 |
| Cover van 'Hotel Terminus' |
STYX - leven en dood in de letteren
De dood (en het leven) was het tamelijk brede thema van de Nederlandse Boekenweek van het jaar 2003.
De dood hoort bij het leven, en daarmee dus ook bij de literatuur.
De Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek heeft ter gelegenheid van die 68ste Boekenweek vier auteurs gevraagd hun literaire visie te geven op het thema 'STYX - leven en dood in de letteren'.
Vier visies op de dood
Het resultaat van die actie is een set van vier essays van Nico ter Linden, Bert Keizer, Kristien Hemmerechts en Boudewijn Büch.
Die vier essays zijn in 2003 verschenen in één verzamel-cassette, met als titel 'Vier visies op de dood'.
- De arts Bert Keizer baseert zijn betoog op zijn praktijkervaringen als arts in een verpleegtehuis.
- De schrijver Boudewijn Büch schrijft over de plaats van de dood in de literatuur.
- De schrijfster Kristien Hemmerechts zegt dat ze heeft aanvaard, dat de dood haar thema is. Zij beziet de dood vanuit het persoonlijk perspectief.
- De dominee Nico ter Linden belicht de levensbeschouwelijke kant van de dood.
Hotel Terminus
Kristien Hemmerechts schreef dat 'Dood is dood is dood' het mooie is van de dood. Volgens haar is niets zo helder en ondubbelzinnig. Kristien: "Als het leven zo eenduidig was als de dood, zou er minder zelfmoord worden gepleegd".
Haar essay kreeg als titel 'Hotel Terminus'.
Kristien Hemmerechts in haar essay:
- Mijn geroemde bereidheid om zelfs de pijnlijkste ervaringen met u te delen, is de ongeschreven afspraak die ons verenigt.
- Onze tijd zweert bij ervaringsdeskundigen.
- Wij kunnen ons niet gelukkig genoeg prijzen dat we in zulke luisterbereide en leergierige tijden leven.
- De dood is de toestand waaruit niet wordt teruggekeerd.
- Bijna dood is niet dood.
- Hotel Terminus is een oase voor hen die verlangen naar rust, waar mensen rust zoeken en zelfmoord komen plegen.
- Wie bij dat Hotel Terminus komt, heeft lang over zijn voornemen nagedacht. Hotel Terminus krijgt dus niet de impulsieve types over de vloer, die heethoofden die in hun auto springen en zich tegen een pijler te pletter rijden.
- Het personeel van Hotel Terminus kan bij het binnengaan van haar hotelkamers zich alleen met onbewogenheid redden.
- De zelfmoordenaar verraadt met elk gebaar dat ze er niet meer bij horen. Ze bevinden zich al in niemandsland.
- Wie zelfmoord wil plegen, hou je niet tegen.
- De meeste mensen zijn als de dood voor de dood. Ze wensen te redden en te worden gered. Het liefst zien we het leven als een eeuwigdurende rit, een tocht zonder einde.
- Net zoals een leven niet op elk willekeurig moment kan worden afgebroken, kan iets niet op elk willekeurig moment worden verteld.
- Aan het gefolterde gezicht van de man die zelfmoord wilde plegen, zag hij dat de goede bedoelingen van zijn broer het mes alleen maar dieper in de wond zetten. Zolang zijn broer niet tot inzicht kwam, had een gesprek geen enkele zin. Als zijn broer niet voor therapeut had willen spelen, was die man een serene dood gestorven. Dat is liefde.
- Een dier volgt zijn instinct, maar een mens kan dat instinct overstijgen of onderstijgen.
- Het was verschrikkelijk om iemand te haten. Maar waarschijnlijk moet je iemand eerst hebben liefgehad om haar vervolgens te kunnen haten.
- Vrouwen willen worden bemind om zichzelf.
- Zeg me dat je niet dood wilt, toe.
- Wat was de grootste hel: niet beminnen of niet bemind worden? Allicht het eerste. Het was beter om tegen beter weten in te beminnen, dan in liefdeloosheid rond te dolen.
- Ze vraagt zich af waarom ze Hotel Terminus heeft bedacht. Ze weet waarom ze het heeft bedacht. Het leven zou draaglijker zijn indien ergens zo'n hotel bestond. Een plek waar het mocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten