Vrijdag
18 mei 2012
 |
| Place de la Halle in Clermont-sur-Berwinne |
Start 2daagse wandeling
Om 7.00 uur worden we wakker van de wekker in het Ibis Hotel in Aken. Om 7.45 uur ontbijten we in de ontbijtzaal van het hotel en na het uitchecken in de hotelreceptie staan we om 8.15 uur buiten vóór het hotel. We beginnen nu onze eerste wandeldag van de tweedaagse wandeling van het Duitse Aken naar het Belgische Luik. Daarmee gaan we de voor ons laatste twee trajecten van de Via Mosana bewandelen, die feitelijk de eerste twee dagtrajecten zijn van de pelgrimsroute vanuit Duitsland richting Santiago de Compostela in Spanje. Vandaag willen we de route bewandelen van het Duitse Aken naar het Belgische Thimister-Clermont. De totale afstand van Aken naar Luik is ongeveer 49 kilometer. Vandaag lopen we daarvan de eerste helft: 24,5 kilometer.
Jacobsstraat
en Jacobskerk
Vanuit het hotel lopen we eerst door het stadscentrum naar de Dom van Aken. Daar begint de Via Mosana aan de voet van de toren van de Domkerk. Onderweg kopen we bij een warme bakker enkele broodjes en bij een biologische supermarkt het bijbehorende broodbeleg. Al spoedig wandelen we door de Jacobsstraat van Aken. Daarbij passeren we de Sint-Jacobskerk van Aken. We kunnen niet naar binnen, want bij de ingang van de kerk staat een groep rouwenden klaar om naar binnen te gaan voor een rouwmis. We wandelen derhalve over een voortdurend klimmende route aan de overzijde van de Amsterdamer Ring - via de Preusweg - de stad Aken uit.
Vanuit het hotel lopen we eerst door het stadscentrum naar de Dom van Aken. Daar begint de Via Mosana aan de voet van de toren van de Domkerk. Onderweg kopen we bij een warme bakker enkele broodjes en bij een biologische supermarkt het bijbehorende broodbeleg. Al spoedig wandelen we door de Jacobsstraat van Aken. Daarbij passeren we de Sint-Jacobskerk van Aken. We kunnen niet naar binnen, want bij de ingang van de kerk staat een groep rouwenden klaar om naar binnen te gaan voor een rouwmis. We wandelen derhalve over een voortdurend klimmende route aan de overzijde van de Amsterdamer Ring - via de Preusweg - de stad Aken uit.
Preuswald
We komen dan in het Preuswald, een bosgebied waarin verschillende grenswandelpaden lopen, waarmee je door de drie landen Duitsland, Nederland en België kunt wandelen. Al vanaf de Dom van Aken volgen we de bewegwijzering van de Pilgerweg, zoals hier de Jacobsweg of Jacobsroute ook wel wordt genoemd. We blijven voortdurend klimmen door het Preuswald. In dit bosgebied passeren we op een gegeven moment de Duits-Belgische grens, wat je kunt zien aan de grensstenen, die hier als een soort van ‘road block’ aan beide zijden van het bospad staan.
We komen dan in het Preuswald, een bosgebied waarin verschillende grenswandelpaden lopen, waarmee je door de drie landen Duitsland, Nederland en België kunt wandelen. Al vanaf de Dom van Aken volgen we de bewegwijzering van de Pilgerweg, zoals hier de Jacobsweg of Jacobsroute ook wel wordt genoemd. We blijven voortdurend klimmen door het Preuswald. In dit bosgebied passeren we op een gegeven moment de Duits-Belgische grens, wat je kunt zien aan de grensstenen, die hier als een soort van ‘road block’ aan beide zijden van het bospad staan.
Das
Aachener Pilger Kreuz
Voorbij een kruising van bospaden - waar enkele bosarbeiders aan het werk zijn – bereiken we een hoog uitzichtspunt in het bos. Vanuit het bos kunnen we hier mooi in zuidelijke richting over het uitgestrekte dal kijken. Hier staat ook een kruis met als opschrift ‘Die Aachener Pilger 1960 ’. Het bijgeplaatste tekstbord maakt je duidelijk dat het kruis je erop wijst dat je niet alleen je aandacht moet geven aan aardse zaken, maar dat ook de zaken van geestelijke aard je aandacht verdienen.
Voorbij een kruising van bospaden - waar enkele bosarbeiders aan het werk zijn – bereiken we een hoog uitzichtspunt in het bos. Vanuit het bos kunnen we hier mooi in zuidelijke richting over het uitgestrekte dal kijken. Hier staat ook een kruis met als opschrift ‘Die Aachener Pilger 1960 ’. Het bijgeplaatste tekstbord maakt je duidelijk dat het kruis je erop wijst dat je niet alleen je aandacht moet geven aan aardse zaken, maar dat ook de zaken van geestelijke aard je aandacht verdienen.
Duits-Belgische
overdracht van de Via Mosana
We verlaten het Preuswald bij het plaatsje Regina-Moresnet, waar een roestvrijstalen paal staat, waarmee duidelijk wordt gemaakt dat vanaf hier het pelgrimspad door het Duitse pelgrimsgenootschap (Deutsche St. Jakobus-Gesellschaft) wordt overgedragen aan de zorgen van het Belgische pelgrimsgenootschap (Association des Amis de St. Jacques de Compostelle). Daarna wandelen we Moresnet-La Chapelle binnen, waar we de Maria-bedevaartskerk bezoeken. Voorbij Moresnet-Chapelle gaan we over een mooi smal asfaltweggetje naar Moresnet. Onderweg zien we de lange en bijzonder hoge spoorbrug die hier de vóór ons liggende vallei overspant.
We verlaten het Preuswald bij het plaatsje Regina-Moresnet, waar een roestvrijstalen paal staat, waarmee duidelijk wordt gemaakt dat vanaf hier het pelgrimspad door het Duitse pelgrimsgenootschap (Deutsche St. Jakobus-Gesellschaft) wordt overgedragen aan de zorgen van het Belgische pelgrimsgenootschap (Association des Amis de St. Jacques de Compostelle). Daarna wandelen we Moresnet-La Chapelle binnen, waar we de Maria-bedevaartskerk bezoeken. Voorbij Moresnet-Chapelle gaan we over een mooi smal asfaltweggetje naar Moresnet. Onderweg zien we de lange en bijzonder hoge spoorbrug die hier de vóór ons liggende vallei overspant.
Montzen
Voorbij Moresnet lopen we onder het hoge spoorviaduct door en dan volgen we een mooi bospad over een heuvelkam in de richting van het buurtschap Birken. Voorbij Birken komen we al snel in het dorp Montzen. Nog vóór het dorp gaan we linksaf over de Kinkenweg in zuidwestelijke richting. We hebben tot nu toe prachtig zonnig weer gehad. Een aangename temperatuur om te lopen. Als we hier over een heuvelrug lopen, steekt de wind op en begint het behoorlijk te waaien. In de verte dreigt een onheilspellende lucht, maar regen blijft uit en het blijft bij een lichte temperatuurdaling. Op een splitsing van wegen staat een bankje, waarop we onze eerste rustpauze nemen om wat te eten en te drinken.
Voorbij Moresnet lopen we onder het hoge spoorviaduct door en dan volgen we een mooi bospad over een heuvelkam in de richting van het buurtschap Birken. Voorbij Birken komen we al snel in het dorp Montzen. Nog vóór het dorp gaan we linksaf over de Kinkenweg in zuidwestelijke richting. We hebben tot nu toe prachtig zonnig weer gehad. Een aangename temperatuur om te lopen. Als we hier over een heuvelrug lopen, steekt de wind op en begint het behoorlijk te waaien. In de verte dreigt een onheilspellende lucht, maar regen blijft uit en het blijft bij een lichte temperatuurdaling. Op een splitsing van wegen staat een bankje, waarop we onze eerste rustpauze nemen om wat te eten en te drinken.
Het dal
van de Berwinne
Daarna komen we langs een uitgestrekte golfbaan. De golfers hebben vanaf hier een mooi uitzicht over de heuvels en dalen die rond de golfbaan liggen. Voorbij de golfbaan wandelen we het dorp Henri-Chapelle binnen. Na een smal paadje komen we bij een panoramisch uitzichtpunt. Vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht over het dal van de rivier de Berwinne. Dan moeten we een eind langs een drukke verkeersweg lopen, waarbij we een monument passeren ter nagedachtenis aan een veldslag die hier heeft plaatsgevonden in 1944 in de Tweede Wereldoorlog tussen het Duitse bezettingsleger en de 1e Amerikaanse Infanterie Divisie.
Daarna komen we langs een uitgestrekte golfbaan. De golfers hebben vanaf hier een mooi uitzicht over de heuvels en dalen die rond de golfbaan liggen. Voorbij de golfbaan wandelen we het dorp Henri-Chapelle binnen. Na een smal paadje komen we bij een panoramisch uitzichtpunt. Vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht over het dal van de rivier de Berwinne. Dan moeten we een eind langs een drukke verkeersweg lopen, waarbij we een monument passeren ter nagedachtenis aan een veldslag die hier heeft plaatsgevonden in 1944 in de Tweede Wereldoorlog tussen het Duitse bezettingsleger en de 1e Amerikaanse Infanterie Divisie.
Behoud
van oude wandelpaden
Via een heel oud steenachtig paadje verlaten we deze drukke doorgaande verkeersweg. Dit smalle pad waarmee we afdalen, wordt waarschijnlijk open gehouden door de hier nog wandelende pelgrims van de Via Mosana. Als die dit pad niet meer zouden gebruiken, zou het waarschijnlijk binnen één of twee jaar geheel zijn overwoekerd en aan het zicht onttrokken zijn. Wandelaars houden veelal – en zo ook hier – hele oude wandelpaden in stand. We wandelen langs de helling van La Viamarie richting Froidthier en komen na enkele kilometers in het gehucht Crawhez uit.
Via een heel oud steenachtig paadje verlaten we deze drukke doorgaande verkeersweg. Dit smalle pad waarmee we afdalen, wordt waarschijnlijk open gehouden door de hier nog wandelende pelgrims van de Via Mosana. Als die dit pad niet meer zouden gebruiken, zou het waarschijnlijk binnen één of twee jaar geheel zijn overwoekerd en aan het zicht onttrokken zijn. Wandelaars houden veelal – en zo ook hier – hele oude wandelpaden in stand. We wandelen langs de helling van La Viamarie richting Froidthier en komen na enkele kilometers in het gehucht Crawhez uit.
Remember
Museum
Van Crawhez lopen we naar het gehucht Les Biolles. Hier passeren we een hoog in het veld gelegen museum ter nagedachtenis aan de Tweede Wereldoorlog. Een oude Sherman-tank die de Amerikanen hier na de oorlog hebben achtergelaten, is een belangrijke aandachtstrekker van dit kleine museum. We zien hier ook een vrij nieuw monument, dat is gemaakt en geplaatst ter nagedachtenis aan alle dieren die in de oorlog zijn ingezet, waaronder bijvoorbeeld paarden en honden, die in de oorlog een bijdrage leverden aan het redden van mensenlevens. In de hoek bij een schuur staat een betonnen eenmansbunker, van waaruit een soldaat betrekkelijk veilig zijn tegenstander(s) kon beschieten.
Van Crawhez lopen we naar het gehucht Les Biolles. Hier passeren we een hoog in het veld gelegen museum ter nagedachtenis aan de Tweede Wereldoorlog. Een oude Sherman-tank die de Amerikanen hier na de oorlog hebben achtergelaten, is een belangrijke aandachtstrekker van dit kleine museum. We zien hier ook een vrij nieuw monument, dat is gemaakt en geplaatst ter nagedachtenis aan alle dieren die in de oorlog zijn ingezet, waaronder bijvoorbeeld paarden en honden, die in de oorlog een bijdrage leverden aan het redden van mensenlevens. In de hoek bij een schuur staat een betonnen eenmansbunker, van waaruit een soldaat betrekkelijk veilig zijn tegenstander(s) kon beschieten.
Eén van
de mooiste plaatsen van België
Inmiddels is de wind weer behoorlijk opgestoken, dus we wandelen tegen een stevige wind op naar het dorp Clermont-sur-Berwinne. Wat een verrassing is het als je de hoek om komt en dan ineens het hele dorpscentrum rond ‘Place de la Halle’ in zijn volle glorie ziet. Een prachtig klein centrum met een schitterend ‘Maison Communale’, dat als een poortgebouw over de doorgaande weg heen is gebouwd. Daarnaast een dorpscafé met een groot terras. En links van het café een betrekkelijk grote kerk. Terecht wordt dit dorp één van de mooiste plaatsen van België genoemd. Naast het Maison Communale staat een Sint-Jacobspaal, waarop staat dat het vanaf hier nog 2.500 kilometer is naar Santiago de Compostela.
Inmiddels is de wind weer behoorlijk opgestoken, dus we wandelen tegen een stevige wind op naar het dorp Clermont-sur-Berwinne. Wat een verrassing is het als je de hoek om komt en dan ineens het hele dorpscentrum rond ‘Place de la Halle’ in zijn volle glorie ziet. Een prachtig klein centrum met een schitterend ‘Maison Communale’, dat als een poortgebouw over de doorgaande weg heen is gebouwd. Daarnaast een dorpscafé met een groot terras. En links van het café een betrekkelijk grote kerk. Terecht wordt dit dorp één van de mooiste plaatsen van België genoemd. Naast het Maison Communale staat een Sint-Jacobspaal, waarop staat dat het vanaf hier nog 2.500 kilometer is naar Santiago de Compostela.
Pelgrimsstempel
van Clermont-sur-Berwinne
We gaan het dorpscafé binnen voor onze tweede rustpauze van vandaag. Bij een kop koffie krijgen we ook een Sint-Jacobsstempel in ons routeboekje van de Via Mosana. Bij navraag bij de barkeeper blijkt dat het Maison Communale en de kerk vandaag beide gesloten zijn, dus een bezichtiging zit er voor ons vandaag niet in. Na deze koffiepauze verlaten we Clermont-sur-Berwinne en dan wandelen we in ongeveer twee kilometer naar het dorpje Thimister-Clermont. Daarbij lopen we een eindje over een voormalig spoortracé, dat nu in gebruik is als wandel- en fietspad. Onderweg passeren we het voormalige stationsgebouw van Thimister-Clermont.
We gaan het dorpscafé binnen voor onze tweede rustpauze van vandaag. Bij een kop koffie krijgen we ook een Sint-Jacobsstempel in ons routeboekje van de Via Mosana. Bij navraag bij de barkeeper blijkt dat het Maison Communale en de kerk vandaag beide gesloten zijn, dus een bezichtiging zit er voor ons vandaag niet in. Na deze koffiepauze verlaten we Clermont-sur-Berwinne en dan wandelen we in ongeveer twee kilometer naar het dorpje Thimister-Clermont. Daarbij lopen we een eindje over een voormalig spoortracé, dat nu in gebruik is als wandel- en fietspad. Onderweg passeren we het voormalige stationsgebouw van Thimister-Clermont.
Villa
Les Floralies
In Thimister-Clermont lopen we naar Villa Les Floralies, waar we slaapplaats voor een overnachting hebben gereserveerd. De echtgenoot van onze gastvrouw doet de deur open en vertelt dat zijn vrouw over een half uur weer terug is, met daarbij zijn verzoek of we dan weer terug willen komen. Als we hem duidelijk maken dat we hier een kamer hebben gereserveerd, laat hij ons binnen en wijst hij ons onze hotelkamer in hun grote villa. Op dat moment komt onze gastvrouw thuis, die ons vertelt dat we een nog veel grotere kamer kunnen krijgen voor de nacht. We verhuizen naar deze mooie kamer, met wijds uitzicht over de omgeving.
In Thimister-Clermont lopen we naar Villa Les Floralies, waar we slaapplaats voor een overnachting hebben gereserveerd. De echtgenoot van onze gastvrouw doet de deur open en vertelt dat zijn vrouw over een half uur weer terug is, met daarbij zijn verzoek of we dan weer terug willen komen. Als we hem duidelijk maken dat we hier een kamer hebben gereserveerd, laat hij ons binnen en wijst hij ons onze hotelkamer in hun grote villa. Op dat moment komt onze gastvrouw thuis, die ons vertelt dat we een nog veel grotere kamer kunnen krijgen voor de nacht. We verhuizen naar deze mooie kamer, met wijds uitzicht over de omgeving.
Avondmaal in de bovenzaal
Volgens onze gastvrouw kunnen we in het dorp wel een warme maaltijd krijgen, dus
daar gaan we naar op zoek. Het blijkt dat we kunnen kiezen uit de plaatselijke
'friterie' of uit het dorpscafé, waar je ook kunt dineren. In het café worden we
naar het bovenzaaltje begeleid, waar een klein, gezellig restaurant is voor
zo’n 15 personen. Even later komt een Belgisch stel hier ook dineren. We worden
verwend met een heerlijke maaltijd. Volgens ons wordt dit dorpscafé-restaurant
gerund door een ouder echtpaar en hun twee zonen. De jongemannen lijken sprekend
op de oudere. Alle vier komen ze op hun beurt gedurende de avond voorbij om ons
gastvrij te bedienen met het eten en drinken, dat in verschillende gangen wordt
geserveerd. Het lekkere eten en drinken en de vriendelijke bediening zorgen
voor een genoeglijke avond in het gezellige bovenzaaltje van dit kleine
dorpscafé.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten