Pelgrimeren van Saint-Arnoult-en-Yvelines naar Gazeran

Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)

Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)

Westroute van Lozère (Palaiseau) naar Tours (GR655 O)

Van Saint-Arnoult-en-Yvelines naar Gazeran

Donderdag 8 augustus 2024 – 19,8 km.

Dag 4: 69,9 – 89,7 km

 

Op de achtergrond het château van Rambouillet

Een warme dag

De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op Camping Cernay Vacances.

Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:20 uur, om met de auto vanuit Cernay-la-Ville naar Gazeran te rijden. We hebben de fietsen op het fietsenrek achter op de auto. 

Nadat we de fietsen van de auto af hebben gehaald, laten we de auto achter in Gazeran, en fietsen we van Gazeran de 17,6 kilometers naar het centrum van Saint-Arnoult-en-Yvelines. Het is licht bewolkt en 14 graden Celsius. Het wordt een warme dag.

Starten met fietsen en koffie

Vandaag gaan we lopen van Saint-Arnoult-en-Yvelines naar Gazeran, over een afstand van 19,8 kilometer.

Nadat we de fietsen hebben geparkeerd  bij het politiebureau en het gemeentehuis, lopen we naar het begin van onze etappe van vandaag, waar een café is. 

Daar gaan we eerste een kop koffie drinken, alvorens we op stap gaan, want tot Rambouillet zullen we in de bossen geen koffie-plekken passeren.

Dan gaan we van start met onze etappe, maar daarbij moeten we goed opletten, en op zoek naar de goede route, want hier door Saint-Arnoult-en-Yvelines loopt ook de wandelroute GR1, met deels eenzelfde tracé, en op dezelfde wijze bewegwijzerd met de wit-rode strepen van langeafstandswandelpaden. 

Spoorzoeken in Saint-Arnoult-en-Yvelines

Met enig heen en weer lopen door het dorpscentrum vinden we uiteindelijk toch de juiste route van de GR655O het dorp uit.

Eerst moeten we bij een stenen trap op, door een steegje. 

Bovenaan komen we uit bij de romaanse dorpskerk, bij de Eglise Saint-Nicolas.

De kerkdeur is open, dus we gaan naar binnen om de kerk te bekijken.

Een kerkbezoekster zit voorin de kerkzaal in stilte in haar bijbeltje te lezen.

Wij maken een rondgang door de stille kerk.

In de doorgaande dorpsstraat zijn buitenschilders aan het werk. Daar vinden we de smalle doorgang van het straatje waarmee we naar de rand van de bebouwde kom kunnen lopen.

Iets verderop staat ter bevestiging van onze goede keuze een richtingwijzer, met daarop de aanduiding dat het naar het Etang d’Or nog 10,5 kilometer gaans is. Die grote bosvijver ligt vlak vóór Rambouillet, en die kennen we van vijf jaar geleden, toen we daar al eens waren, dus daarmee hebben we de zekerheid dat we op de juiste weg zijn.

Bospaden in Bois de Saint-Benoît en Bois du Roi

Aan de noordwestzijde verlaten we Saint-Arnoult-en-Yvelines, om dan door het open veld van Butte des Vignes naar de uitgestrekte bossen van Rambouillet te lopen.  

Iets na tien uur wandelen we vanmorgen het Bois de Saint-Benoît binnen.

De zon schijnt nu al fel, dus het is een waar genot om nu vele kilometers door deze dichte, schaduwrijke bossen te lopen. De bospaden zijn breed, dus het is ook heel goed mogelijk om daar waar het bospad heel drassig is, een spoor te bewandelen dat droog en hard is. Zo gaan we heel comfortabel door het bos. Daarbij passeren we een leegstaand huis langs het bospad, dat ooit wellicht van een houtvester is geweest.

Ter hoogte van Loireux gaat de route heel even buiten de bosrand verder, om dan vlak vóór Loireux direct al weer het bos in te gaan.

Dieper het bos is, komen we langs een vleermuizenhuis, dat is gebouwd met enkele openingen, om de vleermuizen in het huisje te huisvesten.

Bij een bosvijvertje moeten we een eindje over een pad van plankieren lopen, omdat het bij die bosvijver en vlak erna nogal moerassig is.

Dan komen we langs een grotere bosvijver, de Fosse du Loup.

Vlak voordat we bij een asfaltweg komen, passeren we het logement La Four à Chaux in het bos.

Bij het kombord van Clairfontaine-en-Yvelines kruisen we die doorgaande asfaltweg.

Langs Huttopia

Aan de overzijde van de kruisende asfaltweg gaat het dan weer verder door het bos. Nu niet over onverharde bospaden, maar over een breed halfverhard fietspad. In het eerste bostraject hebben we niemand gezien, maar hier op het fietspad passeren af en toe groepjes fietsers. 

Rond 12:00 uur zijn we voorbij het buurtschap Le Coin de Bois aangekomen bij Camping Huttopia in het bos bij Rambouillet. Vijf jaar geleden hebben we hier twee dagen verbleven op de terugreis naar huis, omdat toen Baukje & Rauke met de kleine Elwin hier in hun zomervakantie kampeerden.

Naast deze camping lopen we langs de oever van het Etang d’Or door het Bois Domanial des Eveuses naar Rambouillet.

Rambouillet

Langs een bouwplaats van een nieuw appartementencomplex wandelen we het centrum van Rambouillet binnen.

Op het voetpad zien we hier en daar op onze route de welbekende metalen Sint-Jacobsschelpen bevestigd, die de richting voor de pelgrim aangeven.

We lopen door naar het enorme parkgebied van het Château van Rambouillet. Op een bankje nabij Pierrefitte in de schaduw bij een lunchende jonge Fransman houden we onze lunchpauze, met het zicht op de grote waterpartijen van dit stadspark van Rambouillet.

Verderop lopen we langs de grote waterpartijen van het château-park, waar we op grote afstand over het water heen het grote château zien staan.

Net buiten het park wandelen we langs de Laiterie de la reine Marie-Antoinette. Een informatiebord bij de ingang meldt dat maximaal 18 bezoekers gelijktijdig de laiterie mogen bezoeken.

Links, dieper gelegen in het omheinde domein staat – getuige een informatiepaneel – het Pavillon des Coquillages, ofwel een schelpenhuis dat aan de buitenzijde gedecoreerd is met allerhande soorten schelpen, waaronder ook de ons welbekende Sint-Jacobsschelpen. 

Aan het uiterste eind van het grote park-domein ontmoeten we bij de oversteek van de D908 drie fietssters, die ons vertellen dat ze gedrieën de fietstour maken over de speciale fietsroute van Parijs naar Mont-Saint-Michel. Zes dagen nemen ze daarvoor, want ze willen onderweg vooral wel één en ander bezoeken en bekijken.

In de verlenging

Aan de overzijde van de D908 lopen we eerst langs de grote boerenhoeve van het buurtschap Gueville, en daar buigen we dan af over een mooi pad naar het dorpje Le Buisonnet.

De route gaat niet door de drukke hoofdstraat, maar achter het dorp langs aan de noordzijde. Vóór ons op de Butte de la Justice zien we de heide bloeien.

In het dorp steken we de D908 nogmaals over, en dan gaat het over een smal pad en verderop klimmend over een schaduwrijk pad omhoog naar het dorp Gazeran, waar onze auto staat.

Bij de auto aangekomen, stappen we in, en rijden we terug naar Saint-Arnoult-en-Yvelines, om daar onze fietsen af te halen.

Met de fietsen weer achterop de auto op het fietsenrek, rijden we terug naar de camping in Cernay-la-Ville, waar we tot onze vreugde te horen krijgen dat we nog drie dagen en nachten op deze camping kunnen blijven, omdat andere kampeergasten die een plek op deze camping hadden gereserveerd niet zijn komen opdagen.

Bovenstaande betekent dat we nog drie dagen door kunnen lopen, vanuit Gazeran via Hanches en Saint-Piat, tot net boven Chartres, en dat we dan pas maandag aanstaande weer een nieuwe camping hoeven te zoeken voor het traject via Chartres richting Châteaudun.