Ooievaar laag over in Westerbork

Maandag 30 april 2018 

Elwin
Gistermiddag zijn Durkje en ik verblijd met ons eerste kleinkind 'Elwin', zoon van Baukje & Rauke.
Dankbaar waren we toen we hoorden dat het met de baby en met zijn gelukkige ouders goed gaat.
Vanmorgen rijden we dan ook direct naar Westerbork om de pasgeboren Elwin voor het eerst te zien; een bijzondere gebeurtenis, die je de rest van je leven nooit weer zult vergeten.
Mooi is dat ook Rauke zijn ouders erbij zijn, en dat zij naar goed Drents gebruik er al voor hebben gezorgd dat de laagvliegende ooievaar met de in blauw geklede jongenspop erop vanmorgen prinsheerlijk een ereplaats krijgt in de voortuin, hetgeen door de oplettende buurtgenoten al direct wordt opgemerkt als blijde tijding.
Als beide grootouderparen horen we vanzelfsprekend ook de verhalen aan van de lange gang van vóór, tijdens en na de bevalling, en genieten we volop van al het goede dat ons als beide families ten deel is gevallen.

ELWIN

Zondagmiddag 29 april 2018

Wij blij!

Verbinding brengt vrucht voort

Zondag 29 april 2018 

Liturgische schikking met wijnstok en druiven in Jorwert

Regio-tsjinst
Enkele keren per jaar organiseren de kerkelijke gemeenten van Hilaard, Húns-Leons, Mantgum en Westerwert een gemeenschappelijke Regio-kerkdienst (regio-tsjinst). Durkje en ik wonen vanmorgen die regio-tsjinst bij in de Sint-Radboudkerk van Jorwert.
Voorganger vanmorgen is dominee Hinne Wagenaar, en de muzikale begeleiding - wisselend op kerkorgel en piano - wordt in deze ochtendkerkdienst verzorgd door Wiebe Kaspers.

Ik ben de ware wijnstok
Na woorden van welkom zingen we het openingslied 'De freugde liedt ús nei dit hûs', gevolgd door bemoediging, gebed en gezang.
Voordat de schrift wordt geopend leest dominee Wagenaar een psalmbewerking van psalm 1 van Huub Oosterhuis, dat wij beantwoorden met het samen zingen van 'Kom by ús, o hillige Geast'.
De schriftlezing is conform het leesrooster vandaag uit Johannes 15, de verzen 1 tot en met 8, over de wijnstok en de ranken.

Een gevaarlijke tekst?
De daarop volgende preek van de voorganger kreeg als indringende titel mee: 'Een gevaarlijke tekst?' 
Wij lazen zojuist de zo bekende woorden over 'Ik ben de ware wijnstok.' In gedachten zien we dan al de zware wijnstokken met daaraan de prachtige druiventrossen. Maar de andere kant van dit beeld wordt vaak niet benoemd, namelijk die van snoeien, weggooien en verbranden.
Wie nogal fundamentalistisch aan deze tekst uitleg wil geven, kan zomaar die afschrikwekkende kant van de medaille belichten en uitleggen, maar dat is volgens dominee Hinne Wagenaar niet de bedoeling van deze tekst.

Vruchtdragend door verbinding
Hij wijst ons daarentegen op het veelvuldig voorkomen in deze tekst van de aanduiding 'in Mij blijven'. Die zinspelingen in deze bijbeltekst staan er niet zomaar, want hierin schuilt de positieve betekenis die je aan deze tekst kunt geven.
Jezus wijst ons hier in zijn beeldspraak juist op het begrip 'verbinding', op zijn Fries 'ferbining' genoemd, hetgeen ook in de essentie van Nijkleaster centraal staat in haar trits van: 'Stilte, Bezinning/Besinning, Verbinding/Ferbining'.
Voortbordurend op die uitleg kom je dan uit op dat wij ons als wijnstok en wijnranken als mens verbonden mogen voelen met God, dat de Heilige Geest als het boomsap vanuit de Vader tot ons als zijn kinderen komt, en dat wij als wijnranken dan steeds meer vrucht mogen dragen, en dat daarmee in ons goede handelen de groot(s)heid van God zichtbaar zal zijn.

Onvoorwaardelijke liefde van Kerk in Actie

Zaterdag 28 april 2018 

De cover van de 40dagentijdkalender van Kerk in Actie

Een kalender voor elke dag
De Veertigdagentijd - de 40 dagen die voorafgaan aan het Paasfeest - is voor veel christenen een tijd van bezinning en vasten.
Om belangstellenden in die periode dagelijks inspiratie te bieden, zijn er verschillende organisaties die daartoe materiaal ter overdenking en ter inspiratie ontwikkelen en publiceren.

• Zo schreven Anselm Grün en Clemens Bittlinger een kalender voor de vasten- en lijdenstijd;
• De PKN-gemeenten van Bitgum, Bitgummole. Ingelum en Marsum geven al enkele jaren samen met de ZWO-commissie Franeker een Veertigdagenkalender uit;
• En ook Kerk in Actie publiceerde dit jaar een 40dagentijd-kalender.

Alle drie kalenders hebben we dit jaar na onze dagelijkse maaltijden aan tafel gelezen in de zes weken die voorafgingen aan Pasen.

Onvoorwaardelijke liefde
De 40-dagentijd-kalender 2018 van Kerk in Actie kreeg als titel mee: Onvoorwaardelijke liefde.
Dit leesrooster bood ons dagelijkse inspiratie voor de Veertigdagentijd, die op 14 februari 2018 begon en eindigde op 31 maart 2018.
Deze inspiratiekalender in boekvorm bevat veel materiaal in de vorm van meditatieve teksten, gebeden, gedichten, bijbelteksten met uitleg, overwegingen en tips bij het thema; voor elke dag een pagina in woord en beeld.
Elke dag heeft een eigen insteek, zoals:

• Wijsheid op woensdag, bijvoorbeeld over 'Laat ons verandering zijn';
• Delen op donderdag, bijvoorbeeld over 'Kerken in Almere runnen een sociale supermarkt';
• Vraag op vrijdag, bijvoorbeeld over 'Een mens die je reisgenoot wil zijn';
• Zwijgen op zaterdag, bijvoorbeeld over 'Stilte';
• Zorg voor de ziel op zondag, bijvoorbeeld over 'Woorden van geloof';
• Muziek op maandag, bijvoorbeeld over 'Een pelgrimslied van David';
• Doen op dinsdag, bijvoorbeeld over 'Je uitstrekken naar die ander'.

Moeders wereldwijd
Bijzondere aandacht ging dit jaar uit naar 'moeders wereldwijd'
Als moeder wil je maar één ding voor je kind: een veilige plek om op te groeien en te spelen, hoop op een goede toekomst. En wat er ook gebeurt, je geeft niet op.
Overal ter wereld zijn moeders die zich onvermoeibaar inzetten; voor hun eigen kinderen, en voor kinderen van anderen.
Wereldwijd vormen moeders en ook vaders, verzorgers en grootouders de ruggengraat van de samenleving. Door hun inzet krijgen hun kinderen en hun gemeenschap nieuwe hoop en kracht.
Elke donderdag in de Veertigdagentijd besteedde deze Veertigdagenkalender aandacht aan zo'n project van die nieuwe hoop en kracht.

Vlaggen op Koningsdag in Feinsum

Vrijdag 27 april 2018 - Koningsdag

De vlag uit in Feinsum op Koningsdag 2018

Vlaggen in top
Vanmorgen vroeg gaat bij ons al vroeg de vlag uit.
Het is vandaag Koningsdag, de nationale feestdag waarop we de verjaardag van onze koning Willem Alexander vieren.
Hoog boven het dorp uit torenend staat onze nationale driekleur ook in top, boven op de kerktoren van de Feinsumer Sint-Vituskerk.
De koninklijke familie viert vandaag deze feestdag in de provinciehoofdstad Groningen. Daarvan zien we de mooie filmbeelden op televisie, van een uitgebreid en zorgvuldig gekozen programma, met aandacht voor veel facetten van deze stad en haar Ommelanden.
Natuurlijk zijn daar de gebruikelijke voorbeelden van sport en spel en tussendoor veel mooie muziek en dans.
En het is onze hoogzwangere Baukje vandaag gelukt om exact op het juiste moment foto's van de tv-beelden te maken op het moment dat de koninklijke familie Jan Wijbe & Gaby met Gaby's ouders passeert, en later ontvingen we nog een mooie foto van het moment dat Maxima en Coby elkaar de hand schudden.

Waardering voor inhoud
En veel maatschappelijke waardering is er vandaag voor het feit dat niet alleen vorm, maar vooral ook inhoud centraal staat. Activiteiten zoals een ontmoeting met gasboringsslachtoffers van bodemdaling, aandacht voor vluchtelingen, topsportbedrijvende studenten en het minicollege van de Groninger Nobelprijswinnaar Ben Feringa doen het vandaag goed, ook in de publieke opinie.
Na vijf jaar koningschap bleek deze week uit opiniepeilingen dat de maatschappelijke waardering voor de koning is gestegen, en dat onze koning zeker ook voor de inhoud van maatschappelijke vraagstukken gaat. Daar met zijn gezin en naaste familieleden vandaag in Groningen ook letterlijk en figuurlijk bij stil te staan, wordt als een positieve doorontwikkeling van de Nederlandse Koningsdagen gezien.

Start van de Refugio's in Friese kerken

Donderdag 26 april 2018 

Gedeputeerde Michiel Schrier slaat de Refugiopaal in de grond

Kompostela fan it Waad
Voor het jaar van 'Ljouwert & Fryslân Kulturele Haadstêd 2018' is de stichting 'Santiago aan het Wad - Camino der Lage Landen' opgericht, om middels een omkering van de pelgrimsroute van 'Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela' tot 'van Santiago de Compostela naar Sint-Jacobiparochie' bijzondere aandacht te besteden aan de Friese pelgrimsroute van het Fries-Overijsselse Jabikspaad.
Daartoe is Friese startplaats voor pelgrims - Sint-Jacobiparochie - omgedoopt tot 'Santiago aan het Wad' en is de Friese Waddenkustplaats 'Zwarte Haan' in het Fries hernoemd tot 'Kompostela fan it Waad'.
In het kader van dit grote project wordt vandaag in de dorpskerk van Swichum gevierd dat een aantal Friese dorpskerken hun deuren gastvrij open zetten om passerende pelgrims een overnachtingsplaats te bieden in hun kerk-refugio.

Slapen onder de preekstoel
Overnachten op het Friese platteland kent vanaf nu een nieuwe dimensie. Elf Friese kerken bieden de langeafstandswandelaars of -fietser voor de nacht een zogenoemde ‘refugio’ (vluchtplaats) aan. Het gaat om een sobere overnachting op eenvoudige veldbedden in de eeuwenoude Friese godshuizen; met water en toilet als de minimaal noodzakelijke voorzieningen. Dit past bij de mentaliteit van de pelgrim: niet afhankelijk te zijn van luxe en comfort.
Vanmiddag opent gedeputeerde Michiel Schrier van de Provinsje Fryslân in Swichum één van de eerste elf refugio’s. Andere kerken in de refugio-voorhoedegroep zijn in Zurich, Britsum, Blessum, Boksum, Peins, Terband, Jorwert, Foudgum, Sybrandahûs, Hiaure en Nijlân.
Dit refugio-aanbod door de plaatselijke kerken is een primeur voor Nederland.

Onderweg overnachten op low budget-locaties 
‘Refugio‘ is een bekend begrip voor wie pelgrimeert door landen zoals Frankrijk en Spanje. In Nederland is het nog een tamelijk onbekend fenomeen.
De populariteit van de Spaanse bedevaartstad Santiago de Compostela illustreert dat pelgrimeren momenteel een internationale groeitrend is in cultuurtoerisme. Jaarlijks gaan uit circa 80 landen ruim 250.000 mensen op pad naar Santiago. Langs de route vinden zij onderdak in de (low budget) refugio’s van kloosters, kerken, burgerlijke gemeenten en particulieren op het platteland, in dorpen en steden.
Prettig besmet met het ‘pelgrimsvirus’ zoekt de teruggekeerde pelgrim in eigen land ook naar (meer) pelgrimswegen en naar ervaren geestverwanten.
Met haar welkome refugio-aanbod spelen de Friese kerken op het platteland hier op in. Het Friese initiatief trok onlangs al veel belangstelling op de landelijke Fiets- en Wandelbeurs.
Het project ‘Refugio’s in Friese kerken’ is een initiatief van het pelgrimsproject 'Santiago aan het Wad - Camino der Lage Landen', in samenwerking met Stichting Alde Fryske Tsjerken.

Kerken horen bij pelgrims
Deze startbijeenkomst in de Swichumer kerk-refugio wordt vanmiddag geopend door project-coördinator Lammert de Hoop. Hij geeft het woord aan Gerko Last, die als gastheer namens de Stichting Alde Fryske Tsjerken alle gasten verwelkomt. Gerko geeft aan dat één van de doelen van de stichting is dat de kerken die zij in beheer hebben er fantastisch uitzien, en een functie op het Friese platteland vervullen: '"Dat kerken ook een plek zijn voor pelgrims, is heel goed, want kerken horen bij pelgrims." Kerk-refugio's zijn geschikte pelgrimsplaatsen voor stilte en bezinning.
Zijn stichting werkt graag samen met kerken die een gastvrij huis willen bieden aan pelgrims. Er zijn er nu al tien operationeel, waaronder een aantal langs het Friese Jabikspaad.

Refugio's komen weer terug in Nederland
Daarna geeft Lammert de Hoop het woord aan refugio-aanjager Hans de Jong, die een presentatie verzorgt met als titel 'Refugio's in Friese kerken'.
Hans neemt ons in fotobeelden op het scherm eerst mee op zijn pelgrimstocht langs allerlei kerken en kloosters die in Frankrijk en Spanje slaapplaatsen bieden aan passerende pelgrims, waar hij samen met zijn echtgenote als pelgrim ook gebruik van heeft gemaakt.
Dan geeft hij een toelichting op de actuele projecten van Kulturele Hoofdstad, van Santiago aan het Wad, van Pelgrimeren met kinderen, van Refugio's in Friese kerken, van een Filmdocumentaire over pelgrimeren in het Friese landschap, en over de relaties die al die (deel)projecten met elkaar hebben. Ook noemt hij dat er naast kerken al verschillende inwoners - vaak ook pelgrims - in Fryslân zijn die een particuliere overnachtingplek voor passerende pelgrims aanbieden.

Openingshandeling met slaai op paal
Laatste spreker is de Friese gedeputeerde Michiel Schrier, die onder andere wijst op de ambities van onze Provinsje Fryslân om goed gebruik te maken van de oude Friese kerken, en dat dit pelgrimsproject daarvan een mooi voorbeeld is. De provincie vindt het belangrijk dat de paden voor wandelaars en fietsers goed worden beheerd en geëxploiteerd, en overnachtingsplaatsen voor pelgrims horen daarbij.
Schrier benadrukt het belang van goed bewandelde paden en goede overnachtingsplekken, mede omdat deze activiteiten en deze voorzieningen volop gelegenheden bieden aan inwoners en passanten voor goede gesprekken, voor culturele uitwisseling en om het waardevolle Fries-eigene onder de aandacht te brengen.

De gedeputeerde wordt na zijn toespraak uitgenodigd om mee te gaan naar buiten, waar de heer Schrier te midden van alle genodigden bij het toegangshek van de opgang naar deze Swichumer refugio-kerk met een 'slaai', met een zware houten moker, een paal de grond in slaat, waarop het logo van de Friese kerk-refugio's staat afgebeeld.
Deze openingshandeling wordt met applaus onderschreven door alle omstanders, waaronder ook de vrijwilligers/beheerders van betrokken refugio-kerken. Hiermee zijn de Refugio's in een tiental Friese kerken officieel geopend. Na vandaag kunnen nog veel meer Friese kerken zich aansluiten bij deze kerk-refugio-groep.

Zonsondergang in Feinsum

Woensdag 25 april 2018

Zonsondergang in Feinsum

Minor kiezen op de Minor-markt @ NHL Stenden

Dinsdag 24 april 2018 

De Minor-markt in het Stenden-gebouw te Leeuwarden

Keuzeprogramma's

Als student je blik verbreden, je grenzen verleggen en je kennis verdiepen. 
Met een minor tijdens je studie kan dat allemaal bij NHL Stenden Hogeschool. 

Van studenten vragen we tijdig na te denken over de minor(en) (het keuzeprogramma), die ze te zijner tijd in het derde of vierde jaar kunnen en willen volgen.
Ze kunnen vanzelfsprekend een minor binnen hun eigen opleiding kiezen, maar dat kan onder bepaalde voorwaarden ook heel goed bij andere opleidingen van NHL Stenden Hogeschool, en zelfs ook bij andere hogescholen en universiteiten in binnen- en buitenland kunnen onze studenten een passsende minor volgen.

Vanmiddag staan in de centrale hallen van de NHL Hogeschool en van Stenden Hogeschool tientallen infostands met het actuele aanbod van minors; van opleidingsspecifieke minors tot minors die voor iedereen toegankelijk zijn.
Studenten benutten deze kans, want op de Minor-markt kunnen ze zich vandaag oriënteren, en wellicht ook al ontdekken welke minor(en) het beste bij hen past.

Naar buiten door de Reeuwijkse Plassen (14.1) en langs de Dubbele Wiericke (14.2)

Zaterdag 21 april 2018 

Ganzen met kuikens in de Reeuwijkse Plassen

Oer-Hollands polderlandschap in het Groene Hart
Tijdens dit weekend staat een wandeldag op ons outdoor-programma, opgebouwd uit twee verschillende wandelroutes, die beide in dezelfde regio liggen, namelijk in het Groene Hart van de Randstad in Zuid-Holland.
Gisteren waren we al in deze regio voor het huwelijksfeest van Dennis & Jenny, waarna we aansluitend hebben overnacht in het Campanile Hotel te Gouda, om vanmorgen vroeg nabij onze startlocatie te kunnen zijn.
Vandaag staat het oer-Hollandse polderlandschap van de Reeuwijkse Plassen en langs de Dubbele Wiericke op ons programma.
De twee routes die we vandaag wandelen, zijn de routenummers 14.1 met als titel ‘Reeuwijkse Plassen’ en 14.2 met als titel ‘Dubbele Wiericke’; beide routes uit de wandelgids met als titel ‘naar buiten! – 25 wandel-weekenden’. De eerste route is 15 kilometer lang en de tweede route is 10 kilometer, dus we wandelen vandaag totaal 25 kilometer. Jan Wijbe en Gaby, die na het trouwfeest van gisteren ook in hetzelfde hotel overnachtten, wandelen vanmorgen de eerste wandelroute gezellig met ons mee. Een mooi begin van deze buitendag.
Het belooft vandaag een zonnige voorjaarsdag te worden, waarbij de temperatuur aan het eind van de middag is opgelopen naar 26 graden Celsius, kortom, een prachtig zonnige en betrekkelijk warme wandeldag.

Van Reeuwijk-Brug naar Gouda
Om half negen vertrekken we vanmorgen met zijn vieren vanuit ons hotel te Gouda, om naar Reeuwijk-Brug te rijden, vanwaar we tegen 9:00 uur over de Groene Ree beginnen aan onze ochtendwandeling. Halverwege de Groene Ree nemen we plaats op een zitbank aan het water, om eerst te genieten van een goed picknick-ontbijt aan de ochtendzonnige oever van de Elfhoeven, één van de Reeuwijkse Plassen, die zijn ontstaan door veenafgravingen.
Daarna gaat het over de smalle dijken van de Groene Ree en van de Korssendijk dwars door de Reeuwijkse Plassen richting Platteweg. Daar gaan we het wandelpad 'Naar 't Wije' op, dat ons brengt naar de rand van de bebouwde kom van Gouda.

Wandelen over de Twaalfmorgen

Van Gouda naar Oukoop
Daar buigen we af over de Willenskade, om weer terug de wandelen naar de oevers van Vrijhoef en Kalverbroek, twee andere van de 13 Reeuwijkse Plassen. In de bocht waar we de Twaalfmorgen op gaan, zien we een ganzenpaar behoedzaam ronddobberen met zes ganzenkuikens.  Door een prachtig polderlandschap met bijzondere lintbebouwing en met speels rondrennende hazen in het veld vervolgen we de lange Twaalfmorgen, om verderop af te buigen, de Oukoopsedijk op, naar het dorpje Oukoop. Daarbij passeren we de historische hoeve Wiltenburg, met boven op de toegangspoort een groot familiewapen met het Latijnse opschrift 'Quam Parva Nulli Gedo', betekenend 'Hoe klein ik ook ben, ik wijk voor niemand', een spreuk die menig Fries vast en zeker ook wel zal aanspreken.

Wiltenburg, een naam en een hoeve met een lange historie

Van Oukoop naar Reeuwijkse Hout
Voorbij Oukoop gaan we weer over de polderdijkjes van de Nieuwenbroeksedijk, de Lecksdijk, de Bosmankade en de Kooidijk dwars door de Reeuwijkse Plassen naar de Reeuwijkse Hout, waar we rond 12:00 uur met zijn vieren lunchen.
Daarna wandelen we door Reeuwijk-Brug weer terug naar onze auto's, waar Durkje en ik afscheid nemen van Jan Wijbe en Gaby. Wij rijden dan door naar het dorpje Waarder.

Van Waarder naar Nieuwerbrug aan den Rijn
Nadat we onze auto hebben geparkeerd in de bebouwde kom van Waarder, verlaten we dit dorp, om onder de A12 door te wandelen naar De Moerdijk, die we volgen om verderop over de Korte Waarder het dorp Nieuwerbrug aan den Rijn binnen te wandelen.
In het dorp gaan we ook even naar de ophaalbrug, die hier ter hoogte van de kerk en het tolhuisje met kerktoren over de Oude Rijn ligt. Dit is de enige particuliere tolbrug van Nederland.

Langs de Dubbele Wiericke
Ten zuiden van Nieuwerbrug gaan we de polderdijk op langs het water van de Dubbele Wiericke. Deze brede waterloop is in 1360 gegraven om het overtollige water van de Oude Rijn af te voeren naar de Hollandse IJssel, en maakt ook deel uit van de beroemde Hollandse Waterlinie.
Vlak buiten Nieuwerbrug komen we bij een spoorwegovergang midden in de polder, met een smalle spoorbrug over de Dubbel Wiericke. Hier ontmoeten we de bewaker van de spoorwegovergang, die voor ons aan de overzijde van het spoor het ijzeren hek opent, waardoor we tussen schapen en lammeren door kunnen lopen over de hoge polderdijk langs de Dubbele Wiericke.

Verderop kunnen we bij een bagger-ponton weer door een dubbele onderdoorgang onder de A12 door lopen. Na enkele kilometer grasdijk komen we bij de ophaalbrug in de plaats Driebruggen.

Van Driebruggen terug naar Waarder
Al in Driebruggen verlaten we de drukke doorgaande weg naar Waarder, om over een oud slingerend weggetje, schilderachtig omzoomd door oude wilgen, door het buurtschap en door de Polder Westeinde richting Waarder te lopen.
Evenals in de Reeuwijkse Plassen zien we hier ook heel veel al dan niet broedende watervogels, zoals eenden, ganzen, meerkoeten en zwanen. Vooral het aantal meerkoeten hier langs het Westeinde valt op. Prachtige hoog-opgaande nesten hebben ze gebouwd, inmiddels gevuld met eieren.

Meerkoetennest met acht eieren

Over het schelpenpad van het middeleeuwse Kerkenlaantje wandelen we Waarder in, ter hoogte van de grote Hervormde kerk. Tegenover de kerk is een dorpscafé, waar we naar binnen gaan.
Een groepje oudere heren zit samen met de 78-jarige caféhouder rondom de stamtafel. We bestellen thee en krijgen er gratis een aantal mooie verhalen bij over oude belevenissen met Friese dienstplichtigen, over de plaatselijke kerkscheuring bij de vorming van de Protestantse Kerk in Nederland, en over wie hier rondom de stamtafel op dit moment met ons in dit dorpscafé zijn.

Ferskaat oan briedende wetterfûgels
Na dit aangenaam verpozen wandelen we door Waarder naar de dorpsrand, waar we eerder vanmiddag onze auto parkeerden. Daar eindigt onze tweede wandeling van vandaag, en kunnen we met veel genoegen terugzien op een zonnig-warme wandeldag door een schilderachtig mooi polderlandschap van het Groene Hart, dat op dit moment - op zijn Fries - 'optilt fan in ferskaat oan briedende wetterfûgels'.

Emmaüsgangers in Boskoop

Vrijdag 20 april 2018 

Huwelijksinzegening in Boskoop
Vandaag zijn Durkje en ik op diverse locaties in het Groene Hart van de Randstad.
Halverwege de middag zijn we aanwezig bij de kerkelijke inzegening van het pas gesloten huwelijk van Jenny & Dennis, dat plaatsvindt in de Dorpskerk, onder leiding van dominee Anne-Marie van Briemen.
De orde van dienst belooft een waarde(n)volle liturgie, waar zichtbaar en hoorbaar goed over is nagedacht.
Het bijbelverhaal van de welbekende Emmaüsgangers wordt op mooie wijze gekoppeld aan wat de essentie daarvan is voor wat volgt op deze nieuwe huwelijkse verbintenis.

Bruiloft in Zoetermeer
Na de slotzang, waarin we hebben gezongen dat God ook dit bruidspaar met raad en troost en zegen nabij zal zijn op alle wegen, en dat Hij ook over dit prille paar bij gevaar en in bange tijden Zijn vleugels zal spreiden, vertrekken we naar Zoetermeer, waar we in het Wapen van Zoetermeer in het hoog-zomerse voorjaarsweer op het terras genieten van de receptie, waarna we in het Stadshart dineren, om tot middernacht - wederom terug in het Wapen van Zoetermeer - samen met bruidspaar, familie en vrienden de blijde bruiloft te vieren.
Aansluitend overnachten we in het Campanile Hotel te Gouda, om morgen in dit groene hart nog na te genieten van deze mooie dag.

Gemeenteberaad over Financiën & Archieven van PG Stiens

Donderdag 19 april 2018

Gemeenteberaad in De Hege Stins van PG Stiens

Financiën
Het jaarlijkse Gemeenteberaad waarin de Rekening 2017, de Begroting 2018, de Financiële verslagen van de diverse commissies en het Verslag van de Kascommissie aan de Protestantse Gemeente (PG) van Stiens wordt voorgelegd, vindt vanavond plaats in De Hege Stins te Stiens.
Alle gemeenteleden zijn in de gelegenheid gesteld om vooraf kennis te nemen van het Financieel Verslag 2017 en om daarover vragen in te dienen.
Tussen de avondopening, mededelingen en ingekomen stukken enerzijds en de rondvraag aan het eind van het eerste deel van deze gemeenteavond anderzijds komen achtereenvolgens de volgende financiële stukken aan de orde met rapportage, toelichting, vragen en antwoorden, onder leiding van interim-Kerkenraadsvoorzitter Martin Jansen Klomp en van Lubbert Tilma, voorzitter van het College van Kerkrentmeesters:

• De Jaarrekening 2017 en Begroting 2018 met Meerjarenbegroting, en de Evaluatie Commissie Zonnepanelen;
• De Jaarrekening 2017 van de Diaconie;
• De Jaarrekeningen 2017 van de overige commissies en werkgroepen;
• De Verklaring van de Kascommissie, 

waarna aan alle financieel verantwoordelijken van de Kerkenraad en aan alle overige penningmeesters door de gemeenteleden - met dank voor ieders inbreng - decharge wordt verleend voor het door hen gevoerde beleid.

Archieven
Na de pauze krijgt Geert van der Heide het woord om een presentatie te verzorgen over de archieven van de Protestantse Gemeente van Stiens, en van haar rechtsvoorgangers van de Hervormde Gemeente van Stiens en van de Gereformeerde Kerk van Stiens.
Sinds 2004 was Van der Heide al archivaris van de burgerlijke gemeente Leeuwarderadeel, en na de gemeentelijke fusie momenteel werkzaam bij de gemeente Leeuwarden. Vanaf 2008 verzorgt hij het archief van de voormalige Gereformeerde Kerk van Stiens, en na de kerkelijke fusie is in 2009 daar ook het archief van de voormalige Hervormde Gemeente van Stiens bij gekomen. Inmiddels zijn de archieven van de voormalige Gereformeerde Kerke en van de huidige Protestantse Gemeente aan de hand van een Referentielijst opgeslagen in respectievelijk 30 en 7 archiefdozen, gecompleteerd met inventarislijsten.
Vanavond wil Geert van der Heide ons onder andere duidelijk maken dat een archief niet zo stoffig is als wel eens wordt gedacht, maar dat het ook heel interessant is.
Natuurlijke treffen we in de achieven de vergadernotulen aan, en ook een vermelding van alle menen die beroepsmatig en vrijwillig werkzaamheden verrichten voor de kerkelijke gemeente, maar als archivaris zorg je er ook voor dat allerlei heikele en/of ethische kwesties goed gedocumenteerd worden, zoals bijvoorbeeld over: kaarten en dansen in de kerk, homosexualiteit, samenwonen (hokken), Avondmaal en het Samen op Weg-proces dat tot de fusie leidde.
Ook de geschiedenis van de kerkbladen en verslagen over bijzondere kerkdiensten worden bewaard, zoals over Startzondagen en hagepreken.
Twee actuele thema's komen vanavond ook aan de orde, zoals digitalisering en privacy.

Digitalisering
In Stiens is ervoor gekozen om de archieven op schrift te bewaren, en dus niet digitaal. Digitalisering vergt ook voor een vrijwiligersorganisatie - zoals een kerkelijke gemeente - nogal veel. Uniformiteit en discipline van alle medewerkers is daarbij belangrijk, en met name vanwege de regelmatige wisselingen van de wacht draagt digitalisering een groter risico met zich mee dan papieren archivering.
Voor een archivaris is het uiteraard moeilijk om aan te zien dat nieuwe secretarissen veelal geen boodschap hebben aan het secretariaatswerk van hun voorgangers, dus veel blijft vaak liggen ten huize van voorgaande secretarissen, alhoewel we allen weten dat de opgestelde stukken in principe van de kerkelijke gemeente zijn.

Privacy
Een ander probleem waar ook kerkelijke gemeenten zich voor gesteld zien, is de Europees-Nederlandse privacy-wetgeving, waar met ingang van 25 mei 2018 strenger de hand aan moet worden gehouden.
Tegenstrijdig is het voor een archivaris, kerkenraad en gemeenteleden dat veel in het werk wordt gesteld om de belangrijke zaken - met inbegrip van allerlei zaken van persoonlijke aard - correct te archiveren, opdat er tot in lengte van jaren goed gebruik van kan worden gemaakt, maar als de privacywetgeving het moeilijk tot onmogelijk maakt om daar inzage in te krijgen, dan schiet ook een goed kerkelijk archief essentiële doelen voorbij.
Niet iedereen mag alles zien, maar wat nu als een andere organisatie een lintje wil aanvragen voor een gemeentelid, en je mag als kerkelijke gemeente aan de aanvragende partij niet zonder toestemming van dat gemeentelid een overzicht zenden waarin de jarenlange inzet van een lintje-verdienend gemeentelid blijkt? Weiger je dat overzicht toe te zenden?, of vraag je eerst de lintje-kandidaat om toestemming? - met het gevaar dat de verrassing er dan af is - òf stuur je toch het overzicht met alle gegevens van je gemeentelid naar die andere organisatie?

Tot hoever mag privacyregelgeving reiken, en wat zou jij doen?

Zonsondergang over de Feinsumer Feart

Woensdag 18 april 2018 

Zonsondergang over de Feinsumer Feart

Bestuursvergadering Nijkleaster van april 2018

Dinsdag 17 april 2018 

In het koor van de Sint-Radboudkerk van Nijkleaster in Jorwert

Stille overgang
De bestuursvergadering van de Stifting Nijkleaster vindt vanavond plaats in de Voorkerk van de Sint-Radboudkerk te Jorwert.
Voorafgaand aan de volle vergaderagenda, nemen we met zijn allen eerst voldoende tijd om in een korte viering op passende wijze de overgang te maken van onze dagelijkse bezigheden naar het bestuurswerk van Nijkleaster.
Daartoe beginnen we deze bijeenkomst in de kring in het koor van de Jorwerter dorpskerk.
We worden stil, er wordt uit de Bijbel gelezen, we benutten een meditatief moment om de bijbeltekst in ons door te laten klinken, en we danken en bidden met voorzang en samenzang.
Na de heenzending gaan we in stilte naar de vergaderkamer.

Bestuurszaken
Daar krijgen we in de bestuursvergadering een verslag van alle activiteiten waarmee de Kleasterried van Nijkleaster bezig is.
Ook allerlei zaken die te maken hebben met de beoogde kloostervestiging komen aan bod, zoals bestemmingsplanprocedure, duurzaamheid, bouwplannen, exploitatie, en vooral ook de fondsenwerving, want de benodigde successen inzake het tijdig verkrijgen van voldoende financiering voor aankoop, restauratie en bouw worden in de komende maanden van doorslaggevende betekenis. Alleen als we de beschikking krijgen over voldoende financiële middelen, kunnen we onze droom en missie van Nijkleaster gaan realiseren, en we zijn er zeker nog niet.

Iets van waarde zoeken en gevonden
We blikken terug op 2017 aan de hand van het concept van het Jaarverslag 2017 van Nijkleaster, dat we over enkele weken zullen publiceren.
Met de aangepaste begroting kunnen we het reeds ingezette boekjaar verder in, om die in de komende kwartalen periodiek te spiegelen aan de realisatie van de begrotingsposten.
En dankbaar kijken we vooral ook terug op de waardevolle Verwondering-Paasviering die met een prachtige televisieuitzending is bekroond op de tv-zender NPO2 op de late avond van Stille Zaterdag. Uit de vele reacties die we tot op heden nog blijven ontvangen, blijkt hoe bijzonder veel tv-kijkers onze Nijkleaster-Paasviering hebben ervaren, hetgeen ons bevestigt dat we met Nijkleaster in veel opzichten iets moois te bieden hebben aan de Friese en ook Nederlandse samenleving, van mensen die hier zoeken en die hier bij ons ook iets goeds en van waarde vinden. 

4 geslachten op 82e verjaardagsviering

Zondag 15 april 2018 

Gelske & Wies & Rinskjen & Rennie als 4 geslachten bijeen

82e verjaardagviering
Ter gelegenheid van mim haar 82e verjaardag van morgen, komen we vanmiddag en vanavond als naaste familie bijeen in Hotel en Restaurant De Stripe te Wijnjewoude.
De jaarlijkse verjaardag wordt volgens familietraditie begonnen met een ontvangst met koffie, thee en fris, gevolgd door een heerlijk warm en koud buffet, afgesloten met een mooi verzorgd desserbuffet.
Naast al dat lekkers gaat het op zo'n feestelijke dag natuurlijk voornamelijk om het ontmoeten van elkaar als elkaars ouders, kinderen, kleinkinderen, neven en nichten, ooms en tantes, naar analogie van het buffet van 'koude en warme kant'.

4 geslachten
Hierboven heb ik één van de hoogtepunten van vandaag nog niet genoemd. Voor het eerst namelijk is in onze gezinskring zowel een overgrootmoeder als een achterkleinkind aanwezig. Sinds kort is mim namelijk overgrootmoeder geworden bij de geboorte van haar achterkleindochter Rinskjen.
Onder grote belangstelling van alle fotografen in de familie wordt bij deze feestelijke gelegenheid een korte fotosessie belegd, waarbij iedereen in de gelegenheid wordt gesteld om een eerste foto te maken van deze vier geslachten.
Alle zorgen en verdriet van het afgelopen levensjaar ook benoemd hebbend, past het ons vandaag om dankbaar te zijn en te danken voor het oude en nieuwe leven dat ons in de kring van onze naaste familie is en wordt geschonken.

Promise met haar Credo in De Hege Stins van Stiens

Zondagochtend 15 april 2018 

Promise in De Hege Stins van Stiens

Credo, bewerkt door Promise
De gospelgroep Promise van Urk heeft het indrukwekkende gospelmuziekproject 'Credo' van het Oslo Gospel Choir vanuit het Noors en Latijn naar het Nederlands vertaald en bewerkt. Dat is een prachtig en indrukwekkend project geworden, dat ons even stil zet en ons bepaalt bij ons geloof. Dirigent Menno Hakvoort bleef dicht bij het originele stuk, maar heeft zijn bewerking een geheel eigen Promise-sound gegeven, die velen boeit, zo blijkt vandaag in Stiens.
De oorspronkelijke versie van 'Credo' is geschreven door Tore W. Aas van het Oslo Gospel Choir. De bewerking door Menno Hakvoort met zijn arrangementen voor koor en band, gebaseerd op die Noorse versie, vergroten de toegankelijkheid van deze gospelproductie, met als resultaat dat wij vanmorgen in De Hege Stins van Stiens een waarde(n)volle ervaring rijker worden.

Credo
Credo is een geloofsbelijdenis. Credo betekent: ‘Ik geloof’.
Het gospelmuziekproject 'Credo' is door Promise samengesteld tot een complete liturgie, die vanmorgen in De Hege Stins te Stiens wordt gebracht in de wekelijke zondagochtendkerkdienst.
Liederen zoals ‘Kyrie’, ‘Agnus Dei’ en ‘Laudamus’ vertellen vanmorgen in Stiens elk een essentieel onderdeel van onze geloofsbelijdenis. Het gaat vandaag in de kerk over het belijden van zonde, over vergeving ontvangen en over Gods genade.

Alles voor een betere wereld
Wij belijden hier en nu in De Hege Stins Gods Woord. Dat geeft ons vandaag en morgen licht en zicht op onze wegen. Wij mogen ons daaraan vasthouden in een lijdende wereld, vol dreiging, chaos en onrust. Denk maar aan de recente Syrische gifgasaanval en de daarop volgende internationale represaillemaatregel met de raketaanval van gisteren. Dat is óók de wereld waarin wij leven.
Toch mogen we hoopvol ervaren hoe Gods genade en goedheid ons volgen in deze roerige tijd, alle dagen van ons leven. We hopen dat ons dat rust mag geven, dat we dankbaar mogen zijn voor al het goede dat wij desalniettemin ontvangen. Promise bidt en hoopt dat zij met hun versie van 'Credo' iets bij ons los maakt, waar de wereld een beetje beter van zal worden.

Sfeertekening
Een flink gevulde kerkzaal met kerkgangers geniet vanmorgen volop van dit prachtige gospelproject. Als kerkdienst heeft het alles in zich. Er wordt gebeden, gezongen - ook samen - en gezegend. Het evangelie wordt verkondigd in duidelijke teksten en muziek, vol passie.
Ademloos zitten de gemeenteleden te luisteren, en om haar waardering te laten blijken wordt daar waar het maar enigszins past tijdens de viering aanmoedigend geapplaudiseerd.
De vele solo's en duetten doen het goed, evenals de variaties in gesproken woord en de muzikale begeleiding, waarvan onder andere de viool en de mooie gitaarsolo het goed doen. Ook de bewegingsexpressie en de ondersteunende teksten en foto's op het beamerscherm dragen bij aan de voortdurend boeiende sfeertekening.
Vanaf 2013 is het vandaag al de derde keer dat Promise haar muzikale evangelie vanaf Urk naar onze Protestantse Gemeente van Stiens brengt. Als ze nog eens weer in Stiens komen, zullen ze vast en zeker weer warm worden onthaald.

Sloop van het Ontmoetingscentrum van Stenden Hogeschool Leeuwarden

Vrijdag 13 april 2018

De sloop van het Ontmoetingscentrum van Stenden Hogeschool vordert

Ontmoetingscentrum met Stiltecentrum
Zo'n 25 jaar hebben studenten, medewerkers en gasten van de Christelijke Hogeschool (Noord-)Nederland (CHN) en later Stenden Hogeschool gebruik gemaakt van het Ontmoetingscentrum, dat was gebouwd tussen het toenmalige Hotel Wyswert (later Stenden Hotel) en het hoofdgebouw van onze Leeuwarder hogeschool.
In het Ontmoetingscentrum was ook een Stiltecentrum gesitueerd, dat onder andere bestond uit drie religieus verschillend georiënteerde gebedsruimtes, als stilteplek voor iedereen die deze ruimte wilde gebruiken voor stilte, meditatie, gebed.
Daarnaast was er een grote zaal in het Ontmoetingscentrum, die voor allerlei soorten bijeenkomsten werd gebruikt, zoals conferenties, herdenkingsbijeenkomsten, cursussen, diploma-uitreikingen, workshops, colleges en vieringen.

Van Ontmoetingscentrum naar De Eendragt
Deze faciliteiten en de activiteiten in het Ontmoetingscentrum zijn aanvang 2018 verhuisd naar de onlangs prachtig gerestaureerde, verbouwde en uitgebreide molen; molen De Eendragt, op het Kennisplein tussen de gebouwen van Stenden Hogeschool en NHL Hogeschool.
Het oude Ontmoetingscentrum maakt nu plaats voor de bouw van de nieuwe hoofdingang aan de noordzijde van het hoofdgebouw van Stenden Hogeschool.

Herinrichting na sloop
Afgelopen maandag schreef ik op deze weblog al over de aangevangen sloop van het Ontmoetingscentrum.
Tijdens de werkdagen van deze werkweek hebben de slopers en bouwers hun werkzaaamheden voortgezet, met als gevolg dat vandaag te zien is dat de hele opbouw van het Ontmoetingscentrum inmiddels is gesloopt.
Een kraan is vanmorgen bezig om de restanten van de opbouw af te voeren van de betonvloer waarop het Ontmoetingscentrum zich voorheen bevond.
Als over enige tijd ook de betonvloer is gesloopt en afgevoerd, kan worden begonnen met de herinrichting van deze ruimte op onze Leeuwarder Kenniscampus.

Opleidingscommissie: strategisch partner onderwijskwaliteit

Donderdag 12 april 2018

Iben Damen en Bjarn Brunenberg spreken over het studentenperspectief

Opleidingscommissie in hoger onderwijs
Opleidingscommissies in het hoger beroepsonderwijs werken sinds januari 2017 binnen de kaders van de Wet Versterking Bestuurskracht van hoger onderwijsinstellingen. Deze wet biedt hen veel ruimte om onderwijskwaliteitsthema’s te kiezen waar zij gevraagd en ongevraagd advies over kunnen geven.
Ook geeft de wet ruimte om zelf het ambitieniveau van samenwerking met het management in te vullen. Dat kan gaan van reageren en instemmen, tot intensief samenwerken en co-creëren. Instemmingsrecht heeft de Opleidingscommissie - bestaande uit studenten en docenten - onder andere op het OnderwijsExamenReglement (OER) en op de evaluaties van de betreffende opleiding.

• Maar over welke onderwerpen praten Opleidingscommissies nog meer mee? 
• Wat is hun rol bij beleidsontwikkeling?
• In hoeverre worden ze uitgenodigd mee te denken op strategisch niveau? 
• Welke rol ambieert de Opleidingscommissie in de dialoog met de eigen achterban over de kwaliteit van de opleiding? 
• En hoe ervaart de Opleidingscommissie haar rol bij het opstellen van het studentenhoofdstuk in de zelfevaluatie ten behoeve van de opleidingsvisitatie?
• Draagt dit bij aan de ontwikkeling naar strategisch partnerschap op het gebied van onderwijskwaliteit?

Visies en ervaringen vanuit verschillende perspectieven
Over onder andere deze vraagstukken komt het Platform HBO van het Nederlands Netwerk voor Kwaliteitsmanagement (NNK) vanmiddag bijeen in het Cursus- en Vergadercentrum Domstad te Utrecht.
De ongeveer 50 aanwezigen worden aan het begin van deze netwerkbijeenkomst verwelkomd door dagvoorzitter Paul van Deursen, die een introductie op het programma verzorgt.
Vóór de pauze vernemen we visies en ervaringen vanuit de perspectieven van de Opleiding, van de Studenten en van de Onderwijsinspectie.

Caroline Leeuwenkamp spreekt over het opleidingsperspectief

Opleidingsperspectief
Eerste spreekster is Caroline Leeuwenkamp, opleidingsmanager HRM van de Hogeschool Utrecht.
Zij spreekt over de visie op de Opleidingscommissie als strategische kwaliteitspartner; over hoe ver de Opleidingscommissie (OC) hier nog vanaf zit, en wat zij doet om haar Opleidingscommissie te stimuleren om er een volwaardige, co-creërende, strategische kwaliteitspartner van te maken.
Wat maakt het dat studenten hun uren aan de OC willen geven?
Welnu, bijvoorbeeld: om de vertaalslag te maken van wat onder de studenten speelt naar hoe deze zaken kunnen veranderen, of omdat ze met een kritische blik hun studie aantrekkelijker willen maken; om die te optimaliseren. OC-studenten willen bijdragen aan de ontwikkeling van de opleiding, en ook de eigen persoonlijke ontwikkeling speelt voor deze studenten een rol, naast ook het nemen van je verantwoordelijkheid voor de opleiding en voor je medestudenten. En ook kwaliteitsverbetering vanuit studentenperspectief is een beweegreden die hier wordt genoemd. Studenten doen het OC-werk daarmee ook voor zichzelf, om onder andere nu op je opleiding alvast de regie te nemen op je eigen ontwikkeling en op je organisatie.
Maar, zo was het voorheen niet altijd.
Toen haar opleiding kelderde in de landelijke ranking, bleek dat de OC van Caroline haar opleiding met haar docenten en medewerkers ineens tevoorschijn kwam, om mee te gaan denken over de toen zo gewenste verbeteringen. Ook een directie die leiderschap toont en die laat merken dat de mening van studenten er echt toe doet, helpt om studenten te activeren, om bij te dragen aan de kwaliteit van de opleiding.
Inmiddels is de OC in de opleiding van Caroline weer strategische gesprekspartner voor onderwijskwaliteit. De OC denkt onder andere mee over beroepsprofilering, over onderwijsinnovatie en over internationaliseringsbeleid. In de praktijk blijkt het mogelijk te zijn dat studenten ook zinvol meedenken en input leveren op strategisch niveau.
Daarna benoemt Caroline een aantal succesbepalende factoren, zoals dat juist de studenten het studeerbaarheidsperspectief het beste kunnen verwoorden. Verder zorgt de OC zelf voor de aansluiting met de achterban. Daartoe moet de OC weten hoe de opleiding en de instelling er als kennisorganisatie uitziet. De OC moet zich ook voortdurend blijven professionaliseren. En het serieus verankeren van de OC op instellingsniveau is eveneens succesbepalend.
Belangrijk is in elk geval dat je de OC serieus neemt en serieus blijft nemen.

Martine Pol reflecteert met het inspectieperspectief

Reflectie van inspectiezijde op deze presentatie.
Martine Pol komt als referent met een eerste reactie op deze presentatie. Martine Pol is inspecteur hoger onderwijs en auteur van het onderzoeksrapport ‘Recht van Spreken’ (over Opleidingscommissies in het hoger onderwijs).
Zij vertelt over haar onderzoekservaringen op dit gebied, en gaat in op hoe volgens de onderwijsinspectie gestimuleerd kan worden dat Opleidingscommissies de stap richting strategische kwaliteitspartner maken.
De Opleidingscommissie is verankerd in de wet. Als ze zelf hun eigen prioriteiten stellen, en hun eigen speerpunten formuleren, gaat zo’n OC ook echt werken.
Naast ingebed zijn in de organisatie, is ook het vroegtijdig inschakelen van de OC van belang. Te vroeg ingezet worden, heeft overigens ook zijn nadelen, want de vraag is of je als OC dan nog toekomt aan het onafhankelijk toezicht uitoefenen en beoordelen van wat er is ontwikkeld. Maar dat kun je oplossen door met een taakverdeling binnen OC’s te gaan werken, waarbij de één aan de voorkant participeert en een ander aan de achterkant te werk gaat, bij het beoordelen van de resultaten van de co-creatie.
Aanvankelijk wisten veel studenten niet van het bestaan van een OC. Het helpt dat op verschillende fronten vooral duidelijk wordt gemaakt wat de resultaten zijn van de inzet van de OC. Dat motiveert andere studenten om lid te worden van een OC. Behalve over de afgehandelde zaken te rapporteren, helpt het ook om alvast toekomstige thema’s te presenteren.

Studentenperspectief
Sprekers voor het tweede perspectief zijn Rik van Veghel, studentlid van de Opleidingscommissie Journalistiek van Fontys Hogescholen, en Bjarn Brunenberg met Iben Damen, beiden studentlid van de Opleidingscommissie Bedrijfskunde-MER van Fontys Hogescholen. Zij blikken vanuit hun studentenperspectief terug op de ervaringen met de opleidingsvisitatie in het najaar van 2017, en ze vertellen hoe dit een opstap kan zijn naar een meer strategische rol van de Opleidingscommissie.
Iben en Bjarn waren betrokken bij de opleidingsvisitatie. Bij Fontys schrijven de studenten van de OC het studentenhoofdstuk van de Zelfstudie. Op grond van hun onderzoek werden de sterke en zwakke punten van de opleiding en een reflectie op de kernvakgebieden opgenomen in dit studentenhoofdstuk.
Daarbij hebben ze ook afwijkende meningen opgenomen in de studenteninbreng, ook als die afweek van de inhoud van het studentenhoofdstuk. Dat hebben ze gedaan met een video, waarvan we vanmiddag enkele minuten krijgen te zien.
Bij vier van de zeven panelgesprekken tijdens de visitatie waren studenten betrokken, en daarnaast verzorgden ze de rondleiding.
Als succesfactoren voor een Opleidingscommissie noemen de studenten:
- Contact onderhouden met een onafhankelijk professioneel adviseur van de opleiding.
- Zorgen voor diversiteit aan bij de OC betrokken studenten.
- Werken vanuit het verwachtingspatroon van de toekomstige beroepsbeoefenaar.
- Toelichting vragen vanuit het studentencollectief, maar ook van individuele studenten.
Waaraan moet je denken bij de strategische rol van de OC:
De OC heeft een sterke professionalisering doorgemaakt; hetgeen als een belangrijk punt wordt gezien. Professionalisering was gericht op Representativiteit, op Notulering en op de Actiepuntenlijst.
De strategische rol bij het verbeteren, ging werken in een continue dialoog met:

• ontwikkelingsgesprekken van en met verschillende commissies, 
• korte communicatielijnen, 
• de evaluatie van de resultaten, die gaat naar een auditbureau voor een inhoudelijke beoordeling en advisering.

De passie van deze studenten ligt voornamelijk bij de wens tot verbetering van de kwaliteit van je eigen opleiding. En als je als student Bedrijfskunde in een OC gaat zitten, past het OC-werk ook heel goed bij je opleiding, waarin het bijvoorbeeld gaat om de verbetering van je organisatie (en dat kan in dit verband heel goed ook je eigen opleiding en instelling zijn).

Rik van Veghel spreekt over het studentenperspectief

De derde student, Rik van Veghel, is journalist in opleiding.
Hij vertelt over de studentenparticipatie vanuit een heel ander perspectief. Zijn opleiding is een kleine, dus iedereen kent elkaar en ziet elkaar veel, en heeft volop de gelegenheid om het elke dag met elkaar over de kwaliteit van de opleiding te hebben.
Als OC-leden spreken ze veel met andere studenten over hun ervaringen met de studie.
Deze studenten - als journalisten in opleiding - hebben doorgaans al een heel sterke eigen mening, en ook als die afwijkt van wat docenten vinden, benoem je het toch, en vertel je toch wat je er als student van vindt.
Referent Martine Pol van de onderwijsinspectie vraagt zich af – en dat is ook haar vraag aan de studenten - of deze verschillende aanpak van verschillende OC’s per definitie ook tot verschillende bevindingen leidt, of zou dit toch tot dezelfde (soort) resultaten kunnen leiden?
Daar blijkt moeilijk een antwoord op te geven, omdat je als OC-lid in jouw opleiding alleen vanuit jouw eigen positie en context kunt spreken.

Subgroepen

Gesprek over vragen en casuïstiek
Na de pauze gaan we eerst in subgroepen met elkaar in gesprek over de aangedragen vragen en casuïstiek; over bijvoorbeeld de samenwerking van OC's met verschillende stakeholders; waar worden die voorbeelden gevonden, en welke vorm werkt goed?
Zo inventariseren we in subgroepen voorbeelden van strategische samenwerking van OC met bijvoorbeeld de Curriculumcommissie, met de Toetscommissie, met de Opleidingsexamencommissie, met de werkveldadviesraad en met de stafmedewerkers Kwaliteit. Ook zijn we op zoek naar tips om die strategische rol van OC's steeds beter in te vullen.
De resultaten zetten we op stickers, die naar thema op verschillende wandposters worden geplakt, waarna in wisselende samenstelling in postersetting met elkaar tot verdieping wordt gekomen. Wat zijn bijvoorbeeld de kritische succesfactoren, en welke lessen leren we hier vanmiddag uit?

Postersetting

Deze netwerkbijeenkomst wordt tenslotte plenair afgesloten met een korte samenvatting per posterdiscussie, waarop de vier sprekers van vanmiddag en ook Martine Pol van de onderwijsinspectie vanuit hun eigen perspectief, ook op grond van de resultaten van het inspectieonderzoek, reflecteren, teneinde te komen tot enkele conclusies van deze sessie.

Fries volkslied op zingende weg stopt met klinken en daveren

Woensdag 11 april 2018

Einde van de zingende weg ter hoogte van Jelsum

Zingende wielen
Sinds afgelopen weekend kennen we in Fryslân een nieuw fenomeen: de zingende weg.
Het verschijnsel 'zingende wielen' kennen we al vele jaren. Door het contact dat rollende autobanden bij een bepaalde snelheid maken met het wegdek, kan met hoge of lage tonen een zingend geluid ontstaan. Al van vroeger ken ik het (truckers-)wegrestaurant dat de passende naam 'De Zingende Wielen' droeg, waar je overigens ook nu nog steeds een culinaire stop kunt maken, in Den Oever, in de kop van Noord-Holland.
Zo heeft Noord-Holland dus 'De Zingende Wielen' en heeft Fryslân sinds enkele dagen een 'zingende weg'.

Zingende weg
Wie vanuit Feinsum en Stiens richting Leeuwarden rijdt, treft vlak vóór de Jelsumer rotonde een nieuw gelegenheidsverkeersbord aan in de berm, met daarop de aankondiging dat je 'de zingende weg' nadert.
Voorbij de rotonde rijd je dan tussen een lange rij met Friese provincie-banieren beklede betonblokken aan weerszijden van de weg.
Op het wegdek staan muzieknoten, en op een gegeven moment kom je op een traject van enkele honderden meters over stroken witte strepen die met weloverwogen tussenruimtes haaks op de rijrichting op het wegdek zijn aangebracht. Noem het maar 'ribbelmarkering'.
Door daar nu met een bepaalde snelheid over heen te rijden (maximaal 60 kilometer per uur is toegestaan), krijg je (alleen) in de auto het refrein van het Friese volkslied te horen.

Klink dan en daverje
Het al dan niet genieten van dit muzikale kunstwerk is maar van korte duur, want mede onder druk van de geluidsoverlastklachten van omwonenden heeft de Provincie Fryslân besloten dat het muzikale kunstwerk weer van het wegdek wordt verwijderd.
Daaraan voorafgaand werd in de afgelopen dagen 's avonds al de betreffende rijstrook afgesloten, zodat auto's gedurende de avond en nacht in elk geval niet het door enkelen ongewenste omgevingslawaai konden produceren. Dat kon echter een enkele overnieuwsgierige automobilist er niet van weerhouden om het tijdens deze sluitingsperiode toch even te proberen, want ook 'de zingende weg-toeristen' wilden het Friese volkslied wel eens met eigen banden en oren horen.
Door de grote mediabelangstelling - waaronder ook het NOS Journaal - is door de provincie Fryslân bereikt dat bij veel mensen in beeld & geluid is gebracht dat het Friese volkslied ook op heel eigenzinnige wijze nog steeds kan en/of moet "klinken en daveren". 
Voor allen die hinder ervoeren van dit bijzonder kunstwerk geldt in elk geval de passende zinsnede uit het Friese volkslied: Klink dan en daverje fier yn it rûn.

Zon maakt plaats voor uil

Dinsdag 10 april 2018

Kerkuil op de grens van Feinsum en veld

Zonsondergang?

Even leek het erop dat we vanavond een mooie zonsondergang zouden krijgen, die boven de horizon de lucht weer kleurrijk zou tooien.

Zonsvervaging

Toch is dat niet wat we vanavond in Feinsum krijgen te zien. De lucht is namelijk niet helder, maar enigszins bewolkt. Voordat de zon onder kan gaan, vervaagt het aanvankelijk nog heldere zonlicht.

Zonsverdwijning

In slechts enkele minuten verdwijnt langzamerhand het rode zonlicht. Steeds vager wordt het rood, totdat het helemaal weg is.

Op de scheiding van dag en nacht

Juist op het moment dat de zon niet meer zichtbaar is en ik de fotocamera terzijde wil leggen, komt boven me een kerkuil aanvliegen.
Al meerdere malen had ik in het donker een uil zien rondvliegen rondom ons huis, maar nu op de prille scheiding van dag en nacht kan ik hem in het laatste licht van de dag goed zien.
De kerkuil strijkt naast ons huis neer op het verkeersbord van de invalidenparkeerplaats op het Flinterplein in Feinsum.
Even blijft de uil zitten, om dan al spoedig op te vliegen, en aan de overzijde van het water direct al weer te landen, nu op het straatnaambord van de Hege Hearewei, net buiten de bebouwde kom van Feinsum.
Hier, op de scheiding van dorp en veld, op de scheiding van dag en nacht begint het nachtelijke jacht-avontuur van deze Feinsumer kerkuil.

Realiseren van een nieuwe hoofdingang

Maandag 9 april 2018 

Sloop van het Ontmoetingscentrum van Stenden Hogeschool te Leeuwarden

Nieuwe hoofdingang
Nadat de nieuwbouw aan de zuidkant van het onderwijsgebouw van Stenden Hogeschool gerealiseerd was, werd in ons hogeschoolgebouw begonnen met het bouwen van een nieuwe hoofdingang aan de noordzijde van het hogeschoolgebouw, aan de zijde van het Kennisplein tussen Stenden Hogeschool en NHL Hogeschool, die als instellingen per 1 september 2018 gaan fuseren.

Ontmoetingscentrum
Om die nieuwe noordelijke hoofdingang te realiseren, moet het huidige Ontmoetingscentrum van Stenden Hogeschool worden gesloopt. Dat Ontmoetingscentrum is aanvang negentiger jaren gebouwd uit eigen financiële middelen van onze toenmalige Christelijke Hogeschool Noord-Nederland. In dat Ontmoetingcentrum waren onder andere de verschillende gebedsruimtes ingericht voor studenten, medewerkers en gasten van verschillende religieuze huize.

Eerst verhuizen, dan slopen
Die functies van religieuze aard zijn inmiddels verplaatst naar de pas gerealiseerde molen De Eendragt, die op de oostzijde van het Kennisplein staat.
Nadat in de verhuizing van deze belangrijke functies van onze hogeschool op prachtige wijze is voorzien, kon met een gerust hart een 'go' worden gegeven op de sloop van het Ontmoetingscentrum.
Vandaag is een kraanmachinist aan het werk op onze campus om dit Ontmoetingscentrum te slopen, opdat na de nodige werkzaamheden op afzienbare termijn hier de nieuwe hoofdingang aan het Kennisplein wordt gerealiseerd.

Naar buiten door het Rechterense Veld (8.1) en over de Lemeler- en Archemerberg (8.2)

Zondag 8 april 2018 

Passage van de open paardenkoets op het bospad van de Diezerstraat

Wandeldagen in Overijssel
Tijdens dit weekend staan twee wandeldagen op ons outdoor-programma, opgebouwd uit vier verschillende wandelroutes, waarvan de eerste twee van gisteren eenzelfde startplaats hebben, en de tweede twee van vandaag in elkaars nabijheid van start gaan, en waarvan de beide duo-wandelroutes in dezelfde regio liggen, namelijk in Overijssel.
Gisteren stond het oerhollandse veenpolderlandschap van natuurgebied De Weerribben rondom Kalenberg op het programma. Vandaag staan het bos, de heidevelden en weilanden bij Dalfsen en Lemele op het programma.
De twee routes die we vandaag wandelen, zijn de routenummers 8.1 met als titel ‘Rechterense Veld’ en 8.2 met als titel ‘Lemeler- en Archemerberg’; beide routes uit de wandelgids met als titel ‘naar buiten! – 25 wandel-weekenden’. De eerste route is 11 kilometer lang en de tweede route is 10 kilometer, dus we wandelen vandaag totaal 21 kilometer.
Het belooft vandaag een zonnige voorjaarsdag te worden, waarbij de temperatuur aan het eind van de middag is opgelopen naar 24 graden Celsius, kortom, een prachtig zonnige en betrekkelijk warme wandeldag.

Van Dalfsen naar het Hessumse Veld 
Na onze overnachting, ontbijt en uitchecken uit Hotel Restaurant De Barones te Dalfsen rijden we met de auto naar het NS-station van Dalfsen, waar we onze auto parkeren voor de eerste etappe van vandaag.
Op de Rietmansweg komen we op een traject van het Kastelenpad Dalfsen.
Al vrij spoedig verlaten we de Rietmansweg, om verder te gaan over de onverharde wegen van de Millingersteeg en de Houtmars, waarna dat ter hoogte van een kleine stuw in de Marswetering over gaat in onverharde paden.
Verderop links zien we het grote Kasteel Rechteren, het enige middeleeuwse kasteel van Overijssel, staand op een eiland in een dode rivierarm van de Overijsselse Vecht.
We steken de Dalmsholterweg over en nadat we voor de derde maal de Marswetering over zijn gestoken, gaan we over bospaden een bosperceel in. Aan de overzijde van Schaapskooiweg gaan we over mooie bospaden door het Hessumse Veld.
De vroege ochtendzon schijnt prachtig tussen de boomkruinen door op het schilderachtige mos en hier en daar op de al schitterend geelbloeiende wilgen.
Over een boerenerf tussen twee enthousiast blaffende honden door arriveren we op de onverharde Vennenbergweg, die we volgen tot we de Dalmsholterweg oversteken.

Door het Rechterense Veld naar Dalfsen
Aan de overzijde van de Dalmsholterweg wandelen we over zanderige bospaden het Rechterense Veld van Natuurmonumenten in.
Aan de overzijde van dit landgoed komen we op de onverharde Diezerstraat, die we volgen in de richting van Millingen. Halverwege dit stuk moeten we even aan de kant, omdat vóór ons een open paardenkoets nadert, teneinde het tweespan paarden ruim baan te geven.
Aan het eind van de Diezerstraat, gaan we rechtsaf de Heinoseweg op, richting Dalfsen.
Op de Heinoseweg komen we langs landgoed met havezate Den Berg, een mooi monumentaal pand.
En dan zijn we al spoedig weer terug bij het NS-station van Dalfsen.
Bij het station genieten we in de volle zon van een broodjespicknick, op een bankje tegenover het kunstwerk 'De Zwevende Kei', een enorme zwerfkei die balanceert op een scheef staand zuilelement.

De Zwevende Kei van Dalfsen

De Archemerberg
Na bovenstaande eerste elf kilometers rijden we met de auto van Dalfsen naar Restaurant De Lemelerberg, dat het startpunt is voor onze tien kilometer lange tweede etappe, over de Lemeler- en Archemerberg. Op haar zonovergoten gezellige terras genieten we eerst van een koffiepauze, alvorens we hier onze tweede dagetappe aanvangen.
Achter het restaurant gaan we direct de trappen op, naar het Monument Park 1813, een standbeeld van een leeuw, waarmee vanaf 1913 het honderdjarig bestaan van de onafhankelijkheid van Nederland wordt gevierd.
Al spoedig komen we op een eerste uitzichtpunt en ook een tweede uitzichtpunt. Aan de voet van dit tweede uitzichtpunt staat een schaapherder met zijn schaapskudde en hond.

Dan wandelen we de Archermerberg op, om vervolgens via een kilometers lange route van bospaden dit natuurgebied te doorkruisen.
Daarbij passeren we enkele malen de Oude Raalterweg, een onverharde bosweg. Nogmaals beklimmen we de Archemerberg, waarbij we nu over het hoogste uitzichtpunt op 78 meter hoogte gaan.
In dit eerste deel van de route komen we onder andere langs een zendmast, waterputten, een pomp waar je zelf grondwater mee naar boven kunt pompen, een schuilhut en informatiepunt over deze omgeving.

De Lemelerberg
Als we de laatste maal bij parkeerterrein de Dalmsholte de Oude Raalterweg kruisen, beginnen we met de beklimming van de Lemelerberg. Daarbij komen we uiteindelijk uit bij het eindpunt van deze tien kilometer lange route, bij Restaurant De Lemelerberg.
Op het terras van de kiosk worden we met de pelgrimgroet 'Buen Camino' aangesproken door een man van tegen de tachtig jaar. Hij herkent op onze wandeluitrusting de pelgrimssymbolen, en vertelt dat hij zelf jaren geleden al eens de pelgrimsroute vanuit Nederland naar Santiago de Compostela heeft gefietst. Zijn vrouw en hij hebben ook jaren lang een bed & breakfast gehad, waarin ze wandelaars en fietsers onderdak hebben gegeven. En voordat je het weet, sta je elkaar allerlei pelgrimsverhalen te vertellen over wandelen en fietsen naar de Spaanse bedevaartsstad.
Onze terugweg vanaf de Lemelerberg gaat met enige omweg via Westerbork, waar we de hoogzwangere Baukje & Rauke bezoeken. Na het avondeten bij hen rijden we weer terug naar Feinsum, terugziend op een heerlijke wandeltweedaagse van totaal 45 kilometer in een zonnig Overijssel.