dinsdag 18 maart 2025

Word als stromend water

Dinsdag 18 maart 2025
 
Cover van het boekje van Nijkleaster voor de Veertigdagentijd van 2025




















Met Vieren & Vasten op weg naar Pasen
De Werkgroep Vieren & Vasten van de Kloostergemeente Nijkleaster-Westerwert heeft een boekje samengesteld en gepubliceerd om dat te gaan gebruiken in de Veertigdagentijd - de tijd vóór Pasen - van 2025.
De daarin opgenomen teksten, gedachten, beelden en werkvormen kun je gebruiken voor je persoonlijke bezinning op weg naar het Paasfeest. 
De titel van dit Veertigdagenboekje luidt 'Word als stromend water' en de ondertitel is 'Met Vieren en Vasten op weg naar Pasen'.
Lezende in dit mooie boekje ontdek je dat de inhoud ervan wel zó generiek is gemaakt, dat dit boek ook heel goed in de rest van het jaar als inspiratiebron kan worden gebruikt.
Nijkleaster-Westerwert heeft dit boekje aangeboden aan alle vrijwilligers, alle vrienden en (gast)leden van de kloostergemeente, en aan alle kloosterlingen van Nijkleaster-Westerwert.

Advies: Word als stromend water
Dit jaar vormen in de kloostergemeenschap de zeven adviezen van Rumi (1207-1273) de rode draad voor de inhoud van teksten voor de zeven weken van de Veertigdagentijd 2025. Die zeven adviezen staan in het Nederlands, het Engels en in het Fries in dit boekje.
De titel van dit boek is ontleend aan de eerste van die zeven adviezen van Rumi, namelijk: "1. Word als stromend water in vrijgevigheid en hulpvaardigheid'.
In elk hoofdstuk, voor elke week, krijg je een bijbeltekst met daarbij een korte uitleg.
Onder het kopje 'Hoe zit het met mij?' staat een aantal vragen die je als lezer uitnodigen tot zelfreflectie, of tot een gesprek met (een) ander(en).
Dan volgt elke week een nieuwe oefening, en de weekteksten worden omlijst met een prachtige foto, die is gemaakt op It Westerhûs, de kloosterlocatie van Nijkleaster.

Zeven adviezen voor zeven Passieweken
In de daaropvolgende zes weken staan de volgende zes adviezen van Rumi centraal, die ik hier afwisselend in de drie gehanteerde talen van dit boekje vermeld:
  • 2. In Compassion and Grace: be like the Sun;
  • 3. Wurd as it nachtlik tsjuster foar de tekoartkommings fan oaren;
  • 4. Wees als de dood voor woede en fanatisme;
  • 5. In Modesty and Humility: be like the Soil;
  • 6. Wês as de see yn ferdraachsumens;
  • 7. Toon jezelf zoals je bent, en wees zoals je jezelf toont.
Vieren & Vasten in de Veertigdagentijd
Op de website van Nijkleaster staan de activiteiten van Vieren & Vasten, die gedurende de zeven weken van de Veertigdagentijd worden aangeboden aan allen die daaraan wensen deel te nemen in de periode tussen Aswoensdag en Pasen.
Hieronder geef ik als uitnodiging om deel te nemen aan die activiteiten van Nijkleaster alvast enkele citaten uit de weekteksten van dit boekje, om een indruk te geven van een doorsnee van de teksten ter bezinning en inspiratie voor de Veertigdagentijd en daarna:
  • Folje earst dysels, safolle datsto oerfloedich jaan kinst oan oaren;
  • In het leven van Jezus hebben nabijheid bij God en nabijheid bij mensen met elkaar te maken;
  • Weiger om de pijn iemand anders aan te doen;
  • De geborgenheid van de nacht kan de kraamkamer zijn voor verandering;
  • God wil niets liever dan dat we tot leven komen om er te zijn voor elkaar;
  • Wanneer je boosheid of woede voelt opkomen, kan een loopmeditatie behulpzaam zijn;
  • Ben ik bescheiden en nederig in de omgang met mijn medemens?;
  • Wanneer je iets zou willen veranderen in je gedrag, maak dan je voornemen concreet;
  • Liefde is opdracht en zegen;
  • Laat naar buiten komen wat in je is, en laat wat je doet en meemaakt echt binnenkomen; zo word je meer en meer wie je bent.
  • Ook wij zijn in wat we doen en zeggen niet altijd trouw aan wie we diep van binnen zijn.
Voel je vrij en weet je van harte uitgenodigd om in deze Veertigdagentijd, en ook in alle dagen, weken, maanden en jaren die daarop zullen volgen, deel te nemen aan de activiteiten van onze kloostergemeenschap Nijkleaster-Westerhûs, gevestigd op It Westerhûs in het Friese Hilaard.

zondag 16 maart 2025

Camino, weg van je leven

Zaterdag 15 maart 2025 
 
Een 'Buen Camino!' voor ons van genootschapsvoorzitter Piet van Adrichem 



















Voorjaarsbijeenkomst voor pelgrims 
Vandaag wordt de landelijke voorjaarsbijeenkomst van ons Nederlands Genootschap van Sint Jacob gehouden in de Jacobikerk te Utrecht en in enkele nabijgelegen locaties in de Domstad. 
Deze ledendag is georganiseerd door de werkgroep Ledenbijeenkomsten. 
Het thema van de voorjaarsbijeenkomst is “Camino, weg van je leven”. 
Op basis van de inbreng van de werkgroepen van het genootschap heeft de werkgroep Ledenbijeenkomsten een gevarieerd programma opgesteld met lezingen, workshops, en een informatiemarkt. Daarnaast is er veel gelegenheid voor ontmoeting en het uitwisselen van ervaringen. Durkje en ik wonen vandaag deze jaarlijkse ledenbijeenkomst bij, waar overigens zo'n 550 pelgrims/leden aanwezig zijn.
Vast onderdeel van de landelijke ledenbijeenkomst is de Informatiemarkt, waar je de hele dag door in een aantal stands terecht kunt voor informatie over allerlei pelgrimszaken, zoals routes, herbergen en werkgroepen van het genootschap. Op de markt vind je ook een aantal statafels waaraan ervaringsdeskundigen je in een één-op-één-gesprek graag iets vertellen over hun favoriete fiets- of wandelroute.
Vandaag woon ik uit een breed aanbod de volgende vier workshops bij, waarvan twee vóór en twee na de lunch.

Schrijven wat is je doel? – Francine van den Bergh
Wil je je pelgrimsherinneringen vastleggen door erover te schrijven? Dan is deze workshop iets voor jou. We hoeven trouwens geen complete schrijfcursus te verwachten, want dat lukt natuurlijk niet in een uurtje. 
Wat we tijdens deze workshop wèl krijgen, zijn veel praktische tips, met als belangrijkste doel dat je met nóg meer zelfvertrouwen en plezier je herinneringen herbeleeft en vastlegt. 
Workshopleidster Francine van den Bergh, voorheen redacteur/tekstschrijver en nu hoofdredacteur van de Jacobsstaf van ons pelgrimsgenootschap, geeft ons in deze workshop praktische schrijftips, zoals:
  • Als schrijver begin je door zelf antwoord te geven op je vraag met welk doel en voor welke doelgroep je een tekst gaat schrijven.
  • Vraag je dan af of je tekst bijvoorbeeld informatief en/of enthousiasmerend moet worden.
  • Redeneer en schrijf met je lezer voor ogen, want een tekst moet passen bij je lezer. Beantwoord je met je tekst bijvoorbeeld de vragen die de lezer heeft?
  • Maak als pelgrim notities onderweg, en/of maak foto’s onderweg, waaraan je later je te schrijven tekst kunt ontlenen. 
  • Laat je in je schrijven door niets weerhouden; begin dus maar gewoon te schrijven met een eerste concept, want het redigeren komt later nog wel. 
  • Zorg voor structuur in je tekst, met onder andere: titel, introductie, body-tekst, tussenkoppen, alinea’s.
  • De titel zegt iets over je verhaal, èn/of zet aan tot nadenken.
  • Het intro is bedoeld om jouw gedachten, en die van de lezer te ordenen, en is eventueel ook een korte samenvatting. Daarin past bijvoorbeeld ook een citaat, of een belangrijke hoofdgebeurtenis. 
  • Laat je niet belemmeren door andermans ideeën qua lengte of tekstinhoud; begin op je eigen manier. Een volgorde opstellen en inkorten van tekstdelen kan in tweede instantie altijd nog.
  • Over tussenkoppen: die maken je tekst toegankelijker, en/of wekken de nieuwsgierigheid op. Verder geven ze structuur aan de tekst.
  • Maak paragrafen van de hoofdlijnen van je tekst. 
  • Met structuurelementen kun je de lezer ook de tekst intrekken, zoals met kopjes, paragrafen, alinea’s.
  • Gooi je de lezer direct in het diepe? Of begin je met een inleidend aanloopje?
  • Je kunt het hoofdonderwerp van opeenvolgende alinea's ook op verschillende plaatsen in een alinea/paragraaf zetten. Zo houd je het speels. 
  • In het slot rond je je tekst af, met bijvoorbeeld een conclusie, een advies, of een gewijzigde gedachte. Of je laat de conclusie aan de lezer, met bijvoorbeeld een vraagstelling.
  • Schrijftaal bestaat niet (meer), maar schrijfstijl bestaat (nog) wel. Dat hangt bijvoorbeeld af van woordkeus en stijlregels. 
  • Maak je tekst gemakkelijk leesbaar, niet te lang, niet teveel informatie in één zin. Vermijd tussenzinnen, ingeklemd in een hoofdzin. 
  • Lees je zinnen goed door, lopen ze lekker? Zijn ze voor één uitleg vatbaar?
  • Schrap alle overbodige woorden. Schrijf eenvoudig en bondig.
  • Wees zuinig met grote woorden, zoals: fantastisch, geweldig.
  • Wissel lange en korte zinnen af; zorg daarmee voor variatie en rust in je tekst.
  • Gebruik synoniemen om de tekst te verlevendigen. 
  • Lees Lees Lees, want dat helpt je ook bij het schrijven.
  • Door je woorden zorgvuldig te kiezen, kun je emoties goed onder woorden brengen.
  • Schrijf vanuit het verleden eens in de tegenwoordige tijd, dan doet dat wat met je tekst, alsof je er als lezer zelf bij staat.
  • Tussengeworpen zinnetjes of af en toe een vragende zin of soms een stukje dialoog verlevendigen de tekst.
  • Lees wat je geschreven hebt, hardop, dan haal je gemakkelijk zaken (fouten) uit de tekst.
De Camino roept, verslag van een antipelgrim – Patrick Chatelion Counet 
In 2023 liep Margreet Sanders haar camino over 800 kilometer van Vézelay naar Lourdes. Ze werd daarbij gevolgd door haar man Patrick in zijn oude Ford Transit-camper, die als zelfbenoemd 'antipelgrim' in zijn nieuwste boek verslag doet van zijn èn haar reis. 
Patrick Chatelion Counet, theoloog en emeritus-hoogleraar Bijbel in de Nederlandse Cultuur, leest tijdens deze boekpresentatie van vandaag voor uit zijn zojuist verschenen boek ‘De Camino roept’. Patrick reflecteert daarin op wat het betekent om ‘pelgrim’ te zijn, en hij vraagt zich af of ‘pelgrimeren zonder God’ mogelijk is.
Margreet haar Camino (pelgrimstocht) door Frankrijk brengt haar dichter bij zichzelf. Het boek eindigt verrassend in Lourdes, één van de belangrijkste bedevaartsoorden die er is. 
Het is een fijnzinnig boek, waarmee Patrick reflecteert op het pelgrimeren en op de zin van het leven. Een boek met grappige anekdotes, diepzinnige gedachten en een echte (en kritische) kijk in het leven van de pelgrim.
  • Antipelgrim wil zeggen dat Patrick zich 'tegenover' de ware pelgrim ziet.
  • Ons leven is één lange pelgrimage, even er tussenuit, op zoek naar God.
  • Voor hem is een seculiere pelgrim op weg naar Santiago de Compostela géén ware pelgrim.
  • Herman Vuijsje liep tegen de stroom pelgrims in. Vanuit Santiago lopen alle pelgrims dood, aldus Vuijsje. Patrick verzet zich tegen die uitspraak van Herman, als het gaat om een pelgrim die uit religieuze motieven pelgrimeert, waar het gaat om de pelgrim die zijn relatie tot God onderzoekt.
  • Counets boek maakt onderscheid tussen het boeiende leven van de pelgrim op het pelgrimspad, en het saaie leven van de anti-pelgrim in de kampeerbus.
  • Pelgrimeren is niet zozeer het wandelen, maar is het stuiten op zaken die je vergeefs hebt proberen te verdringen; die nog altijd pijnlijk zijn, die je nog moet inschuiven in een rij van onverwerkt gedoe. 
  • Een voorwaarde voor een pelgrimage is - volgens Patrick - een bedevaartsoord, zoals Jeruzalem, Rome en Santiago de Compostela. 
  • Een pelgrimage is alleen een pelgrimage met een religieus doel, in verbinding met een religieuze traditie. Het alleen maar onderweg zijn, is niet genoeg om het een pelgrimage te noemen. 
  • Pelgrimsroutes lopen van kerk naar kerk. De stiltes onderweg brengen je daardoor steeds weer naar een kerk. Misschien maakt dit je wel tot pelgrim.
  • Alle ontmoetingen lopen uit op afscheid nemen. Je spreekt dan echter wel de hoop uit dat je elkaar weer ziet. 
  • Pelgrimeren is vastgelegd in de mystiek van het christendom.
  • Het christendom is de religie van de hoop.
Bevroren tranen – Gerard Zuyderhoff & gitaarduo Anido
In het gitaartheater ‘Bevroren tranen’ is Schuberts ‘Winterreise’ getransformeerd. 
Zoals vaak een camino wordt gedaan om iets te verwerken of te overdenken, gaat de hoofdpersoon - een man - in 'Winterreise' en in 'Bevroren tranen' een lange voettocht in de barre winter aan om een verlies te verwerken. Gerard Zuyderhoff heeft zijn eigen ervaring op een Camino verweven met die man uit Schuberts ‘Winterreise’, als hij die barre voettocht in de winter maakt. 
Deze kleine, intieme voorstelling wordt vanmiddag voor ons uitgevoerd in het Werftheater door professionele artiesten, namelijk door het gitaarduo Anido & Gerard Zuyderhoff.
  • Het gaat over een man die verstoten is, omdat hij van arme afkomst was.
  • Het gaat ook over standsverschil.
  • We luisteren naar 24 gedichten, waarvan 20 gesproken en 4 instrumentaal. 
Gerard Zuijderhoff over zijn eigen camino: "De ontvangst her en der was nog meer loutering dan de voettocht zelf".

Camino, duurzame weg – Werkgroep Young Camino – Edo van Baars
Deze workshop van Edo van Baars gaat over waarom duurzamer leven wél leuk is, en dan vandaag specifiek op en over de camino.
Een duurzamer leven betekent dat we onze gehaktbal moeten inleveren en niks meer mogen. Het leven wordt er zo niet gezelliger op. Dát is wel eens de teneur als het over duurzaamheid gaat.
Maar aan Edo heeft zijn duurzamer leven juist een hoop gebracht, namelijk: meer rust aan het hoofd, nieuwe sociale contacten, een baan in de energietransitie, verbeterde fysieke gezondheid en meer kunnen genieten van de kleine dingen. Dit zijn overigens waarden die ook heel goed bij de Camino passen. Maar, in hoeverre gaan de Camino en duurzaamheid hand in hand? 
Je hoort over de vele vliegreizen naar Spanje en over afval langs de camino (de weg). Kan het ook anders?  
Graag gaat Edo - namens de werkgroep Young Camino - hierover met ons in gesprek. 
Hij deelt tips & tricks en vertelt wat een duurzamer Camino je nóg meer kan opleveren.
We zullen moeten consuminderen, maar wel prettig blijven leven.

Verborgen impact
  • Slechts 20% van de hele impact op het klimaat is het zichtbare deel; de rest is voor ons onzichtbaar. Veel impact op het klimaat hebben: elektronica, auto, wonen, vlees en vliegen, dus op die items kunnen we heel veel bereiken met duurzamer werken en leven. 
  • Alle kleine beetjes helpen, maar - let wel - wel een beetje, dus het verdient aanbeveling om er eens studie van te maken, over wat aanmerkelijk bijdraagt aan duurzamer leven.
Waarom duurzamer leven wél leuk is
  • In de natuur ervaar je hoe mooi de natuur is, maar ook hoe kwetsbaar de natuur is.
  • Duurzaam leven geeft een hoop zingeving, zorgt voor passie. 
  • Verduurzamen doen je voor je medemens. 
  • Een klein beetje bijdragen aan de natuur en aan duurzaamheid geeft je al een goed gevoel. Groen doen voelt goed. 
  • Maatschappelijk bezig zijn, geeft energie. Wees daarbij een koppige optimist. 
  • Duurzaam doen doe je samen, is een sociaal gebeuren. Delen staat centraal. 
  • Je hebt vaak maar laagdrempelige acties nodig. Met een gemeenschappelijk doel creëer je snel een groepsgevoel.
  • Duurzaamheid geeft een relaxter leven; je hoeft jezelf niet te vergelijken met anderen. Je geniet veel meer van kleine dingen, en je bent minder tijd nodig voor schoonmaken en onderhoud.
  • Duurzaamheid zorgt ook voor mentale (rust in je hoofd, groene omgeving) en fysieke gezondheid (duurzaam eten en meer bewegen).
Praktische tips
  • Veel is tweedehands wel verkrijgbaar.
  • Investeer trouwens absoluut wel in stevige, nieuwe, leren wandelschoenen.
  • Zelf repareren is leuker.
  • Leen en leen uit.
  • Je oudere smartphone is trager, maar die doet het nog wel.
  • Afval ruim je op.
  • Overnachten in een albergue (pelgrimsherberg) is veel duurzamer dan in een hotel te overnachten. Ook een stevig tentje is duurzamer dan een hotelovernachting.
  • Ga niet altijd uit van THT-labels, maar gebruik je zintuigen (kijk, ruik, proef).
  • Noten, pindakaas en banaan zijn calorierijk en toch wel duurzaam.
  • Duurzaam eten is vaak gezond, ook omdat het vaak niet is bewerkt is.
  • Liever plantaardig dan dierlijk eten, koop porties op maat, koop teeltproducten van het seizoen, koop lokaal en biologisch, koop geen overbodige verpakkingen.
Uitzwaaien van de dit jaar vertrekkende pelgrims
Dan aan het eind van de middag komen we in grote getalen weer bijeen in de Jacobikerk voor de plenaire afsluiting van deze boeiende en gezellige pelgrimsdag in Utrecht. 
Genootschap-voorzitter Piet van Adrichem sluit deze dag af met woorden van waardering en dank, en geeft dan het podium aan het koor achter zich.
Onder begeleiding van het pelgrimskoor 'El Orfeón Jacobeo' worden aan het eind van de middag de pelgrims uitgezwaaid die dit jaar op pad gaan. De voorzitter van het genootschap staat klaar om een stempel in onze pelgrimspassen te zetten. Tijdens de ceremonie van het plaatsen van het eerste stempel in de pelgrimspaspoorten van Durkje en mij maakt Janneke Schievink de foto die boven in deze blog staat afgebeeld. Met de hartelijke Spaanse pelgrimsgroet 'Buen Camino' van voorzitter Piet van Adrichem worden Durkje en ik uitgezonden als pelgrims. 
In de lange stoet voor het stempelen staan heel veel pelgrims die in het komende jaar op uiteenlopende startmomenten vanuit verschillende startplaatsen naar verschillende bestemmingen zullen lopen, in de richting van en/of tot in Santiago de Compostela.
Een vast onderdeel ter afsluiting van deze dag is het zogenoemde Café Saint-Jacques, waarin we onze ervaringen delen over de pelgrimstocht(en) die we gemaakt hebben, of waarin we vertellen over de plannen die we hebben voor nieuwe pelgrimsavonturen op weg naar Santiago de Compostela.
 

donderdag 13 maart 2025

Leven met water heeft de toekomst

Donderdag 13 maart 2025
 
Deltacommissaris Co Verdaas
Van strijd, naar leven mèt het water
Ons land is altijd de strijd met het water aangegaan. 
We bouwden dijken, legden polders aan en pompten overtollig water weg. 
Dit maakte ons leven comfortabeler, gezonder en veiliger. 
Maar de klimaatverandering en de toenemende weer-extremen vragen om een nieuwe aanpak. 
We bereiken de grenzen van de maakbaarheid van het waterbeheer. 
Het is tijd om niet langer te strijden tégen water, maar te leren leven mèt het water. 
  • Hoe passen we ons aan?
  • Hoe geven we water de ruimte?
  • Hoe bouwen we aan een leefbare toekomst, ook voor volgende generaties?
LC-publieksacademie over de toekomst van het waterbeheer
Over dit thema organiseert de Publieksacademie van de Leeuwarder Courant (LC) drie lezingen: over de toekomst van het waterbeheer, over hoe we ons land voorbereiden op de toekomst.
Achtereenvolgens delen Luzette Kroon, Maarten van Rossem en Co Verdaas als drie gerenommeerde sprekers met ons hun visie op de keuzes die nodig zijn om ons waterbeheer toekomstbestendig te maken.
Vanavond volgt de derde lezing, die plaatsvindt in het Werkcafé van Wetterskip Fryslân te Leeuwarden, waarin Co Verdaas, Deltacommissaris, de spreker is. Zijn onderwerp is vanavond: ‘Leven met water heeft de toekomst’.

Co Verdaas, Deltacommissaris
LC-hoofdredacteur Maarten Pennewaard opent deze avond met zijn welkomstwoord, en hij introduceert de Nederlandse Deltacommissaris Co Verdaas. 
Co Verdaas is als Deltacommissaris onze regeringscommissaris voor het Nationaal Deltaprogramma. Als onafhankelijk regeringscommissaris bewaakt Verdaas de voortgang van het Nationaal Deltaprogramma, waarin onze overheden en kennisinstellingen met maatschappelijke organisaties en bedrijven samenwerken om Nederland op de lange termijn te beschermen tegen overstromingen en weer-extremen en te zorgen voor voldoende zoet water.
Maarten Pennewaard concludeert na zijn vraag aan de zaal dat een groot deel van de aanwezigen alle drie bijeenkomsten van deze lezingenserie bijwoont.
Daarna geeft Pennewaard het woord aan presentator Gerard van der Veer (bekend van Omrop Fryslân), die vanavond optreedt als avondvoorzitter en gespreksleider, omdat de avond deels ook een interactief karakter heeft.
Gerard van der Veer begint met een kort vraaggesprek met Co Verdaas, waarbij hij hem vraagt wat een Deltacommissaris doet. De Deltacommissaris rapporteert over de uitvoering van het Nationaal Deltaprogramma en adviseert het kabinet gevraagd en ongevraagd over vraagstukken op het gebied van klimaatadaptatie. 
Volgens Co Verdaas doen we het in Nederland op zijn werkterrein al wel goed, maar we zijn zeker nog niet klaar. De weer-extremen worden volgens Verdaas ons nieuwe normaal. Maar naast alle bedreigingen ziet hij water ook als een kans. Fryslân is de waterprovincie bij uitstek, volgens Verdaas.
 

Leven met water heeft de toekomst
Co Verdaas: Wat fijn dat u er bent, zo op zomaar een donderdagavond, waarop u ook wat anders had kunnen doen.
Er zit iets onvermijdelijks in het omgaan met alle elementen, zoals bijvoorbeeld Weer & Water. Als we weten dat er consequenties zitten aan die elementen, kunnen we er maar beter op tijd mee gaan beginnen om ons er goed op voor te bereiden.
  • Een derde deel van Nederland ligt onder zeeniveau, en twee derde deel van ons land is risico-gevoelig voor hoge waterstanden. 
  • Nederlanders hebben het eigen land onttrokken aan de elementen, en dat hebben we goed gedaan, waardoor we nu een mooi land en een mooie samenleving hebben.
  • De mate waarin ons klimaat in de toekomst zal gaan optreden, hangt veel af van de hoeveelheid broeikasgassen die we uitstoten.
  • Verdaas vindt dat we in Nederland veel kunnen leren van de Friese Watersnood van 1825, over hoe we met alle extremen om kunnen gaan, hoe je Nederland en haar provincies veerkrachtig maakt.
  • We zijn als Nederlanders veerkrachtig geworden door alle afgelopen watersnoodrampen.
  • We moeten ons voorbereiden op een eventueel volgende watersnoodramp, en mede daartoe bestaat ook dit Deltacommissariaat.
  • Het Deltaprogramma is een nationaal programma, hetgeen betekent dat er heel veel andere partijen zoals overheden en andere maatschappelijke organisaties in participeren.
  • Iedere Nederlander is wel doordrongen van de zorg die wij hebben inzake te veel of te weinig water.
  • Het beeld van 2007 was dat we met enige verbeteringen nog wel een heel eind zouden kunnen komen, maar met de extremen die we nu al hebben ervaren in 2018, 2019 en 2023 blijkt dat het scenario lastiger is geworden.
  • Europa droogt uit, en toch wordt het bij ons ook nog vaker natter, droger en heter. Dat is de realiteit van vandaag de dag geworden. Er is geen reden tot pessimisme, maar we moeten er wel iets aan gaan doen, want er zitten nogal consequenties aan.
  • De verdeling van het zoete water is ook problematischer geworden. Zoet water wordt steeds schaarser, en nu al hebben we in hete, droge zomers niet de hoeveelheid zoet water in Nederland die we wel willen hebben en zouden moeten hebben. Onze zoetwaterverdeling wordt onhoudbaar als we het niet goed gaan verdelen. We moeten ruimte creëren – ook in Fryslân - om water vast te houden, in ons land waar nu al een strijd om de ruimte heerst. 
  • Met computermodellen wordt reeds bestudeerd wat er gebeurt met extreme wateroverlast in verschillende gebieden. We kunnen dat al redelijk goed in beeld brengen.
  • We zijn wereldkampioen water afvoeren. Daardoor is de bufferwerking in en van ons land wel verstoord, en dus zijn wij gevoeliger geworden voor droogte en voor wateroverlast. 
  • Als we teveel water afvoeren als we er (te) veel van hebben, creëren we een knelpunt voor de tijd waarin we te maken krijgen en hebben met droogteperikelen.
  • Van wie is het zoete water als er te weinig is?
  • We moeten ons gaan en blijven afvragen hoe houdbaar ons Friese veenweidegebied nog is. Niks doen is op termijn voor heel veel mensen en ondernemers zeer onverstandig, want dan overvalt het ons. Wellicht moeten we nu toch gaan kijken waar we gebieden gaan vernatten. 
  • Met modellen wordt gekeken welke scenario’s er kunnen komen, zoals zoutere gronden en zouter oppervlaktewater, waar geen aanvoerwater mogelijk is, of waar gebieden natter worden. Wat gaan we dan met teelten doen, want niet alles is in de toekomst nog vol te houden van wat we nu doen.
  • De scenario-modellen leveren ook onoverkomelijke vraagstukken op, over bebouwde gebieden en agrarisch gebied, over Natura 2000 en natuurgebieden.
  • In Nederland is een miljoen woningen gevoelig voor funderingsschade.
  • Als Duitsland in droge tijden het water van de IJssel zal gaan vasthouden, dan krijgen wij niet meer genoeg water in het IJsselmeer. Laten we ons dus niet al te rijk rekenen met ons huidige zoete water.
  • De keuzes die op de ene plek worden gedaan, bepalen wat er in andere gebieden al dan niet kan worden gedaan. Daar moeten we in heel Nederland nu al het gesprek over gaan voeren. 
  • In alle gebieden zullen we zoet water moeten gaan vasthouden, om genoeg te hebben in hete en droge tijden, anders hebben we niet genoeg zoet water voor alles wat we doen en nodig hebben.
  • Maar het water dat we vasthouden, moet ook van voldoende kwaliteit zijn, om het bijvoorbeeld te gebruiken voor agrarische doeleinden, want niet alle water mag over agrarische gronden worden gevloeid.
  • De vraag is tot waar je als collectief alles nog overeind kunt houden, en waar je als individu aanvullend iets zult moeten regelen.
  • Alles wat we doen, helpt wel, maar dan nóg kan het betekenen dat het niet genoeg is.
  • Fryslân is qua water afhankelijk van de rest van Nederland, en Nederland is afhankelijk van de rest van Europa. Mede daarom is men in de Europese Unie hierover ook op Europees nivo al met elkaar in gesprek.
  • We kunnen wel heel veel, maar we moeten wel op tijd de goede stappen zetten qua waterbeheer.
  • Wij lopen internationaal voorop voor wat betreft te veel water, en andere landen hebben meer expertise op wat te doen met een tekort aan water.
  • Boeren kunnen soms het land niet op omdat er teveel water op staat, terwijl het jaar erna het land één grote stofbult is. Boeren erkennen de hoge nood, en wij moeten zo langzamerhand met z'n allen richting geven aan oplossingen, zeker waar we inschatten dat zaken over al geen 5 à 10 jaar meer houdbaar zijn. Sommige mensen en bedrijven moeten we niet hopeloos laten afwachten wat er gaat gebeuren, maar daar zouden we eindelijk eens richting moeten geven, en moeten handelen, knopen doorhakken. Laten we over ons eigen belang heen stappen, om het in het collectief goed te doen.
  • We zullen met politieke strijd en weerstanden als voorhoede keuzes moeten maken voor later, en duidelijk zijn wat (nog) wel kan en wat (niet meer) kan.
  • Als Deltacommissaris hoef je geen politiek te bedrijven, want de waterproblemen zijn er onmiskenbaar. Ik (Co Verdaas) hoef er dan alleen maar op te wijzen, waarna de politiek haar maatregelen moet nemen. We zeggen dán wel dat we keuzes moeten maken, en dán komt het moment dat je dat ook met elkaar moet doen. Dat zijn geen rechte, gebaande paden, maar dat kun je beschouwen als behoorlijk slingerende paden met heel veel bochtenwerk.
  • Ons land is groot geworden door heel veel overleg en poldercultuur. 
  • We hebben een tijd gehad, waarin politiek werd geredeneerd dat het land ‘af’ was, dus een daarop plannenmakend ministerie was in de ogen van toen niet meer nodig.
  • We zullen een aantal dingen in de toekomst echt heel anders moeten gaan doen, dan dat we tot nu toe gewend waren. Verkend wordt momenteel wat lokale en regionale keuzes aan consequenties heeft voor de rest van èn voor héél Nederland.
  • Door alle extremen die we qua weer en klimaat voorbij zien komen, lopen we tegen grenzen aan, en daar moeten we iets mee. Maar we kunnen niet aan slechts één knop draaien, want we moeten naar een set aan maatregelen in de vorm van een meervoudig systeem. Onze grote vraagstukken lossen we dus niet op met één geïsoleerde oplossing. We zullen rekening moeten houden met individuen, maar óók voor collectieve maatregelen moeten nemen. 
  • Laten we ook rekening houden met de sociale consequenties van waterschade, naast alle fysieke en economische consequenties ervan.
  • Alle beetjes helpen, en daarbij zou het ook helpen – naar analogie van Vlaanderen – dat je bij nieuwbouw en uitbouw verplicht moet voorzien in waterberging.
  • Laten we zo zuinig mogelijk omgaan met ons kraanwater, want ook dat is een stukje - zij het klein - van de hele oplossingspuzzel.
  • We kunnen de weg naar oplossingen van waterproblemen ook zien als een estafette-loop, waarbij we steeds sneller moeten lopen, en waarin we voortdurend het estafettestokje zullen moeten doorgeven, en .... dan gaan we voor goud! 
  • Onze ‘verbouwing’ zal nog wel even door moeten gaan, want ons land is nooit af. 
De Friese dijkgraaf Luzette Kroon - van Wetterskip Fryslân - sluit deze avond - en daarmee ook deze lezingendrieluik - af.
Ze concludeert dat we met deze drieluik een hele mooie lezingenserie hebben gehad.
Ze bedankt de spreker van vanavond, en laat de zaal bevestigen dat er zeker ook behoefte is aan meer van dit soort lezingenseries.
Ook wordt Gerard van der Veer door haar bedankt voor zijn gespreksleiding tijdens de afgelopen drie lezingenavonden.

Geloof & Gesprek Café in Stiens over Wachten op God

Woensdag 12 maart 2025
 
Eerste Geloof & Gesprek Café in De Hege Stins van Stiens

















Wachten op God
Direct aansluitend op onze Bidstond-avondkerkdienst van deze Biddag voor Gewas & Arbeid komen we als gemeenteleden van de Protestantse Gemeente te Stiens bijeen in de grote bijzaal van De Hege Stins te Stiens.
Hier vindt vanavond het eerste 'Geloof & Gesprek Café' plaats over het thema ‘’Wachten op God’.
Dat avondthema is ontleend aan het gelijknamige boek ‘Wachten op God’ (2024) van de Amerikaanse &  Canadese theologen Andrew Root & Blair Bertrand (oorspronkelijk uitgegeven met als titel ‘When Church Stops Working’ (2023)).
  • Op 5 november 2024 woonden Durkje en ik in Utrecht een bijeenkomst bij, waarin Andrew Root sprak over zijn boek en zijn gedachtegoed inzake ‘Wachten op God’.
  • Wij lazen dit boek van Andrew Root, en op 12 december 2024 schreef en publiceerde ik een blog over dat boek ‘Wachten op God’.
  • Op 18 januari 2025 publiceerde ik op mijn blog het artikel dat Durkje over dit boek schreef in de Twaklank van januari 2025, in het kerkblad van de Protestantse Gemeente te Stiens.
  • En in februari 2025 publiceerde Nynke Stallinga een artikel over dit boek in de Twaklank, en Durkje publiceerde daarbij een artikel over de ‘Toekomst van de Kerk’, over het gemeenteopbouw-project dat vorig jaar van start is gegaan binnen onze Protestantse Gemeente te Stiens. Beide artikelen van Nynke en Durkje vormden mede de aanloop naar het programma van vanavond.
Wat gebeurt er bij stilstaan en wachten?
In de uitnodiging van deze avond stond op de betreffende flyer de vraagstelling die vanavond in De Hege Stins in onze kerkelijke gemeente centraal staat, namelijk: 
‘Wat gebeurt er als een kerk die toekomst zoekt, 
het aandurft om Stil te staan, 
en te Wachten op God?'
Deze avond - waarin het geloofsgesprek centraal staat - wordt voor zo’n veertig belangstellenden geopend door Nynke, die ons welkom heet in dit eerste Geloof & Gesprek Café.
Nynke inventariseert vooraf wat ons hier vanavond heeft gebracht, en ze verwijst dan naar een aantal kernwaarden die wij als kerkelijke gemeente willen hanteren in het kader van ons kerkproject 'De toekomst van de kerk'. 
Daarna volgt een vraaggesprek van Marije Tilma met Durkje, waarbij Marije een aantal vragen stelt over Root en zijn boek, over de gedachtewereld van dat boek en van de schrijver Andrew Root, waarbij Durkje wordt gevraagd wat haar heeft bewogen om dit boek te gaan lezen, en wat de boodschap van dit boek van Root voor haar persoonlijk en voor haar werk in de kerk betekent.

Geloofsgesprek in groepen
Nadat dit interview heeft plaatsgevonden, worden aan ons in groepen van ongeveer vier personen een aantal gespreksvragen voorgelegd, waarover we met elkaar in geloofsgesprek gegaan. De eerste individuele beantwoording van vraag één doen we aan de hand de persoonlijke selectie uit een aantal fotokaartjes, die her en der in de zaal op statafels liggen.
We gaan in drie ronden met elkaar in gesprek over achtereenvolgens de volgende drie vragen:
  • 1. Waar zie jij God aan het werk in de wereld?
  • 2. Waar zie jij God aan het werk in je eigen leven?
  • 3. Waar zie jij God aan het werk in de kerk?
Dit geloofsgesprek staat onder leiding van Johanna Anema, en wordt gevolgd door een kort rondje samenvattingen vanuit de verschillende gespreksgroepen in de zaal. 
Enkele zaken die in dit groepsresumé worden gerapporteerd, zijn onder andere de volgende:
  • Hoe gaan we hier na vanavond mee verder? Die behoefte wordt vanavond gevoeld, en enkele malen uitgesproken.
  • Het gebruik maken van de fotokaartjes werd als helpend ervaren en werd in het bijzonder gewaardeerd, want er is - zo blijkt - altijd wel een een foto bij, die richting geeft aan jouw inbreng van het geloofsgesprek, en aan het gezamenlijke groepsgesprek over hoe wij God wel degelijk aan het werk zien in de wereld, in de kerk èn in ons eigen leven.
  • In de kerk zien we vooral ook dat God dóór èn ín alle mensen van èn in de kerk aan het werk is. 
  • Elkaars openhartigheid aan de gesprekstafels over ieders persoonlijk geloven is vanavond bijzonder gewaardeerd. 
  • Een aandachtspunt dat wordt genoemd, is dat we ervoor moeten (blijven) zorgen dat jonge mensen, kinderen en jongvolwassenen, zich erkend en herkend voelen in bijvoorbeeld onze kerkdiensten.
  • In Stiens mogen we blij zijn dat zoveel mensen – jong en oud – zich gaan en blijven inzetten voor en in onze Stienser geloofsgemeenschap.
  • Het persoonlijk delen van ons geloof wordt buitengewoon gewaardeerd vanavond. 
  • De kern van alles is dat we het goede moeten gaan èn blijven doen, waarbij je bij wijze van voorbeeld ook zou kunnen denken aan het doen van vrijwilligerswerk binnen en/of buiten de kerk.
  • Het contact van de mensen onderling, en de (al dan niet) toevalligheden van de hand die God in zaken heeft, kwam in één van de gespreksgroepen nadrukkelijk aan de orde. Bijvoorbeeld in de situatie dat je (voor jou) geheel onverwacht door iemand wordt benaderd om iets te gaan doen, wat dan achteraf gezien (zo blijkt meestal) heel goed is geweest.
  • Het waarderen en respecteren van elkaar – gegeven onze (h)erkende individuele verschillen - werd gewaardeerd. 
  • En we onderschrijven dat we door de doorwerking van God in ons leven, tot zegen kunnen zijn voor een ander.
Afsluiting en vervolg
Tegen tienen sluit Nynke vanavond dit Geloof & Gesprek Café af met enkele verwijzingen naar de relaties tussen deze avond en het gedachtegoed van Andrew Root en zijn boek.
  • Root geeft bijvoorbeeld in zijn boek aan dat je al pratende zomaar kunt komen tot - wat hij noemt - een 'Wachtwoord', een soort van gemeenschappelijk signaalwoord, waar velen van een kerkelijke gemeenschap zich voor die geloofsgemeenschap in herkennen. 
  • Dat kijken en luisteren naar elkaar - waarover Root in zijn boek schrijft - hebben we vandaag hier met elkaar geoefend en gedaan. Daarmee zijn we tijdens deze avond met elkaar tot een zegen voor elkaar geweest.
  • Het was een mooie avond van ontmoeting, van luisteren en spreken, van geloofsgesprek, die door veel van de aanwezigen als bijzonder inspirerend werd ervaren. Daarom sluiten we deze avond af met een passend lied, dat we deels mee kunnen zingen, en waarin we tussendoor luisteren naar de  inspirerende woorden van de zanger Stef Bos, als hij samen met het jongerenkoor uit Houten het lied zingt van: 'Geest van hierboven'. 
We zitten hier niet zomaar en niet toevallig, want dingen kunnen iets van God in zich hebben, ook hier en ook vanavond. We mogen blijven kijken & luisteren naar en vertrouwen op de ‘Geest van hierboven’.

dinsdag 11 maart 2025

Langs heggen kuieren met de Provinciewandelgids Fryslân - Route 14

Dinsdag 11 maart 2025
 
Bij een pingo ruïne aan het Nij Swaddeloantsje

















Provinciewandelgids Fryslân
Wandelroutemaker Bart van der Schagt ontwikkelde in de loop der jaren veel wandelroutes, zoals de welbekende NS-routes en de zogenoemde Groene Wissels.
Zijn focus is breder dan alleen maar natuur en landelijk gebied, want met zijn routes wil Van der Schagt de wandelaars ook laten genieten van leuke dorpjes en gezellige stadjes, kortom niet alleen onverharde routes, maar inclusief de beleving van dorpen & steden en natuur & landschap.
Vandaag wandelen Durkje en ik een route uit zijn in 2023 verschenen wandelgids 'Provinciewandelgids Fryslân'. 
Deze wandelgids bevat 22 wandelroutes, waarvan de diversiteit de karakteristieke kenmerken en de grote verscheidenheid van onze provincie Fryslân laten zien. Van deze 22 wandelroutes gaan er 19 door landschap & natuur (waarvan 4 op de Friese Waddeneilanden) en 3 zijn groene stadswandelingen door Dokkum, Franeker en Leeuwarden. Deze wandelroutes variëren van 5 tot 23 kilometer per route.
In de wandelgids staat van elke route een globaal oriëntatiekaartje, en de link naar de website waar je een meer gedetailleerde kaart en ook een gps-track kunt downloaden.

Route 14 - Langs heggen kuieren
Vandaag lopen Durkje en ik Routenummer 14, die als titel heeft: Langs heggen kuieren.
Startplaats en eindpunt van deze route is De Westereen.
Deze route door de noordelijke Friese Wouden gaat door een coulissen-landschap van smalle weidepercelen, die gescheiden zijn door heggen en houtwallen. Vandaar ook de titel van deze route: Langs heggen kuieren.
Dit is een wandelroute over rustige plattelandsweggetjes, prachtige landwegen en schitterende fiets- en voetpaden, door een intiem, besloten heggenlandschap.
We vertrekken vanuit Feinsum om 7:55 uur, en rijden dan naar het treinstation van De Westereen, waar we onze auto parkeren om 8:30 uur.
Bij aanvang van deze wandeldag is het 5 graden Celsius en bij aankomst in De Westereen om 13:45 uur is het 7 graden Celsius. Het weer vandaag is aangenaam, met af en toe zonnige perioden met weinig wind. Het blijft gedurende de hele wandeling droog, maar direct na afloop van onze wandelroute, als we in de auto stappen en terug naar huis rijden, begint het licht te regenen. Een uur later schijnt de zon al weer aangenaam.

Van De Westereen via Hiltsjemuoiwâlden naar It Wyldpaed
Aan de zuidkant van het treinspoor gaan we de Suder Stasjonsstrjitte in. Over de Tolwei lopen we tot het begin van de bebouwde kom van Twijzelerheide. We lopen dit dorp echter niet binnen, omdat de route met een scherpe bocht er van weg loopt, langs De Swadde, over het Swaddepaed langs deze waterloop.
Vóór de langwerpige Louws Poel nemen we het smalle fiets- en wandelpad van de Hillebrandsloane naar het buurtschap Hiltsjemuoiwâlden, ten zuiden van Twijzelerheide. Daar zet een oudere, kleine vrouw een voor haar betrekkelijk grote en zware huisvuilcontainer bij de weg, omdat die vandaag geleegd wordt. Als de container op de bestemde plek langs de doorgaande weg staat, neemt ze er even de tijd voor om om zich heen te kijken. Als ze ons dan voorbij ziet gaan, groet ze ons.
We lopen vervolgens over de Raepdraeijersreed naar het buurtschap It Wyldpaed.
Op de Wyldpaed West passeren we een poel in de berm langs de doorgaande weg.
In een boerenschuur staat een oude houten boerenwagen.
In het weiland ernaast staat een tractor met een aanhangwagen, die is volgeladen met riet en ander materiaal van het hekkelen van een sloot.

Eeuwenoud Hannekemaaierspad van de Harstewei 
Na een eindje over de Ieswei aan de overzijde van de Rykswei N355 gelopen te hebben, verlaten we de verharde weg, om dan het onverharde pad van de Alde Harstewei op te gaan. Het is één van de eeuwenoude paden die nog steeds de Friese Wouden doorkruisen. 
Waar de Alde Harstewei weer terugkomt bij de Rykswei, staat een oude - al lang niet meer in gebruik zijnde - tractor weg te roesten bij een boomsingel.
Dan moeten we een eindje over de parallelweg van de Rykswei N355 lopen, om enkele honderden meters verderop weer terug te komen op dat eeuwenoude voetpad van de Harstewei.  
Dat dit een eeuwenoud wandelpad is, blijkt verderop wel uit het feit dat we langs een berm-monument komen van het zogenoemde Poepekrús. 
Dit is de plek waar rond het jaar 1580 een Duitse Hannekemaaier is vermoord. Vooral als die hannekemaaiers met hun verdiende geld terugliepen naar hun familie in Duitsland, vielen ze ten prooi aan rovers, die het op hun verdiende loon hadden gemunt. Op dergelijke moordplekken werden herdenkingskruisen opgericht, die we in Fryslân een Poepekrús noemen. Poepen waren die Duitse hannekemaaiers.

Van Opperkoaten naar Kootstertille
In Opperkoaten laten we de N355 achter ons, om dan over De Koaten (de N369) richting Kootstertille te lopen. 
Een boerderijschuur is hier onlangs met riet gedekt, en nu is een man bezig om de nokpannen boven op het riet vast te metselen.
We lopen Kootstertille binnen over het smalle fiets- en voetpad van het Skoalpaed. We zoeken in of bij het winkelcentrum aan de Alde Dyk een geschikte plek om even een kop koffie te drinken, maar die vinden we daar niet. Wel aan de Goudsjeblom Strjitte, namelijk in het Tillehûs, het multifunctioneel centrum, waar we binnen een hele mooie pauzeplek aantreffen aan een tafeltje in de bar, waar ondertussen voortdurend mensen in- en uitlopen voor een bezoek aan onder andere de huisarts of de fysiotherapeut. 
Na deze koffiepauze vervolgen we onze route over de Alde Dyk in oostelijke richting. Als we de Balkwar-uitgang van de onderneming Haitsma Beton passeren, zien we daar een enorm lang betonnen draagelement dat hier tussen een truck en een oplegger een eind verderop klaar ligt voor transport. 
We blijven de Alde Dyk een heel eind volgen, onder andere langs de begraafplaats. Aan de andere zijde van de weg is in de berm een bermmonument gecreëerd voor een 20 jaar oude jongeman die in september vorig jaar als scooterrijder ten gevolge van een frontale botsing met een auto op deze plek om het leven kwam.

Over de Njoggen Alde Mantsjes richting Twijzel
Via een metalen ophaalbrug steken we de Twizelerfeart over, en dan vervolgen we onze route over de Njoggen Alde Mantsjes langs deze vaart.
Op de T-kruising van de Twizelerfeart en de Sânsleat gaat de route verder langs de Sânsleat.
We hebben in de routeplanning gezien dat we bij het kunstwerk van de Bronzen Knotwilg De Miedwei op moeten gaan. Echter, dat ons welbekende kunstwerk is geheel verdwenen. Een langswandelende vrouw en een jongen die hier vlakbij wonen, vragen we waar die Bronzen Knotwilg nu is, maar ook zij weten niet waar die is gebleven.
Een eindje terug en ook hier aan de overzijde van de Sânsleat bevinden zich twee locaties waartussen Liander gestuurde grondboringen heeft verricht voor middenspanningskabels. Die kabels steken vanuit de bodem ruim een meter boven de grond uit, om later nog eens met elkaar te worden verbonden. 
Op deze plek gaan we De Miedwei op, in de richting van Twijzel.
We wandelen de bebouwde kom van Twijzel binnen op de plek waar De Miedwei eindigt bij de Rykswei tussen Leeuwarden en Groningen.

Mooie paden van het Nij Swaddeloantsje en het Jinkepaed
We steken de N355 over, en gaan iets westelijker aan de andere zijde van die Rykswei De Wedze op, naar het buurtschap De Wedze.
Waar we het Nij Swaddeloantsje op gaan ten zuiden van Zandbulten nemen we plaats op een picknickbank voor onze lunchpauze. Ondertussen zien we in de poel naast deze picknickplek tenminste zes lege flessen sterke drank en enkele bierblikjes drijven, dus kennelijk is dit een plek waar regelmatig stevig wordt gedronken. Er staat een grote afvalbak naast de picknickbank, dus wel jammer dat al die drankflessen en -blikjes dan in de poel worden gegooid. Dat ontsiert deze waterpartij nogal. Ook langs De Wedze zagen we zojuist al veel flessen, blikjes en kartonnen drankpakken en ook veel ander afval in de berm en in de sloot.
Ter hoogte van het buurtschap It Wyldpaed moeten we twee korte stukjes over Wyldpaed Oast en Spoarbuorren Súd om onze route over het Nij Swaddeloantsje te vervolgen. We komen dan langs enkele pingo ruïnes langs het Nij Swaddeloantsje, waarvan één pingo ruïne vlak langs het pad.  
Dit is trouwens een prachtig pad door de Fryske Wâlden.
Ter hoogte van het Jinkepaed kun je aan de ruige weidevegetatie heel goed zien hoe nat deze gronden hier op de lager gelegen delen zijn.
Ook iets verderop in een bocht van het Jinkepaed is dat duidelijk te zien.

Door Twijzelerheide en Sweagerbosk
Over het Heideloantsje lopen we de bebouwde kom van Twijzelerheide binnen.
En even gaan we bij de Heidewei de bebouwde kom van Sweagerbosk binnen. Hier lopen we over het Swaddepaed langs de Swadde, totdat we de Boskwei op moeten gaan.
Vervolgens gaan we op de Bosk(dwars)wei Sweagerbosk uit en gelijktijdig De Westereen binnen.
Aan het eind van de Boskwei lopen we de Suder Stasjonsstrjitte op, en dan horen en zien we vlak vóór ons de trein van Leeuwarden naar Groningen bij de overweg de Suder Stasjonsstrjitte kruisen.
Daar bij die overweg arriveren we om 13:45 uur, op de plek waar onze auto staat.
We stappen in, en rijden terug naar huis, terugblikkend op een hele mooie etappe van deze Provinciewandelgids Fryslân.

vrijdag 7 maart 2025

Rondjes om de kerken in Noord-Fryslân

Vrijdag 7 maart 2025
 
Cover van 'Rondjes om de kerken in Noord-Fryslân"

Rondjes om de kerken in noord-Fryslân
Op 31 mei 2024 publiceerde de Stichting Tsjerkepaad in het Friese Pingjum haar wandelgids 'Rondjes om de kerken in noord-Fryslân'. Deze fiets- en wandelgids is geschreven door de bekende wandeljournalist Fokko Bosker.
Stichting Tsjerkepaad ijvert voor een zo ruim mogelijke openstelling van monumentale kerken in Fryslân, en zo'n wandelgids is dan een geschikt instrument om fietsers en wandelaars te laten fietsen en wandelen langs (zo mogelijk opengestelde) Friese kerken.
Deze wandelgids is naast de Kleasterrûntsjes van Stichting Tsjerkepaad deels gebaseerd op de Jabiksrûntsjes die Stichting Jabikspaad Fryslân en Stichting Tsjerkepaad jaren geleden al hebben ontwikkeld. Fokko Bosker heeft in die Kleasterrûntsjes en in die Jabiksrûntsjes de nodige aanpassingen gedaan, en voor deze wandelgids ook een aantal nieuwe wandelrondjes gecreëerd, om daarmee 26 inspirerende wandelroutes te ontwerpen langs kerken in noord-Fryslân, door het omliggende cultuurlandschap.

26 wandelrondjes
Deze 26 rondjes om de kerken liggen verspreid door het hele noorden van Fryslân, en hebben elk een lengte die varieert tussen 5,1 en 18,3 kilometer. De totale lengte van alle 26 rondjes is 337,4 kilometer, waarmee de rondjes een gemiddelde afstand van 13 kilometer hebben. 
Door de grote variatie qua afzonderlijke afstanden, kun je er per wandeldag voor kiezen om bijvoorbeeld 1, 2, 3 of meer rondjes te fietsen of te wandelen. De wandelgids vermeldt welke 12 van de 26 rondjes kunnen worden gefietst.
Het mooie van de wandelgidsen van Fokko Bosker is dat je naast de routebeschrijving en routekaartjes onderweg ook een interessante beschrijving krijgt van het landschap en van de kerken langs de route. Zo verweeft Fokko Bosker cultuurhistorie, erfgoed en landschapsgeschiedenis. 
Deze wandelgids maakt voor een aanmerkelijk deel gebruik van de wandelknooppunten van het Friese wandelknooppuntennetwerk, hetgeen het navigeren in het veld vergemakkelijkt.
Elke wandelronde begint met een korte bezinningstekst, die je mee kunt nemen ter overdenking onderweg.
 

26 Rondjes in 17 wandeldagen in 14 weken
Durkje en ik hebben in de periode van 30 november 2024 tot en met 5 maart 2025 alle 26 rondjes van deze wandelgids gelopen in 17 wandeldagen. 
Op acht wandeldagen liepen we één rondje, en op negen wandeldagen liepen we een combinatie van twee rondjes. 
Gemiddeld liepen we zo'n 19,8 kilometer per wandeldag.
Hierboven staat een afbeelding van het spreidingspatroon van alle 26 rondjes in Noard-Fryslân, met erbij de vermelding van de belangrijkste plaatsen die deze route passeert, en de afstand van het betreffende rondje. 
Verderop in de gids wordt aangegeven welke wandelroutes ook gefietst kunnen worden. 
Achterin staat het Colofon van deze wandelgids (2024).
De inleiding van deze routegids is geschreven door Gerrit Groeneveld, als voorzitter van Stichting Tsjerkepaad, de opdrachtgever van deze routegids.
Hieronder staat op welke wandeldagen wij onderstaande rondjes samen hebben gelopen.
Elke onderstaande datum is tevens een weblink naar het dagverslag van dat specifieke rondje.
  • Rondje   1 van   9,2 kilometer bij Mitselwier & Moarre & Nijewier op 2 januari 2025;
  • Rondje   2 van 12,5 kilometer bij Ie & Tibben & Nijlân & Dokkumer Nieuwe Zijlen & Ingwierrum op 2 januari 2025;
  • Rondje   3 van   5,1 kilometer bij Eastrum op 5 februari 2025;
  • Rondje   4 van   9,8 kilometer bij Dokkum & Aalsum & Tiltsjebuorren & Boarnwerthuzen & Betterwird op 21 januari 2025;
  • Rondje   5 van 12,0 kilometer bij Hantum & Waaxens & Brantgum & Foudgum & Hiaure op 5 februari 2025;
  • Rondje   6 van 11,5 kilometer bij Holwerd & Noard-Fryslân Bûtendyks op 21 januari 2025;
  • Rondje   7 van 12,4 kilometer bij  Hegebeintum & Blije & Terp fan de Takomst & De Ryp op 13 januari 2025;
  • Rondje   8 van 10,6 kilometer bij Ferwert & Foswert & Marrum & Westernijtsjerk op 13 januari 2025;
  • Rondje   9 van 16,9 kilometer bij Sibrandahûs & Claercamp & Burdaard & Rinsumageast op 19 februari 2025;
  • Rondje 10 van 13,6 kilometer bij Aldtsjerk & Bartlehiem op 16 december 2024;
  • Rondje 11 van 12,6 kilometer bij Oentsjerk & Gytsjerk & Mûnein op 16 december 2024;
  • Rondje 12 van 18,3 kilometer bij Gerkesklooster & Visvliet & Burum & De Keegen op 3 december 2024;
  • Rondje 13 van 15,7 kilometer bij Buitenpost & Twijzel & De Wedze & Kollumersweach & Egypte op 30 november 2024;
  • Rondje 14 van 17,2 kilometer bij Lekkum & Wyns & Jelsum & Leeuwarden & Snakkerburen op 15 februari 2025;
  • Rondje 15 van 15,1 kilometer bij Stiens & Feinsum & Hoarne & Britsum & Koarnjum op 5 maart 2025;
  • Rondje 16 van 10,8 kilometer bij Leeuwarden & Leeuwarder Bos op 10 februari 2025;
  • Rondje 17 van 10,6 kilometer bij Jorwert & Fûns & Nijkleaster Westerhûs & Hilaard & Hoptille & Leons op 10 februari 2025;
  • Rondje 18 van 15,9 kilometer bij Berltsum & Menaam & Slappeterp & Kleaster Anjum op 2 maart 2025;
  • Rondje 19 van 12,5 kilometer bij Oudebildtzijl & Fryslân Bûtendyks Noorderleech & Nieuwebildtzijl op 23 december 2024;
  • Rondje 20 van 12,3 kilometer bij Sint-Jacobiparochie & Zwarte Haan op 23 december 2024;
  • Rondje 21 van 14,7 kilometer bij Boer & Tzummarum & Klooster Lidlum & Dongjum op 9 december 2024;
  • Rondje 22 van 11,9 kilometer bij Franeker & Schalsum & Peins & Zweins & Salwert op 9 december 2024;
  • Rondje 23 van 17,2 kilometer bij Harlingen & Kimswerd & Koningsbuurt op 30 januari 2025;
  • Rondje 24 van 15,2 kilometer bij Bolsward & Burgwerd & Oldeclooster & Bloemkamp & Hartwerd op 1 maart 2025 (en deels op 19 februari 2023);
  • Rondje 25 van 11,5 kilometer bij Witmarsum & Grauwe Kat & Arum op 8 januari 2025;
  • Rondje 26 van 12,3 kilometer bij Zurich & Pingjum & Strand op 8 januari 2025.
Deze routegids langs al die Friese kerken sluit af met onderstaande Reiszegen (Liet 821, 'Lieteboek, sjonge en bidde'):
"Dat de wei dy yn de mjitte komt,
dat de wyn dy stipet yn de rêch; 
dat de sinne dy it antlit waarmet,
de rein dyn fjild fruchtber makket,
en oant wy inoar wer sjogge,
dat God dy yn 'e palm fan Syn hân bewarret."

Van een moeras terug naar een moeras?

Donderdag 6 maart 2025
 
Maarten van Rossem

Van strijd, naar leven mèt het water
Ons land is altijd de strijd met het water aangegaan. 
We bouwden dijken, legden polders aan en pompten overtollig water weg. 
Dit maakte ons leven comfortabeler, gezonder en veiliger. 
Maar de klimaatverandering en de toenemende weersextremen vragen om een nieuwe aanpak. 
We bereiken de grenzen van de maakbaarheid van het waterbeheer. 
Het is tijd om niet langer te strijden tégen water, maar te leren leven mèt het water. 
  • Hoe passen we ons aan?
  • Hoe geven we water de ruimte?
  • Hoe bouwen we aan een leefbare toekomst, ook voor volgende generaties?
LC-publieksacademie over de toekomst van het waterbeheer
Over dit thema organiseert de Publieksacademie van de Leeuwarder Courant (LC) drie lezingen: over de toekomst van het waterbeheer, over hoe we ons land voorbereiden op de toekomst.
Achtereenvolgens zullen Luzette Kroon, Maarten van Rossem en Co Verdaas als drie gerenommeerde sprekers met ons hun visie delen op de keuzes die nodig zijn om ons waterbeheer toekomstbestendig te maken.
Vanavond volgt de tweede lezing, die plaatsvindt in het Werkcafé van Wetterskip Fryslân te Leeuwarden, waarin Maarten van Rossem, historicus, de spreker is. Zijn onderwerp is vanavond: ‘Van een moeras terug naar een moeras?’.

Maarten van Rossem, historicus
LC-hoofdredacteur Maarten Pennewaard opent deze avond met zijn welkomstwoord, en hij introduceert historicus Maarten van Rossem, van wie hij hoge verwachtingen heeft deze avond, omdat hij heeft gehoord dat Van Rossem zich grondig heeft voorbereid. Dat laatste bestrijdt Van Rossem overigens direct bij aanvang van zijn lezing; zijn kennis is - volgens hem - zo in de loop van de jaren bij hem binnengedruppeld. 
Daarna geeft Pennewaard het woord aan presentator Gerard van der Veer (bekend van Omrop Fryslân), die vanavond optreedt als avondvoorzitter en gespreksleider, omdat het tweede deel van de avond een interactief karakter heeft.
Gerard introduceert Maarten van Rossem, en geeft hem het woord.
Maarten van Rossem vraagt zich vanavond af of wij wellicht weer terug moeten naar het moeraslandschap van het Fryslân van weleer. 
Aan het begin van zijn presentatie excuseert Van Rossem zich voor zijn gehavende uiterlijk, vanwege zijn recente valpartij op de Utrechtse Maliebaan van eerder deze week.  

Succes en falen van inventieve Nederlanders
Hieronder volgt een resumé van de inhoud van Maarten van Rossem zijn presentie tijdens deze avondsessie:
  • Je moet bij je gemeente vooral geen vergunning aanvragen om bijvoorbeeld een woonboot in je tuin te mogen plaatsen, want dan gaat  zo'n gemeente onmiddellijk een protocol opstellen om dat onmogelijk te maken.
  • Ons land was en is nog altijd enorm waterig. Wij maken ons desalniettemin (te) weinig zorgen over het water. 
  • Mensen zijn altijd bang voor theoretische dreigingen, in plaats van voor de echte dreigingen in de praktijk van alledag. 
  • Wij verlagen steeds de grondwaterstand, op verzoek van de agrarische ondernemers, wiens enorme tractoren ongeschikt zijn voor onze drassige gronden; wèl overigens voor protest-demonstratiedoeleinden op straat, zoals in Den Haag.
  • Leeuwarden lag vroeger aan zee, vandaar die scheve toren van de Oldehove, die deels op zand en deels op te zachte ondergrond is gebouwd. Het is niks geworden met die Oldehove.
  • Nederland was 2000 jaar geleden een veenmoeras. Delen van Nederland hebben we ingepolderd, maar een aantal daarvan zijn inmiddels ook al weer gesneuveld. De Zuiderzee - bijvoorbeeld - was vroeger ook moeras, waar kloosters van die kleine poldertjes in creëerden. Dat hele gebied is nu grotendeels IJsselmeer.
  • In de 17e eeuw werd Nederland ingepolderd met onze fantastische molentechniek. We hielden echter geen rekening met hoe de ondergrond was van zo’n polder, want het maakt nogal wat uit of je zand, of klei of veen als ondergrond hebt in een drooggemalen polder. De ellende van ons inpolderen blijkt pas na enige tijd. Bij veenpolders blijft er niets over van de bodem, want die droogt helemaal uit, tot wel meer dan een meter. Dan wordt het pijnlijk, want wat moet je ertegen doen als de polderbodem zo snel zakt?
  • Een prettige en snelle oplossing is dan het verlagen van het grondwaterpeil, want dan kunnen de  zware tractoren – na afloop van hun boerendemonstratie vanuit Den Haag – zo weer de ingedroogde veenpoldergronden op rijden.
  • Je kunt de grondwaterstand niet oneindig verlagen; kijk maar naar de huidige funderingsproblemen van gebouwen die in die polder staan.
  • Pieter de la Court (één van de belangrijkste schrijvers over politiek en economie tijdens de Nederlandse Gouden Eeuw) zei al eens: "Wat heb je nou aan oost-Nederland? Laten we een gracht graven tussen en naar de rivieren rondom de (huidige) Randstad, dan kunnen we de rest van Nederland wel cadeau geven aan onze buurlanden."
  • Maarten bekent dat hij nog niet wist dat de problemen van Fryslân – een badkuip met hoge randen (ons lage midden van Fryslân) – zo groot, zo ernstig zijn. Die veengebieden van Fryslân geven voor ons nu de grootste problemen. Wat gaan we doen met onze veengebieden, die momenteel jaarlijks 1 tot 2 centimeter inklinken? 
  • Ook in Gouda heeft men nu al te maken met rampzalige verzakkingen, vooral het oude Gouda dat steeds dieper in het veen wegzakt.
  • Tot nu toe waren alle deskundigen al ten einde raad over wat er nu gedaan moet worden met die lastige bodemdaling.
  • In de 70er jaren van de vorige eeuw was al duidelijk (en werd erover gesproken) dat de stikstofdepositie een groot probleem is.
  • De fantast gelooft zijn eigen fantasterij, kijk maar naar politici zoals Thierry Baudet.
  • Wij zijn een delta voor alle grote Westeuropese rivieren; altijd al geweest. 
  • De terpen van onze vroegere bewoners waren een hele handige oplossing, want alleen als het water even hoog is, ga je – met je koeien – op je terp zitten.
  • Later gingen we dijken aanleggen, maar dat is zondermeer een vreemde oplossing, vooral rondom de veenpolders, want we kunnen de grondwaterstand daar niet eindeloos blijven aanpassen.
  • Het is wellicht een zalig idee – aldus Maarten - om die lage veenpoldertjes (ook van Fryslân) geheel onder water te zetten, want op de lange termijn zullen we ontdekken dat we iets aan de hoge waterstand moeten gaan doen. 
  • Nederland heeft een reeks van structurele problemen die te maken hebben met dat wij contexten creëren die voor ons land ongeschikt zijn. Ons agrarische activiteitengebied ligt in Nederland bijvoorbeeld voor een groot gedeelte onder het waterpeil van het omliggende land, soms wel enkele meters. 
  • Kijk trouwens thuis nog even op internet of jouw huis onder of boven NAP ligt. 
  • Er is in Nederland veel mis op het terrein van besluitvaardigheid, met name in onze politiek, 
  • Ons water is een nationaal probleem, ook de waterzekerheid. Vooral in Zuid-Holland is dat een grote risico-factor, vooral in de lager liggende polders. We zullen dat probleem serieus moeten aanpakken. Daar speelt onze agrarische sector een belangrijke rol in. 
  • Met onze veel grotere overheid (dan vroeger), hebben we momenteel helaas een overheid die niet in staat is om onze Nederlandse problemen op te lossen. Politici stellen veel te veel uit, in plaats van tot oplossingen te komen. 
  • De rest van de wereld lost ons probleem niet op. Vanuit de rest van Europa bijvoorbeeld voert men alle overtollige water door naar en in onze Nederlandse delta. En verder hebben we te maken met een stijgend nivo van het zeewater in de Noordzee. Dat alles betekent dat wij voor die problemen wel met oplossingen moeten komen.
  • Als we nu al weten dat we de belangen van de agrarische sector niet moeten laten prevaleren boven het algemeen belang, dan is het toch gek dat we met die agrarische sector toch zoveel rekening blijven houden. We zullen beslist een middenweg moeten zoeken en vinden, want het agrarisch belang boven het algemeen belang stellen, is onverstandig. 
  • We weten wat het probleem is, en we weten ook wat er aan te doen is, maar ons verlies nemen, dat willen we niet.
  • We zouden moeten gaan kijken naar wat we met al dat water wel zouden kunnen doen. 
  • In Fryslân is al wel heel veel gedaan aan het faciliteren van de watersport, door bijvoorbeeld aquaducten te bouwen, maar, die aquaducten worden voor ons op termijn een grote hinderpaal.
Nu positief: het zwarte ooievaarplan
Maarten van Rossems 'zwarte ooievaarplan' gaat over het verbreden van het stroomgebied van onze grote rivieren. Dat plan is hier en daar al een groot succes geworden. Als je de boel onder water gaat zetten, moet dat gedepolitiseerd zijn (dus de wijze waarop zo veranderen zodat het niet langer wordt beïnvloed of gecontroleerd door de politiek).
  • Het gaan bouwen in uiterwaarden was en is een onzalig idee.
  • Onze water-problemen moeten we technologisch oplossen.
  • Wij kunnen wel besluitvaardig zijn, als we het maar zouden willen. 
  • Een technocratische fase hadden we in de politiek van Nederland al van 1945 tot 1975. Daarna kregen we de opwinding in de tent tot het begin van de jaren tachtig. De vroegere technocratische kabinetten besloten tenminste iets, en zij hebben tenminste iets gedaan. 
  • Mensen komen niet graag uit voor hun stemgedrag, ook niet als je paranoïde (tegen) hebt gestemd.
  • We hebben het geld wel, maar onze politiek-ideologische temperatuur zou iets moeten zakken, en we moeten ons voortaan niet bezig gaan houden met zaken die nationaal nauwelijks van belang zijn (zoals het migrantenvraagstuk).
  • In Nederland zie je verschillen in opeenvolgende tijdperken, bijvoorbeeld waar we ons hebben opgewonden en opwinden over volstrekt onbelangrijke zaken. We kenden echter ook tijdperken waarin onze politiek wel doortastend optrad.
  • Laten we van Nederland weer een vochtig land gaan maken, en daar moeten we een agrarische oplossing voor gaan vinden. Voortaan bijvoorbeeld dus niet meer met al die zware tractoren het land op rijden.
  • We moeten elkaar duidelijk maken hoe ons land eigenlijk in elkaar zit. Tot op heden is dat steeds mislukt. We moeten de realiteit nu eens onder ogen gaan zien.
  • Ons kabinet houdt zich momenteel met zaken bezig die helemaal geen probleem zijn.
  • Laat het duidelijk worden dat Nederland nu besluiten moet gaan nemen, want daar heeft het in de afgelopen tijd echt aan ontbroken, met alle gevolgen van dien.
  • Powerpoint is trouwens het invalidenwagentje van de slechte spreker. 

Vragen en interactie
  • Waar moeten we met onze ruim 18 miljoen mensen naar toe in ons land. Die wonen niet allemaal in de veenpolders, dus dat valt wel mee. Een groot deel van de wereld is leeg, dus misschien moeten Nederlanders deels gaan emigreren. Verder zijn er nog veel gebieden in Nederland waar maar heel weinig mensen wonen, bijvoorbeeld in oost-Groningen.  
  • We moeten trots zijn op onze Randstad, want dat is een fantastisch, luchtig object. 
  • Puur natuur bestaat niet. Wij zijn zelf ook puur natuur, immers, zoogdieren die tamelijk succesvol waren.
  • Weidevogels hoorden bij een bepaalde agrarische activiteit.
  • Moerasgebieden lenen zich ook wel voor bezoekersrecreatie; ga maar met een elektrisch fluisterbootje door zo’n moeras. 
  • De natuur is wel adaptief, die redt zich wel. 
  • Wij Nederlanders zijn een enorm succes. Wij zijn het rijkste land van de wereld geweest, en we zijn nog steeds – al 500 jaar – rijk en succesvol. Dat heeft ook te maken met de ligging van Nederland, waar wij als Nederlanders heel succesvol mee bezig zijn geweest.
  • Het was heel begrijpelijk dat wij ons als Nederlanders in deze natte delta hebben gevestigd. 
  • De meeste lege gebieden ter wereld zijn niet geschikt om er te leven en te werken.
  • We hebben aanzienlijke problemen; we hebben voldoende geld; een geschoolde bevolking, maar we zijn niet besluitvaardig om onze problemen op te lossen. Ik pleit voor een technocratisch bestuur dat de problemen in Nederland gaat oplossen. Ik ben voor iets minder democratie in plaats van nog meer democratie. Liever meer doortastend, iets meer Dreesiaans. We moeten die eindeloze versnippering in de politiek stoppen. 
  • Wat we op het televisiescherm zien, heeft heel weinig met de echte werkelijkheid van Nederland te maken. 
  • Kiezers zouden zich veel beter op de hoogte moeten stellen van wat hun politieke partij (waar ze op gaan stemmen) wil; wellicht kun je als kiezer anders beter thuis blijven.
  • Waterschappen zouden iets minder democratisch moeten worden. Ze moeten niet politiseren. 
  • We moeten terug naar ons oude leven.

woensdag 5 maart 2025

Zonsondergang in Feinsum

Woensdagavond 5 maart 2025
 
Zonsondergang in Feinsum





Rondje 15 om de Kerken - van Stiens & Feinsum & Koarnjum - in Noord-Fryslân

Woensdag 5 maart 2025
 
Aankomst bij Refugio Ultreia Feinsum

















Rondjes om de kerken in noord-Fryslân
Op 31 mei 2024 publiceerde de Stichting Tsjerkepaad in het Friese Pingjum haar wandelgids 'Rondjes om de kerken in noord-Fryslân'. Deze fiets- en wandelgids is geschreven door de bekende wandeljournalist Fokko Bosker.
Stichting Tsjerkepaad ijvert voor een zo ruim mogelijke openstelling van monumentale kerken in Fryslân, en zo'n wandelgids is dan een geschikt instrument om fietsers en wandelaars te laten fietsen en wandelen langs (zo mogelijk opengestelde) Friese kerken.
Deze wandelgids is naast de Kleasterrûntsjes van Stichting Tsjerkepaad deels gebaseerd op de Jabiksrûntsjes die Stichting Jabikspaad Fryslân en Stichting Tsjerkepaad jaren geleden al hebben ontwikkeld. Fokko Bosker heeft in die Kleasterrûntsjes en in die Jabiksrûntsjes de nodige aanpassingen gedaan, en voor deze wandelgids ook een aantal nieuwe wandelrondjes gecreëerd, om daarmee 26 inspirerende wandelroutes te ontwerpen langs kerken in noord-Fryslân, door het omliggende cultuurlandschap.

26 wandelrondjes
Deze 26 rondjes om de kerken liggen verspreid door het hele noorden van Fryslân, en hebben elk een lengte die varieert tussen 5,1 en 18,3 kilometer. De totale lengte van alle 26 rondjes is 337,4 kilometer, waarmee de rondjes een gemiddelde afstand van 13 kilometer hebben. 
Door de grote variatie qua afzonderlijke afstanden, kun je er per wandeldag voor kiezen om bijvoorbeeld 1, 2, 3 of meer rondjes te fietsen of te wandelen. De wandelgids vermeldt welke 12 van de 26 rondjes kunnen worden gefietst.
Het mooie van de wandelgidsen van Fokko Bosker is dat je naast de routebeschrijving en routekaartjes onderweg ook een interessante beschrijving krijgt van het landschap en van de kerken langs de route. Zo verweeft Fokko Bosker cultuurhistorie, erfgoed en landschapsgeschiedenis. 
Deze wandelgids maakt gebruik van de wandelknooppunten van het Friese wandelknooppuntennetwerk, hetgeen het navigeren in het veld vergemakkelijkt.
Elke wandelronde begint met een korte bezinningstekst, die je mee kunt nemen ter overdenking onderweg, zoals:
"Pelgrimeren is bidden met je voeten."

De kwelderwal van de Middelzee als richtsnoer
Vandaag lopen we het Rondje 15 langs de kerken van Stiens & Feinsum & Britsum & Koarnjum, over een afstand van 15,1 kilometer.
Dit rondje begint in Stiens en gaat dan eerst naar Feinsum, om dan in zuidoostelijke richting om te draaien via Britsum naar Koarnjum, waarna in een nogal rechte lijn in noordelijk richting terug wordt gegaan naar Stiens.
Vandaag lopen we voor een aanmerkelijk deel over de oude kwelderwal van de voormalige Middelzee, dus die houden we als het ware aan als een richtsnoer voor dit rondje.
Omdat dit rondje langs onze Refugio Ultreia Feinsum loopt, kiezen we er niet voor om vanuit Feinsum eerst naar Stiens te rijden, maar gaan we in Feinsum van start bij onze voordeur, om dan in het laatste deel van dit rondje door Stiens te gaan, en vanuit Stiens weer terug te lopen naar onze refugio.
Om 8:35 uur vertrekken we vanuit Feinsum. Dan is het 4 graden Celsius, en bij terugkomst in Feinsum om 12:30 uur is de temperatuur opgelopen naar 9 graden Celsius. 
Gedurende de hele wandeling is het tamelijk zonnig. Het is en blijft droog. Het waait wel enigszins vanuit het zuidwesten. Het is mooi wandelweer vandaag, en vooral in het open veld fris als we de wind letterlijk van voren krijgen.

Eerst door Feinsum
Vanuit huis gaan we de Holdingawei op in oostelijke richting. 
Daarbij passeren we de Feinsumer Sint-Vituskerk, gebouwd in de 12e eeuw.
Aan de oostkant van het dorp verlaten we Feinsum voor onze oversteek over de provinciale weg N357.
Vanaf de Bredyk gaan we Poelhúzen op, die over gaat in de Harnsterdyk. Bij It Paradyske buigt de Harnsterdyk af in zuidelijke richting, nadat we het eerste deel parallel aan de Feinsumer Feart hebben gelopen.

Via Hoarne naar Stiens
We komen dan door het buurtschap Hoarne.
Waar de Harnsterdyk de Truerderdyk kruist, wandelen we Stiens binnen.
De route gaat rechtdoor, over het Mierepaad, langs kinderboerderij Doniastate, waar preventief met een signaalbord wordt gewaarschuwd voor de momenteel heersende vogelgriep.
Aan het eind van het Mierepaad slaan we rechtsaf de Trijehoeksdyk op, waarop we vervolgens de bebouwde kom van Stiens binnenwandelen op de Brêgeleane.
In zuidelijke richting gaat het dan verder over het nogal natte schelpenpad tussen de Kletsefeart links van ons en de Griene Leane rechts van ons. Daarbij lopen we om het volkstuincomplex met het voeldselbos heen.

Britsum
Voorbij dit complex steken we de Stienzer Feart over, om dan op de Menno van Coehoornwei bij Britsenburgh het dorp Britsum binnen te wandelen. 
In Britsum is men al maandenlang met graaf- en straatwerk-zaamheden bezig, maar we kunnen tussen de werkzaam-heden door wel over de nog te bestraten Greate Buorren naar de van oorsprong 12e eeuwse Sint-Johanneskerk lopen, die bekend staat vanwege haar unieke fresco's van rond het jaar 1270.
Door Britsum passeren we langs een perk met bloeiende crocussen aan de rand van het dorp ook De Hoekstien, de onlangs definitief gesloten protestantse dorpskerk van Britsum.

Koffie in Koarnjum
Vervolgens wandelen we over het Stedpaed van Britsum naar Koarnjum.
Langs de nieuwe puinbrug lopen we het terrein van de Tuinmanswoning van Martenastate op. Bij deze Túnmanswente drinken we koffie, op een picknickbank uit de wind en aangenaam in het voorjaarszonnetje.
Dan gaan we door de decoratieve toegangspoort het landgoed op van Martenastate, waarin de vroege stinzenplanten al volop in bloei staan.
Over de Swarte Singel lopen we langs bloeiende bermen, langs de neoclassisistiche Martenastate, waar op dat moment de vele gevelramen worden gelapt.
Via De Wier - langs de Nicolaaskerk - en de Skeltedyk gaan we naar de westrand van Koarnjum.

Stiens
Hier gaan we het Spoarpaad op, dat hier het kaarsrechte geasfalteerde fiets- en wandelpad is dat over het oude spoortalud van It Dockumer Lokaeltje loopt.
Verderop steken we eerst de Menno van Coehoornwei over, en daarna de Stienzer Feart, en zo wandelen we Stiens binnen.
We blijven het tracé van de voormalige spoorlijn volgen, kruisen de Pim Mulierwei en passeren Alliade aan onze rechterhand. Daar ontmoeten we een mevrouw uit het appartementencomplex achter ons, die met haar rollator een aangename ochtendwandeling maakt. Ze vertelt ons over Holwerd, haar overleden echtgenoot en haar akelige valpartij, en ze trekt er nu met goede moed weer op uit, om te genieten van het buiten zijn en van de mensen die ze onderweg ontmoet.
Wij passeren even later De Remize, waar de rijen woningen zijn gebouwd in de vorm van locomotieven met een rij wagons erachter.
Even later passeren we het voormalige treinstation van Stiens, waar enkele zaken nog duidelijk herinneren aan het feit dat hier ooit het plaatselijke station was.
Over de Pyter Jurjensstrjitte en over het Sint-Vitusplein lopen we naar de Sint-Vituskerk op één van de terpen van Stiens, die nu in in een bonte kring van bloeiende crocussen en sneeuwklokjes staat. 
Ter hoogte van het koor van de kerk zetten we een pelgrims-stempel van deze kerk in onze wandelgids.
Dan lopen we om de kerk heen, over de kerkhofsingel tussen de dubbele rij bomen. Bij die ommegang is het schitterend om te zien hoe mooi kleurrijk het kerkhof momenteel is door alle witte sneeuwklokjes, en alle wit- en paarsbloeiende crocussen.

Terug naar Feinsum
Over de Lege Hearewei verlaten we Stiens, waar momenteel hard wordt gewerkt aan het ingraven en boren van middelspanningsleidingen voor het uit te breiden electriciteitsnetwerk.
Net buiten Stiens lopen we een eindje terug in zuidelijke richting over de parallelweg van de Brédyk, om daarna ter hoogte van de Stienser wijk It Skil de N357 over te steken, om dan de Hege Hearewei op te gaan, richting Feinsum. Ook hier zijn enkele mannen bezig met de aanleg van nieuwe electriciteitsbuizen, die onder de asfaltweg van de Hege Hearewei zijn geboord.
Over de tussen de akkers door slingerende Hege Hearewei wandelen we tot slot terug naar Feinsum. 
Via de Hyltsjebrêge over It Kanael arriveren we bij onze Refugio Ultreia Feinsum.
Op de Holdingawei wandelen we de bebouwde kom van Feinsum binnen, en dan zijn we thuis, op het eind van dit Rondje nummer 15, en daarmee ook aan het eind van alle 26 rondjes van de wandelgids 'Rondjes om de Kerken in Nooord-Fryslân'.