 |
| De Petruskerk van Wanswerd |
In Jezus ontslapen
Aanvang deze week is onze oud-CHN-collega Getie Muntinghe-Visser overleden. In de jaren dat ik Hoofd Opleiding SPH was, en daarna adjunct-Instituutsdirecteur M&M, was Getie daar Faculteitsdirecteur, en daarna Instituutsdirecteur van het Instituut Mens & Maatschappij (M&M). We hebben enkele jaren nauw en plezierig samengewerkt, en daarna is Getie wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd vertrokken uit de Christelijke Hogeschool Nederland (CHN). Getie overleed deze week op 75-jarige leeftijd.
Een lange staat van dienst
In een goed gevulde Petruskerk komen we vanmiddag bijeen in haar woonplaats Wanswerd, waar de Dienst van Woord en Gebed voorafgaat aan haar begrafenis. Een vijftiental oud-collega's zijn ook aanwezig om Getie de laatste eer te bewijzen. Drie daarvan zijn momenteel nog werkzaam aan de huidige Stenden Hogeschool, en de anderen zijn allen oud-medewerkers van Stenden Hogeschool en/of van haar rechtsvoorganger de CHN te Leeuwarden.
Getie had een lange staat van dienst bij de CHN, en ook nog bij haar rechtsvoorgangers de Prinses Marijkeschool en de Akademie Fiswerd, waar zij indertijd is begonnen als docente Gezondheidsleer bij de toenmalige opleiding HBO-Jeugdwelzijnswerk, de tegenwoordige HBO-opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH).
75 jaren
De voorganger van deze rouwdienst in de eeuwenoude Petruskerk is dominee A. Bouman. Organist is Geert Tolsma. De schriftlezingen voorafgaande aan de overdenking zijn uit Psalm 139 en uit Openbaring: 'En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde'. Tijdens de overdenking en in de persoonlijke woorden van haar (klein)kinderen wordt haar levensloop beschreven; over haar geboorte op Ambon waar haar vader predikant was, over haar kampjaren als kind, over wonen en naar school gaan in Australië, haar studie geneeskunde in Groningen, haar werkzame jaren als arts, docente en directeur, en over enkele inhouden van haar levensloop, die Getie voor haar kinderen en kleinkinderen op schrift heeft gezet; haar zoon Friso leest ons daaruit een aantal fragmenten voor. We herkennen allen haar sterk ontwikkelde rechtvaardigheidsgevoel en haar oprechte aandacht voor haar naasten.
Haar psalmen wijden aan Zijn lof
Getie wordt en is begraven - in het licht van een warme voorjaarszon - op het kerkhof van de Petruskerk, in haar dorp Wanswerd, waar haar vader lang geleden predikant was, waar haar familie - en ook Getie - zovele jaren heeft gewoond, en waar zij zo betrokken was bij het wel en wee van de kleine dorpsgemeenschap en bij 'haar' Petruskerk, waarin zij ook vele jaren in ambten heeft gediend en als kerkganger heeft gezongen.
Wij zingen Anno 2014 rondom haar kist enkele woorden van de oude onberijmde Psalm 146, die hier ook in het bijzijn van Getie gedurende haar levensjaren al zo vaak zullen zijn gezongen:
Prijs den Heer' met blijde galmen;
gij, mijn ziel, hebt rijke stof;
'k Zal, zo lang ik leef, mijn psalmen
vrolijk wijden aan zijn lof:
'k zal, zo lang ik 't licht geniet,
Hem verhogen in mijn lied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten