Afscheid in Hollandscheveld

Zaterdag 4 januari 2020

Afscheidsfoto bij de Witrussische bussen in Hollandscheveld

Terug naar de bus
Al om 7:15 uur zitten Durkje en ik met onze Witrussische gasten in de auto, om vanuit Feinsum te vertrekken richting Hollandscheveld. Gedurende de hele autorit is het in Fryslân en Drenthe nog donker, maar als we bij Hoogeveen de autosnelweg verlaten bij de afslag van Hollandscheveld, is het duister ten einde en rijden we bij daglicht het Drentse Hollandscheveld binnen.
Bij de sporthal van Hollandscheveld is het een drukte van belang, want hier komen tussen 8:30 uur en negen uur alle Witrussische reizigers en hun gastfamilies bijeen om de Witrussische gasten bij de vrijwilligers van de Stichting Rusland Kinderhulp te registreren voor de terugreis.
We hebben nog voldoende tijd om alle bagage over te laden vanuit onze auto's in één van de drie gereedstaande touringcars, en om nog een kopje koffie te drinken alvorens de drie bussen met hun passagiers terug zullen keren naar Wit-Rusland.

Warm afscheid op een koude ochtend
Baukje & Rauke en Elwin arriveren ook bij de bussen om samen met ons afscheid te nemen van onze Witrussische pleegdochter Aksana en haar gezin. Voorzitter Klaas Koops van de Stichting Rusland Kinderhulp ziet ons bij de bus staan, en biedt aan om nog een laatste groepsfoto van onze drie gezinnen te maken; een mooie herinnering aan een bijzonder afscheid.
Een afscheid zoals hier vanochtend hebben we samen met Aksana al zo vaak meegemaakt, maar het blijft toch altijd heel bijzonder om te midden van al die andere Witrussische gasten en hun gastgezinnen voor langere tijd afscheid te nemen van elkaar. We hebben ook in de afgelopen twee kerstvakantieweken weer een fantastische tijd met elkaar gehad, en zijn er vast van overtuigd dat we elkaar op termijn ook vast wel weer eens zullen ontmoeten in Nederland of in Wit-Rusland, maar toch blijft zo'n afscheid op een vroege en koude wintermorgen een emotionele gebeurtenis.
Van beide familiezijden kijken we in grote dankbaarheid terug op het vele en het goede dat we in de afgelopen weken met elkaar hebben gedeeld en beleefd, en in het vertrouwen van een volgend weerzien zwaaien we elkaar aan weerszijden van de grote ramen van de bus hartelijk uit.