Een pad kan uit het niets ontstaan. Een mens of een dier begint ergens te lopen. Als dezelfde persoon met grote regelmaat hetzelfde traject loopt, of als andere mensen of andere dieren het spoor van de eerste volgen, wordt langzamerhand door het gebruik van dit spoor een pad gevormd.
Een mooi voorbeeld van dergelijke paden zijn de schapenpaden. Je vindt ze bijvoorbeeld op de heide of in weilanden. Schapen volgen doorgaans bestaande routes. Dergelijke schapenpaden kun je prima bekijken op de Friese Waddenzeedijk. Op de foto zie je zo'n schapenpad ten westen van de Dijktempel van Ids Willemsma, op de zeedijk ter hoogte van Marrum.
Schapenpaden zijn herkenbaar aan de breedte en aan de vorm. Ze zijn smaller dan wandelpaden die door mensen zijn gevormd en omdat ze door de schapen veelvuldig worden bewandeld, zijn ze doorgaans enigzins uitgesleten in de ondergrond. Voorts vormen schapenpaden nooit een rechte lijn door het landschap. Kenmerk van een door schapen gevormd pad is dat het smalle, uitgesleten pad grillig slingerend door het veld gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten