Financiële avond voor Nijkleaster

Donderdag 30 juni 2016 

Interieur van de Sint-Radboudkerk van Nijkleaster

Scenariodenken
Als bestuur komen we vanavond bijeen in de Sint-Radboudkerk te Jorwert, de kerk waarin Nijkleaster is gevestigd.
We vergaderen deze avond op de Ferdjipping, boven de Voorkerk, waar we in de ultieme rust van deze eeuwenoude kerk met de moderne middelen van vandaag de dag ook gebruik kunnen maken van een witte projectiewand.
De avond wordt meditatief ingeleid door pionierspredikant Hinne Wagenaar, met de lezing van een bij deze avond passend essay van de Benedictijner monnik-manager Anselm Grün, over de relatie tussen geld enerzijds en vrijheid en geluk anderzijds.
Onze bijeenkomst heeft het karakter van een financiële avond, omdat we aan de hand van onze missie, onze doelen en allerlei scenario's met elkaar doorrekenen wat de financiële arrangementen zijn van de diverse beleidskeuzes die we voor de komende jaren zouden kunnen maken, Een avond over successen en risico's, over investeren en exploiteren, over verwachting en hoop, en over durf en vertrouwen.

Stienser Antependium staat in de Samenleesbijbel

Woensdag 29 juni 2016 

Het rode antependium van Stiens in de Samenleesbijbel (NBG, 2015)

2010
Op Pinkstermaandag 24 mei 2010 vieren we als Protestantse Gemeente van Stiens het Pinksterfeest in De Hege Stins.
Het rode antependium - met daarop de vlammen en de duif afgebeeld - hangt tijdens deze ochtendkerkdienst over de avondmaalstafel op het liturgisch centrum, teneinde het Pinksterfeest te onderstrepen.
Na deze Pinksterviering maak ik een foto van het 'mooie rooie' liturgische kleed, en plaats deze foto nog dezelfde dag als 'plaatje bij mijn dagelijkse praatje' op mijn weblog.

2014
Bijna vier jaar later - in maart 2014 - word ik benaderd door een medewerker van de beeldredactie van Uitgeverij Royal Jongbloed te Heerenveen, met de mededeling dat men bij Royal Jongbloed op dat moment werkt aan de totstandkoming van de Samenleesbijbel van het Nederlands Bijbelgenootschap. Deze Bijbel zou in 2015 verschijnen als een Bijbel in Gewone Taal, maar dan verrijkt met een groot aantal bijzondere toevoegingen, zoals weetjes, vragen, opdrachten, illustraties, liedjes, leesroutes, thema-pagina's, kortom, teveel moois om op te noemen.
Royal Jongbloed wilde mijn weblog-foto van het Pinksterfeest-antependium van Stiens graag als illustratie opnemen in die Samenleesbijbel, of ik daar toestemming voor wilde geven, en tegen welke voorwaarden?
De toezegging om de foto aan te leveren heb ik direct gedaan en de foto dezelfde dag geëmaild, want aan zo'n eervol verzoek kun je toch alleen maar onvoorwaardelijk voldoen, en ook al helemaal omdat het om één van de mooie antependia gaat van onze Protestantse Gemeente van Stiens.

2015
Een jaar later - in 2015 - werd de Samenleesbijbel gepubliceerd. Een groot succes, dat we als Nederlands Bijbelgenootschap groot(s) ook hebben gevierd tijdens het Bijbelfestival van 24 oktober 2015 in Maarssen.
De foto van het Stienser antependium staat afgebeeld op pagina 2119 van de Samenleesbijbel (NBG, 2015). De foto staat daar als illustratie op de 30e Samen Geloven-Themapagina's 2118 & 2119 over Hemelvaart & Pinksteren. Daar wordt onder andere genoemd dat Rood de liturgische kleur van het Pinksterfeest is, en dat die rode kleur ons herinnert aan het vuur van de Heilige Geest. De duif en de vlammen op het antependium zijn de symbolen van de Heilige Geest.
Tijdens het Pinksterfeest in de kerk hangt dit rode antependium met daarop de duif en de vlammen vóórin de kerk, over de Avondmaalstafel en/of over de preekstoel.

Antependia in Stiens
Een antependium is een liturgisch kleed, dat over de avondmaalstafel en/of aan de kansel hangt. In De Hege Stins van Stiens hebben we vier antependia, in deze verschillende kleuren:

• Een paarse voor de Adventstijd en voor de 40-dagen tijd, 
• Een rode voor Pinksteren, bij belijdenis doen en bij de bevestiging van ambtsdragers, 
• Een witte voor Kerst en Pasen.
• Een groene voor de ‘gewone’ zondagen. 

Door de symboliek van het kruis, halmen, druiventrossen, vlammetjes van de Geest, een witte duif, vis en broden helpt het antependium ons om na te denken over de geloofsinhoud van de tijd van het kerkelijk jaar.
De gebruikte kleuren zijn in de kerken van het Westen overal gelijk; de symbolen kunnen wel anders zijn.
De antependia van Stiens zijn in de tachtiger jaren gemaakt, enerzijds kleine exemplaren voor de kansel, en anderzijds grote voor de avondmaalstafel.
Bij de vernieuwing van het liturgisch centrum van De Hege Stins in 2005 leende de nieuwe kansel zich niet meer voor een vierkleed, en daarom hangen de kleine liturgische kleden nu als wandversiering in de consistorie van de kerk. De grote antependia hangen over de avondmaalstafel op het liturgisch centrum van de kerk.
De Stienser antependia zijn vroeger gemaakt door Gerrie de Haan, Rie Pijpers, Annie Ritsema, Tineke Salverda en Jelly Sloot. Deze dames hebben er een heel winterseizoen lang tijdens een wekelijkse handwerksessie aan gewerkt. En dan heb je ook iets moois.
In Stiens prijzen we ons gelukkig met het feit dat één van onze Stienser antependia van De Hege Stins nu staat afgebeeld in de nieuwe Samenleesbijbel.

Bouwplaats Stenden

Dinsdag 28 juni 2016 

Stenden verandert tijdelijk in een bouwplaats

Verbouw en nieuwbouw
Stenden Hogeschool werkt de komende jaren aan een grootschalige vernieuwing van de hogeschoolgebouwen in Leeuwarden.
Deze vernieuwbouw is gericht op meer ruimte, meer groen, en meer variatie om te werken, te leren en te ontmoeten.
Maar voordat het zo ver is, moet er behoorlijk wat werk worden verzet. Dat werk is vorige week van start gegaan.

Bouwplaats binnen en buiten
De hoofdingang is al afgesloten. We kunnen nog wel gebruik maken van de ingang op het Kennisplein, of van één van de andere ingangen aan diverse zijden van ons hogeschoolgebouw.
Er is in elk geval ook gezorgd voor tijdelijke bewegwijzering.
De hoofdreceptie is inmiddels verhuisd naar een tijdelijke plek, tegenover de kapsalon in het onderwijsgebouw.
Niet alleen binnen, maar ook aan de buitenzijde van het hogeschoolgebouw is inmiddels duidelijk te zien dat een deel van het hogeschoolgebouw en van de aangrenzende buitenruimte zo langzamerhand verandert in een bouwplaats.

Visualisatie van plannen
Als je nieuwsgierig bent naar hoe het er bij ons na de verbouwing uit gaat zien, komt dan eens langs bij de tijdelijke receptie, want daar hangen de visualisaties van de te realiseren bouwplannen.

Discussienotitie Omgevingsvisie 2016 van de provincie Fryslân

Maandag 27 juni 2016 

Cover van de Samenvatting van de Omgevingsnotitie

Lange termijnvisie
Onze provincie Fryslân gaat een zogenoemde 'Omgevingsnotitie' maken, waarin het nieuwe provinciale beleid voor de fysieke leefomgeving wordt beschreven, aangaande de hoofdlijnen voor de langere termijn (tot 2025/2030) met betrekking tot de ruimtelijke inrichting van Fryslân, de provinciale waterhuishouding, de infrastructuur, en natuur, landschap en milieu.
Qua doelen is dit visiedocument gericht op zaken als: samenhang, herkenbaarheid, inzicht, sturing, flexibiliteit en organisatie. De nadruk ligt vooral op het uitnodigen van ontwikkelingen.
De vier integrerende principes van de nieuwe visie richten zich op een verbonden, versterkt, verrijkt en verduurzaamd Fryslân.

Welkom in het Pop Up-Kantoor
De samenvatting van de 'Discussienotitie omgevingsvisie' van Provinciale Staten van Fryslân - die een samenvatting is van de alomvattende Discussienotitie Omgevingsvisie - wil alvast een voorzet geven voor de gewenste maatschappelijke dialoog.
De provincie nodigt alle belangstellenden uit om vooral mee te denken en mee te praten over het vorm en inhoud geven aan de nieuwe omgevingsvisie. Dat gebeurt onder andere in enkele zogenoemde 'pop up-kantoren', met een aantal tijdelijke 'provinciehuizen' in de provincie. Die pop up-kantoren van de provincie kwamen/komen ongeveer een week in een aantal plaatsen in de provincie. De pop up-kantoren zijn onder andere al geweest in Wolvega, Leeuwarden, Franeker, Drachten, Dokkum, en deze week is iedereen welkom in het pop up-kantoor dat tot en met vrijdag is gevestigd in het prachtige stadhuis van Bolsward.
De directie in het Friese provinciehuis heeft de jongste groep trainees van de provincie Fryslân uitgedaagd om vorm en inhoud te geven aan deze pop up-kantoren. Resultaat is dat die pop up-kantoren er daadwerkelijk zijn gekomen. Met deze 'inloopkantoren' komt de provincie naar de burger toe. 
Ook met behulp van sociale media wordt met de Friese 'mienskip' gecommuniceerd. Iedereen kan vragen stellen, ideeën inbrengen, antwoorden geven op de discussievragen, en een eigen visie inbrengen. De ingebrachte ideeën en visies worden verzameld en daarna geëvalueerd. Vervolgens maakt de provincie er dan een 'Omgevingsvisie' van. Die nota vormt dan de basis voor de nieuwe Omgevingswet, die in 2019 klaar moet zijn.

Het enthousiaste medewerkersteam van het provinciale Pop Up-kantoor in Dokkum

Uitdaging voor trainee en burger
Pieter is één van de trainees van de provincie Fryslân die deze uitdagende opdracht tot een succes moeten maken. De trainees hebben enthousiast gewerkt aan de voorbereidingen, en de pop up-kantoren zijn inmiddels een feit geworden.
Bezoekers van de pop up-kantoren kunnen de Samenvatting van de Discussienotitie Omgevingsvisie gebruiken om - als ze dat willen - gestructureerd te reageren op de belangrijkste items van deze discussienotitie.
De discussienotitie kent een thematische indeling. De afzonderlijke thema's werken ook op elkaar in. De notitie focust niet alleen op de inhoud van het beoogde provinciale beleid, maar ook op de rol die de provincie daarin kan spelen. De provincie hoeft niet overal de lead op, maar zou ook heel goed kunnen aansluiten op allerlei andere partijen die in Fryslân al met initiatieven zijn gekomen of gaan komen.

Tien thema's
De Discussienotitie Omgevingsvisie richt zich voornamelijk op de volgende thema's:

• Wonen, werken en voorzieningen
• Mobiliteit en bereikbaarheid
• Recreatie en toerisme
• Duurzame energie
• Milieu, in relatie tot het woon- en leefklimaat
• Landbouw, landelijk gebied
• Landschap en cultuurhistorie
• Natuur
• Water
• Bodem en ondergrond

Uitwerking per thema
Elk thema wordt op identieke wijze kort maar krachtig uitgewerkt aan de hand van de volgende items:

• Waarom een visie op dit thema?
• Wat speelt er bij dit thema?
• Waar gaat de discussie met betrekking tot dit thema over? 

Reflecteren
Van het eerste thema 'Wonen, werken en voorzieningen' valt mij op dat die overwegend gericht is op bedrijven. Er wordt toch ook in andere organisaties gewerkt, zoals in de zorg, in het onderwijs en in de publieke sector. 
Bij de zaken die bij een gegeven thema spelen, zie je nog wel eens een ongelijkwaardigheid qua items. Zo vind je bijvoorbeeld bij het eerste thema drie specifieke zaken en één aspect van meer algemene aard. Die verscheidenheid hoeft geen zwak punt te zijn, immers waar de ene burger zich vooral ziet uitgenodigd om te reageren op heel specifieke zaken, geeft een andere burger er de voorkeur aan om op een meer algemeen niveau te reageren, op een iets hoger abstractieniveau. Beide perspectieven zijn uiteraard goed.
De discussiepunten zijn (bewust of onbewust?) zo opgesteld dat ze een reactie van de lezer/pop up store-bezoeker oproepen. Bijvoorbeeld: als er minder woningen en bedrijventerreinen over de diverse 'kernen' te verdelen zijn, mag je dan met recht stellen dat het 'minder nauw luistert' waar ze terecht komen? Of - integendeel - zou je juist dan een gedegen visie op spreiding of concentratie moeten hebben? Roept u maar!

Dit geeft energie
Het thema Mobiliteit en Bereikbaarheid wordt in haar uitwerking veel breder getrokken, waar vooral ook aspecten als veiligheid en duurzaamheid worden aangekaart. Waar het bij bereikbaarheid als oorzaak en mobiliteit als gevolg vooral gaat om het 'Wat', gaat het bij de uitwerking van dit thema in veiligheid en duurzaamheid vooral ook om het 'Hoe' van dat 'Wat'.
Sterk vind ik wel dat de notitie ook duidelijk aangeeft wat niet (weer/meer) ter discussie wordt gesteld. Zo is bijvoorbeeld van de duurzame energiemix het onderdeel windenergie al ingevuld. Einde discussie. Daarentegen mag je over zonne-energieopstellingen, biomassa en warmte nog uitgebreid discussiëren. Zo weet je als burger in elk geval in welke richting je energie effectief zou kunnen zijn.
Het geheel overziend, nodigt deze samenvatting van de Discussienotitie Omgevingsvisie je wel uit om over de beschreven thema's en aanzetten tot uitwerking met elkaar in gesprek te gaan. Om die discussie nog enige kracht bij te zetten, zou een aantal meer specifieke casuïstieken op regionaal en lokaal niveau nog wel kunnen helpen. Alles wat de burger in de provincie helpt om vanuit diens eigen individuele context deze discussienotitie lezend binnen te wandelen, zal vast en zeker de burger-reacties op de door de provincie voorgelegde visie verrijken.

Erop gebrand zijn om gered te worden?

Zondag 26 juni 2016 

Verzamelplaats bij een calamiteit in De Hege Stins

Is uw redding nabij?
Wie wil - in nood gezeten - niet worden gered? 
- Iedereen wil dat toch?
Maar waar ga je heen om gered te worden?
- Op zondag gaan wij veelal de kerk in om gered te worden.
Maar kun je ook de kerk verlaten om gered te worden?
- Ja, dat kan, tenminste wel in Stiens.

Gewoon is ook bijzonder
Het lijkt in veel opzichten vanmorgen nog heel lang een gewone - en toch ook wel weer bijzondere - kerkdienst.
We zingen prachtige liederen uit heel verschillende muzikale tradities.
We bidden voor de nood in de wereld. Heer, erbarm U.
We luisteren naar de geluiden uit de ruimte, De klanken van onze Aarde en van de zon klinken ons als een Scheppingslied in de oren.
De heldere Schriftlezingen van de nog zo jonge lector Eveline Boonstra klinken ook als muziek in de oren.
En we horen in de verkondiging dat voorganger dominee Jaap Overeem echt iets heeft met de vanmorgen centraal staande Psalm 19.
Wat geniet iedereen ook van de duetten van het nieuwe muzikale gelegenheidsduo Taco Osinga en Sigrid Ykema.
Nog even laat dominee Overeem ons in het ongewisse, want waarom zegt hij toch eigenlijk dat deze dienst iets anders zal gaan verlopen, ook langer dan gedacht.

Als de nood eens hoog is
Na de inzameling van de gaven zingen we deze keer niet direct het slotlied.
Lubbert Tilma komt het podium op en vertelt over veiligheid in het kerkgebouw.
Hij kondigt een door de overheid verplichte calamiteitenoefening aan, een ontruimingsoefening, als ware er in de ontvangsthal van de kerk sprak van bijvoorbeeld brand.
Tilma vraag vriendelijk om de medewerking van een ieder; de veiligheidsfunctionarissen van de kerk willen zoveel mogelijk leren van deze ontruimingsactie.
Dan klinkt het eveneens aangekondigde brandalarm luid en schril door de kerkzaal.
Koster Jan van Zwol komt de kerkzaal binnen en reikt kerkenraadsleden en predikant een veiligheidshesje aan, dat zij onmiddellijk aantrekken. Direct daarna worden we door hen via de nooduitgangen de kerk uit gestuurd, en wordt ons erop gewezen dat we ons allen moeten verzamelen achter het kerkgebouw.
Rustig loopt iedereen naar buiten, kerkgangers die slecht ter been zijn, met bijvoorbeeld rollators, worden door gemeenteleden voorzichtig naar buiten begeleid, naar de verzamelplaats.

De redding nabij
Buiten is het prachtig weer, dus het is ook geen straf om de kerkdienst even te onderbreken. Bovendien is het ook best gezellig om elkaar hier buiten te ontmoeten.
Als de ontruiming ten einde is, worden we uitgenodigd om weer naar binnen te gaan, waar de kerkdienst zal worden voortgezet.
Lubbert Tilma bedankt ons binnen dan allemaal voor onze medewerking aan deze ontruimingsoefening, en hij sluit zijn dankwoord inzake deze brandoefening af met de nu al legendarische woorden: "Als kerkenraad zijn wij erop 'gebrand' om dit goed te doen". Als deze hier zo passende bewoording wordt beantwoord met een vrolijk lachten vanuit de kerkzaal, realiseert hij zich dat dit spreekwoord onbedoeld toch ook wel heel toepasselijk is bij de gegeven situatie.
De vrolijke toon is gezet, wat het door de gemeente zo uitbundig gezongen slotlied goed doet, als wij - door Take Beukema op orgel en Ridzert Beetstra creatief op trompet begeleid - zo krachtig samen zingen:

Vervuld van Uw zegen 

gaan wij onze wegen

van hier, uit dit huis 

waar Uw stem wordt gehoord.

In Christus verbonden, 

tezamen gezonden, 

op weg in een wereld 

die wacht op Uw woord. 

Om daar in genade 

uw woorden als zaden

te zaaien tot diep 

in het donkerste dal.

Door liefde gedreven, 

om wie met ons leven,

Uw zegen te brengen. 

die vrucht dragen zal

Bestuursvergadering van Stifting Nijkleaster begint met viering

Dinsdag 21 juni 2016

De viertafel in het koor van de Sint-Radboudkerk van Nijkleaster in Jorwert

Beginnen in de stilte
Vanavond komen we als bestuur van de Stifting Nijkleaster weer bijeen in de Voorkerk van de Sint-Radboudkerk te Jorwert. Maar voordat we aanvangen met onze bestuursvergadering, verzamelen we ons in de kring in het koor van deze eeuwenoude dorpskerk. Zoals dat inmiddels te doen gebruikelijk is, beginnen we onze bestuursbijeenkomst hier in de kerkzaal met een korte viering. Pionierspredikant Hinne Wagenaar van Nijkleaster heeft hierbij de leiding, en hij fungeert bij aanvang als voorzanger, waarna wij het 'Iepenje my foar Jo goedens' vervolgens meezingen.
Na de bijbellezing uit Johannes 1: 6-8 worden we een moment stil, waarna we het lied 'Jezus, Jo binn'it ljocht yn myn libben' samen zingen.
Dan krijgen we van onze voorganger Gods Zegen mee, en wandelen we verstild door deze korte viering door de kerkzaal naar de Voorkerk, waar we onder het genot van een kop koffie beginnen met onze bestuursvergadering.

Bestuursagenda
Na een terugblik op de vorige vergadering via de notulen ervan, spreken we af - gezien de volle agenda - dat we niet vanavond, maar na de zomervakantie de jaarlijkse bestuursevaluatie zullen houden, om wederom ons eigen functioneren als individueel bestuurder en als stichtingsbestuur te beoordelen in de relatie tot onze doelen en tot de interne en externe belanghebbenden waarmee Nijkleaster in al haar werk te maken heeft. We willen daar rustig de tijd voor nemen, dus dat doen we een volgende keer.
Vanuit de Kleasterried komen agendapunten aan de orde zoals: de ervaringen van het Nijkleaster PinksterPaad, de jaarprogrammering voor het komende seizoen 2016-2017, de contacten met de Stichting Alde Fryske Tsjerken, de start van de voorbereiding van de Jaardag in oktober 2016 met als onderdeel daarvan ook de expositie van kunst van de Friese kunstenaar Jentsje Popma.
Nadat we het Jaarverslag 2015 hebben goedgekeurd, gaan we verder met diverse huisvestingszaken van Nijkleaster. En dan is het al weer aan het eind van de vergaderavond, en sluiten we af met een informeel samenzijn als bestuur en medewerkers van Nijkleaster.

De verbouwing is vandaag begonnen

Maandag 20 juni 2016 

De installatie van de tijdelijke receptie van Stenden Leeuwarden

Grootschalige vernieuwing
Stenden Hogeschool werkt de komende jaren aan een grootschalige vernieuwing van de hogeschoolgebouwen in Leeuwarden.
Doel: meer ruimte, meer groen en meer variatie om te werken, te leren en te ontmoeten.
Maar voordat het zo ver is, moet er behoorlijk wat werk worden verzet.
Dat werk gaat vandaag van start.

Een tijdelijke hoofdreceptie
De hoofdingang is nu afgesloten. We kunnen nog wel gebruik maken van de ingang op het Kennisplein, of van één van de andere ingangen aan diverse zijden van ons hogeschoolgebouw.
Er is in elk geval ook gezorgd voor tijdelijke bewegwijzering.
De hoofdreceptie verhuist deze week naar een tijdelijke plek, tegenover de kapsalon in het onderwijsgebouw.
Tijdens de verhuizing blijft de hogeschoolreceptie gewoon bereikbaar.
En als je nieuwsgierig bent naar hoe het er bij ons na de verbouwing uit gaat zien, ga dan op zoek naar deze tijdelijke receptie, kom hier eens langs, want hier hangen de visualisaties van de te realiseren plannen.

Liefde blijft een Godsgeschenk

Zondag 19 juni 2016 

Huwelijksinzegening in de Sint-Vituskerk van Stiens

Vraagje
Het is zaterdagmiddag als de telefoon gaat. Dominee Jaap Overeem, of ik morgenochtend tijdens de kerkdienst in de Sint-Vituskerk te Stiens tijdens de trouwdienst wil invallen als kerkdienstfotograaf, omdat de ingeplande fotografe plotseling is uitgevallen,

Komt klaar, dus het probleempje opgelost. 

Het feest kan beginnen.

Probleempje
Vanmorgen vroeg kom ik de kerkzaal binnen, en hoor dan direct van onze voorganger dat vanmorgen vroeg ook organist Olchert Clevering zich wegens ziekte heeft moeten afmelden. Dat is een iets groter probleem dan die fotoinzet, want Olchert had de muzikale begeleiding goed voorbereid, omdat hij vanmorgen samen met Daniëlle & Eveline Boonstra op cornet de muzikale omlijsting zou verzorgen. Dat beloofde dan een mooie kerkdienst te worden.
Maar onze gemeentepredikant vindt wel een oplossing, want - zo vertelt Jaap Overeem me - hij neemt straks zelf plaats achter de piano, en verzorgt tijdens de hele kerkdienst dan ook wel de muzikale begeleiding.

Komt ook klaar, dus ook het tweede probleempje opgelost. 

Het feest kan zeker beginnen?

Opgelost
En dan - enkele minuten voordat de kerkdienst begint - wandelt onze voormalige gemeentepredikant Ulbe Tjallingii de kerkzaal binnen. De beide predikanten begroeten elkaar, ze overleggen even, en dan zien we Ulbe Tjallingii met de grote muziekboeken van de piano naar achteren-boven lopen. Het zal toch niet? Jawel, hij neemt plaats achter het orgel, en begint te orgelspelen. Bij aanvang van deze huwelijksdienst vertelt dominee Overeem dat onze zo muzikale ex-voorganger van harte bereid is om tijdens deze kerkdienst het orgel te bespelen.

Komt eveneens helemaal klaar, dus volkomen opgelost. 

Het feest kan nu zeker beginnen!

Waar liefde woont, gebiedt de Heer zijn Zegen
Het kan niet anders of er moet wel Zegen rusten op deze ochtendkerkdienst, want ook al lopen een aantal zaken anders dan gepland en verwacht, het komt uiteindelijk allemaal goed, en we vieren een rijk gezegende dienst.
En Gods Zegen hebben we ook wel nodig, want we vieren vanmorgen op feestelijke wijze dat onze gemeenteleden Wilma Hoekstra & Stiena Otte hier en nu in de Stienser Sint-Vituskerk Gods Zegen ontvangen over hun burgerlijk huwelijk van de afgelopen week. Het bruidspaar wil graag hun relatie in het midden van onze Protestantse gemeente laten zegenen, en dat steunen we als gemeente van harte, getuige de nagenoeg volle Sint-Vituskerk, waar al eeuwenlang Gods onmisbare Zegen is uitgesproken over een groot aantal huwelijken. De liefde van het bruidspaar wordt vanmorgen dan ook beantwoord met de Zegen van God en met de blijken van liefdesgemeenschap van de geloofsgenoten.

Schouder aan schouder, of gezacheüsd worden?
In het ochtendgebed, waarin we elke zondag biddend stilstaan bij de nood in de wereld, bidt dominee Overeem ook voor de slachtoffers en hun familie en vrienden, en voor de familie en vrienden van de schutter die afgelopen week in een homo-nachtclub in het Amerikaanse Orlando 49 mensen doodschoot en 53 andere aanwezigen verwondde. Wat is het schokkend dat de sexuele geaardheid van deze slachtoffers voor de ganadeloze dader de reden was om zoveel medemensen te vermoorden en te verwonden.
Lector Wybren van Beem - die overigens ook een oud-docent is van Stiena Otte - leest als tweede schriftlezing het bijbelverhaal van Zacheüs uit Lucas 19:1-10.
In zijn uitleg gaat dominee Overeem in op het buitensluiten van het hoofd van de tollenaars Zachëus. De situatie van Zacheüs - die Jezus niet kan zien - is als de kinderen die vorige week in de achterste gelederen niet veel konden zien van de vliegshow op de Leeuwarder vliegbasis, omdat al die volwassen grote vliegtuigspotters met hun enorme fotocamera's - en soms ook nog op een trapje - vooraan bij de dranghekken stonden. Stel je nou toch eens voor hoeveel beter het was geweest als die lange vliegtuigspotters de kinderen en kleine mensen letterlijk vóór(aan) hadden laten gaan, en hoeveel meer had Zacheüs gezien, en gevoeld dat hij er ook toe deed en erbij mocht horen, als de lange mensen hem vóór(aan) hadden laten gaan, om Jezus ook te zien.

Door wie worden wij buitengesloten, 

en wie sluiten wij zelf buiten? 

Naar Go(e)d(s) voorbeeld van uitsluiten naar insluiten
Of gaan we het voortaan anders doen?
Laten we elkaar toch een nieuwe start, een nieuw begin gunnen.
Dat zou dan wel lijken op elkaar 'zegenen', want 'zegenen' is het goede van God over de ander afroepen.
Zegen gaat over dat God goed is.
Als wij elkaar zegenen, betekent het dus ook dat we de ander niet uitsluiten, maar insluiten in het goede dat wij de ander schenken.
Als we er goed over nadenken en als we om ons heen kijken, ook hier in Stiens, moeten we constateren dat God veel guller is met Zijn goedheid, dan dat wij aankunnen.

Liefde als geschenk van God
En vanmorgen zijn we hier bijeen, omdat twee van onze gemeenteleden, twee waardevolle mensen voor elkaar gevonden zijn.
We vieren vanmorgen de liefde.
De naam van God wordt hier vanmorgen genoemd naast de naam van de liefde.
Het bruidspaar hier in ons midden heeft gevraagd om Gods zegen te mogen ontvangen in het midden van alle aanwezige broeders (broers) en zusters (zussen).
Vandaag kunnen we hier in de Sint-Vituskerk zien en beleven dat de liefde grenzen open kan breken, die door mensen zijn gemaakt.
Wat dat betreft mogen we wel stellen dat 'liefde een Godsgeschenk' is en blijft.

De huwelijksinzegening

Geef ons dan te leven in het nieuwe licht
Met deze indruk-wekkende woorden kunnen we vanmorgen en in de rest van deze komende week verder. Nu is dan ook het moment aangebroken dat het bruidspaar de gevraagde zegen zal ontvangen.
Dominee Overeem leidt de huwelijksinzegening in met enkele inleidende woorden, waarna we met elkaar bidden om de Zegen van God.
Daarna vindt de huwelijksinzegening plaats bij het doopvont in het midden van de kerk.
Met enkele korte toespraken, felicitaties en geschenken wordt dit sacrament op persoonlijke wijze onderstreept.
De muziek en de zang draagt vanmorgen - vooral ook door het mooie samenspel van Daniëlle & Eveline op cornet en het gevarieerde orgelspel van Ulbe Tjallingii - in hoge mate bij aan de goede sfeer van deze speciale kerkdienst. Vooral ook het slotlied, het 'U zij de glorie', met de zo klassiek uitbundige samenzang onder begeleiding van de koperinstrumenten en met al die registers van het orgel die open gaan, brengt deze indrukwekkende slotzang mij voelen te zijn als in de grote 'kathedraal' van Stiens.
Niet alleen de vorm, maar ook de inhoud werkt mee als wij, voordat we na koffie met felicitaties en oranjekoek uiteen gaan, de leien bijna van het dak van die 'kathedraal' van Stiens zingen, met de woorden:

Alle menselijk lijden hebt Gij ondergaan,

om ons te bevrijden tot een nieuw bestaan.

Geef ons dan te leven in het nieuwe licht,

wil het woord ons geven dat hier vrede sticht.

Een broeder in nood!

Zaterdag 18 juni 2016 

Advertentie in Trouw

Nood aan de man
Vandaag vond ik in een oud boek een krantenknipsel uit het dagblad Trouw. Het was een strook van een dubbele advertentiekolom, die indertijd hoogstwaarschijnlijk als boekenlegger is gebruikt.
Mijn oog viel op één van de advertenties, die opviel vanwege de lange advertentietekst, en vanwege de dringende titel: "Een broeder in nood!"

De plaatselijke kerk spreekt
Ziende op de tekst van de advertentie lijkt het erop dat een ondernemer in financiële nood zit bij de doorstart van het eigen of van een andermans bedrijf. Gezien de advertentietitel en het feit dat het de kerkenraad van de plaatselijke gereformeerde kerk is die de oproep plaatst, rijst het vermoeden dat die ondernemer lid is van die gereformeerde kerk, immers, niet voor niets wordt gesproken over een geloofs'broeder' in nood.
De betreffende kerkenraad realiseert zich terdege dat het niet verantwoord is om haar kerkelijke gelden te gebruiken om de financiële nood van deze ondernemer/onderneming te lenigen, maar de melding dat de gereformeerde kerk ter plaatse zich moreel verantwoordelijk voelt, zegt wel iets positiefs over de maatschappelijke, diaconale verantwoordelijkheid die deze kerkelijke gemeente duidelijk voelt.
De dringende oproep is duidelijk ingegeven door een aantal bijbelse waarden, zoals bijvoorbeeld: barmhartigheid, gerechtigheid, solidariteit, hulpvaardigheid en naastenliefde.

Diaconale taak
In de kerkelijke gemeente zal plaatselijk allicht ook al een oproep zijn gedaan om de geloofsbroeder uit diens nood te helpen. En het is ook heel goed mogelijk dat een aantal gemeenteleden en/of andere bewoners van die plaats in de in nood verkerende onderneming hun brood verdienen. Of wellicht is de onderneming van groot belang voor het dorp, denk maar aan bijvoorbeeld een kruidenier, een bakker of een landbouwmechanisatiebedrijf in een agrarische kern.
Meer dan wat in de advertentie staat, weten we niet, dus het blijft gissen naar het echte verhaal achter deze oproep. Waar het is, en wanneer dit speelde, kon ik niet gewaar worden uit het knipsel; wel (gezien de achterzijde van dit knipsel) dat het in de maand april was, en dat het in elk geval na 1951 in de krant moet hebben gestaan.

Crowdfunding door de gemeente voor een gemeentelid
Wat hier tientallen jaren geleden al gebeurde, is wat we tegenwoordig heel modern vinden, en wat we in het hedendaagse taalgebruik 'crowdfunding' noemen.
Er is hier sprake van een doorstart-project van een onderneming. Om die - kennelijk beloftevolle - doorstart mogelijk te maken, moet er geld op het kleed komen. Geld dat nodig is om bij de vermelde wijziging van de bedrijfsleiding de onderneming de zo nodige kansen te bieden om het hoofd weer boven water te krijgen en te houden.
Waar het zich afspeelde, om welk bedrijf het gaat, of het goed afliep, of dit bedrijf nog steeds bestaat, en of deze crowdfunding tot het gewenste resultaat heeft geleid, weten we niet, en zullen we waarschijnlijk ook nooit weten.

Maar wie het wel weet, mag het zeggen!

Skelters en O3 op het Oldehoofsterkerkhof van Leeuwarden

Vrijdag 17 juni 2016 

Snelle rondjes meerijden in legervoertuigen op het Oldehoofsterkerkhof

O3
Vandaag was er een publieksevenement van onder andere O3 Leeuwarden op het Oldehoofsterkerkhof, aan de voet van de Oldehove te Leeuwarden.
O3 Leeuwarden is het kruispunt waar jongeren en het bedrijfsleven elkaar ontmoeten.
Je kunt bij O3 terecht voor het organiseren van evenementen en activiteiten, maar ook voor het doen van onderzoek, monitoren en adviseren.
O3 is een zogenoemd 'onderwijsleerbedrijf', dat bestaat uit studenten die afkomstig zijn uit verschillende opleidingen en scholen in het MBO en in het HBO, gecombineerd met professionele begeleiding door twee projectmanagers.
Deze combinatie maakt O3 Leeuwarden tot een jong en krachtig bedrijf.

Lots to see and to do
Vanmiddag organiseert ROC Friese Poort Leeuwarden allerlei activiteiten om nader kennis te maken met haar opleidingen en dienstverlening. Er zijn marktkramen waarin een en ander wordt getoond en gedemonstreerd. Zo is er een demonstratie uiterlijke verzorging, worden er hapjes bereid en gegeten, en ook de opleidingen voor uniformberoepen zoals bijvoorbeeld uit de wereld van beveiliging zijn nadrukkelijk aanwezig; en voor wie niet bang is, bestaat de spannende mogelijkheid om op een circuit op een deel van het grote plein op hoge snelheid mee te rijden in rondjesdraaiende legervoertuigen.

Skelterrace Friesland 2016
Eén van de techniekevenementen vandaag is de 'Skelterrace Friesland'.
Leerlingen van acht VMBO-scholen zijn daartoe keihard aan het werk geweest om hun skelter te pimpen en hiermee de blits te maken.
Dit succesvolle skelter-evenement vindt al weer voor de derde keer plaats, en het heeft als doel deze VMBO-leerlingen van klas 1 en 2 warm te maken voor technische opleidingen.
Om het Oldehoofsterkerkhof vandaag extra te laten bruisen, is er op het overige deel van het plein naast het skelterparcours behalve het promoten van de sponsorende bedrijven en de Techniek-opleidingen ook aandacht voor de andere opleidingen van ROC Friese Poort. Studenten van diverse opleidingen laten op een interactieve manier zien wat hun opleiding te bieden heeft.

Bijbelfriesch

Vrijdag 16 juni 2016 

Cover van de toespraak van dr. G.A. Wumkes

Geruchtmakende Friese preek
Dr. G.A. Wumkes - de alom bekende vertaler van de Friese Bijbelvertaling - bracht de Friezen, de kerk, Fryslân en de rest van Nederland flink in beroering toen hij in 1915 tijdens een zogenoemde 'liefdebeurt' (elders voorgaan zonder preekvergoeding) zijn preek tijdens de 'godsdienstoefening' geheel in het Fries hield.
Dat gebeurde op 3 januari 1915 in het Friese dorp Tzum (Tsjom), waar dominee Wumkes vlak voorafgaand aan de kerkdienst aan de dienstdoende kerkenraadsleden op een niet meer te keren moment meldde dat hij de preek in het Fries zou verzorgen, hetgeen in die tijd in het geheel niet gebruikelijk was.
Het was gedurfd, en kennelijk was de tijd er rijp voor, want tegen alle verdrukking in - overigens ook vanuit Friese kerkelijke gemeenten - begon er iets moois te bloeien in Fryslân. Na jaren Hollandse taalpressie leefde het Fries in de kerkelijke bijeenkomst weer op.

Toespraak voor NBG over Bijbelfriesch
Eén van de gevolgen was dat dr. Wumkes te Amsterdam in 1915 tijdens de Jaarvergadering van het 'Nederlandsch Bijbelgenootschap' (NBG) een toespraak hield over het zogenoemde 'Bijbelfriesch'. Die toespraak werd nadien gepubliceerd in het Jaarverslag van het NBG over het jaar 1916. En in het jaar daarna (in 1917) werd dr. Wumkes' speech van 1916 overgedrukt vanuit dat NBG-Jaarverslag in een nieuwe publicatie, getiteld 'Bijbelfriesch', uitgegeven door A.J. Osinga te Sneek.

Wumkes over de Friezen
Dr. Wumkes vraagt in de NBG-Jaarvergadering van 1916 aandacht voor de worsteling van een klein, vrijheidslievend volk, voor het levend organisme van het Friese volk, dat ondanks de invallen van allerlei vijandige volken, door alle eeuwen heen als door een wonder van God toch zijn eigen geest, een eigen karakter en de eigen Friese taal heeft gered. Het mag duidelijk zijn dat dit koel-evenredige volk van Friezen een sterk gevoel van eigenwaarde heeft, en dat het zich niet door een ander laat ringeloren.
In deze mobilisatietijd (1916) van de Eerste Wereldoorlog komen de inbandige kracht en de bijzondere kwaliteiten van de Friezen naar boven. En nergens in Nederland wonen meer idealisten dan onder de Friezen, aldus Wumkes.
Het is de tijd waarin de Friezen een bezielde strijd voeren tegen kapitalisme, tegen alcoholisme en tegen militarisme. De Friese geest keert zich dan tegen machtsmisbruik, tegen doodsheid en tegen koud materialisme. Daarentegen strekt de Fries zijn handen uit naar het rijzende licht.
Onder de vermeende stugheid van het Friese volk schuilt een fijn besnaarde ziel met een innig gevoelsleven.

Fries als voertuig van de geest
Het ijdele Friese gevoel van nationalisme verklaart de Friese taalbeweging, en in dit verband ook het verlangen naar een Friese Bijbel. Wumkes ziet deze taalbeweging ook als een middel om de Friese geest te redden, om geloof en trouw te houden aan het eigen Friese karakter, om ook eerlijk zichzelf te kunnen zijn als Fries, om schijnbeschaving van buitenaf of van binnenuit te weren, en om te beantwoorden aan de eigen roeping als volk. Dit volk van Friezen - aldus Wumkes - moet een eigen taal hebben, en voor de rechten van de eigen taal opkomen. De taal is volgens hem het vervoermiddel van de geest.
Na deze inleiding - waarin hij de Friese taal roemt om haar rijkdom, van bijvoorbeeld de vele synoniemen - komt Wumkes in zijn toespraak  tot de zaak die het NBG in 1916 aan de orde stelde, namelijk: Leent de Friese taal zich wel als voertuig van het hoogste, van het goddelijke?

Het Hollands in de taalmuziek

haalt het niet 

bij de Friese klankenweelde
van onze Friese dichter Gysbert Japicx

(Wumkes, 1916)

Ervaar het zelf
Voor Wumkes zijn talen gedachten in klank, en voor gedachten aan het hoogste en aan het goddelijke moeten er eigen woorden zijn, overal waar een mens aanbidding heeft, waar hij zich losmaakt van het stoffelijke en van het eindige.
Hij verwijst met de Pinkstergedachte ook naar de eenheid in verscheidenheid, en naar de verscheidenheid in de eenheid van de volken die de grote werken van God verkondigen. De Pinkstergeest spreekt in alle talen, baant zich een weg over bergen van schijnbare onmogelijkheid, en de Liefde uit God weet zich intuïtief in elke volkstaal - dus ook in het Fries - toegang te verschaffen tot het hart van alle volken. Dan heb je ook het Fries nodig, dat zich eveneens leent voor de openbaring van de Heilige Geest. Wumkes nodig de aanwezigen van deze ledenvergadering uit om eens bij één van zijn Friestalige kerkdiensten te komen, om zelf te ervaren dat de Friese taal zich goed leent voor de godsdienstoefening.

Geschiedenislesje bijbelfries
Tot de 16e eeuw was het Fries dé taal in het land van de Friezen. Door de Reformatie verdween officieel het Fries van de kansel, en daarmee uit de kerk.
De Fries J.H. Halbertsma (1857), die in opdracht van prins Louis Lucien Bonaparte aan een Friese bijbelvertaling werkte, vond dat in een woordelijke Friestalige overzetting van de Statenvertaling (hetgeen zijn opdracht was) de ziel van de Friese zegswijzen verloren zouden gaan, en dat de vele Germanismen in de Statenvertaling teveel taalvervuiling zouden opleveren in een Friese bijbelvertaling. Daarom koos hij ervoor om de Friese vertaling vanuit het Grieks te maken. Hij schreef in het alledaagse Fries, maar koos er wel voor om daarvan af te wijken als dat er toe bijdroeg om een meer bijbels taalgebruik te bezigen. Halbertsma's Friese bijbelvertaling werd een geheel van grote waarde, ja zelfs een meesterstuk van kunst. Het was het Britse Bijbelgenootschap dat in 1884 zijn Friese Bijbel (her)drukte, en er voor zorgde dat die overal voor een 'kwartje' verkrijgbaar was.
Ondanks het feit dat ook anderen pleitten voor het bijbelfries - onder andere omdat de Friezen zich beter thuis voelden in hun moedertaal dan in de officiële rijkstaal Nederlands - was het nodig om de orthodoxe Friezen wakker te maken voor de taalbeweging, want de orthodoxie hield zich nog steeds op een afstand van het Fries als voertaal voor de geest. Vreemd genoeg waren deze rechtzinnige Friezen voor hun eigen zaak (hun eigen taal) niet warm te krijgen.
In 1897 ontstond een nieuwe bijbelvertaling (van S.H. Feitsma), die voortkwam uit de drang van het hart om het Friese volk bekend te maken met het evangelie in de eigen moedertaal. En in 1908 kreeg door de oprichting van het Christlik Frysk Selskip het Fries dat in dienst stond van het Hoogste een machtige versterking. Het doel van dit 'Selskip' was de Friese taal tot voertuig te maken van het Heilige, om de taal weer in ere te brengen op alle terreinen van het leven, en aan te sturen op de Friese vertaling van de Bijbel. De invloed hiervan was groot.
Wumkes:

"Ook hier bleek welk een rijke vrucht te oogsten is, 

door de bezieling van de volkstaal met den Geest van God."

Onder de diepste stilte en met Frieschen ernst
En dan benoemt dr. Wumkes in de NBG-Jaarvergadering zijn eigen aandeel in de serie van taalacties op religeus-kerkelijk gebied. Dan komt hij namelijk op de proppen met zijn eigen eerste Friese preek van januari 1915 in Tzum. Daar was ook wel moed voor nodig, want geen kerkenraad en geen mede-predikant haalde het tot januari 1915 in zijn hoofd om het Fries in de kerkdienst enige gelegenheid te geven. Wumkes had zijn moedige actie in het geheim voorbereid, en hij gaf de kerkenraad van Tzum ook geen tijd om bezwaren tegen zijn vooraankonding van de Friese preek in te brengen. Slechts één kerkgangster liep de kerk uit tijdens de preek, maar de andere kerkgangers hebben zijn Friese preek (over de betekenis van de dood van Mozes) 'onder de diepste stilte en met Frieschen ernst' aangehoord.
Aan kritiek van bezorgde broeders en zusters en van de pers ontbrak het daarna niet, in Fryslân en ook in de rest van Nederland, maar de opkomende generatie in de kerk juichte zijn heldendaad toe. Van zijn preekboekje werden binnen twee maanden nota bene 2.000 stuks verkocht.
Wumkes ging verder, want hij preekte daarna niet alleen in het Fries; hij liet ook de psalmen in het Fries zingen. Daartoe lagen dan strooibriefjes met Friestalige Psalmen op de kerkbanken. Toen Wumkes in het Friese Deersum voorging, konden enkele honderden kerkgangers niet eens een zit- of sta-plaats in het dorpskerkje veroveren; men kwam van urenver gaans vanuit de wijde omtrek naar zijn Friese kerkdienst. Een jaar later - in januari 1916 - had Wumkes in een Leeuwarder kerk alle voormannen van de Friese taalbeweging en de voornaamste schrijvers en dichters onder zijn gehoor.
Het pleit was gewonnen, want vanaf nu kon dominee Wumkes aan alle aanvragen om in het Fries voor te gaan niet meer voldoen. De Friese preek kreeg wat het verdiende: het 'burgerrecht' in de kerk.
En toen was het ook meer dan ooit tijd dat de Friese bijbelvertaling 'met ernst en kracht' werd opgepakt.

De hoogste tijd voor een Friese Bijbel
Tenslotte sluit dr. Wumkes zijn toespraak in de NBG-Jaarvergadering af met zijn verzoek aan het NBG om medewerking, want het was immers meer dan de de hoogste tijd dat het Friese volk over een goedkope uitgave van de Friese Bijbel zou gaan beschikken.
De Katholieke Kerk zag toen al welk een groot veld hier voor haar open lag.
De protestantse kerken hadden tot op dat moment qua Friese bijbelvertaling alles nog opengelaten aan het particulier initiatief en aan de Friese 'Selskippen'. Ook de overheid en andere officiële instanties waren onder de heersende Hollandse invloed niet genegen om de Friezen te helpen aan een Friese Bijbel.

De hand reiken met een Bijbel
Die Friese Bijbel kwam er uiteindelijk wel, ook met hulp van het NBG, maar dat wist Wumkes toen in 1916 nog niet, vandaar dat hij in zijn slotwoord het NBG opriep met de woorden:

"Wanneer het Nederlandsch Bijbelgenootschap ons de hand reikt, 

kan het verzekerd zijn van den dank der Friezen, 

die strijden voor de geestelijke vrijheid van hun volk".

Werkdag Techniek bij Stenden Hogeschool in Emmen

Woensdag 15 juni 2016 

Werktuigbouwkundelokaal van Stenden Hogeschool in Emmen

Terugblik en vooruitkijken
In mijn werkdag vandaag bij Stenden Hogeschool staan de visitatie & accreditatie van vier van onze vijf Techniek-opleidingen centraal.
Voor de HBO-opleidingen 'Biologie en Medisch Laboratoriumonderzoek' en 'Chemie' staat de terugblik op de visitatiedag van 24 mei 2016 vanmiddag centraal.
En vanmorgen blikken we alvast vooruit op de komende visitatie van de opleidingen 'Informatica' en 'Werktuigbouwkunde', die naar verwachting medio 2017 zullen plaatsvinden.
Zelfs nu de visitatie van de bovengenoemde twee Life Science-opleidingen succesvol is verlopen, realiseren we ons dat het natuurlijk altijd nog weer mooier en beter kan bij de volgende visitaties, dus daar staan en gaan we voor.

Evaluatieconsult en AccreditatieStartGesprek
Daarom evalueren we vandaag de afgewikkelde visitatie van mei 2016 en helpen deze evaluatieresultaten ons om het nieuwe proces van de komende visitaties van Werktuigbouwkunde en Informatica goed in te richten. Voor dat nieuwe accreditatietraject ben ik vandaag op werkbezoek bij Stenden Emmen, om daar het AccreditatieStartGesprek te voeren met het management team van deze twee verschillende opleidingen.

Projectplanning
Aan de orde komen zaken als: de karakteristieken van beide opleidingen, de interne en externe kaders en randvoorwaarden die gelden voor zo'n accreditatieproject, de keuze van een visiterende en beoordelende instantie en haar visitatiepanelleden, de inrichting van het accreditatieproject binnen de betreffende School en binnen onze hogeschool, en tenslotte bespreken we ook alvast op hoofdlijnen het Tijdpad dat we in de komende twee jaren zullen doorlopen in het kader van dit accreditatietraject.
Na deze twee uren durende 'kick off meeting' zal het Bestek van dit traject worden opgesteld, dat na vaststelling vlak na de zomervakantie als projectplan zal fungeren.
Met de plezierige visitatie-ervaringen van de voorgaande twee Techniek-opleidingen nog vers in het geheugen, gaan we vandaag met goede moed beginnen aan het visitatietraject van de volgende twee Techniek-opleidingen.

En wij noemen de wijk Steenslân

Dinsdagavond 14 juni 2016 

De nieuwe Stienser woonwijk Steenslân komt ten oosten van de wijk Aldlân

Steenslân in het Steenser Aldlân
Wethouder Gelly Visser van onze gemeente Leeuwarderadeel had vanavond de primeur, toen zij bij aanvang van de informatie-avond over Stiens-Oost de naam onthulde van de nieuwe woonwijk van Stiens, die de naam 'Steenslân' krijgt. Steens verwijst naar de oude benaming van onze dorpsnaam Stiens, en de nieuwe woonwijk ligt in het het grotere geheel van het Stienser (Steenser) Aldlân, gelegen tussen Stiens in het westen en de Dokkumer Ee aan de oostzijde.
Tientallen belangstellenden hebben vanavond gehoor gegeven aan de uitnodiging van de gemeente om vanavond naar Doniastate in Stiens te komen, om daar te worden geïnformeerd over allerlei ins en outs die te maken hebben met de planvorming van deze nieuwe Stienser woonwijk, waar in een periode van ongeveer 10 jaar maximaal 80 nieuwe woningen mogen worden gebouwd, op een mooie groene locatie naast de populaire Stienser kinderboerderij Doniastate.

Van bestemming naar verkoop
Na de officiële onthulling van de wijknaam wordt verteld dat het ontwerp-bestemmingsplan voor de wijk momenteel ter inzage ligt, en dat die waarschijnlijk in september 2016 door de gemeenteraad zal worden vastgesteld.
Als ook de ontheffingsprocedure in verband met de Flora- en Faunawet met het gewenste resultaat is doorlopen, mag er ongeveer vanaf oktober 2016 worden gebouwd in deze wijk, nadat in september 2016 de grondwerkzaamheden zijn gestart.
Rond de jaarwisseling 2016-2017 wordt de wijk bouwrijp gemaakt en dat betekent dat eind 2016 de kavelverkoop van start kan gaan.

Beeldkwaliteitsplan met contrast en samenhang
Na deze procesbeschrijving volgt uitleg over het hier van toepassing zijnde Beeldkwaliteitsplan, waarin staat beschreven wat er mag worden gebouwd op de diverse locaties in deze wijk. Daarbij spelen stedenbouwkundig de items 'contrast' en 'samenhang' een grote rol.
Er wordt een nieuwe opvaart gegraven aan de oostkant van de wijk, zodat daar - evenals aan de zuidzijde, aan de Kletsefeart - wonen aan het water mogelijk is.
Aan de noordzijde wordt de bouw van villa's verwacht, en op de zuidzijde rusten hogere eisen qua architectuur. Aan de westzijde beoogt de gemeente een meer traditionele woningbouw, en het centrum van de wijk zal een meer dorpskarakter - met wel de nodige variëteit - krijgen.
De nieuwbouw - in vier fasen - begint aan de noordzijde en aan de zuidkant, en schuift fasegewijs vanuit het zuiden op naar het noorden, waarmee dan in verschillende stappen de parallelle woonstraten worden ingevuld.

Maximale flexibiliteit binnen kaders
Alhoewel er uiteraard kaders en randvoorwaarden worden gesteld aan wat wel en niet kan en mag, wil de gemeente wel open staan voor maatwerk. Zo krijgen bijvoorbeeld potentiële kopers van kavels de gelegenheid om zelf aan te geven wat de voor hen gewenste kavelgrootte is op de begeerde locatie. Zo zal er vast en zeker een mix ontstaan van verschillende kavelgroottes.
Hier is sprake van een vrije kavelverkoop, hetgeen betekent dat particuliere kopers voorrang krijgen bij het kopen van een eigen bouwkavel. Naarmate de kavelverkoop verder stagneert, worden projectbouwers meer in de gelegenheid gesteld om de dan nog resterende kavels in te vullen. Het staat de kavelkopers naast het bouwen van vrijstaande woningen ook vrij om bijvoorbeeld in combinatie met een andere koper of samen met een bouwbedrijf een dubbele kavel te kopen om daar een twee-onder-één-kap-woningblok op te bouwen.
Een minimum- en maximummaat voor een bouwkavel is nog niet vastgesteld, en de vierkante meterprijs zal zo ongeveer tussen de 140 en 200 euro (inclusief BTW) komen te liggen. Op een eenmaal gekochte kavel moet je binnen ongeveer twee jaren van start zijn gegaan met de bouw van je woning.
Binnen de gegeven kaders is er dus wel degelijk sprake van flexibiliteit, hetgeen de aantrekkelijkheid om te gaan bouwen in Steenslân vast en zeker verhoogt.

Rondje Steenslân op weg naar huis
Na de informatieronde is er volop gelegenheid om informatieve vragen te stellen, en ook na afloop van deze plenaire sessie, zijn er voldoende medewerkers van de gemeente Leeuwarderadeel aanwezig om in klein comité nader in te gaan op vragen van bijvoorbeeld meer individuele aard.
Het was wel een tactische zet om deze informatieavond in Doniastate te beleggen, want als het programma is afgelopen en de bezoekers huiswaarts keren, staan en gaan ze allen langs de beoogde nieuwe woonwijk, die gelegen is naast de kinderboerderij. Op weg naar huis kun je dus met het globale stratenplan van de nieuwe wijk in je hand alvast even kijken waar je belangstelling specifiek naar uit gaat qua ligging en grootte van de begeerde bouwkavel, met daarop wellicht later ooit eens je eigen droomhuis?

Accreditatiefeest Media en Entertainment Management in 3JO

Dinsdagmiddag 14 juni 2016 

Toespraak van de Academic Dean Marijke de Jager

Spanning en vertrouwen
Acht maanden geleden, op 13 oktober 2015, werd de kwaliteit van onze HBO-Bachelor-opleiding 'Media en Entertainment Management' beoordeeld door een onafhankelijk visitatiepanel, dat bestond uit gezaghebbende experts op het gebied van (de kwaliteit) van (media-)opleidingen in het hoger onderwijs.
Veel was er aan gedaan om het audit team te laten zien, horen en te ervaren wat nodig is om een welbeargumenteerd oordeel te vellen over de kwaliteit van deze HBO-opleiding, en natuurlijk kijk je er dan met zijn allen met spanning, maar toch ook wel weer met vertrouwen naar uit, hoe zo'n visitatiepanel je opleiding beoordeelt.

Voldoende en goed
Na de 13e oktober 2015 konden we met recht met plezier terugkijken op deze kwaliteitskeuring, want het audit team had grondig onderzoek verricht, en kwam tot de conclusie dat deze opleiding met een prima beoordeling de komende jaren in kan. In het rapport met daarin het positieve accreditatieadvies aan de Nederlands-Vlaamse Accreditatieorganisatie gaf de visitatiecommissie op twee van de drie standaarden een Voldoende, en op de andere van de drie standaarden een Goed als beoordeling.
Met die beoordeling en met die uitslag heeft de NVAO de opleiding de zo begeerde accreditatie (het keurmerk) verleend voor de komende jaren, tot in elk geval het jaar 2020.

Trots en blij
Alle reden dus voor de opleiding om feest te vieren, want met die mooie score mag je best trots zijn op je opleiding. Daarom heeft het management van de opleiding alle betrokkenen uitgenodigd om vanmiddag in het Leeuwarder bewegingscentrum 3JO op onze Kenniscampus met elkaar het glas te heffen en vanavond met zijn allen de avondmaaltijd te delen, zodat nog eens met een blij gemoed terug kan worden gekeken op deze geslaagde visitatie en verdiende accreditatie.

Inzet en waardering
Ik ben er vanmiddag ook bij als tientallen medewerkers, een groep studenten, en enkele stafmedewerkers en ook andere betrokkenen (bijvoorbeeld van de Raad van Advies) worden toegesproken door achtereenvolgens Patrick Bemelmans (de Head of School), Klaas-Wybo van der Hoek (lid van ons College van Bestuur) en Marijke de Jager (de Academic Dean van deze opleiding). Hun speeches maken duidelijk dat het best een spannend proces is om zo'n kwaliteitskeuring in te gaan, want het kan ook fout aflopen, met alle gevolgen van dien. Maar met zo'n opleidingsteam, ondersteund door stafmedewerkers van de hogeschool, blijken we met vlag en wimpel door deze kwaliteitskeuring heen te zijn gekomen, dus met recht spreken bestuur en management vanmiddag in de drie toespraken hun dank uit aan al die betrokkenen - waarvan hier vanmiddag velen aanwezig - die zo'n essentiële bijdrage hebben geleverd aan het welslagen van deze visitatie en accreditatie.
En het mag best eens worden gezegd dat die dank natuurlijk ook uit mag gaan naar alle bestuurders en leden van het managementteam, die leiding hebben gegeven aan dit proces, en die hebben gefaciliteerd dat ieder zijn bijdrage kón leveren aan het verkrijgen van dit zo gewenste kwaliteitskeurmerk.

Van OLB via OLB-ITEPS naar ITEPS

Maandag 13 juni 2016

Studentenwerk in de Stenden Hogeschool-vestiging in Meppel

Europees project
Al vele jaren leeft binnen Stenden Hogeschool de vurige wens om een internationale lerarenopleiding voor leerkrachten in het internationale basisonderwijs te beginnen, die toekomstige leerkrachten opleidt voor internationale basisscholen in binnen- en buitenland.
Binnen onze reguliere Opleiding tot Leraar Basisonderwijs (OLB) in onze hogeschoolvestiging in Meppel hebben we daartoe in de afgelopen vier jaren ervaring opgedaan, in nauwe samenwerking met een Noorse en een Deense partnerinstelling, die evenals wij ook voor een dergelijke internationale lerarenopleiding opteren.

Opleiden voor internationale scholen
Die voorbereidingen hebben ertoe geleid dat we deze nieuw beoogde opleiding op 4 maart 2016 op kwaliteit hebben laten toetsen door een internationaal samengesteld visitatiepanel dat in opdracht van de Nederlands-Vlaamse Accreditatieorganisatie (NVAO) nauwgezet onderzoek heeft gedaan naar de kwaliteit van deze beoogde nieuwe opleiding, daarbij toetsend aan de hand van het nieuwe Europese kwaliteitskader dat geldt voor nieuwe opleidingen in het Europese hoger onderwijs.
Dat heeft geresulteerd in een gedegen visitatierapport waarin het auditpanel - bestaande uit onafhankelijke en gezaghebbende experts - heeft aangegeven dat zij de NVAO positief adviseert op het verlenen van het keurmerk voor deze nieuwe HBO-Bachelor-opleiding 'International Teacher Education for Primary Schools' (ITEPS).

Voortgang tussen visitatie en accreditatie
We zijn momenteel in afwachting van een positief accreditatiebesluit, dat voor Stenden Hogeschool het startschot is voor de start van deze nieuwe opleiding per 1 september 2016. Een essentiële factor is dat de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap enkele maanden geleden reeds heeft besloten dat zij deze nieuwe opleiding - mits die aan alle kwaliteitsvereisten voldoet - gaat opnemen in het hoger onderwijsbestel van bekostigde opleidingen in het Nederlandse hoger onderwijs.
Geruime tijd wordt binnen Stenden Hogeschool en bij onze Europese partnerinstellingen al hard gewerkt om deze internationale Pabo na de zomervakantie in Meppel goed van start te laten gaan.
In het kader van al die voorbereidingen ben ik vandaag bij het management team van deze opleiding in de Stenden-vestiging Meppel,voor ons periodieke Voortgangsconsult, waarin we een soort checklist bij langs lopen om met elkaar vast te stellen wat al klaar is, wat nog moet worden gedaan en welke overwegingen een rol (gaan) spelen in de keuzes die we in het voorbereidingstraject maken.

Pelgrimsdag 12 pelgrimeren op Psalm 12

Zondag 12 juni 2016 

Twee rennende kievitskuikens in het open veld bij Louisiane

12
De pelgrimstocht van Durkje en mij van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela, en iets verder door naar Cabo Fisterra duurde 152 + 4 = 156 dagen. Met enige berekening had dat ook wel in 150 dagen gekund.
Wij zijn er op uit getrokken, naar buiten getreden, en ontdekten onderweg steeds meer dat je gaandeweg ook een reis naar binnen maakt, een innerlijke reis. Die reis naar binnen kun je sturen door elke dag een tekst ter bezinning mee te nemen, die je dan wandelend en/of rustend overdenkt. Durkje en ik hebben dat niet gedaan.
Maar daar hoeft het niet bij te blijven.
Ik ben opnieuw op reis gegaan.
Deze denkbeeldige tocht is een reis van Psalmen, van één Psalm voor elke pelgrimsdag. Een avontuur met de vraag wat het verbinden van de volgende Psalm aan de volgende Pelgrimsdag op je wandeling naar binnen van je vraagt, en wat het je heeft geschonken als je wandeling met God en met elkaar ten einde is.
Een inleiding op deze Psalmenpelgrimage schreef ik in mijn blog van 16 januari 2015.
Nog steeds nieuwsgierig naar onze bestemming, en bovenal naar wat deze weg ons brengt, wandel ik vandaag verder op deze denkbeeldige Psalmenreis met Psalm 12 op Pelgrimsdag 12.

Leestip
Hieronder staat eerst een weblink naar ons wandelverslag van deze Pelgrimsdag.
Daaronder staat een weblink naar deze Psalm, met de bijbeltekst van de 'Nieuwe Bijbelvertaling' (NBG 2004).
Onder de Psalm staan altijd de tussenkopjes van de 'Bijbel in Gewone Taal' (NBG 2014).
Ultreia!

Pelgrimsdag 12

Van Vorden naar Doetinchem

Psalm 12

Niemand is trouw aan de Heer

De Heer bevrijdt mensen in nood

Help toch, Heer!
Ouders van kleine kinderen en óók ouders van oudere kinderen moeten hen vaak (leren) loslaten, ook als ze zien dat hun kinderen opgroeien en functioneren in een boze wereld, in een sfeer die je kunt karakteriseren als 'van God los'; een liefdeloze wereld waarin het lijkt of niemand nog trouw is aan de Heer.
Als ouders zou je het dan wel willen uitroepen van angst en/of boosheid: "Help toch, Heer, help onze kinderen te ontkomen aan alle leugen en bedrog, aan alle kwaad dat hen bedreigt en schaadt."
Zo riep ook David de hulp in van God, ook toen al met het schrikbeeld van een wereld vol ontrouw, verraad en grootspraak, in een tijd waarin zwakken en armen werden onderdrukt.
Hoeveel ouders en grootouders zijn er die regelmatig bidden, die God vragen om de redding van hun kinderen en kleinkinderen in nood, ongeacht of het financiële, emotionele. fysieke of geestelijke nood is,  Als ouder of grootouder zou je soms wel een muurtje om je kinderen of kleinkinderen heen willen bouwen, om hen te beschermen tegen alle kwaad.

Help!
Tijdens onze twaalfde pelgrimsdag, op weg van Vorden naar Doetinchem, lopen we vlak vóór Doetinchem nabij Louisiane langs een weiland met grazende koeien. Waar het gras goed is, hebben de koeien het kort gegraasd. Waar distels in het gras staan, hebben de koeien het gras eromheen nog wel gegeten, en resteren her en der in het grasland hoge graspollen met daarin die distels.
In het weiland zien we ook houtduiven en kieviten. De houtduiven blijven rustig als we hen over het boerenpad passeren, maar de kieviten worden opmerkelijk onrustig. Ineens zien we vlakbij ons in het veld twee rennende donzen bolletjes: hele kleine kievitsjongen. Ze zaten in het hoge gras onder de prikkeldraadafrastering tussen het weiland en het pad waarop wij lopen.
Als kievit-vader en kievit-moeder zou je het ook wel willen uitroepen: Help, laat mijn jongen niets overkomen, want het gevaar is groot.
Instinctief rennen de kievitsjongen bij ons vandaan, het grasland over, in de richting van de verderop gelegen hoge graspollen, waarin die distels staan. Ze duiken veilig weg in een dikke en hoge graspol, en zijn zo voor ons aan het oog onttrokken, ogenschijnlijk veilig geborgen.
We verstoren de rust van deze prille ouders en van hun kleine kinderen niet langer, en vervolgen onze weg over het smalle boerenpad. Geen beweging te zien in de graspol, en de kievit-ouders gedragen zich al weer zichtbaar rustiger. Ongeluk en onrust zijn veranderd in geluk en rust.

Hopen, geloven, vertrouwen en zeker weten
Maar zo goed loopt het niet altijd af, en zeker ook niet als de ene mens geslachtofferd wordt door bijvoorbeeld leugen, verraad, bedrog, onderdrukking en valsheid van een ander on-menselijk 'mede'mens.
Dan mag je hopen dat er toch nog wel een God is die thuis geeft als je Hem aanroept en als je Hem vraagt om hulp.
Dan mag je blijven hopen op bevrijding van alle kwaad, ook als het voor je gevoel (te) lang duurt en ogenschijnlijk uitblijft.
Ook als het niet (direct) gaat zoals je zelf had gedacht en gehoopt, dan hoop ik dat je toch blijft vertrouwen op een oplossing, want - ook Psalm 12 maakt ons duidelijk - God zal komen om te helpen, om redding te brengen, want Hij heeft ons gebed echt wel gehoord, en God doet wat hij heeft beloofd; dat mogen wij geloven en daarop mogen wij vertrouwen, zeker weten!

Kijk, luister en zing mee: PSALM 12

Ansichten

Vrijdag 10 juni 2016 

Cover van 'Ansichten'

Romandebuut
Als verjaardagskado kreeg ik in het jaar 2005 het boek 'Ansichten' van mijn collega's van het Onderwijs Expertise Centrum  van de Christelijke Hogeschool Nederland (het tegenwoordige Stenden Hogeschool).
Deze debuutroman 'Ansichten' is geschreven door Annie Proulx (1935), voor het eerst uitgegeven in 1992, met als oorspronkelijke Engelstalige titel: 'Postcards'. 
Haar boek werd in het Nederlands vertaald door Regine Willemse, die de titel letterlijk vertaalde tot 'Ansichten'.
Proulx werkte aanvankelijk jarenlang als journaliste, schreef een aantal kook- en tuinboeken. en debuteerde in 1988 met haar eerste verhalenbundel. Met haar romandebuut 'Ansichten' won ze de prestigieuze 'PEN/Faulkner Award' 'for Fiction'.

Een ansichtkaart uit ...
In het boek 'Ansichten' wordt de levensloop gevolgd van een Amerikaanse boerenfamilie.
Boerenzoon Loyal Blood vermoordt in een vlaag van woede zijn vriendin, pakt dezelfde avond nog zijn koffer, en verlaat de ouderlijke boerderij voor een zwerftocht van tientallen jaren (1944-1984) door de Verenigde Staten.
Hij zwerft - sexueel gefrustreerd, en nauwelijks tot sociaal contact in staat - al die jaren door Amerika als onder meer mijnwerker, paleontoloog en pelsjager. Het is een bijzonder hard leven, met een aaneenschakeling van avonturen, gevaren, ontberingen en herinneringen, waarbij hij telkens - als er enige rust of structuur in zijn leven lijkt te komen - zijn moeizaam verworven bezit weer kwijtraakt, en opnieuw ontberingen moet lijden

Amerikaanse plattelandssamenleving
De achterblijvers, van wie het leven ondertussen 'gewoon' doorgaat. houdt Loyal Blood door middel van ansichtkaarten op de hoogte van zijn belevenissen als moderne pionier.
Door dit eenrichtingspostverkeer zal hij echter zijn leven lang onwetend blijvend van het tragische lot dat zijn familieleden zal overkomen.
In haar boek roept Proulx een fascinerend beeld op van het Amerika van de twintigste eeuw. Het boek biedt een inkijk in de harde Amerikaanse plattelandssamenleving van vlak vóór de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal laat zien hoe de boerenbevolking als gevolg van veranderingen in de maatschappij gedwongen is naar andere inkomensbronnen te zoeken.

Pelgrimeren van Afferden naar Meerlo

Donderdag 9 juni 2016 

Bij de Groote Molenbeek lopen we om de Beijersbruggerhof heen

De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 16, over het traject van Afferden naar Meerlo.

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Pieterpad van Afferden naar Meerlo

Zondag 20 augustus 2006 – 22,5 km.

Dag 16: 342,5 – 365 km

Voorbereiding van de eerste driedaagse

Na drie weken kamperen in de Provence in Frankrijk besluiten we voor het eerst eens drie dagen aaneensluitend te gaan wandelen op onze lange afstandswandeling.

Onze oudste zoon Jan Wijbe is met zijn volleybalvriend Richard Verger aan het backpacken in Italië (Rome en omgeving) en onze dochter Baukje en onze jongste zoon Pieter willen graag thuisblijven, om respectievelijk te werken bij Albert Heijn en dag in dag uit te vissen met vaste vismaat Rick Teeuwisse.

Om vandaag al vroeg te kunnen beginnen, zijn we gisteren (zaterdag 19 augustus 2006) al in de auto met beide fietsen naar Meerlo gereden, waar we voor vier nachten onze tent hadden opgezet op het kampeerterrein van Camping ’t Karrewiel.

Kamperen

Gisteravond zijn we op visite geweest bij broer/zwager en schoonzus Eelke & Ike, die in Malden wonen. Gevieren hadden we daar een gezellige avond, en we arriveerden tenslotte rond 1.00 uur weer bij onze tent op de camping.

Vanmorgen zijn we om 8.00 uur opgestaan en genieten we van een ontbijt aan 'onze' picknicktafel op een nog stille camping.

Op het gehele recreatieve kampeerterrein staan nog twee andere tenten en één caravan, dus we hebben een overvloed aan ruimte op deze camping.

De Maas over

Eerst rijden we vanaf de camping in Meerlo met de auto naar Afferden, waar we de auto parkeren bij de plaatselijke Spar-supermarkt.

Om 9.40 uur vertrekken we vanuit Afferden en wandelen het dorp uit, door de Heeren Waard naar de veerpont over de Maas.

Als we bij de oversteekplaats arriveren, ligt het pontveer aan de overzijde en wacht met de oversteek in onze richting totdat twee rivierschepen op de Maas zijn gepasseerd.

Ook hier is het nog heel stil halverwege deze zondagmorgen.

Het is zwaar bewolkt weer, gelukkig wel droog, maar nog iets aan de frisse kant.

De jonge veerbaas brengt ons beiden direct naar de overzijde, naar Noord-Brabant.

Daar wandelen we door de uiterwaarden in de richting van de Vortumsche Bergen.

Hier eindigt na onze eerste halve kilometer het tweede deel van de étappe van Gennep naar Vierlingsbeek.

Vierlingsbeek

Dan volgt een mooie route door de Votumsche Bergen, de Zoetepasweiden, de Groeningsche Bergen en de Zurepasweiden, tot we weer in open veld komen, waar we Vierlingsbeek voor ons zien liggen.

Dit deel van de onbewoonde route is mooi door haar variatie: nu eens bosachtig, dan het open landschap van de uiterwaarden, waarin de percelen zijn verdeeld door de vele oude en nieuwe (nog zichtbaar gerestaureerde) Maasheggen.

In een van de bospercelen wandelen we zelfs door duinen, een prachtig stukje natuur, namelijk met rivierduinen.

Door het open veld lopen naar de bebouwde kom van Vierlingsbeek en komen dan steeds dichter bij de grote gemetselde, opengewerkte kerktoren.

Koffie met duivenmelkers

Tijd voor een kop koffie.

Maar, helaas, bij het eerste hotel-restaurant aan het kerkplein staan we voor de dichte deur.

Echter, als we daarna het grote dorpsplein oversteken in de richting van de enorme dorpskerk, zien we aan onze rechterzijde op de straathoek een café.

Er staan enkele fietsen tegen de cafémuur, dus wellicht wordt dit café onze pleisterplaats.

Als we binnenkomen, zitten enkele oudere heren met een pilsje aan de tap; een tafereel dat we in Fryslân op de zondagochtend niet gewend zijn.

We krijgen koffie van de waardin en het duurt maar even of van alle kanten komen mensen het café binnen, velen met één of meerdere duivenklokken bij zich.

Laptops worden routineus geïnstalleerd, formulieren komen op tafel, iedereen weet precies wat hij of zij moet doen.

Duivenmelkers nemen her en der plaats aan een tafeltje met een drankje erbij.

We zijn tot onze aangename verrassing terechtgekomen in een gezelschap van de plaatselijke duivensportvereniging.

De duivenmelkers laten hier allen door het bestuur van de vereniging registreren hoe laat hun duiven vanmorgen terugkwamen van hun vlucht vanuit België, waar ze vanmorgen rond zeven uur zijn gelost.

We worden bij enkele vragen vriendelijk te woord gestaan en krijgen uitleg over wat hier allemaal gebeurt.

Na ongeveer een half uur verlaten we deze gezellig Brabantse duivensportceremonie, die in principe wekelijks in dit café plaatsvindt.

Molenbeek
In dit centrum van Vierlingsbeek beëindigen we na 5 kilometer het derde deel van de etappe van Gennep naar Vierlingsbeek en daarmee het laatste deel van deze 6^e Pieterpad-etappe.

De eerste 5,5 kilometer hebben we nu achter de rug.

Voor de grote Rooms-Katholieke kerk langs en door een woonwijk verlaten we Vierlingsbeek als we de brug over de Molenbeek bij het daar gelegen waterrad oversteken.

Vrij snel komen we dan op een bospad, dat op een gegeven moment verder gaat als een smal pad tussen de bosrand rechts en het maïsveld aan de linkerzijde.

Tegen de bosrand vinden we enorme bramenstruiken met overheerlijke, rijpe bramen.

Makken
Daarna passeren we voorbij een gekanaliseerde beek bij het Afleidingskanaal de hofstede Makken, die is gebouwd op de plaats waar vroeger kasteel Makken stond.

Vlak daarna gaat onze route langs een doorgaande weg.

Daar passeren we vandaag ook ons eerste aspergeveld, waar de aspergeplanten al hoog zijn uitgegroeid om zo weer voldoende kracht op te bouwen voor het volgende oogstjaar van 2007.

Holthees
Spoedig arriveren we in Holthees en komen daar al vrij snel bij de witte Mariakapel van Holthees.

Deze in het jaar 2000 gerestaureerde kapel van voor 1464 wordt momenteel ook gebruikt als trouwlocatie van de gemeente Boxmeer.

De ingangspartij is ingericht als gebedsruimte.

Na Holthees wandelen we langs de spoorlijn naar het dorpje Smakt.

Spaanse Sint Jozef in Smakt

In Smakt – even voorbij de grens van Noord-Brabant en Limburg - pauzeren we op een bankje bij de uit 1699 daterende St.-Jozefkapel.

Vlak achter de kapel staat de grote gevelsteen van het kasteel dat hier vroeger stond.

Achter deze kapel staat nu ook nog een klooster en naast de kapel een kerk en rechts ernaast een café-restaurant, dat voor een groot deel mede wordt benut door jaarlijks ongeveer 25–30 duizend pelgrims die dit pelgrimsoord als eindbestemming of als doorgangslocatie beschouwen, een bezoek brengend aan het Sint-Jozefbeeldje dat hier in de 17^e eeuw door Spaanse soldaten is achtergelaten.

Ten zuiden van Smakt hebben we deze 5 kilometer lange Pieterpad-étappe achter de rug, waarmee onze afstand vandaag totaal op 10,5 km komt.

St.-Willibrorduskapel van Geysteren
Het wandelpad langs de spoorlijn voert ons tot in het bos van Landgoed Geysteren, tot op heden nog in particulier eigendom.

In het bos pauzeren we even bij de St.-Willibrorduskapel; getuige de grenspaal tussen de waterput en de ingang van de kapel exact op de grens van Noord-Brabant en Limburg.

De kapel is van het jaar 1543, maar de oude Willibrordusput is ongeveer 1.000 jaar ouder dan de kapel, destijds gegraven in een veenpoel, maar later dichtgewaaid door stuifzand.

In de muur vinden we een groot aantal kerven van namen van bedevaartgangers van jaren her en van andere passanten.

Afrikaantjes bij Nieuwlandsche Bossen 
Daarna lopen we met een grote bocht om het dorpje Geysteren heen, tussen het Hoogveld en het Geystersch Ven, langs de Nieuwlandsche Sloot, tot in het begin van de Nieuwlandsche Bossen.

Hier eindigt het tweede deel van deze étappe; alweer 5,5 kilometer achter de rug.

Als we aan de bosrand van de Nieuwlandsche Bossen komen, staan we ineens voor een immense akker die geheel bebouwd is met afrikaantjes.

De prachtige kleurenschakering in het volle zonlicht gaat gepaard met de zo bekende geur van de afrikaantjes.

Zoveel hebben we nog nooit bij elkaar gezien; een mooi bloementapijt in schril contrast met de hoge industriële bouwwerken (o.a. een betonfabriek) van het op de achtergrond liggende Wanssum.

Regen in Wanssum
Aan de noordzijde komen we Wanssum binnen.

Tot op dit moment is het schitterend wandelweer; in elk geval zo warm dat we nu al zonder trui in ons wandelshirt kunnen lopen.

In het centrum van Wanssum steken we de hoofdweg over om in de richting van Meerlo Wanssum te verlaten.

Maar dan begint het te regenen.

We hadden het al zien aankomen, maar ineens is het zover.

Als we snel weer teruglopen naar de hoofdweg, zien we een telefooncel en een afdakje waaronder we kunnen schuilen.

Maar dan blijkt dat de telefooncel naast een dorpscafé staat.

We schieten daar snel naar binnen, bestellen soep en drinken en nog voordat we goed en wel zitten, valt het regenwater met bakken uit de hemel.

We denken met enig medelijden aan de drie tegenliggende wandeldames die we zopas ten noorden van Wanssum het open veld in zagen gaan.

Na de soep klaart het weer op en we wagen het er maar weer op.

Maar als we nog maar pas wandelen, komt er weer een flinke bui ter hoogte van het sportcomplex van Wanssum.

Een wandelend viertal dat we vanmiddag af en toe ontmoeten en wij samen schuilen onder de hoge bomen onder onze paraplu’s totdat het weer droog is.

Groote Molenbeek

Dan gaat het verder door het veld, langs een rooster-reinigingsinstallatie in de Groote Molenbeek, vervolgens om de Beijenbruggerhof heen.

Daar is nauwelijks een pad te bekennen, dus we lopen door de hier en daar hoge wilde vegetatie, terwijl hier onze schoenen en sokken nat worden.

Meerlo

Maar niet getreurd, we zijn dan ook al bij de entree van onze eindbestemming van vandaag: Meerlo.

Het Pieterpad voert hier nog even over het terrein van en door het uit 1619 daterende Kasteelke.

Vanaf de binnenplaats kun je door het poortgebouw naar de andere zijde van het Kasteelke lopen, waar in een veldje de overdadige oogst van heerlijke handperen in het gras en op het pad liggen.

In het centrum van Meerlo wijken we af van de laatste halve kilometer van deze etappe, om linksaf naar onze camping ten oosten van Meerlo te wandelen.

Om 15.00 uur arriveren we bij onze tent.

Om 15.30 uur stappen we op onze fietsen die we vanmorgen bij de tent achterlieten en fietsen we naar Afferden, waar we om 16.30 uur arriveren bij onze auto.

Voorbereiding voor morgen
Met de auto brengen we beide fietsen direct door naar de bewaakte fietsenstalling van het NS-station te Venlo.

Daar laten we de achterband van de fiets van Jan Wijbe vervangen, want op deze fiets valt met een beetje fatsoen niet meer te fietsen: de band blijkt tot op het linnen versleten.

Met de auto rijden we terug naar de camping in Meerlo, waar we om 18.30 uur arriveren.

Na het douchen rijden we met de auto terug naar Wanssum, waar we ons een heerlijke Indische rijsttafel laten voorzetten in het Chinees Specialiteitenrestaurant Den Schellaert.

We kunnen terugkijken op een geslaagde dag, waarin we 22,5 kilometer Pieterpad hebben gewandeld.