maandag 31 mei 2021

Bestrijding van de reuzebereklauw bij Feinsum

Maandag 31 mei 2021

Bestrijding van de reuzebereklauw bij Feinsum

















Uitheemse plantensoort
In de gemeente Leeuwarden komen verschillende planten-exoten voor. Dit zijn planten die van nature niet in Nederland voorkomen. Sommige exoten vormen een bedreiging voor onze natuur. Dit worden 'invasieve exoten' (uitheemse soorten) genoemd. Eén van de meest voorkomende soorten is de reuzeberenklauw. 
Het belangrijkste probleem van deze invasieve exoten is dat ze andere planten verdringen. Het sap van de reuzenberenklauw kan bovendien blaren geven op de huid, of in combinatie met zonlicht zelfs leiden tot ernstige brandwonden. 

Bestrijding door de gemeente
De gemeente Leeuwarden is bij voortduur bezig met het inventariseren van deze invasieve exoten. Dat doen ze onder andere door het in kaart brengen van de vindplaatsen. Daardoor weten ze enerzijds hoe groot het probleem is, en anderzijds waar welke exoot zich bevindt. Daar passen ze dan de juiste maatregelen, zoals bestrijding, op aan.
Nadat ik op verzoek van de gemeente drie jaar geleden bij de gemeente melding heb gedaan van enkele clusters van reuzebereklauw aan de westkant van de Hyltsjebrêge bij Feinsum, heeft de gemeente de bestrijding alhier aangepakt. 
De gemeente experimenteert ondertussen met verschillende bestrijdingsmethoden, om deze gevaarlijke, bij Feinsum langs de weg staande exoot zo goed mogelijk te bestrijden.
Ook vandaag komt er weer een medewerker van de gemeente langs om de reuzebereklauw aan de Hege Hearewei bij de Hyltsjebrêge te bestrijden. Met eerst de schep en met het nastrooien van gif wordt het cluster reuzebereklauw zo goed als mogelijk bestreden, in de hoop dat hij verdwijnt, of tot kleine schaal marginaliseert.
Het is een hardnekkige strijd, maar wellicht wint de aanhouder ook hier.

Door stadsparken, hofjes en de gezelligste winkelstraten

Zondag 30 mei 2021
 
Start van de stadswandeling bij het Groninger Museum

















Fascinerende voetreis door de kop van Drenthe
De Groninger Onlanden en de fijnmazige waterlopen tussen de stad Groningen en het Drentse Veenhuizen vormen een natuurlijke loper die de stad en het platteland verbinden. Hier is in korte tijd een prachtige wildernis geschapen en ontstaan, die zich kan meten aan de vermaarde Oostvaardersplassen of de Veluwe. Reeën foerageren hier tot aan de rand van de Groningse nieuwbouwwijken, de vos struint door het Groninger Stadspark en de bever en de otter voelen zich thuis in de nieuwe, langgerekte moerasdelta.
De in 2016 gepubliceerde wandelgids 'Langs de mooiste diepjes in de kop van Drenthe' is het tweede deel in de 'Wandelknooppuntenreeks' van landschapsjournalist en voetreiziger Fokko Bosker. Deze wandelaar-schrijver neemt je als wandelaar als het ware mee op een voetreis door een fascinerend landschap met een heel eigen geschiedenis.
De twaalf thematische verhalen die bij de twaalf etappes horen, staan stil bij de rijke cultuurhistorie van de streek, bij de opmerkelijke flora en fauna en daarnaast ook bij de ultieme schoonheid van het wandelen. De auteur omarmt de neerbuigende kwalificatie van 'landloper' als geuzennaam en geeft aan het bestaan als lanterfanter een nieuwe, positieve betekenis.
Deze 'landloper' Bosker heeft in zijn wandelgidsen al vele duizenden kilometers in Fryslân en Groningen verkend. De Kop van Drenthe - waarover deze wandelpublicatie gaat - behoort qua afwisseling en ongeplaveide wegen volgens Fokko tot de mooiste streken voor voetreizigers. Bosker voert je met deze wandelgids verhalenderwijs door een wandel-eldorado.

Een lustoord onder handbereik
In zijn wandelgids beschrijft Bosker een uitgestrekt gebied met verhalen, die de historie, de natuurbeleving en het wandelgenot met elkaar verbinden.
De route voert je in zeven etappes over een afstand van 122 kilometer van Groningen, via Roden, Norg en Een naar Veenhuizen, waarna je via Zeijen, Donderen en Eelde weer terug loopt naar de stad Groningen. Deze langeafstandswandeling is verrijkt met vijf rondwandelingen, in en vanuit Roden, Norg, Veenhuizen, Eelde en Groningen, over een totale afstand van 93 kilometer.
De totale afstand van 215 wandelkilometers toont je in twaalf trajecten de schoonheid van de natuur, en vooral van de variatie in oude landschappen. Door het in de loop van de afgelopen jaren herinrichten van de beekdalen is in dit gebied als het ware een samenhangend wildpark van nieuwe natuur geschapen en ontstaan.
In de begeleidende etappeteksten is veel aandacht besteed aan de natte en kruidenrijke groenlanden langs het netwerk van beken en stroompjes, voor de aardkundige vorming van het gebied en voor de cultuurhistorische elementen van deze regio.

Wandelknooppuntenreeks
Alhoewel het boek als tweede deel van een Wandelknooppuntenreeks wordt betiteld, tref je als lezer-wandelaar de Wandelknooppunten niet in de reisgids aan. De wandelgids bevat dus geen routebeschrijving in opeenvolgende wandelknooppunten. Wel wordt in het verhalende deel in globale bewoordingen iets aangegeven van markante punten onderweg, die enige indruk geven van de te volgen route, maar dat is niet een complete routebeschrijving zoals die in wandelgidsen te doen gebruikelijk is. Maar wat wel de route goed aangeeft, dat is de wandelkaart die als bijlage bij deze wandelgids is gevoegd. Die toegevoegde wandelkaart is goed gedetailleerd, en daarop staan in verschillende kleuren de routes van de zeven etappes van het hele traject en ook van de vijf rondwandelingen. Deze wandelkaart zou moeten volstaan om correct 'en route' te blijven.

Door stadsparken, hofjes en de gezelligste winkelstraten
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om vandaag de twaalfde - en daarmee laatste - etappe van deze wandelgids te gaan lopen.
Deze twaalfde etappe is het 'Rondje Groningen'; volgens de wandelgids 17 kilometer lang. 
Het thema van deze wandeling is 'Door stadsparken, hofjes en de gezelligste winkelstraten'. Met deze routegids voert Bosker ons door Groninger stadsparken, langs hofjes in het stadscentrum en door enkele van de winkelstraten van de stad Groningen. 
In grote lijnen gaan we vanuit het NS-station eerst door het Noorderplantsoen, en dan door het stadscentrum naar en langs het Winschoterdiep, waarna je tot slot het Sterrenbos doorkruist richting Groninger centraal station.

Zon-dag
Om 8:30 uur verlaten we Feinsum en rijden we met de auto naar het treinstation van Hurdegaryp, waar we de auto parkeren. Om 9:00 uur vertrekt onze stoptrein naar Groningen, waar we iets na half tien vanmorgen arriveren in het momenteel in verbouwing zijnde treinstation (1895). Onze etappe van vandaag begint op het stationsplein vóór het NS-station, bij het standbeeld van het Peerd van Ome Loeks, met het zicht op het Groninger Museum.
Als we vertrekken uit Feinsum is het droog bij een heldere lucht, en het ziet er naar uit dat we vandaag volop zonneschijn gaan krijgen. De temperatuur is vanmorgen vroeg al 12 graden Celsius, en die loopt vandaag nog wel op tot rond de 20 graden Celsius. Dat is eindelijk - na veel betrekkelijke koude weken - weer eens lekker zomers weer, dus het zal vast ook een zon-dag worden met veel mensen op straat; ook op de buiten-terrassen, die onder de deze week verruimde Coronavoorwaarden weer langer open mogen.

Naar en door het Noorderplantsoen
Tegenover het NS-station steken we via de H.N. Werkmanbrug het Verbindingskanaal over, en dan wandelen we onder andere langs het Groninger Museum heuvelopwaarts over de Ubbo Emmiusstraat en de Folkingestraat door de oude Joodse buurt langs de synagoge naar de Vismarkt, met daarop de neoclassicistische Korenbeurs en de Der Aa-kerk aan het Akerkhof, liggend op de noordelijke uitloper van de Hondsrug. Langs de A lopen we naar het Reitdiep. Daar wandelen we het fraaie Noorderplantsoen in. Bij de uitgang van het Noorderplantsoen aan de Nassaulaan ontmoeten we Durkje haar collega Dominique, die hier met een groep sportief aan het bootcampen is. Voorbij het Nassauplein lopen we door de Oranjewijk eerst langs het Reitdiep en daarna langs de spoorlijn richting Delfzijl. Door de Louïse Henriëttestraat en de Kerklaan gaat het vervolgens weer terug naar het Noorderplantsoen. 
Toen we vanmorgen het stadscentrum in liepen, was het nogal stil op straat, maar nu we voor de tweede maal het Noorderplantsoen in wandelen, is het al aanmerkelijk drukker geworden; ook op het terras van het paviljoen Hier is het al gezellig druk. Tussen de vele joggers, wandelaars en bootcampers lopen we naar het paviljoenterras, waar we een kop koffie drinken.

Naar en door de Prinsentuin
Door de Nieuwe Ebbingestraat lopen we na deze zonnige koffiepauze naar de Nieuwe Kerk (1660), die in een groene oase in de dichtbevolkte stadswijk staat. Daarna gaat de route langs De Oude Hortus.
Via de Nieuwe Boteringestraat lopen we naar de Boteringebrug. Aan de andere zijde van de brug gaan we langs het Lopende Diep naar de Oude Kijk in Het Jatstraat. Die voert ons naar de Broerestraat, waarin we tussen de Universiteitsbibliotheek en het Academiegebouw van de Rijksuniversiteit Groningen doorlopen. 
De gevelsteen van het Groninger provinciewapen - dat bestaat uit een combinatie van het wapen van de stad en van de Ommelanden - blinkt in de zon. Het wapen van de Ommelanden met haar elf harten van de waterroosplomben verwijst naar de tijd waarin de huidige provincie Groningen nog deel uitmaakte van Frisia, dat indertijd bestond uit het gehele Noord-Nederlandse en Noord-Duitse kustgebied. De bijbeltekst in het wapen - vertaald: 'Het woord des Heren is een lamp voor onze voeten'- verwijst nog naar de oorspronkelijke christelijke identiteit van de universiteit van Groningen.
Daarna gaat het verder, de Grote Markt op, waar we de Martinikerk met haar imposante Martinitoren vol in beeld krijgen.
Op het Martinikerkhof ligt een groot aantal deelnemers van een yoga-sessie, uitgestrekt, op kleden in het hoge gras. Wij lopen door de Gardepoort naar de Prinsentuin. Het is nu half twaalf, en voordat we de Maagdenbrug oversteken, nemen we in het Rosarium van de Prinsentuin plaats op een bankje voor onze lunchpauze. 

Naar en door het Sterrenbos
Over de Turfsingel langs de woonboten, over de Sint-Jansbrug, door de Sint-Jansstraat en de Schoolstraat lopen we achter het imposant-grote Forum Groningen langs. 
Door het oude stadscentrum wandelen we naar het Pelstergasthuis, maar daar blijkt dat de toegang tot het hofje van dit oudste Groningse gasthuis is afgesloten voor het publiek.
Daarom lopen we direct door, over de Herestraat, het Hereplein, de Heresingel en de Radesingel naar de Trompstraat en de Trompkade. Als we de Sint-Jozefkathedraal (1885) passeren, komen de parochianen net de kerk uit.
Langs een lange rij woonboten wandelen we langs het Oude Winschoterdiep naar de Euroborg Groningen, de 'voetbalkathedraal' van FC Groningen. 
Ondertussen hebben we al even telefonisch contact gehad met Jan Wijbe om een afspraak in het Sterrenbos te arrangeren, waar we tijdens onze stadswandeling Jan Wijbe & Gaby met Pepijn zullen ontmoeten. Zij komen op de fiets vanuit Meerstad naar het Sterrenbos. Wij lopen via het treinstation Groningen Europark en langs het opvallende DUO-gebouw naar het Sterrenbos, waar we hen opwachten. In het Sterrenbos vinden we een plekje in het gras, bij de bosvijver in het Sterrenbos (1765).

Afronding van een wandeldag en een wandelgids
Na deze picknick krijg ik Pepijn in de draagzak en lopen we met zijn tweeën met de wandelgids in de hand voorop als we met zijn vijven langs de Zuiderbegraafplaats en door het Dinkelpark naar de Merwedestraat gaan.
Aan het eind van de Merwedestraat en aan het begin van de Davidstraat heeft het wijkcafé De Klikspaan een terras ingericht, waarop we nog even een drankje nemen, alvorens wij de trein terug nemen vanuit Groningen naar Hurdegaryp. 
Op straat heerst een opgewekte stemming. Het is prachtig zonnig weer. De mensen komen naar buiten en de terrassen zijn nagenoeg alle vol, dus voor velen is dit een zonnige zondag om volop van te genieten.
Met deze stadwandeling hebben Durkje en ik alle twaalf wandelingen van de wandelgids 'Langs de mooiste diepjes in de kop van Drenthe' afgerond. Gedurende de drie voorjaars maanden van dit jaar hebben we de twaalf gevarieerde etappes door Groningen en Drenthe gelopen.

Jabikspaad in plaats van Camino Portugués

Zaterdagmiddag 29 mei 2021

Twee pelgrims uit Oldebroek op het Jabikspaad bij Feinsum


















Stop op pelgrimeren in Europa
Sinds het begin van de Corona-pandemie is het voor beginnende en ervaren pelgrims nagenoeg onmogelijk om vrijelijk over de Europese pelgrimspaden te pelgrimeren naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela. Landsgrenzen werden gesloten, overnachtingslocaties gingen dicht, regiogrenzen mogen niet worden overschreden en met openbaar vervoer kun je niet heenreizen of terugreizen.
Zo waren Durkje en ik van plan om vorig jaar in de meivakantie via de kustroute te gaan pelgrimeren van het Portugese Porto via het Spaanse Pontevedra naar Santiago de Compostela. Dat kon helaas in 2020 niet doorgaan, maar ook dit jaar bleek dat geen haalbare kaart te zijn.
Daarin staan wij als pelgrims niet alleen, want we horen van en lezen over medepelgrims dat ook zij geen kans zien om hun internationale pelgrimage-plannen ten uitvoer te brengen.

Friese Camino
Zo ook het echtpaar uit Oldebroek, dat vorig jaar en ook dit jaar van plan was om de kustroute van de Camino Portugués te gaan wandelen. Ook zij kregen vorig jaar te horen dat het in 20202 niet kon, en in 2021 dat het ook dit jaar geen optie was in dit voorjaar.
Maar ja, als je wel die vakantieweken hebt gepland, en helaas niet kunt pelgrimeren op buitenlandse pelgrimspaden; wat doe je dan?
Welnu, wij hebben geconstateerd dat veel wandelaars en pelgrims hebben (her)ontdekt dat ook het pelgrimeren over Friese en Nederlandse pelgrimspaden een prima optie is. Het Friese Jabikspaad van Sint-Jacobiparochie naar het Overijsselse Hasselt is een schitterende Fries-Nederlandse aanlooproute richting Santiago de Compostela.
Het echtpaar uit Oldebroek heeft dan ook het plan opgevat om vandaag in Sint-Jacobiparochie van start te gaan op het Jabikspaad, teneinde later - als de Corona-maatregelen verruimd zijn - de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela in het buitenland (België en/of Frankrijk en/of Spanje) verder voort te zetten.
Vanmiddag melden deze twee pelgrims zich bij onze Refugio Ulreia Feinsum aan het Jabikspaad bij Feinsum om een refugio-stempel in hun stempelkaart van het Jabikspaad te krijgen.
Na een gezellig gesprek en met het pelgrimsstempel in hun pelgrimspaspoort gaan deze twee beginnende pelgrims op hun eerste Friese pelgrimsdag verder op het Jabikspaad, over de Hege Hearewei richting Stiens.

Pelgrimeren met GPS

Zaterdagochtend 29 mei 2021
 
Downloadpagina voor pelgrimsroutes met GPS
















Global Positioning System
Op de website van ons Nederlands Genootschap van Sint Jacob (NGvSJ) is voor beginnende en ervaren pelgrims een schat aan informatie te vinden over wandel- en fietsroutes. 
Van veel Jacobsroutes in Nederland, door België, Frankrijk, Spanje en Portugal naar Santiago de Compostela zijn tracks te downloaden. 
Behalve de routes zijn daar ook vaak voorzieningen zoals overnachtingsmogelijkheden op weergegeven. 
Met de juiste app op je mobiele smartphone kan deze pelgrimsroute-informatie een handig hulpmiddel zijn, ook op jouw pelgrimstocht.
Bij het pelgrimeren kun je met je smartphone gebruik maken van GPS.
Vanmorgen gaat genootschapslid Ton Janssen ons in een live webinar wegwijs maken in het gebruik van GPS, met name op de mobiele telefoon. 
Dit live webinar is een initiatief van het Pelgrimsinformatiecentrum in de Groate Kerk van Sint-Jacobiparochie en van de Regio Friesland van het Nederlands Genootschap van Sint-Jacob.
Ongeveer dertig genootschapsleden nemen deel aan dit webinar.

Pelgrimeren met Maps.me op je smartphone
Ton Jansen heeft in 2015 de pelgrimstocht van Amsterdam naar Santiago de Compostela gelopen, en voelde toen de behoefte om onderweg gebruik te maken van GPS-software. Inmiddels heeft hij er zoveel ervaring mee opgedaan dat hij andere genootschapsleden goed kan instrueren over het gebruik van deze digitale pelgrimsgidsen.
Tijdens zijn presentatie gaat Ton Jansen nader in op onder andere de volgende onderwerpen:
  1. 1. Algemene informatie over GPS: smartphone en andere GPS-apparaten (bijvoorbeeld de Garmin); over soorten signalen, inclusief voor- en nadelen van het gebruik ervan;
  2. 2. Het programma Maps.me als voorbeeld van een goede app, inclusief voor- en nadelen van het gebruik ervan;
  3. 3. Wat kun je aan GPS-bestanden vinden op de site van het NGvSJ
  4. 4. Maak je smartphone of ander GPS-apparaat klaar om pelgrimsroutes te volgen;
  5. 5. Verwijzing naar de handleiding, waarin alles terug is te lezen, waarbij alles is te vinden op de download-pagina van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob.
Relativerend sluit de GPS-ambassadeur Ton Jansen zijn webinar wijselijk als volgt af:
Kijk onderweg niet teveel op je smartphone;
blijf om je heen kijken!

Klimaat en de verbeelding

Donderdag 27 mei 2021
  
Jesse van Amelsvoort

Studium Generale Leeuwarden
Mensen vertellen elkaar al duizenden jaren verhalen, in allerlei vormen. Door middel van verhalen geven we betekenis aan de wereld en verklaren die. Van de grotten van Lascaux, Griekse mythen en de Bijbel tot de romans van Tolstoj en Proust, series als The Crown en superheldenfilms: telkens worden op soms directe en soms symbolische wijze gebeurtenissen uit het echte leven verbeeld. 
Tegenwoordig zien we steeds vaker romans, films en kunstwerken langskomen, die het klimaat en de klimaatverandering representeren. Zulke ‘klimaatfictie’ of ‘klimaatkunst’ komt voor in allerlei vormen en maten. 
  • Wat vertellen deze verhalen ons over de tijd waarin we leven? 
Jesse van Amelsvoort vertelt hierover tijdens de 'Studium Generale Leeuwarden'-lezing van de Campus Fryslân van de Rijksuniversiteit Groningen. Jesse van Amelsvoort (1992) is literatuurwetenschapper en promovendus bij de RUG-Campus Fryslân. 
Zo'n zestig mensen nemen deel aan dit webinar.

Verhaal & betekenis
Bij de term 'klimaat' denken we vaak in beelden en/of we denken aan klimaatverandering en/of we denken aan films waarin het klimaat op aarde centraal staat. Dergelijke films hebben veelal als achtergrond dat wij de aarde uitputten door bijvoorbeeld teveel grondstoffen te verbruiken en/of het milieu ernstig te schaden.
De actuele populaire cultuur verbeeldt het klimaat, en stelt het bewustzijn van de verhouding van de mens tot het klimaat centraal, en/of het doet een poging om tot een oplossing van actuele klimaatproblemen te komen. 
Verhalen in boeken en in films en de verhalen van de kunstuitingen reflecteren hoe we leven. Dergelijke verhalen zijn betekenisgevend, en daarom èn zo kun je naar verhalen en/of kunst kijken.

Klimaat verhaald
Als we over de term klimaat spreken, bedoelen we de processen over een langere termijn, inclusief de veranderende weersomstandigheden.
Volgens de filosoof Timothy Morton is het begrip klimaat een zogenoemd 'hyperobject', iets dat zo groot is, dat het niet is vast te pakken. Juist omdat het zo groot is, voelen we de noodzaak tot verbeelding van het begrip, om het begrip klimaat beter te kunnen begrijpen. Gezocht wordt naar vormen om het klimaat zichtbaar te maken, en vandaag gaat deze lezing van Jesse van Amelsvoort over welke beelden daartoe bijvoorbeeld worden gecreëerd.
Dat we over het klimaat moeten nadenken, is nogal urgent, want ons klimaat heeft grote gevolgen voor ons leven. De historicus Dipesh Chakrabarty beschrijft de geschiedenis van de aarde als planeet, van de mens en van ons economisch systeem. Zijn boodschap is dat alles met elkaar samenhangt, dus we moeten ons daartoe verhouden.
Auteur Amitav Gosh schrijft over de uitdaging die verhalenvertellers in deze context hebben. Hij gaat in op de vraag welke verhaalvorm geschikt is om de ontwikkeling van de klimaatverandering te laten zien.

Verleden: klimaat als achtergrond
We kennen uit de literatuur van de Oude Grieken de verhalen over de de harmonie van de verhouding tussen de mens en de natuur.
Jesse van Amelsvoort toont ons schilderijen die iets van het toenmalige klimaat verbeelden. Bijvoorbeeld winterlandschappen met ijsvermaak, van Hendrick Avercamp en van Andreas Schelfhout. Maar ook de verandering in de kleuren van de zonsondergang, zoals bijvoorbeeld Turner die schilderde na de uitbarsting van de Tambora-vulkaan in Indonesië in 1815.

Heden: zelfbewust klimaat
De verhalen en de kunst van het heden verbeelden het huidige klimaat en roepen op tot actie. Voorbeelden daarvan zijn bijvoorbeeld de film 'The Day after Tomorrow' (2004) en de romans 'New York 2140' (Kim Stanley Robinson; 2017) en 'Gold Fame Citrus' (Claire Vaye Watkins; 2015), handelend over onder andere rampen, met klimaatvluchtelingen en dramatische toekomstvisioenen.
Daarentegen zijn er ook minder dramatische voorbeelden van dergelijke klimaatgeoriënteerde literatuur aan te wijzen. 
Ook in Nederland worden tegenwoordig dergelijke klimaatfictie-romans geschreven en gepubliceerd. Het verhaal 'Unterleuten' van Juli Zeh uit 2016, over een dorpsgemeenschap die uiteenscheurt als er sprake is van de noodzaak om windmolens te bouwen, kun je eveneens beschouwen als literatuur waarin klimaat(verandering) centraal staat.

Lezen door de klimaatbril
Wat je van deze lezing ook mee kunt nemen, is het feit dat het heel goed mogelijk is om met een bepaalde bril op (focus) binnenlandse en buitenlandse literatuur te gaan lezen, om zo - thematisch georiënteerd - kennis te nemen van wat in kunst en cultuur uiteenlopende uitingen zijn om zo'n thema nader uit te werken. Zo kun je bijvoorbeeld dat ogenschijnlijk ondenkbare 'hyperobject klimaat' denkbaar maken.
Bovendien ontdek je dan al lezende in boeken en al kijkend naar kunst dat zo'n begrip als klimaat(verandering) niet op zich staat. Begrippen zoals klimaat, klimaatverandering en landschap zijn immers altijd verweven met nog veel meer andere thema's en problemen van onze huidige samenleving.
Jesse van Amelsvoort beëindigt zijn lezing dan ook met de volgende uitspraak:
"We moeten blijven lezen,
en blijven nadenken, 
over wat literatuur ons brengt.

woensdag 26 mei 2021

Wiep & Durkje Koehoorn verslaafd aan pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela

Dinsdag 25 mei 2021
 
Pelgrimeren op Jacobswegen richting Santiago de Compostela

















Voorbereiding van de radioreportage Omrop Fryslân
Op maandag 17 mei 2021 is Froukje Sijtsma van Omrop Fryslân op werkbezoek geweest in onze Refugio Ultreia Feinsum om opnames te maken voor een reportage voor het radioprogramma 'Buro de Vries', dat afgelopen zondag is uitgezonden op Omrop Fryslân Radio.
Op mijn blog van die 17e mei 2021 heb ik daar al aandacht aan besteed.
Tot zover de voorbereidingen.


Uitzending op Eerste Pinksterdag 2021
Inmiddels is dat radio-interview afgelopen Pinksterzondag uitgezonden op Omrop Fryslân. 
Voor de lezers van deze weblog, die deze radio-reportage nog willen beluisteren, of die reportage nog een keer willen beluisteren, geef ik je hierbij: de weblink naar Buro de Vries, over de reportage 'Wiep en Durkje verslaafd aan pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela'.

Als je na het openen van bovenstaande weblink op de dan verschijnende webpagina met je muis op het witte driehoekje klikt in de zwarte balk tussen de eerste en de tweede foto, dan krijg je de elf minuten durende radio-reportage te horen.


dinsdag 25 mei 2021

Groot-Frieslandpad van Eenigenburg naar Nieuwe Niedorp

Pinkstermaandag 24 mei 2021
 
Tussen de schapen door op de grasdijk langs de Ringvaart

















Wandelen van West-Friesland (NL) naar Ostfriesland (D)
Stichting Wandelnet publiceerde in het jaar 2016 de wandelgids van het ‘Groot-Frieslandpad’, inmiddels bekend als ‘Lange-Afstand-Wandelpad 14’. Dit wandelpad begint in het Nederlandse Bergen aan Zee en eindigt in het Duitse Leer. De lengte van dit wandelpad is 362 kilometer.
De subtitel van deze wandelgids luidt ‘Wandelen van West- naar Ostfriesland’. Het Groot-Frieslandpad loopt door de Nederlandse provincies Noord-Holland, Fryslân. Drenthe en Groningen, en loopt vanaf de Nederlands-Duitse grens door de Duitse plaatsen Papenburg en Weener naar Leer.
De wandelgids heeft deze lange route opgeknipt in de volgende zeven regio’s: Noord-Kennemerland (19,8 km), West-Friesland (71,3 km), Súdwest-Fryslân (70,7 km), Opsterland (62,3 km), Kop van Drenthe (49,4 km), Veenkoloniën & Westerwolde (49,7 km) en Ostfriesland (39,1 km).


Tweedaagse door Noord-Kennemerland en West-Friesland
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om onze eerste vier etappes in twee opeenvolgende tweedaagses te gaan lopen. Op deze manier kunnen we de eerste 91,1 kilometers van Bergen aan Zee naar Enkhuizen in vier etappes met twee overnachtingen onderweg afwikkelen.
Daarna hoeven we de Afsluitdijk voor dit pad niet weer over, want de daaropvolgende etappes gaan dan vanuit Stavoren verder door Fryslân, en daarna dus verder in noordoostelijke richting naar en door Duitsland.
Gisteren liepen we al van Bergen aan Zee naar Eenigenburg. Onze tweede etappe begint vandaag derhalve in Eenigenburg. De lengte van deze etappe is 21,8 kilometer. Deze route brengt ons achtereenvolgens door 't Rijpje, Stroet, Dirkshorn, Oudkarspel en langs Waarland.

Miezer, droog en regen
Na onze overnachting en ontbijt in Hotel Babylon te Heerhugowaard brengen we eerst onze ene auto naar het eindpunt van vandaag, naar Nieuwe Niedorp, waarna we naar Eenigenburg rijden, waar we onze tweede etappe aanvangen om 9:45 uur.
Tijdens onze autorit regent het. Het weersvooruitzicht is allesbehalve mooi, maar dat maakt ons nu niet uit, want ook bij regen kunnen we wandelen. Liever hebben we natuurlijk mooi weer, maar als het regent, gaan we toch op pad. Nu hebben we evenals gisteren echter geluk, want 's morgens regent het heel lichtjes, waardoor paraplu en regenkleding in het geheel niet nodig zijn. Pas als we vanmiddag in Nieuwe Niedorp arriveren, begint het hard te regenen, waardoor we genoodzaakt zijn om nota bene onze laatste kilometer door het lintdorp nog gebruik te moeten maken van paraplu en regenponcho. Jammer van die natte laatste kilometer, maar voor de rest van de dag was het weer prima om te lopen.

Via 't Rijpje en Stroet naar Dirkshorn
Vanaf het Wandelstartpunt Eenigenburg wandelen we Eenigenburg uit, en nemen dan buiten het dorp de Grootveenweg en de Breelandsweg, om zo om de plaatselijke crossbaan heen te lopen, waarna we de rechte Jan van Schagenweg nemen naar het plaatsje 't Rijpje. 
Vanuit deze plaats nemen we het Rijperrijwielpad tussen de weilanden en akkers door naar de Terpweg, op weg naar Stroet.
Een bewoner van Stroet met wie we op straat in gesprek raken, geeft ons aan dat de kortste weg verderop rechtsaf is naar Dirkshorn. Maar dat is niet de route van het Groot-Frieslandpad. Onze etappe brengt ons namelijk via een fikse omweg over de Groenveldsdijk en de Van der Lindenlaan eerst naar het gemaal Valkkoog, waarna we over een grasdijk langs de plaatselijke golfbaan pas richting Dirkshorn lopen.
Aan de gevel van het voormalige Raadhuis van Dirkshorn hangt een plaquette uit de Tweede Wereldoorlog van een dankbaar Amersfoort. Dat roept nieuwsgierigheid op. Het blijkt dat in de meidagen van 1940 de inwoners van Amersfoort door de Staat gedwongen waren hun huizen te verlaten, omdat de stad onder water gezet zou worden. Veel Amersfoorters vluchtten naar Noord-Holland, en werden opgevangen in Dirkshorn. De inundatie ging echter niet door vanwege de capitulatie op 14 mei 1940. Daardoor konden de Amersfoorters spoedig weer terug naar hun huizen. Uit dankbaarheid is aan de bewoners van Dirkshorn deze plaquette al in 1941 aangeboden aan de gastvrije inwoners van Dirkshorn.

Langs de Ringvaart naar Oudkarspel
Voorbij de jachthaven van Dirkshorn en aan de overzijde van de N245 gaan we de hoge grasdijk op. Eerst lopen we hoog langs het Meer van Dirkshorn en daarna langs de Ringsloot naar de T-splitsing van de Ringsloot en de Ringvaart.  
Vanaf deze T-splitsing van beide waterwegen gaan we verder over het graspad op de polderdijk langs de Ringvaart. Ongeveer vijf kilometer lang is de grasdijk van Dirkshorn naar Oudkarspel. Eerst is de grasdijk prima begaanbaar, maar verderop staat het gras hoog op de Ringvaartdijk, en omdat het in de afgelopen nacht en vroege ochtend veel heeft geregend, zijn onze wandelschoenen, wandelsokken en wandelbroeken in een ommezien doornat van al het water dat aan de hoge dijkbegroeiing hecht. 
Een deel van de met schrikdraad afgerasterde grasdijk wordt begraasd door schapen. Omdat de grote kudde schapen dicht op elkaar samenschoolt, gaan we heel rustig tussen de schapen door. Dat ze daar geen hinder van hebben ondervangen, blijkt wel uit het feit dat ze ons daarna op de voet volgen over de grasdijk, tot aan het volgende schrikdraadhek.

Langs het Kanaal Alkmaar (Omval)-Kolhorn
Even later wandelen we Oudkarspel binnen.
Na een lunchpauze op het terras van het plaatselijke café wandelen we door de lange dorpsstraat van Oudkarspel naar de Allemanskerk. Daar lopen we over een veldpad om de kerk heen, waarna we wederom een grasdijk op gaan, om dan langs het water naar het Kanaal Alkmaar (Omval)-Kolhorn te lopen.
Over een lange grasdijk lopen we langs dat kanaal naar Waarland. Bij Waarland kruisen we via de Waarlandsbrug het kanaal en verderop de spoorlijn. Aan de andere zijde van het treinspoor gaan we de verharde Waarddijk op, die verderop als grasdijk onze route vormt aan de zuidzijde van het kanaal.
Bij het plaatsje Verlaat steken we het kanaal nog eens over, om dan verder langs het kanaal te gaan over een grasdijk, ook hier weer tussen schapen door.
Voorbij de Leierbrug komt De Rijd in zicht, en als we over de Kanaalweg naar de Westerbrug lopen, zien we ook Nieuw Niedorp al liggen.

Regen in Nieuwe Niedorp
Tot nu toe bleef het vandaag droog, maar links achter ons in het noordwesten komt een bijzonder dreigend donkere onweers- en regenlucht opzetten. We lopen vlot door naar Nieuwe Niedorp, in de hoop dat we nog vóór de regen bij onze auto zullen aankomen, maar dat blijkt ijdele hoop te zijn.
Op ongeveer één kilometer afstand van onze auto begint het ineens behoorlijk te regenen, dus nu zit er niets anders op dan toch maar gebruikt te gaan maken van de paraplu of van de regenponcho. De laatste kilometer met paraplu en poncho lopen we naar de auto aan het eind van de bebouwde kom.
Met de auto rijden we dan door de stromende regen terug naar onze andere auto in Eenigenburg. Als we daar aankomen, is het al weer droog. 
Tenslotte rijden we vanuit Eenigenburg weer terug naar huis, naar Feinsum, onderweg terugblikkend op de eerste mooie 45 kilometers van het Groot-Frieslandpad, van onze tweedaagse wandeling tussen Bergen aan Zee en Nieuwe Niedorp.
Een volgende keer hopen in twee dagen via Medemblik naar Enkhuizen te lopen.

Groot-Frieslandpad van Bergen aan Zee naar Eenigenburg

Pinksterzondag 23 mei 2021

 
Vanuit de Schoorlsche Duinen naar het strand en de Noordzee

















Wandelen van West-Friesland (NL) naar Ostfriesland (D)
Stichting Wandelnet publiceerde in het jaar 2016 de wandelgids van het ‘Groot-Frieslandpad’, inmiddels bekend als ‘Lange-Afstand-Wandelpad 14’. Dit wandelpad begint in het Nederlandse Bergen aan Zee en eindigt in het Duitse Leer. De lengte van dit wandelpad is 362 kilometer.
De subtitel van deze wandelgids luidt ‘Wandelen van West- naar Ostfriesland’. Het Groot-Frieslandpad loopt door de Nederlandse provincies Noord-Holland, Fryslân. Drenthe en Groningen, en loopt vanaf de Nederlands-Duitse grens door de Duitse plaatsen Papenburg en Weener naar Leer.
De wandelgids heeft deze lange route opgeknipt in de volgende zeven regio’s: Noord-Kennemerland (19,8 km), West-Friesland (71,3 km), Súdwest-Fryslân (70,7 km), Opsterland (62,3 km), Kop van Drenthe (49,4 km), Veenkoloniën & Westerwolde (49,7 km) en Ostfriesland (39,1 km).


Tweedaagse door Noord-Kennemerland en West-Friesland
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om onze eerste vier etappes in twee opeenvolgende tweedaagses te gaan lopen. Op deze manier kunnen we de eerste 91,1 kilometers van Bergen aan Zee naar Enkhuizen in vier etappes met twee overnachtingen onderweg afwikkelen.
Daarna hoeven we de Afsluitdijk voor dit pad niet weer over, want de daaropvolgende etappes gaan dan vanuit Stavoren verder door Fryslân, en daarna dus verder in noordoostelijke richting naar en door Duitsland.
Onze eerste etappe begint vandaag in Bergen aan Zee en eindigt in Eenigenburg. De lengte van deze etappe is 22,8 kilometer. Morgen lopen we dan vervolgens van Eenigenburg naar Nieuwe Niedorp.
Om 7.45 uur vertrekken we op deze Pinksterzondag vanuit Feinsum. Over de Afsluitdijk rijden we met beide auto’s naar Eenigenburg, waar we één van de auto’s achterlaten. Daarna rijden we met de andere auto door naar Bergen aan Zee; het beginpunt van de etappe van vandaag.
Het weer vandaag is voor ons boven verwachting mooi. Onderweg tijdens de autorit hebben we veel regen gehad, maar als we in Bergen aan Zee uitstappen, is het droog, en gedurende de hele wandeling blijft het ook droog, terwijl er toch regelmatig buien waren voorspeld. Het begint gedurende deze wandeldag wel harder te waaien, maar omdat we de zuidoostenwind in de rug hebben, vormt die voor ons geen overlast; integendeel.

Over het strand en door het Noordhollands Duinreservaat
Voordat we vanuit Bergen aan Zee vertrekken, drinken we eerst een kop koffie op één van de terrassen langs de strandopgang. Het is 10:00 uur als we in Bergen aan Zee het strand op gaan. We lopen langs de vloedlijn in noordelijke richting. Dikke vlokken schuim worden door de sterke golfslag het strand op geworpen, waardoor een lange sliert wit zeeschuim langs de vloedlijn ligt. Omdat de zon het zeeschuim beschijnt, tonen de luchtbellen van het zeeschuim - door de breking van het zonlicht - een rijk kleurenpalet.
Bij Strandpaviljoen Noord verlaten we de zee en het strand voor enige tijd, en gaan we het Noordhollands Duinreservaat in. Bij de entree kopen we twee dagkaarten, want om dit duinreservaat te mogen betreden, moet je een toegangskaartje bij je hebben. In noordoostelijke richting gaan we steeds dieper het duinreservaat in.

Door de Schoorlsche Duinen en langs de vloedlijn
Verderop draait de route door de duinen en over de Grensvlakte naar het noordwesten. De zon breekt door de wolken en de temperatuur stijgt. Onze jassen kunnen uit, en gedurende de rest van de wandeldag volstaat het om in onze wandeltruien te lopen. Als we een bosperceel verlaten en weer in het open duingebied komen, klimmen we naar het uitzichtpunt in de Schoorlsche Duinen. Vanaf de hoge duin hebben we een prachtig uitzicht over de Schoorlsche Duinen en over de Noordzee. Vanaf dit uitzichtpunt lopen we naar de doorgang in de duinen, waar we weer op het strand aankomen. Daarna volgt zo’n anderhalve kilometer over het strand, langs de vloedlijn. Op de korte strekdammen, die een eindje de zee in steken, stappen veel meeuwen en aalschovers gebroederlijk en gezusterlijk naast elkaar.
Bij Strandpaviljoen Paal 29 gaan we de Schoorlsche Duinen weer in. Dan volgt een route door eerst een open duinlandschap, en verderop door de beboste duinen.

Schoorl
Aan de oostzijde van de beboste duinen zien we bovenop een hoge duin het Buitencentrum Schoorl in de diepte liggen. We gaan over een hoge duintrap naar beneden, en vinden in het open duingebied bij het Buitencentrum Schoorl een picknickbank, waarop we plaatsnemen voor onze lunchpauze.
Na deze middagpauze wandelen we door naar het centrum van Schoorl. Onderweg, maar ook op de hoge klimduin in Schoorl, is het een drukte van belang. Veel recreanten – waaronder ook veel gezinnen met kinderen – benutten het mooie weer om er ook op uit te trekken in en rond Schoorl. Het lijkt vanwege de drukte op het eerste gezicht dat de mensen even de Corona-pandemie vergeten hebben, maar als je goed oplet, zie je dat de mensen daar toch wel rekening mee houden, door voldoende afstand van elkaar te houden. Zo wordt het op deze Eerste Pinksterdag toch nog gezellig voor iedereen in de frisse buitenlucht.

Langs het kanaal en over de ringdijk
Over mooie paden wandelen we Schoorl uit. Net voorbij Schoorl gaan we door een tunnel onder de N9 door, en dan komen we in Schoorldam bij het Noordhollands Kanaal. Dat kanaal steken we over via de Schoorldammerbrug, en iets verderop gaan we de Westfriesedijk op. Eerst lopen we over een graspad aan de voet van de Westfriesedijk langs Camping De Rekere, en verderop volgen we een breed graspad langs het Noordhollands Kanaal. Bij Recreatiepark ’t Geesterambacht is het terras geopend, dus daar drinken we een kop koffie alvorens we het laatste stuk van deze etappe wandelen.
Na deze korte koffiepauze volgen we voortdurend de hooggelegen asfaltweg over de Westfriesedijk, tot in Krabbendam. Op dit stuk passeren we enkele stolpboerderijen, die zo karakteristiek zijn voor West-Friesland.

Van Krabbendam naar Eenigenburg
Voorbij Krabbendam dalen we af van de Westfriesedijk. 
Op die plek worden we gewaarschuwd voor een stier in het veld. Omdat we verderop alleen maar drie koeien zien lopen, en die koeien bovendien achter schrikdraad lopen, achten we het niet nodig de aangegeven alternatieve route te lopen. Kortom, we blijven de originele route volgen, die langs de eigentijdse uitkijktoren boven op de ruïne van de Dwangburcht Nuwendoorn loopt. De vroegere dwangburcht ‘’t Huys te Nuwendoorn’ is in de dertiende eeuw gebouwd door Floris V, graaf van Holland en Zeeland, om de West-Friezen in toom te houden.
Ongeveer twee kilometer verderop wandelen we Eenigenburg binnen. Aan het feit dat we stijgend het dorp in wandelen, is te merken dat Eenigenburg vroeger is gebouwd op vier terpen. Voorin het dorp maken we even een uitstapje langs het zogenoemde 'Pinkster Poëziepad' een terp op naar de kleine dorpskerk van Eenigenburg, die - getuige de gevelsteen - is gebouwd in 1792.
Na dit kerkbezoek dalen we de terp af, en lopen we langs de plaatselijke camping en het Tara-meditatiecentrum naar de plaats in het dorp, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.

Mooie dag in Noord-Kennemerland
Voordat we in de auto stappen, eten we op dit wandelpunt ons laatste broodje, en daarna rijden we met deze auto terug naar Bergen aan Zee, waar we onze andere auto afhalen, die we daar vanmorgen op het beginpunt van het Groot-Frieslandpad hadden geparkeerd.
Vanuit Bergen aan Zee rijden we dan met beide auto’s naar ons hotel in Heerhugowaard, waar we bij het inchecken ook een avondmaaltijd reserveren op het overdekte, open buitenterras van het hotel.
We zien terug op onze eerste etappe van het Groot-Frieslandpad. Prachtig wandelweer, en bovendien een schitterende route door heel verschillende landschappen, van strand & zee, duinen met heide & bos, en voorbij Schoorl over de hoge ringdijk door het polderlandschap in de kop van Noord-Holland. Een heel mooi begin van dit lange-afstandswandelpad door het land van de Friezen.

Tweemaal aandacht voor pelgrimeren op Omrop Fryslân Radio

Maandag 17 mei 2021
 

Durkje wordt geïnterviewd door Froukje Sijtsma van Omrop Fryslân











Pelgrimeren naar Santiago de Compostela
Op twee manieren schenkt Omrop Fryslân vandaag aandacht aan pelgrimeren over het Friese Jabikspaad richting Santiago de Compostela.
Dezer dagen zal Omrop Fryslân tijdens twee verschillende radioprogramma's aandacht besteden aan het pelgrimeren.


1. Buro de Vries over Refugio Ultreia Feinsum
Vanmorgen komt radioprogrammamaker Froukje Sijtsma bij Durkje en mij op bezoek in onze Refugio Ultreia Feinsum.
Vorige week zijn de nodige voorbereidingen getroffen voor een radio-interview en vandaag is het zover dat de opname voor het verdiepende radioprogramma 'Buro de Vries' wordt opgenomen.
Het weer buiten is goed, dus de radio-opname kan buiten plaatsvinden.
Durkje en ik gaan tegenover onze refugio samen met Froukje Sijtsma het Jabikspaad op.
Onderweg wordt tijdens de radio-opname een groot aantal vragen gesteld over bijvoorbeeld onze eigen pelgrimstochten vanuit Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela. Maar ook wat het pelgrimeren voor ons persoonlijk betekent, komt aan de orde. Bijvoorbeeld over wat het pelgrimeren met ons doet en wat het voor ons betekent. Maar ook wat het ons als echtpaar heeft gebracht en hoe ons pelgrimeren te maken heeft met hoe wij als gelovige mensen in het leven staan. En uiteraard ook het feit dat wij iets terug willen geven aan het pelgrimspad en aan de pelgrims, door het bouwen van ons nieuwe huis met daarin een overnachtingsaccommocatie voor passerende pelgrims in onze Refugio Ultreia Feinsum komt aan de orde tijdens dit wandelende interview.
Na ongeveer een uur met z'n drieën buiten gewandeld te hebben, heeft Froukje Sijtsma meer dan voldoende reportagetijd om er een mooie radio-reportage van te maken.
Aanstaande Pinkstermaandag zal dit radio-interview worden uitgezonden in het radioprogramma 'Buro de Vries'. Op dinsdag 25 mei 2021 zal ik in een volgende blog het geluidsfragment van dit ongeveer elf minuten durende radio-interview ter beluistering beschikbaar stellen op deze weblog.

2. De middei fan Fryslân over Nijkleaster
Vanmiddag ben ik daarnaast live in de radio-uitzending in het radioprogramma 'De middei fan Fryslân'. Dit radio-interview gaat ook wel over pelgrimeren, en ook over het Friese Jabikspaad, maar nu ligt de focus op het feit dat we als Stifting Nijkleaster van plan zijn om een nieuw protestants, oecumenisch klooster te stichting op de locatie It Westerhûs, gelegen tussen het Friese Jorwert en Hilaard. Het is de bedoeling dat we hier als Nijkleaster een oude boerderij gaan restaureren en daarbij een aantal woningen voor kloosterlingen en een aantal gastenkamers voor kloostergasten te bouwen. Daarmee worden ook de pelgrims die de westroute van het Jabikspaad bewandelen in de gelegenheid gesteld om tussen het Friese Leons en Jorwert één of meerdere dagen te gast te zijn in het nieuwe klooster van Nijkleaster. Daarmee gaat ook Nijkleaster Westerhûs vorm en inhoud geven aan een Friese refugio, een overnachtingsaccommodatie voor pelgrims op het Friese Jabikspaad.
Het radio-interview over Nijkleaster aan het Jabikspaad is via internet nog te beluisteren via de weblink van het radio-programma van vandaag.
Als je op die website-pagina van Omrop Fryslân klikt op de regel '17 maaie 14:00-15:00' (zoals hieronder afgebeeld), dan kom je in het programmablok van dat uur terecht.
Als je daarna het witte driehoekje boven de '17' aanklikt begint het radioprogramma te lopen. 
Door het tijdbalkje dan naar 11:00 op te schuiven, en die dan los te laten, dan begint het radio-interview enkele tellen later.

  1. 17 maaie 13:00 - 14:00
  2. 17 maaie 14:00 - 15:00
  3. 17 maaie 15:00 - 16:00

 

Tijdens dit radioprogramma van Eric Ennema en Diana de Groot (zie bovenstaande foto) wordt het radio-interview met mij verzorgd door Diana de Groot.

Middagdutje in Feinsum

Middagdutje voor koeien in Feinsum

Zaterdag 15 mei 2021

Een leven van grazen & herkauwen
Twee jonge koeien grazen al geruime tijd in het weiland tegenover onze woning in Feinsum.
Af en toe wordt voor enkele dagen een kudde schapen bij de koeien in de weide gevoegd.
Koeien en schapen grazen dan voor enkele dagen gemoedelijk samen in hetzelfde weiland.
Het leven van dit vee bestaat voornamelijk uit grazen en herkauwen.
Nu en dan wordt na het grazen een plaatsje gezocht in het grasland, om daar in alle rust te herkauwen.
En een enkele keer wordt er even in het weiland geslapen.
Een kort middagdutje alvorens het grazen en herkauwen wordt voortgezet.

zaterdag 15 mei 2021

Oneindige moerassen tot aan de dorpel van de stad

Vrijdag 14 mei 2021


Wandelpad door De Marsen in De Peizer- en Eeldermaden (De Onlanden)

















Fascinerende voetreis door de kop van Drenthe
De Groninger Onlanden en de fijnmazige waterlopen tussen de stad Groningen en het Drentse Veenhuizen vormen een natuurlijke loper die de stad en het platteland verbinden. Hier is in korte tijd een prachtige wildernis geschapen en ontstaan, die zich kan meten aan de vermaarde Oostvaardersplassen of de Veluwe. Reeën foerageren hier tot aan de rand van de Groningse nieuwbouwwijken, de vos struint door het Groninger Stadspark en de bever en de otter voelen zich thuis in de nieuwe, langgerekte moerasdelta.
De in 2016 gepubliceerde wandelgids 'Langs de mooiste diepjes in de kop van Drenthe' is het tweede deel in de 'Wandelknooppuntenreeks' van landschapsjournalist en voetreiziger Fokko Bosker. Deze wandelaar-schrijver neemt je als wandelaar als het ware mee op een voetreis door een fascinerend landschap met een heel eigen geschiedenis.
De twaalf thematische verhalen die bij de twaalf etappes horen, staan stil bij de rijke cultuurhistorie van de streek, bij de opmerkelijke flora en fauna en daarnaast ook bij de ultieme schoonheid van het wandelen. De auteur omarmt de neerbuigende kwalificatie van 'landloper' als geuzennaam en geeft aan het bestaan als lanterfanter een nieuwe, positieve betekenis.
Deze 'landloper' Bosker heeft in zijn wandelgidsen al vele duizenden kilometers in Fryslân en Groningen verkend. De Kop van Drenthe - waarover deze wandelpublicatie gaat - behoort qua afwisseling en ongeplaveide wegen volgens Fokko tot de mooiste streken voor voetreizigers. Bosker voert je met deze wandelgids verhalenderwijs door een wandel-eldorado.


Een lustoord onder handbereik
In zijn wandelgids beschrijft Bosker een uitgestrekt gebied met verhalen, die de historie, de natuurbeleving en het wandelgenot met elkaar verbinden.
De route voert je in zeven etappes over een afstand van 122 kilometer van Groningen, via Roden, Norg en Een naar Veenhuizen, waarna je via Zeijen, Donderen en Eelde weer terug loopt naar de stad Groningen. Deze langeafstandswandeling is verrijkt met vijf rondwandelingen, in en vanuit Roden, Norg, Veenhuizen, Eelde en Groningen, over een totale afstand van 93 kilometer.
De totale afstand van 215 wandelkilometers toont je in twaalf trajecten de schoonheid van de natuur, en vooral van de variatie in oude landschappen. Door het in de loop van de afgelopen jaren herinrichten van de beekdalen is in dit gebied als het ware een samenhangend wildpark van nieuwe natuur geschapen en ontstaan.
In de begeleidende etappeteksten is veel aandacht besteed aan de natte en kruidenrijke groenlanden langs het netwerk van beken en stroompjes, voor de aardkundige vorming van het gebied en voor de cultuurhistorische elementen van deze regio.

Wandelknooppuntenreeks
Alhoewel het boek als tweede deel van een Wandelknooppuntenreeks wordt betiteld, tref je als lezer-wandelaar de Wandelknooppunten niet in de reisgids aan. De wandelgids bevat dus geen routebeschrijving in opeenvolgende wandelknooppunten. Wel wordt in het verhalende deel in globale bewoordingen iets aangegeven van markante punten onderweg, die enige indruk geven van de te volgen route, maar dat is niet een complete routebeschrijving zoals die in wandelgidsen te doen gebruikelijk is. Maar wat wel de route goed aangeeft, dat is de wandelkaart die als bijlage bij deze wandelgids is gevoegd. Die toegevoegde wandelkaart is goed gedetailleerd, en daarop staan in verschillende kleuren de routes van de zeven etappes van het hele traject en ook van de vijf rondwandelingen. Deze wandelkaart zou moeten volstaan om correct 'en route' te blijven.

Oneindige moerassen tot aan de dorpel van de stad
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om vandaag de tiende etappe van deze wandelgids te gaan lopen.
Deze tiende etappe is het traject van Eelde-Paterswolde naar Groningen; volgens de wandelgids 17 kilometer lang.
Het thema van deze wandeling is 'Oneindige moerassen tot aan de dorpel van de stad'. De wandelkaart en ook de wandelgids van deze route maken duidelijk dat we tussen de bebouwde kom van Eelde en van de stad Groningen voornamelijk door het moerasgebied gaan lopen, dat De Peizer- en Eeldermaden wordt genoemd, en dat ook wel De Onlanden wordt genoemd.
Deze tiende etappe vertrekt vanuit het centrum van Paterswolde. Je loopt dan eerst naar en door Eelde, om vervolgens in het buitengebied door achtereenvolgens het Hoogeveld, het Lage Stuk, De Marsen, De Eekhof, de Weeringsbroeken en Het Park naar de bebouwde kom van Eelderwolde te lopen, dat het meest zuidelijke punt is van de stad Groningen.

Frisse wandeldag
Om 7:20 uur verlaten we Feinsum en rijden we met de auto naar Paterswolde. Daar parkeren we straks de auto, omdat daar de route van vandaag begint. 
Als we vertrekken uit Feinsum is het droog en het ziet er naar uit dat we vandaag alleen maar onder een dik wolkendek zullen lopen. Het blijft wel droog en de temperatuur is beduidend lager dan gisteren. De temperatuur loopt vandaag op van 9 naar 12 graden Celsius. Dat is tien graden kouder dan gisteren, toen we van Donderen naar Paterswolde liepen. We gaan dus een lekker frisse wandeldag tegemoet.

Door de Onlanden
Buiten Eelde volgen we een heel eind de Westerhorn. Nadat we het Eelderdiep zijn overgestoken, wandelen we net voorbij Huis ter Hansouwe over een veldpad het Lage Stuk in.  
Verderop steken we nogmaals het Eelderdiep over, en daarna volgt een prachtig pad over een hoger gelegen kade door het laagliggende beekdal van het Eelderdiep, door De Marsen, naar het bosperceeltje van De Eekhof.
Ook ten noorden van De Eekhof blijven we het Eelderdiep volgen. De rivier groeit snel dicht door allerhande waterplanten, en de meerkoeten nestelen hier volop. We zien onderweg ook zwaluwen, een waterhoen, ganzen, een reiger, zwanen; en eendenkuikens zijn in het bijzijn van een moeder-eend druk op zoek naar voedsel langs de oever van de rivier.
In Het Park naderen we de eerste stedelijke nieuwbouw. Grote woningblokken rijzen hoog op aan de rand van de Onlanden. Ze vormen een hard contrast met dit uitgestrekte natuurgebied, maar dat de bewoners vanuit die hoogbouw een schitterend uitzicht hebben over De Peizer- en Eeldermaden is wel duidelijk. Vóór één van de woonblokken nemen we plaats op een bankje voor onze koffiepauze nabij de sluis van Eelderwolde.

Door de stad Groningen
Na deze pauze wandelen we in het park van de Hoornseplas over de Drents-Groningse provinciegrens. Over de loopbrug voor fietsers en wandelaars steken we het water over waar deze loopbrug de Hoornseplas scheidt van het Hoornse Meer.
Vanaf Kaap Hoorn lopen we dan langs de Hoornse Plas Beach tot aan de Speeltuin Hoornseplas. Daar verlaten we door het park en over het parkeerterrein dit Groninger dagrecreatiegebied, en vervolgen we onze weg langs de Paterswoldseweg naar de Picardthofplas.
Door het vakantiepark Picardthof lopen we naar het volkstuincomplex van de Tuindersvereniging Diverdoatsie. 
Net op het moment dat we door de betonnen tunnel lopen onder de A7 belt Diana de Groot van Omrop Fryslân om een agenda-afspraak te maken voor het radio-interview van aanstaande maandagmiddag. Pas als we de tunnel door zijn, hebben we weer goed bereik, en maken we een afspraak voor het tijdstip waarop ik live in de uitzending van Omrop Fryslân Radio kom.
Ten noorden van de A7 komen we in het Groninger Stadspark. Als we het hele Stadpark door hebben gelopen, vervolgen we onze route over de Parkweg en de Rabenhauptstraat tot aan het centrale busstation van Groningen. 
Enkele minuten vóór twaalf uur arriveren we op het busperron voor de bus, en om 12:03 uur vertrekt onze bus al naar Paterswolde. Rond 12:30 uur zijn we weer terug bij onze auto, en vertrekken van Paterswolde, terug naar huis in Feinsum.

Een avontuurlijke reis door de tijd over ongeplaveide paden

Donderdag 13 mei 2021 - Hemelvaartsdag

 
Bij de Steilrand Donderen van Geopark Hondsrug

















Fascinerende voetreis door de kop van Drenthe
De Groninger Onlanden en de fijnmazige waterlopen tussen de stad Groningen en het Drentse Veenhuizen vormen een natuurlijke loper die de stad en het platteland verbinden. Hier is in korte tijd een prachtige wildernis geschapen en ontstaan, die zich kan meten aan de vermaarde Oostvaardersplassen of de Veluwe. Reeën foerageren hier tot aan de rand van de Groningse nieuwbouwwijken, de vos struint door het Groninger Stadspark en de bever en de otter voelen zich thuis in de nieuwe, langgerekte moerasdelta.
De in 2016 gepubliceerde wandelgids 'Langs de mooiste diepjes in de kop van Drenthe' is het tweede deel in de 'Wandelknooppuntenreeks' van landschapsjournalist en voetreiziger Fokko Bosker. Deze wandelaar-schrijver neemt je als wandelaar als het ware mee op een voetreis door een fascinerend landschap met een heel eigen geschiedenis.
De twaalf thematische verhalen die bij de twaalf etappes horen, staan stil bij de rijke cultuurhistorie van de streek, bij de opmerkelijke flora en fauna en daarnaast ook bij de ultieme schoonheid van het wandelen. De auteur omarmt de neerbuigende kwalificatie van 'landloper' als geuzennaam en geeft aan het bestaan als lanterfanter een nieuwe, positieve betekenis.
Deze 'landloper' Bosker heeft in zijn wandelgidsen al vele duizenden kilometers in Fryslân en Groningen verkend. De Kop van Drenthe - waarover deze wandelpublicatie gaat - behoort qua afwisseling en ongeplaveide wegen volgens Fokko tot de mooiste streken voor voetreizigers. Bosker voert je met deze wandelgids verhalenderwijs door een wandel-eldorado.


Een lustoord onder handbereik
In zijn wandelgids beschrijft Bosker een uitgestrekt gebied met verhalen, die de historie, de natuurbeleving en het wandelgenot met elkaar verbinden.
De route voert je in zeven etappes over een afstand van 122 kilometer van Groningen, via Roden, Norg en Een naar Veenhuizen, waarna je via Zeijen, Donderen en Eelde weer terug loopt naar de stad Groningen. Deze langeafstandswandeling is verrijkt met vijf rondwandelingen, in en vanuit Roden, Norg, Veenhuizen, Eelde en Groningen, over een totale afstand van 93 kilometer.
De totale afstand van 215 wandelkilometers toont je in twaalf trajecten de schoonheid van de natuur, en vooral van de variatie in oude landschappen. Door het in de loop van de afgelopen jaren herinrichten van de beekdalen is in dit gebied als het ware een samenhangend wildpark van nieuwe natuur geschapen en ontstaan.
In de begeleidende etappeteksten is veel aandacht besteed aan de natte en kruidenrijke groenlanden langs het netwerk van beken en stroompjes, voor de aardkundige vorming van het gebied en voor de cultuurhistorische elementen van deze regio.

Wandelknooppuntenreeks
Alhoewel het boek als tweede deel van een Wandelknooppuntenreeks wordt betiteld, tref je als lezer-wandelaar de Wandelknooppunten niet in de reisgids aan. De wandelgids bevat dus geen routebeschrijving in opeenvolgende wandelknooppunten. Wel wordt in het verhalende deel in globale bewoordingen iets aangegeven van markante punten onderweg, die enige indruk geven van de te volgen route, maar dat is niet een complete routebeschrijving zoals die in wandelgidsen te doen gebruikelijk is. Maar wat wel de route goed aangeeft, dat is de wandelkaart die als bijlage bij deze wandelgids is gevoegd. Die toegevoegde wandelkaart is goed gedetailleerd, en daarop staan in verschillende kleuren de routes van de zeven etappes van het hele traject en ook van de vijf rondwandelingen. Deze wandelkaart zou moeten volstaan om correct 'en route' te blijven.

Een avontuurlijke reis door de tijd over ongeplaveide paden
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om vandaag de negende etappe van deze wandelgids te gaan lopen.
Deze negende etappe is het traject van Donderen naar Eelde-Paterswolde; volgens de wandelgids 17 kilometer lang.
Het thema van deze wandeling is 'Een avontuurlijke reis door de tijd over ongeplaveide paden'. Dat Fokko Bosker dit een reis door de tijd noemt, heeft onder andere te maken met het feit dat we vandaag ook door het Geopark Hondsrug lopen, waar je onderweg op enkele locaties met informatieborden wordt geïnformeerd over met name de geologische geschiedenis van dit oude landschap. Een groot deel van de route voert vandaag ons over onverharde wegen en paden.
Deze negende etappe vertrekt vanuit het centrum van Donderen, en loopt dan in oostelijke richting, bijna tot aan de Runsloot. Parallel aan de Runsloot en langs de Eekhoornse Loop wandel je dan richting Eelde. Op het punt waar je vlak vóór het vliegveld van Eelde staat, ga je tenslotte in noordelijke richting, om door Eelde naar Paterswolde te lopen. 

Warme buitendag
Om 7:45 uur verlaten we Feinsum en rijden we met de auto naar Paterswolde. Daar parkeren we de auto, en daar halen we onze fietsen van de auto, om vervolgen fietsend van Paterswolde naar Donderen te rijden.
Als we vertrekken uit Feinsum is het droog en het ziet er naar uit dat we vandaag volop zonneschijn gaan krijgen. De temperatuur loopt vandaag op van 12 naar nota bene 22 graden Celsius, hetgeen vergeleken met de afgelopen weken een hoge temperatuur is. We hebben een betrekkelijk koude april-maand achter de rug, en ook in de maand mei blijft de temperatuur behoorlijk beneden de gemiddelde dagtemperatuur van mei. 
Op deze hele zonnige dag zijn wij buiten zeker niet alleen, want we ontmoeten heel regelmatig ook andere wandelaars en fietsers en wielrenners. Het is een Hemelvaartsdag om lekker buiten te zijn, en dat spreekt velen buitengewoon aan in deze roerige Corona-tijd.

Wandelen door Geopark Hondsrug
In Donderen parkeren we onze fietsen bij het dorpscafé, en dan verlaten we Donderen in oostelijke richting. Aan de overzijde van de N386 lopen we in zuidelijke richting over de Oosterwaterweg naar de eerste locatie van Geopark Hondsrug. Achter opgestapelde Drentse veldkeien vinden we de zogenoemde Steilrand Donderen, een ongeveer drie meter hoog bodemprofiel van een voormalige zandgroeve. Deze Steilrand Donderen is het 2e Aardkundig monument van Drenthe. De verschillende lagen in deze bodem vertellen zo'n 100.000 jaar Drentse ontstaansgeschiedenis. De steilrand Donderen is daarmee als het ware een driedimensionaal geschiedenisboek, dat een inkijk geeft in de aardkundige geschiedenis van drie ijstijden in dit Hondsruggebied. Ook verderop komen we nog enkele malen informatiepanelen voorbij, die ons informeren over de oerhistorie van dit gebied.

Damherten en een veenlijk
We verlaten de doorgaande weg, en steken twee akkers over naar de Eekhoornse Loop. Via een stuw steken we deze waterloop over, en dan lopen we ter hoogte van het Stuifveen over het schouwpad langs de Eekhoornse Loop. In het veld tussen de Eekhoornse Loop en het Stuifveen zien we drie damherten grazen. Als we in zicht komen, vluchten ze naar de bosrand, waar ze voor ons zichtbaar blijven staan, om ons goed in de gaten te houden.
Over de Veenweg en een fietspad lopen we naar naar Yderholt. Op een splitsing arriveren we bij een labyrinth van Drentse veldkeien. Dit is zo ongeveer de locatie waar meer dan honderd jaar geleden een veenlijk werd gevonden, inmiddels bekend als het 'Meisje van Yde' in het Drents Museum te Assen.
We ontmoeten hier een fietsend stel van de Veluwe en een ander stel dat met de auto hier naar toe is gekomen om de vindplaats van het goed geconserveerde veenlijk te bezoeken.

Langs de Eekhoornse Loop
Over het Yderholt lopen we parallel aan de Runsloot door het veengebied van de Hondstongen. In deze mooie singel vinden we een houten bank, waarop we plaatsnemen voor onze koffiepauze. Daarna gaan we door, en lopen we verderop door een plasdras weiland waar een kudde Schotse Hooglanders graast.
Aan de overzijde van de Norgerweg ontmoeten we op de Brunnerzandweg bij de start- en landingsbaan van vliegveld Eelde een fietsend echtpaar, waarmee we in gesprek raken. Ze wonen in Hoogeveen, en omdat wij daar ook vijf jaar hebben gewoond, blijkt dat we gemeenschappelijke kennissen hebben, en dat wij in de jaren 1987-1992 ook met elkaar kerkten in de Vredehorst van Hoogeveen.
Wij lopen om het vliegveld heen, en dalen verderop af in het beekdal van de Eekhoornse Loop, die verderop overgaat in het Eelderdiep. 
De routegids geeft aan dat we door de weilanden aan de oostzijde van de Eekhoornse Loop verder moeten, maar dat betekent wel dat we door een weiland lopen waarin een kudde doldwaas jongvee om ons heen huppelt. 
Na het oversteken van de Eelderweg-Bunnerweg vervolgen we de route langs de rivier, tot aan een dam in de rivier waar we de Koedijk op gaan richting Eelde. We lopen dan het beekdal weer uit, en pauzeren langs het fiets- en wandelpad op een picknickbank in de bocht van het pad, met uitzicht op het beekdal van de Eekhoornse Loop.

Van Zuideinde via Eelde naar Paterswolde
Vlak voordat we in Eelde aan zouden komen, slaan we over een schouwpad over akkers rechtsaf, om eerst nog naar Zuideinde te lopen. Door het buurtschap Zuideinde lopen we bijna tot aan het Eelder vliegveld toe. Op het vliegveld zien we een groot aantal KLM-vliegtuigen geparkeerd staan.  
Door de Corona-beperkingen ligt het internationaal vliegverkeer nagenoeg stil, en blijven de vliegtuigen aan de grond, in afwachting van betere tijden.
Over de Eskampenweg, de Esweg en daarna over de lange Hoofdweg wandelen we van Eelde naar Paterswolde, waar we vanmorgen onze auto hebben achtergelaten.
Met de auto halen we onze fietsen op uit Donderen, en daarna rijden we terug naar huis in Feinsum. 

Dagelijkse visite van eendenpaar in Feinsum

Dinsdag 11 mei 2021
Eendenpaar gaat weer terug naar It Kanael in Feinsum

















Feinsumer kruimkens
Eénmaal, twee keer of driemaal per dag krijgen we inmiddels al enkele weken lang bezoek van een paar wilde eenden. Ze komen dan vanuit It Kanael in Feinsum onze tuin op wandelen, om op het terras bij een schuifpui te bedelen, in de hoop en verwachting dat ze verblijd worden met voer. 
Als ze me in de woonkamer zien zitten of lopen, wordt door het mannetje met aanhoudend gesnater gemeld dat ze er weer zijn. Alleen de eerste keer dat we elkaar daags ontmoeten, wordt de oproep beantwoord met enkele 'Feinsumer kruimkens'. 
Na afloop waggelen man & vrouw samen tussen de viooltjes, madeliefjes en paardenbloemen de tuin weer af, om door de voorjaarsgroene rietzoom weer terug te glijden in het water van It Kanael.

maandag 10 mei 2021

Noordelijke start van een pelgrimstocht

Maandag 10 mei 2021
Brabanders op het Jabikspaad

Wat doet de pelgrim met passie?
Wat doe je als je in deze Corona-tijd graag de pelgrimstocht wilt maken vanuit het zuiden van Nederland naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela? 
Je realiseert je dat het in deze Corona-risicovolle periode geen optie is om vanuit bijvoorbeeld Gelderland of Brabant door achtereenvolgens België, Frankrijk en Spanje te gaan wandelen, en daarbij elke dag op zoek te moeten naar een overnachtingsaccommodatie voor pelgrims (de zogenoemde refugio), die bij de gratie van hun refugio-hospitalero's open is voor de op doorreis zijnde pelgrims van Sint Jacob.
Ga je als gepassioneerd pelgrim (in spe) dan thuis zitten te wachten op de openstelling van België, Frankrijk en Spanje, of ga je op zoek naar alternatieve pelgrimspaden?

Het Jabikspaad is in trek
In de afgelopen weken hebben Durkje en ik gemerkt dat die laatste optie door veel pelgrims (in spe) wordt overwogen, en ook wordt gekozen. Daar waar het vorig jaar in het eerste Covid-19-jaar nogal stil was op het Friese Jabikspaad, is daar nu al een aantoonbare verandering in gekomen. Regelmatig zien we wandelaars met grote en kleine rugzakken - al dan niet versierd met een Sint-Jacobsschelp - Feinsum passeren over de Hege Hearewei, over de etappes van Sint-Jacobiparochie richting Stiens en  Leeuwarden, over het Friese Jabikspaad, dat vóór onze Refugio Ultreia Feinsum langs loopt. 

Drie pelgrims passeren Refugio Ultreia Feinsum
Rond het middaguur komt een wandelend stel over het Jabikspaad naar Feinsum. Het zijn de Brabantse pelgrims Anya en Menno, die met al behoorlijk veel wandelervaring de wens hebben om op niet al te lange termijn ooit nog eens de pelgrimstocht vanuit Den Bosch naar Santiago de Compostela te lopen. We nodigen ze uit voor een kop koffie in onze refugio, en horen dan over hun pelgrimage-aspiratie. Gisteren zijn ze op het Jabikspaad van start gegaan vanuit Franeker, om eerst de etappe van de westroute van het Jabikspaad te lopen tussen Franeker en Sint-Jacobiparochie. En vandaag zijn ze via Zwarte Haan en Nieuwe Bildtzijl en Oude Bildtzijl op de oostroute al aangekomen in Feinsum. Na de koffie en een goed gesprek gaan ze het Jabikspaad weer op richting Stiens, om dan vandaag ook nog naar Britsum te lopen, waar ze zullen overnachten in de plaatselijke kerkrefugio, om morgen uitgerust te beginnen aan de volgende etappe.
Halverwege de middag is het nogmaals raak, want dan komt er al weer een pelgrim Feinsum binnenwandelen. Het blijkt een zeer ervaren pelgrim te zijn, afkomstig uit het Gelderse Groesbeek. Onder het genot van een kop koffie in onze Refugio Ultreia Feinsum verhaalt hij over de vele pelgrimages die hij sinds 1992 al heeft gelopen. Een indrukwekkende opsomming van pelgrimstochten in binnen- en buitenland naar onder andere Rome en naar Santiago de Compostela. Hij is vanmorgen van start gegaan bij de Groate Kerk van Sint-Jacobiparochie, en is vandaag over het Jabikspaad op weg naar een overnachtingsplek in Koarnjum. Na de koffie vertrekt ook deze pelgrim weer, om over de Hege Hearewei eerst naar Stiens te lopen. 


zondag 9 mei 2021

Feeëriek snoer van landgoederen op de rand van zand en veen

Zondag 9 mei 2021
   
Langs de Drentsche Aa bij de Witte Molen

 















Fascinerende voetreis door de kop van Drenthe
De Groninger Onlanden en de fijnmazige waterlopen tussen de stad Groningen en het Drentse Veenhuizen vormen een natuurlijke loper die de stad en het platteland verbinden. Hier is in korte tijd een prachtige wildernis geschapen en ontstaan, die zich kan meten aan de vermaarde Oostvaardersplassen of de Veluwe. Reeën foerageren hier tot aan de rand van de Groningse nieuwbouwwijken, de vos struint door het Groninger Stadspark en de bever en de otter voelen zich thuis in de nieuwe, langgerekte moerasdelta.
De in 2016 gepubliceerde wandelgids 'Langs de mooiste diepjes in de kop van Drenthe' is het tweede deel in de 'Wandelknooppuntenreeks' van landschapsjournalist en voetreiziger Fokko Bosker. Deze wandelaar-schrijver neemt je als wandelaar als het ware mee op een voetreis door een fascinerend landschap met een heel eigen geschiedenis.
De twaalf thematische verhalen die bij de twaalf etappes horen, staan stil bij de rijke cultuurhistorie van de streek, bij de opmerkelijke flora en fauna en daarnaast ook bij de ultieme schoonheid van het wandelen. De auteur omarmt de neerbuigende kwalificatie van 'landloper' als geuzennaam en geeft aan het bestaan als lanterfanter een nieuwe, positieve betekenis.
Deze 'landloper' Bosker heeft in zijn wandelgidsen al vele duizenden kilometers in Fryslân en Groningen verkend. De Kop van Drenthe - waarover deze wandelpublicatie gaat - behoort qua afwisseling en ongeplaveide wegen volgens Fokko tot de mooiste streken voor voetreizigers. Bosker voert je met deze wandelgids verhalenderwijs door een wandel-eldorado.

Een lustoord onder handbereik
In zijn wandelgids beschrijft Bosker een uitgestrekt gebied met verhalen, die de historie, de natuurbeleving en het wandelgenot met elkaar verbinden.
De route voert je in zeven etappes over een afstand van 122 kilometer van Groningen, via Roden, Norg en Een naar Veenhuizen, waarna je via Zeijen, Donderen en Eelde weer terug loopt naar de stad Groningen. Deze langeafstandswandeling is verrijkt met vijf rondwandelingen, in en vanuit Roden, Norg, Veenhuizen, Eelde en Groningen, over een totale afstand van 93 kilometer.
De totale afstand van 215 wandelkilometers toont je in twaalf trajecten de schoonheid van de natuur, en vooral van de variatie in oude landschappen. Door het in de loop van de afgelopen jaren herinrichten van de beekdalen is in dit gebied als het ware een samenhangend wildpark van nieuwe natuur geschapen en ontstaan.
In de begeleidende etappeteksten is veel aandacht besteed aan de natte en kruidenrijke groenlanden langs het netwerk van beken en stroompjes, voor de aardkundige vorming van het gebied en voor de cultuurhistorische elementen van deze regio.

Wandelknooppuntenreeks
Alhoewel het boek als tweede deel van een Wandelknooppuntenreeks wordt betiteld, tref je als lezer-wandelaar de Wandelknooppunten niet in de reisgids aan. De wandelgids bevat dus geen routebeschrijving in opeenvolgende wandelknooppunten. Wel wordt in het verhalende deel in globale bewoordingen iets aangegeven van markante punten onderweg, die enige indruk geven van de te volgen route, maar dat is niet een complete routebeschrijving zoals die in wandelgidsen te doen gebruikelijk is. Maar wat wel de route goed aangeeft, dat is de wandelkaart die als bijlage bij deze wandelgids is gevoegd. Die toegevoegde wandelkaart is goed gedetailleerd, en daarop staan in verschillende kleuren de routes van de zeven etappes van het hele traject en ook van de vijf rondwandelingen. Deze wandelkaart zou moeten volstaan om correct 'en route' te blijven.

Feeëriek snoer van landgoederen op de rand van zand en veen
Durkje en ik hebben ervoor gekozen om vandaag de tiende etappe van deze wandelgids te gaan lopen.
Deze tiende etappe is het 'Rondje Eelde Paterswolde'; volgens de wandelgids 15 kilometer lang. 
Het thema van deze wandeling is 'Feeëriek snoer van landgoederen op de rand van zand en veen'. In de bij deze route behorende wandelgids schrijft Fokko Bosker dat hij voor dit rondje als het ware een fraaie ketting heeft gecreëerd van de lokale landgoederen, met haar prachtige villa's als glansrijke parels aan die ketting. Zo passeren we vandaag bijvoorbeeld Landgoed Lemferdingen, Landgoed Huis de Duinen, Landgoed Vosbergen, Landgoed Oosterbroek, Landgoed Vennebroek en Landgoed De Braak. 
In grote lijnen gaan we vanuit Paterswolde richting Vliegveld Eelde, om dan parallel aan de A28 in de richting van het Paterswoldsemeer te lopen, waarna de route weer naar het zuidwesten afbuigt naar Paterswolde.

Weer eens een tamelijk warme wandeldag
Om 7:45 uur verlaten we Feinsum en rijden we met de auto naar het centrum van Paterswolde, waar we de auto parkeren.
Als we vertrekken uit Feinsum is het droog, en het ziet er naar uit dat we vandaag wel enige zonneschijn gaan krijgen. De temperatuur loopt vandaag op van 13 naar 22 graden Celsius. Dat is voor ons in deze weken tamelijk warm, want we hebben een vrij lange periode van behoorlijk lage dagtemperaturen achter de rug. 
Langs het dorpshuis van Paterswolde lopen we naar het Landgoed Lemferdinge. Daar passeren we onder andere Zwembad Lemferdinge en de villa Landgoed Lemferdinge.
Over de Lemferdingerlaan lopen we tussen het Vlinderkampje en Huis de Duinen door. 
Dan lopen we door Landgoed Vosbergen naar en door het Landgoed Oosterbroek. Daar passeren we onder andere de Verslavingskliniek Vossenloo van Verslavingszorg Noord-Nederland. 
Op een fietspad door Landgoed Oosterbroek passeren we op een splitsing een herdenkingsplek waar verschillende verse planten staan en boeketten bloemen liggen. Een stel fietsers houdt halt bij ons en ze vertellen ons dat hier eergisteren een 31-jarige motorcrosser uit Zuidlaren om het leven is gekomen bij een noodlottig ongeluk. Op internet vinden we enkele krantenartikelen over dit tragische ongeluk van deze nog zo jonge man.

Van een zonnig Oosterbroek naar het regenachtig Friescheveen
Vanuit Landgoed Oosterbroek lopen we door naar het Noord-Willemskanaal, ten westen van de A28. Langs het kanaal lopen we naar de Oosterbroeksebrug, waar we een zonnige koffiepauze hebben op een picknickbank nabij de brug over het Noord-Willemskanaal.
Na een broodje met de meegenomen koffie erbij lopen we parallel aan het Noord-Willemskanaal verder tot aan de plek waar de Drentsche Aa afwatert in het kanaal ter hoogte van de Witte Molen aan de overzijde van het Noord-Willemskanaal in de Glimmermade.
Over de Hooidijk, de Boerlandsedijk en de Achtermadeweg wandelen we achtereenvolgens door de Polder Lappenvoort naar de Eelder Schipsloot. We steken de Eelder Schipsloot over en lopen dan aan de noordzijde van het water naar Oosterland in de Polder Het Oosterland. 
Hier moeten we de hoge kade op, die we volgen aan de oostzijde van het waterrijke Friescheveen. Op dat moment krijgen we te maken met een weersomslag. Donkere onweerswolken pakken zich samen in het westen, en af en toe rommelt het van de donder. Het begint te regenen als we over de hoge polderdijk lopen, dus we maken vanaf nu gebruik van onze paraplu's om zo droog mogelijk te blijven.
De route gaat met een scherpe bocht naar het zuidwesten verder door een moerassig broekbos over een buitengewoon drassig pad langs de oever van de grote waterplas van het Friescheveen. Na een lange tijd glibberen en glijden over het smalle broekbospad komen we bij de vogelhut aan de waterplas. Daar gaan we naar binnen. De vogelkijkhut is leeg, en we hebben geluk, want er staat ook een houten bank in de vogelkijkhut. We gaan zitten om hier ons lunchpakket te nuttigen, en ondertussen begint het buiten behoorlijk te regenen. We zijn dus net op tijd in de vogelkijkhut gearriveerd.
Even later wordt het al weer droog, en komt een ander wandelstel bij ons in de vogelkijkhut. Wij laten hen plaatsnemen op de houten bank in de hut, en gaan verder langs het Friescheveen. Het regent nog licht.

Vennebroek en De Braak
Via de Frieselaan lopen we naar het Landgoed Vennebroek. In de grote vijverpartij van Vennebroek passeren we drie ganzenparen met totaal 18 ganzenkuikens. Ze zwemmen in een lange optocht door de vijver van het landgoed.

Voorbij Landgoed Vennebroek steken we de Hoofdweg van Paterswolde over, om dan tot slot door nog één ander landgoed te wandelen, namelijk Landgoed De Braak.
Ondertussen is het al weer aangenaam zonnig weer geworden, en genieten we volop van het schitterende wandelweer in dit ook al weer zo mooie landgoed.
Voorbij Landgoed De Braak resteren nog enkele straten door Paterswolde, totdat we in het centrum van Eelde-Paterswolde weer bij onze auto arriveren.
Vanuit Paterswolde rijden we terug richting huis, waarbij we onderweg nog enkele uren op visite gaan bij mim in Drachten, in het kader van Moederdag. 
Als we aan het eind van de middag weer thuiskomen in Feinsum is het nog steeds prachtig weer. Buiten is het zelfs warmer dan binnen, en we genieten nog na van het schitterende zonnige zondagweer en van deze geslaagde wandeldag van landgoed naar landgoed, op de rand van zand en veen.