 |
| Cover van het boek 'Christenen in Pakistan' |
Onderdrukte christenen in Pakistan
'Mensen van hoop' is een serie boeken over christenen in onderdrukte gebieden. Kerk in Actie vertelt middels deze serie de verhalen van de kerk in Rwanda, in Pakistan en in het Midden-Oosten. Het zijn landen waar de christenen de kerk zien als een baken van hoop in moeilijke tijden.
Christenen vormen een kleine minderheid (1,8%) in het overwegend islamitische Pakistan. Deze christenen zijn vaak slachtoffer van discriminatie of geweld, of worden bij het minste of geringste tot zondebok gemaakt, bijvoorbeeld als er sprake is van spanningen of onrust.
Met liefde en doorzettingsvermogen zetten christenen in Pakistan zich in voor verandering. Zij vechten voor vrede en een rechtvaardige samenleving voor iedereen. Dus niet alleen voor zichzelf, maar ook voor andere minderheden die te maken hebben met discriminatie en geweld.
Kerk in Actie
Alle sponsoren van de Stienser werkgroep Ma'laap kregen eind vorig jaar het boek 'Mensen van hoop' aangeboden, om te lezen over de de situatie waarin Pakistaanse christenen leven. Het boek vertelt alle gastouders van onze verbindingsgroep Ma'laap hoe de relatie is van christelijke minderheidsgroepen in deze islamitische republiek, hoe zij in Pakistan leven, en hoe christenen en ook interreligieuze groepen samen werken aan hoop en vrede in Pakistan.
In haar Voorwoord schrijft de Programmamanager van Kerk in Actie, Rommie Nauta, dat dit boek de christenen van Pakistan laat spreken, over hun geloof en over het doorzettingsvermogen van de kleine christelijke gemeenschappen. De Nederlandse organisatie 'Kerk in Actie' werkt samen met de grootste kerk in Pakistan, de 'Kerk van Pakistan'.
In zijn 'Groet uit Pakistan' schrijft Ds. Humphrey Sarfaraz Peters (Moderator-bisschop van de Kerk van Pakistan en tevens bisschop van het bisdom Peshawar) dat de christelijke minderheid in Pakistan wel een goede reputatie geniet, omdat die goed werk doen op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg en diaconaat. Lastige uitdagingen zijn echter de vooroordelen, de discriminatie, de groeiende verstedelijking, de armoede, het gebrek aan werk, en het grote aantal hoger opgeleiden (ook christenen) dat Pakistan verlaat (brain drain). De groei van het aantal nieuwe kerkjes is mooi, maar het gevolg is wel dat het steeds lastiger wordt om gezamenlijk op te trekken.
De kerk werkt voortdurend aan tolerantie, een vreedzame samenleving en menselijke waardigheid. De Kerk van Pakistan wil een instrument van God zijn, door alle zegeningen en liefde van God te delen met alle andere mensen in Pakistan.
Pakistan werkt aan een betere toekomst - Feije Duim
In 1947 werd India opgesplitst in het overwegend door hindoes bewoonde India en het islamitische Pakistan.
De grote investeringen van China in de infrastructuur zorgen voor nieuwe economische ontwikkeling van het land. Het handelsakkoord van Pakistan met de Europese Unie is gesloten met als tegenprestatie dat Pakistan zich inzet voor mensenrechten en democratie. Extremisme en gewapend terrorisme zijn nog diep geworteld in de Pakistaanse samenleving. De vrijheid van meningsuiting staat onder druk. Met steun van Kerk in Actie zet de Kerk van Pakistan zich in voor de rechten van minderheden.
Een omstreden geschiedenis - Kor Grit
De Kathedraal van de Opstanding van de Protestantse Kerk van Pakistan is een imposante 19e eeuwse kerk. Het ongeveer 2.000 jaar oude Taxila-kruis aan de muur is het officiële symbool van de nieuwe verenigde kerk, en is van groot belang voor de geschiedenis van de christenen in Pakistan.
De apostel Thomas wordt gezien als de apostel van Jezus die het evangelie vanuit Jeruzalem naar India heeft gebracht.
De religieuze ongelijkheid ontstond al in de 17e eeuw, maar door de komst van de Britten in de 19e eeuw kreeg het christendom een bevoorrechte positie. Tegenwoordig worden de christenen gezien als minderwaardig, onrein en dus onaanraakbaar.
Religieuze sentimenten van moslims krijgen in Pakistan meer bescherming dan die van christenen en hindoes. Een verdenking of beschuldiging van blasfemie (godslastering; denk maar aan Asia Bibi) kan je je leven al kosten.
Christelijke kerken zoeken de verbinding met andere godsdiensten, onder andere door maatschappelijk betrokken te zijn vanuit christelijke naastenliefde, door concreet handen en voeten te geven aan hun geloof.
Altijd bang voor geweld - Kor Grit
Door de maatschappelijke achterstelling van christenen komen zij vanzelf in een economisch inactieve rol terecht. Maar weinig christelijke professionals werken in het financiële en commerciële hart van Pakistan.
Voor christenen dreigt er voortdurend gevaar. Ook kerken en bedrijven van christenen worden aangevallen.
Van schoolboek tot haat - Kor Grit en Sebastian Justin
Het Pakistaanse onderwijssysteem zit vol vooringenomen en denigrerende vooroordelen, waardoor het zaad voor uitsluiting en geweld jegens kinderen al vroeg is gezaaid. Wil je deze intolerantie verbannen, dan moet je beginnen met het aanpassen van het onderwijsmateriaal.
Kerk vol hoop en leven - Marusja Aangeenbrug
Het kleine aantal extremisten dat christenen angst aanjaagt, heeft grote invloed.
Toch wordt door christenen benadrukt dat de kerk vol hoop en vreugde is. Mensen zijn trots om christen te zijn. De kerk is actief en levend, en het aantal jonge christenen groeit langzaam. De Kerk van Pakistan laat zien dat ze er is voor iedereen, en ze pleit voor medemenselijkheid voor iedereen. De kracht van deze kerk ligt in het omzien en het luisteren naar de naaste.
Wees zelf de verandering - Noman Sajjad
Noman - werkzaam bij de Vredesafdeling van de Kerk van Pakistan - zijn verlangen is om mensen van verschillende geloven met elkaar in contact te brengen; dat ze gaan samenwerken en een relatie opbouwen. Zijn bisdom realiseerde zich dat jongeren een richting nodig hebben in hun leven, en wilde hen activeren om zich in te zetten voor vrede en veiligheid. Het is effectief om - op een veilige plek - met jongeren te werken. Jongeren wordt geleerd om kritisch te denken en om de leiding te nemen.
Mentaliteit en gebrek aan bewustzijn vormen de belangrijkste oorzaken van conflicten en problemen.
Zodra er spanningen optreden, zijn christenen de zondebokken in Pakistan.
In Pakistan zou meer begrip moeten komen voor de veelkleurigheid in het land.
Muziek brengt liefde en verbindt mensen met heel verschillende achtergronden aan elkaar.
Vredesclubs helpen om elkaar meer te begrijpen, en om je beeld van de ander bij te stellen.
De leden van het bisdom willen de verandering zijn die ze wensen te zien.
Alles begint met vertrouwen - Jennifer Jivan
Het Christelijk Studiecentrum in de Pakistaanse stad Rawalpindi buigt zich over vragen rond vrede en een harmonieuze samenleving. Men zet zich in voor dialoog en harmonie tussen religies. Ze ontwikkelen een theologische en sociologische benadering van vreedzaam samenleven. Bewustwording is een belangrijk onderdeel van hun werk. Voor hen is ook de theologische reflectie essentieel, om na te denken over theologie die aansluit bij de Pakistaanse cultuur en samenleving. Hun roeping zorgt ervoor dat ze hun spiritualiteit ontdekken in relatie tot God en tot andere mensen. Die roeping beweegt hen ook tot liefde.
Vredesopbouw en interreligieuze dialoog beginnen bij het luisteren naar jezelf en naar de ander. Daartoe verdiept men zichzelf eerst in het eigen geloof.
Het heft in eigen hand - Marusja Aangeenbrug
De Pakistaanse organisatie NOAD steunt dorpsbewoners en gehandicapte kinderen. Zo helpen ze bijvoorbeeld loonarbeiders om een klein eigen bedrijfje op te starten. Ze zorgen voor trainingen en voor een klein startkapitaal. Deelnemende boeren delen hun opgedane kennis met anderen.
In Pakistan ervaren veel families met een kind met een verstandelijke beperking financiële of sociale druk. NOAD wil dat deze kinderen een volwaardige plek krijgen in het gezin, en mee kunnen doen in de gemeenschap. Hun ouders leren dat hun kinderen zich juist ontwikkelen als ze liefde, zorg en aandacht krijgen.
Meer leren over de Bijbel - Marusja Aangeenbrug
Pakistaanse christenen hebben behoefte om ondersteuning te krijgen in hun geloof. Dankzij cursussen van het Pakistaanse Open Theologische Seminarie krijgen cursisten inzicht in hun eigen geestelijke conditie. Hun kennis van Gods woord wordt vergroot, en hun leven verandert daardoor. Christenen leren zo bijvoorbeeld ook beter met hun gezin om te gaan. Door vernieuwend onderwijs te geven, door kerkelijke gemeenschappen te leiden en door pastorale zorg te geven, groeit de kerk steeds meer.
Over Zeeuwse boeren en Pakistaans eten in Barendrecht - Tom Kolsters
Na de Zeeuwse Watersnoodramp van 1953 was Pakistan één van de landen die Nederland te hulp schoot. Nu - zo'n 65 jaar later - doen Zeeuwse kerken iets terug. De vier classes in Zeeland hebben ervoor gekozen om Pakistan gezamenlijk te steunen. Opbrengsten van acties gaan naar Pakistan. Daarmee willen de kerken op bijvoorbeeld Walcheren de christenen in Pakistan bemoedigen. Het gezamenlijk bidden, zingen en vieren inspireert en bemoedigt heel veel kerkgangers.
- "Door ons wil Jezus present zijn in deze wereld".
- "We geloven dat we van elkaar kunnen leren".
De Urdu-gemeenschap van ongeveer 250 Pakistaanse christenen in Nederland is een buitengewone gemeente van de Protestantse Kerk in Nederland, met kerkdiensten in Rotterdam en Amsterdam.
De protestantse gemeente (PKN) van Barendrecht vindt het belangrijk dat de christenen in Pakistan weten dat zij met hen mee bidden en meeleven, en dat er ergens op de wereld mensen zijn die hun best voor hen doen. Het zendingswerk van Barendrecht laat zien dat zending tegenwoordig steeds meer geven èn ontvangen is. Barendrecht schenkt niet allen talenten, gebeden, gedachten en financiën, maar ontvangt ook doordat men er leert van Pakistaanse christenen, bijvoorbeeld over de diepte van het geloof, en dat God wereldwijd op allerlei manieren wordt aanbeden en dat de kerk vele vormen heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten