Bonifatius Kloosterpad - Rondje 10 - Wolvega naar Blesdijke door de Lendevallei

Zaterdag 19 december 2020

 

Over de Blesdijkerheide van Blesdijke naar De Blesse

Een ontdekkingsreis en pelgrimage
Wandeljournalist Fokko Bosker publiceerde samen met co-auteur Lammert de Hoop in het jaar 2019 de wandelgids 'Bonifatius Kloosterpad'. Het titelblad van dit boek vermeldt dat het hier gaat om 'Een ontdekkingsreis en pelgrimage door het 'wilde' oosten van Fryslân'. Het gaat om een wandelgids die de kleurrijke geschiedenis van de kloosters in Fryslân beschrijft in routekaarten, foto's en begeleidende teksten.
Durkje en ik waren aanwezig bij de presentatie van het Bonifatius Kloosterpad, die plaatsvond op 15 november 2019 in de Bonifatiuskapel te Dokkum.
Deze wandelgids bevat twaalf aaneengesloten etappen en dertien lokale rondwandelingen. In totaal beslaat het wandelnetwerk zo'n 450 kilometers in oostelijk Fryslân, het gebied tussen het Friese Waddeneiland Schiermonnikoog en Wolvega.

In het voetspoor van heiligen en pelgrims
Met zijn wandelgids neemt auteur Fokko Bosker je als wandelaar mee in een schitterend gebied met veel cultuur en natuur. Hij laat je wandelen naar oude kloosterlocaties en uithoven. Het is een tocht door Wad en Woud, in een rijke afwisseling van streeklandschappen en prachtige natuurgebieden.
Tegelijk met deze wandelgids verscheen ook het bijbehorende boek 'Bonifatius Kloosterpad - In het voetspoor van heiligen en pelgrims'. Dit begeleidend schrijven in boekvorm biedt per wandelroute inspirerende verhalen over het gebied dat deze wandelgids bestrijkt.
De wandelgids is gebaseerd op het Wandelknooppunten-netwerk. De routebeschrijving in de wandelgids is uiterst beknopt, maar het volgen van de als routebeschrijving achtereenvolgens genoemde wandelknooppunten zou moeten volstaan om de beschreven routes goed te lopen.
Wie de vele Friese klooster- en kerkenpaden, schouwpaden, lijk- en dijkwegen van deze wandelroute loopt, maakt kennis met de vele sprekende getuigen uit vervlogen tijden van middeleeuwse kloosterorden in Fryslân. Dit Bonifatius Kloosterpad belicht de rijke Friese geschiedenis van kloosters en landschappen, en toont je al wandelend ook de relatie tussen beide zaken.
Met het bewandelen van alle 25 routes van deze wandelgids gaan Durkje en ik op voetreis tussen uitersten, die de verbeeldingskracht van de pelgrim voedt en inspireert.

In de voetsporen van Sint Franciscus
Voor vandaag hebben we het tiende rondje van deze gids op het wandelprogramma staan, met een afstand van 21 kilometer.
Dit Rondje 10 kreeg als titel: 'Wolvega naar Blesdijke door de Lendevallei' met als subtitel: 'In de voetsporen van Franciscus'. De subtitel verwijst naar het voormalige kloosterterrein nabij de huidige dorpskerk van Blesdijke, waar de zogenoemde 'Grauwe Zusters' vanaf de tweede helft van de 15e eeuw in hun klooster leefden volgens de Derde Regel van Sint Franciscus. En na de Reformatie stichtten de minderbroeders Franciscanen in Wolvega de Sint-Franciscusparochie. Deze wandelronde gaat bovendien langs de neogotische Sint-Franciscuskerk van deze Wolvegaaster parochie.
Om 8:15 uur vertrekken we vanuit Feinsum en tegen 9:00 uur parkeren we onze auto op het nagenoeg Corona-lege parkeerterrein van het Van der Valkhotel van Wolvega, want hier begint het tiende rondje van het Bonifatius Kloosterpad.
De temperatuur is vanmorgen bij vertrek slechts enkele graden boven nul. Het is bij vertrek vanuit Feinsum nog schemerig, maar we rijden onder een nagenoeg onbewolkte lucht. Het blijft vanmorgen nog lang onbewolkt, en enkele uren aangenaam zonnig, maar naarmate de tijd voortschrijdt, neemt de bewolking vanuit het zuidwesten toe. Aan het eind van onze dagwandeling is het geheel bewolkt en 12 graden Celsius, dus betrekkelijk warm voor de tijd van het jaar. 

Werken van Cuypers en Roodbaard in Wolvega
Nadat we de bebouwde kom van Wolvega binnen zijn gelopen, passeren we al snel de Wolvegaaster Franciscuskerk, ontworpen door architect Pierre Cuypers jr. We lopen rondom de kerk naar de kapel achter deze rooms-katholieke kerk. 

Nadat we de spoorlijn Zwolle-Leeuwarden zijn overgestoken, gaan we over een rustig voetpad - samen met onze schaduwen - langs de volkstuinen en de begraafplaats naar het statige park 'De Nieuwe Aanleg', aangelegd (1837) in Engelse landschapsstijl naar het ontwerp van de beroemde tuinarchitect Roodbaard. 
Langs de Steenwijkerweg wandelen we Wolvega uit, om voorbij de Blessebrug over de rivier de Linde het nieuwe natte natuur(buffer)gebied ten zuiden van Wolvega door te lopen. In dat natuurgebied ontmoeten we een oma met haar twee kleinkinderen, een tweeling. Ze vertellen honderduit over de eenden, de hond en over oma. Als Durkje aan de tweeling vraagt wie van hen de oudste is, roepen ze tegelijk het antwoord, maar wel een verschillend antwoord. De een zegt: "Hij", en de ander zegt: "Oma". Ik vertel ze dat ze beiden gelijk hebben. Ze knikken instemmend. Wij wandelen verder, en praten enige tijd over hoe belangrijk het voor een goed begrip is dat je de ander een goede vraag stelt. Daar hebben de beide jongetjes van de tweeling - nog maar drie jaar oud - ons weer wat mee geleerd.

Door de Lindevallei en over de Blesdijkerheide
Verderop steken we de Steenwijkerweg over, om dan via een houten bruggetje de Nijkerweg op te gaan, een smalle polderweg van polder De Stroomkant, door de brede Lindevallei. Als we linksaf de Lage Broekweg op gaan, merken we dat we voortdurend doch langzaam de Lindevallei uit klimmen, tot in het dorp Blesdijke.
We hebben nu al een flink eind gelopen, dus we zoeken een plekje uit de wind en in de zon om even iets te eten en te drinken. Bij de op een terp gelegen dorpskerk van Blesdijke vinden we een houten bankje, waarop we plaatsnemen voor een korte pauze. Niet al te lang, want dan koel je teveel af. We bevinden ons nu bij de locatie van het vroegere vrouwenklooster 'Maria en Agnes' van het Convent van de Grauwe Zusters van Blesdijke. 
Na deze thermoskankoffiepauze lopen we Blesdijke uit, om dan over de onverharde weg van de Lijsterbeslaan naar het grenspunt van de provincies Fryslân en Overijssel te lopen.
Daar gaan we op landgoed Helmhorst het mooie en langgerekte natuurgebied van de Blesdijkerheide (ook wel het Friesche Veld genoemd) in, om over mooie - maar hier en daar nogal drassige paden - door het bos en over en langs de heideveldjes te wandelen. Door het schijnsel van de laagstaande zon verkrijg je mooie kleurcontrasten in het bos en op de heide.

Door De Blesse en Peperga naar de Catspoolder
We wandelen het dorp De Blesse in, waar we langs de doorgaande weg Trudy's Moestuin-verkoopkraam zien staan.  

Trudy blijkt hier een prachtig gevarieerd aanbod te hebben staan van allerhande kruiden, groenten en fruit van haar eigen grote moestuin. Haar producten zijn verpakt in grote en kleine glazen potten, waar wij een grote pot stoofperen uit zoeken, die we na betaling aan Trudy en haar man meenemen in onze rugzak. We gaan straks op de terugweg ook nog even langs mim in Drachten, dus dan kunnen we die voor de kerstdagen alvast verblijden met een mooie pot roodgekookte stoofperen, altijd een traktatie bij de warme maaltijd en bij diverse nagerechten.
In De Blesse steken we de spoorlijn weer over, waarna we onder het viaduct van de A32 doorlopen, en we in het Stellingwerver dorp Peperga uitkomen. Iets verderop staat de dorpskerk, die is genoemd naar Pieter Stuyvesant, en ter hoogte van het monument voor Pieter Stuyvesant (een zeilschip op een zwerfkei) gaan we de Catspolder in over het Catspolderpad.

Catspolder en Scheltingapoolder in de Lendevallei
Over dit aan de A32 parallel liggende fiets- en voetpad lopen we tot aan de rivier de Linde (Lende) in de Lendevallei. Op een picknickbank aan deze meanderende rivier nemen we een tweede pauze, onze lunchpauze.
Daarna steken we de Linde over, en gaan we het moerasgebied van de Lendevallei in. Je kunt hier prachtig wandelen over goede paden door dit mooie beekdallandschap. 
Vanaf een hoog opgeworpen uitkijkheuvel krijgen we een mooi uitzicht - bij een zwerfkei met informatiebord - over de uitgestrekte en waterrijke Scheltingapoolder.
Over een lang en drassig recht veldpad lopen we vervolgens terug naar Wolvega, naar de N351. Langs die N351 lopen we tot slot weer onder de A32 door en dan arriveren we voorbij de carpoolplaats weer bij het Van der Valkhotel, waar we vanmorgen onze auto hadden geparkeerd.
Hiermee sluiten we de meest zuidelijke route van het Bonifatius Kloosterpad af. Ons resteert alleen nog een lange wandelronde ten zuiden van Dokkum, en daarmee gaan we dan binnenkort ons Bonifatius Kloosterpad afronden.