken. We vinden het prima, dus zitten ineens in een gezellige fotoshoot.

Volgende klooster: Foswert
Na een rondje om de kerk, dalen we de terp af, in de richting van Ferwert. Bij binnenkomst in Ferwert gaan we direct al linksaf, om over een karrenspoor tussen de akkers door te lopen in zuidelijk richting.
De wandelroute brengt ons naar de plaats waar vroeger hoogstwaarschijnlijk het Friese klooster Foswert heeft gestaan. Dit Benedictijner Klooster Foswert was vanaf 1109 de opvolger van het oorspronkelijke Amelander klooster, maar ook dit noord-Friese klooster moest enkele eeuwen later na de Reformatie in Fryslân (1580) worden opgeheven op last van de Staten van Fryslân. Zoals nagenoeg alle andere voormalige kloosters in Fryslân werd ook dit Klooster Foswert geplunderd, verbrand en afgebroken.

Wandelen langs Friese kerken en kloosters
Van Foswert lopen we tenslotte naar Hallum, de plaats van onze bestemming voor vandaag. Over asfaltweggetjes tussen weilanden en akkers gaan we naar Hallum, waar we in het dorpscentrum langs de hooggelegen Grote of Sint-Maartenkerk lopen.
Door het dorp gaan we tenslotte naar de haven, waar we om 15:00 uur arriveren bij het standbeeld van Abt Freark van Hallum. Op een bankje aan het water eten we nog even een broodje, waarna we met onze hier vanmorgen geparkeerde auto onze andere auto weer afhalen vanuit Dokkum. Om ongeveer 16:00 uur zijn we weer thuis.
Gedurende de hele wandeldag hebben we regelmatig zonnige perioden gehad, bij een temperatuur van ongeveer 20 graden Celcius. Wel waaide er een stevige westenwind, dus we hebben er vandaag op onze route vanuit het oosten in westelijke richting een lekker fris doorwaai-arrangement bij gekregen. Al met al een heerlijke frisse Friese wandeldag op deze mooie zondag langs Friese kerken en kloosters.

zaterdag 14 september 2019

Zonsondergang in Feinsum

Zaterdagavond 14 september 2019

Zonsondergang in Feinsum

Zeven pelgrims passeren Feinsum op het Jabikspaad

Zaterdag 14 september 2019 
Wandelen van Feinsum naar Stiens op het Friese Jabikspaad



















Eerste etappe op een mooie zaterdag
Vanmorgen is een groep van zeven dames met een eerste stempel in hun pelgrimsstempelkaart vanuit de Jacobshoeve in Sint-Jacobiparochie vertrokken, voor een langeafstandswandeling op het Jabikspaad, het Fries-Overijsselse pelgrimspad, dat de Friese aanlooproute is naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.
Aan het eind van de middag melden de wandelende dames zich bij onze Refugio Ultreia Feinsum, met de vraag of zij bij ons een refugio-stempel in hun pelgrimspaspoorten kunnen krijgen.
Verblijd met het mooie pelgrimsstempel gaan ze even later weer de Hege Hearewei op, om via de Hyltsjebrêge dan It Kanael over te steken, teneinde hun etappe voort te zetten over het Jabikspaad richting Stiens.
Morgenochtend zal door hen dan de tweede etappe worden gelopen, van Stiens naar Leeuwarden.

Zonsondergang in Feinsum

Vrijdag 13 september 2019

Zonsondergang in Feinsum


Burgemeester bezoekt briljanten bruidspaar De Jong-Boonstra in Damwâld

Donderdag 12 september 2019
Felicitatie van burgemeester Agricola voor bruidspaar De Jong-Boonstra















Gelukswensen bij 65-jarig huwelijk
Op 24 augustus 2019 waren Durkje haar ouders 65 jaar getrouwd. We hebben dat met veel familie, vrienden, kennissen, dorpsgenoten, koorleden en gemeenteleden vrolijk gevierd in Broeksterwâld.
Naast al die mensen die dit feest op de jubileumdag mee vierden, heeft dit briljanten bruidspaar vooraf en nadien ook nog heel veel felicitatiekaarten en brieven met gelukswensen ontvangen.
Blij verrast was het bruidspaar ook met de felicitatiebrief van onze koning Willem-Alexander & koningin Maxima, en van die andere mooie brief die de Friese commissaris van de koning - Arno Brok - tot hen richtte.

Reflectief gesprek over 65 jaar (samen)leven en (samen)werken
En als kroon op al die gewaardeerde felicitaties komt vanmorgen burgemeester Klaas Agricola van de gemeente Dantumadiel bij Durkje haar ouders thuis in Damwâld op visite. Na de hartelijke felicitatie ontstaat een geanimeerd gesprek over onder andere het bruidspaar en de kinderen, over de keuzes die de echtelieden in al die jaren samen hebben gemaakt op het gebied van bijvoorbeeld wonen, werken, leven, in geloof en kerk, en over de studies en beroepskeuzes van hun kinderen.
Ook de publicaties van Durkje haar vader, over met name de geschiedenis van de familie, de kerk en de christelijke basisschool van Broeksterwâld komen op tafel, en ook deze geschiedenispublicaties bieden volop stof tot een boeiend gesprek tussen bruidspaar en burgemeester.

Nijkleaster op koers bij de start van nieuw seizoen

Dinsdag 10 september 2019
Meditatie in de kloosterkerk van Nijkleaster in Jorwert

Stilte vooraf
Nu het zomerreces al weer enkele weken voorbij is, en we al vroeg weer een extra bestuursbijeenkomst van Nijkleaster hebben gehad, komen we vanavond weer bijeen voor de eerste reguliere bestuursvergadering van dit nieuwe seizoen.
Zoals te doen gebruikelijk komen we aan het begin van deze avondvergadering eerst in stilte in de kring bijeen in het koor van de Sint-Redbadtsjerke van Jorwert, de kloosterkerk van Nijkleaster, voor een kort meditatief moment, in de overgang van daglicht naar schemering. We zijn stil, lezen uit de Bijbel en zingen onze gebeden.

Het kloosterwerk gaat door
Het mag dan zomervakantie zijn geweest; dat betekent niet dat het werk van Nijkleaster stil heeft gelegen. Mede omdat onze afwezigheid wegens vakantie zo mooi gespreid was over de afgelopen zomerweken, zijn veel werkzaamheden van Nijkleaster doorgegaan. Daarom is er vanavond ook veel te bespreken. En dat is ook nodig, want we zetten in de komende weken belangrijke vervolgstappen in de doorontwikkeling van dit Friese Nijkleaster.

Nijkleaster op weg naar It Westerhûs
Nadat we elkaar hebben geïnformeerd over de voortgang van de samenwerking met de omringende kerkelijke gemeenten, besteden we aandacht aan de voortgang met betrekking tot de financiering, subidies, onderzoeken, vergunningen, aankoop, renovatie en nieuwbouw van ons nieuwe klooster, dat we graag willen vestigen in It Westerhûs, gelegen tussen Jorwert en Hilaard.
In de komende weken zullen belangrijke stappen worden gezet om Nijkleaster in It Westerhûs te realiseren. We krijgen een rapportage over de voortgaande gesprekken met de beoogde kleasterlingen, die op termijn zullen intreden in dit nieuwe protestantse klooster.
We willen zoveel mogelijk duurzaam bouwen en 'groen' bezig zijn, en om daar weloverwogen mee bezig te zijn, besluiten we met een werkgroep aan te sluiten bij de initiatieven van de zogenoemde 'Groene Kerk'.
Ook bestuurlijke en personele zaken komen vanavond aan de orde in deze vergadering.

Zaligsprekingen op de Jaardag
Daarnaast is er in de afgelopen maanden door velen hard gewerkt aan het produceren van een nieuw Nijkleaster-boek, handelend over de Zaligsprekingen van Jezus. De kopij ligt momenteel bij de vormgever en uitgever, en we gaan er van uit dat we deze nieuwe Nijkleaster-publicatie kunnen presenteren tijdens onze zevende Jaardag, die eind oktober wordt gehouden voor iedereen die meer wil weten en beleven van Nijkelaster.
Er ligt al een plan voor deze aanstaande Jaardag, en daar kan en zal na vanavond uitvoering aan worden gegeven door een organiserend comité van bestuurders en kleasterkrachten.
Aan het eind van de vergadering kijken we nog heel even vooruit naar het nieuwe beleidsplan dat op afzienbare termijn zal worden geschreven, dat basis zal zijn voor onze activiteiten in de komende zeven jaren van Stifting Nijkleaster.

Varen over Feinsum

Maandag 9 september 2019
Twee van de zeven ballonnen bij Feinsum



















Ballonvaart boven noord-Fryslân
Vlak vóór zonsondergang zie ik twee ballonnen aankomen vanuit Oude Leije, onderweg naar Feinsum.
Het zijn twee van de zeven ballonnen die vanavond de lucht in zijn gegaan vanaf het sportveld van het Bildtse Nij Altoena.
Langzaam varen ze op deze mooie septemberavond in zuidoostelijk richting.

Branders aan
Varen
Deze twee ballonnen varen over ons dorp.
Om op hoogte te komen en te blijven, moeten regelmatig de branders aan.
Op het moment dat ze op geringe hoogte over de nok van ons huis varen, heb ik vanuit het dakraam op zolder contact met de ballonvaarders. We zwaaien even naar elkaar, en dan varen ze verder over ons huis, om daarna in de richting van de oude Sint-Vituskerk over Feinsum heen te varen.

Landen
Vlak voorbij Feinsum - aan de overzijde van de provinciale weg - landen twee van de zeven ballonnen in het open veld.

Boven ons huis


woensdag 11 september 2019

Start Hogeschooljaar 2019-2020 van NHL Stenden Hogeschool

Donderdag 5 september 2019
Mpho Tutu van Furth bij de opening van het hogeschooljaar in Leeuwarden

























Optreden van muzikant-student Jelle B
Het nieuwe hogeschooljaar 2019-2020 van NHL Stenden Hogeschool gaat vanmiddag in Leeuwarden van start met een middagvullend programma.
Om 12:00 uur begint dit grote evenement in de centrale ontvangsthal van NHL Stenden Hogeschool.
Jelle B in NHL Stenden Hogeschool
Begonnen wordt met een optreden van de Friese zanger Jelle B, die de honderden aanwezige studenten en hogeschoolmedewerkers onafgebroken vermaakt met zijn opgewekte muziek. Onze voorzitter van het College van Bestuur bedankt Jelle B na afloop van zijn optreden hartelijk, en heet Jelle B tegelijk ook van harte welkom binnen onze hogeschool, omdat Jelle B vanaf nu ook zijn HBO-studie zal gaan beginnen bij één van de vele opleidingen van NHL Stenden Hogeschool.


Gastcollege van kickbokser Rico Verhoeven
Kickbokser Rico Verhoeven
Mede op aandragen van studenten is voor deze opening van dit hogeschooljaar Rico Verhoeven gekomen, die wereldberoemd is geworden vanwege zijn succesvolle kickboks-carrière. Verhoeven heeft zich gecommitteerd aan de 'Stichting voor Sara'. Deze stichting heeft ten doel het bevorderen van onderzoek naar de oorzaken en behandelingen van spierziekten. Rico wil als ambassadeur namens deze stichting een inspiratie zijn voor alle mensen, ongeacht wie je bent en wat je doet.

Bestuursvoorzitter Erica Schaper
Openingsspeech van bestuursvoorzitter Erica Schaper
In haar toespraak ter opening van dit nieuwe hogeschooljaar vertelt bestuursvoorzitter Erica Schaper dat dit nieuwe collegejaar een groei qua studenteninstroom laat zien van drie procent. Meer dan 6.000 nieuwe studenten beginnen dit jaar aan hun HBO-studie binnen NHL Stenden Hogeschool, die afkomstig zijn uit 73 verschillende landen.
Ruim een jaar na de fusie zijn al de eerste mooie resultaten zichtbaar van die hogescholenfusie; ofwel de eerste parels, waarvan we verwachten dat het groeibriljanten zijn. De uitbreiding van ons opleidingenaanbod zit hem vooral in de Associate degrees en in de Master degrees. Het wordt steeds gebruikelijker om nog een Master-opleiding te doen nadat je een Bachelor degree hebt behaald. Internationalisering is een must en een kans in onze huidige arbeidsmarkt en wereldmarkt. We willen 'future proof professionals' opleiden, die om kunnen gaan met technologie, en die binnen onze hogeschool in multidisciplinaire teams leren. We zijn trots op onze Design Based Education-projecten, waarin wordt samengewerkt tussen overheid, onderwijs en bedrijfsleven. Begrippen als Inclusiviteit, Mienskip en Ubuntu zijn en worden belangrijke items binnen onze hogeschool. Ze vertelt dat ze ter inspiratie afgelopen zomer op bezoek is geweest in de geloofsgemeenschap op Iona, om iets daarvan te ervaren en te beleven.
Dit jaar gaan we van start met de campagne 'Explore the (un)known', om in dat verband van binnenuit naar buiten te brengen met welke mooie dingen we binnen onze hogeschool - samen met onze externe partners - bezig zijn.

Inclusiviteit van Mpanzu Bamenga
Mpanzu Bamenga
Mpanzu Bamenga kwam als achtjarige vluchteling naar en in Nederland. Op 11-jarige leeftijd kreeg zijn familie een brief waarin stond dat ze het land uit moesten. Dat was het moment waarop hij zich ineens een totaal andere wereld voorstelde: een wereld waar je wel toekomstperspectief zou hebben, en wonen in een land waar geen ongelijkheid is. Maar als ik dat doel wilde bereiken, realiseerde Bamenga zich, dan moest hij daar direct mee beginnen, middels onderwijs, dus naar school gaan.
Toen hij 21 jaar was, kreeg hij weer zo'n uitzettingsbrief, om ons land te verlaten. Mpanzu studeerde toen rechten, en startte met succes een procedure om in Nederland te mogen blijven. Ineens voelde hij toen dat hij hier in vrijheid leefde. en ging daardoor veel enthousiaster aan de slag. Hij ontmoette mensen die hem hielpen, die hem een platform gaven, waardoor hij kon 'shinen'.
Bamenga: "Zolang er mensen zijn op aarde, die uitgesloten worden van de samenleving, dan hebben wij samen de verantwoordelijkheid om daar een bijdrage ten goede aan te leveren, ongeacht of je jurist, politicus of activist bent." Hij richtte het 'Inclusion Leaders Network' op.
Wij moeten werken aan een wereld vol rechtvaardigheid, waarin alle talenten worden benut. Als je daar een bijdrage aan levert - en dat zou iedereen moeten doen - ben je een inclusief mens.

Shinen in het Dorp
Tussen de voorgaande en de volgende spreker gaan we onder leiding van middagvoorzitter Kasper van der Meulen een mindfulness-oefening doen, om door te bewegen ons denkbrein te activeren. Van der Meulen: "Gebrek aan connectie met je omgeving, leidt tot problemen in je leven."
Kasper nodigt drie studenten in de zaal uit om naar voren te komen. In zijn vraaggesprek vertellen deze drie ondernemende studenten over het multidisciplinaire project 'Dorp' van NHL Stenden Hogeschool; over wat zij afgelopen zomer hebben gedaan, wat ze allemaal hebben geleerd, wat ze hebben ervaren, en wat ze daarvan nu allemaal meenemen naar hun eigen opleidingen. Enthousiaste verhalen van geïnspireerde en hard werkende studenten.

Mpho Tutu van Furth
Ubuntu volgens Mpho Tutu van Furth
Laatste spreekster is schrijfster en priester Mpho Tutu van Furth, de jongste dochter van aartsbisschop Desmond Tutu. Zij groeide op in een multicultureel Zuid-Afrika, waar elf officiële talen worden gesproken, waarvan de meeste Zuidafrikanen doorgaans ieder drie talen spreken.
Ze vertelt dat er veel plekken op de wereld zijn, waar mensen geen tijd voor de ander, voor elkaar hebben en nemen.
Ze legt uit wat ze verstaat onder begrippen als Ubuntu en Inclusiviteit.
Mpho Tutu van Furth:

  • We share the journey; going the extra mile with you; having eye to what and how the other feels;
  • See and feel what it is to stand in anothers shoes;
  • Have the courage to join, to joy;
  • Take time for people.

Ze maakt ons duidelijk dat deze wereld wacht op onze (mede)menselijkheid; om gezien en gewaardeerd te worden.
Volgens haar doet ons hogeschoolonderwijsmodel Design Based Education exact wat Ubuntu doet: het stelt namelijk dezelfde vragen, over wat je wilt, over hoe je het gaat doen, hoe kan ik helpen, en wat heb je daar vooral bij nodig.
Als vijanden van Ubuntu ziet ze onze haast om iets klaar te krijgen, zonder te vragen wat we willen, zonder aandacht te geven aan de mensen en de middelen. Onze angsten zijn de andere vijanden van Ubuntu.
Ze geeft aan dat ze ervan overtuigd is dat er goede mensen leven in alle landen, en het zijn vaak de kleine dingen die er vooral toe doen. 
Aan het eind van haar presentatie vertelt ze toch nog iets over haar vader; over zijn commitment aan haalbare, naastbijgelegen doelen; dat je juist niet voor de grote dingen moet gaan, maar dat je voortdurend aandacht hebt voor wat je doet.

Ga vooral het eerstvolgende dat je gaat doen, goed doen!

zondag 1 september 2019

Tussen eerste en tweede etappe van het Jabikspaad

Zondag 1 september 2019
Klaar voor de start van de tweede etappe op het Jabikspaad



















Einde van de eerste etappe
De drie pelgrims Nely, Durkje en Anja, die gisteren in Sint-Jacobiparochie begonnen aan hun gezamenlijke eerste etappe van het Friese Jabikspaad, arriveerden gisteren rond het avonduur na een hele mooi eerste etappe bij onze Refugio Ultreia Feinsum. De eerste zonnige 21 kilometers zaten erop, en ze hadden ieder op eigen wijze en ook samen buitengewoon genoten van de eerste pelgrimsdag door de Friese Bildthoek en over het kilometers lange traject over de Waddenzeedijk.
Moe, maar voldaan wandelen ze tegenover onze refugio het dorp Feinsum binnen, en komen dan direct al aan bij deze overnachtingsplek voor passerende pelgrims.

Begin van de tweede etappe
Gisteravond hebben we gezamenlijk de pelgrimsmaaltijd gegeten, en daarna was er ook nog volop tijd om gezellig met elkaar na te praten over de belevenissen van deze eerste pelgrimsetappe.
Na een goede nachtrust staan ze vanmorgen om acht uur weer beneden voor het ontbijt, en als alles gereed is voor vertrek, maken we nog even een afscheidsfoto bij de refugio.
Daarna wandelen ze van de refugio naar de Hyltsjebrêge over It Kanael, om dan via de Hege Hearewei op het Jabikspaad tegenover onze refugio te beginnen aan de tweede etappe, die vandaag vanuit Feinsum via Stiens, Britsum, Koarnjum en Jelsum zal eindigen in het centrum van Leeuwarden.
Het is bewolkt, af en toe breekt de zon heel even door de wolken, en een heerlijke frisse westenwind erbij beloven dat het weer een prachtige dag op het Friese pelgrimspad kan worden. Vol goede moed gaan ze gedrieën vrolijk op pad; voor pelgrims zoals te doen gebruikelijk de dan nog niet bekende belevenissen van de komende pelgrimsdag tegemoet.