Cover van Wij alleen |
Samen zijn wij nooit alleen
De eekhoorn kan niet zonder de mier en zal altijd voor hem kiezen, wat er ook gebeurt.
De aardworm en het vuurvliegje brengen de tijd graag samen door, ook al zijn ze nog zo verschillend.
En de olifant danst met niemand zo heerlijk als met de eekhoorn.
"Ik wou dat we hier samen op bezoek waren, egel, hij zou zo genieten,' zegt de schildpad over de slak. En hij voegt eraan toe: "Als wij samen zijn... zijn we tijdloos.'
Bloemlezing
Op 4 november 2017 kreeg ik van een Stenden-collega het boek 'Wij alleen' kado. Dit boek is een verhalenbundel met verhalen van Toon Tellegen, waarvan de in dit boek opgenomen verhalen afkomstig zijn uit vier voorgaande dierenverhalenboeken van Tellegen.
In deze bloemlezing staan mooie dierenverhalen over thema's zoals: geluk, hunkering en verlangen.
Veel meer dan dierenverhalen
Boeken van Toon Tellegen zijn niet zomaar en alleen dierenverhalen.
Voor zowel kinderen als voor volwassenen zijn het dan wel hele mooie (voorlees)verhalen, maar wie tijdens het lezen of daarna de diepere laag onderzoekt, vindt in die verhalen herkenbare mensenlevensthema's, en als je dan nog eens een laag dieper gaat nadenken, kun je in dezelfde verhalen ook nogal eens wijze levenslessen herkennen. En beschouw het dan maar als winst als je er nog meer uit kunt halen dan wat de auteur er indertijd bewust in heeft willen verwerken. Zo worden auteurs en (andere) kunstenaars wel vaker verrast, als zij merken dat lezers en kunstbeschouwers meer zien dat de maker ooit had beoogd. Zo ook dus bij de dierenverhalen van Toon Tellegen.
Vanwege de herkenbare boodschappen worden de verhalen van Toon Tellegen ook wel gebruikt in speeches bij bijvoorbeeld jubilea en/of afscheid. Met zo'n dierenverhaal kun je dan als spreker net even datgene duidelijk maken, dat je niet en public al te direct wilt uitspreken. Door de meestal collectieve herkenning, ontstaat er dan in zo'n gezelschap wel iets van een gedeeld begrijpen.
Zo dieren, zo mensen
Bij het lezen van dit boek moest ik even denken aan het oude introliedje van het televisieprogramma 'De Fabeltjeskrant': "Want dieren zijn soms net als mensen, met dezelfde mensenwensen. En dezelfde mensenstreken". Dat staat allemaal in dit boek:
- Het is onmogelijk je gedachten een klap te geven of ze eens hard te knijpen.
- Midden in de nacht schrokken de slak en schildpad langzaam wakker.
- Een briefje! Daar heb ik nog nooit van gehoord.
- Een feest: daar ontmoet ik dus iemand.
- Ik moet dit goed onthouden, dacht hij, maar hij wist niet waarvoor.
- "Stilstaan is ook een dans", dat moeten we zeggen", zei de slak. "De stilstand, zo heet die".
- Ik wil je iets zeggen, maar ik denk dat ik het beter kan schrijven. Daarom schrijf ik je. Maar misschien kan ik het je toch beter zeggen.
- Wat zijn wij verschillend, hè?
- Als ik moest kiezen tussen nadenken en nooit meer nadenken, wat zou ik dan kiezen? Hij zuchtte. Kiezen is zelf al nadenken.
- Je hebt zoveel soorten denken: indenken, uitdenken, doordenken, terugdenken, overdenken, toedenken, wegdenken. Wij kunnen elkaar niet wegdenken.
- "Dag spin. Je hebt me weer gevangen. Wat nu?", zei de vlieg. "Tja, wat nu", zei de spin. Hij wist dat nooit.
- Ik wil een goede vriend van je zijn, een hele goede vriend. Maar niet je beste vriend. Ik ben nog op zoek naar mijn beste vriend. Ik weet niet of hij bestaat.
- Die nacht vierden de mol en de aardworm een onbekende verjaardag, diep onder de grond. Het was meer dan grondig.
- De kwal dacht dat welomschrevenheid misschien wel het mooiste en heerlijkste was wat er in de hele wereld bestond.
- De egel was blij dat hij iets voor hem kon doen.
- Als we samen zijn, zijn we het mooiste van de wereld. Dan zijn we tijdloos.
- Dat alles stilstaat. Ze zuchtten diep en dachten allebei: maar dat kan niet.
- En ik zal nooit genoeg van je hebben. Nooit. Dat is juist het bijzondere.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten