 |
| Over de Zuiderdijk langs de voormalige Zuiderzee naar Stavoren |
Wandelen rond het Gouden Hart van Nederland
In juli 2013 kreeg Durkje bij haar afscheid van de ROC-unit MBO-Zakelijke Dienstverlening onder andere de Lange Afstandswandelgids 'Zuiderzeepad' (versie 2007) van haar collega's kado. De subtitel van deze wandelgids is 'Wandelen rond het Gouden Hart van Nederland', waarbij met het gouden hart de voormalige Zuiderzee, en nu het huidige IJsselmeer wordt bedoeld. Deze routegids beschrijft de lange afstandswandeling rondom de voormalige Zuiderzee, te beginnen in Enkhuizen, om dan onder andere via Amsterdam, over de Veluwe en via Kampen naar Stavoren te lopen, over een afstand van ongeveer 400 kilometer.
Vandaag wandelen Durkje en ik ons 18e - en daarmee ook laatste - traject van het Zuiderzeepad, van Ruigahuizen naar Stavoren, over een afstand van 26,1 kilometer. Het thema van dit traject is‘Gaasterland'.
Doorstart vanuit Ruigahuizen
Het is vanmorgen vroeg direct al zonnig weer en dat blijft de hele dag zo; warm, met een aangenaam verkoelende verfrissende bries vanuit het noordoosten.
Na het ontbijt thuis vertrekken Durkje en ik met beide auto’s rond 8.30 uur vanuit Feinsum en we rijden dan eerst naar Stavoren in het Friese Gaasterland, ons eindpunt van vandaag, waar we een auto parkeren. Dan rijden we door naar Ruigahuizen, waar we de andere auto parkeren bij de begraafplaats met de klokkenstoel, en dan begint daar even na 10.00 uur onze aangename wandeldag. Dit is dus een bijzondere wandeldag, omdat we vandaag het ruim 400 kilometer lange Zuiderzeepad afronden in Stavoren.
Door wildernis naar uithof
Vanuit Ruigahuizen lopen we een fietspad op langs een jong bosperceel. In de Bremerwildernis moet ik vooral in beweging blijven, omdat ik dan iets minder ten prooi val aan het grote aantal steekmuggen, dat hier in dit bos rondvliegt, die afhankelijk van de soort mug voor verschillende soorten jeukbulten zorgen op de plekken waar de huid onbedekt is, zoals op armen, in de hals en op het gezicht. Het enige waarmee we de schade kunnen beperken, is stevig doorlopen, dus vooral volop in beweging blijven. Ook later vandaag in volgende bospercelen herhaalt zich dat, dus de wandelstukken door open veld en langs de IJsselmeerkust zijn in dat opzicht verademend.
In het bos passeren we op een driesprong een ongeveer drie eeuwen oude eik.
Door een laan van eerst eiken en daarna beuken komen we bij de Luts, die we volgen naar Kippenburg, vroeger een processie-oord en uithof van het klooster van het nabije Hemelum.
Van bos naar klif
Door Zandbergen lopen we langs de golfbaan naar de Schaarslijpersbrug. Dan volgen we de Oude Balksterweg door het Roekebosch en door Elfbergen, bij twee recreatiecentra langs, tot we langs de speeltuin het dorp Rijs in wandelen. In Rijs genieten we van onze koffiepauze op het zonovergoten terras van Mooi Gaasterland.
Tegenover deze horecagelegenheid wandelen we het Rijsterbosch in. Eerst langs het herbouwde Vredestempeltje ('Vrede, groot geschenk van God'), en daarna alsmaar verder over de Murnserleane, om uiteindelijk te arriveren bij 't Mirnser Klif. Daar staan twee heren namens de Spar van Bakhuizen appels uit te delen aan alle wandelaar die hier vandaag de Gaasterlandse Heuvelentocht lopen. Ook wij mogen als Zuiderzeepadwandelaars een appel meenemen voor onderweg. Het prachtige zomerweer is voor veel waterliefhebbers aanleiding geweest om hier bij 't Mirnser Klif te komen recreëren, en vooral het groot aantal kite surfers valt hier nu op. De stevige zomerwind maakt het kite surfen vandaag tot een alleszins geslaagde activiteit op het IJsselmeer.
Glooiend door bos en veld naar zee
Nadat we een klein stukje langs het IJsselmeer hebben gelopen, gaan we al weer landinwaarts, verderop met prachtige uitzichten over het sterk glooiende landschap van Brelen langs de Sint-Odulphushoeve naar Bakhuizen lopend. Daar vullen we bij de Spar onze voorraad drinken aan, en in het dorpscentrum hebben we een korte lunchpauze.
Met een boog lopen we voorbij Bakhuizen om de Burde heen, en na eerst om een diep liggende draaikolk en daarna via een weiland langs een sloot gelopen te hebben, komen we op de verharde weg van de Wieldijk, ter hoogte van Mirns.
We volgen dan de Wieldijk langs vogelreservaat De Mokkebank naar het oude vissersplaatsje Laaksum, bekend van de Laaksumer Bot. In en rond de Laaksumer haven is het een drukte van belang, met veel toeristen die hierheen zijn gekomen op de fiets, op de motor of in de auto.
Einde Zuiderzeepad in Stavoren
Voorbij Laaksum volgen we het veldpad direct langs de kustlijn van het IJsselmeer, tot we aankomen bij het Roode Klif. Daar bezoeken we het Friese vrijheidsmonument van Reaklif, met op dat kei-zwerfsteen-monument de beroemde Friese spreuk 'Leaver dea as slaef'.
En dan volgt het laatste deel van onze route van vandaag, over de nogal verdroogde Zuiderdijk, hoog langs de voormalige Zuiderzee, richting Stavoren.
Na de brug van de Johan Friso-sluis bij het Hooglandgemaal gaan we rond 16.00 uur linksaf de IJsselmeerdijk op, om over de kruin van de dijk naar de haven van Stavoren te lopen. Daar vaart zojuist een grote klipper de haven binnen. Het Vrouwtje van Stavoren staat nog steeds op de welbekend plek, maar alle aandacht van het publiek gaan vooral uit naar de grote vissenkop, één van de elf fonteinen, waarmee de Friese elf steden zijn gedecoreerd in het kader van Friesland-Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018.
Bij deze opvallende fontein, waar veel kinderen spelend genieten van al dat fonteinwater, trakteren we ons zelf op ijs, om bescheiden te vieren dat we hier en nu het hele Zuiderzeepad hebben bewandeld. Om daar nog een passende herinnering bij te krijgen, vragen en krijgen we van de VVV-medewerkster van Stavoren een prachtig stempel achter in onze wandelgids van het stadswapen van Stavoren. Een waardige afsluiting van dit hele mooie wandelpad, waar Durkje en ik 18 dagen veel wandelplezier aan hebben beleefd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten