See you in Santiago

Zondag 1 november 2020

Cover van 'See you in Santiago'

Samen, maar toch alleen
Met haar boek 'See you in Santiago' (2015) schreef Annelies Boshoven een boeiend verslag van haar pelgrimstocht te voet (2014) naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela. Zij stapte daartoe drie maanden uit haar drukke leven als zorgonderneemster van een Thomashuis, om onderweg te ervaren wat het is om je alleen bezig te houden met basale dingen zoals: brood, bed en bad.
Op de achtergrond gesteund door haar man Bert en kinderen ging zij de grote uitdaging aan om drie maanden niet te zorgen voor anderen, maar te lopen naar het onbekende. Zonder te plannen, met niet veel meer dan een wandelkaart en een rugzak.
Een lange wandeltocht van Nederland naar het noordwesten van Spanje, waarbij ze twee paar wandelschoenen versleet.
Na drie maanden was een weerzien gepland met haar man, die haar op de fiets twee maanden later volgde, tot een weerzien in Santiago, waarvoor ook hij (Thomas-)huis en haard verliet. Kort beschreef ook Bert zijn reisperikelen (in dit boek van Annelies).
De subtitel van dit boek is: 'Reisverslag van een lang uitgestelde voettocht, 'samen maar toch alleen'!'

Reisverslag van een lang uitgestelde voettocht
Het met kleurenfoto's van onderweg geïllustreerde reisverslag is bovendien voorzien van alle reacties op de blog, die Annelies & Bert bijhielden. Het fotomateriaal is afkomstig van de mobiele telefoon, die Annelies gedurende de reis ook als dictafoon gebruikte.
Dit boek is ook een aanrader voor wie zelf ooit de stoute schoenen aan wil trekken om dit eeuwenoude pelgrimspad te gaan lopen. Bovendien is het boek ook interessant voor wie van geschreven reisverhalen houdt, want Annelies beschrijft van alles wat zij onderweg heeft gezien, gehoord, gevoeld en bedacht.
Tevens is aan de praktische kant gedacht, door per dag een kosten-opgave te vermelden, met daarbij ook tips; handig voor beginnende pelgrims. En voor hen die deze pelgrimstocht al eens maakten, is het boek een feest van herkenning.
Annelies & Bert bestemden de opbrengst van dit boek voor hun Thomashuis.
In haar Voorwoord schrijft Annelies Boshoven dat praktische bezwaren haar lange tijd weerhielden om deze pelgrimstocht uit te voeren. Maar de tijd heeft een aantal van die praktische zaken opgelost. 
Tijdens een kerkdienst in Deventer werd ze met Gods Zegen uitgezonden. Annelies: "Dat Zegen-moment was heel emotioneel".

Nederland

• Mijn neiging tot strak plannen, speelt me nu parten. Met zoveel onzekere factoren valt er niet veel te plannen.
• Het gaat erom dat je in Santiago aankomt, en niet hoe je de bagage vervoert.

België

• Een avondmaaltijd skippen moet je niet te vaak doen.
• Diepzinnige inzichten hoop ik nog te krijgen. Ik ga er van uit dat zoiets je gewoon overkomt, want ik ben geen meditatie-type.
• Mijn zekerheden loslaten, is het moeilijkste voor mij aan deze reis.
• Overal zie ik dubbele plaatsnamen, net als in Friesland.
• Mijn eerste inzicht is dat je mensen niet te snel moet beoordelen.
  
• Precies een week heb ik er over gedaan om België te doorkruisen.

Frankrijk

• Ik blijf lekker een solo pelgrim.
• Iedereen kan iets meemaken in zijn of haar leven waardoor je hele wereld op z'n kop komt te staan en je kunt afglijden tot een zwervend bestaan.
• 90% van de (kerk)dienst gaat langs me heen, maar toch vind ik het fijn om in de kerk te zijn. Het voelt goed en vertrouwd.
• Wat is dat toch, die aantrekkingskracht van Santiago de Compostela?
• Wat een magnifiek uitzicht over de Champagne-streek. Ik ben er af en toe stil van, en zie de hand van de Schepper. Wat heeft Hij alles toch wondermooi gemaakt.
• Vroeger (o, nu klink ik echt pre-historisch) was 'moeder zijn' afzien.
• De eenvoud van dit alles komt me nu voor als het ultieme geluk.
• Ik ervaar een rustig gevoel in dit dorp, en een soort verlangen naar deze sfeer in mijn eigen leven.
• Vézelay is voor pelgrims 'the place to be'.
• Lopend gaat alles zoveel langzamer.
• Dan bekruipt mij weer dat heerlijke gevoel dat ik altijd heb wanneer ik wandel. Vrijheid, blijheid. tevredenheid. Vooral dat laatste.
• Als het regent, ga je automatisch sneller lopen, minder rusten, en ook korter pauzeren als je buiten bent.
• Dat mis je allemaal als je in de auto voorbij dendert.
• Ik bedenk hoe niet-vanzelfsprekend 'vrijheid' is.
• O, wat geniet ik weer onderweg; het niks verder moeten dan alleen de ene voet voor de andere te zetten.
• Als je in een stad hebt geslapen, dan duurt het altijd een hele tijd voordat je er weer uit bent 's morgens.
• Als het maar functioneel is, denk ik pelgrimswijs.
• Mijn mineurstemming verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik weer in de cadans zit van de ene voet voor de andere zetten.
• Schoonheid telt hier niet.
• Sla de wijze woorden van je moeder nooit in de wind.
• Het zou jammer zijn als ik piekerend mijn weg moest vervolgen, dat is nou juist niet de bedoeling van deze reis.
• Gelukkig kunnen pelgrims veel van elkaar verdragen.
• De plaatsnamen zijn vanaf hier dubbel aangegeven, in het Frans en in het Baskisch. Het lijkt waarachtig Friesland wel.
• Morgen sta ik aan de Spaanse grens, en dan heb ik dat hele grote land te voet doorkruist.
• De Baskische zanger van gisteravond kust alle dames op theatrale wijze vaarwel met een "Ultreia!".

Spanje

• Het is zondag, en het is fijn om als twee relatief vreemden voor elkaar toch dezelfde God te kunnen danken voor deze mooie dag.
• De eerste uurtjes wandelen, zijn het mooist, zo in het ochtendgloren in die mooie bergen.
• Een heerlijke geur van eucalyptus-bomen.
• Men zegt dat als de haan kraait terwijl je in de kerk van Santo Domingo de la Calzada bent, dat je dan zeker Santiago zult bereiken.
• Het is hier heel gewoon dat je lege zakjes van de suiker en melk gewoon op de grond gooit.
• Wat een mooi land is dit toch.
• De bewegwijzering is zeer goed in Spanje. Overal staan gele pijlen of bosjes met schelpen. Je kunt echt zonder route-boekje lopen.
• Er is zoveel verdriet onder de Camino-gangers. Ik ben blij dat ik dit gewoon mag doen, omdat ik het fijn vind, en niet omdat ik problemen heb, of antwoorden zoek. 
• Ik kan er ook gewoon mijn tijd voor nemen.
• De Camino heeft mooie en minder mooie stukken, maar ik wil ze allemaal meemaken, want beide horen erbij.
• De kathedraal van Burgos is de meest fantastische kathedraal waar ik ooit in geweest ben.
• Iemand zei eens dat de Camino start met het leven; het berg- en groene gebied waar ik al doorheen getrokken ben. Daarna komt de dood; dat is het gebied waar ik nu ben, de meseta; droog, dor, heet, vlak, geen water, geen vestigingen. Maar straks, in Galicië, volgt de wedergeboorte, het nieuwe leven.
• Ieder zijn eigen Camino.
• Pelgrims helpen elkaar, zo hoort dat.
• Die supergrote refugio's vind ik een straf.
• Ik kan me niet voorstellen dat mensen dit meerdere keren gaan lopen, maar het blijkt heel vaak voor te komen.
• Bert: "Het is wel heerlijk om je alleen maar druk te maken over eten, drinken en een slaapplek".
• Janneke: "Als je ouder wordt, wordt alles slechter, behalve vergeten, dat wordt beter".
• Het is steeds zo leuk om te zien hoe alles met schelpen versierd wordt langs de Camino. Al die verwijzingen naar de pelgrimsroute.
• Wat leuk ook dat zoveel jongeren deze oude pelgrimsroute gaan lopen. Ze doen het anders dan ik, met meer herrie, maar 's morgens staan ze er toch weer, en elke dag maken ook zij hun kilometers. Ook zij doen een rijke ervaring voor de rest van hun leven hier op.

Bij aankomst in Santiago de Compostela en na thuiskomst

• Het feit dat ik bijna heb bereikt, waar ik drie maanden naar onderweg ben geweest, maakt me emotioneel.
• De reis heeft me veel innerlijke rust gegeven, en het besef dat alles zonder mij hier ook prima door loopt.
• Wat was het heerlijk om onderweg te zijn, los van alles wat mij bond.
• Ik heb geen antwoorden gevonden op ingewikkelde levensvragen, maar ben wel anders in het leven komen te staan. Voor mij een ervaring van onschatbare waarde.
• Ik zal nooit meer dezelfde zijn.