In twee werelden leven

Donderdag 21 maart 2013 

De debriefing van het docententeam van CE

Twee dagen-dag
Af en toe heb je wel eens zo'n dag, die eigenlijk twee verschillende dagen zou moeten zijn. Niet omdat er zoveel op één dag moet worden gedaan of gebeurt, maar wel omdat de ene dagactiviteit zo volstrekt anders is dan de andere dagactiviteit. Alsof je in twee werelden leeft, of in één dag twee dagen beleeft. Zo'n twee dagen-dag is het voor mij vandaag.

Visitatie van CE
Na een goede nachtrust in een hotel in Emmen beginnen we aan het vervolg van de twee dagen durende visitatie van onze HBO-Bachelor-opleiding 'Commerciële Economie' van Stenden Hogeschool in Emmen. Gisteren ving deze visitatie aan middels panelgesprekken met afgestudeerden, 4e jaars studenten, werkveldbegeleiders en opleidingsdocenten. Vandaag hebben we het tweede deel van deze externe audit.
Gedurende de hele dag voert de visitatiecommissie van de Netherlands Quality Agency (NQA) vandaag gesprekken met de diverse overige stakeholders van deze opleiding, zoals studenten, docenten en management team-leden. Zoals te doen gebruikelijk woon ik de (de)briefingsessies bij om het management en de panels bij te staan bij hun voorbereiding en evaluatie. Alhoewel deze visitatiedag tot aan het eind van de middag duurt, vertrek ik al om 12.30 uur, nadat ik nog de briefing voor het management team van de opleiding CE heb verzorgd.

Afscheid
Dan is het moment aangebroken om van de ene wereld naar de andere wereld te rijden. Of - zoals in de bewoordingen van hierboven - van de ene dag naar de andere dag.
Afgelopen zaterdag stond ik aan het sterfbed van mijn oom Bouwe Koehoorn, die twee uren na mijn vertrek uit het ziekenhuis overleed. Op het overlijdensbericht staat een mooie aquarel van de molen in het waterlandschap nabij het Friese Oudega. Deze aquarel is geschilderd door oom Bouwe zijn partner, de kunstenares Durkje Haringa. Het schilderij geeft een beeld van de eerste vaardag, die zij samen beleefden.

Oudega, aquarel van Durkje Haringa

Wisselvallig
Ik rijd van de visitatie in Emmen naar de rouwdienst in Opeinde. Van de ene wereld, naar de andere wereld. Met ruim een uur de tijd om tijdens de monotone autorit te schakelen, van de ene dag naar de andere dag.
In Emmen schijnt de voorjaarszon voorzichtig en aangenaam. Op de grens van de ene wereld (Drenthe) en de andere wereld (Fryslân) verdwijnt de zon als sneeuw voor de zon, en rijd ik kilometers lang door een lichte sneeuwval. Als ik rond 13.30 uur arriveer in Opeinde, schijnt in deze Friese wereld de voorjaarszon, zoals die ruim een uur geleden ook in die Drentse wereld zo mooi scheen.

Bisto ien fan Bouwe of fan Jan?
Met een grote groep familie en vrienden komen we vanmiddag bijeen in De Wâldhof te Opeinde, om in een rouwdienst afscheid te nemen van oom Bouwe. Bouwe Koehoorn is de oudste broer van mijn vader Jan Koehoorn. Twee jaar geleden overleed mijn vader, die samen met zijn broer Bouwe opgroeide op de boerderij aan de Nieuwe Bildtdijk. Ze hebben bijna dertig jaar samengewerkt in Drachten, in de tweewielerzaak, waar ze fietsen, bromfietsen en motoren verkochten en repareerden. Ik ben geboren in een twee onder één kap-huisje naast de voormalige winkel in het centrum van Drachten. De twee jonge gezinnen woonden de eerste jaren na hun trouwen naast elkaar onder één kap. Zodra ik kon lopen, liep ik in mijn kleine blauwe overall ook in de werkplaats en de winkel. En dat is jarenlang zo doorgegaan, in de werkplaats, bij de benzinepomp en in de winkel, werkend op de meeste zaterdagen en in de schoolvakanties.
Tijdens de autorit van vandaag realiseer ik me opeens dat ik dus ongeveer 20 van die bijna 30 jaren van hun samenwerkingsrelatie van heel nabij heb meegemaakt.
Hoe vaak is mij in winkel of werkplaats, en in de kerk of op school in Drachten in al die jaren steeds maar weer diezelfde vraag gesteld: "Bisto in soan fan Bouwe, of fan Jan?". 

Stille Bildtkers
Voor mij is deze dag een onomkeerbare afsluiting van een tijdperk uit mijn jeugd. Jan & Bouwe, ze leefden en werkten lang met elkaar samen, en ik heb in hun gezamenlijke territorium van winkel en werkplaats uren, dagen en weken met hen samengewerkt, in reparatie & verkoop, in lief & leed, in de zestiger & zeventiger jaren, in een tijd van ambitie & hard werken & vooruitgang.
Maar vandaag staat voor ons gevoel de tijd heel even stil.
Op de rouwkaart van oom Bouwe staat: 'As in Bildtker stil wurdt, dan is der wat'.
Nu zijn beide Bildtkers - Bouwe & Jan - stil, ..... en wij ook.

Bouwe Koehoorn (1931-2013)