Reünie Christelijke Pedagogische Akademie 1979-2019

Zaterdag 21 september 2019 

40 jaar na afstuderen weer bijeen in Eernewoude

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jubileumboek CPA Drachten

Ruim anderhalf jaar geleden werd ik benaderd door een oud-studiegenoot van de Christelijke Pedagogische Akademie 'Koningin Juliana Kweekschool' te Drachten. Hij wees me er op dat het in de zomer van 2019 al weer 40 jaar geleden zou zijn dat wij afstudeerden aan deze christelijke pedagogische academie. Met zijn alom bekende enthousiasme, doorzettingsvermogen en optimisme kreeg Haaie Spoelstra het vele maanden later voor elkaar om alle afgestudeerden van het jaar 1979 op te sporen, en aan te sporen om met z'n allen een jubileumboek te produceren over onze ervaringen en belevenissen van de afgelopen veertig jaren. Bijna allen werkten daar aan mee. Helaas leven onze studiegenoten Wiebe en Wiep niet meer, maar hun weduwen waren gelukkig bereid om een bijdrage over hun overleden echtgenoot aan te leveren voor ons jubileumboek. Het resultaat van alle teksten, foto's en de vele andere afbeeldingen is een prachtig jubileumboek van 256 pagina's in groot formaat.

Van boek naar reünie
Maar daar bleef het niet bij, want het enthousiasme werkte nogal aanstekelijk, met als gevolg dat de vraag om aanvullend ook nog een reünie te organiseren steeds groter werd.

De 3 aanwezige CPA-docenten

Nota bene tien van de 46 mede-afgestudeerden waren bereid om op een of andere wijze een deel van de organisatie van een reünie op zich te nemen.
Dat enthousiasme leidde enkele maanden geleden tot een uitnodiging voor de reünie, die vandaag wordt gehouden in het Skûtsjemuseum van het Friese Eernewoude. Op deze zonovergoten zaterdag rijden 36 enthousiastelingen (33 oud-studiegenoten en 3 oud-docenten) verwachtingsvol van heinde en verre naar Eernewoude om deze bijzondere reünie bij te wonen, ruim veertig jaar na afstuderen.
Het wordt een hartelijk weerzien, en de vrolijke stemming zit er buiten en binnen al snel in.

Opening van de reünie
Als iedereen is gearriveerd en elkaar hartelijk heeft begroet, lukt het Haaie met moeite om iedereen van buiten naar binnen te krijgen, in het Skûtsjemuseum. Door het enthousiasme raakt men niet uitgesproken, maar uiteindelijk is het dan toch zover dat iedereen een zitplaats heeft ingenomen in de ontvangstruimte van het museum, genietend van koffie/thee met Friese oranjekoek.

Haaie heet als organiserend gastheer alle aanwezigen hartelijk welkom, en nodigt Aukje uit om na zijn openingsspeech de reünie met een openingshandeling officieel te openen. We krijgen een mooi middag- en avondprogramma voorgeschoteld, en er is vooral ook ruim voldoende tijd om elkaar te spreken, om herinneringen op te halen aan vroeger en van elkaar ook te horen hoe het momenteel met elkaar is gesteld.

Rondleiding en samenzang

Een vrijwilliger van het Skûtsjemuseum verzorgt plenair een mooie presentatie over skûtsjes, schippersfamilies en skûtsjesilen. Aansluitend wordt de hele groep reünisten ingedeeld in twee subgroepen, die elk onder begeleiding van een museumgids een rondgang maken door het museum.
Halverwege komt een fotografe op bezoek, om in wisselende samenstellingen van de drie verschillende klassen en van de totale groep mooie groepsfoto's te maken, waarbij de regie van Haaie ertoe leidt dat iedereen weer op dezelfde plaats staat, als op onze oude groepsfoto's van ruim 40 jaar geleden.

Als iedereen later weer terug is gekeerd in de ontvangstruimte van het museum, worden we door de aanwezige oud-leden van het CPA-koor onder leiding van onze oud-muziekdocent-dirigent Henk Bijma getrakteerd op drie mooie liedjes, waaronder het lied 'Boelbe' en ook het prachtige lied 'Leven als de bomen'. Even wanen wij ons in gedachten weer terug op het podium en in de aula van ons voormalige schoolgebouw in Drachten, waar ons gewaardeerd PA-koor indertijd regelmatig optrad voor studenten en medewerkers van onze pedagogische academie, waar en met wie wij ruim veertig jaar geleden een onvergetelijke en fantastische studietijd beleefden.

Maar de verrassing kon natuurlijk niet uitblijven, want bij Henk luister je niet alleen naar muziek; je moet er vooral zelf ook aan meedoen. Kortom, we worden allen snel ingedeeld in drie subgroepen, en krijgen een korte instructie voor een te zingen lied, dat we enkele malen gezamenlijk zingen, waarna we het lied als de drie aangewezen partijen in canon zingen. We zingen veertig jaar na dato weer dat het een lieve lust is.

Het lief & leed van nu & later
Voorafgaande aan de gezamenlijke buffet-maaltijd neemt organisator Haaie wederom het woord, onder andere om iedereen te bedanken voor diens komst en deelname, en om specifiek zijn dank uit te spreken aan allen die een waardevolle bijdrage hebben geleverd om deze reüniedag tot een succes te maken.
Aansluitend neem ik de gelegenheid te baat om namens alle reünisten onze studiegenoot Haaie heel hartelijk te bedanken voor zijn gewaardeerde initiatief, en voor al het vele en goede werk dat Haaie heeft verzet om deze reünie tot een groot succes te maken.
Er gaan overigens rond het avonduur al stemmen op om elkaar over vijf jaar weer op dergelijke wijze te ontmoeten. Er zijn zelfs al concrete plannen, en enkelen hebben zich direct bereid verklaard een aandeel te nemen in de organisatie van de volgende reünie, 45 jaar na afstuderen.
Ook na de maaltijd blijft het nog lang gezellig binnen en buiten het museum. Met zoveel reünisten blijft er nog zoveel over om met elkaar te bespreken. We zijn met zovelen, waardoor het niet meevalt om iedereen geruime tijd te spreken, en er zijn nog zoveel mooie verhalen van toen en nu om aan elkaar te vertellen.

Veel wordt er gevraagd en verteld; soms zijn het even korte gesprekjes, bij anderen zijn de gesprekken veel langer en diepgaand. Het gemis, verlies en verdriet van de afgelopen jaren wordt gedeeld, maar er is ook ruimte om met elkaar hartelijk te lachen om gebeurtenissen van vroeger en nu, en om even vooruit te blikken op wat de kortgeleden en nog komende uittredes uit onderwijs of andere arbeid hopelijk zal brengen.
Zo blijft het nog lang gezellig, en ook als je denkt even een vlotte rondgang te maken om afscheid van elkaar te nemen, blijkt dat dat niet zomaar gaat, want voordat je het weet, sta je al weer met elkaar verwikkeld in een goed gesprek over al datgene dat zelfs nog op de valreep met elkaar moet worden besproken. En als je dan al buiten bent gekomen, herhaalt dat zich nog eens met wie buiten met elkaar staan na te praten.

Vaarwel & tot ziens
Toch breekt uiteraard het moment aan dat je elkaar vaarwel zegt, wetende en je realiserend dat in ons gedeelde verleden, en in de goede ontmoetingen en gesprekken van vandaag de belofte ligt voor een volgende aangename ontmoeting; hopelijk in goede gezondheid over ongeveer vijf jaar.

•  Hulde en grote dank aan onze studievriend Haaie Spoelstra, die ons allen veertig jaar na dato zo'n waardevolle belevenis bezorgde. 
• Vaar-wel iedereen, en graag binnenkort of later weer eens tot ziens!