Artistieke impressie van het werk van Jentsje Popma bij Nijkleaster in Jorwert |
Een verjaardag met een tentoonstelling
Dit weekend - waarin we de feestelijke vierde Jaardag van Nijkleaster in Jorwert vieren - wordt geopend met een expositie van zo'n vijftig werken van de Friese kunstenaar Jentsje Popma. Enkele tientallen genodigden zijn vanmiddag naar de Sint-Radboudkerk van Nijkleaster gekomen om aanwezig te zijn bij de opening van deze bijzondere tentoonstelling, die tot onze grote vreugde ook door de inmiddels 95-jarige kunstenaar wordt bijgewoond.
Werk van een veelzijdig kunstenaar
Rondom zie je binnen tegen de ruwe kerkmuren de mooie schilderwerken van Popma hangen, en hier en daar staan ook enkele oudere werken van de kunstenaar, zoals keramische koppen en een groot glas-in-lood-raam. En op de bovenverdieping van Nijkleaster - op de zogenoemde Ferdjipping - staat op enkele standaards ook nog een groot aantal schilderwerken. Halverwege de kerkzaal is een artistieke impressie opgebouwd van diverse schildersattributen met twee schilderijen, waaronder een welbekend wolk boven de dijk-schilderij en ook een zelfportret van de schilder.
Al met al een mooie combinatie van oud en nieuw werk van de gewaardeerde kunstenaar, die in 2015 aan Nijkleaster zijn atelier en alles wat daarin was schonk als bijdrage aan de opbouw en doorgroei van Nijkleaster in Jorwert.
Instandhouding van het landschap
De openingssessie wordt geopend door ons medebestuurslid Jan Henk Hamoen, die als bestuurder van de Stifting Nijkleaster alle kunst-zaken in portefeuille heeft. Hij heet alle aanwezigen en in het bijzonder ook Jentsje Popma en zijn familie van harte welkom en vertelt het een en ander over de aanleiding voor deze bijzondere tentoonstelling en over het programma van deze middag. Tevens benadrukt hij het belang dat Jentsje Popma hecht aan de kwaliteit en de instandhouding van het landschap, en dat deze drijfveer een belangrijk motief is in de schilderijen van Jentsje Popma.
Mens & natuur
Daarna geeft hij het woord aan Paul van Erkelens, de dijkgraaf van Wetterskip Fryslân, die vanmiddag de speech zal verzorgen ter gelegenheid van de officiële opening van deze tentoonstelling.
Het waterschap is een bestuursorgaan dat zich dag in dag uit bezig houdt met natuur & landschap, met land & water, en met mens & dier. Ook de dijken zijn voor een waterschap voortdurend van belang. En juist die dijken zijn voor Jentsje Popma belangrijke objecten in zijn schilderijen. Waterschap en kunstenaar delen dus in hun werk de zorg voor natuur & landschap; zijn daar dan ook bij voortduur mee bezig.
Van Erkelens wijst ons erop dat zij en ook wij ons er terdege bewust van moeten zijn dat we verantwoord om moeten gaan met natuurlijke bronnen, met waterbouwkundige werken, en hij nodigt ons uit om er eens over na te denken of het wel zo zou moeten zijn dat de natuur de mens moet volgen, of zou het wellicht beter zijn dat de mens de natuur volgt?
Moeder Aarde
Muziek is altijd een belangrijk thema binnen Nijkleaster, en ook vandaag speelt muziek een indrukwekkende rol. Onder begeleiding van de Nijkleaster-musicus Hindrik van der Meer zingt een gelegenheidskoortje het wonderschone lied 'De ierde is ús mem', in de bewerking en op de muziek van Hindrik van der Meer, gebaseerd op de woorden van de toespraak uit het jaar 1854 van Indianen-opperhoofd Seattle.
De connectie tussen Nijkleaster en Popma legde bloot dat zowel Hindrik van der Meer als Jentsje Popma zich jaren geleden al in hun artistieke werk hebben laten inspireren door de woorden van dit opperhoofd Seattle.
Voordat alle aanwezige belangstellenden in de gelegenheid worden gesteld om deze uitgebreide Popma-expositie te bezichtigen, luisteren we met zijn allen ademloos naar de zang van dit mooie lied, dat onder andere spreekt van:
"De Geast fan God hat ienris 't libben spûn
en weefd' it moai en kwetsber as in webbe
sa skoep er lân en see en floed en ebbe
en ek de minsken hat er't libben jûn."
Jentsje Popma te midden van familie en genodigden in Nijkleaster |
En als de koorleden nog maar net hebben gezongen dat de 'blanke man' het onweer en de aarde en de bloemen en de rivieren slechts als 'een ding' ziet, en het gezongen lied ons vertelt dat de Indianen daarin respectievelijk hun opa, moeder, zusters en broers zien, met de boodschap dat je net zo goed voor de natuur en voor het landschap moet zorgen als voor je eigen familie, rijst Jentsje Popma op, gaat staan, en ondersteunt vanuit de diepte van zijn warme hart voor de natuur met een gepassioneerd applaus de zojuist gezongen goede woorden op de muziek van Hindrik van der Meer.
Na de laatste klanken van de koormuziek volgt ook het welverdiende applaus van de rest van de aanwezigen voor de koorleden, maar het is ons hier vanmiddag nog eens weer duidelijk geworden dat Jentsje Popma ook op zijn hoge leeftijd nog steeds voorop loopt als het gaat om de goede zorg voor het landschap, waar tussen alle portretten, naakten, glas-in-lood en keramische portretten het grote aantal 'en plein air'-geschilderde landschappen letterlijk en figuurlijk een belangrijk teken aan de wand zijn van de passie voor het behoud en de schoonheid van het landschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten