 |
| De pelgrimsmis in de kathedraal van Santiago de Compostela |
Vroege cafégasten
Om
7.10 uur worden we wakker van de wekker. Gisteravond hebben we onze rugzakken
al ingepakt, dus we kunnen nu na opstaan, wassen en aankleden spoedig
uitchecken uit het hotel, om naar het busstation van Finisterre te wandelen.
Tegenover
het busstation is een café, waar zes andere pelgrims op een ontbijt wachten.
Durkje en ik bestellen hier eveneens ontbijt en de cafébaas doet erg zijn best
om voor iedereen het ontbijt zo snel mogelijk op de tafels te serveren. Alles
moet tegelijk: koffie zetten, brood roosteren, ontbijtbestek en broodbeleg
klaarleggen en sinaasappels uitpersen om verse jus d’orange te serveren.
Ondertussen komen ook nog twee andere pelgrims binnen en daarna ook nog de drie
Canedese pelgrims uit de ‘Kamloops-area’, maar die laatste drie oudere dames
hoeven straks de bus niet te halen, want zij wandelen vandaag eerst nog door
naar Muchía.
Bus(je) komt zo
Onze
bus vertrekt om 8.20 uur richting Santiago de Compostela, althans, dat staat op
de dienstregeling. Dat het uiteindelijk 8.45 uur wordt, daarover horen we
niemand klagen. Iedereen is al lang blij dat de bus er is en dat men mee terug
kan naar Santiago de Compostela.
Als
de bus arriveert, moet hij verderop in de zeehaven eerst nog keren, en als hij
dan weer terug komt, kan iedereen zijn rugzakken onder in de bus leggen. De
fietsende pelgrim mag als laatste zijn fiets aan de andere zijde onderin de bus
leggen. Hij hoeft niet terug te fietsen, maar kan de busrit van ruim twee en
een half uur in alle rust ook meemaken.
Stopdienst
De
bus zit voor ongeveer driekwart vol met ongeveer 40 terugkerende pelgrims. Tijdens
het wachten op de bus stond iedereen nog gezellig met elkaar te praten, maar nu
de bus vertrekt, zitten de meesten stil naar buiten te kijken, zachtjes met hun
wandelmaatje te praten en af en toe even een uiltje te knappen.
De
bus maakt een lange tocht langs de zuidelijke kustroute van het schiereiland
waar Finisterre op ligt. We rijden door een groot aantal kustplaatsjes. Hier en
daar stappen Spaanse passagiers in en uit. De bus komt en blijft nagenoeg de
hele reis vol, maar door het in- en uitstappen is er voortdurend nog net
voldoende zitplaats voor alle passagiers.
Een inpandig busstation
Als
we ongeveer twee uren langs de oceaankust hebben gereden, gaan we landinwaarts,
richting Santiago de Compostela, nu nog ongeveer 40 kilometer. Het laatste stuk
gaat snel, namelijk over de snelweg.
In
Santiago aangekomen, rijdt de buschauffeur behendig met de grote bus door het
drukke verkeer van de stad en brengt hij ons naar het busstation van Santiago.
Het is een bijzonder busstation, want het is gelegen in een heel groot gebouw
van twee verdiepingen, waar alle bussen aan de achterzijde naar binnen rijden
en in het gebouw stoppen bij de inpandige bushalte. Na het uitstappen ga je met
de roltrap naar boven en dan sta je op de begane grond aan de voorzijde van het
busstation.
Inchecken in Santiago
Omdat
het busstation aan de buitenrand van de stad ligt en we nog 55 minuten hebben
alvorens de mis aanvangt in de kathedraal, kiezen we ervoor om ons met de taxi
naar ‘ons’ hostal Fornos in de binnenstad te laten rijden. Daar krijgen we direct
een mooie hotelkamer toegewezen, waar we linea recta onze rugzakken deponeren,
om dan onmiddellijk het hotel weer te verlaten, om naar de kathedraal te lopen,
waar om 12.00 uur de mis begint.
Net op tijd voor de mis
Als
we door de pelgrimspoort om 11.40 uur de kathedraal betreden, zijn nagenoeg
alle kerkbanken al vol. In een zijbeuk vinden we nog een plaatsje voor twee
personen. Dan wachten we ongeveer een kwartiertje, alvorens de mis aanvangt in
deze volle kerk.
Een
non betreedt het koor van de kerk en zingt ons alvast een aantal korte liederen
voor, opdat we die tijdens de mis kunnen meezingen. Eén van die liederen is het
welbekende ‘Ubi caritas’, dat straks tijdens de communie gezamenlijk zal worden
gezongen.
Ontmoeting met pelgrim Joost Bol
Tijdens
de mis lopen ook mensen in de rondgang van de kathedraal. Links van ons loopt
een man, die iets verderop aan de voet van een pilaar gaat zitten, om de mis
ook bij te wonen. Ineens zie ik dat het Joost Bol is, de voorzitter van het
Nederlands Genootschap van Sint Jacob, de organisatie waarmee wij als Stichting
Jabikspaad Fryslân nauw samenwerken voor wat betreft het faciliteren van het
pelgrimeren in en vanuit Fryslân, Nederland en richting Santiago de Compostela. Als
voorzitters van onze beide pelgrimsorganisaties kennen we elkaar, dus dan is
het verrassend om elkaar zo onverwacht hier in Santiago de Compostela te ontmoeten, op de plaats waar het in onze
beide organisaties grotendeels om draait: dit Spaanse bedevaartsoord en de
pelgrimage er naar toe.
We
begroeten elkaar tijdens de mis even kort en spreken na de mis nog wat langer
met elkaar. Joost is gisteren gearriveerd vanuit Irún, vanwaar hij zijn
pelgrimage over de 'Camino del Norte' richting Santiago de Compostela heeft
volbracht. Hij liep de Camino del Norte en Durkje en ik de Camino Francès, en allen
nu als pelgrims bijeen in Santiago de Compostela.
Installeren en communiceren
Na
de mis gaan we terug naar ons hostal, om ons daar te installeren. We hadden daar
zojuist namelijk alleen de rugzakken in de hotelkamer gelegd en zijn direct
daarna richting kathedraal gegaan voor de mis.
In
het hotel is ook gelegenheid om ons wandelverslag verder te schrijven en om via
Facebook en email familie, vrienden en kennissen op de hoogte te stellen van
onze voortgang en positie.
Voorzitter&Voorzitter in Santiago
Halverwege
de middag wandelen Durkje en ik weer het centrum in.
In
de aanlooproute naar de kathedraal van Santiago de Compostela komen we
toevallig Joost Bol weer tegen, in nota bene de Rua do Vilar, de straat waar
ook het pelgrimsbureau is gevestigd. Een mooi moment is dit om met zijn drieën
even terug te blikken op onze beide camino’s, de Camino del Norte die Joost
heeft gelopen en de Camino Francès die Durkje en ik hebben gelopen.
Het
is allemaal teveel voor alleen een koffiesessie, dus we verlengen onze
terrassessie met een goed glas Spaanse rode wijn en zo zitten we tamelijk lang genoeglijk
bijeen, terwijl af en toe andere – ons al dan niet bekende – pelgrims voorbij wandelen.
We
nemen afscheid en zullen elkaar over acht dagen in Nederland allicht weer
ontmoeten, tijdens de najaarsvergadering van ons pelgrimsgenootschap, dat we op
3 november 2012 in Zwolle zullen hebben.
Pilgrim Brian from Florida
Joost
gaat de kathedraal in en wij wandelen door de smalle middeleeuwse straatjes van
het voetgangersgebied nabij de kathedraal van Santiago de Compostela. De populatie hier in
deze gezellige winkelstraten van Santiogo bestaat grotendeels uit Spanjaarden,
maar je ziet ook een groot aantal buitenlandse toeristen, en zeker ook veel
pelgrims van over de hele wereld.
We sluiten deze mooie dag af met een diner in één van de restaurants in
de Rua do Vilar. Als we genieten van ons hoofdgerecht, zie ik pelgrim Brian ons
restaurant binnenwandelen met zijn echtgenote en haar ouders. We hebben Brian
in de afgelopen dagen enkele malen ontmoet op de Camino Finisterre tussen Santiago de Compostela en Finisterre.
Brian en zijn vrouw liepen de Camino Francès samen, maar doorlopen naar
Finisterre was voor haar een station te ver vanwege een knieblessure. Hier in
Santiago zijn ze weer herenigd en ook haar ouders zijn er hier bij gekomen. Ze
nemen plaats aan de tafel naast ons. Het resultaat is al weer een gezellige
pelgrimsavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten