Stiensers ontmoeten Stiensers in Santiago de Compostela

Zondag 7 augustus 2016

Spaans diner voor vier Stiensers in Santiago de Compostela

Pelgrimstocht van twee Stiensers

Durkje en ik beleefden gisteren een bijzondere dag, omdat we gistermiddag onze pelgrimstocht vanuit het Franse Le Puy-en-Velay via de Via Podiensis en via de Camino del Norte volgens de variant van de Camino de la Costa afsloten met de aankomst in de Spaanse pelgrimsstad Santiago de Compostela. Vandaag is evenzo een bijzondere dag, vanwege een ontmoeting met twee dorpsgenoten uit Stiens in dit zo verre Spaanse bedevaartsoord.

Op 19 juli 2016 zijn Durkje en ik begonnen aan de meerdaagse pelgrimstocht over de Camino de la Costa vanuit Grases naar Santiago de Compostela. Nu hebben we al heel wat pelgrimservaringen opgedaan, dus we realiseren ons dat je wel een etappeplanning kunt maken, maar dat je vooraf geen zekerheid hebt of je je bestemming in deze vakantie ook bereikt (je kunt immers zomaar je enkel verstuiken) en dat je al helemaal niet vooraf met zekerheid kunt aangeven op welke dag je exact in Santiago de Compostela arriveert. De kans dat we het in deze zomervakantie zouden halen, was gezien het aantal kilometers en daarmee het aantal beschikbare wandeldagen wel heel groot, maar als pelgrim ga je maar gewoon op pad en zie je wel tot hoever je elke dag komt, en op welke dag je de bedevaartsstad ooit eens binnenwandelt.

Europa-reis van twee Stiensers

Van onze Stienser overburen-vrienden Alice & Max wisten we dat ze deze zomer een lange reis zouden maken door verschillende Europese landen, waaronder ook Portugal en Spanje, maar in hoeverre dat zou matchen met onze pelgrimage was vooraf niet bekend. Tijdens onze pelgrimstocht kwamen we via social media te weten dat zij vandaag in Santiago de Compostela gaan arriveren op hun Europa-reis, en hoe dichter wij bij deze stad arriveerden, hoe groter de kans werd dat wij vlak vóór of op of na die datum bij de kathedraal in Santiago de Compostela zouden arriveren. Zouden we hen dan toch nog daar ontmoeten?

Gisteren was het dan zover dat Durkje en ik in Santiago de Compostela als pelgrims aankwamen. En vandaag is het zover dat Alice en Max als toeristen in Santiago de Compostela arriveren. Voor pelgrims geeft het altijd een goed gevoel om na je aankomst in Santiago de Compostela nog één of meerdere dagen in deze bijzondere pelgrimsstad door te brengen, om alles van je pelgrimstocht een plaatsje in de rest van je levenstocht te geven, om de stad te beleven, om de nodige tijd door te brengen in de kathedraal van dit bedevaartsoord, en om ondertussen allerlei bekende en onbekende pelgrims te ontmoeten, om nog eens na te praten over de pas afgeronde pelgrimstocht.

Op de kruising van pelgrimstocht en Europa-reis

En voor ons vieren zou het vast en zeker ook een bijzondere ervaring zijn om elkaar als vier Stiensers hier in deze waarden-gedreven pelgrimsstad op het kruispunt van onze beide zomerreizen te ontmoeten. Daarom hebben we via de social media onlangs afgesproken dat onze wegen elkaar hier in Santiago de Compostela vanmiddag zullen kruisen.

De kathedraal elke keer anders gezien en beleefd

Aan het begin van de middag rijden Durkje en ik met onze auto van Méson da Cabra naar Santiago de Compostela, en parkeren we de auto onder Praza de Galicia, vlakbij de plaats waar Alice en Max later vanmiddag hun intrek nemen in hun accommodatie in het centrum van de stad. Omdat we gisteren de kathedraal nog niet hebben bezocht na onze aankomst in de stad, gaan we eerst naar de kathedraal, waar we zien dat er een hele lange wachtrij staat van al die pelgrims en al die toeristen die door de heilige deur in dit heilige jaar de kathedraal binnen willen gaan om onder andere het graf onder het altaar met daarin de vermeende stoffelijke overblijfselen van de apostel Jacobus (Santiago) in de crypte van de kathedraal te bezoeken. We nemen ruim de tijd om de kathedraal te bezoeken, waarbij we tot onze vreugde constateren dat hier vandaag twee zijkapellen ook geopend zijn, die tijdens onze voorgaande kathedraalbezoeken (2012 en 2015) gesloten waren. Zo zien we vandaag toch ook weer iets nieuws van de kathedraal, en overigens merk je ook dat je elke keer als je deze uitbundig versierde kathedraal bezoekt, steeds toch ook weer heel nieuwe dingen ziet, die er de vorige keer toch echt al wel waren. Kortom, het is alsof je steeds weer een nieuwe kathedraal bezoekt, elke keer voor jou als pelgrim toch ook een bijzondere ervaring. Bij onze pelgrimage gaat het ons niet eens zozeer om de bestemming, maar veel meer om de weg er naar toe, maar die kathedraal maakt je aankomst toch elke keer ook weer tot een bijzondere belevenis.

Ontmoeten en ervaren

Na ook de sfeer van de stadspleinen rond de kathedraal en in de oude straten van de binnenstad te hebben geproefd, gaan we naar de accommodatie van Alice en Max om hen daar te ontmoeten. Het blijft toch wel heel bijzonder om je overburen uit je dorp, die je van nabij zo goed kent, hier in den vreemde te ontmoeten; wel een heel waardevolle ervaring, zo blijkt ons vieren.

Met Alice en Max vóór de kathedraal

Rondwandeling langs pelgrimsplaatsen

Omdat Max en Alice net in de stad zijn gearriveerd, nemen we hen eerst maar eens mee naar waar het in deze stad grotendeels allemaal om draait: de kathedraal en haar pelgrims. Door de Rúa do Vilar wandelen we langs de kathedraal over de Praza da Quintana om naar de camino te gaan, waarlangs de pelgrims op Praza da Immaculada bij de kathedraal arriveren. Daarna lopen we verder rechts om de kathedraal heen, om door het poortgebouw langs de muzikanten naar het wereldberoemde Praza do Obradoiro te lopen, vanwaar je de het front van de kathedraal in alle glorie kunt bekijken. Dit is het grote plein waarop de pas binnengekomen pelgrims zich verzamelen, om hun blijde of soms ook verdrietige aankomst te vieren; in stilte alleen, of uitbundig vol vreugde en muziek in groepen, onderwijl volop foto’s makend van jezelf en van elkaar om dit waardevolle moment vast te leggen voor later. Hier op dit plein is er alle ruimte voor iedereen om de eigen aankomst als pelgrim op heel eigen wijze te vieren.

De eerste pelgrim die we hier op het plein spreken, is een Spanjaard, die ons vertelt dat hij hier zojuist is gearriveerd, samen met zijn vrouw en zoon en dochter; vier pelgrims, woonachtig in het Spaanse Valencia, komend via de Caminho Portugués vanuit het Portugese Porto. En laten Alice en Max enkele dagen geleden nu ook in het Spaanse Valencia zijn geweest, en zojuist met het openbaar vervoer zijn gearriveerd vanuit het Portugese Porto. Over bijzondere ontmoetingen gesproken. Dit is tekenend voor wat hier in Santiago de Compostela dag in dag uit gebeurt, zo weten wij uit eigen ervaring van alle drie keren dat wij zelf als pelgrim in Santiago de Compostela arriveerden.

Hierna gaan we met zijn vieren nog even naar het Pelgrimsbureau, waar we horen dat de naastgelegen ‘Huiskamer der Lage Landen’ van ons Nederlands Genootschap van Sint Jacob zojuist al is gesloten. Hadden we kunnen weten, want het is ondertussen al 18.00 uur, maar wij vergeten de tijd nagenoeg als wij hier in Santiago de Compostela zijn.

Vrolijke paëlla

Daarom wandelen we terug naar de Rúa do Vilar, waar we in een restaurant waar ook altijd veel pelgrims komen een heerlijke Spaanse paëlla-maaltijd krijgen geserveerd. Als je in Spanje verblijft, moet je toch ook een keer paëlla eten, en dat was er bij ons beiden nog niet van gekomen, dus dan vandaag nog maar op deze feestelijke dag. We genieten van het lekkere eten en van elkaars gezelligheid, en met al die reiservaringen van de afgelopen weken op het Spaanse pelgrimspad en van de Europa-reis is er elkaar natuurlijk veel meer te vertellen dan dat we dat in deze avonduren kunnen doen, dus de rest komt dan in Stiens nog wel eens. Al met al hebben we een heel aangename middag en avond met zijn vieren, zo bij het vertrek van Durkje en mij uit Santiago en bij de aankomst van Max en Alice in dit sfeervolle Spaanse bedevaartsoord.

Tot ziens in Stiens

Na het vrolijke en gezellige diner nemen we afscheid van elkaar bij het stadspark, en rijden Durkje en ik weer terug naar onze camping in Méson da Cabra, en maken Alice en Max nog een parkwandeling op deze warme zomeravond bij een temperatuur van 36 graden Celsius. Morgen zullen zij de stad en de kathedraal nader bezoeken, en dan zullen wij ons gereedmaken voor onze terugkeer naar Nederland. Max en Alice, dank voor jullie gezelligheid vandaag, en graag weer ‘Tot ziens in Stiens’.