Pelgrimeren van Afferden naar Meerlo

Donderdag 9 juni 2016 

Bij de Groote Molenbeek lopen we om de Beijersbruggerhof heen

De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 16, over het traject van Afferden naar Meerlo.

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Pieterpad van Afferden naar Meerlo

Zondag 20 augustus 2006 – 22,5 km.

Dag 16: 342,5 – 365 km

Voorbereiding van de eerste driedaagse

Na drie weken kamperen in de Provence in Frankrijk besluiten we voor het eerst eens drie dagen aaneensluitend te gaan wandelen op onze lange afstandswandeling.

Onze oudste zoon Jan Wijbe is met zijn volleybalvriend Richard Verger aan het backpacken in Italië (Rome en omgeving) en onze dochter Baukje en onze jongste zoon Pieter willen graag thuisblijven, om respectievelijk te werken bij Albert Heijn en dag in dag uit te vissen met vaste vismaat Rick Teeuwisse.

Om vandaag al vroeg te kunnen beginnen, zijn we gisteren (zaterdag 19 augustus 2006) al in de auto met beide fietsen naar Meerlo gereden, waar we voor vier nachten onze tent hadden opgezet op het kampeerterrein van Camping ’t Karrewiel.

Kamperen

Gisteravond zijn we op visite geweest bij broer/zwager en schoonzus Eelke & Ike, die in Malden wonen. Gevieren hadden we daar een gezellige avond, en we arriveerden tenslotte rond 1.00 uur weer bij onze tent op de camping.

Vanmorgen zijn we om 8.00 uur opgestaan en genieten we van een ontbijt aan 'onze' picknicktafel op een nog stille camping.

Op het gehele recreatieve kampeerterrein staan nog twee andere tenten en één caravan, dus we hebben een overvloed aan ruimte op deze camping.

De Maas over

Eerst rijden we vanaf de camping in Meerlo met de auto naar Afferden, waar we de auto parkeren bij de plaatselijke Spar-supermarkt.

Om 9.40 uur vertrekken we vanuit Afferden en wandelen het dorp uit, door de Heeren Waard naar de veerpont over de Maas.

Als we bij de oversteekplaats arriveren, ligt het pontveer aan de overzijde en wacht met de oversteek in onze richting totdat twee rivierschepen op de Maas zijn gepasseerd.

Ook hier is het nog heel stil halverwege deze zondagmorgen.

Het is zwaar bewolkt weer, gelukkig wel droog, maar nog iets aan de frisse kant.

De jonge veerbaas brengt ons beiden direct naar de overzijde, naar Noord-Brabant.

Daar wandelen we door de uiterwaarden in de richting van de Vortumsche Bergen.

Hier eindigt na onze eerste halve kilometer het tweede deel van de étappe van Gennep naar Vierlingsbeek.

Vierlingsbeek

Dan volgt een mooie route door de Votumsche Bergen, de Zoetepasweiden, de Groeningsche Bergen en de Zurepasweiden, tot we weer in open veld komen, waar we Vierlingsbeek voor ons zien liggen.

Dit deel van de onbewoonde route is mooi door haar variatie: nu eens bosachtig, dan het open landschap van de uiterwaarden, waarin de percelen zijn verdeeld door de vele oude en nieuwe (nog zichtbaar gerestaureerde) Maasheggen.

In een van de bospercelen wandelen we zelfs door duinen, een prachtig stukje natuur, namelijk met rivierduinen.

Door het open veld lopen naar de bebouwde kom van Vierlingsbeek en komen dan steeds dichter bij de grote gemetselde, opengewerkte kerktoren.

Koffie met duivenmelkers

Tijd voor een kop koffie.

Maar, helaas, bij het eerste hotel-restaurant aan het kerkplein staan we voor de dichte deur.

Echter, als we daarna het grote dorpsplein oversteken in de richting van de enorme dorpskerk, zien we aan onze rechterzijde op de straathoek een café.

Er staan enkele fietsen tegen de cafémuur, dus wellicht wordt dit café onze pleisterplaats.

Als we binnenkomen, zitten enkele oudere heren met een pilsje aan de tap; een tafereel dat we in Fryslân op de zondagochtend niet gewend zijn.

We krijgen koffie van de waardin en het duurt maar even of van alle kanten komen mensen het café binnen, velen met één of meerdere duivenklokken bij zich.

Laptops worden routineus geïnstalleerd, formulieren komen op tafel, iedereen weet precies wat hij of zij moet doen.

Duivenmelkers nemen her en der plaats aan een tafeltje met een drankje erbij.

We zijn tot onze aangename verrassing terechtgekomen in een gezelschap van de plaatselijke duivensportvereniging.

De duivenmelkers laten hier allen door het bestuur van de vereniging registreren hoe laat hun duiven vanmorgen terugkwamen van hun vlucht vanuit België, waar ze vanmorgen rond zeven uur zijn gelost.

We worden bij enkele vragen vriendelijk te woord gestaan en krijgen uitleg over wat hier allemaal gebeurt.

Na ongeveer een half uur verlaten we deze gezellig Brabantse duivensportceremonie, die in principe wekelijks in dit café plaatsvindt.

Molenbeek
In dit centrum van Vierlingsbeek beëindigen we na 5 kilometer het derde deel van de etappe van Gennep naar Vierlingsbeek en daarmee het laatste deel van deze 6^e Pieterpad-etappe.

De eerste 5,5 kilometer hebben we nu achter de rug.

Voor de grote Rooms-Katholieke kerk langs en door een woonwijk verlaten we Vierlingsbeek als we de brug over de Molenbeek bij het daar gelegen waterrad oversteken.

Vrij snel komen we dan op een bospad, dat op een gegeven moment verder gaat als een smal pad tussen de bosrand rechts en het maïsveld aan de linkerzijde.

Tegen de bosrand vinden we enorme bramenstruiken met overheerlijke, rijpe bramen.

Makken
Daarna passeren we voorbij een gekanaliseerde beek bij het Afleidingskanaal de hofstede Makken, die is gebouwd op de plaats waar vroeger kasteel Makken stond.

Vlak daarna gaat onze route langs een doorgaande weg.

Daar passeren we vandaag ook ons eerste aspergeveld, waar de aspergeplanten al hoog zijn uitgegroeid om zo weer voldoende kracht op te bouwen voor het volgende oogstjaar van 2007.

Holthees
Spoedig arriveren we in Holthees en komen daar al vrij snel bij de witte Mariakapel van Holthees.

Deze in het jaar 2000 gerestaureerde kapel van voor 1464 wordt momenteel ook gebruikt als trouwlocatie van de gemeente Boxmeer.

De ingangspartij is ingericht als gebedsruimte.

Na Holthees wandelen we langs de spoorlijn naar het dorpje Smakt.

Spaanse Sint Jozef in Smakt

In Smakt – even voorbij de grens van Noord-Brabant en Limburg - pauzeren we op een bankje bij de uit 1699 daterende St.-Jozefkapel.

Vlak achter de kapel staat de grote gevelsteen van het kasteel dat hier vroeger stond.

Achter deze kapel staat nu ook nog een klooster en naast de kapel een kerk en rechts ernaast een café-restaurant, dat voor een groot deel mede wordt benut door jaarlijks ongeveer 25–30 duizend pelgrims die dit pelgrimsoord als eindbestemming of als doorgangslocatie beschouwen, een bezoek brengend aan het Sint-Jozefbeeldje dat hier in de 17^e eeuw door Spaanse soldaten is achtergelaten.

Ten zuiden van Smakt hebben we deze 5 kilometer lange Pieterpad-étappe achter de rug, waarmee onze afstand vandaag totaal op 10,5 km komt.

St.-Willibrorduskapel van Geysteren
Het wandelpad langs de spoorlijn voert ons tot in het bos van Landgoed Geysteren, tot op heden nog in particulier eigendom.

In het bos pauzeren we even bij de St.-Willibrorduskapel; getuige de grenspaal tussen de waterput en de ingang van de kapel exact op de grens van Noord-Brabant en Limburg.

De kapel is van het jaar 1543, maar de oude Willibrordusput is ongeveer 1.000 jaar ouder dan de kapel, destijds gegraven in een veenpoel, maar later dichtgewaaid door stuifzand.

In de muur vinden we een groot aantal kerven van namen van bedevaartgangers van jaren her en van andere passanten.

Afrikaantjes bij Nieuwlandsche Bossen 
Daarna lopen we met een grote bocht om het dorpje Geysteren heen, tussen het Hoogveld en het Geystersch Ven, langs de Nieuwlandsche Sloot, tot in het begin van de Nieuwlandsche Bossen.

Hier eindigt het tweede deel van deze étappe; alweer 5,5 kilometer achter de rug.

Als we aan de bosrand van de Nieuwlandsche Bossen komen, staan we ineens voor een immense akker die geheel bebouwd is met afrikaantjes.

De prachtige kleurenschakering in het volle zonlicht gaat gepaard met de zo bekende geur van de afrikaantjes.

Zoveel hebben we nog nooit bij elkaar gezien; een mooi bloementapijt in schril contrast met de hoge industriële bouwwerken (o.a. een betonfabriek) van het op de achtergrond liggende Wanssum.

Regen in Wanssum
Aan de noordzijde komen we Wanssum binnen.

Tot op dit moment is het schitterend wandelweer; in elk geval zo warm dat we nu al zonder trui in ons wandelshirt kunnen lopen.

In het centrum van Wanssum steken we de hoofdweg over om in de richting van Meerlo Wanssum te verlaten.

Maar dan begint het te regenen.

We hadden het al zien aankomen, maar ineens is het zover.

Als we snel weer teruglopen naar de hoofdweg, zien we een telefooncel en een afdakje waaronder we kunnen schuilen.

Maar dan blijkt dat de telefooncel naast een dorpscafé staat.

We schieten daar snel naar binnen, bestellen soep en drinken en nog voordat we goed en wel zitten, valt het regenwater met bakken uit de hemel.

We denken met enig medelijden aan de drie tegenliggende wandeldames die we zopas ten noorden van Wanssum het open veld in zagen gaan.

Na de soep klaart het weer op en we wagen het er maar weer op.

Maar als we nog maar pas wandelen, komt er weer een flinke bui ter hoogte van het sportcomplex van Wanssum.

Een wandelend viertal dat we vanmiddag af en toe ontmoeten en wij samen schuilen onder de hoge bomen onder onze paraplu’s totdat het weer droog is.

Groote Molenbeek

Dan gaat het verder door het veld, langs een rooster-reinigingsinstallatie in de Groote Molenbeek, vervolgens om de Beijenbruggerhof heen.

Daar is nauwelijks een pad te bekennen, dus we lopen door de hier en daar hoge wilde vegetatie, terwijl hier onze schoenen en sokken nat worden.

Meerlo

Maar niet getreurd, we zijn dan ook al bij de entree van onze eindbestemming van vandaag: Meerlo.

Het Pieterpad voert hier nog even over het terrein van en door het uit 1619 daterende Kasteelke.

Vanaf de binnenplaats kun je door het poortgebouw naar de andere zijde van het Kasteelke lopen, waar in een veldje de overdadige oogst van heerlijke handperen in het gras en op het pad liggen.

In het centrum van Meerlo wijken we af van de laatste halve kilometer van deze etappe, om linksaf naar onze camping ten oosten van Meerlo te wandelen.

Om 15.00 uur arriveren we bij onze tent.

Om 15.30 uur stappen we op onze fietsen die we vanmorgen bij de tent achterlieten en fietsen we naar Afferden, waar we om 16.30 uur arriveren bij onze auto.

Voorbereiding voor morgen
Met de auto brengen we beide fietsen direct door naar de bewaakte fietsenstalling van het NS-station te Venlo.

Daar laten we de achterband van de fiets van Jan Wijbe vervangen, want op deze fiets valt met een beetje fatsoen niet meer te fietsen: de band blijkt tot op het linnen versleten.

Met de auto rijden we terug naar de camping in Meerlo, waar we om 18.30 uur arriveren.

Na het douchen rijden we met de auto terug naar Wanssum, waar we ons een heerlijke Indische rijsttafel laten voorzetten in het Chinees Specialiteitenrestaurant Den Schellaert.

We kunnen terugkijken op een geslaagde dag, waarin we 22,5 kilometer Pieterpad hebben gewandeld.