Simpelweg gelukkig

Maandag 19 december 2022
 

Cover van 'Simpelweg gelukkig'

Simpelweg gelukkig
In haar boek 'Simpelweg Gelukkig' (2019) neemt pelgrim-schrijfster Anne-Marie Kruiper (1962) je als het ware mee op reis naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela. Tijdens deze ongeveer achthonderd kilometer lange voettocht in 2016 leert ze zekerheden en onzekerheden los te laten en de cadeaus van het leven te aanvaarden. Ze maakt onderweg kennis met mensen uit de hele wereld, maar de mooiste ontmoeting op de pelgrimsroute is de ontmoeting met zichzelf. 

Voor wie van langeafstandswandelen houdt, voor wie al pelgrim is, en voor wie ooit zelf nog eens een pelgrimstocht wil maken, en/of graag meer wil weten over deze eeuwenoude pelgrimswandeltocht, is dit boek een aanrader.

Anne-Marie neemt je mee in het leven van een pelgrim, vanaf de eerste voorbereidingen, de wandeltrainingen, en daarna vanaf de start vanuit het Franse Saint-Jean-Pied-de-Port naar het Spaanse Santiago de Compostela, over de zogenoemde Camino de Franchés, de klassieke pelgrimsroute door het noordwesten van Spanje.

Op reis naar Santiago de Compostela

In dit boek lees je onder andere hoe Anne-Marie Kruiper haar verlangen naar de camino is ontstaan, en hoe haar wens en plan langzaam concreet wordt. 

De opeenvolgende hoofdstukken behandelen één of meer dag-etappes, beginnend bij de overtocht van Frankrijk over de Pyreneeën naar Spanje. De auteur houdt de vaart er, want in nog geen tweehonderd bladzijden maak je met haar de hele tocht. 

De subtitel van haar boek is: 'Op reis naar Santiago de Compostela'.

Onderweg kruisen veel mensen haar pad, in een aantal gevallen ook wel meerdere keren dezelfde pelgrims, precies zoals ook Durkje en ik dat onderweg hebben ervaren. Onderweg vorm je een gemeenschap van pelgrims. Onderweg worden vriendschappen gesloten. Maar ja, zoals overal zijn er ook op deze route minder aardige mensen. Maar dat hoort er allemaal bij. Over het algemeen voeren de fijne ontmoetingen en het verrassend weerzien de boventoon.

Het zaadje geplant

• De weg roept je. De weg blijft me roepen.
• De tocht toonde mij haar vele gezichten (fysiek, geestelijk, spiritueel).
• Ik hoop dat je de kracht en de liefde voelt, die ik tijdens de reis heb mogen ervaren: Het teruggaan naar de eenvoud, het gevoel van saamhorigheid en het genieten van de kleine dingen van het leven.
• Ondanks alle drukte wil ik me graag verder ontwikkelen.
• Toeval of niet; ik ben precies op het juiste moment op de juiste plaats.
• Volg je droom! Je bent nu nog vitaal genoeg, ga gewoon.
• De reacties die ik krijg op mijn pelgrimsplannen en op mijn voornemen deze tocht te lopen, zijn net zo divers als mijn vragen.
• Ik loop en ik loop en ik vind het heerlijk. Vanuit de dromen in mijn hoofd nu met de voeten op aarde.
• Ik ga tenslotte op pad als pelgrim, terug naar de eenvoud en de natuur.
• Laat alle zekerheden los; er is onderweg in Spanje van alles te koop.
• Onderweg is minder echt meer.
• Ik vind het niet eenvoudig zo weinig mee te nemen. Het inpakken van de rugzak is al een les in loslaten.
• Ik ga proberen alle zekerheden los te laten. Ik wil me graag elke dag vrij voelen te beslissen waar ik stop en slaap.
• Stel geen grenzen aan je dromen.
• Ik kan er soms zo naast zitten met mijn aannames, eigen gedachten of vermoedens. Ik heb onderweg voldoende tijd hier nog eens extra over na te denken.
• Door de Jacobsschelp zichtbaar aan je rugzak te hangen, word je herkend als pelgrim.
• Eindelijk geef ik gehoor aan de roep van de Camino!
• Mijn rugzak wekt een verlangend gevoel in me op.
• Ik lach door mijn tranen, en voel me enorm verbonden met iedereen om me heen.

Keep Calm and Carry on, step by step

• De reis van 800 kilometers begint met de eerste stap.
• Ik wil bewust genieten van de mooie omgeving.
• Het communiceren met mensen uit verschillende landen ervaar ik als een enorme verrijking.
• Ik zal moeten leren omgaan met de vroege vertrekkers.
• Ik heb gehoord over cadeautjes die de Camino je schenkt.
• De pijntjes zijn een belangrijk gespreksonderwerp onder de pelgrims.
• Ik merk dat het verstandig is vroeg te vertrekken.
• Het is lastig lopen in de behoorlijk steile afdaling vol grote stenen en keien.
• Ik merk dat mijn zintuigen op scherp staan, en ik op onverwachte momenten geraakt wordt door van alles en nog wat.
• Het zijn de kleine dingen die mijn hart doen zingen.
• Ik begin na 155 kilometer mijn draai als pelgrim te vinden.
• Bij het ontmoeten van reisgenoten hoort ook het afscheid nemen. Soms al na een uur, soms na een dag of gezellige avond.
• Iedereen die je tegenkomt, heeft je wel iets te vertellen.
• Door met haar in een wat rustiger tempo te wandelen, kon ik nog meer genieten van de omgeving.
• Je moet nee leren zeggen. De Camino leert me wederom een lesje.
• Wat een angsten voor niks.
• Die heilige Jacobus; hij zorgde ervoor dat het recht uiteindelijk zegevierde.
• Ik ben twee weken op pad en al door zoveel emoties heen gegaan.
• Gele pijlen en blauwe schelpen op muren en wegen wijzen me ook nu weer de weg.
• Zo word ik regelmatig door zoveel lieve mensen tijdens de Camino geholpen.
• Ieder is bezig zijn eigen weg te bewandelen, en wenst elkaar daarbij het allerbeste.
• Ik voel het contact met het verleden op deze plaats.
• Wat een voorrecht dat ik hier mag zijn.
• Ik merk dat elke stap me dichter bij mezelf brengt. Ik denk na over het leven en besef met hoe weinig middelen je jezelf kunt redden.
• De eerste weken waren fysiek zwaar. Ik had al mijn energie nodig te overleven.
• De herinneringen mogen er zijn, en dat is ook wat de Camino met je doet; het is onderdeel van alle bezinningen. Je bent alleen met je gedachten.
• Op de een of andere manier ga je op de Camino sneller diepgaande gesprekken aan over zaken die er toe doen in het leven.
• Je kunt pas echt bij jezelf komen in stilte. 
• Ik neem me tijdens het wandelen voor niets meer uit te stellen en me niet door onzekerheden te laten leiden. Vragen als kan ik het wel of mag ik het wel mogen me niet te veel beïnvloeden in mijn keuzes.
• Hoe mooi dat al die herinneringen omhoog borrelen tijdens deze reis.
• Ik voel me na zoveel weken lopen steeds sterker verbonden met de natuur.
• Niet direct oordelen.
• Zonder pijn geen glorie.
• Soms moet je even afzien om uiteindelijk glorieus je doel te bereiken.
• Laat je onzekerheden los, je mag helemaal zijn wie je bent.
• Ga niet uit van veronderstellingen. Wat blijft het toch lastig me hier aan te houden.
• De Camino zit vol verrassingen.
• Wat ben ik vandaag door veel emoties heengegaan.
• Ik heb wel het gevoel dat ik leef tijdens deze tocht. Saai is het nooit geweest; elke dag brengt me iets anders.
• Op de Camino kun je niets plannen. Het loopt altijd weer anders.
• Je leeft op je mentale kracht.
• Altijd was er weer de gele pijl die me de juiste richting wees.

Follow your heart, for it is your true compass

• Ik voel zoveel liefde voor alles en iedereen om me heen. Mijn hart barst open, zo voelt het.
• Geluk is niet krijgen waar je zo naar verlangde; geluk is waarderen wat je hebt.
• Hoe eenvoudig kan het leven zijn? Ik ben Simpelweg Gelukkig. Ik wist het, maar nu voel ik het ook echt.
• Iedereen maakt de reis op zijn eigen manier.
• De bewoners van de gehuchten in Galicië proberen ook iets te verdienen aan de hype van de Camino. 
• Ik besef dat het belangrijk is nu te leven en te genieten, en niet morgen.
• Een hapje eten, iets te drinken, het zonnetje, leuk gezelschap, weer besef ik hoe gelukkig ik hiervan word.
• Al moet ik kruipen, ik ga het zeker halen.
• Ik geniet intens van elke kilometer.
• Het Compostela-document was zeker niet het doel van mijn reis, maar het is toch een bijzonder moment als ik mijn certificaat in ontvangst neem.
• Ik voel wederom de verbondenheid tussen de pelgrims, en geniet van het samenzijn in de prachtige kathedraal.
• Ik probeer het gevoel van de Camino vast te houden. De reis was onvergetelijk, leerzaam en zeer indrukwekkend.
• Ik heb gelachen, gehuild, gevoeld, gepraat, geluisterd, geleerd, afgezien, maar vooral intens genoten van de geweldigde pelgrimstocht.
• Alles wat je thuislaat, is mooi meegenomen.
• De pelgrims onderling zijn enorm behulpzaam; je voelt je nooit alleen. De bewoners van de dorpjes zijn eveneens bereid je met van alles te helpen. Het voelt als één grote familie; als een warm bad.
• Er gaat bijna geen dag voorbij dat ik niet word herinnerd aan de Camino naar Santiago de Compostela.
• Je liet me vrij deze weg te gaan; dat is liefde.
• Door het lopen van de Camino ben ik besmet door een virus. Als je het eenmaal hebt, raak je het nooit weer kwijt.
• Buen Camino!