Weg van Feanwâlden

Zaterdag 24 februari 2023

 

De middeleeuwse Schierstins van Feanwâlden

Struinen door It Bûtefjild

Vandaag gaan Durkje en ik weer eens een dag op stap met Joske & Dethmer. Voor vandaag hebben ze een kuier geselecteerd van de wandelserie 'Weg van wandelen', en dan specifiek de 16 kilometer lange wandeling die als titel draagt: 'Weg van Feanwâlden'.

Deze route loop grotendeels door natte graslanden, langs rietvelden en broekbos, door moerasgebied en over drassige poldergrasdijken.

Deze wandelroute begint in het Friese Feanwâlden, het dorp waar de beroemde schrijver Theun de Vries (1907-2005) is geboren en getogen. 

Feanwâlden wordt aan de noordwestzijde omringd door It Bûtefjild, dat één van de prachtige natte natuurgebieden van Fryslân is. 

Rond 9:00 uur vertrekken we vanuit Feinsum, en rijden we naar het NS-station van Feanwâlden, waar onze kuier van vandaag aanvangt.

Het is droog, en het blijft droog, en af en toe krijgen we een glimpje van de zon te zien. Het waait wel enigszins, dus in het begin van de tocht is het nog frisjes, maar naarmate de dag vordert, waait het iets zachter en is het heel aangenaam wandelweer.

Van Feanwâlden naar Het Houtwiel

Door het Spoorpark en langs de Johanneskerk van Feanwâlden lopen we eerst naar de Schierstins. Dit is de enige nog in Fryslân bewaard gebleven middeleeuwse stenen woontoren (stins), gebouwd in de 14e eeuw.

Bij de Schierstins - het vroegere buitenklooster van de zogenoemde schiere monniken - gaan we de Muontsewei op, om aan de noordzijde van Feanwâlden over een tamelijk drassig graspad aan de oostkant van de Feanwâldster Feart It Bûtefjild te betreden. 

Over een evenzo drassige grasdijk lopen we over dat slingerende polderdijkje om De Houtwiel heen, naar de Goddeloaze Singel, het geasfalteerde wandel- en fietspad, dat De Houtwiel doorsnijdt tussen Feanwâlden en Broeksterwâld. 

Langs de Goddeloaze Singel vinden we ter hoogte van de Feanwâldster tjasker een picknickbank, met daarop als ingefreesd opschrift de naam van de voormalige boswachter Jacob Bijlsma, die nog verderop woont in het zogenoemde Goddeloas Tolhûs. Op deze picknickbank aan de Singelsfeart - met op de achtergrond de aldoor luidruchtige ganzen - houden we onze koffiepauze, van koffie met daarbij de 'bijbelse' cake, die door de jeugdgroep van de Protestantse Gemeente te Grou gisteravond is gebakken. Koffie en cake smaken ons hier prima in het open veld.

Even later steken we aan het eind van de Goddeloaze Singel bij het Goddeloas Tolhûs de Falomster Feart over.

Langs de Skosse naar de Looden Hel

Aan de overzijde van de vaart volgen we het geasfalteerde pad dat slingerend door noordkant van De Houtwiel langs de Falomster Feart loopt.

Dan volgen we de Bûtefjild, onder andere langs het kunstwerk De Skosse, langs de zogenoemde Skossen in de waterpartijen links en rechts van het wandel-/fietspad. Hier merken we dat het nog wel fris is om met tegenwind voort te gaan. Het kunstwerk van De Skosse is onder andere opgebouwd uit kleine zwerfkeien, die in de IJstijd vanuit Scandinavië naar Fryslân zijn geschoven door de metersdikke ijslaag die het noorden van Europa toen bedekte.

De Bûtefjild buigt af naar het zuiden. Daar lopen we een klein eindje terug in de richting van Feanwâlden, om dan bij het uitkijkpunt van De Wiel - vlak vóór de tijdelijk gestremde brug over De Wiel - over de grasdijk langs de Wiel in westelijke richting naar de Looden Hel te lopen.

Voorbij de Looden Hel blijven we de grasdijk volgen tussen het veenmeer en De Wiel.

Verderop passeren we een kleine kudde schapen, die ons nieuwsgierig gadeslaan in ons voorbijgaan. 

Door het Ottema-Wiersmareservaat

Ter hoogte van het doorloop-uitkijkpunt op de T-kruising van De Wiel en de Mear steken we via de hoge houten brug de Mear over, om dan over een oeverpad in zuidelijke richting te lopen.

Hier betreden we het Ottema-Wiersmareservaat, dat grenst aan de Sippenfennen van It Bûtefjild. 

Links van ons stroomt de Mear, en rechts van het pad is een broekbos, heel nat, moerassig, waarin de bomen zijn bedekt met een hele dikke laag groen mos. Schitterend hier is het prachtige heldergroene lijnenspel van de in het water staande bomen van dit broekbos.

Dit landschap vol plassen, poelen, rietvelden en natte hooilanden laat ons zien hoe dit gebied er eeuwen geleden bij lag.

Heel even moeten we een stukje Ottemaweg volgen, maar al heel snel gaan we door een singel het natuurreservaat weer in, op weg naar de vogelkijkhut ter hoogte van de Dijkstra-Draai, de openstaande draaibrug, die ons de toegang tot het natuurreservaat verhindert.

Terug over De Wâl door Feanwâldsterwal

Maar dat hindert niet, want het is juist de bedoeling dat we vanaf deze vogelkijkhut het sterk slingerende Koekoekspad blijven volgen, verderop langs de spoorlijn, totdat we - aangekomen bij de Veenwoudsterwalvaart - door het spoortunneltje Feanwâldsterwal binnen kunnen lopen.

Daar op De Wâl aangekomen, gaan we het dorpscafé 't Dûke Lûk binnen, om hier met z'n vieren te gaan lunchen.

Na de lunch hoeven we dan alleen nog maar over De Wâl het hele dorp door te lopen langs de smalle dorpsvaart van Feanwâldsterwal, totdat we op de Suderwei ons eindpunt Feanwâlden al weer binnen wandelen, over het spoor terug naar de parkeerplaats aan de Stasjonswei bij het treinstation van Feanwâlden.

Tijdens het laatste stukje door Feanwâldsterwal hebben we vóór ons het zicht op de donkere regenwolken die in het oosten hangen, maar die deren ons niet, want het blijft op dit laatste stuk van onze route - net zoals het hele eerste deel - droog, dus al met al hebben we prima wandelweer gehad vandaag, en bovendien een gezellige wandeldag zo met z'n vieren.