Waar je zin in hebt

Maandag 26 oktober 2020 

Cover van 'Waar je zin in hebt'

Over 107 dagen stappen
In de hete zomer van 2015 liep André Brouwer van zijn woonplaats Alkmaar naar de Spaanse bedevaartsstad Santiago de Compostela in Spanje. Omdat hij in 2020 door de Corona-crisis zonder werk kwam te zitten, schreef hij in dit jaar over die tocht van 2015 een boek, waarin hij elk dag tot de essentie terug wil brengen.
De titel van dit boek is: 'Waar je zin in hebt', en hij gaf het boek als subtitel: '107 dagen stappen naar Santiago de Compostela'.
In ruim honderd korte verhalen neemt pelgrim André je mee op zijn reis. Het is een boek over vertrouwen, vriendschap, verbondenheid, over aanvaarden, niet oordelen, bezit als ballast, over onverwachte hulp als het tegen zit, ontvangen (wat moeilijker is dan geven), over loslaten, maar vooral ook over ontmoetingen. Bijvoorbeeld met de Française Marie-Anne als echtgenote voor één dag, met de Friese pelgrim Fenneke als vrouw voor één nacht, met de Duitse Jetta, op wie hij een beetje verliefd werd. En over nog veel meer mensen met hun leuke en minder gezellige kanten en hun eigen(on)aardigheden.

Tiende pelgrimstocht
Vanuit Alkmaar loopt hij via Den Haag naar Oudenbosch. In België passeert hij onder andere Antwerpen en Namen. Bij Rocroi wandelt hij Frankrijk binnen, om dan via Reims naar Vézelay, en via Limoges naar Bordeaux te gaan. Voorbij Bayonne gaat hij over de Frans-Spaanse grens, om dan via de Camino Primitivo via bijvoorbeeld Bilbao, Oviedo en Lugo naar Santiago de Compostela te lopen.
Dit is André's tiende pelgrimstocht.

Essentials van een pelgrimstocht

• De eerste stap is veel waard.
• Het leven is slechts een handvol tijd (lijfspreuk van Adrie Dik).
• Ik ben van plan elke dag van deze camino bewust mee te maken.
• Pelgrimeren is ook de ander gunnen je iets te geven.
• Ik probeer me deze tocht zo veel mogelijk open te stellen voor de omgeving en de mensen die ik ontmoet.
• Je trekt niet de wijde wereld in om elke dag met je vader te bellen, maar ik wist, er komt een tijd dat ik denk: belde hij nog maar elke dag.
• Reden te meer dankbaar te zijn dat ik nog fysiek in staat ben deze reis te maken.
• Je vindt dat waar je niet naar zoekt.
• Waar zouden we zijn zonder de Brouwers?
• Ik zat er echt doorheen, en dacht serieus aan opgeven.
• De eerste bakker van de dag is ook de laatste.
• Als pelgrim moet je vertrouwen hebben.
• Ik was vandaag niet alleen met mezelf op pad; ik kwam mezelf ook tegen.
• Wie verwacht er in een leeg landschap nu een pelgrim?
• Door de handdruk van deze mensen die hier thuishoren, voel ik me minder vreemdeling.
• Ik heb me als pelgrim voorgenomen om alles wat me aangeboden wordt, in dank te aanvaarden.
• Deze pelgrimage heeft al één besluit opgeleverd; het lijkt wel een directieoverleg.
• Dit is geen pelgrimeren, maar een oorlog voeren, die je gedoemd bent te verliezen.
• Dan zou je zeggen, dan loop je toch wat minder, maar zo eenvoudig ligt het niet.
• Iedereen heeft wel wat.
• Ik ben blij met iemand samen te lopen, want al pratend schiet de tijd beter op.
• Als pelgrim ben je iemand.
• Ik ben niet kerkelijk, maar dit ritueel geeft toch een bepaalde betekenis aan de tocht.
• Helpen is prima, maar mensen moeten ook zelf iets doen.
• Vriendschap, gastvrijheid, hartelijkheid. niet zeuren over geld, maar elkaar gewoon helpen. Waarom kan het dagelijkse leven niet altijd zo zijn?
• Geluk kun je blijkbaar ook afdwingen.
• Het is lastig het pelgrimsgevoel aan niet-pelgrims over te brengen, waarom het zo moeilijk is dat gevoel in het dagelijks leven vast te houden.
• De weg is van iedereen.
• Toch voelt het idee dat er iemand achter je loopt en je misschien wel in gaat halen, niet lekker.
• Pelgrimeren is ook loslaten.
• Voor mij heeft pelgrimeren waarde.
• We zijn ook niet verliefd, maar tussen pelgrims ontstaat er toch een zekere intimiteit.
• Een regenachtige huwelijksdag is een voorbode van een slecht huwelijk.
• Ik probeer als pelgrim zo min mogelijk te oordelen.
• Ik doe mijn best een goede gast te zijn, maar ervaar dat ontvangen soms (vaak) moeilijker is dan geven.
• Er is geen weg naar het geluk; het geluk is de weg zelf.
• Ik zeg dat ze een goed mens is. Ze antwoordt dat ze probeert een goed christen te zijn.
• Zelf de mensen aan wie je je ergert, ga je missen als ze er niet meer zijn.
• Mijn leven zou er heel anders hebben uitgezien als ik dezelfde dingen gedaan had, maar op een ander moment.
• Wat kan een pelgrim zich meer wensen dan een kamer met uitzicht op de Kerk van de Heilige Geest.
• Lekker leven is de leus.
• Bij pelgrimeren past een zekere soberheid. Zich baden in weelde is niet des pelgrims.
• Ik ben op reis gegaan, maar diep, heel diep van binnen hoop ik nooit aan te komen.
• De mens moet de schepping van God niet willen overtreffen (Gaudi).
• De weg geeft wat je nodig hebt.
• Een bijbels dilemma: neem ik de brede weg naar het genot of volg ik het smalle pad naar het paradijs?
• Je kunt wel overal nee op zeggen, maar dan maak je ook nooit wat mee.
• Als vreemden arriveerden we hier; als gerespecteerde vrienden van de autoriteiten verlaten we het dorp.
• Veel pelgrims volgen hun gids, die de camino onderverdeelt in etappes.
• Zoals zo vaak tijdens de camino, lossen problemen zich vanzelf op.
• Heel lang had ik het gevoel dat ik bezig was met een reis zonder begin en zonder einde. Het begin is steeds verder weg, maar het einde begint te naderen; dan komt er een einde aan mijn vrije leven.
• "Als je dan toch dood moet, laat mij dan maar op de camino gaan en zet maar een bankje ter nagedachtenis voor me weg." (Adrie Dik).
• Ik ben weer eens te snel met mijn oordeel.
• Je kunt moeilijk iets bij een ander denken.
• Het nadeel van een rustdag is niet alleen dat je uit je ritme raakt, maar je bent ook je vrienden kwijt, want die lopen gewoon door.
• Sommige mensen kun je net zo goed niets vertellen, die zijn alleen met zichzelf bezig.
• De weg geeft wat je nodig hebt.
• Als we niet gaan, komen we ook niet aan.
• De overgang tussen donker en licht is voor mij één van de mooiste momenten van de dag.
• Weet iedereen dat hij of zij op de camino een passant is, die de conventies uit het 'normale leven' kan loslaten? Heb ik daarom - net als zovelen - zo'n heimwee naar de camino?
• Een Jacobusmoment: Je bent ziek en onze apostel stuurt een verpleegster op je af.
• Ik vraag me af waarom het leven niet altijd zo eenvoudig en mooi kan zijn.
• Komt er iets, dan komt er iets; komt er niets, dan is het ook goed.
• Mensen zijn schakels die voorbijgaan; wat blijft is de camino.
• Er is een leven vóór deze camino, en hopelijk is er een nieuw leven met nieuwe inzichten na deze reis.
• Het dubbele van de aankomst-dag in Santiago de Compostela: Dankbaarheid over het veilig bereiken van het doel. maar ook weemoed dat de reis is afgelopen en er aan het onderweg zijn een einde is gekomen.
• Ik realiseer me dat ik onbewust bezig ben mijn aankomst zo lang mogelijk uit te stellen.
• Ik realiseer me dat op weg gaan niet automatisch betekent dat je ook aan zult komen.
• Mij wacht thuis weer een leven dat ik op moet pakken.
• Het moeilijkste deel van deze reis: Hoe kan ik al die zaken die ik onderweg geleerd heb, vasthouden in het dagelijks leven?

Pelgrimstocht versus wandeltocht
André Brouwer vat aan het eind van zijn boek samen welke zaken voor hem het pelgrimeren waardevol maken (die verschillend zijn van een gewone wandeltocht); zaken die veel ervaren pelgrims vast en zeker zullen herkennen: 

• Bezit is ballast;
• Genieten van kleine dingen;
• Vertrouwen dat het goed komt (één van de mooiste lessen die André Brouwer aan zijn pelgrimage heeft overgehouden);
• Aanvaarden van zaken die je niet kunt veranderen;
• Verbondenheid met de ander;
• Vriendschap;
• Gastvrijheid;
• Dankbaarheid: leren ontvangen, wat vaak moeilijker is dan geven;
• Niet oordelen, de ander in zijn waarde laten.