 |
| Verzamelplaats bij een calamiteit in De Hege Stins |
Is uw redding nabij?
Wie wil - in nood gezeten - niet worden gered?
- Iedereen wil dat toch?
Maar waar ga je heen om gered te worden?
- Op zondag gaan wij veelal de kerk in om gered te worden.
Maar kun je ook de kerk verlaten om gered te worden?
- Ja, dat kan, tenminste wel in Stiens.
Gewoon is ook bijzonder
Het lijkt in veel opzichten vanmorgen nog heel lang een gewone - en toch ook wel weer bijzondere - kerkdienst.
We zingen prachtige liederen uit heel verschillende muzikale tradities.
We bidden voor de nood in de wereld. Heer, erbarm U.
We luisteren naar de geluiden uit de ruimte, De klanken van onze Aarde en van de zon klinken ons als een Scheppingslied in de oren.
De heldere Schriftlezingen van de nog zo jonge lector Eveline Boonstra klinken ook als muziek in de oren.
En we horen in de verkondiging dat voorganger dominee Jaap Overeem echt iets heeft met de vanmorgen centraal staande Psalm 19.
Wat geniet iedereen ook van de duetten van het nieuwe muzikale gelegenheidsduo Taco Osinga en Sigrid Ykema.
Nog even laat dominee Overeem ons in het ongewisse, want waarom zegt hij toch eigenlijk dat deze dienst iets anders zal gaan verlopen, ook langer dan gedacht.
Als de nood eens hoog is
Na de inzameling van de gaven zingen we deze keer niet direct het slotlied.
Lubbert Tilma komt het podium op en vertelt over veiligheid in het kerkgebouw.
Hij kondigt een door de overheid verplichte calamiteitenoefening aan, een ontruimingsoefening, als ware er in de ontvangsthal van de kerk sprak van bijvoorbeeld brand.
Tilma vraag vriendelijk om de medewerking van een ieder; de veiligheidsfunctionarissen van de kerk willen zoveel mogelijk leren van deze ontruimingsactie.
Dan klinkt het eveneens aangekondigde brandalarm luid en schril door de kerkzaal.
Koster Jan van Zwol komt de kerkzaal binnen en reikt kerkenraadsleden en predikant een veiligheidshesje aan, dat zij onmiddellijk aantrekken. Direct daarna worden we door hen via de nooduitgangen de kerk uit gestuurd, en wordt ons erop gewezen dat we ons allen moeten verzamelen achter het kerkgebouw.
Rustig loopt iedereen naar buiten, kerkgangers die slecht ter been zijn, met bijvoorbeeld rollators, worden door gemeenteleden voorzichtig naar buiten begeleid, naar de verzamelplaats.
De redding nabij
Buiten is het prachtig weer, dus het is ook geen straf om de kerkdienst even te onderbreken. Bovendien is het ook best gezellig om elkaar hier buiten te ontmoeten.
Als de ontruiming ten einde is, worden we uitgenodigd om weer naar binnen te gaan, waar de kerkdienst zal worden voortgezet.
Lubbert Tilma bedankt ons binnen dan allemaal voor onze medewerking aan deze ontruimingsoefening, en hij sluit zijn dankwoord inzake deze brandoefening af met de nu al legendarische woorden: "Als kerkenraad zijn wij erop 'gebrand' om dit goed te doen". Als deze hier zo passende bewoording wordt beantwoord met een vrolijk lachten vanuit de kerkzaal, realiseert hij zich dat dit spreekwoord onbedoeld toch ook wel heel toepasselijk is bij de gegeven situatie.
De vrolijke toon is gezet, wat het door de gemeente zo uitbundig gezongen slotlied goed doet, als wij - door Take Beukema op orgel en Ridzert Beetstra creatief op trompet begeleid - zo krachtig samen zingen:
van hier, uit dit huis
waar Uw stem wordt gehoord.
In Christus verbonden,
tezamen gezonden,
op weg in een wereld
die wacht op Uw woord.
Om daar in genade
uw woorden als zaden
te zaaien tot diep
in het donkerste dal.
Door liefde gedreven,
om wie met ons leven,
Uw zegen te brengen.
die vrucht dragen zal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten