Pelgrimsroute van Almería (S) naar Santiago de Compostela (S)
Camino Mozárabe van Almería naar Merída
Van Torrefresneda naar Trujillanos
Vrijdag 24 mei 2024 – 15,9 km.
Dag 29: 601,1 – 617,0 km.
 |
| Onderweg even een grote bloeiende cactus fotograferen |
Spaanse Camino Mozárabe
Vanuit het zuiden van Spanje lopen verschillende Spaanse pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela.
Eén van die aanlooproutes naar Santiago de Compostela is de zogenoemde ‘Camino Mozárabe’, die begint in Almería, en dan ongeveer 630 kilometer noordwestelijker eindigt in Merída, waar de Camino Mozárabe aansluit op de Via de Plata, die bij Astorga in het noorden van Spanje aansluit op de Camino Franchés, richting Santiago de Compostela.
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om vanuit het zuiden van Spanje te gaan pelgrimeren op deze Camino Mozárabe.
Vandaag lopen we daarvan onze 29e – voorlaatste - etappe, over een afstand van 15,9 kilometer, van Torrefresneda naar Trujillanos. We stijgen daarbij van ongeveer 240 via 285 naar 255 meter hoogte.
Voorbij Torrefresneda langs de A-5
Om 7:00 uur gaat onze wekker af in de gemeentelijke pelgrimsherberg van Torrefresneda, waar wij vannacht hebben overnacht. Vannacht sliepen in de andere slaapzaal ook nog twee Spaanse mannen en een Fransman. Die zijn vlak vóór 7:00 uur al vertrokken.
Na het ontbijt verlaten we om 8:15 uur onze overnachtingslocatie.
Onze sleutel en één van een medepelgrim gooien we na het afsluiten van de herberg in de brievenbus naast de deur.
Over het dorpsplein Plaza de España lopen we naar de doorgaande weg langs het dorp.
Die weg volgen we het dorp uit. Aan de rand van Torrefresneda komt net een veewagen aanrijden met een lading varkens. De vrachtwagen gaat de weegbrug op om te wegen.
De asfaltweg gaat voorbij het dorp over in een halfverhard pad, parallel aan de drukke autoweg A-5.
Na de eerste kilometers gaan we door een tunnel onder de A-5 door, om dan over een brede asfaltweg parallel aan de A-5 onze weg te vervolgen.
Tussen onze weg en de A-5 staat een grote sering heerlijk geurend in witte bloei.
Ruim twee kilometer verderop kruisen we de A-5 al weer, maar nu gaan we via een viaduct over de A-5 heen.
En aan de andere zijde vervolgen we onze route over al weer een brede asfaltweg parallel aan de A-5.
Op zoek naar het tijdelijke gemeentehuis
Na ruim negen kilometer wandelen we het dorpje San Pedro de Mérida binnen. Verderop zien we een tractor het dorp in rijden, met een hondje voorop rennend.
We nemen de afslag links, want die gaat het dorp in.
Rondom het gemeentehuis wordt gewerkt.
Als we op het dorpsplein naast het gemeentehuis komen, zien we dat het gemeentehuis leeg staat, en grondig wordt gerenoveerd.
Daar kunnen we in elk geval geen gemeentestempel halen, dus we vragen een vrouw die in haar huis bezig is met de schoonmaak, waar we het vervangende gemeentehuis en daarna ook een café kunnen vinden. Ze wijst ons de weg voorbij het gemeentehuis.
Bij de bar en de sporthal aangekomen, zouden we bij het vervangende gemeentehuis moeten zijn, maar daarvan zien we geen teken. In de sportzaal waar basisschoolkinderen gymnastiekles hebben, vraag ik de sportleraar naar het gemeentehuis, en dan laat hij zien waar de ingang achter de bar is. Daar krijgen we een gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten.
Maar, helaas, de bar ernaast is nog gesloten.
Royale koffiepauze in San Pedro de Mérida
En toch, gelukkig, verderop staan allemaal vrachtwagens op een rij, dus dat zou kunnen wijzen op een wegrestaurant. We lopen verder naar die truckersparkeerplaats, en zien dan ineens wel drie wegrestaurants en een hostal op een rij.
We kiezen de middelste, bestellen Cafe Americano en een Bocadillo Tortilla Francesa met chorizo, en dan genieten we maximaal van een overheerlijke koffiepauze. Nog een tweede kop koffie erbij, en dan ziet de wereld er al weer heel anders – in elk geval nóg beter – uit.
Langs Cordel San Pedro
Na deze koffiepauze gaan we verder door San Pedro de Mérida. Langs de huizen lopend, komen we ook weer langs zo typisch Spaans huis, met aan de straatkant een openstaande portiek. Sommige ervan zien er niet uit, maar er zijn er ook portieken bij waaraan echt aandacht is besteed om er iets moois, decoratiefs van te maken.
Aan de rand van het dorp, voorbij de kazerne van de Guardia Civil is een plasticinzamelpunt, waar heel veel plastic zakken met plastic liggen opgestapeld.
Daarna lopen we langs een mooie, kleurrijke speeltuin voor jong en oud het dorp uit.
Er ligt een goed voetpad het dorp uit, eerst onder naaldbomen, en daarna loofbomen, en beide voor ons heerlijk schaduwrijk op deze nu al warme ochtend.
Dat pad voert ons langs het buurtschap Cordel San Pedro, waarvan de hoger staande huizen prachtig uitkijken over de olijfgaarden tussen het buurtschap en ons pad.
Langs de weg zijn drie mannen bezig om olijfbomen te snoeien. Tussen de olijfgaard en onze asfaltweg staan als erfafscheiding hele grote cactussen mooi geel in bloei.
Voorzitter en voorzitter
Na een laatste klim komen we op de asfaltweg weer hoog langs de A-5 te lopen.
Gelukkig hoeven we niet op de drukke verkeersweg te lopen, maar blijven we heerlijk wandelen over het brede asfalt van de parallelweg op enige afstand van de drukke autoweg.
Twee fietsers komen ons tegemoet. Ze stoppen, en vragen of we pelgrimeren richting Santiago de Compostela, en of we naar Mérida gaan.
Dat laatste was voor vandaag aanvankelijk wel ons plan, maar wij hebben zoveel dagen aaneengesloten gelopen zonder rustdagen, dat we aan het eind van onze pelgrimstocht nog wel enkele dagen over hebben. Omdat we zo genieten van onze pelgrimsdagen, hebben we besloten om van de laatste twee etappes drie etappes te maken, dus niet vandaag, maar morgen arriveren we in Mérida. Gisteren liepen we 16,3 kilometer, vandaag 15,9 kilometer, en dan morgen nog maar tien kilometer te gaan. Het is als het ware een aangename cooling down, alhoewel we bij deze temperaturen die rond deze dagen oplopen naar en tot over de dertig graden niet zozeer kunnen spreken van cool, maar omdat we voornamelijk alleen ’s morgens lopen, voelt het nog cool aan, en wordt het pas echt warm zodra we de koele onderkomens voor pelgrims hebben bereikt.
Eén van de fietsers vertelt dat hij de voorzitter is van het pelgrimsgenootschap van de regio Mérida.
Als we vertellen dat we enkele dagen geleden ook de voorzitter van het pelgrimsgenootschap van Córdoba hebben ontmoet, laat hij ons een foto van die voorzitter zien, die hij heel goed kent. Wat een toeval, en mooi om ook deze pelgrimsassociatiebestuurder hier op de Camino Mozárabe vlak vóór zijn stad Mérida te ontmoeten.
Naar de herberg bij Parque Natural Cornalvo
Even na twaalf uur, nog steeds lopend langs de A-5, zien we ver vóór ons Trujillanos al liggen, en heel ver vóór ons trouwens ook de stad Mérida al.
Vlak vóór Trujillanos lopen we links langs het natuurreservaat Parque Natural Cornalvo. Iets van onze weg af zien we een waterbekken in de diepte liggen.
Het landschap is trouwens ook al behoorlijk anders, want nu ligt naast ons een rotsachtig landschap.
Bij de Ermita San Isidro wandelen we Trujillanos binnen.
Dan lopen we ook direct al langs het recreatiepark van Cornalvo, waarop vijf bungalows met slaapzalen staan met een hoofdgebouw in het midden. Vóór het hoofdgebouw zitten een man en een vrouw die ons zien aankomen. De man roept naar ons “Amigos, peregrinos!” en dan zien we op het toegangshek dat wij al zijn gearriveerd bij de Albergue Turístico Cornalvo, waarin we vannacht zullen overnachten.
Overnachten in de Albergue Turístico Cornalvo in Trujillanos
We worden overduidelijk verwacht vanwege onze reservering. De vrouw gaat direct naar binnen en vervolgt haar schoonmaakwerkzaamheden, en de beheerder van het complex vertelt ons dat er een grote groep schoolkinderen afgelopen week heeft gebivakkeerd in dit park. De vrouw heeft de slaapzalen al schoongemaakt, en heeft voor ons beiden de bedden al opgemaakt in onze slaapzaal. Nu is ze nog bezig om de kantinevloer te dweilen, en de laatste zaken schoon te maken en op te ruimen.
De beheerder haalt onze sleutels van de slaapzaal, het hoofdgebouw en het toegangshek, en geeft ons daarbij een instructie. Bij het sanitairgebouw vertelt hij dat wij vannacht de enige gasten zijn, en dat er vanavond feest is in het dorp, met afsluitend vuurwerk.
Het is een buitengewoon hartelijke ontvangst van de beheerder en de schoonmaakster.
Wij vertellen dat we de rugzakken in onze slaapzaal brengen, en dan direct eerst boodschappen gaan halen. De man legt ons uit waar de kleine supermarkt in het dorp is, en als we daar even later wandelend aankomen, arriveert hij ook met de auto om de vrouw van de ‘tienda’ en ons vriendelijk te assisteren bij onze boodschappen. Dat is toch wel het toppunt van service. En bovendien vraagt de vrouw van de supermarkt bij het afrekenen voor de zekerheid ook nog of we brood wensen, want dat zit niet bij onze boodschappen. We bedanken haar voor haar aanbod, en vertellen dat we nog voldoende brood bij ons hebben voor morgen.
De man gaat verder op pad, en wij wandelen met de boodschappen terug naar de herberg.
Daar is dan ook al de man van de schoonmaakster, die ons trakteert op een stukje brood met pikante chorizo. Ondertussen is de schoonmaakster nog altijd druk bezig met haar laatste taken, en haar man is bezig met de afval en de was vanuit de bungalows, en als daarna de beheerder terugkomt, zitten ze gedrieën nog even genoeglijk vóór het hoofdgebouw, en daarna nemen ze afscheid van ons.
Wij mogen morgen de sleutel in de brievenbus gooien, nadat we de gebouwen en het toegangshek hebben afgesloten.
We gaan douchen, en daarna lunchen in de kantine, en hebben vanmiddag in de kantine rustig de tijd voor het verwerken van alle foto’s en voor het schrijven van onze blog (Blogspot) en miniblog (Polarsteps).
Vanavond koken en eten we in de kantine van dit recreatiepark.
Daarna maken we nog een kuier door het dorpscentrum, onder andere over de kermis en langs de feesttent, waarbij we de beheerder van onze herberg toevallig ook nog ontmoeten. Dit dorpsrondje sluiten we af met een pilsje op het terras van het dorpscafé.
Morgen volgt de laatste – 30e - etappe van de Camino Mozárabe, naar de stad Mérida, eindpunt van deze camino. Nog maar tien kilometer naar de kathedraal van Mérida, waar deze camino de aansluiting vindt op de Via de Plata richting Santiago de Compostela.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten