Hondsrugpad van Weiteveen (NL) naar Meppen (D)

Zaterdag 27 mei 2023

 

Einde van het Hondsrugpad, op de Markt in het Duitse Meppen

Hondsrugroute

In het jaar 2021 publiceerde wandel-journalist Fokko Bosker weer een nieuwe wandelgids, met als titel 'Hondsrugpad', en met als subtitel: 'Wandelen door de prehistorie, esdorpen en grenzeloze natuur'.
Dit Hondsrugpad loopt vanuit Groningen via Emmen naar het Duitse Meppen, en het volgt daarbij onder andere middeleeuwse karrensporen, prehistorische veenpaden en het passeert de indrukwekkende hunebedden op deze heuvelrug. De route voert onder meer door uitgestrekte bossen, over heidevelden, zandverstuivingen en akkers. 
Wandelend op dit langeafstandspad ervaar je een rijke variatie aan landschapstypen, middeleeuwse dorpen en natuurgebieden.
Na een inleidend hoofdstuk van Fokko Bosker, gidst hij de lezer van zijn wandelgids etappe voor etappe door het landschap, en belicht Bosker de aardkundige geschiedenis, en verbindt Fokko die met de rijke cultuurhistorie en natuurbeleving.

Wandelen door de prehistorie, esdorpen en grenzeloze natuur
De routegids biedt een doorgaande wandelroute aan in negen etappes (van 10,3-31,9 kilometer per etappe); van Groningen - grensoverschrijdend - naar Meppen in Duitsland.
Aan weerszijden van die route biedt de gids ook zeven gevarieerde rondwandelingen (van 3,8-25,5 kilometer per wandelronde), waarvan bijvoorbeeld de eerste een stadswandeling is en de laatste een wandeling door een natuurgebied.
Daarnaast zijn er dan nog twee afzonderlijke verbindingsroutes, namelijk die van Assen naar Anloo in twee trajecten van totaal 29 kilometer, en die van Coevorden naar Emmen ook in twee trajecten, van totaal 53,8 kilometer.
Alle etappes, rondwandelingen en verbindingsroutes (trajecten) door contrastrijke natuur en cultuurhistorie hebben samen een totale lengte van 341,6 kilometer.

Wandeldag 11 – Van Weiteveen (Nederland) naar Meppen (Duitsland)
Vandaag gaan Durkje en ik van start met onze elfde wandeldag op het Hondsrugpad.
We wandelen deze dag van het Nederlandse Weiteveen naar het Duitse Meppen, eindhalte van het Nederlandse Hondsrugpad.
Deze dagtocht is het tweede deel van de Etappe 9 ‘Van Zwartemeer/Weiteveen naar Meppen in Duitsland’ , namelijk (9.2) van Weiteveen naar Meppen.
De totale afstand van deze wandeldag is 31,9 kilometer.
Na onze overnachting en ontbijt in Hotel Greive in het Duitse Haren vertrekken Durkje en ik vanmorgen richting Meppen, bij een temperatuur van 13 graden Celsius.
Het is droog, nauwelijks bewolkt, en aangenaam zonnig wandelweer.
De temperatuur loopt vandaag op tot 22 graden Celsius. Er waait een enigszins verfrissende wind vanuit het noordoosten.

Etappe 9.2: Van Weiteveen naar Meppen
Nadat we onze ene auto hebben geparkeerd in een parkeergarage in het stadscentrum van Meppen, rijden we over de Duits-Nederlandse landsgrens naar het Drentse Weiteveen, waar we om 9:45 uur arriveren. Daar laten we onze auto achter op het parkeerterrein van het Natuurreservaat Bargerveen. Hier begint vandaag deze etappe.
Het thema van de negende etappe is: ‘Grenzeloos Bourtangermoeras is feest voor natuurliefhebber’. Het tweede deel van deze etappe gaat aanvankelijk door het uitgestrekte Bargerveen, dat oorspronkelijk deel uitmaakte van het Bourtangermoeras, dat één van de meest uitgestrekte hoogveengebieden in Noorwest-Europa was. Voor natuurliefhebbers is dit natuurgebied qua landschap, flora en fauna inderdaad een feest. 
De route van vandaag gaat grotendeels door het natuurpark Bourtanger Moor-Bargerveen.

Door het Bargerveen naar Duitsland
Om 9:50 uur verlaten we de parkeerplaats, en wandelen we het Bargerveen in.
Nadat we een eind over het betonnen fietspad hebben gelopen, komen we op een kruispunt van beton en veldpad bij een natuurstenen monument, dat de haakse verkaveling van het Bargerveen symboliseert.
Hier gaan we rechtsaf, het veldpad op, tussen de veenplassen door.
Waar we de veenvaart Zuidersloot kruisen, staat een kudde koeien ons nieuwsgierig gade te slaan.
Als we even later de Nederlands-Duitse landsgrens bereiken, moeten heel even een stukje in noordelijke richting lopen, om even later direct al weer rechtsaf te gaan, Duitsland in. Het gelukkig recent nog gemaaide graspad tussen een sloot en een boomwal gaat een heel lang eind langs een perceel land dat nog wordt gebruikt voor het afgraven van turf.
We gaan hier door het in 2006 opgerichte Internationale Natuurpark Moor-Veenland. 

Twist
In de verte zien we een oude ijzeren wagen met hele brede banden staan, waarmee door dit veengebied werd gereden.
Over een enorme lengte wordt en is turf afgegraven, dat in de lengterichting hoog is opgeworpen om later te worden afgevoerd.
Verderop ligt een stapel rails, en zien we enkele wagons geparkeerd staan, die voor dit turftransport kunnen worden gebruikt.
Ons veldpad eindigt in de bocht van de Hofer Strasse. Als we nu in oostelijke richting zouden gaan, zouden we direct de plaats Twist binnenwandelen.
In de bocht van deze Hofer Strasse staat op een stukje rails ook nog een kleine oude locomotief met daar achter enkele kleine evenzo verroeste wagons. Ze zijn als het ware een monument voor het lokaal vele jaren graven en vervoeren van turf. 

Aan de overzijde van de weg staat een door bedrijven gesponsorde, gerestaureerde wagon, die werd gebruikt voor het vervoeren van personen, waarschijnlijk voor het vervoer van veenarbeiders.

Lehrpfad 'moor land schaffen'
We volgen de Hofer Strasse in zuidelijke richting, om even later voorbij een picknickbank een schouwpad op te gaan langs de Südlicher Annaveenschloot. Aan de overzijde van de brede sloot zien we een oud veen-bedrijfspand.
Via een eenvoudige platte houten brug steken we deze sloot over.
De route gaat als veldpad verder, tot aan een vogelkijkhut, die door jagers wordt gebruikt. Als we daar linksaf gaan, zien we rechtsachter ons een aantal van de vele windmolens, die we al vanaf vóór Klazienaveen-Noord steeds in de verte hebben zien staan ter hoogte van de landsgrens.
Even later steken we de Südstrasse over, en dan gaat de route verder op het zogenoemde Lehrpfad 'moor land schaffen'. Hier en daar staan op deze kleine omweg langs dit beleefpad houten huisjes met informatiepanelen over de geschiedenis en functie van dit cultuurlandschap.
We doorkruisen nu het Provinzialmoor, een ingedamd veengebied dat in het kader van herinrichting van het land grotendeels is geëgaliseerd, onder andere om het water vast te houden in dit natte veengebied.
Getuige de hier nog werkende ja-knikker wordt in dit gebied ook nog olie opgepompt uit de ondergrond. Vanuit de auto hadden we eerder vanmorgen al regelmatig ja-knikkers hun gestage werk zien doen.

Steekmuggen en wandelaars
Bij deze ja-knikker komen ook enkele rails van smalsporen samen. Verderop moeten op onze route één van deze oude smalsporen kruisen. 

Vóór ons ligt een lang en recht veldpad, waarlangs een heel oud smalspoor loopt. Op die rails staat een hele lange rij van oude, roestige turf-wagons. We tellen er totaal 51 wagons op rij.
De zon schijnt al behoorlijk, en het is een beetje broeierig hier over de veenpaden door de lanen. Ineens worden we heftig aangevallen door een groot aantal steekmuggen. We lopen dan snel even een akker op, om ons in de volle zon in te smeren met de uit voorzorg meegenomen anti-muskietenvloeistof. Dan blijkt dat ik net te laat ben met insmeren, want een pijnlijke, dikke bult verschijnt boven op mijn hand, als gevolg van een allergische reactie op de steekpartij van deze tamelijk grote steekmuggen. Het middeltje dat we zojuist op huid en kleding hebben gespoten, blijkt heel goed te helpen, want vanaf dit moment worden we niet meer gestoken. De steekmuggen vliegen merkbaar tegen de huid aan, maar vliegen ook direct weer weg, als gevolg van de scherp riekende stof die in dit anti-muskietenvloeistof zit. Dat wandelt zo een heel stuk aangenamer.
Verderop komen ons twee Pools-Duitse wandelaars tegemoet. We raken in gesprek met hen. De man en de vrouw vertellen over hun grote wandelervaring over vele Duitse wandelroutes. Zij wandelen regelmatig weekends van twee tot vier dagen, om net zoals wij langeafstandpaden geheel te bewandelen.
Zij bewandelen in meerdere weekends in de periode van zo'n twee kalenderjaren de Duits-Nederlandse Hünenweg. Ze zijn begonnen in het Duitse Osnabrück, en hopen volgend jaar eens in Groningen te arriveren, het eind van de Hünenweg.

Naar Versen
Nadat we het bos zijn uitgelopen aan de overzijde van de Jägerstrasse kruisen we op de Schüninghsdorfer Strasse de Wesuwer Schloot, en even later gaan we via een viaduct over de Duitse A31.
Aan de overzijde van de Süd-Nord-Strasse zien we een abri staan. Gelukkig staat daar een houten zitbank in, want we hebben nu al meer dan viereneenhalf uur aaneengesloten gelopen, zonder te pauzeren. Het is dus wel de hoogste tijd voor een rustpauze. En die vinden we hier tegenover een moderne Mariakapel in deze schaduwrijke abri. We wandelen hier door een streek waar wellicht veel rooms-katholieken wonen, omdat we toch heel regelmatig Maria-kapellen langs de weg zien staan.
Tegenover de Georg-Sperl-Strasse verlaten we het asfalt, om verder te gaan over een mooi veldpad tussen de akkers door. 
Nadat we zo een heel eind in oostelijke richting hebben gelopen, wandelen we op de Pappelallee het dorp Versen binnen, en ook direct al weer uit.
Als we op Zur Windmühle lopen, gaan we om een nieuwbouwwijk heen het dorp Versen weer binnen.
Nu hadden we gehoopt dat we op Zum Paradies in Versen even hadden kunnen verpozen in het Mongoolse restaurant, maar dat blijkt ijdele hoop te zijn, want die is nu nog gesloten. Verder is hier geen horeca, dus er zit niets anders op dan maar door te lopen.

Ems-Altarm-Versen
We wandelen Versen uit, en lopen dan naar de Ems-Altarm van Versen, een voor scheepvaart afgesloten oude meander van de Duitse rivier de Eems. 
Hier passeren we ook een smalle stroomversnelling in die oude meander.
Vanaf dit punt gaan we een heel smal oeverpad op, dat de oude meander volgt. 
Hier en daar passeren we sportvissers, die langs de rivieroever hun visstek hebben gevonden, door enkelen uitgebreid ingericht met een imposante sportvissersuitrusting. Daar passeren we ook twee Nederlandse jongemannen, die hier hun vistentjes al hebben opgezet, en die ons vertellen dat ze hier de komende twee nachten zullen verblijven om in de rivier doorlopend te vissen. Ze vertellen ons dat in deze rivier een groot aantal verschillende vissoorten gevangen kan worden. Logisch dat we dus zoveel sportvissers passeren hier op het oeverpad.
Onder het donkere bladerdek van de bomen langs de rivier bloeien overigens prachtige helderwitte bloemen.

Ems-Altarm-Roheide-West
Vlak vóór de rivierbrug over de E233 maken we via Zum Bergham en de Spiekweg een doorsteek van de meander van de Ems-Altarm naar de oude Eems-meander van de Ems-Altarm-Roheide-West.
Vanaf ons begin van de Ems-Altarm valt ons op hoe minimalistisch hier de gele bewegwijzering is van de Hünenweg. Zo is bijvoorbeeld niet aangegeven hoe je vanaf de Ems-Altarm-Roheide-West op aanwijzing van die gele bordjes het bosperceel in zou moeten gaan. Wel is hier met witte wegwijzers van de Hünenweg aangegeven hoe de verbindingsroute naar Meppen loopt. We volgen dan ook voorlopig de witte Hünenweg-wegwijzers tot we bij de oever van de Eems aankomen. 
Iets verderop beginnen dan de gele wegwijzers weer, en kunnen we die over het fietspad langs de Eems volgen totdat we ter hoogte van ongeveer Bundesstrasse 70 de stad Meppen binnenwandelen.
Even later passeren we de locatie waar de Hase en de Eems elkaar kruisen.
Over de Ems-Brücke van de Schullendamm wandelen we de oude binnenstad van Meppen binnen.

Naar de Markt van Meppen
Via de Emsstrasse en de Haserstrasse lopen we direct door naar de Markt van Meppen.
Op de Markt zien we nog de kleurrijk versierde Meiboom staan. 
Aan het andere eind van de Markt arriveren we bij het markante, oude Raadhuis (1408) van het middeleeuwse Meppen. 

We lopen om het stadskantoor heen in de richting van de Gymnasialkriche der Jesuiten. 
Daar nemen we plaats op een schaduwrijk terras, om beschermd tegen de warme zon een heerlijk koud drankje te drinken, alvorens we Meppen straks weer zullen verlaten. 
Hier op de Markt van Meppen hebben we het eindpunt bereikt van het Nederlandse Hondsrugpad.
Na het verkoelende drankje wandelen we terug over de Markt, om onze auto af te halen in de parkeergarage in het stadscentrum van Meppen. 
Morgen is het Pinksteren, en we krijgen gasten in huis, dus we moeten onderweg nog wel de nodige boodschappen halen voor de komende dagen.

Eerst nog boodschappen voor Pinksteren
Het is onderwijl al na vijven in de middag, en als we nu via Weiteveen eerst naar huis rijden, naderen we in Nederland de sluitingstijd van de verswinkels en de supermarkten. Daarom zoeken en vinden we hier in Meppen een bakker, waar we alvast onze broodartikelen kopen, we gaan de Pinksterdagen dus voor een goede verandering in met Duitse broden: regionale Emslandstuten, Mischbrot, Dreikornbrot, Weltmeisterbrot en Schwartzbrot.
En omdat we weten dat Westerbork - dat we straks passeren - in elk geval twee grotere supermarkten heeft, gaan we daar straks onderweg de rest van onze boodschappen halen.
Vanuit Meppen rijden we met onze ene auto terug naar Weiteveen. Daar halen we onze andere auto af, en dan rijden we direct door naar Westerbork. Na het succes van het boodschappen in Westerbork, rijden we vervolgens door naar Feinsum, waar we om ongeveer kwart voor negen 's avonds arriveren.