Mijn weg te voet op de Camino de Santiago

Donderdag 11 juli 2019

Cover van het boek van Johannes de Jong

Vézelay-route te voet
Johannes de Jong (1952) werd geboren als tiende kind in een traditioneel-katholieke boerenfamilie. Sinds eind jaren tachtig is hij werkzaam in de gezondheidszorg, en bezig met spiritualiteit.
Als pelgrim te voet onderweg naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela ontdekte hij het plezier in het schrijven, hetgeen resulteerde in dit eerste boek (2015) van zijn hand, getiteld: 'Mijn weg te voet op de Camino de Santiago'.
Als subtitel voor dit boek koos de auteur voor: 'Diep weten en Collectief verlangen'.
Diep van binnen wist Johannes de Jong dat er een verlangen was om iets groots te gaan doen voor zichzelf, en misschien ook wel voor anderen. Opeens was het duidelijk: de weg naar Santiago de Compostela lopen; een geschikte uitdaging.
Een pelgimstocht van 1.650 km volgde vanuit de Franse plaats Bénévent L'Abbaye (2012). Hij volgde de Vézelay-route door Frankrijk, naar Noordwest Spanje, en eindigde zijn tocht in Cap de Finisterre, voorbij Santiago de Compostela, aan de Atlantische kust.
Met dit boek neemt de schrijver je mee op zijn tocht, zijn ervaringen, ontmoetingen en zijn filosofische overdenkingen die hij onderweg optekende.

Voorbereiding

• Door iedereen te vertellen dat hij naar Santiago de Compostela zou gaan lopen, had Johannes niet alleen zijn omgeving geïnformeerd, maar ook zichzelf een opdracht gegeven.
• Mijn uitgangspunt was om mezelf uit te dagen en uit de comfortzone te halen.
• In dit boek neem ik je mee op mijn reis, en maak ik je deelgenoot van mijn ervaringen, maar ook van mijn ontdekte creativiteit: het schrijven van verhalen.
• Ik wil de lezer meegeven dat als je iets wilt in je leven, je een besluit kunt nemen iets bijzonders te doen.
• Tijd vrijmaken om je voor te bereiden op zo'n ervaring is zeker een belangrijk onderdeel van het besluit.
• Eigenlijk stat één jaar vóór en één jaar ná de werkelijke loop naar Santiago de Compostela in het teken van dit avontuur. Iedereen om je heen is wel enthousiast, maar het is ze ook wel eens te veel; houd daar een beetje rekening mee. Je doet het niet alleen.
• De weg is een metafoor voor het leven. Soms neem je de verkeerde weg, maar meestal neem je de juiste weg; daar moet je op leren vertrouwen.
• Het doel geeft jou de richting waar de weg je naar toe kan leiden.
• Voor pelgrimeren is een roeping nodig (Anselm Grún).
• Misschien moeten we elkaar vaker uitnodigen om over een bepaald levensthema iets te zeggen of op te schrijven.
• Je reist ook voor de ander die met je meeleeft.

Later komt als vroeger geweest is

• Om te blijven leven, moeten we de pelgrim in onszelf toelaten (Anselm Grün).
• Vertrouw op je eigen weg en er is altijd hulp.
• Eerst in de kerk gekeken of de hand van God mij verder zou kunnen helpen.
• Door dit soort ervaringen ga je wel meer waardering voelen voor wat er op je pad komt.
• Hoe alles in elkaar valt; het is bijzonder.
• Door de leuke ontmoetingen begin ik wel steeds meer te genieten van het leven als pelgrim.
• Het leven dat je wilt leiden, is een keuze natuurlijk. Niet altijd makkelijk om toeschouwer te zijn van de keuzes die anderen maken.
• Een betrouwbare wegwijzer helpt ons als we op een kruispunt (in ons leven) staan (Anselm Grün).
• Op één dag kun je dus van de hel naar de hemel verhuizen. Dus de les is: wanhoop niet, er komt altijd weer een leuk moment, met leuke mensen.
• Om een toekomst te hebben, moet je de hoop opgeven ooit je verleden te kunnen veranderen (M.L. Stedman).
• Er is pas echt ruimte voor 'Later' in het leven, als 'Vroeger' is geweest, goed is afgerond, verwerkt en geaccepteerd.
• Wil je een goed leven hebben, wees dan zelf een goed mens, liefdevol en mild voor jezelf en anderen, en doe zelf wat je van anderen verwacht.
• Bezit en angst; mensen zitten hierin soms gevangen, ze sluiten zichzelf steeds vaker op.
• Bezit moet ook tot vrijheid kunnen leiden; wat is er anders leuk aan bezit?

De natuur steunt ons onvoorwaardelijk

• De tijd die ik nu heb om alle details van de natuur om me heen te zien. Het maakt me gelukkig.
• Het is natuurlijk best erg hoe wij mensen met moeder aarde omgaan.
• Op een of andere manier speelt het hebben of krijgen van een slaapplaats als een rode draad op deze reis.
• Als je geniet, gaat de tijd snel, misschien wel te snel.
• Wat mooi, dat je zelfs diepgaande gesprekken kunt voeren met mensen die je nog nooit eerder hebt gezien en terwijl je nauwelijks elkaars taal spreekt.
• Nu ik zo'n drie weken elke dag door de natuur loop in Frankrijk, krijg ik met toenemende mate meer respect en ontzag voor de kracht van de natuur, zeker zo in het voorjaar.
• Door te wandelen kun je veel meer waarnemen.
• De natuur heeft geen oordeel, niets is goed of slecht, het is er gewoon.
• Hebben we niet regelmatig behoefte aan volledige acceptatie van anderen, zonder oordelen?
• Wat ook leuk is, dat je op de slaapplaatsen in de herbergen steeds vaker mensen ziet die je onderweg al eerder hebt ontmoet.
• Ieder kiest zijn/haar manier om de Camino te bedwingen.
• De spannende tocht over de Pyreneeën, heftig klimwerk, mooie uitzichten en ook wel spannend.
• Onrust bekruipt me, ik wil weer verder; ik ben uiteindelijk toch geen toerist, maar een pelgrim. Een pelgrim moet verder op zijn weg en naar zijn doel, wat hem de richting geeft om voort te gaan.
• Het is volgens mij juist de twijfel die creatief maakt en je aanzet tot nadenken. Je aanzet tot keuzes maken en tot eigen verantwoordelijkheid nemen. Voor twijfel is lef nodig.
• Geen of te weinig verantwoordelijkheid nemen van medewerkers is een soort volksziekte aan het worden. Het is allemaal gebaseerd op angst.
• Twijfel is de motor achter democratie, vernieuwing, verandering, persoonlijke ontwikkeling.

Rust hebben, voelen, nemen en vinden

• Misschien is het ook wel mooi om te sterven op de weg naar Santiago en verder.
• De Camino heeft een religieuze achtergrond, en dat begint zich hier ook te manifesteren.
• Je gaat er ook weer snel aan wennen om samen met iemand op te trekken. En ja, ik wilde juist alleen zijn om ook meer ontmoetingen te kunnen meemaken.
• Al die Amerikanen die hun roots in Europa hebben; wat geeft dat een onrust in je lijf, ontheemding, zelfs nog in de twee generaties erna.
• Dit zijn de dingen die Spanje zo aantrekkelijk maken: lekker weer, terrasje en de hele familie op straat.
• De Camino de Santiago houdt mij wel degelijk een spiegel voor.
• Ouders vinden het normaal om meer te geven dan dat ze op dat moment terug kunnen krijgen. Kinderen ervaren dat ook niet als 'in de schuld zetten', als het goed is. Ouders en kinderen hebben een balans voor hun gehele leven, en deze balans is gebaseerd op onvoorwaardelijkheid en liefde.
• Al deze ontmoetingen maken de Camino de Santiago tot een rijke ervaring.
• Het leven ligt gewoon op straat; dat leer ik hiervan.
• Rust hebben en rust voelen en rust nemen, dat is nog een heel verschil.
• Neem het tempo van de natuur over; haar geheim is 'geduld'.
• Wie de rust niet in zichzelf vindt, zal haar tevergeefs elders zoeken (Francois De La Rouchefoucauld).
• Schaarste zijn we niet meer gewend. Je merkt dat het heel wat onrust kan geven. Schaarste leidt tot ander gedrag en paniek bij mensen. Schaarse maakt paniek los, obsessief gedrag, alleen maar kunnen denken aan hetgeen er niet voldoende is. 
• Overvloed maakt je gemakzuchtig, kritisch, hebzuchtig.

Leren van de verhalen van de mensen die je ontmoet

• Het is een kostbare tijd samen, daar op de Camino in Noord-Spanje.
• Een paar keer trainen in Nederland is toch echt wat anders dan in de Spaanse hitte over de uitgestrekte en heuvelachtige landschappen te trekken.
• Bij zowel de mens als de machine gelden de wetten van de natuur. Deze kun je altijd toepassen om je functioneren aan te passen aan de omstandigheden.
• Lopen werkt verslavend.
• Ik ben een pelgrim, en tenslotte geen toerist.
• Ontroerend mooi hoe makkelijk je met andere mensen, die je niet kent, in contact komt in deze gelijkgestemde omstandigheden.
• Het is wel leuk als je zo openhartig tegemoet getreden wordt.
• Ik wil de druk die ik vaak zelf op mijn eigen schouders leg, verminderen. Ik mag wat vriendelijker voor mezelf gaan worden.
• Wat leer ik toch veel van de verhalen van de mensen die ik ontmoet.
• Pak het geluk maar op, het is er altijd.
• Het is erg goed om door middel van een time out een burn out te voorkomen, of inspiratie aan te moedigen; kortom om een medewerker tijd voor reflectie te bieden.
• Ieder kiest zijn/haar weg.

De weg leert je de wijze lessen

• De pelgrimsmis in de kathedraal van Santiago de Compostela is het hoogtepunt waarmee heel veel pelgrims hun voettocht afsluiten.
• De commercie heeft zeker op de laatste honderd kilometer van de Camino echt toegeslagen.
• Dan kom je bij het 'doel' (de kathedraal van Santiago de Compostela); ook mooi, en toch is het in z'n geheel kleiner dan de 'weg'. Ze kunnen niet zonder elkaar: de 'weg' en het 'doel'.
• Mijn doel was, lopen naar Santiago de Compostela, maar mijn weg was nog niet voltooid, want ik heb nog steeds het gevoel dat ik verder moet.
• Wat heel bijzonder is, is het gevoel dat ik voorbij het doel voel. Het doel is maar een moment; als je er bent, is het eigenlijk al weer voorbij. Het gevoel van een hoogtepunt ligt eigenlijk vóór het punt wat je als doel hebt vastgesteld.
• Het doel geeft je dus de richting, maar het gaat in werkelijkheid toch om de weg er naar toe, en de weg die voorbij het doel te gaan is. Heerlijk om de weg weer te ervaren als een uitdaging van de ervaringen en genieten van al het moois wat er is.
• Ik ben erg dankbaar dat ik Santiago gehaald heb en ik koester de ervaring, welke mij nu draagt op mijn pad naar Finisterre.
• De weg is anders dan het doel; de weg leert je de wijze lessen, maar zonder doel kan je de weg ook moeilijk gaan. Ze horen bij elkaar.
• Wat zijn er veel mensen op weg om zichzelf te leren kennen, of om op zoek te gaan.
• Alles is gewoon goed voor mij.

Diep weten en collectief verlangen

• Het lopen van de Camino de Santiago is een ervaring die verrijkt en mij het leven mooier maakt en waardiger maakt.
• De emotie voel ik als ik dit opschrijf; de trots dat je iets 'verzet' hebt in je leven, iets groots gedaan; dat is een onwijs groots gevoel. 
• Het 'doel' is belangrijk en mooi, maar uiteindelijk ondergeschikt aan de ervaringen en lessen die deze 'weg' mij geleerd hebben.
• Pelgrimeren betekent de weg van ons verlangen gaan (Anselm Grün).

High Five bij Campingdienst op De Blijer Wadden

Zondag 7 juli 2019

Campingdienst in de loods van camping de Blijer Wadden in Blije

Top Five
De Protestantse Gemeenten van Blije en van Reitsum - de Flieterpen (Ginnum, Jannum, Reitsum, Lichtaard) - organiseren vandaag gezamenlijk een Campingdienst op Camping 'De Blijer Wadden', gelegen tussen de genoemde dorpen. Deze bijzondere viering wordt gehouden in de grote loods, die in de wintermaanden wordt gebruikt voor het stallen van o.a. caravans, boten en campers.
Een commissie van beide kerkelijke gemeenten heeft deze ochtenddienst voorbereid, en een groep kinderen van deze dorpen is enige tijd geleden al huis-aan-huis gegaan om de inwoners van deze dorpen te vragen wat voor hen het meest populaire bijbelverhaal is. De Top 5 van die bijbelverhalen staat vandaag centraal in deze campingdienst.

High Five
Wegens plotselinge ziekte van de mede-organiserende predikant Anne Elverdink, moest worden gezocht naar een geschikte vervangende voorganger, die gelukkig werd gevonden in Johan Helfferich, de kerkelijk werker van de naburige Protestantse Gemeente van Hallum, die deze speciale dienst blijmoedig leidt. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk.
En met medewerking van de al enkele jaren bestaande stevige rockband RENDAQ is ook de muzikale begeleiding en inbreng super geregeld. De bandleden - afkomstig uit deze regio - zijn de uitdaging aangegaan om vandaag de muziek te verzorgen, en zij hebben hard moeten oefenen om een ander repertoire in een andere setting te spelen, maar ze doen het vandaag wel, en ze doen het goed.
Het thema van deze campingdienst is 'Geef me d'r vijf', ofwel: 'High Five'.

Parkeerders & kampeerders
Als Durkje en ik vanuit Farebuorren camping De Blijer Wadden naderen, zien we van alle kanten fietsers, scootmobielers en auto's de camping naderen. Het campingparkeerterrein is al vol, dus het is beslist geen overbodige luxe om alle overige auto's te parkeren in het weiland dat door een plaatselijke boer beschikbaar werd gesteld als parkeerterrein.
De bezoekers komen van alle kanten met hun stoelen in de hand naar de loods, waar ze de stoelen een plek geven, om vervolgens te genieten van de thee en koffie met cake als welkom.
Om 11:00 uur begint de ochtendviering in een volle loods, die grotendeels gevuld is met belangstellenden uit de wijde omgeving en ook met kampeerders van deze camping. We ontmoeten bijvoorbeeld een echtpaar uit Biddinghuizen, dat sinds afgelopen donderdag kampeert op deze mooie Friese camping.

Samen zingen
Voorafgaand aan de dienst zingen we het lied '10.000 redenen tot dankbaarheid'.
De voorganger heet daarna iedereen welkom, en roept ons op om in kleine kring rondom ons elkaar de hand te schudden om elkaar een goede dienst te wensen, en om elkaar vervolgens - geheel passend bij het thema - een 'High Five' te geven.
Daarna zingen we het lied 'Samen in de naam van Jezus' en gaan we met elkaar in gebed.
Voorganger Johan Helfferich vertelt dat vanmorgen de vijf in deze regio meest favoriete bijbelverhalen de revue zullen passeren. Elke serie begint met een bijbellezing (A), waarbij de voorganger een korte toelichting op dat bijbelverhaal geeft (B), waarna de band Rendaq een bijpassende song speelt en zingt (C).

Dan volgt die Top 5:

1.
A. David en Goliath
B. In dit verhaal gaat David (evenals Jezus dat later deed) de strijd aan tegen het kwaad in de wereld. De vraag aan ons is of wij God eigenlijk wel betrekken bij alle kleine en bij alle reusachtige problemen in ons leven, en of wij die strijd wel aandurven.
C. Rendaq zingt 'Stand by me', van Ben E. King: "Whenever you're in trouble, won't you stand by me. Oh stand by me, won't you stand by".

2.
A. De Ark van Noach
B. In hoeverre is Noach zijn wereld ook onze wereld? Ga aan de slag in de wereld. Iedereen mag er zijn: "Ik wol net yn in gespreksgroep, mar ik wol wol wat dwaan yn tsjerke, jou my mar in hammer".
C. Rendaq zingt 'It's a beautiful day' van U2: "You thought you'd found a friend to take you out of this place. Someone you could lend a hand in return for grace. Touch me, take me to that other place. Teach me, I know I'm not a hopeless case. See the bird with a leaf in her mouth. After de flood all the colors came out.".

3.
A. De Verloren Zoon
B. Voorganger Helfferich wijst ons op het beroemde boek 'Eindelijk thuis' van Henri Nouwen, wijzend op het schilderij van de Verloren Zoon van Rembrandt: een ontroerend beeld, die menselijke uitdrukking van God als de Vader, met zowel een vaderhand als een moederhand; over een vader die altijd blijft hopen dat zijn kind terug zal komen. "Laat je kennen door die God, die zegt: "Kom maar, jij bent mijn geliefde zoon/dochter"."
C. Rendaq zingt: 'Fortunate Son' van Creedence Clearwater Revival: "It aint me, it aint me, I aint no fortunate son, no nono".

4.
A. Simson
B. Simson lijkt die onoverwinnelijke sterke man, maar hij is ook kwetsbaar vanwege zijn zwakke plek. Waar zit onze achilleshiel? Kennen wij onze eigen kwetsbaarheid? Roep vanuit je eigen kwetsbaarheid om hulp; kom tot inkeer, en zie dan Gods liefde. Keer terug naar God: "Kom tot Mij: allen die vermoeid zijn." 
C. Rendaq zingt 'The Cave' van Mumford and Son: "And I will change my ways. I'll know my name as it's called again".

5.
A. Geboorte van Jezus
B. Dit is het verhaal van God, die naar ons toe komt. De vraag is: waar staan wij in dit verhaal? 
C. Rendaq zingt 'The one I love' van R.E.M.: "This one goes out to the one I love".

De weg ten leven
Deze vijf Top-verhalen vragen van ons een stap in ons leven te zetten, om een nieuwe weg - ten leven - te gaan. Jezus nodigt ons daartoe uit. Wij mogen onze kwetsbaarheid daarin laten zien, en weten dat Jezus die weg ten leven is.
De kwetsbaarheden en onze afhankelijkheden komen ook naar voren als voorganger Johan Helfferich aan de aanwezigen vraagt naar suggesties voor de voorbeden. De kwetsbaren in onze regio worden meegenomen in de gebeden, die door de voorganger vervolgens worden uitgesproken.
Tijdens de collecte zingt de band de song 'Crazy litte things called love', van Queen. Deze collecte, waarvan de opbrengst is bestemd voor de Stichting Opkikker, levert vanmorgen zo'n € 600,- op.
Voordat iedereen de zegen mee krijgt, zingen we met zijn allen onder begeleiding van Rendaq het lied 'De kracht van Uw liefde'. 
Daarna is er soep met broodjes, en is er binnen en buiten volop gelegenheid om nog gezellig met elkaar na te praten. De kinderen genieten van het springkussen dat is opgesteld op de camping.

Klaar voor de aanval op Goliath

Goliath versus de kinderen
Maar, voordat het zover is, krijgt de grote groep kinderen in de loods nog de gelegenheid om - net als David - ten strijde te trekken tegen een immense Goliath, die als reus staat afgebeeld op een linnen doek aan de hoge muur van de lood. Met dikke papierproppen gaan zij die grote reus aanvallen, wat aanvankelijk een hopeloze strijd lijkt; maar als alle kinderen met vereende krachten Goliath met hun papierproppen bekogelen, valt die grote reus onder gejuich en applaus op de grond.

Vlaamse pelgrim passeert Feinsum op het Jabikspaad

Zaterdag 6 juli 2019

Vlaamse pelgrim op het Jabikspaad over de Hyltsjebrêge van Feinsum

Over It Kanael
Bij de Hyltsjebrêge zijn twee jongens aan het spelen met een bootje, op de houten vissteiger bij het Feinsumer Flinterplein.
Een vrouw met een grote blauwe rugzak komt aanlopen over de Hege Hearewei, vanuit de Hallumerhoek, over het Jabikspaad, richting Stiens. Ze praat even met de jongens die hun bootje uit It Kanael willen tillen.
Daarna wandelt ze naar ons huis, en nodigen we haar uit voor een rustpauze, voor een kopje koffie, om vervolgens ook een stempel van onze Refugio Ultreia Feinsum in haar pelgrimspaspoort te zetten.

Spartaanse dijkwandeling
Het is de Vlaamse pelgrim Lieve, afkomstig uit Antwerpen. Ze is vanmorgen haar pelgrimstocht begonnen in Sint-Jacobiparochie, vanuit de Jacobshoeve nabij De Groate Kerk, de startplaats voor de pelgrimstocht richting het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.
Vanuit Sint-Jacobiparochie ging het vanmorgen over de oostroute van het Jabikspaad naar de Friese Waddenzeedijk, om dan via Zwarte Haan over de zeedijk naar het Noorderleeg te lopen. Dat traject bleek een lastig deel van de route te zijn, want ze moest daar laveren tussen de schapenkeutels in het gras op de dijk, en bovendien waaide het hard, en regende het onophoudelijk.
Maar vanaf het Noorderleeg en Nieuwe Bildtzijl weer landinwaarts lopend was het aangenaam dat in Oude Bildtzijl dan toch de eerste horecagelegenheid was om op aangename wijze te rusten, en om wat te eten en te drinken.

Mooie pelgrimsverhalen
Lieve haar route ging daarna verder over het Jabikspaad, om vanuit de Hallumerhoek over de Hege Hearewei naar Feinsum te wandelen. Inmiddels was het al droog geworden en met de wind in de rug ging dat al een stuk gemakkelijker.
Tijdens haar pauze bij ons thuis komen al snel haar verhalen naar boven van de pelgrimsroutes die Lieve al heeft gelopen. Mooie verhalen over evenzo mooie herinneringen van al weer zo'n gelukkige pelgrim op Europese pelgrimswegen.

Bon Chemin

Na een uurtje is het tijd om weer afscheid te nemen, want deze moedige Belgische pelgrim moet nog even door naar Stiens, waar ze haar Bed & Breakfast-accommodatie heeft gereserveerd. We nemen afscheid en wensen haar een goede pelgrimstocht.
Over de Hyltsjebrêge verlaat ze Feinsum, om over de Hege Hearewei de laatste twee kilometers van de etappe van vandaag te lopen. Morgen staat voor haar de Jabikspaad-route van Stiens naar Leeuwarden in de planning, over een mooie route via de dorpen Britsum, Koarnjum en Jelsum, om dan de stad Leeuwarden te doorkruisen, onder andere langs de Jacobijnerkerk en over de Sint-Jacobsputdeksel in de Leeuwarder Sint-Jacobsstraat.
Lieve, we wensen je een 'Bon Chemin!'

Aldo Adema exposeert in NHL Stenden Art Gallery

Donderdag 4 juli 2019

Drie olieverfschilderijen van Aldo Adema in Stenden Art Gallery

Schilderijen-expositie
Tot en met 8 oktober 2019 exposeert kunstschilder Aldo Adema (1966) enkele van zijn olieverfschilderijen in de NHL Stenden Art Gallery van NHL Stenden Hogeschool te Leeuwarden.
Deze publiek toegankelijke expositieruimte bevindt zich op de begane grond achter het Auditorium van ons Leeuwarder hogeschoolgebouw aan de Rengerslaan 8.
NHL Stenden Hogeschool organiseert deze expositie in samenwerking met het Leeuwarder Kunstbureau Art Connection.

Van grootvader op kleinzoon
Aldo Adema is de kleinzoon van de kunstschilder/beeldhouwer G.J. Adema, die in Leeuwarden bekendheid verwierf met zijn standbeeld van de Friese stamboek-koe 'Us Mem'.
Na het zien van een overzichtstentoonstelling over het werk van zijn grootvader, begon het bij Aldo te kriebelen. Het riep herinneringen op aan zijn opa, werkend in zijn atelier, met de geur van olieverf. en werken met je handen. Dat is wat Aldo ook wilde.

Jaaroverzicht van portretteren
In het voorjaar van 2018 trekt Aldo Adema de stoute schoenen aan en begint portretten te maken. Dat is namelijk wat hij wilde.
Als een bezetene ging hij ermee aan het werk: oefenen, oefenen, oefenen, en naast zijn werk zo'n twintig uren per week schilderen was meer regel dan uitzondering.
Bij elk volgend portret leerde hij er weer dingen bij, en langzamerhand kreeg hij steeds een beetje meer grip op het proces van portretschilderen.
Zijn 'reis' als schilder is nog maar net begonnen, en Aldo Adema geeft zelf aan dat zijn stijl van schilderen zich nog verder moet ontwikkelen, maar het begin is er in elk geval.
De olieverfschilderijen die momenteel in de NHL Stenden Gallery tentoongesteld hangen, zijn alvast de vruchten van ruim een jaar schilderen. Wat hier hangt, is dus een eerste overzicht van het werk van zijn eerste jaar als portretschilder.

Zonsondergang in Feinsum

Dinsdag 2 juli 2019

Zonsondergang in Feinsum

Het laatste boek

Maandag 1 juli 2019

Passie voor boeken
Als kind werd ik vroeger al getriggerd door de boeken die ik aantrof bij de grootouders van beide zijden. Mijn grootouders van vaders zijde op de boerderij op Nieuwe-Bildtdijk kochten hun boeken op de markt. Als 'pake' naar de veemarkt in Leeuwarden ging, nam hij de boeken mee die zij hadden gelezen, en ruilde die in op de volgende te lezen boeken die hij op de vrijdagmarkt in Leeuwarden kocht. Eén boek werd nooit ingeruild, namelijk het dikke boek over de 'Vaderlandsche Geschiedenis der Lage Landen', het lijvig boekwerk dat ik later kreeg, en het met grote interesse als lagere schoolkind geheel las.
Mijn andere grootouders van moeder zijde, uit Oude-Bildtzijl, hadden op de overloop van hun woning een lange, lage boekenkast staan, die vol stond met boeken. Zij waren lid van de KFFB, de Kristlik Fryske Folksbibleteek, en kregen daarvan elk jaar een aantal Friese boeken, veelal romans. Jaren later kreeg ik een deel van die serie van mijn grootouders, en ik heb ze altijd goed bewaard.

Besturen en verzamelen
Vele jaren later - toen wij na 13 jaar Groningen en Hoogeveen weer terug kwamen wonen in Fryslân - werd ik benaderd door een bestuurslid van het verenigingsbestuur van de KFFB met het verzoek of ik bestuurslid zou willen worden van deze christelijke Friese boekenclub. Na eens een bestuursvergadering te hebben bijgewoond, stemde ik in met dat verzoek, en ben vanaf dat moment jaren lid geweest van het KFFB-bestuur, waarvan een aantal jaren vice-voorzitter van het KFFB-bestuur.
In die bestuursjaren groeide mijn interesse verder in het werk van de KFFB, en besloot ik in de aanloop naar het 75e bestaansjaar zoveel mogelijk KFFB-boeken te verzamelen.
In het begin verliep het verzamelen noch vlot, maar zoals bij veel verzamelingen het geval is, is het altijd lastig om net ook die laatste exemplaren van het hele boekenfonds van deze Friese uitgeverij te verkrijgen.

It lêste boek
In de maand mei van dit jaar (2019) werd ik benaderd door KFFB-bestuurslid Martsje de Jong, die mij vertelde dat ze als redacteur van de Friestalige literatuurkrant van de KFFB - 'De Fleanende Krie' - graag eens langs wilde komen voor een interview, omdat het bestuur in de veronderstelling was dat ik de enige persoon zou zijn die alle 500 boeken van de KFFB in bezit zou hebben.
Naar aanleiding van het feit dat de KFFB het plan heeft opgevat om een aantal van die KFFB-boeken opnieuw uit te gaan geven - maar dan als e-book - wilde het bestuur graag een interview met mij om over mij en mijn KFFB-verzameling een artikel in deze Friese literatuurkrant van de KFFB te publiceren.
Toen ik vertelde dat ik nog wel één KFFB-boek moest zien toe te voegen aan mijn KFFB-collectie om het aantal van 500 exemplaren te voltooien, was dat geen probleem, maar werd dat als een uitdaging gezien, want wellicht zou dat artikel ertoe kunnen leiden dat iemand mij dat ene ontbrekende boek nog zou willen schenken, teneinde de hele collectie compleet te krijgen. De Fleanende Krie wordt namelijk verspreid onder alle leden van deze Friese boekenclub, dus de kans zou reëel zijn dat er tenminste nog één lid zou zijn die er welwillend aan zou willen meewerken, om tenminste op één plek in Fryslân de gehele collectie van alle 500 KFFB-boeken compleet te maken.

Interviewverslag
Zo gezegd, zo gedaan. Het interview werd gehouden in de maand mei 2019, en aanvang vorige maand (juni 2019) verscheen het 'Maaie 2019-nûmer fan De Fleanende Krie" met daarin het verslag van genoemd interview.
In het interviewverslag doet de redactrice een oproep om het ontbrekende KFFB-boek mij aan te bieden, teneinde de collectie te completeren.
Onder op de krantenpagina van dat interviewverslag doet het KFFB-bestuur de oproep om door te geven welke boeken bij de KFFB-lezers populair zijn, met als doel om in te schatten welke van de KFFB-boeken het meest geschikt zijn om te zijner tijd eens als e-book her uit te geven.
De gehele pagina van de Friese literatuurkrant 'De Fleanende Krie' staat hierboven afgebeeld.
Als je met de muis op die afbeelding van die krantenpagina klikt, verschijnt het artikel groter op je beeldscherm, hetgeen het lezen van de beide artikelen vergemakkelijkt.