 |
| Bevroren ondergrond in de Duursche Waarden |
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 9, over het traject van Wijhe naar Deventer.
Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Hanzestedenpad van Wijhe via Olst naar Deventer
Zondag 15 januari 2006 – 23 km
Dag 9: 180 - 203 km
Wijhe
Na onze najaarsstop van november, december en rond de jaarwisseling 2005-2006 wordt het tijd om weer eens een wandeldag toe te voegen aan onze pelgrimage.
Alle weersvoorspellingen voor deze zondag waren lovend, nl.: nauwelijks tot geen bewolking, zonnig en een temperatuur rond het vriespunt. Ideaal dus voor een winterse wandeldag.
Om 10.00 uur vertrekken we met de auto uit Stiens en ongeveer 11.30 uur start onze wandeldag in Wijhe bij het NS-station.
Via de winkelstraat verlaten we al snel het dorp bij de Wijhese molen aan de Molenbelt.
Door Rankenberg wandelen we naar De Scherpenzeel, waarna we onze 8e etappe van het Hanzestedenpad afsluiten. De eerste 2 km laten we al achter ons.
Duursche Waarden
Hier steken we de verkeersweg tussen Wijhe en Olst over in westelijke richting en komen dan in het Natuurreservaat “Duursche Waarden”.
Nog maar net gearriveerd in dit mooie natuurgebied, horen we twee grote bonte spechten, en zien we er al snel één in een boom.
Het pad over een rivierdijk en langs een weiland voert ons naar een drassig bosgebied.
Omdat de vorst nog in de grond zit, wordt het lopen ons daar gemakkelijk gemaakt.
Daarna gaat het door een weiland waar ’s zomers o.a. Schotse Hooglanders lopen, langs een poel in de richting van de schoorsteen van een steenfabriek.
Daarna komen we over de Fortmonderweg door Fortmond en langs camping ’t Haasje, gelegen aan de IJssel.
Daarna pauzeren we even om wat te eten.
Olst
Vervolgens lopen we tussen de Lange Kolk en de Roetwaarden door naar het dorpje Den Nul. Voorbij Den Nul ontmoeten we een grote groep wandelaars, en even verder staat een lange rij auto’s onder aan de dijk geparkeerd.
Voorbij de bocht zien we dat daar bij een caravan- en kampeercentrum een groot aantal mensen rondloopt dat de open dag aldaar bezoekt.
We gaan ook even naar binnen, krijgen daar koffie aangeboden en eten hier wat.
Daarna gaan we door de Olsterwaarden, langs de rivier de IJssel tot aan de veerpont van Olst, om uiteindelijk het dorp Olst binnen te wandelen.
Hier eindigt de 9e étappe. We hebben tot dan 9,5 km gelopen.
Groot Hoenloo
We lopen dan in oostelijke richting door Olst, passeren de spoorlijn tussen Wijhe en Deventer en lopen door tot de Zandwetering.
Daar gaan we verder in zuidelijke richting langs de stuw in de Zandwetering naar het statige landgoed Groot Hoenloo.
Aan beide zijden van de Diepenveenseweg - ten zuiden van Groot Hoenloo - zien we een lange rij rhododendrons.
In de bloeiperiode moet dat toch ook een prachtig gezicht zijn in de aanloop naar dit Groot Hoenloose landgoed.
Restanten van de Koude Oorlog
Bij de spoorlijn verlaten wij de Diepenveenseweg en vervolgen we onze weg over de Puinweg.
Op deze hoek bij de spoorlijn treffen we in de berm een kazemat aan, een kleine bunker met een uítstekende mitrailleurloop.
Deze kazemat blijkt - uit het infobord - één van de verdedigingswerken te zijn die deel uitmaakt van een verdedigingslinie, waarvan we in de nu volgende kilometers enkele elementen zien, her en der in het veld.
Het zijn restanten van de Koude Oorlog uit de 50er en 60er jaren van de 20e eeuw.
Deze kazematten boden toen 'zekerheid' in de angst voor een mogelijke inval van de Russen in Nederland.
Het was destijds een serieuze aangelegenheid waarvan wij in onze jeugd het één en ander mee hebben gekregen, maar als je nu ziet wat ervan zichtbaar is in het landschap, oogt het meewarig en tamelijk hopeloos, althans gezien in het huidige beeld van oorlogsvoering.
De Haere
Verderop komen we in een bosperceel, dat ons naar het landgoed De Haere voert.
Ook hier bevinden we ons nog op de bunkerroute, op een deel van de IJssellinie die na de Tweede Wereldoorlog werd ontwikkeld om het gevaar uit het Rode Oosten zo nodig te keren.
Hier eindigt onze 10e étappe, een traject van 5 km.
We hebben tot hier 14,5 km gelopen en zijn dan inmiddels over de helft van onze dagtocht.
Tijd om even te rusten, te eten en te drinken op dit landgoed, op een bankje, in de nog steeds stralende, warme zon.
Rande
Voordat we landgoed De Haere verlaten, passeren we nog een ruïne van een brede ronde toren.
Door een bosgebied komen we uiteindelijk bij twee lange rechte stukken weg, waarvan het Randerpad, de Sallandse weg en de Schapenzandweg ons uiteindelijk in Rande brengt. Alweer een – voor wandelaars - behoorlijk uitgestrekt bosgebied, waar we ook veel wandelaars ontmoeten.
Het is overigens opmerkelijk dat we nog nooit zoveel wandelaars zijn tegengekomen als vandaag, op zo’n (schitterende) winterdag. Wandelen is 'in', zo te zien.
Voorbij de buitenplaats Nieuw Rande steken we wederom de verkeersweg tussen Olst en Deventer over.
Hier eindigt ook de 4 km lange 11e étappe. We hebben nu ongeveer 18,5 km afgelegd.
Stobbenwaarden langs de IJssel
Daarna beginnen we aan de laatste (12e) etappe van vandaag.
De zon is inmiddels ver gedaald, en de temperatuur daalt al weer onder het vriespunt.
We lopen door de Stobbenwaarden in de richting van de IJssel.
En dan volgt een kilometerslange route door de Stobbenwaarden, langs de oostoever van de IJssel met tegenwind, totdat we bij de Jachthaven bij de rivierdijk van Deventer arriveren.
De zon gaat onder; we komen weer in de bebouwde en bewoonde wereld en voegen ons al wandelend tussen de mensen die aan het eind van de middag nog even een frisse wandeling maken over de uitgestrekte rivierboulevard.
Al met al een gezellige ontvangst in ons eindpunt van vandaag.
Deventer
Nadat we onder de spoorbrug door zijn gelopen, komen we op de kademuur van Deventer.
We lopen door tot aan het voetveer bij de oude stadsmuur nabij de Grote of Lebuïnuskerk.
Langs die grote kerk en door het winkelcentrum lopen we tenslotte naar het NS-station, waar we om ongeveer 16.45 uur arriveren.
In Deventer eindigt onze 5 km lange 12e etappe.
We hebben vandaag weer 23 km toegevoegd aan onze lange afstandwandeling; vandaag met een wandeling van ruim 5 uren.
Met de trein rijden we weer terug naar Wijhe, waar we om 17.30 uur onze terugreis naar Stiens vervolgen met de daar vanmorgen geparkeerde auto.
Dit was dan de eerste wandeldag in de winter.
Een mooie route, in steeds wisselend landschap, en met schitterend winterweer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten