 |
| Bij de entree van de Stoepa van Hantum |
Een ontdekkingsreis en pelgrimage
Wandeljournalist Fokko Bosker publiceerde samen met co-auteur Lammert de Hoop in het jaar 2019 de wandelgids 'Bonifatius Kloosterpad'. Het titelblad van dit boek vermeldt dat het hier gaat om 'Een ontdekkingsreis en pelgrimage door het 'wilde' oosten van Fryslân'. Het gaat om een wandelgids die de kleurrijke geschiedenis van de kloosters in Fryslân beschrijft in routekaarten, foto's en begeleidende teksten.
Durkje en ik waren aanwezig bij de presentatie van het Bonifatius Kloosterpad, die plaatsvond op 15 november 2019 in de Bonifatiuskapel te Dokkum.
Deze wandelgids bevat twaalf aaneengesloten etappen en dertien lokale rondwandelingen. In totaal beslaat het wandelnetwerk zo'n 450 kilometers in oostelijk Fryslân, het gebied tussen het Friese Waddeneiland Schiermonnikoog en Wolvega.
In het voetspoor van heiligen en pelgrims
Met zijn wandelgids neemt auteur Fokko Bosker je als wandelaar mee in een schitterend gebied met veel cultuur en natuur. Hij laat je wandelen naar oude kloosterlocaties en uithoven. Het is een tocht door Wad en Woud, in een rijke afwisseling van streeklandschappen en prachtige natuurgebieden.
Tegelijk met deze wandelgids verscheen ook het bijbehorende boek 'Bonifatius Kloosterpad - In het voetspoor van heiligen en pelgrims'. Dit begeleidend schrijven in boekvorm biedt per wandelroute inspirerende verhalen over het gebied dat deze wandelgids bestrijkt.
De wandelgids is gebaseerd op het Wandelknooppunten-netwerk. De routebeschrijving in de wandelgids is uiterst beknopt, maar het volgen van de als routebeschrijving achtereenvolgens genoemde wandelknooppunten zou moeten volstaan om de beschreven routes goed te lopen.
Wie de vele Friese klooster- en kerkenpaden, schouwpaden, lijk- en dijkwegen van deze wandelroute loopt, maakt kennis met de vele sprekende getuigen uit vervlogen tijden van middeleeuwse kloosterorden in Fryslân. Dit Bonifatius Kloosterpad belicht de rijke Friese geschiedenis van kloosters en landschappen, en toont je al wandelend ook de relatie tussen beide zaken.
Met het bewandelen van alle 25 routes van deze wandelgids gaan Durkje en ik op voetreis tussen uitersten, die de verbeeldingskracht van de pelgrim voedt en inspireert.
Vertrekken vanuit de stad der wonderen
Voor vandaag hebben we het vierde rondje van deze gids op het wandelprogramma staan, met een afstand van 19,22 kilometer.
Dit Rondje 4 kreeg als titel: 'Dokkum Noord langs klooster Sion en Stoepa Hantum' met als subtitel: 'Stad der wonderen als vertrekpunt voor pelgrims'.
Om 8:20 uur rijden we vanmorgen met de auto van Feinsum naar Bonifatiusstad Dokkum, waar we de auto parkeren in het stadscentrum.
De wandelroute voert ons eerst naar de Markt van Dokkum, waar de etappe van vandaag begint bij de Elfsteden IJsfontein, op de plek waar vroeger de wonderlijke Bonifatiusbron was. Deze IJsfontein is als het ware de bevroren bron van Bonifatius, een eeuwenoude bedevaartsplaats voor pelgrims.
Je kunt merken dat het zomervakantieseizoen al is begonnen, want hier en daar lopen op deze vroege zondagochtend om 9:00 uur al toeristen rond, kijkend naar al dat moois van deze prachtige Friese Elfstedenstad. De temperatuur is 17 graden Celsius en het is half bewolkt. Na de tropische dagen van afgelopen week is het een verademing om weer lekker buiten te wandelen bij een heerlijke ochtendtemperatuur.
Bij de Aalsumerpoort steken we de stadsgracht over, en dan moeten we vlakbij het busstation even schuilen in verband met een stevige, maar gelukkig ook kortdurende bui.
Dan gaan we door de wandel- en fietstunnel naar de Dokkumer wijk Weeslanden. De graffiti aan beide zijden van de tunnelwand staat in het teken van het zogenoemde Dokkumer Lokaeltsje, van de voormalige Noord-Friesche Locaalspoorweg-Maatschappij.
Aalsum en Wetsens
We lopen Dokkum uit, en even verderop Aalsum binnen. Daar passeren we op enige afstand de romaanse Sint-Catharinakerk, die boven op een in 1942 grotendeels afgegraven terp staat.
De volgende plaats waar we door komen, is het buurtschap Wetsens, dat ook een oude romaanse dorpskerk heeft op een deels afgegraven terp. Het kloosterpad voert ons met een ruime bocht over een ringvormige terpweg om de voormalige terp heen. Verderop zien we de eeuwenoude Sint-Vituskerk van Wetsens op de terp hoog boven de deels afgegraven terpgrond uit steken. De naam van deze kerk is een verwijzing naar het Norbertijner klooster van Dokkum, waarvan deze kerk een uithof was. Het grazende jongvee op het lager gelegen grasland observeert ons nieuwsgierig als we rondom hun weiland over het graspad voort wandelen. Deze vier meter hoge terp was qua omvang ooit de grootste terp van Fryslân.
 |
| De Sint-Vituskerk boven op de terp van Wetsens |
Vanuit Wetsens gaan we verder naar Niawier. Aan de westrand van Niawier passeren we de locatie waar vroeger klooster Sion heeft gestaan. Het Dokkumer ziekenhuis Sionsberg is naar dit verloren geraakte klooster genoemd.
Voorbij deze oude kloosterlocatie lopen we een stukje in de richting van Wetsens, maar we slaan al eerder af naar rechts, om onze route te vervolgen over de oude en nieuwe tracé's van de Fennewei, om dan via Hantumeruitburen en Hantumerhoek door te lopen naar Hantum.
In Hantum is het dorpscafé gesloten, dus we lopen direct door naar de eeuwenoude Sint-Nicolaaskerk (1125). Daar nemen we een rustpauze om iets te eten en te drinken bij de buiten geëxposeerde voormalige luidklok van deze terpkerk, waarvan je aan de soorten bouwstenen (waaronder tufsteen en kloostermoppen) als het ware iets kunt 'lezen' over de bouwgeschiedenis van deze kerk. Een lichte bui trekt over, maar die is maar licht en duurt maar kort, dus schuilen voor de regen is niet nodig.
Op bezoek bij de Tibetaans-Boeddhistische leefgemeeschap van de Stoepa in Hantum
Na deze korte pauze verlaten we Hantum over een smal weggetje door de polder Hantumer Leech in de richting van de Hantumermolen. Voorbij die poldermolen komen we langs de Stoepa van Hantum. De Stoepa hebben we nog nooit bezocht, dus dit is een mooie gelegenheid om deze Tibetaans-Boeddhistische leefgemeenschap te bezoeken.
Eén van de drie vaste bewoners - Sherab - heet Durkje en mij hartelijk welkom, en we worden uitgenodigd om na een ronde langs alle gebedsmolens samen met onze gastheer en een Belgisch stel de Stoepa binnen te gaan voor een introductie in het gedachtegoed van deze Tibetaans-Boeddhistische retraite-gemeenschap en voor een toelichting op het interieur van de Stoepa, waarin 1.000 Boeddhabeeldjes staan. Daarna worden we uitgenodigd om met zijn vieren samen met onze gastheer een kop thee te gaan drinken in de iets verderop staande tempel van de Stoepa. We krijgen een uitgebreide presentatie over het Boeddhisme, over deze gemeenschap en over de levensloop en persoonlijke karakteristieken en bezinningszoektocht van onze gastheer. Deze theesessie is een mooie gelegenheid om ook in gesprek te gaan met de Vlaamse gasten. Na ruim een uur nemen we afscheid van onze vriendelijke gastheer Sherab en van de twee Belgische gasten, en gaan wij samen verder op het Kloosterpad.
Van Hiaure via Tiltsjebuorren terug naar Aalsum
De route gaat verder over een smal verhard veldpad in de richting van Hiaure. Voorbij Hiaure gaan we door de weilanden langs de oever van een brede vaart in de richting van Tiltsjebuorren. Onderweg ontmoeten we bij een smal houten bruggetje een oudere mevrouw, die hier bezig is om al het riet met een grote schaar weg te knippen, dat aan beide zijden de toegang tot het bruggetje overwoekert. Ze vertelt dat ze in deze streek het beheer heeft over dit lokale deel van het wandelpad. We bedanken haar hartelijk voor haar goede zorgen, want dit zijn de vrijwilligers die er elk jaar weer voor zorgen dat dergelijke veldpaden toegankelijk blijven voor alle wandelaars.
Voorbij Tiltsjebuorren steken we een brede vaart over, om dan door het hoge gras van de opeenvolgende weilanden naar Aalsum te lopen.
 |
| Prachtige veldpaden tussen Tiltsjebuorren en Aalsum |
Van terpdorp terug naar wonderstad
We genieten van het prachtige weer van vandaag. De temperatuur is vandaag opgelopen van 17 naar 21 graden Celsius, en we lopen onder een prachtige wolkenlucht, met af en toe schaduw en zonneschijn. Het begint wel steeds harder te waaien, maar die aanwakkerende harde wind deert ons niet; integendeel, die maakt het wandelen door de weilanden tot een waar Noord-Fries wandelfeest.
Vlak vóór Aalsum laat de bewegwijzering het even afweten, maar met enig oriënteren in het veld vinden we verderop toch het hoge bruggetje, waarmee we een vaart kunnen oversteken, om dan door houten hekjes en al weer een weiland naar de voet van de hoge terp van Aalsum te lopen.
Hier gaan we door een in het struikgewas verscholen houten hekwerk, en dan klimmen we via de stenen trap bij de terp op, en komen we op het kerkhof aan de voet van de kerktoren van de Aalsumer Sint-Catharinakerk.
Dan hoeven we alleen nog maar over het hooggelegen kerkpad weer terug te lopen naar en over het doorgaande weggetje van Aalsum naar Dokkum.
Voorbij het Dokkumer Lokaeltsje-tunnel en het busstation wandelen we het centrum van Dokkum weer binnen, waar we terugkeren bij onze auto, waarmee we terug rijden naar Feinsum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten