 |
| Rijp en groen in onze voortuin op deze winterse zondagmorgen |
Liederen die ons vergezellen
Hoogstwaarschijnlijk ken je het wel,
Het lied, de melodie en de tekst waarmee je de dag begint, blijft nog enkele uren in je gedachten rondzingen.
Af en toe neurie je even met jezelf mee.
Het lied dat je soms de hele dag vergezelt, Vanaf het ochtendgloren, totdat 'de nacht genaakt'.
De ochtend begint bij mij al vroeg met het gezang van 'De dag, door Uwe gunst ontvangen'.
Een avondlied in de ochtend.
't Past niet bij het moment van de dag, maar het lied is er wel, en het gaat niet snel weg.
De dag, door uwe gunst ontvangen,
is weer voorbij, de nacht genaakt;
en dankbaar klinken onze zangen
tot U, die 't licht en 't duister maakt.
De 'genaakte' nacht, wie gebruikt dit oude Nederlandse werkwoord heden ten dage nog regelmatig, of misschien nog af en toe?
Naken betekent zoiets als nabij, naderbij komen.
De nacht 'genaakt', wil dus zeggen dat het spoedig nacht zal zijn.
Het is het moment voor het avondgebed, om te danken voor de afgelopen dag, en om te bidden voor de verkwikkende nachtrust.
Die dan, als onze beden zwijgen,
als hier het daglicht onderduikt,
weer nieuwe zangen op doet stijgen,
ginds waar de nieuwe dag ontluikt.
Zodat de dank, U toegezonden,
op aard nooit onderbroken wordt,
maar steeds opnieuw door mensenmonden
gezongen en gesproken wordt.
De nieuwe dag ontluikt
Het is vanmorgen vroeg nog donker als we opstaan om straks naar de kerk te gaan, waar we het avondmaal zullen vieren op deze tweede Zondag van Advent.
Een nieuwe dag, door Zijn gunst ontvangen.
Zodra deze dag genaakt, kun je zien dat ook de winter genaakt.
De natuur is vanochtend wit, bedekt met een dun laagje rijp.
Ook in onze tuin zorgt deze winterse aanslag onder andere voor mooie witte randen om het bruin van de herfstbladeren en rondom wat wintervast-groen is.
Door een wit-mistig Stiens rijden we naar De Hege Stins, waar we in onze Protestantse Gemeente van Stiens vanmorgen 'it nachtmiel' vieren met brood en wijn,
Voorwaar, de aarde zal getuigen
van U, die thans en eeuwig zijt,
tot al uw schepselen zich buigen
voor uwe liefd' en majesteit.
(Lied 248 uit het Liedboek, 2013)
(Lied 248 uit het Liedboek, 2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten