 |
| In De Hege Stins branden 19 kaarsen voor de geliefden die wij zo node missen |
Voleindingszondag
Deze laatste zondag van het kerkelijk jaar noemen we in protestantse kerken ook wel Memoriazondag of Eeuwigheidszondag. Het is de dag waarop wij in kerken overal in het land de mensen gedenken die in het nu afgelopen kerkelijk jaar - en ook daarvóór - zijn overleden, binnen de kerkelijke gemeente, maar ook daarbuiten.
Zo komen we vanmorgen in groten getale ook bijeen in De Hege Stins van de Protestantse Gemeente van Stiens. Als kerkelijke gemeente gedenken we - samen met alle genodigde familieleden van de in het afgelopen jaar overleden gemeenteleden - het overlijden van onze gemeenteleden, waarvan de jongste nog maar 61 jaar was, en de oudste bijna honderd jaar. Voor de een is het al zo'n elf maanden geleden dat een familielid hen ontviel; maar voor andere aanwezigen is dat nog maar heel kort geleden. Ongeacht de situatie waarin we ons bevinden, het gemis van overleden geliefden blijft; en kan je zomaar ineens weer overvallen. Vandaag staan we met zijn allen stil bij dat gemis en dat verdriet, in de overgang van het oude naar het nieuwe kerkelijk jaar, op de zondag voordat we volgende week de weken van Advent - van verwachting van licht & leven - in gaan, op weg naar het komend Kerstfeest.
Herdenkingsritueel
Voorgangers vandaag zijn domina Karlijn Kwint uit Meppel en onze kerkelijk werker Tine de Vries. Domina Kwint heeft de leiding over deze dienst, maar Tine de Vries - die veelal de pastorale zorg aan de overledenen en hun familie heeft verleend - begeleidt het herdenkingsritueel tijdens deze ochtendkerkdienst.
Tine de Vries leest in drie rondes elke keer zes namen van overledenen voor, en nodigt dan hun nabestaanden uit om naar voren te komen, om voor hun overleden familielid een herdenkingskaars aan te steken aan de Paaskaars, en daarna de brandende kaars te plaatsen op de liturgische schikking op het podium voorin de kerkzaal. Drie maal komen groepjes bedroefde familieleden naar voren om op deze wijze samen met ons hun verdriet te delen. Ondertussen speelt organist-pianist Auke de Boer op de vleugel bij het liturgisch centrum, waarop na elke ronde weer zes nieuwe kaarsen branden.
Als alle 18 overledenen op deze manier zijn herdacht, wordt nog een 19e kaars aangestoken, voor alle andere mensen die buiten onze kerkelijke gemeente en/of al eerder dan in het afgelopen jaar zijn overleden.
De treurenden zullen getroost worden
De verkondiging van domina Kwint handelt over de Zaligsprekingen uit de Bergrede, zoals die in de Bijbel staat beschreven in het bijbelboek Mattheüs 5: 1-16.
'Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden', is één van de Zaligsprekingen uit deze Bergrede van Jezus.
Natuurlijk is het moeilijk om zonder veel verdriet terug te kijken op de laatste periode van het leven van onze zo geliefde overledenen, vooral ook omdat die laatste periode van lijden en overlijden vaak zo onmenselijke zwaar is. Vandaag vertelt domina Kwint ons in haar verkondiging dat dit verdriet er zeker ook mag zijn, maar dat het ook goed is om die laatste levensperiode in een groter verband te gaan zien van de vele vaak goede jaren die daaraan voorafgingen. Wellicht dat die beschouwing ons lucht en licht kan bieden om weer gesterkt verder te gaan met ons leven.
Omdat vandaag vooral de overledenen en hun nabestaanden centraal staan, staat onze voorgangster na de preek in haar dankgebed en voorbeden vooral ook stil bij het verdriet dat wij samen met alle nabestaanden delen.
Verlichting
En ook als wij voor dat slotgebed onze ogen sluiten, branden de 19 kaarsen op het liturgisch centrum onophoudelijk door, als waren zij de gloedvolle richtingwijzers, gericht op betere tijden, op de komende vier weken van Advent, waarin wij hoopvol het ontsteken van het groot Licht - de geboorte van nieuw leven, van Jezus Christus - verwachten.
Met vast nog wel een brok in de keel zingen we bemoedigd tot slot - als begin van opluchting - de hoopgevende woorden van dichter Sytze de Vries:
Ons lied wordt steeds gedragen door vleugels van de hoop.
Het stijgt de angst te boven om leven dat verloopt.
Het zingt van vergezichten,
het ademt van Uw Geest.
In ons gezang mag lichten het komend bruiloftsfeest.
(Liedboek voor de kerken 657:4)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten